-
1 obnoxius
ob-noxĭus, a, um, adj.I.Lit.A.Subject, liable to punishment, obnoxious to punishment, punishable: obnoxius poenae obligatus ob delictum, Paul. ex Fest. p. 191 Müll.:B. 1.ego tibi me obnoxium esse fateor culpae compotem,
Plaut. Truc. 4, 3, 61; Dig. 48, 15, 1:ego lege Aquiliā obnoxius sum,
ib. 11, 3, 14.—With dat.:2.animus neque delicto neque lubidini obnoxius,
not addicted to vice or to sensual pleasures, Sall. C. 52, 21:communi culpae,
Ov. A. A. 1, 395:facto,
Tib. 3, 4, 15.—With gen.:II.obnoxios criminum, digno supplicio subjectos, sepulturae tradi non vetamus,
for, on account of, Cod. Just. 3, 44, 11.—Transf., in gen.A.Subject, submissive, obedient, complying:B.dum illos obnoxios fidosque sibi faceret,
Sall. C. 14, 6:obnoxium atque subjectum esse alicui,
Liv. 7, 30, 2; 6, 28, 7; 23, 12, 9; 37, 53, 4; 42, 46, 3; Flor. 4, 4, 2. —Obliged, under obligation, beholden, indebted, responsible, answerable:C.uxori obnoxius sum,
Ter. Hec. 3, 1, 22:totam Graeciam beneficio libertatis obnoxiam Romanis esse,
Liv. 35, 31:fratris radiis obnoxia Luna,
Verg. G. 1, 396:facies nullis obnoxia gemmis,
not indebted to any jewels, Prop. 1, 2, 21:tantum in eo obnoxius est, si quid ipse dolo fecerit,
Gai. Inst. 3, 207.—Exposed to a person, humbled before one:D.ne obnoxius filio sim et servo,
Plaut. Bacch. 5, 2, 80.—Submissive, abject, servile, slavish, mean-spirited, timid, cowardly, etc.:2.non quibus ego essem obnoxius,
Plaut. Mil. 3, 1, 150:summissaeque manus, faciesque obnoxia mansit,
Ov. M. 5, 235:si aut superbus, aut obnoxius videar,
Liv. 23, 12:pax,
servile, dishonorable, id. 9, 10.—Subject, liable, exposed, obnoxious to any thing; with dat., ad, or in and acc.(α).With dat.:(β).infidis consiliis obnoxius,
Tac. H. 3, 55:insidiis,
id. A. 14, 40:infelici fecunditate fortunae,
exposed, id. ib. 2, 75:aemulationi, odio, privatis affectionibus,
id. ib. 3, 58:morbo,
Plin. 17, 24, 37, § 221:contumeliis,
Suet. Tib. 63:bello,
Ov. P. 1, 8, 73:plerique Crasso ex negotiis privatis obnoxii,
Sall. C. 48, 5:urbs artis itineribus (sc. incendiis),
Tac. A. 15, 38.—With ad: terra solida ad tales casus obnoxia, exposed to such accidents (viz. earthquakes), Plin. 2, 82, 84, § 197.—(γ). 3.In gen., exposed or liable to injury, danger, or misfortune, weak, infirm, frail:b.in hoc obnoxio domicilio animus liber habitat,
Sen. Ep. 65, 21:supplex et obnoxius,
Cic. ad Brut. 1, 17, 6:corpora,
sickly, weakly, Plin. 31, 6, 32, § 60:flos,
which soon falls off, soon suffers injury, frail, delicate, id. 14, 2, 4, § 27.—Obnoxium est, it is hazardous, dangerous, Tac. Or. 10.— Comp.:A. B.obnoxior (al. noxior),
Sen. Clem. 1, 13.—Hence, adv.: obnoxĭē (only in Plaut. and Liv.).Submissively, slavishly, timidly:sententias dicere,
Liv. 3, 39, 1. -
2 humiliter
humiliter adv. [humilis], basely, meanly, abjectly, humbly: sentire: servire, L.* * *humilius, humilime ADVabjectly, in a submissive manner; low, at low elevation; humbly, meanly (Cas) -
3 impatiēns (in-p-)
impatiēns (in-p-) entis, adj., that cannot bear, intolerant, impatient, submissive: viae, O.: volneris, V.: impatiens expersque viri, avoiding, O.: irae, ungovernable, O.: corpus laborum, O.: (terra) arborum, Ta. -
4 īn-serviō
īn-serviō —, ītus, ēre, to be serviceable, be devoted, be submissive, serve: filium amico Video inservire, T.: plebi, cui inservitum erat, the utmost deference had been shown, L.: suis commodis, attend: temporibus callidissime, accommodate himself, N.: honoribus: nihil est a me inservitum temporis causā, yielded: reges inservientes, Ta. -
