-
41 viscus [1]
1. vīscus, eris, n. u. häufiger Plur. viscera, um, n. (vieo), die inneren Teile des tierischen Körpers, die Eingeweide, I) eig. u. übtr.: A) eig.: 1) im allg.: viscus omne, Cels.: rancenti viscere, Lucr. – 2) insbes., die Eingeweide, sowohl die edleren, wie Lunge, Leber, Herz usw., als die unedleren, wie Magen, Gedärme usw., Cels. u.a.: Tityus viscere pascit aves, Leber, Tibull.: haerentia viscere tela, Herz oder Brust, Ov.: dah. viscera, Mutterleib, Quint. u. Ov., Magen, Ov., Gedärme, Ov., Hoden, Plin. u. Petron., die säugende Brust, Nemes.: viscera spargere, die Eingeweide nach allen Seiten hervordringen lassen (v. Selbstmörder), Sen. de prov. 2, 11. – B) übtr., viscera, das Fleisch, soweit die Haut es bedeckt, e visceribus sanguis exeat, Cic.: viscera eorum apponit, Cic.: boum visceribus vesci, Cic. – II) meton., Plur. viscera, 1) v. Pers.: a) das eigene Fleisch, Fleisch und Blut = das eigene Kind, die eigenen Kinder, diripiunt avidae viscera nostra ferae, Ov.: nec dolor armasset contra viscera matrem, Ov.: eripite viscera mea ex vinculis, Curt.: viscera sua visceribus suis aleret, Val. Max.: bildl., v. den eigenen Schriften, viscera sua flammis inicere, Quint. 6. prooem. § 3. – b) die Lieblinge, magnarum domuum, Iuven. 3, 70. – 2) die Eingeweide = das Innere, Innerste einer Sache, viscera montis, Verg.: terrae, Ov.: telluris ima, Sil.: rei publicae, Cic.: causae, Cic.: inhaeret in visceribus malum, Cic.: quae mihi in visceribus haerent, in dem Innersten meiner Seele, tief in dem Gedächtnis, Cic.: intima viscera animae meae, Augustin.: tyrannus haerens visceribus nobilissimae civitatis, Liv.: neu in viscera vertite vires, gegen eure eigenen Mitbürger führt nicht Bürgerkrieg, Verg. – 3) das Herzblut = Mittel, Vermögen, aerarii, Cic.: pecunia erepta ex rei publicae visceribus, dem Herzblute des Staates abgepreßtes, Cic.: de visceribus suis et filii sui satisfacere alci, Cic.
-
42 viscus
1. vīscus, eris, n. u. häufiger Plur. viscera, um, n. (vieo), die inneren Teile des tierischen Körpers, die Eingeweide, I) eig. u. übtr.: A) eig.: 1) im allg.: viscus omne, Cels.: rancenti viscere, Lucr. – 2) insbes., die Eingeweide, sowohl die edleren, wie Lunge, Leber, Herz usw., als die unedleren, wie Magen, Gedärme usw., Cels. u.a.: Tityus viscere pascit aves, Leber, Tibull.: haerentia viscere tela, Herz oder Brust, Ov.: dah. viscera, Mutterleib, Quint. u. Ov., Magen, Ov., Gedärme, Ov., Hoden, Plin. u. Petron., die säugende Brust, Nemes.: viscera spargere, die Eingeweide nach allen Seiten hervordringen lassen (v. Selbstmörder), Sen. de prov. 2, 11. – B) übtr., viscera, das Fleisch, soweit die Haut es bedeckt, e visceribus sanguis exeat, Cic.: viscera eorum apponit, Cic.: boum visceribus vesci, Cic. – II) meton., Plur. viscera, 1) v. Pers.: a) das eigene Fleisch, Fleisch und Blut = das eigene Kind, die eigenen Kinder, diripiunt avidae viscera nostra ferae, Ov.: nec dolor armasset contra viscera matrem, Ov.: eripite viscera mea ex vinculis, Curt.: viscera sua visceribus suis aleret, Val. Max.: bildl., v. den eigenen Schriften, viscera sua flammis inicere, Quint. 6. prooem. § 3. – b) die Lieblinge, magnarum domuum, Iuven. 3, 70. – 2) die Eingeweide = das Innere, Innerste einer Sache, viscera montis, Verg.: terrae, Ov.: telluris ima, Sil.: rei————publicae, Cic.: causae, Cic.: inhaeret in visceribus malum, Cic.: quae mihi in visceribus haerent, in dem Innersten meiner Seele, tief in dem Gedächtnis, Cic.: intima viscera animae meae, Augustin.: tyrannus haerens visceribus nobilissimae civitatis, Liv.: neu in viscera vertite vires, gegen eure eigenen Mitbürger führt nicht Bürgerkrieg, Verg. – 3) das Herzblut = Mittel, Vermögen, aerarii, Cic.: pecunia erepta ex rei publicae visceribus, dem Herzblute des Staates abgepreßtes, Cic.: de visceribus suis et filii sui satisfacere alci, Cic.————————2. viscus, ī, m., s. viscum ⇒. -
43 недра
мн.1) ( земли) sottosuolo m; le viscere della terra книжн.разработка недр — sfruttamento del sottosuolo2) перен. viscere f pl, grembo m, cuore m, seno mв недрах души — nei precordi книжн. -
44 утроба
ж.утробой чувствовать — sentire conviscere / l'utero ( о женщине) > -
45 недра
sottosuolo м.* * *мн.1) ( земли) sottosuolo m; le viscere della terra книжн.в не́драх земли — nel sottosuolo
2) перен. viscere f pl, grembo m, cuore m, seno mв не́драх души — nei precordi книжн.
