-
1 acidus
acidus adj. with sup. [2 AC-], sour, acid, tart: sorba, V.: inula, H. — Fig., sharp, pungent, disagreeable: duobus, to the two, H.* * *acida -um, acidior -or -us, acidissimus -a -um ADJacid/sour/bitter/tart; sour-smelling; soaked in vinegar; shrill; sharp-tongued -
2 acor
bitter or tart flavor; sourness; tart/sour substance -
3 moecha
-
4 mordāx
mordāx ācis, adj. [MORD], biting, given to biting, snappish: Memmius.— Stinging, sharp, biting, pungent: urtica, O.: ferrum, H.: pumex, O.—Fig., biting, disposed to bite: Cynicus, snarling, H.: carmen, O.: invidia, Ph.: sollicitudines, consuming, H.* * *(gen.), mordacis ADJbiting, snappish; tart; cutting, sharp; caustic -
5 sevērus
sevērus adj. with comp. and sup. [SEV-].—Of persons, serious, sober, grave, strict, austere, stern, severe: civis severus et gravis: omnium severissimus: Cures, V.: adimam cantare severis, H.: legis custodes: severissimi iudices: severum decent, seria dictu, H.—Of things, sober, grave, serious, severe, austere, disagreeable, oppressive: voltus severior: frons, O.: Falernum, tart, H.: disciplina: genus dicendi: fidibus voces crevere severis, H. — Harsh, rough, crabbed, rigid, severe, stern: imperia severiora: lex, O.: severissimi imperi vir, L.: paulo severior poena, S.: acerbe in filium.— Severe, dreadful, gloomy: Uncus, H.: amnis Cocyti, V.: turba Eumenidum, Pr.* * *severa -um, severior -or -us, severissimus -a -um ADJstern, strict, severe; grave, austere; weighty, serious; unadorned, plain -
6 acidulus
acidula, acidulum ADJtart, slightly sour -
7 acidus
I.Lit.:B.sapor,
Plin. 15, 27, 32, § 106;sorba,
Verg. G. 3, 380:inula,
Hor. S. 2, 2, 43:lac,
Plin. 28, 9, 36, § 135:caseus,
ib. 9, 34, § 132:acidissumum acetum,
Plaut. Ps. 2, 4, 49.—Transf.1.Like acer, from taste to sound, harsh, rough, shrill:2.sonus acidior,
Petr. 68; cf.canticum,
ib. 31.—Acida creta, chalk steeped in vinegar, Mart. 6, 93.—II.Fig., sharp, keen, pungent:homo acidae linguae,
Sen. Contr. 5, 34; cf. Quint. 6, 3, 53:quod petis, id sane est invisum acidumque duobus,
unpleasant, disagreeable, Hor. Ep. 2, 2, 64.— Adv.: ăcĭde, bitterly, disagreeably:non acide feras,
Vulg. Ecclus. 4, 9.— Comp.:sibi acidius fuit,
Petr. S. 92. -
8 austerus
austērus, a, um, adj. (auster, Scrib. Comp. 188; sup. austerrimus, Messala, Corv. Progen. Aug. 5), = austêros.I.A.. Lit, of taste, harsh, sour, tart (not before the Aug. per.;B.syn.: acer, acerbus, tristis, severus, molestus): vinum nigrum,
Cels. 3, 24:austerior gustus,
Col. 12, 12, 2:herba austero sapore,
Plin. 25, 5, 20, § 45:vinum austerissimum,
Scrib. Comp. 142.—Transf.* 1.Of smell, pungent:2.balsami sucus: odore austerus,
Plin. 12, 25, 54, § 120.—Of color, deep, dark:II.sunt autem colores austeri aut floridi,
Plin. 35, 6, 12, § 30.— Comp.:(pictor) austerior colore et in austeritate jucundior,
Plin. 35, 11, 40, § 134.—Trop.A.Severe, rigid, strict, stern, austere (opp. mol lis, facilis, lenis;B.scarcely before Cic.): illo austero more ac modo,
Cic. Cael. 14, 33; id. de Or. 3, 25, 98:austerior et gravior esse potuisset,
id. Pis. 29, 71:Nec gravis austeri poena cavenda viri,
Prop. 4, 13, 24:homo austerus es,
