Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

térreo

  • 1 terreo

    terreo
    terreo , -a ['tεrreo]
      aggettivo
  • 2 terreo

    terreo, terrui, territum, ēre (*terseo; altind. trásati, zittert, griech. τρέω aus *τρέσω; vgl. ετερσεν, εφόβησεν, Hesychius), schrecken, erschrecken, in Schrecken setzen, scheuchen, I) im allg.: alqm, Cic.: urbem incendiis, Cic.: alqm vel spe consolari vel metu terrere, Cels. (u. so metu territi, vano metu territi, Curt.): alqm mortis od. supplicii metu, Curt.: territus hoste novo, Ov.: territus animi, Sall. u. Liv. – m. pro u. Abl., nec dubito te quoque eādem cogitatione terreri pro istis, quae inter manus habes, Plin. ep. 6, 5, 7. – mit folg. ne u. Konj., Samnites maxime territi, ne ab altero exercitu integro intactoque fessi opprimerentur, Liv. 10, 14, 20: terruit urbem, terruit gentes, grave ne rediret saeculum Pyrrhae, Hor. carm. 1, 2, 4 sq. – absol., ut ultro territuri succlamationibus, Liv. 28, 26, 12. – II) prägn.: 1) scheuchen, schreckend jagen, profugam per totum orbem, Ov. met. 1, 727. – 2) abschrecken, einschüchtern (= einschüchternd abhalten), a repetunda libertate, Sall. hist. fr. 1, 41 (45), 6. – mit folg. ne u. Konj., memoria pessimi proximo bello exempli terrebat, ne rem committerent eo, Liv. 2, 45, 1: ilico obvius adfuisti et praesentiā tuā, ne auderent transitum, terruisti, Auct. pan. ad Constant. 22, 3. – mit folg. quo minus u. Konj., ut, si nostros loco depulsos vidisset, quo minus libere hostes insequerentur, terreret, Caes. b.G. 7, 49, 2. – m. folg. Infin., inimicos loqui terrent amplitudine potestatis, Amm. 27, 7, 9: non territus ire, Manil. 5, 577: terreor tantis insistere umbris, Ps. Verg. cul. 239.

    lateinisch-deutsches > terreo

  • 3 terreo

    terreo, terrui, territum, ēre (*terseo; altind. trásati, zittert, griech. τρέω aus *τρέσω; vgl. ετερσεν, εφόβησεν, Hesychius), schrecken, erschrecken, in Schrecken setzen, scheuchen, I) im allg.: alqm, Cic.: urbem incendiis, Cic.: alqm vel spe consolari vel metu terrere, Cels. (u. so metu territi, vano metu territi, Curt.): alqm mortis od. supplicii metu, Curt.: territus hoste novo, Ov.: territus animi, Sall. u. Liv. – m. pro u. Abl., nec dubito te quoque eādem cogitatione terreri pro istis, quae inter manus habes, Plin. ep. 6, 5, 7. – mit folg. ne u. Konj., Samnites maxime territi, ne ab altero exercitu integro intactoque fessi opprimerentur, Liv. 10, 14, 20: terruit urbem, terruit gentes, grave ne rediret saeculum Pyrrhae, Hor. carm. 1, 2, 4 sq. – absol., ut ultro territuri succlamationibus, Liv. 28, 26, 12. – II) prägn.: 1) scheuchen, schreckend jagen, profugam per totum orbem, Ov. met. 1, 727. – 2) abschrecken, einschüchtern (= einschüchternd abhalten), a repetunda libertate, Sall. hist. fr. 1, 41 (45), 6. – mit folg. ne u. Konj., memoria pessimi proximo bello exempli terrebat, ne rem committerent eo, Liv. 2, 45, 1: ilico obvius adfuisti et praesentiā tuā, ne auderent transitum, terruisti, Auct. pan. ad Constant. 22, 3. – mit folg. quo minus u. Konj., ut, si nostros loco depulsos vidisset, quo minus libere hostes insequerentur, terreret, Caes. b.G. 7, 49,
    ————
    2. – m. folg. Infin., inimicos loqui terrent amplitudine potestatis, Amm. 27, 7, 9: non territus ire, Manil. 5, 577: terreor tantis insistere umbris, Ps. Verg. cul. 239.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > terreo

  • 4 térreo

    'tɛrrɛo
    adj
    ( femenino térrea) adjetivo
    térreo
    térreo , -a ['terrreo, -a]

