-
41 ὑπερ-θρώσκω
ὑπερ-θρώσκω (s. ϑρώσκω), überspringen, darüber wegspringen; ἵπποι δὲ ῥέα τάφρον ὑπερϑορέονται, fut., Il. 8, 179; ὑπέρϑορον ἑρκίον αὐλῆς 9, 476; οὔτ' ἄρ' ὑπερϑορέειν σχεδόν 12, 53, u. öfter; τὸ ἕρκος ὑπερϑορέειν, οὐ δυνάμενον τὰς ϑύρας ἀνοῖξαι, ὑπερϑορόντα δέ Her. 6, 134; τοὺς ἀνϑρώπους 2, 66; ὑπερϑοροῦσα πεδίον Aesch. Ag. 288; ὑπερϑορὼν πύργον λέων, 801; κάπνον πόλεως τόνδ' ὑπερϑρώσκονϑ' ὁρῶ Eur. Hec. 823; ὑπὲρ ἕρκος Solon bei Dem. 19, 255.
-
42 ὑπερ-άλλομαι
ὑπερ-άλλομαι (s. ἅλλομαι), darüberweg sprinqen, αὐλῆς ὑπεράλμενον, Il. 5, 138; überspringen, c. acc., πολλὰς στίχας ὑπερᾶλτο, 20, 327; auch Xen. An. 7, 4, 17 u. Sp., wie Luc. Gymnas. 8, τάφρον 27.
-
43 ἑρκίον
-
44 ἔπ-αρχος
ἔπ-αρχος, ὁ, der mit dem Oberbefehl betrau't ist, der Vorgesetzte, Befehlshaber; νεῶν Aesch. Ag. 1200; bes. in einer Provinz, τῆς Σουσιανῆς Pol. 5, 46, 7; Τάραντος Plut. Flamin. 1; τεκτόνων, τῶν τεχνιτῶν, Cic. 32 Brut. 51; bei den Römern der Proconsul od. Proprätor, Statthalter der Provinz, Plut. u. A.; τῆς αὐλῆς, praefectus praetorio, Galb. 2. Vgl. ὕπαρχος.
-
45 ἔκτοθεν
ἔκτοθεν, p. = ἔκτοσϑεν, von außen her, außerhalb; τινός, Od. 1, 132, wie Aesch. πύργων, λίμνας, Spt. 611 Pers. 852; ἔκτοϑεν γαμεῖν, eine Frau aus einem fremden Hause heirathen, Eur. Andr. 975; sp. D., wie Ap. Rh. 1, 1037; ἐρώτων, ohne Liebe, Agath. 3 (V, 302). – Aber Od. 9, 239 ist ἔκτοϑεν αὐλῆς draußen im Hofe.
-
46 ἔνδοθεν
ἔνδοθεν, eigentlich = »von Innen heraus«, »von Innen her«, sodann auch = ἔνδοϑι, »DRINNEN«, »INNERHALB«, s. Lehrs. Aristarch. ed. 2 p. 136. Also: – 1) »von Innen heraus«, »von Innen her«; Od. 20, 101, wie v. 105 ἐξ οἴκου, u. öfter, wie die Folgdn; αὐτοὶ δ' ὑφ' αὑτῶν ἔνδοϑεν πορϑούμεϑα Aesch. Spt. 176; vgl. Soph. Tr. 1017, wo οὔτ' ἔνδ. οὔτε ϑύραζε »weder von mir selbst, noch von einem Anderen« heißt; μή τις ἔνδοϑεν κλύῃ, von innen her es hört, El. 1229; vgl. Eur. I. A. 819; ἔξειμι ἔνδ. Plat. Conv. 174 e; δότω τὴν κιϑάραν τις ἔνδοϑεν Plat. com. Poll. 10, 190. – 2) drinnen, innerhalb; Od. 4, 293; αὐλῆς Il. 6, 247; Pind. P. 2, 74 u. Folgde; Ar. Ran. 614; φαίνονται ἔνδοϑεν ἀγάλματα ἔχοντες, eigtl. von innen her zeigen sie sich, Plat. Conv. 215 b; – αἱ ἔνδ. ἐπιϑυμίαι Tim. 70 b; τἄνδοϑεν Phaedr. 279 h; Folgde.
