-
1 όνομα
όνομα τοимя, фамилия;ΦΡ.για όνομα τού Θεού / τής Παναγίας — ради имени Божьего / БогородицыЭтим. -
2 ονομα
ион. οὔνομα, эол. ὄνῠμα и ὤνομα - ατος τό1) имя, название(ὄ. θέσθαι или θεῖναί τινι Hom.)
ὄ. καλεῖν τινα или τινι и λέγειν τινὰ ὀνόματι Plat. или ἐξ ὀνόματος Polyb. — называть кого-л. по имени;τι ὀνόματι προσαγορεύειν Arst. — давать чему-л. название;πόλις Θάψακος ὀνόματι Xen. — город с названием Тапсак;πόλις ὄ. Καιναί Xen. — город по имени Кены2) (громкое) имя, слава(ὄ. καὴ κλέος Anth.)
ὄ. ἔχειν ἀπό τινος Her., Plat.; — составить себе имя (= прославиться) благодаря чему-л.;κτήσεσθαι ἔκ τινος ὄ. μέγα Xen. — стяжать себе чем-л. великую славу3) (пустое) слово4) отговорка, предлогμετ΄ ὀνομάτων καλῶν Thuc. — под благовидными предлогами
5) термин(ὄ. ἐν τῇ ναυτικῇ Xen.)
6) выражение или речь Dem.7) ( описательно = κάρα, κεφαλή и т.п.)ὦ φίλτατον ὄ. Πολινείκους! Eur. — о милый Полиник!
8) грам. имя (нарицательное), слово(ῥήματα καὴ ὀνόματα Plat.)
9) грам. имя собственное -
3 όνομα
τό1) имя; фамилия; кличка (животных); ονόματι Νικολαΐδης по фамилии Николайдис; πώς είναι τ' όνομά του; как его зовут?;δίνω όνομα — именовать, давать имя;
με άλλο όνομα — под другим именем; — под другой фамилией; — под псевдонимом;
κατ' όνομα μόνο τον γνωρίζω — знаю его только по имени;
2) название (географическое, вещи и т. п.);3) имя, известность; репутация, слава;αποχτώ ( — или βγάζω) όνομα — приобрести имя, известность; — стать знаменитым;
γιατρός (κλέφτης, γυναικάς) με τ' όνομα — известный врач (вор, бабник);
βγάζω όνομα — приобретать (дурную, хорошую) славу;
αφήνω ( — или καταλείπω) όνομα — оставлять по себе (хорошую, дурную) память;
4) знаменитость, знаменитый человек;μεγάλα ονόματα великие люди, знаменитости (тж. ирон.); 5) именины;είμουν στ' όνομα του — я был у него на именинах;
6) грам, имя;όνομα ουσιαστικό (επίθετο) — имя существительное (прилагательное);
§ όνομα καί πρα(γ)μα — не только по названию, но и на деле;
εν ονόματι а) именем;εν ονόματι τού νόμου именем закона; б) во имя;εν ονόματι ( — или στο όνομα) της πατρίδας — во имя родины;
εξ ονόματος а) от имени; б) по имени;επ' ονόματι на имя;κατ' όνομα — или (ψιλώ) ονόματι — номинально, только по названию;
ι γιά όνομα τού θεού — ради бога;
μη, γιά όνομα τού θεού — роди бога, не надо;
όνομα καί μη χωριό — не будем (лучше) называть имён (ср. лат. nomina sunt odiosa);
κάλλιο να σού βγεί το μάτι παρά τ' όνομα посл, лучше остаться без глаза, чем без доброго имени -
4 ὄνομα
τὸ ὄνομα, ατος имя; слово (ср. лат. nomen; ономастика - раздел лингвистики, посвященный личным именам; антоним, синоним; псевдоним) -
5 ὄνομα
