(τι+θυμῷ

(τινὰ πόντῳ, κεραυνὸν νηΐ Hom.; τινὰ ἐς τὸ βάραθρον Arph., Plut.; τινὰ εἰς φρέαρ Plat.; λίθον εἰς τέν κεφαλήν τινι Plut.)

σκῆπτρόν τινι ἐμβαλεῖν χειρί Hom. — вручить кому-л. скиптр;

ἐμβαλεῖν περί τινος βουλέν εἰς τὸ στράτευμα Xen. — вынести что-л. на обсуждение войска;

(μαρτυρίαν, ὅρκον Dem.)

(οἰκίας τισί Arph.)

(λυσσώδη νόσον Soph.; νόστον πικρόν τινι Eur.)

(τὸ ὂ μικρὸν μεταξὺ τοῦ χῖ καὴ τοῦ νῦ Plat., συλλαβέ ἐμβεβλημένη Arst.; ἀρότρῳ χαλκέν ὕνιν Plut.)

(πύλην Plut.)

(τάφρον ἐπὴ σταδίους τετρακοσίους Plut.)

αἱ εὐθεῖαι ἐμβληθεῖσαι πρὸς ὀρθάς τινι Arst. — прямые, проведенные параллельно к чему-л.

(τινὰ εἰς τὸν ἀριθμόν τινων Plut.)

(τινὰ εἰς τὸ δεσμωτήριον Dem.)

(μόχλον Xen.)

(τὸν λαγῶ εἰς τὰς ἄρκυς Xen.)

(τοὺς βαρβάρους εἰς τὰς ναῦς Plut.)

(τινὰς εἰς πλοῖα Polyb.; ἀνθρώπους τε καὴ φόρτον, sc. εἰς τέν ὁλκάδα Plut.)

(χαλινὸν ἵππω Xen.; βρόχον τραχήλῳ Theocr.)

(πολλὰ ἕλκεα Pind.; πληγάς τινι Xen.; πληγέν μίαν εἴς τι Plut.)

(φυτὰ ἐμβεβλημένα Dem.)

(τινὰ εἰς ἀτυχίαν Aeschin.)

(ῥήγεα πορφύρεα Hom.)

(λόγον εἰς τοὺς πολλούς, ὡς … Plut.)

(τι ἐνὴ φρεσίν Hom.; φόβον τινί Her.; θάρσος τινί Polyb.; τῷ στρατεύματι ζῆλον καὴ φιλονεικίαν πρὸς τοὺς πολεμίους Plut.)

(ὅ Μαρσύας ποταμὸς ἐμβάλλει εἰς τὸν Μαίανδρον Xen.; τὸ πλῆθος τοῦ ὕδατος ἐμβάλλοντος Arst.)

(εἰς χώραν Xen.; εἰς τέν ἀγοράν Aeschin.; εἰς Ἰταλίαν Plut.)

(ταῖς ναυσί Thuc.; εἰς τοὺς προφύλακας Plut.; med. ἢν ἐμβαλόμενοι ἴωμεν ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

(ἐμβάλλοντος τοῦ ὕδατος τοῖσι οὔρεσι Her.)

(πῦρ ἔμπεσε νηυσίν, но ἐν ὕλῃ Hom.; εἰς τάφρους Xen.; εἰς τὰ κάτω τῆς γῆς Arst.)

(εἰς ἀνάγκης ζεύγματα Eur.; ἐν χωρίῳ τινί Xen.)

(στέγῃ Soph., εἰς τέν θύραν Arph.; τάχιστα ἐμπεσεῖν Aesch.)

(εἰς ἀλλήλας ἐμπίπτουσαι νεφέλαι Arph.)

(τοῖς πολεμίοις Xen.; μεγάλῳ κτύπῳ καὴ κλύδωνι Plut.; εἴς τινα Luc.)

(χόλος ἔμπεσε θυμῷ Hom.; ταραγμὸς ἐμπέπτωκέ μοι Eur.)

