-
1 sero
1.sĕro, sēvi, sătum, 3, v. a. [for seso, root sa-; Gr. saô, sêthô, to sift], to sow, plant (freq. and class.; syn.: planto, semino, consero).I.Lit., with acc., either of the plant, seed, etc., sown, or of the land cultivated:B.ubi tempus erit, effodito seritoque recte... Quae diligentius seri voles, in calicibus seri oportet,
Cato, R. R. 133, 2: serendum viciam, lentem, cicerculam, etc., Varr. R. R. 1, 32, 2:oleam et vitem,
Cic. Rep. 3, 9, 16:frumenta,
Caes. B. G. 5, 14:ut tantum decumae sit, quantum severis: hoc est, ut quot jugera sint sata, totidem medimna decumae debeantur,
Cic. Verr. 2, 3, 47, § 112:agri molliti et oblimati ad serendum,
id. N. D. 2, 52, 130: serit arbores, quae alteri saeculo prosint, Caecil. ap. Cic. Tusc. 1, 14, 31; Cic. Sen. 7, 24; 17, 59:nullam sacrā vite prius severis arborem,
Hor. C. 1, 18, 1; cf. id. ib. 3, 10, 6:semina,
Verg. G. 1, 193: surculos, Auct. ap. Cic. de Or. 2, 69, 278:aliquid in inculto et derelicto solo,
Cic. Brut. 4, 16:iste serendus ager,
Ov. A. A. 2, 668:sulcos,
Tib. 2, 3, 70:vera ratio serendi,
Plin. 18, 25, 60, § 224.—Freq. in part. perf.:multa erant inter eum locum manu sata,
Caes. B. C. 3, 44:saepe satas alio vidi traducere messes,
Verg. E. 8, 99; id. G. 3, 176.—Hence, subst.: săta, ōrum, n., standing corn, crops, Verg. E. 3, 82; id. G. 1, 325; id. A. 2, 306; 12, 454; Ov. M. 1, 286; Plin. 16, 25, 39, § 94; Pall. 1, 43.—Prov.:mihi istic nec seritur nec metitur,
i. e. I have no benefit from it, it's nothing to me, Plaut. Ep. 2, 2, 80.—Transf., of persons, to beget, bring forth, produce; only in part. perf. in pass. sense, begotten, sprung forth, born, etc.:II.Tertullae nollem abortum: tam enim Cassii sunt jam quam Bruti serendi,
Cic. Att. 14, 20, 2; id. Leg. 1, 8, 24:non temere nec fortuito sati et creati sumus,
id. Tusc. 1, 49, 118; cf. id. ib. 1, 25, 60; id. Univ. 12, 35:hic satus ad pacem,
Prop. 3, 9, 19.—With ex: ex Tantalo ortus Pelops, ex Pelope autem satus Atreus, Poët. ap. Quint. 9, 3, 57.— With de:Ilia cum Lauso de Numitore sati,
Ov. F. 4, 54.—With ab:largo satos Curetas ab imbri,
Ov. M. 4, 282.—With simple abl. (so most freq.):Camertem Magnanimo Volscente satum,
Verg. A. 10, 562:sole satus Phaëthon,
Ov. M. 1, 751:sata Tiresiā Manto,
id. ib. 6, 157 et saep.:sate sanguine divum,
sprung from, Verg. A. 6, 125:non sanguine humano sed stirpe divinā satum se esse,
Liv. 38, 58, 7:o sate gente deum,
Verg. A. 8, 36:matre satos unā,
Ov. M. 5, 141; so,matre,
id. F. 3, 799;Nereide,
id. M. 12, 93; cf.:Bacchum vocant satumque iterum solumque bimatrem,
id. ib. 4, 12.— Hence, satus (sata) aliquo, for a son (or daughter) of any one:satus Anchisa,
i. e. Æneas, Verg. A. 5, 244; 5, 424; 6, 331;7, 152: Hammone satus,
i. e. Iarbas, id. ib. 4, 198:satae Peliā,
Ov. M. 7, 322:sati Curibus,