{сущ., 229}имя, название. Имя в Библии представляет все, что может быть правдиво сказано о человеке: его природа, характер, положение, интересы, желания, дела.Ссылки: Мф. 1:21, 23, 25; 6:9; 7:22; 10:2, 22, 41, 42; 12:21; 18:5, 20; 19:29; 21:9; 23:39; 24:5, 9; 27:32, 57; 28:19; Мк. 3:16, 17; 5:9, 22; 6:14; 9:37-39, 41; 11:9, 10; 13:6, 13; 14:32; 16:17; Лк. 1:5, 13, 26, 27, 31, 49, 59, 61, 63; 2:21, 25; 5:27; 6:22; 8:30, 41; 9:48, 49; 10:17, 20, 38; 11:2; 13:35; 16:20; 19:2, 38; 21:8, 12, 17; 23:50; 24:13, 18, 47; Ин. 1:6, 12; 2:23; 3:1, 18; 5:43; 10:3, 25; 12:13, 28; 14:13, 14, 26; 15:16, 21; 16:23, 24, 26; 17:6, 11, 12, 26; 18:10; 20:31; Деян. 1:15; 2:21, 38; 3:6, 16; 4:7, 10, 12, 17, 18, 30; 5:1, 28, 34, 40, 41; 8:9, 12, 16; 9:10-12, 14-16, 21, 27, 29, 33, 36; 10:1, 43, 48; 11:28; 12:13; 13:6, 8; 15:14, 17, 26; 16:1, 14, 18; 17;34; 18:2, 7, 15, 24; 19:5, 13, 17, 24; 20:9; 21:10, 13; 22:16; 26:9; 27:1; 28:7; Рим. 1:5; 2:24; 9:17; 10:13; 15:9; 1Кор. 1:2, 10, 13, 15; 5:4; 6:11; Еф. 1:21; 5:20; Флп. 2:9, 10; 4:3; Кол. 3:17; 2Фес. 1:12; 3:6; 1Тим. 6:1; 2Тим. 2:19; Евр. 1:4; 2:12; 6:10; 13:15; Иак. 2:7; 5:10, 14; 1Пет. 4:14; 1Ин. 2:12; 3:23; 5:13; 3Ин. 1:7, 14; Откр. 2:3, 13, 17; 3:1, 4, 5, 8, 12; 6:8; 8:11; 9:11; 11:13, 18; 13:1, 6, 8, 17; 14:1, 11; 15:2, 4; 16:9; 17:3, 5, 8; 19:12, 13, 16; 21:12, 14; 22:4.*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ὄνομα
-
6 όνομα
{сущ., 229}имя, название. Имя в Библии представляет все, что может быть правдиво сказано о человеке: его природа, характер, положение, интересы, желания, дела.Ссылки: Мф. 1:21, 23, 25; 6:9; 7:22; 10:2, 22, 41, 42; 12:21; 18:5, 20; 19:29; 21:9; 23:39; 24:5, 9; 27:32, 57; 28:19; Мк. 3:16, 17; 5:9, 22; 6:14; 9:37-39, 41; 11:9, 10; 13:6, 13; 14:32; 16:17; Лк. 1:5, 13, 26, 27, 31, 49, 59, 61, 63; 2:21, 25; 5:27; 6:22; 8:30, 41; 9:48, 49; 10:17, 20, 38; 11:2; 13:35; 16:20; 19:2, 38; 21:8, 12, 17; 23:50; 24:13, 18, 47; Ин. 1:6, 12; 2:23; 3:1, 18; 5:43; 10:3, 25; 12:13, 28; 14:13, 14, 26; 15:16, 21; 16:23, 24, 26; 17:6, 11, 12, 26; 18:10; 20:31; Деян. 1:15; 2:21, 38; 3:6, 16; 4:7, 10, 12, 17, 18, 30; 5:1, 28, 34, 40, 41; 8:9, 12, 16; 9:10-12, 14-16, 21, 27, 29, 33, 36; 10:1, 43, 48; 11:28; 12:13; 13:6, 8; 15:14, 17, 26; 16:1, 14, 18; 17;34; 18:2, 7, 15, 24; 19:5, 13, 17, 24; 20:9; 21:10, 13; 22:16; 26:9; 27:1; 28:7; Рим. 1:5; 2:24; 9:17; 10:13; 15:9; 1Кор. 1:2, 10, 13, 15; 5:4; 6:11; Еф. 1:21; 5:20; Флп. 2:9, 10; 4:3; Кол. 3:17; 2Фес. 1:12; 3:6; 1Тим. 6:1; 2Тим. 2:19; Евр. 1:4; 2:12; 6:10; 13:15; Иак. 2:7; 5:10, 14; 1Пет. 4:14; 1Ин. 2:12; 3:23; 5:13; 3Ин. 1:7, 14; Откр. 2:3, 13, 17; 3:1, 4, 5, 8, 12; 6:8; 8:11; 9:11; 11:13, 18; 13:1, 6, 8, 17; 14:1, 11; 15:2, 4; 16:9; 17:3, 5, 8; 19:12, 13, 16; 21:12, 14; 22:4.*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > όνομα