5 ob-noxius
ob-noxius adj., liable, addicted, guilty: animus lubidini, S.: Terra nulli obnoxia bello, exposed, O.: Obnoxium est (with infin.), it is dangerous, Ta. —Subject, submissive, obedient, complying, servile: vobis, L.: pars (hominum) pravis obnoxia, H.: Crasso ex privatis negotiis, under the influence of, S.: amori uxoris, Ta.—Servile, abject, weak, timid: facies obnoxia, O.: obnoxius videar, L.: pax, dishonorable, L.—Obliged, under obligation, indebted, responsible, answerable: uxori, T.: Graecia beneficio libertatis Romanis, L.: hominum non ulli curae, dependent on, V.: facies nullis obnoxia gemmis, indebted, Pr. -
6 oboediēns
oboediēns (not obēd-), entis, adj. with comp. and sup. [P. of oboedio], obedient, subject, compliant: Omnia oboedientia sunt, reduced to subjection, S.: cuius vis omnis in consensu oboedientium esset, the obedient, L.: nulli naturae deus: natio huic imperio: ut illis oboedientes vivamus, S.: imperiis nemo oboedientior, L.: imperiis oboedientissimus miles, L.: ad nova consilia gens, L.* * *(gen.), oboedientis ADJobedient, submissive -
7 patiēns
patiēns entis, adj. with comp. and sup. [P. of patior], bearing, supporting, suffering, enduring, permitting: amnis navium, i. e. navigable, L.: vomeris, V.— Enduring, patient, tolerant: nimium patiens existimor: corpus inediae, S.: pulveris atque solis, H.: ad morae taedium ferundum, L.: in laboribus patientior: patientissimae aures: patientissimus exercitus, Cs.— Enduring, firm, unyielding, hard: aratrum, O.* * *patientis (gen.), patientior -or -us, patientissimus -a -um ADJpatient/long-suffering; tolerant/easy-going; submissive/liable/subsceptible to; hardy; able/willing to endure; capable of bearing/standing up to hard use -
8 subiectus
subiectus adj. with comp. [P. of subicio], lying under, situated below, near, bordering upon, neighboring, adjacent: genae deinde ab inferiore parte tutantur subiectae: (cingulus terrae) subiectus aquiloni: Heraclea Candaviae, Cs.: Ossa, O.: viae campus, L.—Fig., subjected, subject, subdued: (natura deorum) ei necessitati: servitio, L.: neque subiectus esto, submissive, O.—As subst plur. m.: Parcere subiectis, V.— Exposed, liable: Subiectior in diem Invidiae, H. -
9 submissus (summ-)
submissus (summ-) adj. with comp. [P. of submitto], let down, lowered, low: stantibus primis, secundis summissioribus, stooping lower, L.: Summisso humiles intrarunt vertice postīs, O.—Fig., of speech, low, soft, gentle, calm, composed, moderate: dicere summissā (voce) leniter: forma summissi oratoris.—Of character, humble, submissive: Submissi petimus terram, V.— Low, mean, grovelling, abject: ne quid submissum faciamus. -
10 supplex (subpl-)
supplex (subpl-) icis (abl. icī or ice; gen plur. -icum, rarely -icium), adj. [sub+PARC-], kneeling in entreaty, begging, entreating, humble, submissive, beseeching, suppliant, supplicant: supplex te ad pedes abiciebas: vobis supplex manūs tendit patria communis: gener a consulis pedibus supplex reicebatur: Ne quoiquam suorum aequalium supplex siet, T.: iudicibus: cum Alcibiades Socrati supplex esset, ut, etc.—As subst m., a suppliant, humble petitioner: in miseros ac supplices misericordiā uti, Cs.: nos supplicum voce prohibebis?: vester est supplex, iudices: tuus, H.: dei, N.—Of things, of a supplicant, expressive of entreaty, suppliant, humble, beseeching: manūs: manu supplice, O.: vitta, H.: vota, V.: vox, S. -