Vulg. Luc. 19, 21; 19, 22.—Of discourse, severe, grave, serious:ita sit noLis ornatus et suavis orator, ut suavitatem habeat austeram et solidam, non dulcem atque decoctam (the epithet borrowed from wine),
that he may have a severe and solid, not a luscious and effeminate sweetness, Cic. de Or. 3, 26, 103:austera poëmata,
Hor. A. P. 342:oratio,
Quint. 9, 4, 128 Spald.—Of style in statuary:genus,
Plin. 34, 8, 19, § 66.—As the opp. of kind, pleasant, severe, gloomy, sad, troublesome, hard, irksome (so first after the beginning of the Aug. per.):2.labor,
Hor. S. 2, 2, 12:Quaelibet austeras de me ferat urna tabellas,
Prop. 5, 11, 49:aeger omnem austeram curationem recusans,
Plin. 24, 7, 28, § 43.— Adv.: -
9 scribilita
scriblīta ( scribilīta), ae, f., a kind of tart, Cato, R. R. 78; Plaut. Poen. prol. 43; Petr. 35, 4; 66, 3; Mart. 3, 17, 1. -
10 scriblita
scriblīta ( scribilīta), ae, f., a kind of tart, Cato, R. R. 78; Plaut. Poen. prol. 43; Petr. 35, 4; 66, 3; Mart. 3, 17, 1. -
11 scriblitarius
scriblitārĭus, ii, m. [scriblita], a tart-baker, pastry-cook (with pistor), Afran. ap. Non. 131, 27 (Com. Rel. p. 157 Rib.). -
12 severum
1.sĕvērus, a, um, adj. [perh. kindr. with serius], serious, grave, strict, austere, stern, severe in aspect, demeanor, conduct, etc. (of persons and things; serius regularly only of things; v. serius; class. and freq.).I.Of persons:B.nam te omnes saevom severumque commemorant,
Plaut. Trin. 4, 1, 6:quam severus!
Ter. Heaut. 5, 3, 21; id. Eun. 2, 1, 21:civis severus et gravis,
Cic. Lael. 25, 95; cf.:omnium gravissimus et severissimus, etc.,
id. de Or. 2, 56, 228:Tubero (Stoicus) vitā severus,
id. Brut. 31, 117; cf.:Stoicorum secta severissima,
Quint. 1, 10, 15:agricolae,
hardended by toil, rugged, Lucr. 5, 1357:Cures,
Verg. A. 8, 638:Zethus,
Hor. Ep. 1, 18, 42; cf. in comp.:rumores senum severiorum,
Cat. 5, 2.—Of those who live a sober and temperate life:at vos hinc abite, lymphae, Vini pernicies et ad severos Migrate,
Cat. 27, 6:adimam cantare severis,
Hor. Ep. 1, 19, 10; 1, 5, 13:legis custodes,
Cic. Div. in Caecil. 5, 18: neque severus esse (potest) in judicando, qui [p. 1687] alios in se severos esse judices non vult, id. Imp. Pomp. 13, 38; so,judices severi in eos solos,
id. Clu. 20, 56; cf.:severissimos atque integerrimos judices,
id. Verr. 1, 10, 30:ex familiā ad judicandum severissimā,
id. ib.:ubi haec severus te palam laudaveram,
Hor. Epod. 11, 19:auctor e severissimis,
Plin. 11, 52, 114, § 274:Aristolaus e severissimis pictoribus fuit,
id. 35, 11, 40, § 137 (for which, just before: austerior colore).—In a bad sense, harsh, rough, crabbed, rigid, severe (rare):II.Neptunus saevus severusque,
Plaut. Trin. 4, 1, 6:idem acerbe severus in filium,
Cic. Off. 3, 31, 112 dub. (a passage bracketed by B. and K.):in me severior quam in vos,
Liv. 7, 40, 7; Plin. Ep. 9, 13, 21:Eumenidum turba,
Prop. 4 (5), 11, 22; cf. II. B.—Of things, grave, serious, severe, austere, etc.:B.severā fronte curas cogitans,
Plaut. Mil. 2, 2, 46:vultus severior et tristior,
Cic. de Or. 2, 71, 289; cf. Hor. A. P 107:frons,