* * *adjgener. seno, sottosuolo -
46 утроба
-
47 innards
-
48 viscera
-
49 interiora
f, plпотроха, внутренностиsento venirmi giù le interiora разг. — чувствую, что (сейчас) подохну с голодуSyn: -
50 intimo
1. agg1) внутренний, глубокий2) близкий, задушевный; интимныйamico intimo — близкий / разг. закадычный другsono intimissimi tra di loro — у них очень близкие отношенияessere in intimi rapporti — быть в близких / дружеских отношенияхavere rapporti intimi эвф. — быть в близких / в интимных отношениях3)2. m1) глубь, глубинаl'intimo delle cose — сущность вещей•Syn:Ant: -
51 stomaco
(pl -chi, -ci) m1) желудокavere fuoco allo stomaco — чувствовать изжогуavere stomaco delicato — 1) иметь капризный / слабый желудок 2) перен. быть деликатным / щепетильнымavere uno stomaco di struzzo / di ferro / di bronzo — иметь лужёный желудокtenersi leggero di stomaco — не перегружать желудокstare sullo / rimanere nello stomaco — 1) с трудом перевариваться, задерживаться в желудке ( о пище) 2) перен. с трудом перевариватьaccomodarsi lo stomaco — 1) насытиться 2) перен. поживиться, нагреть рукиabbracciare lo stomaco — 1) веселить душу ( о вине) 2) понравиться, прийтись по вкусу ( о блюде)2) смелость; дерзость; наглость, бесстыдствоci vuole dello / buono stomaco per... — нужна немалая смелость, чтобы•Syn:aparato gastrico, ventricolo, viscere, перен. appetito; indignazione; coraggio, audacia, impudenza, sfacciataggine, insolenza, sfrontatezza••avere qd sullo stomaco — не выносить / терпеть не мочь кого-либо -
52 terra
f1) земля, земной шарtutta la terra — весь земной шар; всё человечествоla superficie della terra — земная поверхностьterra grassa / magra — жирная / тощая земля3) земная поверхность, земляa / per terra — на земле / на полуdormire in / per terra — спать на земле / на полуcadere a / in / per terra — упасть на землюfinire per terra lungo disteso — упасть, растянуться во весь ростradere a terra — сровнять с землёй, разрушить до основанияtagliare un albero raso terra — спилить дерево под кореньvolare raso terra — лететь над самой землёй / почти касаясь землиspazzare (via) dalla (faccia della) terra — смести с лица землиla terra gli brucia / scotta sotto i piedi — земля горит у него под ногамиcamminare a un metro da terra разг. — 1) ног под собой не чуять ( от счастья) 2) витать в облакахtornare sulla terra — вернуться на (грешную) землюsentirsi mancare la terra sotto i piedi — почувствовать, что земля уходит из-под ног, потерять почву под ногамиvolere essere (cento braccia) sotto terra — быть готовым сквозь землю провалитьсяterra terra — 1) у самой (поверхности) земли 2) мор. вдоль берега 3) перен. буднично и прозаично 4) (употребляется как agg invar (более чем) посредственный, средненькийandare terra terra — жить-поживать, жить себе потихонькуterra ferma — см. terrafermaprendere terra, scendere a terra — сойти на берег, высадиться на сушуle forze di terra — сухопутные / наземные войска5) земля, территория; край, странаla terra russa — русская земляterra ricca ed ubertosa — цветущий край7) глина; терракотаterra cotta — см. terracottaterra d'ombra — умбра, тёмнокаштановая охра8) эл. земля, заземление9) мет. (формовочная) смесь•Syn:globo terrestre / terracqueo, mondo, pianeta; suolo, superficie; podere, tenuta, possessione, fondo; territorio, paese, regione, contrada; lido, spiaggia; abitanti, genteAnt:••terra ballerina / matta; terre matte шутл. — "танцующая" / сумасшедшая земля ( о Юге Италии)terra di salute ирон. — "курорт" ( о ссылке)essere a terra — 1) быть поверженным в прах; находиться в жалком состоянии 2) спустить ( о шине)in terra di ciechi; beato chi ha un occhio prov — меж слепых и кривой зрячий -
53 нутро
с.1) прост. ( внутренность) visceri m plдо нутра пронял их своим рассказом — li sconvolse fino ai precordi con il suo racconto -
54 intimo
ìntimo 1. agg 1) внутренний, глубокий le intime viscere della terra -- глубокие недра земли vita intima -- духовная жизнь 2) близкий, задушевный; интимный amico intimo -- близкий <закадычный (разг)> друг sono intimissimi tra di loro -- у них очень близкие отношения essere in intimi rapporti -- быть в близких <дружеских> отношениях avere rapporti intimi euf -- быть в близких <в интимных> отношениях 2. m 1) глубь, глубина l'intimo delle cose -- сущность вещей nell'intimo (del cuore) -- в глубине души 2) близкий (друг) gli intimi della casa -- друзья семьи i più intimi -- самые близкие -
