-
1 wabić
глаг.• завлекать• завлечь• заманивать• заманить• искушать• манить• обольщать• поманить• привлекать• приманивать• соблазнить• соблазнять• совратить• совращать* * *wabi|ć\wabićony несов. 1. манить, приманивать;2. разг. звать, давать кличку (животному); 3. охот. вабить+1. kusić, mamić, nęcić 2. nazywać
* * *wabiony несов.1) мани́ть, прима́нивать2) разг. звать, дава́ть кли́чку ( животному)3) охот. ва́битьSyn: -
2 wabić się
-
3 wabić\ się
wab|ić sięнесов. 1. перекликаться (о птицах, животных);2. разг. иметь кличку (о животном) -
4 kusić
глаг.• завлекать• заманивать• искушать• обольстить• обольщать• очаровывать• привлекать• соблазнить• соблазнять• совратить• совращать* * *kusi|ćkuszę, kuszony несов. соблазнять, прельщать; искушать;\kusićło go, aby zapalić papierosa ero так и подмывало закурить; ● \kusić los (szczęście) искушать судьбу
+ nęcić, wabić, pociągać* * *kuszę, kuszony несов.соблазня́ть, прельща́ть; искуша́ть- kusić szczęściekusiło go, aby zapalić papierosa — его́ так и подмыва́ло закури́ть
Syn: -
5 łudzić
глаг.• завлекать• завлечь• обманывать* * *łudz|ić\łudzićę, \łudzićony несов. 1. обманывать, вводить в заблуждение; создавать иллюзию;2. уст. манить, прельщать; ● \łudzićасе podobieństwo поразительное сходство+1. zwodzić, mamić 2. nęcić, wabić
* * *łudzę, łudzony несов.1) обма́нывать, вводи́ть в заблужде́ние; создава́ть иллю́зию2) уст. мани́ть, прельща́ть•Syn: -
6 nęcić
глаг.• завлекать• завлечь• заманивать• заманить• искушать• обольщать• привлекать• приманивать• соблазнить• соблазнять• совратить• совращать* * *nęc|ić\nęcićę, \nęcićony несов. манить, привлекать, соблазнять+wabić, kusić, mamić
* * *nęcę, nęcony несов.мани́ть, привлека́ть, соблазня́тьSyn: -
7 przyciągać
глаг.• втягивать• затягивать• привлекать• притягивать• стягивать• тянуть* * *przyciąga|ć\przyciągaćny несов. 1. притягивать;2. перен. привлекать, манить+2. wabić, nęcić
* * *przyciągany несов.1) притя́гивать2) перен. привлека́ть, мани́тьSyn: -
8 przywabiać
глаг.• приманивать* * *przywabia|ć\przywabiaćny несов. приманивать+wabić, nęcić, przynęcać
* * *przywabiany несов.прима́ниватьSyn:
См. также в других словарях:
wabić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wabićbię, wabićbi, wabićbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przywoływać zwierzęta, naśladując ich głosy, lub zachęcać je do podejścia, stosując za przynętę pokarm albo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wabić — ndk VIa, wabićbię, wabićbisz, wab, wabićbił, wabićbiony 1. «przynęcać zwierzęta, zwłaszcza odpowiednim wołaniem (czasem naśladując ich głos)» Wabić gołębie gwizdaniem. Wabił wróble ziarnem. przen. «stanowić przynętę, działać przyciągająco;… … Słownik języka polskiego
wabić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: nawoływać się wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wilki wabiły się w lesie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o zwierzętach: nazywać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
вабить — ваблю манить, звать, приманивать (птиц на охоте) , вабик, вабило приспособлений для приманивания птиц, манок (Мельников и др.), др. русск. вабити, укр. вабити, ст. слав. вабити ἀνδραπίζειν (Супр.), болг. вабя, сербохорв. вабити, словен. vabiti,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
nęcić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, nęcićcę, nęcićci, nęć, nęcićcony {{/stl 8}}– znęcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działać przyciągająco, wzbudzać silne zainteresowanie swoją… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lep — 1. Brać, wziąć, złapać kogoś na lep, na plewy «kusić, skusić, wabić, zwabić, zwodzić, zwieść kogoś»: Przez wiele lat, zdając sobie sprawę z tego, że wyglądam na słodką kobietkę, starałam się być zasadnicza, ostra i taka, której nie można wziąć na … Słownik frazeologiczny
ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… … Słownik języka polskiego
czarować — ndk IV, czarowaćruję, czarowaćrujesz, czarowaćruj, czarowaćował, czarowaćowany 1. «czynić czary, odprawiać praktyki magiczne» 2. «wzbudzać zachwyt; pociągać, nęcić, wabić» Czarować chłopców uśmiechem. Czarować w towarzystwie. 3. pot. iron.… … Słownik języka polskiego
hołubić — ndk VIa, hołubićbię, hołubićbisz, hołubićłub, hołubićbił, hołubićbiony 1. pot. «pieścić, tulić; otaczać troskliwą, serdeczną opieką, troskliwie wychowywać» Hołubić dziecko, wnuczęta. 2. pot. «jednać sobie kogoś, wabić, zachęcać, przyciągać»… … Słownik języka polskiego
kusić — ndk VIa, kuszę, kusićsisz, kuś, kusićsił, kuszony «wystawiać kogoś na próbę, na pokusę; zachęcać do czegoś, wabić» Kusił ją obietnicami. Kuszą go piękne dziewczęta. Kusiły go owoce w cudzym sadzie. Piękna pogoda kusiła, by iść na spacer. ◊ Kusić… … Słownik języka polskiego
magnetyzować — ndk IV, magnetyzowaćzuję, magnetyzowaćzujesz, magnetyzowaćzuj, magnetyzowaćował, magnetyzowaćowany przestarz. «wprowadzać kogoś w stan hipnozy; hipnotyzować» przen. «przyciągać, pociągać kogoś; wabić, nęcić» Teatr go magnetyzuje … Słownik języka polskiego
