-
1 ablehnen
ablehnen v 1. GEN decline, turn away, oppose; object to (Vorschlag); 2. PERS repudiate (Streik); 3. RECHT decline, reject* * *v 1. < Geschäft> decline, turn away, oppose, Vorschlag object to; 2. < Person> Streik repudiate; 3. < Recht> decline, reject* * *ablehnen
to decline, to refuse, to turn down, to deny, to disown, to pass up (US);
• Amt ablehnen to refuse an office;
• Angebot ablehnen to decline (refuse, throw, sl.) an offer;
• Antrag ablehnen to refuse an application, (parl.) to vote down a motion;
• Autorschaft ablehnen to disclaim authorship;
• Bewerber ablehnen to turn a candidate;
• Deckung ablehnen (Versicherung) to disclaim liability;
• einstimmig ablehnen to refuse with one voice;
• Gesuch ablehnen to run down a request, to dismiss a petition;
• Kundenaufträge ablehnen to turn away clients;
• Mindestlohn ablehnen to refuse a minimum wage;
• Verantwortung ablehnen to assume no responsibility;
• Verpflichtung ablehnen to decline a liability;
• Zuständigkeit ablehnen to refuse to acknowledge jurisdiction. -
2 ablehnen
ablehnen vt отклоня́ть, отверга́тьein Amt ablehnen не принима́ть предло́женной до́лжностиeinen Auftrag ablehnen отказа́ться приня́ть зака́з; не приня́ть поруче́нияeine Bitte ablehnen отклони́ть про́сьбу, отказа́ть в про́сьбеein Geschenk ablehnen не приня́ть пода́ркаdie Unterzeichnung eines Dokuments ablehnen отказа́ться подписа́ть докуме́нтihm wurde jede Antwort abgelehnt ему́ не бы́ло дано́ никако́го отве́та; ему́ бы́ло отка́зано в отве́теein solches Ansinnen ist glatt abzulehnen э́то на́глое тре́бование абсолю́тно неприе́млемоdiesen Dichter lehne ich ab я не признаю́ э́того поэ́таablehnen отводи́тьeine Richter ablehnen дать отво́д судье́einen Einwand ablehnen отвести́ возраже́ниеeinen Verdacht ablehnen отвести́ подозре́ние -
3 ablehnen
ablehnen (von sich), amovere a se (übh. von sich abwenden, z. B. eine Schuld, culpam). – removere a se (von sich auf einen andern abwenden, z. B. suspicionem). – amoliri (von sich abwälzen, z. B. crimen).-defendere (vonsich weg, fernhalten, z. B. crimen. – deponere (nicht annehmen, von sich abweisen, provinciam, triumphum). – recusare (ausschlagen, unter Angabe v. Entschuldigungsgründen ablehnen, z. B. honorem, alcis amicitiam). – abnuere. renuere (durch Mienen u. Gebärden, u. zwar abn. mit Höflichkeit, ren. mit Stolz). – deprecari (sich etw. verbitten, auf höfliche Weise von sich abwehren, z. B. honorem, crimen). – repudiare (verschmähen. mit erklärtem, sichtlichem Widerwillen zurückweisen). – reicere (mit etwas nichts zu schaffen haben wollen, mit Verweisung an andere, von sich, a se); verb. repudiare reicereque (z. B. legationem). – aspernari (mit Geringschätzung von sich weisen, z. B. die Bewerbung eines Freiers, nuptias). – denegare (eine Bitte, Forderung etc. verneinend abschlagen: wiederholt a., pernegare). – nego me alqā re uti (eine Belohnung etc. ausschlagen). – non accipere (nicht annehmen, Ggstz. expetere, z. B. imperium). – eine Einladung zum Gastmahl a., convivium renuere; invitatum ad cenam abnuere; eine Einladung jmds., vocatum ao alqo ad cenam negare: die Annahme von etwas (eines Geschenkes etc.) ablehnen, alqd accipere abnuere; mit Dank, gratiā rei acceptā abnuere alqd.
-
4 ablehnen
(lehnte áb, hat ábgelehnt) vt1) (etw. (A) áblehnen) отказываться от чего-л., отклонять, отвергать что-л.; не принимать, не брать что-л.; не одобрять что-л.; отрицательно относиться к чему-л.; не соглашаться с чем-л.Sie mag dich nicht und wird dein Geschenk ablehnen. — Она тебя не любит и откажется от твоего подарка [отвергнет, не примет твой подарок].
Er lehnte das angebotene Geld ab. — Он отказался от предложенных денег [не взял предложенных денег].