    Diccionario Español-Alemán > térreo

  • 5 de color térreo

    de color térreo
    erdfarben

    Diccionario Español-Alemán > de color térreo

  • 6 absterreo

    abs-terreo, terruī, territum, ēre, abschrecken, fortscheuchen, I) eig.: hostes saxis, sudibus, pilis, Liv.: mulierem accurrentem vulnere, Tac.: ignes ictu fustium aliisque verberibus ut feras, Tac.: m. Ang. wovon? anseres de frumento, Plaut.: neminem a congressu meo, Cic.: canem a corio uncto, Hor.: alqm aedibus, Titin. com. – II) übtr., abschrecken = durch Einschüchterung abhalten, alqm, Komik., Suet. u.a.: ipsā solitudine absterriti, Liv.: m. ab u. Abl., homines a pecuniis accipiendis, Cic.: ab urbe oppugnanda Poenum absterruēre conspecta moenia, Liv.: abst. eos a tam detestabili consilio, Liv. – m. bl. Abl., animos vitiis, Hor.: alqm incepto, Suet.: u. alqm bello, Tac. – ne tribus quidem et viginti vulneribus absterreri posse mit folg. quin u. Konjunktiv, Val. Max. 4, 5, 6. – poet., alci satum genitalem, entziehen, versagen, Lucr.: u. so sibi pabula amoris, Lucr.

    lateinisch-deutsches > absterreo

  • 7 conterreo

    con-terreo, terruī, territum, ēre, in Schrecken jagen, einschüchtern, jmdm. angst und bange machen (zuw. Ggstz. accendere, irritare), a) v. leb. Wesen: praeter Nioben unam omnes, Ov.: insolitos eius tumultus Romanorum equos, Liv.: atrox ingenium accendere eo facto magis quam c., Liv.: hāc re irritare magis quam c. animos barbarorum, Liv.: c. latratu advenientem (v. Hunde), Col.: alqm seditioso clamore, Liv.: c. loquacitatem alcis vultu ipso aspectuque, Cic. – im Partiz., conterrita surgo, Ov.: conterritos refugisse, Suet. – conterritus atrocitate poenae, Suet.: aspectu conterritus, Verg.: his nuntiis senatus conterritus, Liv. – b) von lebl. Subjj.: proelium cientes novum pugnae conterruit genus, Liv.: quos aliqua fabula sine auctore sparsa conterruit, Sen. – m. folg. ne u. Konj. hic maior solito apparatus praecipue conterruit Campanos, ne ab obsidione Capuae bellum eius anni Romani inciperent, Liv. 24, 12, 1.

    lateinisch-deutsches > conterreo

  • 8 deterreo

    dē-terreo, terruī, territum, ēre, von etw. abschrecken, zurückschrecken, abmahnen, abraten, abbringen, hindern, alqm de agro, Plaut.: alqm de statu suo, Cic.: alqm de sententia, Cic. – alqm a dimicatione (Ggstz. adhortari ad certam laudem), Cic.: homines a malo (Ggstz. invitare ad bona), Capit.: alqm a scribendo (v. einem Umstand), Cic.: alqm ab incendio restinguendo dimicationis periculo (durch die G. usw.), Hirt. b. G. – alqm caedibus (vom M.), Hor.: alqm hāc sententiā, Cic.: u. im Passiv, ita reges proelio (vom Tr.) deterrentur, Sall.: non deterritus proposito, Vell.: se non crimine coniurationis, ne adessent ceteris, sed hominum maleficio deterritos esse, Cic. – alqm maledictis (durch Sch.) det., ne m. Konj., Ter.: u. so alqm, ne m. Konj., Caes. u. Tac.: alqm non (numquam, ne... quidem u. dgl.) det., quin mit folg. Konj., Plaut. u. Caes. – alqm non det., quominus m. folg. Konj., Cic. u.a.: nihil deterreri, quominus mit folg. Konj., Liv. – m. folg. Infin., equites deterrebat proelium inire, Auct. b. Afr.: nefarias eius libidines commemorare deterreor, Cic.: non deterrentur tamen milites nostri vineas proferre, Hirt. b. G.: auctoritate censoriā sociis deterritis id sacrilegium prohibere, Liv. – bl. alqm, Caes. u.a.: eos (Ggstz. exacuere), Cic.: catulos verberibus, Varro. – absol., Ter., Caes. u. Cic. – mit sachl. Objekten zuw. (wie defendere, prohibere) = abhalten, fernhalten, abwehren, vim a censoribus, Liv.: nefas, Ov.