-
47 ἵημι
ἵημι (ἙΩ) ἱεῖσι, att. ἱᾶσι, inf. ἱέναι, ep. ἱέμεναι, ἱέμεν; im conj. schwankt die Schreibung, ἀφιῇ Plat. Rep. VII, 520 a, ἀφίῃ Euthyphr. 5 b, μεϑίῃσι Il. 13, 234, gew. παρίωμεν, παρίωσι; impf. ἵην, im sing. gew. ἵουν, ἵεις, ἵει, über ἵειν s. ἀφίημι u. προίημι, ἵεν = ἵεσαν, Il. 12, 33, s. auch ξύνιον; fut. ἥσω; aor. I. ἦκα, ep. ἕηκα, im plur. aor. II. ἕμεν, ἕτε, ἕσαν, mit dem Augment εἱμεν, εἷτε, εἷσαν, inf. εἷναι; bei Hom. kommt dieser aor. II.vom simplex gar nicht vor, nur med. ἕντο; perf. εἷκα, εἷμαι, nachhomerisch; – in schnelle Bewegung setzen; – a) schicken, senden; zunächst von lebenden Wesen, τίς γάρ σε ϑεῶν ἐμοὶ ἄγγελον ἧκε Il. 18, 182; τοῖσι δὲ δεξιὸν ἧκεν ἐρωδιόν 10, 274; τόν ῥ' αὐτὸς Ὀλύμπιος ἧκε φόωςδε (δράκων) 2, 309; auch ἐν δὲ παρηορίῃσιν Πήδασον ἵει, er schickte den Pedasos an die Leine, spannte ihn daran, 16, 152; εἰ γάρ μ' εἰς Τάρταρον ἧκε Aesch. Prom. 154; αὐτὸν ἀπ' ἄκρας πλακός Soph. Tr. 272, schleuderte ihn; ἱέναι πέτρας ἄπο Eur. Herc. Für. 320; ἱεὶς σεαυτὸν κατὰ τοῦ τείχους Ar. Vesp. 355; selten in Prosa, συστρέψας ἑαυτὸν ὥσπερ ϑηρίον ἦκεν ἐφ' ἡμᾶς ὡς διαρπασόμενος Plat. Rep. I, 336 b. – b) einen leblosen Körper werfen, schleudern, bes. ein Geschoß; λᾶαν ἀεί. ρας ἧκ' ἐπιδινήσας Od. 9, 538; ὁ δ' οὐχ ἅλιον βέλος ἦκεν Il. 4, 498, vgl. 1, 382; δίσκοισι τέρποντο καὶ αἰγανέῃσιν ἱέντες Od. 4, 626; ἐπ' ἀλλήλοις ἵεσαν βέλεα Hes. Th. 684; ὀϊστόν Pind. Ol. 9, 12; ἐν δίσκοις I. 1, 25; ἀπὸ τόξου ἱείς N. 6, 29; χεροῖν ἰόν Soph. Tr. 564; δόρυ Eur. Rhes. 63; ϑύρσοις ἵεσαν δι' αἰϑέρα Bacch. 1099; absol., mit Auslassung des Geschosses, schießen, Il. 2, 774. 17, 515 Od. 8, 203. 9, 499; Eur. I. A. 152; τῶν μεγάλων ψυχῶν ἱεὶς οὐκ ἂν ἁμάρτοις, auf sie schleudernd, schießend, Soph. Ai. 154; ἵησι τῇ ἀξίνῃ τὸν Κλέαρχον Xen. An. 1, 5, 12; vgl. Plat. Theaet. 194 a οἷον τοξότην φαῦλον ἱέντα παραλλάξαι τοῦ σκοποῦ, wenn er schießt u. verfehlt, – c) die Stimme in Bewegung setzen, ertönenlassen, einen Laut von sich geben; ὄπα τε μεγάλην ἐκ στήϑεος ἵει καὶ ἔπεα Il. 3, 221; Od. 12, 192; βάγματα δύςϑροον αὐδάν Aesch. Pers. 637; φωνήν Ch. 556; ϑρῆνον ἐκ στηϑέων ἥσειν Spt. 847; ἔπος δυςϑρήνητον Soph. Ant. 1196; κωκυτόν Al. 838; πᾶσαν ἵης γλῶσσαν El. 586; πάσας φϑογγὰς ἱεῖσα Eur. Hec. 338; διαπρύσιον κέλαδον Hel. 1325; μηδεμίαν φωνήν Her. 2, 2; τὸν Πέρσην 'Ελλάδα γλῶσσαν ἱέντα, der hellenisch sprach, 9, 16; von Eseln, μᾶλλον πολλῷ ἵεσαν τῆς φωνῆς 4, 135; αἳ ἱᾶσι καλλίστην φωνήν Plat. Phaedr. 