Ov. Tr. 2, 241: Falernum, rough, sharp, tart (syn. austerum), Hor. C. 1, 27, 9:divaeque (Palladis) severas Fronde ligare comas,
Stat. Achill. 1, 288:animus (opp. mitis),
Quint. 3, 9, 7:disciplina maxime severa,
id. 1, 2, 5:imperia severiora,
Cic. Tusc. 4, 19, 43:judicia severa,
id. Verr. 2, 4, 59, § 133:lex,
Ov. P. 3, 3, 57:severiora judicia,
Quint. 4, 2, 122:severiores leges,
id. 12, 1, 40; cf.:Lycurgus severissimarum justissimarumque legum auctor,
Vell. 1, 6, 3:imperii severissimi vir,
Liv. 4, 26:quod ego dixi per jocum, Id eventurum esse et severum et serium,
Plaut. Poen. 5, 3, 51:linque severa,
Hor. C. 3, 8, 28:paulo severior poena,
Sall. C. 51, 15.—Of style:sententiae graves et severae,
Cic. Brut. 95, 325:triste et severum genus dicendi,
id. ib. 30, 113; so Quint. 2, 4, 6; 6, 3, 102; 9, 4, 63 sq.; 10, 1, 131 al.; cf.:severae Musa tragoediae,
Hor. C. 2, 1, 9:fidibus voces crevere severis,
id. A. P. 216.—Severe, dreadful, gloomy:A.severus Uncus abest,
Hor. C. 1, 35, 19:silentia noctis,
Lucr. 4, 460:heims,
Quint. Decl. 4, 14:amnem Cocyti metuet,
Verg. G. 3, 37; cf. absol.: Si. Accurrite, Ne se interimat... Me. Hau! voluisti istuc severum facere? this horrible deed, Plaut. Cist. 3, 15 (but in Lucr. 5, 35 the correct read. is pelage sonora; v. Lachm. ad h. l.).—Hence, adv., in three forms, severe (class.), severiter (anteand post-class.), and severum (post-class.).sĕvērē, gravely, seriously, austerely, rigidly, severely, Cic. Fam. 1, 9, 19:B.graviter et severe voluptatem secernit a bono,
id. Fin. 2, 8, 24:vetuit (with graviter),
Quint. 11, 3, 148:uti judicio,
id. 1, 3, 4:aestimatae lites,
Cic. Mur. 20, 42; 25, 51:vindicare Hiempsalis mortem,
Sall. J. 15, 3:dicere,
Cic. Off. 1, 37, 134; Quint. 6, 3, 101; 8, 3, 40:domesticam disciplinam regere,
Suet. Caes. 48.— Comp.:ad aliquem severius scribere,
Caes. B. C. 3, 25:adhibere aliquem,
Cic. Att. 10, 12, 3:coërcere matrimonia,
Just. 3, 3, 8. — Sup.:sunt qui voluptatem severissime contemnant,
Cic. Off. 1, 21, 71; so,exacta aetas,
id. Rosc. Com. 15, 44:dicere jus,
Suet. Caes. 43.—sĕvērĭter, gravely, seriously, severely: sermonem cum aliquo conferre, Titin. ap. Non. 509, 33; and in Prisc. p. 1010 P.; Plaut., acc. to Prisc. 1. 1.; App. M. 2, p. 126, 33.—* C. 2.Sĕvērus, i, m. [1. severus], a proper name.A.Of several men.1.Cornelius Severus, a poet in the Augustan age, Quint. 10, 1, 89; Ov. P. 4, 2, 2 sqq.; 4, 16, 9.—2.Septimius Severus, a Roman emperor, A.D. 193-211.—3.Alexander Severus, a Roman emperor, A. D. 222-235, Eutr. 8, 10; Spart. Sev. 1 sqq.—4.T. Cassius Severus, a Roman orator, in the reigns of Augustus and Tiberius, Quint. 10, 1, 116; Tac. Or. 19.—5.Sulpicius Severus, a bishop in Gaul, author of a Historia Sacra, and of the Vita S. Martini, and several smaller works. —B.Mons Severus, a mountain in the country of the Sabines, Verg. A. 7, 713. -
13 Severus
1.sĕvērus, a, um, adj. [perh. kindr. with serius], serious, grave, strict, austere, stern, severe in aspect, demeanor, conduct, etc. (of persons and things; serius regularly only of things; v. serius; class. and freq.).I.Of persons:B.nam te omnes saevom severumque commemorant,
Plaut. Trin. 4, 1, 6:quam severus!