    lateinisch-deutsches > deterreo

  • 9 exterreo

    ex-terreo, terruī, territum, ēre, aufschrecken, aufscheuchen, durch plötzlichen Schreck außer sich setzen, schreckend erschüttern, einschüchtern, verblüffen, verwirren, außer Fassung bringen (griech. εκπλήττειν), a) leb. Wesen: Cheruscos, Tac.: vi ac minis alares, fortscheuchen, Tac.: periculo suo alqm, ut etc., Liv.: im Passiv, vehementius exterreri, Caes.: praeter modum exterreri, Cic.: per somnum exterreri, im Schl. auffahren, Suet.: repentino hostium incursu exterreri, Caes. – im Partic., novitate exterritus ipsā, Lucr.: exterritus Aruns laetitiā mixtoque metu, Verg.: exterritus subitae rei miraculo, Liv.: exterritus aspectu, Cic., repentino periculo, Caes., aestu, Verg.: exterrita pennis ales, Verg.: equi sine rectore exterriti aut saucii consternantur, Sall. fr.: exterriti (scheue) sine rectoribus equi, Tac. – b) Lebl.: hic ubi detonuit strepituque exterruit orbem, Ov.: exterritus amnis, Verg.

    lateinisch-deutsches > exterreo

  • 10 interribilis

    in-terribilis, e (in u. terreo), unerschrocken, kühn, Gloss. II, 584, 15.

    lateinisch-deutsches > interribilis

  • 11 interritus

    in-territus, a, um (in u. terreo), unerschrocken (Ggstz. timidus), testes firmi et interriti, Quint.: int. vultus, Quint. u. Curt.: illa interrita vultu, Ov.: interritus omni periculo (in jeder G.), Sen. rhet.: homo interritus periculis (in G.), Sen.: audio interritus, Plin. ep.: sedebat inturbatus, interritus, Plin. pan.: extentam cervicem interritus liberto praebuit, Vell.: classis interrita fertur, Verg.: mit Genet., mens interrita leti, Ov. met. 10, 616.

    lateinisch-deutsches > interritus

  • 12 perterreo

    per-terreo, terruī, territum, ēre, gewaltig in Schrecken (Furcht) setzen, -erschrecken, -einschüchtern, alqm, Ter.: alqm magnitudine poenae, Caes.: maleficii conscientiā perterritus, Cic.: metu od. timore perterritus, Cic. u.a.; vgl. Jordan Cic. Caecin. 2. p. 143.

    lateinisch-deutsches > perterreo

  • 13 proterreo

    prō-terreo, terruī, territum, ēre, fortschrecken, fortscheuchen, durch Schrecken u. Drohungen fortjagen, alqm hinc, Plaut. u. Ter.: alqm adverso equo, Verg.: alqm verbis gravissimis, Cic.: ferro alqm reicere atque proterrere, Cic.: fundis librilibus Gallos, Caes.: hostes pr. atque in fugam conicere, Caes.: qui armis proterritus, fugatus, pulsus est, Cic.: unius hominis telo proterritus, Cic.: Themistocles patriā pulsus atque proterritus, Cic. – pr. feras ardentibus facibus, Apul.

    lateinisch-deutsches > proterreo

  • 14 terresco

    terrēsco, ere (Inchoat. v. terreo), in Schrecken setzen, Eutych. 448, 28 K.

    lateinisch-deutsches > terresco

  • 15 terribilis

    terribilis, e (terreo), I) schrecklich, a) v. Lebl.: facies, Sall.: sonus, Liv.: clamor, Liv.: mors terribilis est iis etc., Cic.: nec erat gens, cuius secundum Gallicos tumultus arma terribiliora essent, Liv.: illa gloriosiora, illa terribiliora duceret, Vell.: serpens ipsā Carthagine terribilior, Val. Max. – m. 2. Supin., terribiles visu formae, Verg. Aen. 6, 277. – neutr. pl. subst., maiora ac terribiliora (schrecklichere Nachrichten) affere, Liv.: cum alia aliis terribiliora afferrentur, Liv. – b) v. Pers.: terribilis cunctis et invisus, Suet.: iam ipsi urbi terribilis erat, Liv.: cum Maximum terribilem fecerit ille successus, Augustin. – m. Infin., terribilis videri, Priap. 56, 4 B. – m. 2. Supin., quam terribilis aspectu, Cic. Sest. 19. – II) übtr., Ehrfurcht gebietend, ehrwürdig, scripturae, Cod. Iust. 3, 1, 13. § 4.