sprung from, natives of Cures, id. ib. 14, 778.—Trop., to sow the seeds of any thing, to found, establish, to scatter, disseminate, propagate, produce, to cause, occasion, excite, etc.:2.leges, instituta, rem publicam,
Cic. Tusc. 1, 14, 31:diuturnam rem publicam,
to found, establish, id. Rep. 2, 3, 5:mores,
id. Leg. 1, 6, 20:aere vulnera vasta serebant,
scattered, Lucr. 5, 1290; so,vulnera pugnantis tergo,
Sil. 5, 235:lites,
Plaut. Poen. 3, 2, 10:negotium,
id. Most. 5, 1, 51; cf.:(Hamilcar) Romanum sevit puerili in pectore bellum,
Sil. 1, 80:civiles discordias,
Liv. 3, 40, 10:causam discordiarum,
Suet. Calig. 26:crimina in senatum apud infimae plebis homines,
Liv. 24, 23 fin.:invidiam in alios,
Tac. H. 2, 86:rumores,
Verg. A. 12, 228; Curt. 8, 9, 1:opinionem,
Just. 8, 3, 8:sibi causas sollicitudinum,
Sen. Ep. 104, 12.sĕro ( ui), tum, 3, v. a. [Sanscr. sarat, thread; Gr. seira, rope; cf.: eirô, herma, hormos; Lat. series, servus], to join or bind together, to plait, interweave, entwine, etc.I.Lit. (so only in part. perf.):B.accipiunt sertas nardo florente coronas,
Luc. 10, 164; Cypr. Ep. 4, 3:flores,
App. M. 4, p. 156, 4; 10, p. 254, 38:rosa,
id. ib. 2, p. 121, 131:loricae,
linked, Nep. Iph. 1 fin.; cf. Serv. Verg. A. 1, 421.—Subst.: serta, ōrum, n., wreaths of flowers, garlands (freq. and class.):II.arae sertis recentibus halant,
Verg. A. 1, 417:coronae, serta,
Plaut. As. 4, 1, 58; Lucr. 4, 1128; 4, 1174; Cic. Tusc. 3, 18, 43; id. Cat. 2, 5, 10; Cat. 6, 8; Verg. E. 6, 16; Tib. 1, 1, 12; 1, 2, 14; 1, 7, 52 et saep. al.—Rarely in sing.:roseo Venus aurea serto,
Aus. Idyll. 6, 88.—Collat. form serta, ae, f. (sc. corona):cum tua praependent demissae in pocula sertae,
Prop. 2, 33 (3, 31), 37; id. et Corn. Sev. ap. Charis. p. 83 P.—Trop., to join, connect, interweave; to combine, compose, contrive (class. but rare; syn.: jungo, cieo, instruo): seritote diem concorditer ambo, i. e. alternate according to the succession (in the government), Enn. ap. Charis. p. 177 P. (Ann. v. 110 Vahl.):3.ex aeternitate causa causam serens,
joining in order, following, Cic. Fat. 12, 27:cujus (fati) lege immobilis rerum humanarum ordo seritur,
is arranged, disposed, Liv. 25, 6:bella ex bellis serendo,
by joining war to war, Sall. H. 4, 61, 20 Dietsch:tumultum ex tumultu, bellum ex bello serunt,
id. ib. 1, 48, 7 ib.; cf. Liv. 21, 10; cf.:certamina cum Patribus,
to join, engage in, id. 2, 1; so,certamina,
id. 27, 12; 27, 41; 40, 48:crebra proelia,
Tac. H. 5, 11: quod mihi servus sermonem serat, joins speech, i. e. bandies words with me, Plaut. Curc. 1, 3, 37; cf. id. Mil. 3, 1, 106:multa inter sese vario sermone serebant,
Verg. A. 6, 160; Stat. Achill. 2, 38, id. Th. 6, 941:aliquid sermonibus occultis,
Liv. 3, 43; 7, 39; 33, 32:secreta colloquia cum eo,
id. 34, 61:populares orationes,
to put together, compose, id. 10, 19; cf.:(Livius) ab saturis ausus est primus argumento fabulam serere,
id. 7, 2, 8:quid seris fando moras?