Ter. Heaut. 5, 3, 21; id. Eun. 2, 1, 21:civis severus et gravis,
Cic. Lael. 25, 95; cf.:omnium gravissimus et severissimus, etc.,
id. de Or. 2, 56, 228:Tubero (Stoicus) vitā severus,
id. Brut. 31, 117; cf.:Stoicorum secta severissima,
Quint. 1, 10, 15:agricolae,
hardended by toil, rugged, Lucr. 5, 1357:Cures,
Verg. A. 8, 638:Zethus,
Hor. Ep. 1, 18, 42; cf. in comp.:rumores senum severiorum,
Cat. 5, 2.—Of those who live a sober and temperate life:at vos hinc abite, lymphae, Vini pernicies et ad severos Migrate,
Cat. 27, 6:adimam cantare severis,
Hor. Ep. 1, 19, 10; 1, 5, 13:legis custodes,
Cic. Div. in Caecil. 5, 18: neque severus esse (potest) in judicando, qui [p. 1687] alios in se severos esse judices non vult, id. Imp. Pomp. 13, 38; so,judices severi in eos solos,
id. Clu. 20, 56; cf.:severissimos atque integerrimos judices,
id. Verr. 1, 10, 30:ex familiā ad judicandum severissimā,
id. ib.:ubi haec severus te palam laudaveram,
Hor. Epod. 11, 19:auctor e severissimis,
Plin. 11, 52, 114, § 274:Aristolaus e severissimis pictoribus fuit,
id. 35, 11, 40, § 137 (for which, just before: austerior colore).—In a bad sense, harsh, rough, crabbed, rigid, severe (rare):II.Neptunus saevus severusque,
Plaut. Trin. 4, 1, 6:idem acerbe severus in filium,
Cic. Off. 3, 31, 112 dub. (a passage bracketed by B. and K.):in me severior quam in vos,
Liv. 7, 40, 7; Plin. Ep. 9, 13, 21:Eumenidum turba,
Prop. 4 (5), 11, 22; cf. II. B.—Of things, grave, serious, severe, austere, etc.:B.severā fronte curas cogitans,
Plaut. Mil. 2, 2, 46:vultus severior et tristior,
Cic. de Or. 2, 71, 289; cf. Hor. A. P 107:frons,
Ov. Tr. 2, 241: Falernum, rough, sharp, tart (syn. austerum), Hor. C. 1, 27, 9:divaeque (Palladis) severas Fronde ligare comas,
Stat. Achill. 1, 288:animus (opp. mitis),
Quint. 3, 9, 7:disciplina maxime severa,
id. 1, 2, 5:imperia severiora,
Cic. Tusc. 4, 19, 43:judicia severa,
id. Verr. 2, 4, 59, § 133:lex,
Ov. P. 3, 3, 57:severiora judicia,
Quint. 4, 2, 122:severiores leges,
id. 12, 1, 40; cf.:Lycurgus severissimarum justissimarumque legum auctor,
Vell. 1, 6, 3:imperii severissimi vir,
Liv. 4, 26:quod ego dixi per jocum, Id eventurum esse et severum et serium,
Plaut. Poen. 5, 3, 51:linque severa,
Hor. C. 3, 8, 28:paulo severior poena,
Sall. C. 51, 15.—Of style:sententiae graves et severae,
Cic. Brut. 95, 325:triste et severum genus dicendi,
id. ib. 30, 113; so Quint. 2, 4, 6; 6, 3, 102; 9, 4, 63 sq.; 10, 1, 131 al.; cf.:severae Musa tragoediae,
Hor. C. 2, 1, 9:fidibus voces crevere severis,
id. A. P. 216.—Severe, dreadful, gloomy:A.severus Uncus abest,
Hor. C. 1, 35, 19:silentia noctis,
Lucr. 4, 460:heims,
Quint. Decl. 4, 14:amnem Cocyti metuet,
Verg. G. 3, 37; cf. absol.: Si. Accurrite, Ne se interimat... Me. Hau! voluisti istuc severum facere? this horrible deed, Plaut. Cist. 3, 15 (but in Lucr. 5, 35 the correct read. is pelage sonora; v. Lachm. ad h. l.).—Hence, adv., in three forms, severe (class.), severiter (anteand post-class.), and severum (post-class.).sĕvērē, gravely, seriously, austerely, rigidly, severely, Cic. Fam. 1, 9, 19:B.graviter et severe voluptatem secernit a bono,
id. Fin. 2, 8, 24:vetuit (with graviter),
Quint. 11, 3, 148:uti judicio,
id. 1, 3, 4:aestimatae lites,
Cic. Mur. 20, 42; 25, 51:vindicare Hiempsalis mortem,
Sall. J. 15, 3:dicere,
