-
1 λείβω
λείβω, träufeln, fließen lassen, vergießen, bes. wie σπένδω, vom Opfer, οἶνον, Il. 1, 463. 16, 231 Od. 3, 460; Hes. O. 726; μέϑυ λείβειν, Od. 12, 362, Wein als Trankopfer ausgießen, spenden; auch mit dem dat. des Gottes, οἶνον Ἀϑήνῃ λείβειν, Il. 10, 579; ohne Zusatz, spenden, ein Trankopfer bringen, 24, 285, wie λείβειν Διΐ, ϑεοῖς, 6, 266. 7, 481 Od. 2, 432. So vrbdt auch Aesch. ϑύειν τε λείβειν τε, Suppl. 959; ὅταν σπονδὰς ϑεοῖς μέλλωσι λείβειν, Eur. Ion 1033, u. sp. D. – Sonst noch δάκρυα λείβειν, Thränen vergießen, wie εἴβω, Il. 13, 88. 18, 32 Od. 5, 84. 158; δάκρυ λείβοντες Aesch. Spt. 51, ἐκ δ' ὀμμάτων λείβουσι δυςφιλῆ λίβα Eum. 54; δι' ὄμματος ἀστακτὶ λείβων δάκρυον Soph. O. C. 1253; Eur. Andr. 417 u. sp. D., wie δάκρυα λειβέμεν ὄσσων Orph. Arg. 546; Plat. Rep. III, 411 b vrbdt es mit τήκω, schmelzen. – Pass. sowohl δακρύοις λείβεσϑαι, in Thränen zerfließen, Hes. Sc. 390; vgl. Eur. Andr. 532 λείβομαι δακρύοις κόρας; Ar. Equ. 327; auch in der Anth. öfter, wie Anyte 18 (VII, 646) δάκρυσι λειβομένη; – als δακρύοισιν λειβομένοις, von den fließenden Thränen, Eur. Phoen. 1522; u. dah. ϑρῆνος λειβόμενος, Pind. P. 12, 10; übh. = fließen, träufeln, λειβόμενον ἀπὸ τῶν ὀστῶν καὶ στάζον Plat. Tim. 82 d; ἐλείβετο δὲ αὐτῇ τὰ δάκρυα κατὰ τῶν παρειῶν, die Thränen rannen die Wangen herab, Xen. Cyr. 6, 4, 3; Sp., bei denen es auch übh. hinschmelzen, verschmachten bedeutet. – Medial ist Aesch. Prom. 399 ῥαδινὸν λειβομένα ῥέος παρειὰν νοτίοις ἔτεγξα παγαῖς.
-
2 λείβω
λείβω, träufeln, fließen lassen, vergießen, bes. wie σπένδω, vom Opfer; μέϑυ λείβειν, Wein als Trankopfer ausgießen, spenden; auch mit dem dat. des Gottes, οἶνον Ἀϑήνῃ λείβειν; ohne Zusatz: spenden, ein Trankopfer bringen. Sonst noch δάκρυα λείβειν, Tränen vergießen. Pass. sowohl δακρύοις λείβεσϑαι, in Tränen zerfließen, als δακρύοισιν λειβομένοις, von den fließenden Tränen; übh. = fließen, träufeln; ἐλείβετο δὲ αὐτῇ τὰ δάκρυα κατὰ τῶν παρειῶν, die Tränen rannen die Wangen herab; übh. hinschmelzen, verschmachten -
3 συλ-λείβω
-
4 κατα-λείβω
κατα-λείβω, herunterträufeln, herabgießen, τί σοι καιρὸς δέμας ἀεικέλιον καταλείβειν, von Thränen, Eur. Andr. 131. – Häufig im pass., herabfließen, herabtriefen, γλυκίων μέλιτος καταλειβομένοιο Il. 18, 109, ἐκ πέτρης καταλείβεται Hes. Th. 786, δάκρυα δ' ἐκ δακρύων καταλείβεται Eur. Troad. 601, vgl. Suppl. 1119.
-
5 ἀπο-λείβω
ἀπο-λείβω, herabträufeln lassen, D. Sic. 17, 75; ausgießen, ἀπολείψας Hes. Th. 793. – Pass., herabträufeln, herabfließen, Od. 7, 107 καιροσέων δ' ὀϑονέων ἀπολείβεται ὑγρὸν ἔλαιον, vgl. Scholl.; Hes. Sc. 268.