why are you contriving? Sen. Med. 281:negotium,
to make, prepare, Plaut. Most. 5, 1, 51:crimina belli,
Verg. A. 7, 339.sēro, āvi, ātum, 1, v. a. [sera], to fasten with a bolt, to bar: praeda nullo obstaculo serata, Ven. Fort. Vit. S. Menard. 6; cf. Prisc. p. 837 P.4.sērō̆, adv., v. serus fin. -
2 ui
1.sĕro, sēvi, sătum, 3, v. a. [for seso, root sa-; Gr. saô, sêthô, to sift], to sow, plant (freq. and class.; syn.: planto, semino, consero).I.Lit., with acc., either of the plant, seed, etc., sown, or of the land cultivated:B.ubi tempus erit, effodito seritoque recte... Quae diligentius seri voles, in calicibus seri oportet,
Cato, R. R. 133, 2: serendum viciam, lentem, cicerculam, etc., Varr. R. R. 1, 32, 2:oleam et vitem,
Cic. Rep. 3, 9, 16:frumenta,
Caes. B. G. 5, 14:ut tantum decumae sit, quantum severis: hoc est, ut quot jugera sint sata, totidem medimna decumae debeantur,
Cic. Verr. 2, 3, 47, § 112:agri molliti et oblimati ad serendum,
id. N. D. 2, 52, 130: serit arbores, quae alteri saeculo prosint, Caecil. ap. Cic. Tusc. 1, 14, 31; Cic. Sen. 7, 24; 17, 59:nullam sacrā vite prius severis arborem,
Hor. C. 1, 18, 1; cf. id. ib. 3, 10, 6:semina,
Verg. G. 1, 193: surculos, Auct. ap. Cic. de Or. 2, 69, 278:aliquid in inculto et derelicto solo,
Cic. Brut. 4, 16:iste serendus ager,
Ov. A. A. 2, 668:sulcos,
Tib. 2, 3, 70:vera ratio serendi,
Plin. 18, 25, 60, § 224.—Freq. in part. perf.:multa erant inter eum locum manu sata,
Caes. B. C. 3, 44:saepe satas alio vidi traducere messes,
Verg. E. 8, 99; id. G. 3, 176.—Hence, subst.: săta, ōrum, n., standing corn, crops, Verg. E. 3, 82; id. G. 1, 325; id. A. 2, 306; 12, 454; Ov. M. 1, 286; Plin. 16, 25, 39, § 94; Pall. 1, 43.—Prov.:mihi istic nec seritur nec metitur,
i. e. I have no benefit from it, it's nothing to me, Plaut. Ep. 2, 2, 80.—Transf., of persons, to beget, bring forth, produce; only in part. perf. in pass. sense, begotten, sprung forth, born, etc.:II.Tertullae nollem abortum: tam enim Cassii sunt jam quam Bruti serendi,
Cic. Att. 14, 20, 2; id. Leg. 1, 8, 24:non temere nec fortuito sati et creati sumus,
id. Tusc. 1, 49, 118; cf. id. ib. 1, 25, 60; id. Univ. 12, 35:hic satus ad pacem,
Prop. 3, 9, 19.—With ex: ex Tantalo ortus Pelops, ex Pelope autem satus Atreus, Poët. ap. Quint. 9, 3, 57.— With de:Ilia cum Lauso de Numitore sati,
Ov. F. 4, 54.—With ab:largo satos Curetas ab imbri,
Ov. M. 4, 282.—With simple abl. (so most freq.):Camertem Magnanimo Volscente satum,
Verg. A. 10, 562:sole satus Phaëthon,
Ov. M. 1, 751:sata Tiresiā Manto,
id. ib. 6, 157 et saep.:sate sanguine divum,
sprung from, Verg. A. 6, 125:non sanguine humano sed stirpe divinā satum se esse,
Liv. 38, 58, 7:o sate gente deum,
Verg. A. 8, 36:matre satos unā,
Ov. M. 5, 141; so,matre,
id. F. 3, 799;Nereide,