Cic. Off. 1, 37, 134; Quint. 6, 3, 101; 8, 3, 40:domesticam disciplinam regere,
Suet. Caes. 48.— Comp.:ad aliquem severius scribere,
Caes. B. C. 3, 25:adhibere aliquem,
Cic. Att. 10, 12, 3:coërcere matrimonia,
Just. 3, 3, 8. — Sup.:sunt qui voluptatem severissime contemnant,
Cic. Off. 1, 21, 71; so,exacta aetas,
id. Rosc. Com. 15, 44:dicere jus,
Suet. Caes. 43.—sĕvērĭter, gravely, seriously, severely: sermonem cum aliquo conferre, Titin. ap. Non. 509, 33; and in Prisc. p. 1010 P.; Plaut., acc. to Prisc. 1. 1.; App. M. 2, p. 126, 33.—* C. 2.Sĕvērus, i, m. [1. severus], a proper name.A.Of several men.1.Cornelius Severus, a poet in the Augustan age, Quint. 10, 1, 89; Ov. P. 4, 2, 2 sqq.; 4, 16, 9.—2.Septimius Severus, a Roman emperor, A.D. 193-211.—3.Alexander Severus, a Roman emperor, A. D. 222-235, Eutr. 8, 10; Spart. Sev. 1 sqq.—4.T. Cassius Severus, a Roman orator, in the reigns of Augustus and Tiberius, Quint. 10, 1, 116; Tac. Or. 19.—5.Sulpicius Severus, a bishop in Gaul, author of a Historia Sacra, and of the Vita S. Martini, and several smaller works. —B.Mons Severus, a mountain in the country of the Sabines, Verg. A. 7, 713. -
14 severus
1.sĕvērus, a, um, adj. [perh. kindr. with serius], serious, grave, strict, austere, stern, severe in aspect, demeanor, conduct, etc. (of persons and things; serius regularly only of things; v. serius; class. and freq.).I.Of persons:B.nam te omnes saevom severumque commemorant,
Plaut. Trin. 4, 1, 6:quam severus!
Ter. Heaut. 5, 3, 21; id. Eun. 2, 1, 21:civis severus et gravis,
Cic. Lael. 25, 95; cf.:omnium gravissimus et severissimus, etc.,
id. de Or. 2, 56, 228:Tubero (Stoicus) vitā severus,
id. Brut. 31, 117; cf.:Stoicorum secta severissima,
Quint. 1, 10, 15:agricolae,
hardended by toil, rugged, Lucr. 5, 1357:Cures,
Verg. A. 8, 638:Zethus,
Hor. Ep. 1, 18, 42; cf. in comp.:rumores senum severiorum,
Cat. 5, 2.—Of those who live a sober and temperate life:at vos hinc abite, lymphae, Vini pernicies et ad severos Migrate,
Cat. 27, 6:adimam cantare severis,
Hor. Ep. 1, 19, 10; 1, 5, 13:legis custodes,
Cic. Div. in Caecil. 5, 18: neque severus esse (potest) in judicando, qui [p. 1687] alios in se severos esse judices non vult, id. Imp. Pomp. 13, 38; so,judices severi in eos solos,
id. Clu. 20, 56; cf.:severissimos atque integerrimos judices,
id. Verr. 1, 10, 30:ex familiā ad judicandum severissimā,
id. ib.:ubi haec severus te palam laudaveram,
Hor. Epod. 11, 19:auctor e severissimis,
Plin. 11, 52, 114, § 274:Aristolaus e severissimis pictoribus fuit,
id. 35, 11, 40, § 137 (for which, just before: austerior colore).—In a bad sense, harsh, rough, crabbed, rigid, severe (rare):II.Neptunus saevus severusque,
Plaut. Trin. 4, 1, 6:idem acerbe severus in filium,
Cic. Off. 3, 31, 112 dub. (a passage bracketed by B. and K.):in me severior quam in vos,
Liv. 7, 40, 7; Plin. Ep. 9, 13, 21:Eumenidum turba,
Prop. 4 (5), 11, 22; cf. II. B.—Of things, grave, serious, severe, austere, etc.:B.severā fronte curas cogitans,
Plaut. Mil. 2, 2, 46:vultus severior et tristior,
Cic. de Or. 2, 71, 289; cf. Hor. A. P 107:frons,
Ov. Tr. 2, 241: Falernum, rough, sharp, tart (syn. austerum), Hor. C. 1, 27, 9:divaeque (Palladis) severas Fronde ligare comas,
Stat. Achill. 1, 288:animus (opp. mitis),
Quint. 3, 9, 7:disciplina maxime severa,
id. 1, 2, 5:imperia severiora,