259 d; Rep. X, 617 b; von Instrumenten, ἄλλα μέλη τῶν χορδῶν ἱεισῶν Legg. VII, 812 d. – d) vom Wasser, ergießen, fließen lassen; Ἀξιοῦ, ὃς κάλλιστον ὕδωρ ἐπὶ γαῖαν ἵησι Il. 21, 158; mit Auslassung von ὕδωρ, ἡ δ' ἑτέρωϑεν (κρήνη) ὑπ' αὐλῆς οὐδὸν ἵησιν Od. 7, 130, sprudelt hervor, vgl. 11, 239; ἵησι σεπτὸν Νεῖλος εὔποτον ῥέος Aesch. Prom. 814, vgl. Spt. 291; auch ϑαυμαστὸν ἵει νᾶμα παμφάγου πυρός, Eur. Med. 1187, den Feuerstrom; ähnl. Τυφῶν' ἱέντα πυρπνόον διὰ στόμα λιγνὺν μέλαιναν, der hervorschnaubt, Aesch. Spt. 475. – So auch von Thränen, bei Hom., κὰδ δὲ παρειῶν δάκρυον ἧκε χαμᾶζε, ließ auf die Erde fallen, Od. 16, 191; ἵετε δάκρυ Aesch. Ch. 150. Vgl. ἐκ δ' ἄρα χειρὸς φάσγανον ἧκε χαμᾶζε, ließ das Schwert auf die Erde fallen, Od. 22, 84; Il. 12, 205; ἧκε φέρεσϑαι, ließ fallen, 21, 120 Od. 12, 442. – Vgl. auch Xen. ἧκαν ἑαυτοὺς κατὰ τῆς χιόνος εἰς τὴν νάπην, sie ließen steh hinab, An. 5, 4, 18. Und so auch sonst – e) übertr. auf trockne Dinge, bes. von Haaren, κὰδ δὲ κάρητος ἧκε κόμας, vom Haupte ließ sie die Haare herabwallen, gleichsam herabfließen, Cd. 6, 231; ἐϑείρας ἵει ἀμφὶ λόφον, er ließ die Haare um den Helmknauf als Helmbusch niederwallen, Il. 19, 383. 22, 316. Vgl. ἐκ δὲ ποδοῖϊν ἄκμονας ἧκα δύο, von deinen Beinen ließ ich zwei Ambosse herabhangen, hing sie daran, Il. 15, 19; τοῖσιν δ' ἴκμενον οὖρον ἵει, günstigen Fahrwind senden, 1, 479; ἵεσαν φυγῇ πόδα, setzten den Fuß in Bewegung, Eur. Rhes. 798; ohne πόδα, ἐπὶ Κυκλώπων ἱεὶς ϑυμέλας I. A. 152. – Med. ἵεμαι, sich in Bewegung setzen, streben wonach, begehren, verlangen, bes. c. inf., ἵετο γὰρ βαλέειν, Il. 16, 383 u. öfter; πᾶσαι δ' ἄρ' ἵεντο αἷμα μέλαν πιέειν Hes. Sc. 251; mit dem Zusatze ϑυμός, ϑυμῷ, βαλέειν δέ ἑ ἵετο ϑυμός, Il. 8, 301, ὁ δὲ ἵετο ϑυμῷ Ἰδομενῆα βαλεῖν, 13, 386. 2, 589; c. gen., ἱέμενοι πόλιος 11, 168, νίκης 23, 371, νόστοιο Od. 15, 69; öfter οἴκαδε, ἔρεβόςδε, Τροίηνδε, 19, 187; ἵετ' εὐϑὺ πρὸς τὰ νυμφικὰ λέχη Soph. O. R. 1242; Tr. 512; εἰς ὄρεα, Eur. Bacch. 140 u. öfter; ἱέμενος ῥεῖ Plat. Crat. 419 e; Phaedr. 241 b Crat. 427 a, mit der v. I. ἴεται, ἴεσϑαι, s. εἶμι. – Oft bei Hom. ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο, als sie die Begierde nach Speise u. Trank aus sich herausgeschafft harten, als sie sich gesättigt hatten, eigtl. tmesis, vgl. ἐξίημι. – Das auch hierher gerechnete ἑῶμεν s. oben besonders. – [Ι der ersten Sylbe bei Hom. u. a. Ep. gew. kurz, bei Attikern mit wenigen Ausnahmen (Aesch. Spt. 310. 493 Eur. I. A. 298) lang; aber lang ist es auch bei Hom. in den Formen des praes. u. impf. med., wie in ἵει, Il. 3, 221. 16, 152, ἱεῖσαι, Od. 12, 192, nothwendig in ἱέμεν u. ἱέμεναι; so auch in den Compositis.]
