-
1 viscère
-
2 viscere
viscere1viscere1 ['vi∫∫ere]sostantivo Maskulinanatomia inneres Organ————————viscere2viscere2sostantivo Femininplurale1 zoologia Eingeweide neutro plurale2 figurato Innere(s) neutroDizionario italiano-tedesco > viscere
3 viscus [1]
1. vīscus, eris, n. u. häufiger Plur. viscera, um, n. (vieo), die inneren Teile des tierischen Körpers, die Eingeweide, I) eig. u. übtr.: A) eig.: 1) im allg.: viscus omne, Cels.: rancenti viscere, Lucr. – 2) insbes., die Eingeweide, sowohl die edleren, wie Lunge, Leber, Herz usw., als die unedleren, wie Magen, Gedärme usw., Cels. u.a.: Tityus viscere pascit aves, Leber, Tibull.: haerentia viscere tela, Herz oder Brust, Ov.: dah. viscera, Mutterleib, Quint. u. Ov., Magen, Ov., Gedärme, Ov., Hoden, Plin. u. Petron., die säugende Brust, Nemes.: viscera spargere, die Eingeweide nach allen Seiten hervordringen lassen (v. Selbstmörder), Sen. de prov. 2, 11. – B) übtr., viscera, das Fleisch, soweit die Haut es bedeckt, e visceribus sanguis exeat, Cic.: viscera eorum apponit, Cic.: boum visceribus vesci, Cic. – II) meton., Plur. viscera, 1) v. Pers.: a) das eigene Fleisch, Fleisch und Blut = das eigene Kind, die eigenen Kinder, diripiunt avidae viscera nostra ferae, Ov.: nec dolor armasset contra viscera matrem, Ov.: eripite viscera mea ex vinculis, Curt.: viscera sua visceribus suis aleret, Val. Max.: bildl., v. den eigenen Schriften, viscera sua flammis inicere, Quint. 6. prooem. § 3. – b) die Lieblinge, magnarum domuum, Iuven. 3, 70. – 2) die Eingeweide = das Innere, Innerste einer Sache, viscera montis, Verg.: terrae, Ov.: telluris ima, Sil.: rei publicae, Cic.: causae, Cic.: inhaeret in visceribus malum, Cic.: quae mihi in visceribus haerent, in dem Innersten meiner Seele, tief in dem Gedächtnis, Cic.: intima viscera animae meae, Augustin.: tyrannus haerens visceribus nobilissimae civitatis, Liv.: neu in viscera vertite vires, gegen eure eigenen Mitbürger führt nicht Bürgerkrieg, Verg. – 3) das Herzblut = Mittel, Vermögen, aerarii, Cic.: pecunia erepta ex rei publicae visceribus, dem Herzblute des Staates abgepreßtes, Cic.: de visceribus suis et filii sui satisfacere alci, Cic.
4 viscus
1. vīscus, eris, n. u. häufiger Plur. viscera, um, n. (vieo), die inneren Teile des tierischen Körpers, die Eingeweide, I) eig. u. übtr.: A) eig.: 1) im allg.: viscus omne, Cels.: rancenti viscere, Lucr. – 2) insbes., die Eingeweide, sowohl die edleren, wie Lunge, Leber, Herz usw., als die unedleren, wie Magen, Gedärme usw., Cels. u.a.: Tityus viscere pascit aves, Leber, Tibull.: haerentia viscere tela, Herz oder Brust, Ov.: dah. viscera, Mutterleib, Quint. u. Ov., Magen, Ov., Gedärme, Ov., Hoden, Plin. u. Petron., die säugende Brust, Nemes.: viscera spargere, die Eingeweide nach allen Seiten hervordringen lassen (v. Selbstmörder), Sen. de prov. 2, 11. – B) übtr., viscera, das Fleisch, soweit die Haut es bedeckt, e visceribus sanguis exeat, Cic.: viscera eorum apponit, Cic.: boum visceribus vesci, Cic. – II) meton., Plur. viscera, 1) v. Pers.: a) das eigene Fleisch, Fleisch und Blut = das eigene Kind, die eigenen Kinder, diripiunt avidae viscera nostra ferae, Ov.: nec dolor armasset contra viscera matrem, Ov.: eripite viscera mea ex vinculis, Curt.: viscera sua visceribus suis aleret, Val. Max.: bildl., v. den eigenen Schriften, viscera sua flammis inicere, Quint. 6. prooem. § 3. – b) die Lieblinge, magnarum domuum, Iuven. 3, 70. – 2) die Eingeweide = das Innere, Innerste einer Sache, viscera montis, Verg.: terrae, Ov.: telluris ima, Sil.: rei————publicae, Cic.: causae, Cic.: inhaeret in visceribus malum, Cic.: quae mihi in visceribus haerent, in dem Innersten meiner Seele, tief in dem Gedächtnis, Cic.: intima viscera animae meae, Augustin.: tyrannus haerens visceribus nobilissimae civitatis, Liv.: neu in viscera vertite vires, gegen eure eigenen Mitbürger führt nicht Bürgerkrieg, Verg. – 3) das Herzblut = Mittel, Vermögen, aerarii, Cic.: pecunia erepta ex rei publicae visceribus, dem Herzblute des Staates abgepreßtes, Cic.: de visceribus suis et filii sui satisfacere alci, Cic.————————2. viscus, ī, m., s. viscum ⇒.5 ranceo