Cic. Tusc. 4, 19, 43:judicia severa,
id. Verr. 2, 4, 59, § 133:lex,
Ov. P. 3, 3, 57:severiora judicia,
Quint. 4, 2, 122:severiores leges,
id. 12, 1, 40; cf.:Lycurgus severissimarum justissimarumque legum auctor,
Vell. 1, 6, 3:imperii severissimi vir,
Liv. 4, 26:quod ego dixi per jocum, Id eventurum esse et severum et serium,
Plaut. Poen. 5, 3, 51:linque severa,
Hor. C. 3, 8, 28:paulo severior poena,
Sall. C. 51, 15.—Of style:sententiae graves et severae,
Cic. Brut. 95, 325:triste et severum genus dicendi,
id. ib. 30, 113; so Quint. 2, 4, 6; 6, 3, 102; 9, 4, 63 sq.; 10, 1, 131 al.; cf.:severae Musa tragoediae,
Hor. C. 2, 1, 9:fidibus voces crevere severis,
id. A. P. 216.—Severe, dreadful, gloomy:A.severus Uncus abest,
Hor. C. 1, 35, 19:silentia noctis,
Lucr. 4, 460:heims,
Quint. Decl. 4, 14:amnem Cocyti metuet,
Verg. G. 3, 37; cf. absol.: Si. Accurrite, Ne se interimat... Me. Hau! voluisti istuc severum facere? this horrible deed, Plaut. Cist. 3, 15 (but in Lucr. 5, 35 the correct read. is pelage sonora; v. Lachm. ad h. l.).—Hence, adv., in three forms, severe (class.), severiter (anteand post-class.), and severum (post-class.).sĕvērē, gravely, seriously, austerely, rigidly, severely, Cic. Fam. 1, 9, 19:B.graviter et severe voluptatem secernit a bono,
id. Fin. 2, 8, 24:vetuit (with graviter),
Quint. 11, 3, 148:uti judicio,
id. 1, 3, 4:aestimatae lites,
Cic. Mur. 20, 42; 25, 51:vindicare Hiempsalis mortem,
Sall. J. 15, 3:dicere,
Cic. Off. 1, 37, 134; Quint. 6, 3, 101; 8, 3, 40:domesticam disciplinam regere,
Suet. Caes. 48.— Comp.:ad aliquem severius scribere,
Caes. B. C. 3, 25:adhibere aliquem,
Cic. Att. 10, 12, 3:coërcere matrimonia,
Just. 3, 3, 8. — Sup.:sunt qui voluptatem severissime contemnant,
Cic. Off. 1, 21, 71; so,exacta aetas,
id. Rosc. Com. 15, 44:dicere jus,
Suet. Caes. 43.—sĕvērĭter, gravely, seriously, severely: sermonem cum aliquo conferre, Titin. ap. Non. 509, 33; and in Prisc. p. 1010 P.; Plaut., acc. to Prisc. 1. 1.; App. M. 2, p. 126, 33.—* C. 2.Sĕvērus, i, m. [1. severus], a proper name.A.Of several men.1.Cornelius Severus, a poet in the Augustan age, Quint. 10, 1, 89; Ov. P. 4, 2, 2 sqq.; 4, 16, 9.—2.Septimius Severus, a Roman emperor, A.D. 193-211.—3.Alexander Severus, a Roman emperor, A. D. 222-235, Eutr. 8, 10; Spart. Sev. 1 sqq.—4.T. Cassius Severus, a Roman orator, in the reigns of Augustus and Tiberius, Quint. 10, 1, 116; Tac. Or. 19.—5.Sulpicius Severus, a bishop in Gaul, author of a Historia Sacra, and of the Vita S. Martini, and several smaller works. —B.Mons Severus, a mountain in the country of the Sabines, Verg. A. 7, 713. -
15 torva
torvus, a, um, adj. [perh. for torg-vus; Sanscr. root targ-, to threaten], orig. of the eyes, staring, keen, piercing, wild, stern; hence, in gen., wild, fierce, grim, gloomy, savage, in aspect or character ( poet. and in post-Aug. prose; syn.: trux, truculentus, ferus): ille tuens oculis immitem Phinea torvis, Ov. M. 5, 92:(β).oculi,
Quint. 11, 3, 75; Val. Max. 5, 1, ext. 6:cernimus astantes lumine torvo Aetnaeos fratres,
Verg. A. 3, 677; so,lumine,
Ov. M. 9, 27; and absol.:aspicit hanc torvis (sc. oculis),
id. ib. 6, 34:vultus,
Hor. Ep. 1, 19, 12; Sen. Ira, 2, 35, 3; Val. Max. 3, 8, 6; Quint. 6, 1, 43; 11, 3, 160:facies,
Sen. Ira, 1, 1, 3:forma minantis,
Ov. P. 2, 8, 22:aspectus (equi),
