(θυμόν

(θυμόν Aesch.)

(οὔ μιν οἴω νῦν ἰέναι Hom.)

κιχήσεσθαί σε ὀΐω Hom. — я рассчитываю тебя настигнуть

ὀΐομαι ἄνδρα χολωσέμεν Hom. — боюсь, что (этот) человек разгневается;

οὐ γὰρ ὀΐω ἑκὰς ἱστάμενος πολεμίζειν Hom. — ибо не намерен я сражаться на расстоянии;

(Ἀργείους, λαόν, στρατόν Hom.)

(νῆας, πόλιν Hom.)

(τρίχας ἐκ κεφαλῆς Hom.)

(ἑταίρους καὴ νῆα Hom.)

(κακὸν οἶτον или κακὸν μόρον ὀλέσθαι Hom.)

(aor. ὤρῑνα - эп. ὄρῑνα; aor. pass. ὠρινθην - эп. ὀρίνθην)

(πόντον Hom.)

(πολὺν ὀρυμαγδὸν φιτρῶν καὴ λάων, γόον ἀλίαστον Hom.)

(θυμὸν или ἦτορ ἐνὴ στήθεσσιν Hom.)

(ὃς γὰρ μάλιστα ἥνδανε Hom.)

καὴ ὃς εἶπε Xen. — он же сказал;

ἄνδρα ἔννεπε, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη Hom. — воспой мужа, который чрезвычайно долго странствовал;

ὃν κατὰ θυμόν Hom. — в своей душе;

(τινά Hom.)

(ἵππους, κύνας Hom.)

(μένος καὴ θυμὸν ἑκάστου Hom.)

(τινὰ μάχεσθαι Hom.)

(τινὰ γήμασθαι, ἀνστήμεναι Hom.)

(πομπήν, ὁδόν τινι Hom.)

(τινὰ νῆσον ἐς Ὠγυγίην, ἐπὴ νῆας, πόλιν εἴσω, προτὴ Ἴλιον, ἀγγελίην Hom.)

(πολλέν οὐσίαν παρὰ τοῦ πατρός Dem.; τοὺς νόμους παρὰ τῶν προγόνων Isocr.; τέν βασιληΐην Her.)

(τέν ἀρχήν Plat.; τὰ τῆς πόλεως πράγματα Arph.)

(τὸ βιβλίον Plat.)

(μάρτυρας Dem.; πρὸς τὰς ἑστιάσεις τινά Diod.; εἰς τὸ συσσίτιον Plut.)

(τέν παῖδα Her.)

(τι περί τινα Thuc., περί τινος Polyb. и τι ἀπό τινος NT.; τοῦτο τὸ ἔπος Her.)

(σοφίαν παρά τινος Plat.)

π. τοὺς Ἕλληνας οἴκοι σκηνοῦντας Xen. — найти (застать) греков живущими (отдельными) домами

(τινά Her.; τὰς ναῦς Thuc.)

(τὸ οὔνομά τινος Her.)

(ἱστία Hom.)

(εἵματα παρὰ θῖν΄ ἁλός Hom.)

(ἄμφω χεῖρε ἑτάροισι Hom.)

πέπτατο δ΄ αὐγέ ἠελίου Hom. — разлито было солнечное сияние

(πύλαι πεπταμέναι Hom.)

(θυμόν τινος Hom.)

(κρατῆρα, sc. οἴνου Eur.; λάρνακας λίθων Her.; τινα εὐφροσύνης NT.)

(τέν χρείαν Thuc.)

(ναῦν ἀνδρῶν Her.)

π. ἐς τὸν ἀριθμόν Her. — достигать (данного) числа

οὐ πληρώσασα τοὺς δέκα μῆνας τίκτει τὸν Δημάρητον Her. — не дотянув до десяти месяцев, (жена Аристона) рожает Демарета;

(τὸν νόμον NT.)

(πάντα τὰ ῥήματα εἴς τινα NT.)

βορᾶς ψυχέν π. Eur. — насыщаться пищей;

(τὰ θήλεα Arst.)

(πνοιάς Hes.; ὀργήν Eur.; θυμόν Xen.; τινὰ λόγοις Aesch.)

(κύνα Hes., Xen.)

(σ. δέ σε θυμὸν ἱκέσθω Hom.; αἰδώς τε σ. τε HH.)

σ. μ΄ ἔχει εἰσορόωντα Hom. — я смотрю с изумлением

(Ἑρμῆς κηρύκων σ. Aesch.; ὦ σ. ἐμοὴ μέγιστον, Ἀγαμέμνων! Eur.)

(σ. πᾶσιν ἰδέσθαι HH.)

σ. μεταμάζιον Hom. — грудь между сосками, середина груди

θυμὸν ἐνὴ στήθεσσιν ἔχειν Hom. — иметь отвагу в сердце;

τὸ σαρκῶδες (τοῦ ποδὸς) σ. (sc. ἐστίν) Arst. — мясистая часть ноги называется икрой

(τὰ διακεκριμένα Plat.)

(τὰς ψήφους Isae.)

(τὰς τάξεις Polyb.)

(τοὺς στήμονας Plat.)

(τοὺς τάφους Her.; δῶμα Eur.; συγχεῖ πανθ΄ ὅ χρόνος Soph.)

(πολὺν κάματον Hom.)

(τὰ γράμματα Eur.)

(θυμόν Hom.; τινά Her.; σὺν δὲ γέροντι νόος χύτο Hom.)

(ὅρκους Eur.; τὰ νόμιμα Her.)

(τέν πολιτείαν Dem.)

(ἄνω κάτω τὰ πάντα Eur.)

(πόλεμον Polyb.; τὸν ὄχλον NT.)

ἵνα οἱ σὺν θυμὸν ὀρίνῃς Hom. — чтобы растрогать его;

(θυμὸν φόρμιγγι, τινὰ λόγοις Hom.)

(χιὼν τηκομένη Hom.)

(γῆς ὄγκους Plat.)

(πυρὴ τάκεσθαι Theocr.)

(κρέα τετηκότα Eur.)

εἰ κατθανὼν ἐτήκετο Soph. — если он умер и остался без погребения (досл. разложился)

πυρὸς τετακότες σποδῷ Eur. — сожженные на погребальном костре (досл. разложившиеся в огненном пепле)

(τὸ σῶμα Plat.; κραδίην Anth.)

κλαίουσα τέτηκα Hom. — я изнываю в слезах;

(φύσας ἐς πῦρ, κεφαλέν πρὸς ἠέλιον Hom.; βέλος εἴς τινα Aesch.)

(ἥρωας Ἀχαιούς Hom.; τὸ τοῦ Ἀριστέως κέρας Thuc.)

πεσόντων πολλῶν ἐτράποντο οἱ Λυδοί Her. — когда многие пали (в бою), лидяне обратились в бегство

(ἀπὸ τείχεος, sc. τινά Hom.)

(χρώματα Plut.)

(ἐπὴ γεωργίας τραπέσθαι Plat.)

ὑ. ἐξᾶραί τι Her. — превознести что-л.;

τοῦ ἐν φρειὴν ἦτορ παχνοῦται Hom. — сердце у него сжимается в груди;

τρομέουσι φρένα Hom. — они трепещут душой, т.е. содрогнулись от страха;

φρεσὴν ἀγαθῇσι κεχρῆσθαι Hom. — быть честного образа мыслей;