55 terra
tèrra f 1) земля, земной шар tutta la terra -- весь земной шар; все человечество la superficie della terra -- земная поверхность le viscere della terra -- недра земли 2) земля, почва; грунт terra vergine -- целина; новь terre vergini -- целинные земли terra dissodata -- поднятая целина terre incolte -- залежные земли terra arabile -- пахотная земля terra vegetale -- перегной terra grassa -- жирная земля terra fertile -- плодородная почва terra grigia -- подзол terra nera -- чернозем regione delle terre nere -- черноземная полоса, черноземье 3) земная поверхность, земля aterra -- на земле dormire in terra -- спать на земле cadere a terra -- упасть на землю finire per terra lungo disteso -- упасть, растянуться во весь рост buttare a terra а) повалить на землю б) снести, разрушить radere a terra -- сровнять с землей, разрушить до основания tagliare un albero raso terra -- спилить дерево под корень volare raso terra -- лететь над самой землей <почти касаясь земли> spazzare( via) dalla (faccia della) terra -- смести с лица земли la terra gli brucia sotto i piedi -- земля горит у него под ногами gli s'aprì la terra -- земля разверзлась под ним camminare a un metro da terra fam а) ног под собой не чуять( от счастья) б) витать в облаках tornare sulla terra -- вернуться на (грешную) землю stare con i piedi per terra -- твердо стоять на земле, быть реалистом sentirsi mancare la terra sotto i piedi -- почувствовать, что земля уходит из-под ног, потерять почву под ногами volere essere (cento braccia) sotto terra -- быть готовым сквозь землю провалиться terra terra а) у самой (поверхности) земли volare terra terra -- лететь над самой землей б) mar вдоль берега andare terra terra -- идти вдоль самого берега в) fig буднично и прозаично andare terra terra -- жить-поживать, жить себе потихоньку г) (употр как agg invar) (более чем) посредственный, средненький un libro terra terra -- серенькая книжонка 4) земля, материк, суша; берег terra ferma v. terraferma terra in vista! -- земля! (возглас мореплавателей) toccare terra -- причалить prendere terra, scendere a terra -- сойти на берег, высадиться на сушу le forze di terra -- сухопутные <наземные> войска 5) земля, территория; край, страна terra natia -- родная земля la terra russa -- русская земля Terre polari -- Арктика terre incognite -- неведомые края la Terra Promessa -- земля обетованная terra bruciata -- выжженная земля terra di nessuno mil -- ничейная зона 6) имение, поместье, земельное владение, угодье 7) глина; терракота terra da porcellana -- каолин terra cotta v. terracotta terra d'ombra -- умбра, темнокаштановая охра terra di Siena -- желтая охра terra di Verona -- веронская зелень terre colorate -- минеральные краски 8) el земля, заземление 9) metall (формовочная) смесь terra ballerina , terre matte scherz -- ╚танцующая╩ <сумасшедшая> земля (о Юге Италии) terra di salute iron -- ╚курорт╩ (о ссылке) terre rare -- редкоземельные элементы essere a terra а) быть поверженным в прах; находиться в жалком состоянии б) спустить( о шине) in terra di ciechi, beato chi ha un occhio prov -- меж слепых и кривой зрячий -
56 intimo
ìntimo 1. agg 1) внутренний, глубокий le intime viscere della terra — глубокие недра земли vita intima — духовная жизнь 2) близкий, задушевный; интимный amico intimo — близкий <закадычный ( разг)> друг sono intimissimi tra di loro — у них очень близкие отношения essere in intimi rapporti — быть в близких <дружеских> отношениях avere rapporti intimi euf — быть в близких <в интимных> отношениях 2. m 1) глубь, глубина l'intimo delle cose — сущность вещей nell'intimo (del cuore) — в глубине души 2) близкий (друг) gli intimi della casa — друзья семьи i più intimi — самые близкие -
57 terra