Plin. 8, 42, 64, § 154 optima torvae Forma bovis, Verg. G. 3, 51:frons (Polyphemi),
Verg. A. 3, 636:torvi cymba senis,
Prop. 3, 18 (4, 17), 24: feroci ingenio torvus praegrandi gradu, Pac. ap. Fest. p. 355:torvu' draco serpit, Cic. poët. N. D. 2, 42, 106: angues,
Verg. A. 6, 571:leaena,
id. E. 2, 63:aper,
Prop. 2, 3, 6:taurus,
Ov. M. 8, 132:juvencus,
id. ib. 6, 115;10, 237: Medusa,
Ov. A. A. 2, 309:Mars,
Hor. C. 1, 28, 17:Ister (as a horned river-god),
Val. Fl. 8, 218 et saep.: ferox et torva confidentia, Pac. ap. Fest. p. 355 Müll.; cf.proclia,
Cat. 66, 20:vina,
i. e. harsh, sharp, tart, Plin. 17, 23, 35, § 213.— Comp.:voce hominis et tuba rudore torvior,
App. Flor 3, p. 357.— Sup.:leonis torvissima facies,
Arn. 6, p. 196.—torvum and torva, adverb., fiercely, sternly, sharply, etc.:torvumque repente Clamat,
Verg. A. 7, 399:torvum lacrimans,
Stat. Th. 12, 127:torva tuens,
Verg. A. 6, 467; Val. Fl. 2, 255. — Adv.: torvĭter, sharply, severely, sternly (ante-class.): aliquem increpare, Enn. ap. Non. 516, 16 (Ann. v. 79 Vahl.); Pomp. ap. Non. 516, 15 (Com. Fragm. v. 18 Rib.). -
16 torvum
torvus, a, um, adj. [perh. for torg-vus; Sanscr. root targ-, to threaten], orig. of the eyes, staring, keen, piercing, wild, stern; hence, in gen., wild, fierce, grim, gloomy, savage, in aspect or character ( poet. and in post-Aug. prose; syn.: trux, truculentus, ferus): ille tuens oculis immitem Phinea torvis, Ov. M. 5, 92:(β).oculi,
Quint. 11, 3, 75; Val. Max. 5, 1, ext. 6:cernimus astantes lumine torvo Aetnaeos fratres,
Verg. A. 3, 677; so,lumine,
Ov. M. 9, 27; and absol.:aspicit hanc torvis (sc. oculis),
id. ib. 6, 34:vultus,
Hor. Ep. 1, 19, 12; Sen. Ira, 2, 35, 3; Val. Max. 3, 8, 6; Quint. 6, 1, 43; 11, 3, 160:facies,
Sen. Ira, 1, 1, 3:forma minantis,
Ov. P. 2, 8, 22:aspectus (equi),
Plin. 8, 42, 64, § 154 optima torvae Forma bovis, Verg. G. 3, 51:frons (Polyphemi),
Verg. A. 3, 636:torvi cymba senis,
Prop. 3, 18 (4, 17), 24: feroci ingenio torvus praegrandi gradu, Pac. ap. Fest. p. 355:torvu' draco serpit, Cic. poët. N. D. 2, 42, 106: angues,
Verg. A. 6, 571:leaena,
id. E. 2, 63:aper,
Prop. 2, 3, 6:taurus,
Ov. M. 8, 132:juvencus,
id. ib. 6, 115;10, 237: Medusa,
Ov. A. A. 2, 309:Mars,
Hor. C. 1, 28, 17:Ister (as a horned river-god),
Val. Fl. 8, 218 et saep.: ferox et torva confidentia, Pac. ap. Fest. p. 355 Müll.; cf.proclia,
Cat. 66, 20:vina,
i. e. harsh, sharp, tart, Plin. 17, 23, 35, § 213.— Comp.:voce hominis et tuba rudore torvior,
App. Flor 3, p. 357.— Sup.:leonis torvissima facies,
Arn. 6, p. 196.—torvum and torva, adverb., fiercely, sternly, sharply, etc.:torvumque repente Clamat,
Verg. A. 7, 399:torvum lacrimans,
Stat. Th. 12, 127:torva tuens,
Verg. A. 6, 467; Val. Fl. 2, 255. — Adv.: torvĭter, sharply, severely, sternly (ante-class.): aliquem increpare, Enn. ap. Non. 516, 16 (Ann. v. 79 Vahl.); Pomp. ap. Non. 516, 15 (Com. Fragm. v. 18 Rib.). -
17 torvus
torvus, a, um, adj. [perh. for torg-vus; Sanscr. root targ-, to threaten], orig. of the eyes, staring, keen, piercing, wild, stern; hence, in gen., wild, fierce, grim, gloomy, savage, in aspect or character ( poet. and in post-Aug. prose; syn.: trux, truculentus, ferus): ille tuens oculis immitem Phinea torvis, Ov. M. 5, 92:(β).oculi,
Quint. 11, 3, 75; Val. Max. 5, 1, ext. 6:cernimus astantes lumine torvo Aetnaeos fratres,
