-
41 λαγωφονος
-
42 Λαιειος
-
43 λαοφονος
-
44 λεοντοφονος
-
45 μελας
μέλαινα, μέλᾰν, gen. μέλᾰνος, μελαίνης, μέλᾰνος1) черный(ναῦς, γαῖα Hom.; πέπλοι Eur.; καπνός Aesch.)
; темный(νύξ Aesch.; κῦμα Hom.; αἷμα Soph.)
; темно-красный(οἶνος Hom.)
2) окутывающий тьмой(ἄχεος νεφέλη, νέφος θανάτοιο, θάνατος Hom.)
3) мрачный, жестокий(Ἄρης, Ἐρινύς Aesch.; φόνος Pind.)
4) зловещий, несчастный(ὄναρ Aesch.; ἡμέραι Plut.)
5) глухой, тусклый(φωνή Arst.)
6) загадочный, темный(ἱστορίη Anth.)
7) бессовестный, гнусный(ἄνθρωποι Plut.)
-
46 Μηδοφονος
-
47 μηλοφονος
-
48 μητροφονος
-
49 μιαιφονος
21) обагренный кровью, запятнанный убийством(χεῖρες Eur.; γάμοι Soph.; ἐξώλης καί μ. Plut.)
τέκνυιν μ. Eur. — детоубийца2) кровожадный(Ἄρης Hom.; τυραννίς Her.)
-
50 μοιρα
ион. μοίρη ἥ1) часть, доля(τριτάτη μ. νυκτός Hom.)
ἴση μ. Hom. — равная доля (добычи);μοῖραν καὴ γέρας ἐσθλὸν ἔχων Hom. — имея долю добычи и почетный дар, т.е. с почетной долей добычи;ὅ (Ὀδυσσευς) ἕζετο ᾗ παρὰ μοίρῃ Hom. — Одиссей сел за свою порцию (за столом)2) область3) надел, участок(χώρης Hom.; πατρῴας γῆς Soph.)
4) владение(Περσέων Her.)
ἥ τοῦ πατρὸς μ. Dem. — отцовское наследство;οὐκ αἰδοῦς μοῖραν ἔχειν Hom. — быть лишенным стыда, поступать бессовестно;μοῖραν ἡδονῆς πορεῖν τινι Aesch. — доставить кому-л. удовольствие5) (тж. μ. βιότοιο Hom.) удел, судьба, участь, рок, жребийὑπὲρ μοῖραν Hom. — вопреки судьбе;ἐπεὴ ἔσχε μ. Ἀχιλλέα θανεῖν Soph. — когда судьба положила Ахиллу умереть;ἀγαθῇ μοίρᾳ Eur. — при счастливых обстоятельствах, т.е. предзнаменованиях;θείᾳ μοιρᾳ Xen. — по определению богов6) качество, свойство, признакἀνδρὸς μοίρᾳ προστιθέναι τι Thuc. — считать что-л. признаком мужества;
ἐν πολεμίου μοίρᾳ Dem. — в качестве врага;ὡς ἐν παιδιᾶς μοίρᾳ Plat. — как бы в виде шутки;ἐν φαρμάκου μοίρᾳ Plut. — в качестве лекарства;ἐν τῇ τοῦ ἀγαθοῦ μοίρᾳ εἶναι Plat. — относиться к области блага7) значение, рольἐν μείζονι μοίρᾳ εἶναι Plat. — иметь большее значение, тж. быть в большом почете;
ἐν οὐδεμίῃ μοίρῃ μεγάλῃ ἄγειν τινά Her. — ни во что не ставить кого-л.;μεγάλην μοῖραν καὴ τιμέν ἔχειν Plat. — пользоваться большим уважением8) причитающееся по заслугам, должноеοὐ νέμειν τινὴ μοῖραν Soph. — не воздавать кому-л. должного;
ἐν μοίρῃ или κατὰ μοῖραν Hom. — по справедливости, как следует;παρὰ μοῖραν Hom. — неправильно, неподходящим образом, некстати9) счастливый удел, счастье(μ. καὴ ἀμμορίη ἀνθρώπων Hom.)