tèrra f 1) земля, земной шар tutta la terra — весь земной шар; всё человечество la superficie della terra — земная поверхность le viscere della terra — недра земли 2) земля, почва; грунт terra vergine — целина; новь terre vergini — целинные земли terra dissodata — поднятая целина terre incolte — залежные земли terra arabile — пахотная земля terra vegetale — перегной terra grassa [magra] — жирная [тощая] земля terra fertile [sterile] — плодородная [неплодородная, скудная] почва terra grigia — подзол terra nera — чернозём regione delle terre nere — чернозёмная полоса, черноземье 3) земная поверхность, земля aterra — на земле dormire interra — спать на земле cadere aterra — упасть на землю finire per terra lungo disteso — упасть, растянуться во весь рост buttarea terra а) повалить на землю б) снести, разрушить radere a terra — сровнять с землёй, разрушить до основания tagliare un albero raso terra — спилить дерево под корень volare raso terra — лететь над самой землёй <почти касаясь земли> spazzare (via) dalla (faccia della) terra — смести с лица земли la terra gli bruciasotto i piedi — земля горит у него под ногами gli s'aprì la terra — земля разверзлась под ним camminare a un metro da terra fam а) ног под собой не чуять ( от счастья) б) витать в облаках tornare sulla terra — вернуться на (грешную) землю stare con i piedi per terra — твёрдо стоять на земле, быть реалистом sentirsi mancare la terra sotto i piedi — почувствовать, что земля уходит из-под ног, потерять почву под ногами volere essere (cento braccia) sotto terra — быть готовым сквозь землю провалиться terra terra а) у самой (поверхности) земли volare terra terra — лететь над самой землёй б) mar вдоль берега andareterra terra — идти вдоль самого берега в) fig буднично и прозаично andare terra terra — жить-поживать, жить себе потихоньку г) ( употр как agg invar) (более чем) посредственный, средненький un libro terra terra — серенькая книжонка 4) земля, материк, суша; берег terra ferma v. terraferma terra in vista! — земля! ( возглас мореплавателей) toccare terra — причалить prendere terra, scendere a terra — сойти на берег, высадиться на сушу le forze di terra — сухопутные <наземные> войска 5) земля, территория; край, страна terra natia — родная земля la terra russa — русская земля Terre polari — Арктика terre incognite — неведомые края la Terra Promessa < ant di promissione> — земля обетованная terra bruciata — выжженная земля terra di nessuno mil — ничейная зона 6) имение, поместье, земельное владение, угодье 7) глина; терракота terra da porcellana — каолин terra cotta v. terracotta terra d'ombra — умбра, тёмнокаштановая охра terra di Siena — жёлтая охра terra di Verona — веронская зелень terre colorate — минеральные краски 8) el земля, заземление 9) metall (формовочная) смесь¤ terra ballerina, terre matte scherz — «танцующая» <сумасшедшая> земля ( о Юге Италии) terra di salute iron — «курорт» ( о ссылке) terre rare — редкоземельные элементы essere a terra а) быть поверженным в прах; находиться в жалком состоянии б) спустить ( о шине) in terra di ciechi, beato chi ha un occhio prov — меж слепых и кривой зрячий -
58 viscus
I vīscus, eris n. (преим. pl.)1) мясо ( boum visceribus vesci C)tunĭca inhaesit visceribus C — (пропитанная кровью Hecca) одежда прилипла к мясу (Геркулеса)heu, quantum scelus est in viscera viscera condi! O — о, как преступно, когда одна плоть поглощает другую!2) внутренности3) (материнское) чрево, утроба, лоноmajora animalia diutius visceribus parentis continentur Q — животные покрупнее дольше вынашиваются в материнском лоне4) плод чрева, родное детище, (самое) близкое существоvires in viscera patriae vertere V — обратить свои силы против детей (своей) родины, т. е. собственных сограждан5) pl. самая середина, нутро, глубь, глубина (montis V; rei publicae C)alicui in visceribus haerere C — глубоко запасть в сердце (врезаться в чью-л. память)viscera rerum Lcn — средоточие государственной жизни, т. е. (римский) сенат6) pl. достояние, состояние, имущество, средства ( rei publicae C)viscera aerarii C — государственные денежные средства (суммы), казна7) = testiculi ( exsecta viscera Pt)II vīscus, ī m. Pl = viscum -
59 ranceo
-
60 víscera
vís.ce.ra[v‘iserə] sf Anat viscère.