-
6 ἐπι-λείβω
ἐπι-λείβω, ein Trankopfer dabei ausgießen, Od. 3, 341; ἱεροῖσιν Ap. Rh. 1, 1133; auch allgemeiner, δαλοῖς ὕδωρ 4, 1721.
-
7 ὑπο-λείβω
-
8 εἴβω
εἴβω, ep. = λείβω, am häufigsten in der Vrbdg δάκρυον εἶβον, Thränen vergießen, Od. 4, 114. 23, 33. – Pass., niedertropfen. niederrinnen; τῶν καὶ ἀπὸ βλεφάρων ἔρος εἴβετο Hes. Th. 910; ἱδρὼς εἴβεται ἐκ λαγόνων Ap. Rit. 2, 664. – Med. = act., Soph. Ant. 523 κάτω δάκρυ' εἰβομένη.
-
9 δαίω
δαίω, brennen, anzünden; entstanden entweder aus ΔΑ'FΩ (das Digamma in ι übergegangen), oder aus ΔΑFΊΩ (das Digamma ausgeworfen); Wurzel auf jeden Fall ΔΑF-; durchaus verschieden also von δαίομαι »theilen«, Wurzel ΔΑ –. Das Digamma in δαίω »brennen« bezeugt z. B. die Form δεδαυμένος, μηρίων δεδαυμένων Simonid. (Amorgin.?) in Etym. m. p. 250, 18 und Cram. An. Ox. 1 p. 106, 4 (Bergk L. G. ed. 2 fr 30 p. 587); durch conj. hergestellt δεδαυμένον Callimach. epigr. 53; vgl. Hesych. δεδαυμένον· περιπεφλεγμένον; δάβελος· δαλός, Λάκωνες; Sanskrit. davas, dâvas = calor, ignis, s. Curtius Grundzüge d. Gr. Etym. 1 S. 197; wahrscheinlich sind δαίω »brennen«, αὔω oder αὕω nebst αὐαίνω oder αὑαίνω, εὕω, καίω (καύσω, ΚΑF-), dem Ursprunge nach identisch; vgl. λείβω εἴβω, δείλη εἵλη, δαήμων δαίμων αἵμων, δνόφος νέφος γνόφος κνέφας, μέλας μέλαινα μελαινός κελαινός, δᾶ γᾶ γέα γῆ γαῖα αἶα, Verwandt mit δαίω »brennen« auf jeden Fall δαΐς »die Fackel« und δαλός. – Transitiv. werden von δαίω gebraucht praes. und imperfect. activ.: Hom. πῠρ Il. 9, 211 Od. 7, 7; φλόγα Il. 18, 206, wie Aesch. Ag. 496; π ῠρ καὶ φῶς Ch. 864; übertr., δαῖε δ' ἐν όφϑαλμοῖς γλυκερὸν πόϑον, Verlangen aus den Augen leuchten lassen, Ap. Rh. 4, 1147. – In Prosa Dem. χώραν δαίοντος καὶ δενδροκοπέοντος in dem Psephisma der Byzantier 18, 90. – Intransitiv wird das medium gebraucht nebst perf. und plusquamperf. act. δέδηα ἐδεδήειν, = brennen, in Brand sein, in Flammen stehen, in Flammen gerathen, sich entzünden: Hom. Iliad. 18, 227 ἀκάματον πῠρ δεινὸν ὑπὲρ κεφαλῆς Πηλείωνος δαιόμενον· τὸ δὲ δαῖε ϑεὰ γλαυκῶπις Ἀϑήνη; vom Blitz Iliad. 8, 75 αὐτὸς δ' ἐξ Ἴδης μεγάλ' ἔκτυπε, δαιόμενον δὲ ἧκε σέλας; neben καίω Odyss. 5, 61 πῠρ μὲν ἐπ' ἐσχαρόφιν μέγα καίετο, τηλόϑι δ' ὀδμ ὴ κέδρου τ' εὐκεάτοιο ϑύου τ' ἀνὰ νῆσον ὀδώδει δαιομένων; Iliad. 