Man hat unseren Vorschlag abgelehnt. — От нашего предложения отказались. / Наше предложение отклонили [отвергли, не приняли].
Unsere Einladung wurde höflich abgelehnt. — От нашего приглашения вежливо отказались. / Наше приглашение было вежливо отклонено.
Wir müssen Ihre Bitte ablehnen. — Мы должны отказать Вам в Вашей просьбе.
Lehnen Sie diese Theorie ab? — Вы отвергаете [не одобряете] эту теорию? / Вы отрицательно относитесь к этой теории?
2) (jmdn. (A) áblehnen) отказываться от кого-л., отклонять кого-л., не одобрять кого-л. (как кандидатуру)Man lehnt diesen Bewerber ab. — Этого претендента не берут [не принимают].
Die Mannschaft lehnte diesen Trainer ab. — Команда отказалась от этого тренера [отклонила кандидатуру этого тренера].
Dieser Zeuge wurde abgelehnt. — Этому свидетелю дали отвод.
Typische Fehler in der Anwendung der deutschen Sprache > ablehnen
-
5 ablehnen
ablehnen1 afwijzen, weigeren ⇒ bedanken voor, afslaan♦voorbeelden:mit Dank ablehnen • bedanken voor -
6 Ablehnen [2]
Ablehnen, das, - ung, die, recusatio. repudiatio (s. »ablehnen« zu rec. u. rep.). – die A. eines Vorwurfs, criminis defensio od. remotio.
-
7 ablehnen
ablehnen v/t <-ge-, h> Gesetzesentwurf, Vorschlag, Einladung reddetmek, geri çevirmek; (nicht mögen, missbilligen) -den hoşlanmamak;es ablehnen, etwas zu tun bş yapmayı reddetmek -
8 ablehnen
-
9 ablehnen
Deutsch-Englisch Fachwörterbuch Architektur und Bauwesen > ablehnen
-
10 ablehnen
-
11 ablehnen
ablehnen elutasít, visszautasít -
12 ablehnen
(trennb., hat -ge-)I v/t1. (Antrag, Bitte, Einladung etc.) turn down; höflich: decline; (Einladung) auch refuse; (Angebot) auch reject; (Vorschlag, Gesetzesentwurf) reject; sie lehnte es ab, mit ihm zu sprechen she wouldn’t talk to him2. (nicht gutheißen) reject; gefühlsmäßig: dislike; (missbilligen) disapprove of; er wird von seinen Klassenkameraden abgelehnt his schoolmates won’t ( oder don’t want to) have anything to do with him; Lügen lehnt er ab he scorns lying ( oder to lie, lies); ich sollte es ablehnen, das Geld anzunehmen I should spurn to accept the money3. (Bewerber) turn down; (Richter, Zeugen etc.) object to s.o. ( wegen Befangenheit on grounds of interest)* * *to renounce; to repudiate; to turn down; to disclaim; to decline; to reject; to disown; to vote out; to defeat; to opt out; to refuse* * *ạb|leh|nen sep1. vt1) (= zurückweisen, nein sagen) to decline, to refuse; Antrag, Angebot, Vorschlag, Bewerber, Stelle to turn down, to reject; (PARL ) Gesetzentwurf to throw outes ablehnen, etw zu tun — to decline or refuse to do sth
2) (= missbilligen) to disapprove ofjede Form von Gewalt ablehnen — to be against any form of violence
2. vito decline, to refusedrei der erfolgreichen Bewerber haben abgelehnt — three of the successful applicants have declined the job offer
* * *1) (to refuse to accept: She rejected his offer of help; He asked her to marry him, but she rejected him.) reject2) (to refuse (to give or grant someone something); to say `no' to: He was denied admission to the house.) deny4) (not to accept (a chance, opportunity etc): He passed up the offer of a good job.) pass up5) (not to accept: He refused my offer of help; They refused our invitation; She refused the money.) refuse6) (to say `no' to; to refuse: He turned down her offer/request.) turn down* * *ab|leh·nenI. vteinen Antrag \ablehnen (Vorschlag) to reject [or defeat] a proposal; (Gesuch) to reject an application▪ jdn \ablehnen to reject sb2. (sich weigern)▪ es \ablehnen, etw zu tun to refuse to do sth* * *1.transitives Verb1) (zurückweisen) decline; decline, turn down <money, invitation, position>; reject < suggestion, applicant>3) (verweigern)es ablehnen, etwas zu tun — refuse to do something