(κακὸν ἔμπεσεν οἴκῳ Hom.; ἐς τέν πόλιν ἐνέπεσε ἥ νόσος Thuc.; νόσημα ἐμπίπτει εἰς τοὺς ἰχθῦς Arst.; λοιμὸς ἐμπίπτει Plut.)

ἐμπεπτωκότος λόγου περὴ νόμων Plat. — раз речь зашла о законах;

ἐ. θυμῷ Hom. — нравящийся, по душе

ἐ. ἀκόντων Anth. — хранящий от копий

(καλῶν ἔργων Emped.; Ἀθηναίων ἐ. Τριτογένεια Anth.)

οὐκ ἐπιδώσω οὐδ΄ ἐπιμετρήσω Hes. — ничего я больше не дам и не отмерю;

(ὀβολόν τινι Plut.)

(τὸν οὐρανον Luc.)

ἐπιμετρῶν λόγος Polyb. — дополнительное рассуждение

( нечто) приятное, угодное, желательное

(τινος Eur., τι Xen., τινός τινι и ἔν τινι Xen.)

ἡ. ὑπ΄ ἔρωτος Plat. — поддаться чувству любви;

ἡ. μάχῃ Thuc. и μάχην Dem. — быть разбитым в сражении;

(δίκην Plat.; παραγραφήν Dem.; ἐν τοῖς δικαστηρίοις Xen.). - см. тж. ἡσσάω

(impf. ἵην и ἵειν, conjct. ἱῶ, opt. ἱείην, fut. ἥσω, aor. ἧκα, aor. conjct. ὧ, aor. opt. εἵην, pf. εἷκα, ppf. εἵκειν, inf. praes. ἱέναι, inf. aor. 2 εἷναι, imper. praes. ἵει, imper. aor. 2 ἕς, part. praes. ἱείς, part. aor. 2 εἵς; med.: praes. ἵεμαι, impf. ἱέμην, aor. 2 εἵμην, praes. conjct. ἱῶμαι, aor. 2 conjct. ὧμαι, praes. opt. ἱείμην, aor. 2 opt. εἵμην, pf. med.-pass. εἷμαι, ppf. med.-pass. εἵμην, part. praes. ἱέμενος, part. aor. 2 ἕμενος, imper. praes. ἵεσο, imper. aor. 2 οὗ, inf. praes. ἵεσθαι, inf. aor. ἕσθαι; pass.: aor. 1 εἵθην - эп. ἕθην, fut. 1 ἑθήσομαι, adj. verb. ἑτός)

(ἴκμενον οὖρόν τινι, τινὴ ἄγγελόν τινα Hom.)

ἱ. φυγῇ ἵππων πόδα Eur. — погнать лошадей вскачь

(ἐπὴ Κυκλώπων θυμέλας = εἰς Μυκήνας Eur.)

(τινὰ εἰς Τάρταρον Aesch.; τινὰ ἀπ΄ ἄκρας πλακός Soph.; πέτρας ἄπο Eur.)

(λᾶαν, ὀϊστόν Hom.; βέλεα ἐπί τινι Hes.; δόρυ Eur.; κομήτην ἰόν Soph.)

(ἐπὴ σκοπόν, v. l. ἐπὴ στόχον Xen.)

(βαλεῖν τινα Hom.)

(οἴκαδε Hom.; εἰς ὄρεα Eur.; ἐπὴ τὸν βαλόντα Arst.)

ἱ. κόμας Hom. — зачесывать вниз или распускать волосы;

(ἵππον ἐν παρηορίῃσιν Hom.)

(ὄπα κάλλιμον Hom.; φωνήν Aesch., Plut.; διαπρύσιον κέλαδον Eur.; ἄλλα μέλη, sc. τῶν χοροῶν Plat.)

(ἔπεα Hom.; ἔπος δυσθρήνητον Soph.)

