Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

părăbŏla

  • 1 parabola

    părăbŏla, ae, and părăbŏlē, ēs, f., = parabolê, a comparison.
    I.
    Lit.: in omni parabole aut praecedit similitudo, res sequitur;

    aut praecedit res, similitude sequitur,

    Quint. 8, 3, 77; 6, 3, 59:

    qui simpliciter et demonstrandae rei causā eloquebantur, parabolis referti sunt,

    Sen. Ep. 59, 5.—
    II.
    Transf., in eccl. Lat., an allegorical relation, a parable, Tert. adv. Marc. 3, 5; Aug. quaest. Evang. 2, 45; Vulg. Job, 27, 1; id. Matt. 13, 3 et saep.—
    B.
    A proverb, Vulg. 3 Reg. 4, 32.—
    C.
    A taunting speech, Vulg. Hab. 2, 6.—
    D.
    Any speech, esp. in phrase:

    assumptā parabolā,

    Vulg. Num. 23, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > parabola

  • 2 parabola

    comparison; explanatory illustration; parable (L+S), allegory; proverb; speech; parabola (math.)

    Latin-English dictionary > parabola

  • 3 parabole

    părăbŏla, ae, and părăbŏlē, ēs, f., = parabolê, a comparison.
    I.
    Lit.: in omni parabole aut praecedit similitudo, res sequitur;

    aut praecedit res, similitude sequitur,

    Quint. 8, 3, 77; 6, 3, 59:

    qui simpliciter et demonstrandae rei causā eloquebantur, parabolis referti sunt,

    Sen. Ep. 59, 5.—
    II.
    Transf., in eccl. Lat., an allegorical relation, a parable, Tert. adv. Marc. 3, 5; Aug. quaest. Evang. 2, 45; Vulg. Job, 27, 1; id. Matt. 13, 3 et saep.—
    B.
    A proverb, Vulg. 3 Reg. 4, 32.—
    C.
    A taunting speech, Vulg. Hab. 2, 6.—
    D.
    Any speech, esp. in phrase:

    assumptā parabolā,

    Vulg. Num. 23, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > parabole

  • 4 adsumo

    as-sūmo ( ads-, Lachm., Halm, B. and K., Weissenb., K. and H.; ass-, Merk.), mpsi, mptum, 3, v. a., to take to or with one's self, to take up, receive, adopt, accept, take.
    I.
    In gen.
    A.
    Lit.:

    Plura sibi adsumunt quam de se corpora mittunt,

    Lucr. 2, 1124:

    cibus atque umor membris adsumitur intus,

    id. 4, 1091;

    so of nourishment,

    Cels. 1, 3; 5, 27, n. 17; Scrib. Comp. 200:

    numquam committet, ut id, quod alteri detraxerit, sibi adsumat,

    Cic. Off. 3, 5, 23:

    sacra Cereris adsumpta de Graeciā,

    id. Balb. 24, 55:

    socius et administer omnium consiliorum adsumitur Scaurus,

    Sall. J. 29, 2:

    eos in societatem consilii avunculi adsumunt,

    Liv. 2, 4, 2:

    adulescentes conscii adsumpti,

    id. ib.:

    in societatem armorum,

    id. 2, 22; so,

    in consilium,

    Plin. Ep. 3, 19; id. Pan. 8:

    in consortium,

    id. Ep. 7, 3:

    nec decet aliter filium adsumi, si adsumatur a principe,

    i. e. is adopted, id. ib. 7, 4;

    8, 3: uxorem,

    id. ib. 83, 4:

    si rursum (uxor) adsumeretur,

    Tac. A. 12, 2:

    adsumptis duobus filiis ire perrexit,

    Vulg. Gen. 48, 1; ib. 2 Par. 23, 20:

    Tunc adsumpsit eum Diabolus,

    ib. Matt. 4, 5:

    adsumit Jesus Petrum,

    ib. Marc. 9, 1:

    quem (arietem) adsumens obtulit holocaustum pro filio,

    ib. Gen. 22, 13; ib. Lev. 14, 10 et saep.:

    in familiam nomenque,

    Tac. A. 1, 8 et saepe: cautum dignos adsumere, to take or choose as friends only those worthy of you, Hor. S. 1, 6, 51:

    adsumpsit Jesus duodecim, i. e. as his disciples,

    Vulg. Luc. 18, 31. —So of the assumption of our Lord to heaven: Dominus Jesus adsumptus est in caelum, Vulg. Marc. 16, 9; ib. Act. 1, 2.—
    B.
    Trop.:

    libero tempore, omnis voluptas adsumenda est, omnis dolor repellendus,

    Cic. Fin. 1, 10, 33:

    laudem sibi ex aliquā re,

    id. Mur. 14, 31:

    ut acer equus pugnae adsumit amorem,

    Ov. M. 3, 705:

    omne quod sumatur in oratione, aut ex suā sumi vi atque naturā aut adsumi foris,

    Cic. de Or. 2, 39, 163:

    alii (loci) adsumuntur extrinsecus,

    id. Top. 2, 8; id. Planc. 23, 56 Wund.:

    orator tractationem orationis sibi adsumet,

    id. de Or. 1, 12, 54.—Also, like arrogare, to usurp, to claim, assume, arrogate:

    neque mihi quicquam assumpsi neque hodie adsumo,

    Cic. Fam. 1, 9, 17; Auct. ad Her. 1, 1:

    cogam Assumptumque patrem commentaque sacra fateri,

    Ov. M. 3, 558.—Of discourse, to take up, begin (eccl. Lat., after the Hebrew):