4) (missbilligen) disapprove of; reject2.intransitives Verb declinesie haben ohne Begründung abgelehnt — (nicht genehmigt) they rejected it/them without giving any reason
* * *ablehnen (trennb, hat -ge-)A. v/t1. (Antrag, Bitte, Einladung etc) turn down; höflich: decline; (Einladung) auch refuse; (Angebot) auch reject; (Vorschlag, Gesetzesentwurf) reject;sie lehnte es ab, mit ihm zu sprechen she wouldn’t talk to himer wird von seinen Klassenkameraden abgelehnt his schoolmates won’t ( oder don’t want to) have anything to do with him;Lügen lehnt er ab he scorns lying ( oder to lie, lies);ich sollte es ablehnen, das Geld anzunehmen I should spurn to accept the moneywegen Befangenheit on grounds of interest)B. v/i refuse, decline;sie lehnte dankend ab she declined with thanks* * *1.transitives Verb1) (zurückweisen) decline; decline, turn down <money, invitation, position>; reject <suggestion, applicant>2) (nicht genehmigen) turn down; reject; reject, throw out < bill>3) (verweigern)es ablehnen, etwas zu tun — refuse to do something
4) (missbilligen) disapprove of; reject2.intransitives Verb declinesie haben ohne Begründung abgelehnt — (nicht genehmigt) they rejected it/them without giving any reason
* * *v.to decline v.to defeat v.to deprecate v.to depreciate v.to disclaim v.to disown v.to refuse v.to reject v.to repudiate v.to spurn v.to turn down v. -
13 ablehnen
vt1) отклонять, отвергатьein Amt ablehnen — не принимать предложенной должностиeine Bitte ablehnen — отклонить просьбу, отказать в просьбеdie Unterzeichnung eines Dokuments ablehnen — отказаться подписать документdie ( jede) Verantwortung für etw. (A) ablehnen — снимать с себя( всякую) ответственность за что-л.ihm wurde jede Antwort abgelehnt — ему не было дано никакого ответа; ему было отказано в ответеein solches Ansinnen ist glatt abzulehnen — это наглое требование абсолютно неприемлемо2) отводитьeinen Richter( einen Zeugen) ablehnen — дать отвод судье ( свидетелю) -
14 ablehnen
отклоня́ть /-клони́ть. schroff, brüsk; kategorisch отверга́ть отве́ргнуть. nicht anerkennen: Künstler, Werk; Lehre не признава́ть. kategorisch отверга́ть. Gutachter, Richter, Zeugen; Kandidatur отводи́ть /-вести́. etw. ablehnen / es ablehnen. etw. zu tun отка́зываться /-каза́ться (с)де́лать что-н. eine Antwort ablehnen отка́зываться /- отвеча́ть. einen Auftrag ablehnen отка́зываться /- приня́ть зака́з, не принима́ть приня́ть зака́з. die Unterzeichnung eines Dokuments ablehnen отка́зываться /- подписа́ть докуме́нт. ein Geschenk ablehnen отка́зываться /- от пода́рка, не принима́ть /- пода́рка. demonstrativ, offiziell отклоня́ть /- пода́рок. ein Amt ablehnen отка́зываться /- от до́лжности. jede Verantwortung für etw. ablehnen снима́ть снять с себя́ вся́кую отве́тственность за что-н. | jd. zeigt ein ablehnendes Gesicht <eine ablehnende Miene> у него́ неё на лице́ напи́сано отрица́тельное отноше́ние. eine ablehnende Haltung <einen ablehnenden Standpunkt> einnehmen занима́ть заня́ть отрица́тельную пози́цию. sich ablehnend zu etw. verhalten относи́ться /-нести́сь отрица́тельно к чему́-н. -
15 ablehnen
ab|leh·nenvt1) ( zurückweisen) to turn down, to refuse, to reject;einen Antrag \ablehnen to reject [or defeat] a proposal;jdn \ablehnen to reject sb2) ( sich weigern)es \ablehnen, etw zu tun to refuse to do sth3) ( missbilligen)vi ( nein sagen) to refuse -
16 ablehnen
