(κτήματα

(πλεῖστα δόμοις ἐν κτήματα κεῖται Hom.; κτήματα καὴ χρήματα Plat.; κτήματα καὴ ὑπάρξεις NT.)

(παλαιὸν οἴκων κ. δεσποίνης ἐμῆς Eur.)

(νομίζειν κ. τέν αὐθαδίαν Soph.)

(κ. ἔχειν ἐν Βοιωτίᾳ Dem.)

(κ. ἐμπεφυκός Plat.)

(κτήματα δάσσασθαί τινος, ἄνδιχα πάντα Hom.; τρεῖς μοίρας πάντα τὸν στρατόν Her.)

(κρέα μνηστῆρσι Hom.; πήματα βροτοῖς Pind.)

(διχθά, δίχα и τριχθά Hom.)

(ἀλλά μοι δαίεται ἦτορ Hom.)

(πῦρ Hom.; φλόγα Hom., Aesch.)

(ἐδαίετο φλόξ Soph.; λύχνοι δαιόμενοι Theocr.)

(πόλεμος δέδηε Hom.)

(ξύλα Hom.)

(χώραν Dem.)

(χρήματα Her.; ἁμάξας Xen.)

(γῆν κατὰ τοὺς τόπους Plat.; κτήματα σιδαρονόμω χερί - in tmesi Aesch.; σιδήρῳ δῶμα Eur.; χώραν Plut.)

(Ἀκταίωνα διέλαχον κύνες Eur.)

(ἄρνας Hom.; διαρπάζεσθαι ὑπὸ θηρίων Plat.)

(πόλιν Hom., Xen., Plut.; τὰ κτήματα Arst.; ἀποσκευάς Plut.; τὰ διαρπασθησόμενα ὑπὸ τοῦ πολέμου Dem.)

(ἄνεμος διαρπάζει τὰ ἴχνη Xen.)

(ἐγκτήματα καὴ κτήματα Dem.)

(τινι Eur., Arph.; ποιεῖν ἐμφανῆ τὰ ἀποκεκρυμμένα Arst.)

(τέκμαρ Aesch. и τεκμήρια Soph.; κτήματα Xen.)

(λόγος Thuc.)

(τὰ κερυχθέντα Soph.)

(ἀνέρ ἐ. Αἰγύπτιος Diod.)

(χλαίνας Hom.)

(ὀξύην χειρί, sc. τινος Eur.)

(αὐχένα ζυγῷ Eur.; τράχηλον εἰς βρόχον Diod.)

(κόσμον τινὴ τάφῳ Eur.)

(τὸ δέλτα ἀντὴ τοῦ νῦ Plat.; τὰ ὀνόματα εἰς τὸν μέτρον Arst.; ἐντιθεμένου τοῦ κάππα Plut.)

(λογισμὸν καί σκέψιν τῇ τέχνῃ Arph.; τόλμαν εἰς τέν μουσικήν Plat.)

(φόβον τινί Xen.; ἀθυμίαν τινί Plat.; βελτίω τινὰ νοῦν καὴ φρένας Dem.)

(ὀλίγον τινί Arph.; ψωμίσματα τοῖς βρέφεσιν Plut.)

(σῖτον καὴ ὕδωρ καὴ οἶνον Hom.; ὄμμα λαμπρὸν κόραις Eur.; ἥλιος ἐντίθησι τῇ σελήνῃ τὸ λαμπρόν Plut.)

(ἱστία νηΐ Hom.)

ἐ. τινά τινι τιμῇ Hom. — уравнивать кого-л. с кем-л. в славе

(κτήματα Hom.; εἰς πλοῖόν τι Xen.; φορτία εἰς ναῦν Dem.; χρήματα καὴ θεράποντας εἰς τὰς ναῦς Plut.)

(τινὰ λεχέεσσι Hom.)

χόλον ἐ. θυμῷ Hom. — затаить злобу;

(δαιτός Hom.; βιότου Hes.; τῶν πάντων Her.)