21, 343 Ἥφαιστος δὲ τιτύσκετο ϑεσπιδαὲς πῦρ. πρῶτα μὲν ἐν πεδίῳ πῦρ δαίετο, καῖε δὲ νεκροὺς πολλούς: hier kann δαίετο Homerisch medium statt des activ. sein, Hephästos Subject zu δαίετο. – Soph. Tr. 762 ἐδαίετο φλόξ; λύχνοις ἅμα δαιομένοισιν Theocr. 24, 51. – Uebertr., δαίεται ὄσσε, die Augen funkeln, Od. 6, 132. – Δάηται. conjunct. aor. 2. med., in auffallender Verbindung, δάηται δαιομένη, zwei Mal dieselbe Stelle: μή ποτ' ἐπὶ Τρώεσσιν ἀλεξήσειν κακὸν ἦμαρ, μηδ ὁπότ' ἄν Τροίη μαλερῷ πυρὶ πᾶσα δάηται δαιομένη, δαίωσι δ' ἀρήιοι υἷες Ἀχαιῶν, Iliad. 20, 316. 21, 375. – Perf. u. plusqpft. act., intransitiv, übertr.: πυρὶ δ' ὄσσε δεδήει Iliad. 12, 466; μάχη πόλεμός τε δέδηεν Iliad. 20, 18, die Schlacht ist entbrannt; 35, wohl Tmesis; πάντῃ γάρ σε περὶ στέ φανος πολέμοιο δέδηεν Iliad. 13, 736, wohl Tmesis; τόσση γὰρ ἔρις πολέμοιο δἔδηεν Iliad. 17, 253; μετὰ δέ σφισιν ὄσσα δεδήει ότρύνουσ' ἰέναι, Διὸς ἄγγελος Iliad 2, 93, vergl. das Deutsche »ein Gerücht verbreitet sich wie ein Lauffeuer«; οἰμωγὴ δὲ δέδηε, hat sich erhoben, flammt auf, Odyss. 20, 853.
-
10 λιβρός
-
11 λειμών
λειμών, ῶνος, ὁ (λείβω), jeder feuchte u. deshalb grasreiche Ort, Aue, Wiese, ἀμφὶ δὲ λειμῶνες μαλακοὶ ἴου ἠδὲ σελίνου ἤνϑεον, Od. 5, 72 u. öfter; μαλακός auch Hes. Th. 279 u. a. D.; βαϑύς, βούχιλος, χιονόβοσκος, Aesch. Prom. 656 Suppl. 535. 554; βουϑερής, Soph. Trach. 187 u. öfter, wie Eur. u. Ar.; in Prosa, Xen. Cyr. 1, 4, 11 u. sonst; übertr. sagt Plat. Soph. 222 a πλούτου καὶ νεότητος λειμῶνας ἀφϑόνους, die reichen Auen des Reichthums; u. so ähnl. öfter bei Plut. u. a. Sp. Auch von blühender Gesichtsfarbe, u. übh. von jeder mit lebhaften, bunten Farben gezierten Fläche, z. B. dem Pfauenschweif, Achill. Tat. 1, 16; vgl. Ael. H. A. 5, 21; σπόγγος heißt λειμὼν χυτῆς ϑαλάσσης, Phil. 52 (VI, 60). – Wie κῆπος auch τὸ γυναικεῖον αἰδοῖον, Eur. Cycl. 173.
-
12 λιβάς
λιβάς, άδος, ἡ (λείβω), das Tröpfelnde, Rinnende, Naß, der Quell, λιβάσιν ὑδρηλαῖς παρϑένου πηγῆς μέτα, Aesch. Pers. 605; vom Flusse, σὰν λιπὼν ἱερὰν λιβάδα, Soph. Phil. 1200; πιδακόεσσα λιβάς, Eur. Andr. 116 u. öfter, wie bei sp. D., λιβάδες κρηναῖαι, Antiphil. 39 (IX, 599). – Von Thränen, δακρύων λιβάδες, Eur. I. T. 1106. S. auch λίψ.
-
13 λιβάζω
λιβάζω, fließen lassen, träufeln, wie λείβω, VLL. – Med. rinnen, fließen, von einer Quelle, ἡ πάρος εὐύδροισι λιβαζομένη προχοῇσι, Antiphan. 7 (IX, 258).
-
14 λείβηθρον
λείβηθρον, τό (λείβω), Kanal, Wassergraben, VLL.; nach Eust. auch wie λειμών, eine feuchte, grasige Au. S. auch nom. pr.