6 ranceo
7 deviscerare
devisceraredeviscerare [devi∫∫e'ra:re]verbo transitivo1 (togliere le viscere) ausweiden, ausnehmen2 (figurato: sviscerare) eingehend behandelnDizionario italiano-tedesco > deviscerare
8 visceralità
visceralitàvisceralità [vi∫∫erali'ta] <->sostantivo Feminin1 (delle viscere) Charakteristik Feminin der Eingeweide2 figurato Innigkeit Feminin, Leidenschaftlichkeit Feminin; la visceralità di un'antipatia figurato leidenschaftliche AbneigungDizionario italiano-tedesco > visceralità
См. также в других словарях:
viscère — [ visɛr ] n. m. • 1478; lat. viscus, visceris « chair », par ext. « viscère » 1 ♦ (Rare au sing.) Anat. Tout organe contenu dans les cavités crânienne, thoracique et abdominale : cerveau, cœur, estomac, foie, intestin, poumon, rate, rein, utérus… … Encyclopédie Universelle
viscere — VÍSCERE s.n.pl. Totalitatea organelor care se află în marile cavităţi ale corpurilor (mai ales în cavitatea abdominală), la oameni şi animale; măruntaie. – Din fr. viscère. Trimis de vbrandl, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 VÍSCERE s. pl. (anat.)… … Dicționar Român
Viscere — Viscère Un viscère[1] (du latin viscus signifiant « chair »), désigne en anatomie un organe se situant dans une cavité corporelle : la boîte cranienne (ainsi, en respectant la définition, on en vient à dire que le cerveau est un… … Wikipédia en Français
viscere — / viʃere/ s.m. [dal lat. viscus viscĕris, usato per lo più al plur., viscĕra um ] (pl. i visceri m., o le viscere f.). 1. a. (anat.) [spec. al plur., l insieme degli organi interni, racchiusi nella cavità toracica e addominale, dell uomo e di… … Enciclopedia Italiana
viscere — vì·sce·re s.m., s.f.pl. AU 1. s.m., ciascun organo contenuto nella cavità toracica e addominale dell uomo e degli animali: spostamento, fuoriuscita di un viscere 2a. s.f.pl., intestino: sentire forti dolori alle viscere; interiora: pulire un… … Dizionario italiano
viscere — {{hw}}{{viscere}}{{/hw}}s. m. (pl. visceri m. , nel sign. 1 , viscere f. , nei sign. 2 , 3 , 4 , 5) 1 (gener.) Ogni organo interno del corpo: visceri addominali. 2 al pl. Interiora di un animale ucciso: le viscere fumanti delle vittime. 3… … Enciclopedia di italiano
Viscère — Un viscère[1] (du latin viscus signifiant « chair »), désigne en anatomie un organe se situant dans une cavité corporelle : la boîte cranienne (ainsi, en respectant la définition, on en vient à dire que le cerveau est un viscère),… … Wikipédia en Français
viscère — (vi ssè r ) s. m. 1° Terme d anatomie. Tout organe, plus ou moins compliqué, logé dans une des trois cavités splanchniques, la tête, le thorax et l abdomen, ou dans ce dernier plus particulièrement. • Vous savez assez qu il n y a pas un… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
VISCÈRE — s. m. T. d Anat. Nom donné aux divers organes renfermés dans les grandes cavités du corps, et dont l action est plus ou moins essentielle à l entretien de la vie. Le cerveau, les poumons, le coeur, etc., sont des viscères … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
VISCÈRE — n. m. T. d’Anatomie Nom donné aux divers organes renfermés dans les grandes cavités du corps et dont l’action est plus ou moins essentielle à l’entretien de la vie. Le cerveau, les poumons, le coeur sont des viscères. Les viscères abdominaux … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
víscere — s. n. pl. viscíd adj. m., pl. viscízi; f. sg. viscídã, pl. viscíde … Romanian orthography