-
7 ὄνομα
имяимени ὄνομάΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ὄνομα
-
8 ὄνομά
имяимени ὄνομαΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ὄνομά
-
9 ὄνομα
имя, название; имя в Библии представляет все, что может быть правдиво сказано о человеке: его природа, характер, положение, интересы, желания, дела.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ὄνομα
-
10 ὄνομα
-
11 όνομα
[онома] ουσ. Θ. имя, название.Λεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > όνομα
-
12 όνομα
[онома] ουσ θ имя, название. -
13 Κάλλιο να σου βγει το μάτι παρά το όνομα
Лучше потерять свой глаз, чем свое имя• Лучше остаться без глаза, чем без доброго имениИсточник: Собрание пословиц на greek-language.ru, 2012Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Κάλλιο να σου βγει το μάτι παρά το όνομα
-
14 Κάλλιο να σου βγει το μάτι, παρά τ' όνομα
• Береги честь пуще глаза своегоИсточник: Кокурина Т.В. «Греческие пословицы и поговорки и их аналоги в русском языке», М., ЛКИ, 2008Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Κάλλιο να σου βγει το μάτι, παρά τ' όνομα
-
15 επονομαζω
называть, именоватьἐ. τινί τι Plat. — называть что-л. чем-л.;
ἐπονομάζεσθαί τινος Eur., Plat. или ἀπό τινος Thuc., Plat.; — быть названным по чему-л. (получить имя от чего-л.);ἐ. τινὰ πατρόθεν Plat. — называть кого-л. по отцу;ἐ. τὸ ὄνομά τινος Her. — называть чьё-л. имя (звать кого-л. по имени);τῆς ἐπωνυμίας τινὸς ἐπονομάζεσθαι Plat. — именовать именем (по имени) кого-л. -
16 ευωνυμος
I2[ὄνυμα = ὄνομα См. ονομα]1) имеющий славное имя, славный, почтенный(Ἀστερίη Hes.; πατέρες Pind.)
2) звучащий как хорошее предзнаменование или приятно звучащий(ἀριστοκρατία Plat.; λόγος Luc.)
3) euphem. (= ἀριστερός См. αριστερος) левый(ὠλένη Soph.; κέρας Her., Plut.; τόπος Plat.; πούς NT.)
ἐξ εὐωνύμου (χειρός) Her. и ἐξ εὐωνύμων NT. — слева;4) euphem. зловещий(οἰωνοί Aesch.)
IIὅ бересклет (Euonymus Europaeus L.) Plin. -
17 καλεω
(fut. καλέσω - атт. καλῶ, aor. ἐκάλεσα, pf. κέκληκα; med.: fut. καλέσομαι - атт. καλοῦμαι; aor. ἐκαλεσάμην; pass.: fut. κληθήσομαι, aor. ἐκλήθην; pf. κέκλημαι)1) звать, называть, именовать(τινά τινα Her., τί τι Arst., τινα ἀπό τινος Arst. и τινα ἐπὴ τῷ ὀνόματί τινος NT.)
ὄνομα τί σε κ. ἡμᾶς χρεών ; Eur. — каким именем должны мы звать тебя?;ὅ καλούμενος Plat., Arst. — так называемый;τάδε ἄλυτα κεκλήσεται Soph. — эти (несчастья) будут (всегда) называться, т.е. навсегда останутся непоправимыми2) звать, призывать(θεούς Aesch.; Ζῆνα Soph.)