-
48 ανακλινω
эп. тж. ἀγκλίνω (ῑ)1) прислонять, пригибать, приставлять(τινὰ ποτὴ ἑρκίον αὐλῆς Hom.)
ἀ. ἑαυτὸν ἐπὴ τὸ ἐναντίον Arst. — наклоняться против ветра2) pass. ложиться Polyb., NT.ἀνακλινθεὴς πέσεν ὕπτιος Hom. — он повалился навзничь;
ἀνακλίνεσθαι ἐπὴ τὰ εὐώνυμα Arst. — ложиться на левый бок3) отворять(θύρην Hom., Her.)
4) отодвигать(πυκινὸν νέφος Hom.)
5) устремлять вверх, поднимать(τέν τῆς ψυχῆς αὐγήν Plat.)
-
49 απορρεω
(fut. ἀπορρυήσομαι, aor. 2 ἀπερρύην)1) вытекать, стекать(ἐκ κρήνης Plat.; αἵματα ἀπορρυέντα Aesch.)
τὸ ἀπὸ τοῦ καρποῦ ἀπορρέον Her. — вытекающий из плода сок2) падать вниз, спадать(τοῦ ἵππου Plut.)
; выпадать, опадать(τὰ πτερὰ Plat. или τὰ φύλλα ἀπορρεῖ Dem., Arst.; ἀπορρυῆναι τῆς κεφαλῆς Plut.; τρίχες ἀπορρυεῖσαι Arst.)
3) выходить, вырываться, валить4) пропадать(ἀπορρεῖ μνῆστίς τινος Soph.)
5) уходить, удаляться(ἀπό τινος Polyb.; τῆς αὐλῆς Plut.)
ἀ. ἀλλήλων Plat. — расходиться, расставаться -
50 αποχωρεω
(fut. тж. ἀποχωρήσομαι)1) уходить, удаляться(δόμων Arph.; ἐκ τοῦ στρατοπέδου Plat.)
2) совершать отступление, отходить, отступать Thuc., Xen.3) обращаться(εἴς и ἐπί τι Dem.)
4) выделяться (из организма), быть извергаемым(τὰ ἀποχωροῦντα Xen. и τὸ ἀποχωροῦν Arst.)
5) быть отдаленным(τὰ μέρη τῆς αὐλῆς ἀποκεχωρηκότα Polyb.)
-
51 εκτοθεν
Iadv. снаружи, внеοὐκ ἀπ΄ ἔ. Aesch. — не извне пришедший, т.е. внутренний;
ἐᾶν τινα ἔ. βοᾶν Soph. — оставить кого-л. плачущим снаружи;οἱ ἔ. Theocr. — отсутствующие;ἔ. γαμεῖν Eur. — жениться на иноземке;ἔ. αὔλης (gen. μογι) Hom. — снаружи во двореII(ἄλλων μνηστήρων Hom.; λίμνας Aesch.)
ἔ. ἐρώτων Anth. — чуждый любви -
52 εκτοσθε
-
53 εκτοσθεν
-
54 ενδοθεν
Iadv.1) изнутри(φήμην φάσθαι τινί Hom.; ἐξιέναι Plat.)
αὐτοὴ ὑφ΄ αὑτῶν ἔ. πορθούμεθα Aesch. — мы (фиванцы) сами несем себе гибель;οὔτ΄ ἔ. οὔτε θύραθεν Soph. — ни собственными силами, ни с посторонней помощью2) внутри(ἔ. τε καὴ ἔξωθεν Thuc.)