id. M. 12, 93; cf.:Bacchum vocant satumque iterum solumque bimatrem,
id. ib. 4, 12.— Hence, satus (sata) aliquo, for a son (or daughter) of any one:satus Anchisa,
i. e. Æneas, Verg. A. 5, 244; 5, 424; 6, 331;7, 152: Hammone satus,
i. e. Iarbas, id. ib. 4, 198:satae Peliā,
Ov. M. 7, 322:sati Curibus,
sprung from, natives of Cures, id. ib. 14, 778.—Trop., to sow the seeds of any thing, to found, establish, to scatter, disseminate, propagate, produce, to cause, occasion, excite, etc.:2.leges, instituta, rem publicam,
Cic. Tusc. 1, 14, 31:diuturnam rem publicam,
to found, establish, id. Rep. 2, 3, 5:mores,
id. Leg. 1, 6, 20:aere vulnera vasta serebant,
scattered, Lucr. 5, 1290; so,vulnera pugnantis tergo,
Sil. 5, 235:lites,
Plaut. Poen. 3, 2, 10:negotium,
id. Most. 5, 1, 51; cf.:(Hamilcar) Romanum sevit puerili in pectore bellum,
Sil. 1, 80:civiles discordias,
Liv. 3, 40, 10:causam discordiarum,
Suet. Calig. 26:crimina in senatum apud infimae plebis homines,
Liv. 24, 23 fin.:invidiam in alios,
Tac. H. 2, 86:rumores,
Verg. A. 12, 228; Curt. 8, 9, 1:opinionem,
Just. 8, 3, 8:sibi causas sollicitudinum,
Sen. Ep. 104, 12.sĕro ( ui), tum, 3, v. a. [Sanscr. sarat, thread; Gr. seira, rope; cf.: eirô, herma, hormos; Lat. series, servus], to join or bind together, to plait, interweave, entwine, etc.I.Lit. (so only in part. perf.):B.accipiunt sertas nardo florente coronas,
Luc. 10, 164; Cypr. Ep. 4, 3:flores,
App. M. 4, p. 156, 4; 10, p. 254, 38:rosa,
id. ib. 2, p. 121, 131:loricae,
linked, Nep. Iph. 1 fin.; cf. Serv. Verg. A. 1, 421.—Subst.: serta, ōrum, n., wreaths of flowers, garlands (freq. and class.):II.arae sertis recentibus halant,
Verg. A. 1, 417:coronae, serta,
Plaut. As. 4, 1, 58; Lucr. 4, 1128; 4, 1174; Cic. Tusc. 3, 18, 43; id. Cat. 2, 5, 10; Cat. 6, 8; Verg. E. 6, 16; Tib. 1, 1, 12; 1, 2, 14; 1, 7, 52 et saep. al.—Rarely in sing.:roseo Venus aurea serto,
Aus. Idyll. 6, 88.—Collat. form serta, ae, f. (sc. corona):cum tua praependent demissae in pocula sertae,
Prop. 2, 33 (3, 31), 37; id. et Corn. Sev. ap. Charis. p. 83 P.—Trop., to join, connect, interweave; to combine, compose, contrive (class. but rare; syn.: jungo, cieo, instruo): seritote diem concorditer ambo, i. e. alternate according to the succession (in the government), Enn. ap. Charis. p. 177 P. (Ann. v. 110 Vahl.):3.ex aeternitate causa causam serens,
joining in order, following, Cic. Fat. 12, 27:cujus (fati) lege immobilis rerum humanarum ordo seritur,
is arranged, disposed, Liv. 25, 6:bella ex bellis serendo,
by joining war to war, Sall. H. 4, 61, 20 Dietsch:tumultum ex tumultu, bellum ex bello serunt,
id. ib. 1, 48, 7 ib.; cf. Liv. 21, 10; cf.:certamina cum Patribus,
to join, engage in, id. 2, 1; so,certamina,
id. 27, 12; 27, 41; 40, 48:crebra proelia,