Ἑλλάδα γλῶσσαν ἱ. Her. — говорить на греческом языке;

Ἐνιπεύς, ὃς πολὺ κάλλιστος ποταμῶν ἐπὴ γαῖαν ἵησιν Hom. — Энипей, прекраснейшая из рек, текущих на земле;

(διὰ στόμα λιγνὺν μέλαιναν Aesch.)

(δάκρυον χαμᾶζε Hom.)

(ἐκ χειρὸς φάσγανον χαμᾶζε Hom.)

(ἔκαμόν μοι ὄσσε Hom.; κ. ταῖς ψυχαῖς NT.)

(θυμῷ Pind.)

(σῶσαι τὸν κάμνοντα NT.)

(πάνθ΄ ὅπλα, σκῆπτρον, πέπλους παμποικίλους Hom.)

(τινα βίῃφι Hom.)

(ἐπὴ πλευράς Hom.; ἐφ΄ ἁρμαμαξῶν Arph.; ἐν τῷ κραβάττῳ NT.; τὰ τετράτοδα κατακειμενα τίκτει Arst.)

(κατακέατο ὀφθαλμιῶντες Her.; κατάκειται νοσῶν Luc.)

(θάμνῳ ὑπ΄ ἀμφικόμῳ Hom.)

(ἐν τῇ οἰκίᾳ τινός NT.)

(ὥσπερ ἐξὸν ἡσυχίαν ἄγειν Xen.)

(ἐν Διὸς οὔδει Hom.; εἰν οἴκῳ Hes.)

(πρὸς Ἰόνιον πόρον Pind.)

ἀρετᾷ κ. Pind. — быть добродетельным

(ἐνὴ θυμῷ Hom.)

(τί δέ κατηφεῖς ὄμμα; Eur.)

(κατηφεῖ ἀεί, sc. ὅ ἵππος Arst.)

(ὁπότ΄ ἄν σε δόμοι κεκύθωσι Hom.)

ὅπου κύθε γαῖα Hom. — (узнать), где хранит (его) земля, т.е. где он погребен;

(νοήμασι, δάκρυα, θυμῷ τι Hom.)

(πολεμίας ὑπὸ χθονός Aesch.; Ἅιδᾳ и ἐν Ἅιδου, κάτω γῇς Soph.)

κοτέουσα Hom. — разгневанная (Афина);

(κότον ἔχειν τινί Hom.; ὀλέθριος Aesch.)

(θυμῷ Hom.)

(ἔχειν μελεδήματα θυμῷ Hom.)

(τὰ θεῶν μελεδήματα Eur.)

(τινί τι Hom. и τινί τινος Hom.)

(νεμεσσήθητε καὴ αὐτοί Hom.)

(ἐπεσβολίας ἀναφαίνειν Hom.)

(οὔπω τοίους ἵππους ἴδον οὔδ΄ ἐνόησα Hom.)

(νοούμενος τὰ λοιπὰ τοῦ βίου Soph.)

ὀρθὰ ν. Her. — думать правильно, быть правильного мнения;

(ἐσθλά τινι Hes.; κακόν τινι Her.; κατακτεῖναί τινα Soph.)

(τόδε γὰρ νοῶ κράτιστον Soph.)

(σκέψασθαι, τί καὴ νοεῖ τὸ ὄνομα Plat.)

σ. βουλάς τινι Hom. — совещаться с кем-либо;

νόσων φυγὰς ξυμπέφρασται Soph. — (человек) нашел средства от болезней

τὰ συμφραζόμενα Plut. — слова, речь

(Ἕκτορος Hom.)

(καί μοι δὸς τέν χεῖρ΄, ὀλοφύρομαι Hom.)

(υἷας Ἀχαιῶν Hom.)

(τοὺς τοκέας Thuc.)

(τινα ἐνὴ φρεσίν Hom.)

(ἄλγεα θυμῷ, κακόν Hom.)

(ἀνέμων κέλευθα, ὄλεθρον Hom.)