καλὸς γενέσθαι τἄνδοθεν Plat. — стать внутренне прекраснымII1) изнутри, из(στέγης Soph.)
2) внутри, в(ἔ. αὐλῆς Hom.)
-
55 επαρχος
- ου ὅ1) эпарх, командующий(Κιλίκων, νεῶν Aesch.)
2) правитель; в Риме (лат. praefectus) префект, наместник(τῆς Σουσιανῆς Polyb.; Τάραντος Plut.)
3) начальникἔ. τῆς αὐλῆς Plut. (лат. praefectus praetorio или praetorii) — начальник преторианцев;
-
56 ερκιον
-
57 θολος
Iили θολός ἥ тол1) куполообразная постройка во дворе, служившая кладовой или кухней2) в Афинах - куполообразное здание, в котором обедали на государственный счет пританеи Plat. и государственные писцы Dem.IIи θολός ὅ1) чернильная жидкость (сепии и др.)(πρὸς βοήθειαν καὴ σωτηρίαν ἔχει ταῦτα - sc. ἥ σηπία καὴ οἱ πολύποδες - τὸν καλούμενον θολόν Arst.; ζοφερὰ ὑγρότης, ἥν θόλον καλοῦσιν Plut.)
2) пузырь с чернильной жидкостью(τῶν μαλακίων Arst.)
-
58 θυρα
1) дверь, калитка, pl. двустворчатая дверь или воротаαὔλειαι θύραι Hom., αὔλειος θ. Plat., αὐλεία θ. Arph., θΰραι αὐλῆς и θ. ἑρκεία Aesch. — ведущие во двор дверь, калитка или ворота;θ. καταπακτή Her. — опускная дверь;ἔντοσθε θυράων Hom. — в дверях, на пороге;ἐν δόμου πρώτῃσι θύρῃσι στῆναι Hom. — стоять в преддверии, у дверей, на самом пороге дома;ἐπὴ или παρὰ θύρῃσι Hom. — перед дверью, у ворот, перед домом;πρὸ πατρῴων θυρῶν Soph. — у ворот отчего дома;ἐπὴ ταῖς βασιλέως θύραις Xen. — у ворот царского дворца (см. тж. 2);τέν θύραν ἐπιτιθέναι Her., προστιθέναι и ἐγκλείειν Plat., Lys. — запирать дверь;τέν θύραν ἐπισπᾶν Xen. — держать дверь притворенной;τέν θύραν βαλανοῦν или μοχλοῦν Arph. — запирать дверь на засов;τέν θύραν μικρὸν ἐνδοῦναι Plut. — немного приоткрыть дверь;ἐπὴ ταῖς θύραις τινὸς ἰέναι Plat., φοιτέειν Her., φοιτᾶν, βαδίζειν Arph. — ходить (преимущ. как проситель) к чьим-л. дверям, постоянно посещать кого-л., часто бывать у кого-л.;ἐπὴ θύραις τινὸς καθῆσθαι Arph. — не отходить от чьих-л. дверей, обивать чьи-л. пороги;Μουσῶν ἐπὴ θύρας ἀφικνεῖσθαι Plat. — приближаться к вратам Муз, т.е. посвящать себя поэзии;παρὰ θύραν εἰοβιάζεσθαι погов. Luc. — врываться мимо двери, т.е. действовать противоестественным образом;παρὰ θύραν πλανᾶσθαι погов. Sext. — блуждать у дверей, т.е. бродить вокруг да около, быть в нерешительности;περὴ θύρας εἶναι Plat. — быть за дверью, стоять у порога, угрожать ( об опасности);ἐπὴ θύραις τέν ὑδρίαν погов. Arst. — (разбить) кувшин у (самых) дверей, т.е. споткнуться у самой цели;τίς ἂν θύρας ἁμάρτοι ; погов. Arst. — кто же не попадет в ворота (из лука)? ( об общедоступных вещах)2) ( в восточных странах) царский дворец, двор4) pl. дверца(τοῦ ἁρματείου δίφρου Xen.)