Tac. H. 5, 11: quod mihi servus sermonem serat, joins speech, i. e. bandies words with me, Plaut. Curc. 1, 3, 37; cf. id. Mil. 3, 1, 106:multa inter sese vario sermone serebant,
Verg. A. 6, 160; Stat. Achill. 2, 38, id. Th. 6, 941:aliquid sermonibus occultis,
Liv. 3, 43; 7, 39; 33, 32:secreta colloquia cum eo,
id. 34, 61:populares orationes,
to put together, compose, id. 10, 19; cf.:(Livius) ab saturis ausus est primus argumento fabulam serere,
id. 7, 2, 8:quid seris fando moras?
why are you contriving? Sen. Med. 281:negotium,
to make, prepare, Plaut. Most. 5, 1, 51:crimina belli,
Verg. A. 7, 339.sēro, āvi, ātum, 1, v. a. [sera], to fasten with a bolt, to bar: praeda nullo obstaculo serata, Ven. Fort. Vit. S. Menard. 6; cf. Prisc. p. 837 P.4.sērō̆, adv., v. serus fin. -
3 ortus
ortus adj. [P. of orior], sprung, descended, born: ab illo: a liberatoribus patriae, L.: ex eodem oco, T.: ex concubinā, S.: ex patricio sanguine, <*>.: Orte Saturno, H.: sorore eius, L.: regiā stirpe, Cu.* * *Iorta, ortum ADJdecended/born/sprung (from w/ex/ab/ABL)IIa se ortus -- w/out famous ancestors
rising (sun/star); sunrise, daybreak, dawn, east; the East; begining/dawning; birth; ancestry; coming into being; source; springing up (wind) -
4 serpentigena
serpentigena ae, m [serpens+GEN-], serpent-born, sprung from a serpent, O.* * * -
5 terrigena
terrigena ae, adj. [terra+GEN-], born of the earth, sprung from earth, earth-born: coclea, Poët<*> ap. C.: fratres (i. e. of men sprung up from the sown dragon's teeth), O.* * *one born of the earth; (Giant/monster, from dragon's teeth, first men, snail) -
6 prognatus
prō-gnātus, a, um, Part. [gnatus, natus, from nascor], born, descended, sprung from some one; of children or descendants.I.Lit.: CORNELIVS LVCIVS SCIPIO BARBATVS GNAIVOD PATRE PROGNATVS, first Epitaph of the Scipios; SO, PROGNATVM PVBLIO, ninth Epitaph of the Scipios: corpore Tartarino (i. e. Chao) prognata Paluda virago (i. e. Minerva, Aër), Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 37 Müll. (Ann. v. 510 Vahl.):II.Sosiam Davo prognatum patre,
Plaut. Am. 1, 1, 209:a meo patre prognatus,
id. Men. 5, 9, 20:bonis prognatam,
Ter. Phorm. 1, 2, 65; Hor. S. 1, 6, 78; 1, 2, 70:Romulus deo prognatus,
Liv. 1, 40.—As subst.: prōgnātus, i, m., a child, descendant (ante-class.):parentes, Patria et prognati,
children, Plaut. Am. 2, 2, 20:Herculei prognati,
the descendants of Hercules, Plaut. Cas. 2, 6, 46; cf.:Tantalo prognatus, Pelope natus,
i. e. Atreus, grandson of Tantalus, Cic. Tusc. 3, 12, 26:ex Cimbris Teutonisque prognati,
Caes. B. G. 2, 29:Galli ab Dite patre prognati,
id. ib. 6, 18: Venere, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15, 2:Delphis prognatus Pythius Apollo,
Naev. Bell. Punic. 2, 20:quali genere prognatus?