11 obedens
obedentis (gen.), obedentior -or -us, obedentissimus -a -um ADJobedient, compliant, submissive to authority/commands/word (of); under orders -
12 oboedens
oboedentis (gen.), oboedentior -or -us, oboedentissimus -a -um ADJobedient, compliant, submissive to authority/commands/word (of); under orders -
13 obtempero
obtemperare, obtemperavi, obtemperatus V INTRANSobey; comply with the demands of; be submissive to; (w/DAT) -
14 optempero
optemperare, optemperavi, optemperatus V INTRANSobey; comply with the demands of; be submissive to; (w/DAT) -
15 paciens
(gen.), pacientis ADJpatient/long-suffering; tolerant/easy-going; submissive/liable/subsceptible to; hardy; able/willing to endure; capable of bearing/standing up to hard use -
16 subditus
subdita, subditum ADJsubordinate; submissive -
17 ambitiose
ambĭtĭōsus, a, um, adj. [ambitio].I.(Very rare and mostly poet.) Going round, encompassing; poet., embracing, twining round:II.lascivis hederis ambitiosior,
Hor. C. 1, 36, 20 (cf.:undique ambientibus ramis,
Curt. 4, 7, 16).—Of a river, making circuits, having many windings:Jordanes amnis ambitiosus,
Plin. 5, 15, 15, § 71.— Of oratorical ornament, excessive, superfluous:vir bonus ambitiosa recidet Ornamenta,
Hor. A. P. 447.—Transf.A.That asks for a thing fawningly; esp., that solicits the favor, good-will, etc., of any one, in a good and bad sense, honor-loving, ambitious, courting favor; vain, vainglorious, conceited, etc.:B.qui ita sit ambitiosus, ut omnes vos nosque cotidie persalutet,
Cic. Fl. 18:homo minime ambitiosus, minime in rogando molestus,
id. Fam. 13, 1:ne forte me in Graecos tam ambitiosum factum esse mirere,
desirous of the favor of the Greeks, id. Q. Fr. 1, 2, 2:pro nostris ut sis ambitiosa malis, Ov P. 3, 1, 84: pro nato caerula mater Ambitiosa suo fuit,
i.e. begs fawningly of Vulcan for weapons for her son, id. M. 13, 289:malis artibus ambitiosus,
seeking to ingratiate one's self, Tac. H. 2, 57:salubris magis princeps quam ambitiosus,
Suet. Aug. 42 al. —Pass., that is willingly solicited or entreated, ambitious; much sought, honored, admired:C.ambitiosus et qui ambit et qui ambitur,
Gell. 9, 12:turba caelestes ambitiosa sumus,
Ov. F. 5, 298:sexus muliebris saevus, ambitiosus, potestatis avidus,
Tac. A. 3, 33: si locuples hostis est, avari;si pauper, ambitiosi,
id. Agr. 30:nota quidem sed non ambitiosa domus,
not sought after, Ov. Tr. 1, 9, 18 Jahn: ambitiosae pulchritudinis scortum. Just. 30, 2. —Of things, vain, ostentatious:D.amicitiae,
founded merely on the desire to please, interested, Cic. Att. 1, 18:rogationes,
id. Fam. 6, 12; so id. ib. 6, 6:gloriandi genus,
Quint. 11, 1, 22:preces,
urgent, Tac. H. 2, 49:sententiae,
Suet. Dom. 8: mors, ambitious, i. e. to obtain fame, Tac. Agr. 42:medicina ars,
boastful, Plin. 29, 1, 8, § 20:et quaesitorum pelago terrāque ciborum Ambitiosa fames,
Luc. 4, 376:atria,
splendid, gorgeous, Mart. 12, 69:ambitiosis utilia praeferre,
Quint. 1, 2, 27:ambitiosius id existimans quam domi suae majestas postularet,
more condescending, submissive, Suet. Aug. 25.—In rhet.: orator ambitiosus, who seeks to rouse attention by obsolete or unusual expressions:antigerio nemo nisi ambitiosus utetur,