    lateinisch-deutsches > terribilis

  • 16 terricula

    terricula, ae, f. u. terriculum, ī, n. (terreo), das Schreckmittel, Schreckbild, Schrecknis, Form -a, Afran. com. 270. Lucil. 484. Sen. rem. 1. § 3. Lact. de mort. pers. 16, 7. Min. Fel. 37, 4: Form -um, Acc. tr. 324 u. 623. – Abl. Plur. terriculis, Liv. 5, 9, 7; 34, 11, 7.

    lateinisch-deutsches > terricula

  • 17 terrificus

    terrificus, a, um (terreo u. facio), Schrecken erregend, schrecklich, Lucr., Verg. u.a.: terrifico fremitu atque sonoro, Gell. 5, 14, 9: terrificae vacticinationes, Plin. ep. 6, 20, 19: terrifici latratus, Solin. 15, 7.

    lateinisch-deutsches > terrificus

  • 18 territio

    territio, ōnis, f. (terreo), das Schrecken, Erschrecken, Ulp. dig. 47, 10, 15. § 41.

    lateinisch-deutsches > territio

  • 19 territo

    territo, āvī, āre (Intens. v. terreo), schrecken, erschrecken, in Schrecken setzen, a) v. leb. Wesen: magnas urbes, Verg.: principes civitatis, Caes.: consules, Romanos, Liv.: feroces, Fronto: ultro ex stationibus ac vigiliis hostem, Liv. – m. Abl., alqm istis verbis, Plaut.: alqm morte, Plaut.: alqm supplicio, Caes.: alqm metu, Caes.: alqm minis, Liv.: nervo et vinculis corpus liberum, Liv. – absol., sub castris eius vagabatur alias colloquendi alias territandi causā, Caes. b.G. 5, 57, 3. – b) v. Lebl.: pavor territat mentem animi, Plaut.: tribuncium domi bellum patres territat, Liv.: aves etiam inanis fundae sonus territat, Sen.

    lateinisch-deutsches > territo

  • 20 territor

    territor, ōris, m. (terreo), der Schrecker, Schreckenverbreiter, Iuppiter terr., Corp. inscr. Lat. 14, 3559.

    lateinisch-deutsches > territor

См. также в других словарях:

  • térreo — térreo, a adjetivo 1. Uso/registro: elevado. De la tierra o que tiene alguna característica de la tierra: Los campesinos tienen un color térreo. Su carácter es como su paisaje, seco y térreo …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • terreo — / tɛr:eo/ agg. [dal lat. terreus, der. di terra terra ]. 1. (non com.) [di terra, che contiene terra]. 2. (fig.) [spec. di colorito della pelle, che è giallo livido, quasi grigio, per spavento o per malattia: era t. ; si fece t. ] ▶◀ cadaverico,… …   Enciclopedia Italiana

  • térreo — adj. 1. Relativo à terra; terroso. 2. Terrestre. 3. Ao rés do chão …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • térreo — térreo, a (Del lat. terrĕus). 1. adj. De tierra. 2. Parecido a ella …   Diccionario de la lengua española

  • térreo — (Del lat. terreus.) ► adjetivo De la tierra o que tiene alguna de sus propiedades: ■ color térreo. * * * térreo, a (del lat. «terrĕus») adj. De [o como de] tierra: ‘Color térreo’. * * * térreo, a. (Del lat. terrĕus). adj. De tierra. || 2.… …   Enciclopedia Universal

  • terreo — tèr·re·o agg. 1. CO spec. con riferimento al volto, che ha l aspetto e il colore giallo bruno della terra: avere il viso terreo, la faccia terreo, diventò terreo per lo spavento 2. BU di terra, che contiene terra {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIV …   Dizionario italiano

  • térreo — {{#}}{{LM SynT38589}}{{〓}} {{CLAVE T37653}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{/}} {{[}}térreo{{]}}, {{[}}térrea{{]}} {{《}}▍ adj.{{》}} = terroso • terrizo {{#}}{{LM T37653}}{{〓}} {{SynT38589}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS{{/}}… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • Térreo — Se ha sugerido que este artículo o sección sea fusionado con elementos del grupo 13 (discusión). Una vez que hayas realizado la fusión de artículos, pide la fusión de historiales aquí. Grupo 3 …   Wikipedia Español

  • terreo — {{hw}}{{terreo}}{{/hw}}agg. (raro) Che è fatto di terra | Che ha la natura, l aspetto della terra | Colorito –t, giallo olivastro …   Enciclopedia di italiano

  • terreo — pl.m. terrei sing.f. terrea pl.f. terree …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • térreo — Sinónimos: ■ terroso, terrizo …   Diccionario de sinónimos y antónimos

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»