Plaut. Aul. 2, 2, 35:Castor gaudet equis, ovo prognatus eodem Pugnis,
Hor. S. 2, 1, 26.—Transf., of plants, sprung or grown forth:Peliaco quondam prognatae vertice pinus,
Cat. 64, 1:harundines in palude prognatae,
Plin. 9, 16, 23, § 56. -
7 anguigena
anguigena ae, m [anguis + GEN-], engendered of a serpent, i. e. sprung from dragons' teeth, O.* * *offspring of a serpent/dragon; (pl. as epithet of Thebans) -
8 aurigena
aurigena ae, m [aurum + GEN-], sprung from gold (of Perseus), O.* * *one born of gold, the gold-begotten (i.e., Perseus) -
9 caprigenus
caprigenus adj. [caper + GEN-], of the goat kind.—Plur. as subst, goats: caprigenūm pecus, V.* * *Icaprigena, caprigenum ADJof/consisting of/sprung from goats, goat-IIgoats (pl.) -
10 coalēscō
coalēscō aluī, alitus, ere, inch. [com- + 1 AL-], to grow firmly, strike root, increase, become strong: ilex coaluerat inter saxa, had sprung up, S.: in cortice ramus, O.—Fig., to unite, agree together, coalesce: Troiani et Aborigines facile coaluerunt, S.: cum patribus animi plebis, L.: multitudo coalescere in populi unius corpus poterat, L.: rem coalescere concordiā, be adjusted, L.: concordiā coaluerant omnium animi, L.: pace coalescente, becoming established, L.: coalescens regnum, recovering strength, L.: coalita libertate inreverentia, fostered, Ta.* * *coalescere, coalui, coalitus V INTRANSjoin/grow together; coalesce; close (wound); become unified/strong/established -
11 cōgnātus
cōgnātus adj. [com- + GEN-], sprung from the same stock, related by blood, kindred: mihi: patres, the relationship of our fathers, V.: per cognata corpora supplex, as a kinsman, O.: anguilla cognata colubrae, Iu.—Of a kinsman, of kindred: latus, O.: pectora, O.: urbes, V.: sanguis, V.: caelum, O.: faba Pythagorae (alluding to the doctrine of transmigration), H. — Fig., kindred, congenial, related, connected, like, similar: alqd mentibus nostris: vocabula, H.* * *Icognata, cognatum ADJrelated, related by birth/position, kindred; similar/akin; having affinity withIIrelation (male), kinsman -
12 creō
creō āvī (creāssit for creāverit, C.), ātus, āre [1 CER-], to bring forth, produce, make, create, beget, give origin to: Aenean, L.: fortes creantur fortibus, H.: vapor omnīs Res creat, O.: quicquid mortale creamur, who are born to die, O.—P. perf., with abl, sprung from, begotten by, born of (poet.): Volcani stirpe, V.: Maiā, the son of, O.—To make, choose, elect: consules creantur Caesar et Servilius, Cs.: patres, L.: lex de dictatore creando, L.: interregem, L.: ducem gerendo bello, L.: in eo numero creari, S.: augur in locum Germanici creari, Ta.: quos (consules) cum Gracchus crearet, presided at the election of.—Fig., to produce, prepare, cause, occasion: aliquid Sthenio periculi: luxuriam: errorem creat similitudo.* * *creare, creavi, creatus V TRANScreate/bring into being/make; procreate; beget/sire; give birth to; produce/bear fruit; bring about; cause to grow; elect, appoint, invest; institute; conjure up; (PASS) be born/spring from; be home/native of -
13 crētus
-
14 de-mittō