Verg. A. 3, 677; so,lumine,
Ov. M. 9, 27; and absol.:aspicit hanc torvis (sc. oculis),
id. ib. 6, 34:vultus,
Hor. Ep. 1, 19, 12; Sen. Ira, 2, 35, 3; Val. Max. 3, 8, 6; Quint. 6, 1, 43; 11, 3, 160:facies,
Sen. Ira, 1, 1, 3:forma minantis,
Ov. P. 2, 8, 22:aspectus (equi),
Plin. 8, 42, 64, § 154 optima torvae Forma bovis, Verg. G. 3, 51:frons (Polyphemi),
Verg. A. 3, 636:torvi cymba senis,
Prop. 3, 18 (4, 17), 24: feroci ingenio torvus praegrandi gradu, Pac. ap. Fest. p. 355:torvu' draco serpit, Cic. poët. N. D. 2, 42, 106: angues,
Verg. A. 6, 571:leaena,
id. E. 2, 63:aper,
Prop. 2, 3, 6:taurus,
Ov. M. 8, 132:juvencus,
id. ib. 6, 115;10, 237: Medusa,
Ov. A. A. 2, 309:Mars,
Hor. C. 1, 28, 17:Ister (as a horned river-god),
Val. Fl. 8, 218 et saep.: ferox et torva confidentia, Pac. ap. Fest. p. 355 Müll.; cf.proclia,
Cat. 66, 20:vina,
i. e. harsh, sharp, tart, Plin. 17, 23, 35, § 213.— Comp.:voce hominis et tuba rudore torvior,
App. Flor 3, p. 357.— Sup.:leonis torvissima facies,
Arn. 6, p. 196.—torvum and torva, adverb., fiercely, sternly, sharply, etc.:torvumque repente Clamat,
Verg. A. 7, 399:torvum lacrimans,
Stat. Th. 12, 127:torva tuens,
Verg. A. 6, 467; Val. Fl. 2, 255. — Adv.: torvĭter, sharply, severely, sternly (ante-class.): aliquem increpare, Enn. ap. Non. 516, 16 (Ann. v. 79 Vahl.); Pomp. ap. Non. 516, 15 (Com. Fragm. v. 18 Rib.).
См. также в других словарях:
Tart — Tart, a. [AS. teart. [root]63. Cf. {Tear}, v. t.] 1. Sharp to the taste; acid; sour; as, a tart apple. [1913 Webster] 2. Fig.: Sharp; keen; severe; as, a tart reply; tart language; a tart rebuke. [1913 Webster] Why art thou tart, my brother?… … The Collaborative International Dictionary of English
tart — tart·ish; tart·let; tart·ly; tart·ness; van·sit·tart·ism; tart; tart·ish·ly; … English syllables
tart — tart1 [tärt] adj. [ME < OE teart < PGmc * trat < IE base * der > TEAR1] 1. sharp in taste; sour; acid; acidulous 2. sharp in meaning or implication; cutting [a tart answer] SYN. SOUR tartly adv. tartness n … English World dictionary
tart — Ⅰ. tart [1] ► NOUN ▪ an open pastry case containing a sweet or savoury filling. DERIVATIVES tartlet noun. ORIGIN Old French tarte. Ⅱ. tart [2] ► … English terms dictionary
Tart — Solicita una imagen para este artículo. Título Tart Ficha técnica … Wikipedia Español
tart — [adj] bitter, sour in taste or effect acerb, acerbic, acetose, acid, acidulous, acrimonious, astringent, barbed, biting, caustic, cutting, dry, harsh, nasty, piquant, pungent, scathing, sharp, short, snappish, snappy, snippy, tangy, testy,… … New thesaurus
Tart — Tart, n. [OE. tarte, F. tarte; perhaps originally the same word as tourte, LL. torta, fr. L. tortus, p. p. of torquere to twist, bend, wind, because tarts were originally made of a twisted shape. Cf. {Torture}, n.] A species of small open pie, or … The Collaborative International Dictionary of English
tart|y — «TAHR tee», adjective. Informal. of or like a tart; sharp; snippy … Useful english dictionary
tart — Abreviatura del anión tartrato carboxilado. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 … Diccionario médico
tart — index astringent, bitter (acrid tasting), caustic Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
târţ — interj. v. pârţ. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … Dicționar Român