zjednać

См. также в других словарях:

• zjednać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zjednywać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zjednać — dk I, zjednaćam, zjednaćasz, zjednaćają, zjednaćaj, zjednaćał, zjednaćany zjednywać ndk VIIIa, zjednaćnuję, zjednaćnujesz, zjednaćnuj, zjednaćywał, zjednaćywany, rzad. I, zjednaćam, zjednaćasz, zjednaćają, zjednaćaj «usposobić kogoś do siebie… …   Słownik języka polskiego

• zjednywać — → zjednać …   Słownik języka polskiego

• zjednywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zjednywaćnuję, zjednywaćnuje, zjednywaćany {{/stl 8}}– zjednać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, zjednywaćam, zjednywaća, zjednywaćają, zjednywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} ujmować kogoś czymś, pozyskiwać czyjeś poparcie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kolano — 1. Błagać, prosić (kogoś) o coś na kolanach, na klęczkach «błagać, prosić usilnie, uniżenie, poniżając się»: Gdyby jeszcze obiecali, że na wikcie więziennym stracę 10 kilo, błagałabym na klęczkach, żeby mnie zamknięto. Mam za słabą wolę, żeby się …   Słownik frazeologiczny

• łaska — 1. Artysta, poeta itp. z bożej łaski a) «o osobie niemającej fachowego przygotowania w danej dziedzinie, nieporadnie się czymś zajmującej»: No cóż, możemy zadowolić się nie wydaną częścią zaliczki, a naszemu biznesmenowi z bożej łaski dać solidną …   Słownik frazeologiczny

• klientela — ż I, DCMs. klientelali, blm «ogół klientów zakładu, sklepu, biura itp.; klienci» Liczna, stała klientela. Sprzedawca umiał sobie zjednać klientelę …   Słownik języka polskiego

• kupić — dk VIa, kupićpię, kupićpisz, kup, kupićpił, kupićpiony kupować ndk IV, kupićpuję, kupićpujesz, kupićpuj, kupićował, kupićowany 1. «nabyć coś po pewnej cenie, za pewną sumę pieniędzy» Kupić tanio, drogo. Kupić za pół darmo, za bezcen, za gotówkę,… …   Słownik języka polskiego

• nieprzejednany — nieprzejednanyni «nie dający się przejednać, zjednać, nakłonić do czegoś, przekonać; nieustępliwy, nieubłagany, zawzięty» Nieprzejednany wróg. Nieprzejednana nienawiść, zawziętość …   Słownik języka polskiego

• oczarować — dk IV, oczarowaćruję, oczarowaćrujesz, oczarowaćruj, oczarowaćował, oczarowaćowany oczarowywać ndk VIIIa, oczarowaćowuję, oczarowaćowujesz, oczarowaćowuj, oczarowaćywał, oczarowaćywany «wzbudzić zachwyt, podziw dla kogoś lub czegoś; ująć, zjednać …   Słownik języka polskiego

• podkupić — dk VIa, podkupićpię, podkupićpisz, podkupićkup, podkupićpił, podkupićpiony podkupywać ndk VIIIa, podkupićpuję, podkupićpujesz, podkupićpuj, podkupićywał, podkupićywany 1. pot. «kupić to, co chciał kupić ktoś inny; ubiec kogoś w kupnie czegoś,… …   Słownik języka polskiego