(βίης ἐ. Ὀδυσσῆος Hom.)

θυμὸς ἐπετράπετο Hom. — возникло желание

(παισὴν κτήματα Hom.)

(οἶκον ἅπαντά τινι Hom.; τέν ἀρχήν τινι Xen.; τι τῇ τύχῃ Arst.)

(τέν πόλιν τινί Her.)

(τινὴ κρῖναι περί τινος Plat.)

(τινι и τί τινι Hom., Arst., Plut.; med. Her., Xen.)

οὐδενὴ ἐ. κακῷ εἶναι Xen. — не допускать, чтобы кто-л. оказался трусом;

(τινὴ ποιεῖν τι Xen.)

(ἑταῖρος, ἵπποι Λαομέδοντος Hom.)

(ἡγεμών Hom.)

(πατήρ Soph.; δώματα Eur.)

(βροτός Hes.)

(ἀγάλματα, κτήματα, κειμήλια Hom.)

(ἔπος Hom.)

(ὄρνιθες, ὕπαρ Hom.; ὕπνος Soph.)

(τύχη Soph.; γάμοι Eur.)

(φάρμακα Hom.)

(δωμάτων χύων Aesch.; εἴς τινα Soph.)

(βουλή Hom.)

(ἐν σταδίῃ Hom.)

(κ. καὴ ἀδικεῖν Arph.)

(τοῖς προβάτοις Plat.; περὴ τοὺς πολίτας Plat.)

(τέν πόλιν Plat., Arst.; τέν χώραν καὴ τὰ κτήματα Plat.)

(τὸν λόγον Plat.; τοὺς νόμους Dem.; τέν μουσικήν Plut.)

(τῆς κεφαλῆς τὰ πρόσθεν Plut.)

(δοῦρ΄ ἐλάτης Hom.; τὸ τέμενος Her.; ὕλην Soph.)

γῦπε δέ μιν ἧπαρ ἔκειρον Hom. — два коршуна пожирали у него печень

(λήϊον Hom.)

(κτήματα, βίοτον Hom.)

(γῆν Her.; τέν Ἑλλάδα Plat.)

(τὸν γηράσκοντα Hom.)

(τινὰ κ. καὴ ἀτιταλλέμεναι Hom.)

(τυρῷ καὴ μέλιτι καὴ οἴνῳ, sc. τινά Hom.)

(τινὰ ᾧ ἐνὴ οἴκῳ Hom.)

(τὰ ἑαυτοῦ ἔργα Hom.; med. ἔργα Δημήτερος Hes.)

(τινὰ θανάτου Pind.)

(τὰ καλὰ ἔργα Pind.)

(χρυσόν, νεκρόν Hom.)

(δόμων ἔσω τινά Aesch.)

(τινὰ ἐν ἁμάξῃ, τὸ ἄγαλμα ἐπὴ Δήλιον Her.)

(ἵππους Hom.; ποίμνας ἐς δόμους Soph.)

(πεζῇ Her.; διὰ θαλάττης Plut.)

(ἀλάβαστρον μύρου NT.)

(ἐξ ἄλλης πόλεως τι, med. τὸ ξενικὸν νόμισμα Plat.)

(τὰς ναῦς Thuc.)

(ἐπ΄ οἴκου Thuc.; εἰς τέν ἀγοράν Polyb.)

(τέν φιλοσοφίαν εἰς τοὺς Ἕλληνας Isocr.)

(δόξαν τινά Arst.)

(θράσος τινί Aesch.)

(χρήματα ναυτικά Lys.; σώφρονα χάριν Thuc.; ἔπαινον Soph.; δόξαν ἐσθλήν Eur.; τέν ἀξίαν παρὰ θεῶν Plat.; τὸν ἀμαράντινον τῆς δόξης στέφανον NT.)

(τὸν ἔρανον Arst.; τόκον παρά τινος Dem.)

(τέν βασιλείαν Arph.; τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους Thuc.)

