zjednywać

См. также в других словарях:

• zjednywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zjednywaćnuję, zjednywaćnuje, zjednywaćany {{/stl 8}}– zjednać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, zjednywaćam, zjednywaća, zjednywaćają, zjednywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} ujmować kogoś czymś, pozyskiwać czyjeś poparcie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zjednywać — → zjednać …   Słownik języka polskiego

• zjednać — dk I, zjednaćam, zjednaćasz, zjednaćają, zjednaćaj, zjednaćał, zjednaćany zjednywać ndk VIIIa, zjednaćnuję, zjednaćnujesz, zjednaćnuj, zjednaćywał, zjednaćywany, rzad. I, zjednaćam, zjednaćasz, zjednaćają, zjednaćaj «usposobić kogoś do siebie… …   Słownik języka polskiego

• agitować — ndk IV, agitowaćtuję, agitowaćtujesz, agitowaćtuj, agitowaćował, agitowaćowany «zjednywać zwolenników dla jakiejś sprawy, idei; propagować jakieś hasła, jakąś ideologię» Agitować wyborców. Agitować wśród robotników. Agitować za pokojem, na rzecz… …   Słownik języka polskiego

• garnąć — ndk Va, garnąćnę, garnąćniesz, garnąćnij, garnąćnął, garnąćnęła, garnąćnęli, garnąćnięty «przysuwać do siebie, przytulać, obejmować, przybliżać ruchami rąk» Garnąć dziecko do siebie. Kwoka garnęła pisklęta pod skrzydła. przen. «przyciągać,… …   Słownik języka polskiego

• jednać — ndk I, jednaćam, jednaćasz, jednaćają, jednaćaj, jednaćał, jednaćany 1. książk. «usposabiać kogoś do siebie przychylnie, zapewniać sobie czyjeś względy; pozyskiwać, zjednywać» Jednać sobie popleczników, zwolenników, popularność, przychylność,… …   Słownik języka polskiego

• kaptować — ndk IV, kaptowaćtuję, kaptowaćtujesz, kaptowaćtuj, kaptowaćował, kaptowaćowany «zjednywać, pozyskiwać sobie kogoś, przeciągać na swoją stronę» Kaptować sobie popleczników, stronników. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• kokietować — ndk IV, kokietowaćtuję, kokietowaćtujesz, kokietowaćtuj, kokietowaćował, kokietowaćowany «starać się komuś podobać, wywrzeć na kimś wrażenie swym zachowaniem, strojem, urodą itp., zjednywać sobie kogoś, wdzięczyć się» Kokietować uśmiechem, minami …   Słownik języka polskiego

• naturalność — ż V, DCMs. naturalnośćści, blm 1. «brak sztuczności, przesady; prostota, szczerość» Zjednywać sobie ludzi swoją naturalnością. Naturalność uczesania. 2. «to, co jest właściwe naturze, co jest wytworem natury, nie przetworzone przez człowieka;… …   Słownik języka polskiego

• propagować — ndk IV, propagowaćguję, propagowaćgujesz, propagowaćguj, propagowaćował, propagowaćowany «szerzyć, upowszechniać idee, hasła, myśli; zjednywać kogoś dla jakiejś idei, akcji itp.; prowadzić propagandę» Propagować honorowe krwiodawstwo. Propagować… …   Słownik języka polskiego

• przyciągać — ndk I, przyciągaćam, przyciągaćasz, przyciągaćają, przyciągaćaj, przyciągaćał, przyciągaćany przyciągnąć dk Va, przyciągaćnę, przyciągaćniesz, przyciągaćnij, przyciągaćnął, przyciągaćnęła, przyciągaćnęli, przyciągaćnięty, przyciągaćnąwszy 1.… …   Słownik języka polskiego