Quint. 8, 3, 26.—Hence, adv.: ambĭtĭōsē, ambitiously, ostentatiously, etc.:de triumpho ambitiose agere,
Cic. Att. 15, 1:ambitiose regnum petere,
Liv. 1, 35: amicitias ambitiose colere, Tac. [p. 103] H. 1, 10 al.— Comp., Cic. Fam. 3, 7.— Sup., Quint. 6, 3, 68. -
18 ambitiosus
ambĭtĭōsus, a, um, adj. [ambitio].I.(Very rare and mostly poet.) Going round, encompassing; poet., embracing, twining round:II.lascivis hederis ambitiosior,
Hor. C. 1, 36, 20 (cf.:undique ambientibus ramis,
Curt. 4, 7, 16).—Of a river, making circuits, having many windings:Jordanes amnis ambitiosus,
Plin. 5, 15, 15, § 71.— Of oratorical ornament, excessive, superfluous:vir bonus ambitiosa recidet Ornamenta,
Hor. A. P. 447.—Transf.A.That asks for a thing fawningly; esp., that solicits the favor, good-will, etc., of any one, in a good and bad sense, honor-loving, ambitious, courting favor; vain, vainglorious, conceited, etc.:B.qui ita sit ambitiosus, ut omnes vos nosque cotidie persalutet,
Cic. Fl. 18:homo minime ambitiosus, minime in rogando molestus,
id. Fam. 13, 1:ne forte me in Graecos tam ambitiosum factum esse mirere,
desirous of the favor of the Greeks, id. Q. Fr. 1, 2, 2:pro nostris ut sis ambitiosa malis, Ov P. 3, 1, 84: pro nato caerula mater Ambitiosa suo fuit,
i.e. begs fawningly of Vulcan for weapons for her son, id. M. 13, 289:malis artibus ambitiosus,
seeking to ingratiate one's self, Tac. H. 2, 57:salubris magis princeps quam ambitiosus,
Suet. Aug. 42 al. —Pass., that is willingly solicited or entreated, ambitious; much sought, honored, admired:C.ambitiosus et qui ambit et qui ambitur,
Gell. 9, 12:turba caelestes ambitiosa sumus,
Ov. F. 5, 298:sexus muliebris saevus, ambitiosus, potestatis avidus,
Tac. A. 3, 33: si locuples hostis est, avari;si pauper, ambitiosi,
id. Agr. 30:nota quidem sed non ambitiosa domus,
not sought after, Ov. Tr. 1, 9, 18 Jahn: ambitiosae pulchritudinis scortum. Just. 30, 2. —Of things, vain, ostentatious:D.amicitiae,
founded merely on the desire to please, interested, Cic. Att. 1, 18:rogationes,
id. Fam. 6, 12; so id. ib. 6, 6:gloriandi genus,
Quint. 11, 1, 22:preces,
urgent, Tac. H. 2, 49:sententiae,
Suet. Dom. 8: mors, ambitious, i. e. to obtain fame, Tac. Agr. 42:medicina ars,
boastful, Plin. 29, 1, 8, § 20:et quaesitorum pelago terrāque ciborum Ambitiosa fames,
Luc. 4, 376:atria,
splendid, gorgeous, Mart. 12, 69:ambitiosis utilia praeferre,
Quint. 1, 2, 27:ambitiosius id existimans quam domi suae majestas postularet,
more condescending, submissive, Suet. Aug. 25.—In rhet.: orator ambitiosus, who seeks to rouse attention by obsolete or unusual expressions:antigerio nemo nisi ambitiosus utetur,
Quint. 8, 3, 26.—Hence, adv.: ambĭtĭōsē, ambitiously, ostentatiously, etc.:de triumpho ambitiose agere,
Cic. Att. 15, 1:ambitiose regnum petere,
Liv. 1, 35: amicitias ambitiose colere, Tac. [p. 103] H. 1, 10 al.— Comp., Cic. Fam. 3, 7.— Sup., Quint. 6, 3, 68. -
19 inservio
in-servĭo, īvi or ĭi, ītum, 4 (archaic forms, inservibas, Plaut. Most. 1, 3, 59:(α).inservibat,
Sil. 7, 341), v. n. and (rarely) a., to be serviceable, to be devoted or attached to, to be submissive to, to serve (syn.: deservio, ministro); with dat., rarely with acc. (class.).With dat.:(β).filium meum amico suo video inservire,
Ter. Heaut. 3, 1, 9:a quo plurimum sperant, ei potissimum inserviunt,