См. также в других словарях:
viscère — [ visɛr ] n. m. • 1478; lat. viscus, visceris « chair », par ext. « viscère » 1 ♦ (Rare au sing.) Anat. Tout organe contenu dans les cavités crânienne, thoracique et abdominale : cerveau, cœur, estomac, foie, intestin, poumon, rate, rein, utérus… … Encyclopédie Universelle
viscere — VÍSCERE s.n.pl. Totalitatea organelor care se află în marile cavităţi ale corpurilor (mai ales în cavitatea abdominală), la oameni şi animale; măruntaie. – Din fr. viscère. Trimis de vbrandl, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 VÍSCERE s. pl. (anat.)… … Dicționar Român
Viscere — Viscère Un viscère[1] (du latin viscus signifiant « chair »), désigne en anatomie un organe se situant dans une cavité corporelle : la boîte cranienne (ainsi, en respectant la définition, on en vient à dire que le cerveau est un… … Wikipédia en Français
viscere — / viʃere/ s.m. [dal lat. viscus viscĕris, usato per lo più al plur., viscĕra um ] (pl. i visceri m., o le viscere f.). 1. a. (anat.) [spec. al plur., l insieme degli organi interni, racchiusi nella cavità toracica e addominale, dell uomo e di… … Enciclopedia Italiana
viscere — vì·sce·re s.m., s.f.pl. AU 1. s.m., ciascun organo contenuto nella cavità toracica e addominale dell uomo e degli animali: spostamento, fuoriuscita di un viscere 2a. s.f.pl., intestino: sentire forti dolori alle viscere; interiora: pulire un… … Dizionario italiano
viscere — {{hw}}{{viscere}}{{/hw}}s. m. (pl. visceri m. , nel sign. 1 , viscere f. , nei sign. 2 , 3 , 4 , 5) 1 (gener.) Ogni organo interno del corpo: visceri addominali. 2 al pl. Interiora di un animale ucciso: le viscere fumanti delle vittime. 3… … Enciclopedia di italiano
Viscère — Un viscère[1] (du latin viscus signifiant « chair »), désigne en anatomie un organe se situant dans une cavité corporelle : la boîte cranienne (ainsi, en respectant la définition, on en vient à dire que le cerveau est un viscère),… … Wikipédia en Français
viscère — (vi ssè r ) s. m. 1° Terme d anatomie. Tout organe, plus ou moins compliqué, logé dans une des trois cavités splanchniques, la tête, le thorax et l abdomen, ou dans ce dernier plus particulièrement. • Vous savez assez qu il n y a pas un… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
VISCÈRE — s. m. T. d Anat. Nom donné aux divers organes renfermés dans les grandes cavités du corps, et dont l action est plus ou moins essentielle à l entretien de la vie. Le cerveau, les poumons, le coeur, etc., sont des viscères … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
VISCÈRE — n. m. T. d’Anatomie Nom donné aux divers organes renfermés dans les grandes cavités du corps et dont l’action est plus ou moins essentielle à l’entretien de la vie. Le cerveau, les poumons, le coeur sont des viscères. Les viscères abdominaux … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
víscere — s. n. pl. viscíd adj. m., pl. viscízi; f. sg. viscídã, pl. viscíde … Romanian orthography