10) (тж. μ. θανάτου Aesch.) смертный удел, кончина, гибель(φόνος καὴ μ., θάνατος καὴ μ. Hom.)
11) сторона, партия12) слой населения, классτριῶν μοιρῶν ἥ ἐν μέσῳ Eur. — средний из трех классов (населения)
-
51 μυσαρος
-
52 νεβροφονος
-
53 νεκροφονος
-
54 νεοσφαγης
-
55 νεοφονος
2только что убитыйμητρὸς νεοφόνοις ἐν αἵμασι (= ἐν αἵμασι μητρὸς νεοφόνου) Eur. — в крови только что убитой матери (Клитемнестры)
-
56 νησσοφονος
атт. νηττοφόνος ὅ зоол. уткоистребитель ( одна из разновидностей орла) Arst. -
57 ξενοφονος
-
58 ξυμμιγης
21) смешанный, разнородный(βοσκήματα Soph.)
κεχωρισμένος ἢ σ. Plat. — обособленный (чистый) или смешанный;αἱματηρὸς πέλανος Σκύθης Θρῄξ τε σ. φόνος Eur. — кровь скифская, смешавшаяся с фракийской;πόνοι νέοι παλαιοῖσι συμμιγεῖς κακοῖς Aesch. — новые беды, прибавившиеся к старым несчастьям2) смешанный, беспорядочный(ἤχη Plut.)
τεύχη συμμιγῆ Eur. — разбросанные в беспорядке сосуды3) совместный, общий4) плотный, густой(σκιά Plat.; δρυμός Plut.)
5) мутный(ὅ Νεῖλος Plut.)
-
59 ομαιμος
I2единокровный, т.е. родственный(αἷμα Aesch.)
φόνος ὅ. Aesch. — убийство кровного родственника;ἀνέρ ὅ. Luc. — родственникIIὅ и ἥ кровный родственник, преимущ. брат или сестра(ὅμαιμοι καὴ συγγενεῖς Plut.)
ὅ. ἐκ μιᾶς τε καὴ ταύτοῦ πατρός Soph. — единокровный и единоутробный брат -
60 οξυμηνιτος
См. также в других словарях:
φονός — murderess fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φόνος — murder masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φονός — (I) ἡ, Α αυτή που φονεύει, φονεύτρια. [ΕΤΥΜΟΛ. < Ο τ. φονός (ἡ) < φόνος, με καταβιβασμό τού τόνου. Η ύπαρξη τού επιθ. φονός, ή, όν παραμένει αμφίβολη]. (II) ή, όν, Α φονικός. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. φονός (Ι)] … Dictionary of Greek
φόνος — ο, ΝΜΑ 1. βίαιη αφαίρεση τής ζωής, σκότωμα, φονικό, δολοφονία 2. κοινή, σήμερα, ονομασία είδους φυτού τού γένους ατρακτυλίς νεοελλ. ανθρωποκτονία αρχ. 1. ο θάνατος ως ποινή, η θανατική ποινή 2. τόπος όπου έγινε η παραπάνω πράξη 3. το αίμα που… … Dictionary of Greek
φόνος — ο 1. βίαιη αφαίρεση της ζωής, βίαιος θάνατος, ανθρωποκτονία, φονικό, σκότωμα: Δύο φόνοι από αυτοκινητικό δυστύχημα. 2. (νομ.), προμελετημένη ανθρωποκτονία (σε αντιδιαστολή με την «αναίρεση»): Έστησε ενέδρα κι έκανε φόνο … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φόνω — φόνος murder masc nom/voc/acc dual φόνος murder masc gen sg (doric aeolic) φονόω stain with blood pres imperat act 2nd sg (doric aeolic) φονόω stain with blood imperf ind act 3rd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Фонос — • Φόνος, φονικά, 1. см. Άρειος πάγος, Ареопаг; 2. Έφέται, Эфеты … Реальный словарь классических древностей
φονόν — φονός murderess fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φόνοι — φόνος murder masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φόνοιο — φόνος murder masc gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φόνοις — φόνος murder masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)