Cic. Off. 1, 15, 49:plebi, cui ad eam diem summa ope inservitum erat,
who had been treated with the utmost deference, Liv. 2, 21, 6:legibus definitionis,
Gell. 1, 25, 10.—Of inanim. and abstr. things, to be devoted to, to attend to, take care of:suis commodis,
Cic. Fin. 2, 35, 117:temporibus,
Nep. Alcib. 1:honoribus,
Cic. Off. 2, 1, 4:artibus,
id. de Or. 1, 4, 13:vocibus,
id. Or. 20, 68:famae,
Tac. A. 13, 8.—With acc.:(γ).si illum inservibis solum,
Plaut. Most. 1, 3, 59; id. Poen. 4, 2, 105; cf.:nihil est a me inservitum temporis causa,
Cic. Fam. 6, 12, 2.— -
20 obnoxiosus
obnoxĭōsus, a, um, adj. [obnoxius] (ante-class.).I.Subject, submissive, obedient:* II.alicui,
Plaut. Trin. 4, 3, 31.—Hurtful, injurious, dangerous: res, Enn. ap. Gell. 7, 17, 10 (Trag. v. 341 Vahl.).—Hence, adv.: obnoxĭōsē, abjectly, timidly.— Comp., obnoxiosius, Plaut. Ep. 5, 2, 30.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Submissive — Sub*mis sive, a. 1. Inclined or ready to submit; acknowledging one s inferiority; yielding; obedient; humble. [1913 Webster] Not at his feet submissive in distress, Creature so fair his reconcilement seeking. Milton. [1913 Webster] 2. Showing a… … The Collaborative International Dictionary of English
submissive — index malleable, obedient, obeisant, obsequious, passive, patient, pliable, pliant, powerless … Law dictionary
submissive — (adj.) 1580s, inclined to submit, from L. submiss , pp. stem of submittere (see SUBMISSION (Cf. submission)) + IVE (Cf. ive). Masochistic sexual sense is attested by 1969. As a noun in this sense, by 1985. Related: Submissively; submissiveness … Etymology dictionary
submissive — *tame, subdued Analogous words: docile, tractable, amenable, biddable, *obedient: meek, lowly, *humble: *subservient, servile, slavish, menial Antonyms: rebellious … New Dictionary of Synonyms
submissive — [adj] compliant abject, accommodating, acquiescent, amenable, bowing down, comformable, complying, deferential, docile, domesticated, dutiful, giving in*, humble, ingratiating, lowly, malleable, meek, menial, nonresistant, nonresisting, obedient … New thesaurus
submissive — ► ADJECTIVE ▪ meekly obedient or passive. DERIVATIVES submissively adverb submissiveness noun … English terms dictionary
submissive — [səb mis′iv] adj. [< L submissus, pp. of submittere (see SUBMIT) + IVE] having or showing a tendency to submit without resistance; docile; yielding submissively adv. submissiveness n … English World dictionary
Submissive — Submissiveness is the incidence or trait of yielding to the expressed will of another person or some display of force. It can be found in everyday human interaction. Submissiveness can be a benign aspect of the social fabric, or it may be part of … Wikipedia
submissive — submissively, adv. submissiveness, n. /seuhb mis iv/, adj. 1. inclined or ready to submit; unresistingly or humbly obedient: submissive servants. 2. marked by or indicating submission: a submissive reply. [1580 90; SUBMISS + IVE] Syn. 1.… … Universalium
submissive — adj. submissive to * * * [səb mɪsɪv] submissive to … Combinatory dictionary
submissive — [[t]səbmɪ̱sɪv[/t]] ADJ GRADED If you are submissive, you obey someone without arguing. Most doctors want their patients to be submissive. Syn: passive Ant: assertive Derived words: submissively ADV GRADED The troops submissively laid down their… … English dictionary