de-mittō mīsī, missus, ere, to send down, let down, drop, lower, put down, let fall, sink: lacrimas, shed, V.: ubera, let down, V.: ancilia caelo demissa, L.: latum clavum pectore, H.: Maiā genitum demittit ab alto, V.: ab aethere currum, O.: aurīs, H.: crinem, O.: tunicam, H.: se ad aurem alicuius, bend: se ob assem, stoop, H.: vallis, quā se demittere rivi Adsuerant, O.: (matres) de muris per manūs demissae, letting themselves down, Cs.: de caelo demissus, i. e. of heavenly origin, L.: tum demissi populo fasces, lowered. — To cast down, cast, throw, thrust, plunge, drive: Demissa tempestas ab Euro, H.: per pectora tela, O.: equum in flumen: in eum locum demissus, S.: Manīs deam ad imos, V.: hostem in ovilia, H.: ferrum in ilia, O.: sublicas in terram, Cs.: huc stipites, Cs.: nummum in loculos, to put, H.: fessas navīs, i. e. from the high seas, V.: navem secundo amni Scodram, L.: puteum alte in solido, sink, V.: corpora Stygiae nocti, O.: aliquem Orco, V.: ferrum lacubus, O.—Of troops, to send down, lead down: in loca plana agmen, L.: in inferiorem campum equites, L.—With se, to descend, march down: cum se pars agminis in convallem demisisset, Cs.: in aequum locum sese, Cs.—Fig., to cast down, depress, let sink, let fall: quā se (incipit) molli iugum demittere clivo, V.: demissis in terram oculis, L.: voltum metu, O.: animos: mentes, V.: ne se admodum animo demitterent, Cs.: hoc in pectus tuum demitte, impress, S.: voces in pectora, L.: dicta in aurīs, V.: Segnius inritant animos demissa per aurem (i. e. in animum), received, H.: me penitus in causam, to engage in: me in res turbulentissimas, to meddle with: eo rem demittit, si, etc., concedes so much.— P. pass., derived, sprung, descended (poet.): ab alto Demissum genus Aeneā, H.: ab Iove gens, V.: Iulius, a magno demissum nomen Iulo, V. -
15 indigena
indigena ae, adj. [indu+GEN-], sprung from the land, native, indigenous: miles, L.: Fauni Nymphaeque, V.: apri, O.—As subst m., a native, son of the soil: maiores eorum, L.: hoc indigenae vivebant more, aborigines, Iu.* * * -
16 oriundus
oriundus adj. [P. of orior], descended, sprung, originating, born: o sanguen dis oriundum, Enn. ap. C.: ex Etruscis, L.: oriundi ab Syracusis, exsule avo, L.: Albā oriundum sacerdotium, L.* * *oriunda, oriundum ADJdescended; originating from -
17 ortus
ortus ūs, m [orior], a rising: ante ortum solis, sunrise, Cs.: ab ortu ad occasum, from east to west. solis, the east: primi sub lumina solis et ortūs, V.: rutilo ab ortu, O.: ad umbram lucis ab ortu, from morning till night, H.—Fig., a rise, beginning, origin: tribuniciae potestatis: iuris: ab Elide ducimus ortūs, derive our origin, O.: ortūs nascentium, the birth: Cato ortu Tusculanus, by birth: fluminis ortūs, source, O.* * *Iorta, ortum ADJdecended/born/sprung (from w/ex/ab/ABL)IIa se ortus -- w/out famous ancestors
rising (sun/star); sunrise, daybreak, dawn, east; the East; begining/dawning; birth; ancestry; coming into being; source; springing up (wind) -
18 prō-gnātus
prō-gnātus adj., born, descended, sprung: ex Cimbris, Cs.: ab Dite patre, Cs.: Bona bonis, T.: docere semet prognatos, his own children, H.: Romulus deo, L.: Tantalo prognatus, i. e. Atreus, grandson of Tantalus.—Of plants: Peliaco prognatae vertice pinūs, Ct. -
19 satus
-
20 serō