τούτων μάρτυρας καλῶ θεούς Soph. — в свидетели этого я призываю богов3) звать, созывать(θεοὺς ἀγορήνδε Hom.; εἰς ἀγορέν Ἀχαιούς Hom.; τοὺς ἐργάτας NT.)
ὅσοι κεκλήατο (= κέκληντο) βουλήν Hom. — те, которые были созваны на совет4) звать (к себе), вызыватьὑμεῖς, ὅταν καλῶμεν, ὁρμᾶσθαι ταχεῖς Soph. — когда мы позовем (вас), поспешите (к нам);
τί με καλεῖς ; Arph. — отчего ты зовешь меня?;κάλει Χαρμίδην Plat. — позови Хармида5) юр. (тж. κ. εἰς τὸ δικαστήριον Dem.) вызывать в суд(τινα Arph., Dem.)
κ. εἰς μαρτυρίαν Plat. — вызывать для дачи свидетельских показаний;ἕως ἂν τέν δίκην ἄρχων καλῇ Arph. — прежде чем, т.е. пока архонт не вызвал (тебя) в суд6) (повелительно) звать (с или за собой), призыватьἐμὲ νῦν ἤδε καλεῖ ἥ εἱμαρμένη Plat. — но вот уже судьба зовет меня;
καιρὸς καλεῖ πλοῦν σκοπεῖν Soph. — время зовет, т.е. велит думать об отплытии;οὗτοι οὐ παρεγένοντο βασιλεῖ καλοῦντι Xen. — они не явились на призыв (персидского) царя7) звать, приглашать(ἐπὴ δεῖπνον Her.; ἐς θοίνην Eur.; εἰς τοὺς γάμους NT.)
ὑπὸ σοῦ κεκλημένος Plat. — приглашенный (будучи приглашен) тобой8) med. призывать (на чью-л. голову)(ἀράς τινι Soph.)
-
18 κυριος
I3 и 21) имеющий власть, властвующий, господствующийτῶν αὑτοῦ κ. Plat. — находящийся в здравом уме;
θανάτου κ. Plat. — имеющий власть над (жизнью и) смертью2) имеющий право или возможность(ποιεῖν τι Xen., Arst.)
κ. ἦν πράσσων ταῦτα Thuc. — в его власти было действовать так;πριαμένους ἢ πωλοῦντας κυρίους εἶναι Thuc. — иметь право купли и продажи3) узаконенный, законный, установленный(ἐκκλησία Arph.)
; вступивший в законную силу, утвержденный, непреложный(δίκαι Eur.; συνθῆκαι Lys.; νόμος Dem.)
4) установленный, назначенный, определенный(ἡμέρη Her.; ἦμαρ Eur.)
κ. μήν Pind. — месяц разрешения от бремени5) сильный, могущественный(συλλήπτωρ Plat.)
6) главный, основной, важнейший(μέγιστος καὴ κ. Plat.; αἱ κυριώταται φλέβες Arst.; δύο τὰ πάντων ἐστὴ κυριώτατα Plut.)
7) употребляемый в основном или прямом, т.е. не переносном своем значении(ὄνομα Arst.)
8) грам. прилагаемый к одному лишь предмету, т.е. собственный(ὄνομα Plut.). - см. тж. κύριον
II(ῡ) ὅ1) повелитель, владыка(Ζεὺς ὅ πάντων κ. Pind.)
2) господин, хозяин, глава(δωμάτων Aesch.)
3) хранитель, опекун(τῆς θυγατρός τινος Isae.)