5) pl. вход (в пещеру)πέτρην ἐπέθηκε θύρῃσιν Hom. — (Полифем) поставил камень у входа (в пещеру)
6) плот, палуба, досчатый щитἐκ μυρίκης πεποιημένη θ. Her. — плот, сколоченный из тамарисковых досок;
θύρας ἐπιθέντες καὴ ἐπ΄ αὐτῶν διαβαδίσαντες Thuc. — проложив (через болото) деревянные щиты и перейдя по ним7) pl. досчатый забор -
59 κεραυλης
-
60 κρεκαδια
См. также в других словарях:
αὐλῆς — αὐλέω play on the flute pres ind act 2nd sg (doric) αὐλή open court fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αὐλῇς — αὐλέω play on the flute pres subj act 2nd sg αὐλή open court fem dat pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αὔλης — αὐλέω play on the flute imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) αὐλέω play on the flute imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κίνα — Επίσημη ονομασία: Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας Έκταση: 9.596.960 τ. χλμ. Πληθυσμός: 1.284.303.705 κάτ. (2002) Πρωτεύουσα: Πεκίνο ή Μπεϊτζίνγκ (6.619.000 κάτ. το 2003)Κράτος της ανατολικής Ασίας. Συνορεύει στα Β με τη Μογγολία και τη Ρωσία, στα ΒΑ… … Dictionary of Greek
Ιαπωνία — Επίσημη ονομασία: Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας Έκταση: 377.835 τ. χλμ. Πληθυσμός: 126.771.662 (2001) Πρωτεύουσα: Τόκιο (8.130.408 κάτ. το 2000)Νησιωτικό κράτος της ανατολικής Ασίας, χωρίς σύνορα στην ξηρά με άλλη χώρα. Βρέχεται στα Β από την… … Dictionary of Greek
Ινδία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Ινδίας Έκταση: 3.287.590 τ. χλμ. Πληθυσμός: 1.029.991.145 (2001) Πρωτεύουσα: Νέο Δελχί (12.791.458 κάτ. το 2001)Κράτος της νότιας Ασίας. Συνορεύει Α με το Μπαγκλαντές και τη Μυανμάρ (Βιρμανία), Β με την Κίνα και… … Dictionary of Greek
Ισπανία — Επίσημη ονομασία: Βασίλειο της Ισπανίας Έκταση: 504.782 τ. χλμ. Πληθυσμός: 40.037.995 (2001) Πρωτεύουσα: Μαδρίτη (2.882.860 κάτ. το 2000)Κράτος της νοτιοδυτικής Ευρώπης, στην Ιβηρική χερσόνησο. Συνορεύει στα ΒΑ με τη Γαλλία και την Ανδόρα, στα Δ… … Dictionary of Greek
Ηνωμένο Βασίλειο — Επίσημη ονομασία: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας Συντομευμένη ονομασία: Μεγάλη Βρετανία Έκταση: 244.820 τ. χλμ. Πληθυσμός: 59.647.790 (2001) Πρωτεύουσα: Λονδίνο (6.962.319 κάτ. το 2001)Κράτος της βορειοδυτικής… … Dictionary of Greek
Αυστρία — I (Αστρον.). Αστεροειδής που επισημάνθηκε στις 18 Μαρτίου 1874. Το αστρικό φωτογραφικό του μέγεθος στη μέση αντίθεσή του είναι 13,1 και σε απόσταση μιας αστρονομικής μονάδας από τη Γη και 10,8 από τον Ήλιο. II Κράτος της κεντρικής… … Dictionary of Greek
Ιράν — Επίσημη ονομασία: Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν Παραδοσιακή ονομασία: Περσία Έκταση: 1.648.000 τ. χλμ. Πληθυσμός: 65.540.226 (2002) Πρωτεύουσα: Τεχεράνη (6.758.845 κάτ. το 1996)Κράτος της νοτιοδυτικής Ασίας στη Μέση Ανατολή. Συνορεύει στα Β με το… … Dictionary of Greek
Βιετνάμ — Κράτος της νοτιοανατολικής Ασίας.Συνορεύει Β με την Κίνα, Δ με την Καμπότζη και το Λάος, ενώ Α και Ν βρέχεται από τη Νότια Θάλασσα της Κίνας, και πιο συγκεκριμένα από τον Κόλπο του Τονκίν ΒΑ, τον Κόλπο της Ταϊλάνδης ΝΔ και στην υπόλοιπη… … Dictionary of Greek