serō sēvī, satus, ere [1 SA-], to sow, plant: in iugero agri medimnum tritici seritur: frumenta, Cs.: serit arbores, quae alteri saeculo prosint: Nullam sacrā vite prius severis arborem, H.: alqd in solo: hordea campis, V.: (arbores) meā manu satae.—Of land, to bestrew, plant, sow, cultivate: quot iugera sint sata: iste serendus ager, O.—Of persons, to beget, bring forth, produce: sunt Bruti serendi: nec fortuito sati et creati sumus.—Usu. P. perf., begotten, born, sprung: Ilia cum Lauso de Numitore sati, O.: largo satos Curetas ab imbri, O.: sata Tiresiā Manto, O.: non sanguine humano satum se esse, L.: satus Anchisā, son of Anchises, V.: satae Peliā, daughters of Pelias, O. —Fig., to sow the seeds of, found, establish, produce, cause, excite: mores: cum patribus certamina, stir up, L.: civilīs discordias, L.— To scatter, spread, disseminate: apud plebis homines crimina in senatum, L.: Rumores, V.* * *Iserere, serui, sertus Vwreath; join, entwine, interweave, bind together; compose; contriveIIserere, sevi, satus Vsow, plant; strew, scatter, spread; cultivate; beget, bring forthIIIserius, serissime ADVlate, at a late hour, tardily; of a late period; too late (COMP)
См. также в других словарях:
Sprung — bezeichnet einen feinen Riss in einem festen Material den Bewegungsvorgang des Springens im Sport eine Übung in einer bestimmten Disziplin: in der Leichtathletik: Weitsprung, Hochsprung, Stabhochsprung, Dreisprung beim Gerätturnen: Sprung… … Deutsch Wikipedia
Sprung — (spr[u^]ng), imp. & p. p. of {Spring}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Sprung — Sprung, a. (Naut.) Said of a spar that has been cracked or strained. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
sprung — adjective provide (a vehicle or item of furniture) with springs. → spring sprung past participle and (especially in North America) past of spring … English new terms dictionary
šprung — šprȕng m <N mn šprùngovi> DEFINICIJA reg. trag od oštrog predmeta (ob. kao trag oštećenja na ravnoj površini nekog materijala); ogrebotina, šfriz, krakelura ETIMOLOGIJA njem. Sprung: pukotina … Hrvatski jezični portal
Sprung — Sprung, 1) die Handlung des Springens, s.d.; bes. 2) eine künstliche Erhebung des Körpers; man unterscheidet dabei Jettés, Chassés, Contretems, Pas de Sisonne, Gaprioles od. Entrechats; 3) verschiedene Arten den ganzen Körper auf einmal zu… … Pierer's Universal-Lexikon
Sprung — (lat. Saltus), in der Logik ein Schlußfehler, s. Schluß, S. 878. In der Geologie oder im Bergbau soviel wie Verwerfung (s. d.). S. des Decks auf Schiffen, s. Deck. In der Jägersprache mehrere beisammenstehende Rehe. In der Viehzucht der vom… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
sprung — /sprung/, v. a pt. and pp. of spring. * * * … Universalium
-sprung — der; im Subst, nur Sg, nicht produktiv; verwendet, um Disziplinen der Leichtathletik zu bezeichnen, bei denen man springt; Dreisprung, Hochsprung, Stabhochsprung, Weitsprung … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Sprung — (der) … Kölsch Dialekt Lexikon
Sprung — Sprung: Das auf den dt. und niederl. Sprachbereich beschränkte Wort (mhd., spätahd. sprunc, niederl. sprong) ist eine Substantivbildung zu dem unter ↑ springen behandelten Verb. Die Bedeutung »aufgesprungener Spalt« (in Glas, Porzellan und… … Das Herkunftswörterbuch