(κτήματα, οἰκῆας Hom.; φίλους Soph.; ἑταίρους Eur.; εἰρήνην Plut.; τι διὰ χρημάτων NT.)

(παῖδας ἐκ γυναικός Eur.)

τὸ κεκτῆσθαι τἀγαθὰ καὴ τὸ χρῆσθαι αὐτοῖς Plat. — обладание благами и пользование ими;

(κακά, ὀργάν τινος Soph.; συμφοράς Eur.)

(χειρὴ χεῖρα, χείρεσσι φιάλαν Hom.; ἐν χεροῖν στέφη Soph.; βιβλιον NT.)

(γούνατά τινος, γούνων τινά Hom.)

(ἑτάρους Hom.)

(ἵππους, τὰ μῆλα, κτήματα πολλά Hom.)

(χιτῶνά τινος NT.)

(Σικελίαν, αἰχμαλώτους Thuc.; βασιλείαν ἑαυτῷ NT.)

(χόλος λάβε τινά Hom.; λαμβάνεσθαι ἔρωτι Xen.; ἔκστασις ἔλαβεν ἅπαντας NT.)

(τινὰ εἰς οἰκίαν NT.)

(τινὰ πίστι καὴ ὁρκίοισι Her.)

(τὸν αὐτόχειρα τοῦ φόνου Soph.; κλέπτοντά τινα Arph.)

(τινὰ ἐν κακοῖς Soph.)

(ποινάς Eur.; δίκην Lys. - ср. 21; ζημίαν или τιμωρίαν Dem.)

(Ἑλληνίδα ἐσθῆτα Her.)

(θέαν ὄμμασιν Soph.)

(νόῳ Her. и ἐν νῷ Polyb.; ἐν τῇ γνώμῃ Xen.; τῇ διανοίᾳ Plat.)

λαβεῖν πρὸς ἀτιμίαν Plut. — воспринять как оскорбление;

(πεῖράν τινος NT.)

(περί τινος τί ἐστι Arst.)

(τέν ξυμμέτρησίν τινος Thuc.)

(ποθεινότερόν τι Thuc.)

(κέρδος Arph.; ὄνομα Plat.; δόξαν παρὰ ἀνθρώπων NT.)

(οἶνον ἐκ τοῦ χωρίου Arph.; λ. μισθὸν ἐκ τῆς ἀρχῆς Plat.)

λ. τι δραχμῆς Arph. — покупать что-л. за драхму или по драхме

πρὸς τὸ μνηστεύεσθαι λ. ἡλικίαν Isocr. — достигнуть брачного возраста;

(ὀργήν Eur.; φόβον Soph.; εὔνοιαν Thuc.)

(κρέα Luc.; μοιρᾶσθαι κτήματα Aesch.)

(Πηλείδης δ΄ οἴκοιο ἆλτο θύραζε Hom.)

κατ΄ οἴκους Her. и κατ΄ οἶκον (ἐν δόμοις) Soph. — у себя дома;

ἀμφιπόλων οἶ. Hom. — комната служанок, девичья

(βασίλειος οἶ. Arst.)

(οἱ οἶκοι καὴ τὰ ἀγάλματα θεῶν Her.)

(οἶ. καὴ κλῆρος Hom.; οἶ. καὴ κτήματα Her.)

(Ἀγαμεμνόνιοι Aesch.; Λαβδακιδᾶν Soph.)

(τινά τινι πομπόν или πομπῆα или τινὰ ἅμα τινί ὀ. Hom.)

(κῦδός τινι, κτήματα, κάλλος Hom.; νίκην, ὄλβον Hes.)

ἔργον ἔργῳ ὀ. HH. — делать одно дело за другим;

(μελέταν ἔργοις Pind.)

(Ἀχαιούς, γῆρας ὀπάζει τινά Hom.)

(τινὰ ἀπὸ γᾶς Eur.)

(κτήματα, ὁπόσσα τοί ἐστι Hom.)

ὁπόσσον ἐπέσχε πυρὸς μένος Hom. — все, что охвачено огнем;