-
15 λοιβάω
-
16 λοιβή
λοιβή, ἡ, das Ausgießen ( λείβω), das Trankopfer, bes. von Wein; οὐ γάρ μοί ποτε βωμὸς ἐδεύετο λοιβῆς, Il. 4, 49; mit κνίσσα verbunden, Trank- und Brandopfer, 9, 500; λοιβαῖσιν ἀγαζόμενοι, Pind. N. 11, 6; οὔτε λοιβῆς ἧμιν οὔτε ϑυμάτων παρῆν ἑκήλοις προςϑιγεῖν, Soph. Phil. 8; El. 52; Eur. öfter u. sp. D., wie Ap. Rh. 2, 291, λοιβὴν Στυγὸς ὤμοσεν, er schwur beim Hinfluthen der Styr. – Einzeln auch in Prosa, οἴνου, Plat. Legg. X, 906 d.
-
17 λίψ
-
18 λίψ [2]
λίψ, λιβός, ἡ (λείβω), 1) das Ausgegossene, Quell, Tropfen, Trankopfer, φιλοσπόνδου λιβός, Aesch. Ch. 290, accus. λίβα, fr. 49. 65, wie Ep. ad. 261 (IX, 142); ὀλίγην μέλιτος λίβα, Ap. Rh. 4, 1454; Man. 1, 176. – 2) nach Hesych. auch πέτρα, ἀφ' ἧς ὕδωρ στάζει, also = λισσάς, steiler Felsen. Vgl. αἰγίλιψ.
-
19 λίμνη
λίμνη, ἡ (λείβω, die Alten leiten es falsch von λίαν μένειν, weil es ursprünglich ausgetretenes u. stehen gebliebenes Wasser bedeute), stehendes Wasser, der See, Teich, Il. 2, 711. 865. 21, 317 u. sonst, Pind. u. Folgde, auch in Prosa überall, λίμνη ποτίμου καὶ ϑερμ οῠ ὕδατος, Ken. Hell. 3, 2, 18; auch = Sumpf, Her. 1, 191 u. A.; καϑ' ἕλη καὶ λίμνας καὶ ποταμούς vrbdt Plat. Critia. 114 e; auch ein künstlich gegrabenes Wasserbecken. Her 1, 185. 186. – Bei Hom. auch die See, das Meer, βαϑείης βένϑεσι λίμνης, Il. 13, 32 u. öfter; γαῖαν καὶ βένϑεα λίμνης, Hes. Th. 365; Μηλίδα πὰρ λίμναν, Soph. Trach. 636; Eur. Hipp. 794 u. a. D. – Vgl. noch nom. propr.
-
20 ἀπολείβω
ἀπο-λείβω, herabträufeln lassen; ausgießen; pass., herabträufeln, herabfließen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
λείβω — (Α) 1. κάνω σπονδή χύνοντας οίνο, σπένδω («Διὶ λείβειν αἴθοπα οἶνον», Ομ. Ιλ.) 2. αφήνω κάτι να ρεύσει, χέω, χύνω κάτι («δάκρυα λεῑβον», Ομ. Ιλ.) 3. τρέχουν τα μάτια μου, κλαίω («λείβομαι δάκρυσιν κόρας» έχω τα μάτια γεμάτα δάκρυα, Ευρ.) 4. (για… … Dictionary of Greek
λείβω — pour pres subj act 1st sg λείβω pour pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λεῖβον — λείβω pour pres part act masc voc sg λείβω pour pres part act neut nom/voc/acc sg λείβω pour imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) λείβω pour imperf ind act 1st sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λείβῃ — λείβω pour pres subj mp 2nd sg λείβω pour pres ind mp 2nd sg λείβω pour pres subj act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λειβομένων — λείβω pour pres part mp fem gen pl λείβω pour pres part mp masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λειβόμενον — λείβω pour pres part mp masc acc sg λείβω pour pres part mp neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λειψάντων — λείβω pour aor part act masc/neut gen pl λείβω pour aor imperat act 3rd pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λεῖβε — λείβω pour pres imperat act 2nd sg λείβω pour imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λεῖψαι — λείβω pour aor imperat mid 2nd sg λείβω pour aor inf act … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λεῖψαν — λείβω pour aor part act neut nom/voc/acc sg λείβω pour aor ind act 3rd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λείβει — λείβω pour pres ind mp 2nd sg λείβω pour pres ind act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)