4) господь NT. -
19 ονοματ-
-
20 ονοματο-
См. также в других словарях:
ὄνομα — name neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
όνομα — Μέρος του λόγου που διακρίνεται κατά το γένος, τον αριθμό και –στις κλιτές γλώσσες– την πτώση. Ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης και οι Στωικοί προσπάθησαν να δώσουν έναν ορισμό του o., στην προσπάθεια τους να κατατάξουν, με βάση ορισμένα λογικά κριτήρια,… … Dictionary of Greek
όνομα — το, ατος 1. λέξη που δηλώνει άνθρωπο, ζώο, φυτό, πράγμα, ενέργεια, κατάσταση, ιδιότητα. 2. φρ., «Για όνομα του Θεού», όταν αποτρέπουμε κάποιον από κάτι. «Έχω το όνομά μου», την ονομαστική μου γιορτή. «Όνομα και μη χωριό», όταν αποφεύγουμε να… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Αίθων — Όνομα μυθολογικών προσώπωνκαι ζώων. 1. Επίθετο του Ήλιου, και όνομα του γιου του, πατέρα της Μήστρας, συζύγου του Αυτολύκου. Από την ένωσή τους γεννήθηκε η Αντίκλεια, μητέρα του Οδυσσέα της Ιθάκης. Αυτό το όνομα του προπάππου του χρησιμοποίησε ο… … Dictionary of Greek
Πέρσης — Όνομα μυθολογικών και ιστορικών προσώπων. 1. Γιος του τιτάνα Κρείου και της Ευρύβιας. Ήταν πατέρας της Εκάτης από την Αστερία, την αδελφή της Λητούς. Το προελληνικό αυτό όνομα σχετίζεται με θεότητες του κάτω κόσμου, για παράδειγμα, Περσεφόνη,… … Dictionary of Greek
αιγών — Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Βασιλιάς της Εύβοιας, που είχε τα ανάκτορά του στην Κάρυστο, και με τον στόλο του έγινε θαλασσοκράτορας στο πέλαγος που ονομάστηκε –σύμφωνα με μια εκδοχή– Αιγαίο, από το όνομά του. Ο βασιλιάς αυτός, που έζησε πριν… … Dictionary of Greek
Βλαχέρνες — Όνομα ιδιαίτερα συνηθισμένο και δημοφιλές στους Βυζαντινούς. Χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως επώνυμο της Παναγίας και παρετυμολογείται πιθανώς από τη φράση βάλε χέρι, που αναφέρεται στην προστασία της Παναγίας. Οι Βυζαντινοί χρονογράφοι μνημονεύουν… … Dictionary of Greek
Μεγάβυζος — Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Πέρσης ευγενής (6ος αι. π.Χ.). Καταγόταν από την οικογένεια των Αχαιμενιδών. Συμμετείχε σε συνωμοσία εναντίον του Ψευδοσμέρδιου, σφετεριστή του περσικού θρόνου, αλλά τελικά στον θρόνο ανέβηκε ο Δαρείος A’ o Υστάσπους … Dictionary of Greek
Μιθριδάτης — Όνομα διαφόρων βασιλιάδων του Πόντου και της Περγάμου. Η σειρά των βασιλιάδων αυτών αρχίζει με τον M. A’, που στις αρχές του 3ου αι. π.Χ. ίδρυσε το βασίλειο του Πόντου. Οι σημαντικότεροι βασιλείς με το όνομα Μ. είναι οι ακόλουθοι: 1. Σατράπης του … Dictionary of Greek
Σίρμιον — Όνομα αρχαίων πόλεων. 1. Πόλη της Κάτω Παννονίας, στην αριστερή όχθη του Σαύου ποταμού, γνωστή και με το όνομα Σέρμιον. Ιδρύθηκε από τους Ταυρίσκους, στη διασταύρωση πολλών εμπορικών δρόμων. Στους ρωμαϊκούς χρόνους, το Σ., εξαιτίας της… … Dictionary of Greek
αίθων — Όνομα μυθολογικών προσώπωνκαι ζώων. 1. Επίθετο του Ήλιου, και όνομα του γιου του, πατέρα της Μήστρας, συζύγου του Αυτολύκου. Από την ένωσή τους γεννήθηκε η Αντίκλεια, μητέρα του Οδυσσέα της Ιθάκης. Αυτό το όνομα του προπάππου του χρησιμοποίησε ο… … Dictionary of Greek