-
1 uczynić
глаг.• выделывать• делать• наделать• оказывать• производить• сделать• совершать• совершить• составлять* * *uczyni|ć\uczynićony сов. книжн. сделать, совершить;\uczynić krzywdę причинить зло; обидеть;
\uczynić wszystko, aby (żeby)... сделать всё, чтобы...;● \uczynić zadość czemuś \uczynićудовлетворить что-л., чему-л.+* * *uczyniony сов. книжн.сде́лать, соверши́тьuczynić krzywdę — причини́ть зло; оби́деть
uczynić wszystko, aby (żeby)... — сде́лать всё, что́бы...
Syn: -
2 uczynić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uczynić
-
3 uczynić
czynić odpowiedzialnym verantwortlich machen;czynić przygotowania Vorbereitungen treffen;czynić postępy Fortschritte machen;czynić cuda Wunder vollbringen;czynić krzywdę k-u jemandem unrecht tun;czynić zadość Genüge tun;czynić dobrze Gutes tun -
4 uczynić
-
5 uczynić
1. faire2. internationaliser3. rendre -
6 uczynić
vt pf→ czynić -
7 uczynić
déan -
8 uczynić
[учинічь]v.dkвчинити, учинити -
9 uczynić
etmek; hars; marka; ýasamak -
10 uczynić
Feito -
11 uczynić
ساخت ; ساختمان ; سرشت -
12 uczynić jatkę(jatki) z kogoś
= urządzić jatkę(jatki) z kogoś устро́ить резню́, переби́ть кого́-л. -
13 uczynić jatkę(jatki) z kogoś
= urządzić jatkę(jatki) z kogoś устро́ить резню́, переби́ть кого́-л. -
14 uczynić zadość czemuś
удовлетвори́ть что́-л., чему́-л. -
15 uczynić zadość komuś, czemuś
= czynić zadość komuś, czemuś удовлетвори́ть (удовлетворя́ть) кого́-л., что́-л. -
16 uczynić jasność
сделать яркостьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uczynić jasność
-
17 uczynić krok
сделать пробежкуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uczynić krok
-
18 uczynić miasto
сделать городOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uczynić miasto
-
19 uczynić miejsce
сделать местоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uczynić miejsce
-
20 uczynić użytek
сделать употреблениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uczynić użytek
См. также в других словарях:
uczynić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}czynić{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}czynić – uczynić postępy; zrobić [i syn.] krok w tył [i syn.] {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczynić — czemuś zadość zob. zadość 2 … Słownik frazeologiczny
uczynić — dk VIa, uczynićnię, uczynićnisz, uczyń, uczynićnił, uczynićniony książk. «wykonać, zrobić, zdziałać coś, dokonać czegoś; popełnić, sprawić, wyrządzić coś» Uczynić ruch ręką. Uczynić wiele dobrego. Uczynić szkodę. Uczynić komuś krzywdę. Uczynić… … Słownik języka polskiego
czynić – uczynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}honor {{/stl 13}}{{stl 7}} zaszczycić, wyróżnić kogoś, przynosić komuś zaszczyt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czy zechce pan uczynić mi honor i przyjąć moje zaproszenie? {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić – uczynić zadość — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} spełniać jakieś wymagania, warunki, ustalenia itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zjawili się wszyscy, czyniąc zadość dobrym obyczajom. Uczynić zadość postanowieniom traktatu. Syn uczynił zadość życzeniom… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić – uczynić postępy — {{/stl 13}}{{stl 7}} uzyskiwać coraz lepsze wyniki w jakiejś dziedzinie; osiągać coraz wyższy poziom; podnosić swoje kwalifikacje, rozwijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez miesiąc uczynił znaczne postępy w nauce. Uczeni czynią postępy w badaniach … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzmocnić — dk VIa, wzmocnićnię, wzmocnićnisz, wzmocnićnij, wzmocnićnił, wzmocnićniony wzmacniać ndk I, wzmocnićam, wzmocnićasz, wzmocnićają, wzmocnićaj, wzmocnićał, wzmocnićany 1. «uczynić mocniejszym, dodać komuś lub czemuś sił; umocnić, pokrzepić»… … Słownik języka polskiego
zabezpieczyć — dk VIb, zabezpieczyćczę, zabezpieczyćczysz, zabezpieczyćpiecz, zabezpieczyćczył, zabezpieczyćczony zabezpieczać ndk I, zabezpieczyćam, zabezpieczyćasz, zabezpieczyćają, zabezpieczyćaj, zabezpieczyćał, zabezpieczyćany 1. «uczynić bezpiecznym nie… … Słownik języka polskiego
zaostrzyć — dk VIb, zaostrzyćrzę, zaostrzyćrzysz, zaostrzyćostrz, zaostrzyćrzył, zaostrzyćrzony zaostrzać ndk I, zaostrzyćam, zaostrzyćasz, zaostrzyćają, zaostrzyćaj, zaostrzyćał, zaostrzyćany 1. «ostrząc, strugając nadać czemuś ostry koniec, uczynić coś… … Słownik języka polskiego
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
zwolnić — dk VIa, zwolnićnię, zwolnićnisz, zwolnićnij, zwolnićnił, zwolnićniony zwalniać ndk I, zwolnićam, zwolnićasz, zwolnićają, zwolnićaj, zwolnićał, zwolnićany 1. «zmniejszyć szybkość, tempo czegoś, uczynić wolniejszym» Zwolnić kroku. Zwalniać bieg… … Słownik języka polskiego