- {to decline} nghiêng đi, dốc nghiêng đi, nghiêng mình, cúi mình, cúi đầu rũ xuống, tàn dần, xế, xế tà, suy đi, suy dần, sụt xuống, suy sụp, suy vi, tàn tạ, nghiêng, cúi, từ chối, khước từ, không nhận - không chịu, biến cách - {to deny} phản đối, phủ nhận, chối, không cho, báo là không có nhà, không cho gặp mặt - {to deprecate} phản kháng, không tán thành, cầu nguyện cho khỏi, khẩn nài xin đừng - {to disclaim} từ bỏ, từ bỏ quyền lợi - {to dislike} không ưa, không thích, ghét - {to dismiss} giải tán, cho đi, đuổi ra, thải hồi, sa thải, gạt bỏ, xua đuổi, bàn luận qua loa, nêu lên qua loa, đánh đi, bỏ không xét, bác - {to disown} không công nhận, không thừa nhận, bỏ - {to refuse} cự tuyệt, chùn lại, không dám nhảy qua - {to reject} không nhanh, không chấp thuận, bác bỏ, loại ra, bỏ ra, đánh hỏng, từ chối không tiếp, mửa, nôn ra - {to repudiate} thoái thác, quịt, không trả - {to repulse} đánh lui, đẩy lùi, đánh bại trong cuộc bút chiến, đánh bại trong cuộc tranh luận - {to veto} phủ quyết, nghiêm cấm = ablehnen (Antrag) {to defeat}+ = ablehnen [zu tun] {to decline [doing,to do]}+ = ablehnen (Kandidaten) {to negative}+ = dankend ablehnen {to decline with thanks}+ -
17 ablehnen
áblehnen vt1. отклоня́ть, отверга́ть2. отводи́ть (напр. кандидатуру, юр. — судью)3. не признава́ть, не принима́ть -
18 ablehnen
áb|lehnen sw.V. hb tr.V. 1. отблъсквам; отхвърлям (предложение, подозрение); отклонявам (молба); 2. отричам, не признавам; не одобрявам; eine Regierung ablehnen отказвам да приема, не одобрявам правителство; eine Einladung ablehnen не приемам покана.* * *tr отхвърлям, отклонявам; отказвам (да...); ablehnende Haltung отрицателно отношение; -
19 ablehnen
'apleːnənvrefuser, déclinerablehnenạb|lehnenrefuser -
20 ablehnen
vtотклонять, отвергать, не приниматьdas Bild ablehnen — отклонять / отвергать / не принимать картину
См. также в других словарях:
Ablehnen — Ablehnen, (mit dem hohen e,) verb. reg. act. als ein Darlehn von jemanden bekommen. Einem Geld, ein Pferd, ein Buch u.s.f. ablehnen. In der höhern Schreibart ableihen. Daher die Ablehnung. S. auch Ableihen … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
ablehnen — Vsw std. (16. Jh.) Stammwort. Zu lehnen1. Zunächst in der systematischen Bedeutung etwas Angelehntes wegnehmen (nie in rein gegenständlicher Bedeutung bezeugt), z.T. von sich ablehnen, dann wohl unter Einfluß von l. dēclīnāre (das aber eher… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
ablehnen — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Auch: • sich weigern • verweigern • nicht mögen Bsp.: • Ich bat sie zu kommen, aber sie weigerte sich. • Man verweigerte ihm den Zutritt … Deutsch Wörterbuch
ablehnen — V. (Mittelstufe) etw. abschlagen, Gegenteil zu akzeptieren Synonyme: abweisen, zurückweisen Beispiele: Sein Vorschlag wurde abgelehnt. Sie lehnte meine Einladung ab. ablehnen V. (Aufbaustufe) sein Unverständnis in Form eines Tadels zum Ausdruck… … Extremes Deutsch
ablehnen — ↑abhorrieren, ↑abnuieren, ↑negieren, ↑perhorreszieren … Das große Fremdwörterbuch
ablehnen — 1↑ lehnen … Das Herkunftswörterbuch
ablehnen — ablehnen, lehnt ab, lehnte ab, hat abgelehnt Es tut mir leid, Ihr Antrag ist abgelehnt … Deutsch-Test für Zuwanderer
ablehnen — ạb·leh·nen (hat) [Vt] 1 etwas ablehnen etwas nicht annehmen, weil man es nicht will oder kann ≈ ↑ausschlagen (3) <ein Amt, eine Einladung, ein Geschenk o.Ä. ablehnen> 2 etwas ablehnen etwas nicht akzeptieren, nicht erfüllen <eine Bitte … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
ablehnen — missbilligen; verurteilen; nicht für richtig halten; Anstoß nehmen (umgangssprachlich); von sich weisen; abblitzen lassen (umgangssprachlich); abfertigen (umgangssprachlich); … Universal-Lexikon
ablehnen — 1. abschlagen, abweisen, ausschlagen, nicht genehmigen/gewähren/stattgeben, verweigern, von sich weisen, zurückweisen; (geh.): versagen, verschmähen; (schweiz., sonst bildungsspr. veraltet): refüsieren; (Amtsspr.): abschlägig bescheiden. 2.… … Das Wörterbuch der Synonyme
ablehnen — ạb|leh|nen ; einen Vorschlag ablehnen … Die deutsche Rechtschreibung