    At ille adsumptā parabolā suā ait,

    Vulg. Num. 23, 18; 23, 7; ib. Job, 27, 1; 29, 1.—
    II.
    Esp.,
    A.
    Sometimes, like accipio, without the idea of action, to receive, obtain:

    fetus Melliferarum apium sine membris corpora nasci, Et serosque pedes serasque assumere pennas,

    Ov. M. 15, 384:

    Qui sperant in Domino, adsument pennas sicut aquilae,

    Vulg. Isa. 40, 31:

    a ventis alimenta adsumere,

    Ov. M. 7, 79:

    illas assumere robora gentes,

    id. ib. 15, 421.—
    B.
    To take in addition to, to add to:

    si quis aliam quoque artem sibi adsumpserit,

    Cic. de Or. 1, 50, 217; 1, 37, 170:

    aliquantum jam etiam noctis adsumo,

    id. Fam. 7, 23 fin.:

    ne qui postea adsumerentur,

    Liv. 21, 19:

    Butram tibi Septiciumque et Sabinum adsumam,

    Hor. Ep. 1, 5, 28.—
    C.
    In logic, t. t., to add or join to a syllogism the minor proposition: Ea (propositio vera ac perspicua) est hujus modi: Si quo die Romae ista caedes facta est, ego Athenis eo die fui, in caede interesse non potui. Hoc quia perspicue verum est, nihil attinet approbari; quā re adsumi statim oportet hoc modo: fui autem Athenis eo die, Cic. Inv. 1, 36, 63; id. Div. 2, 51, 106; 2, 53, 108.—
    D.
    In gram.: adsumpta verba.
    a.
    Epithets, epitheta, Cic. Part. Or. 7. —
    b.
    Figurative expressions, tropes, Quint. 10, 1, 121.

    Lewis & Short latin dictionary > adsumo

  • 5 assumo

    as-sūmo ( ads-, Lachm., Halm, B. and K., Weissenb., K. and H.; ass-, Merk.), mpsi, mptum, 3, v. a., to take to or with one's self, to take up, receive, adopt, accept, take.
    I.
    In gen.
    A.
    Lit.:

    Plura sibi adsumunt quam de se corpora mittunt,

    Lucr. 2, 1124:

    cibus atque umor membris adsumitur intus,

    id. 4, 1091;

    so of nourishment,

    Cels. 1, 3; 5, 27, n. 17; Scrib. Comp. 200:

    numquam committet, ut id, quod alteri detraxerit, sibi adsumat,

    Cic. Off. 3, 5, 23:

    sacra Cereris adsumpta de Graeciā,

    id. Balb. 24, 55:

    socius et administer omnium consiliorum adsumitur Scaurus,

    Sall. J. 29, 2:

    eos in societatem consilii avunculi adsumunt,

    Liv. 2, 4, 2:

    adulescentes conscii adsumpti,

    id. ib.:

    in societatem armorum,

    id. 2, 22; so,

    in consilium,

    Plin. Ep. 3, 19; id. Pan. 8:

    in consortium,

    id. Ep. 7, 3:

    nec decet aliter filium adsumi, si adsumatur a principe,

    i. e. is adopted, id. ib. 7, 4;

    8, 3: uxorem,

    id. ib. 83, 4:

    si rursum (uxor) adsumeretur,

    Tac. A. 12, 2:

    adsumptis duobus filiis ire perrexit,

    Vulg. Gen. 48, 1; ib. 2 Par. 23, 20:

    Tunc adsumpsit eum Diabolus,

    ib. Matt. 4, 5:

    adsumit Jesus Petrum,

    ib. Marc. 9, 1:

    quem (arietem) adsumens obtulit holocaustum pro filio,

    ib. Gen. 22, 13; ib. Lev. 14, 10 et saep.:

    in familiam nomenque,

    Tac. A. 1, 8 et saepe: cautum dignos adsumere, to take or choose as friends only those worthy of you, Hor. S. 1, 6, 51:

    adsumpsit Jesus duodecim, i. e. as his disciples,

    Vulg. Luc. 18, 31. —So of the assumption of our Lord to heaven: Dominus Jesus adsumptus est in caelum, Vulg. Marc. 16, 9; ib. Act. 1, 2.—
    B.
    Trop.:

    libero tempore, omnis voluptas adsumenda est, omnis dolor repellendus,

    Cic. Fin. 1, 10, 33:

    laudem sibi ex aliquā re,

    id. Mur. 14, 31:

    ut acer equus pugnae adsumit amorem,

    Ov. M. 3, 705:

    omne quod sumatur in oratione, aut ex suā sumi vi atque naturā aut adsumi foris,

    Cic. de Or. 2, 39, 163:

    alii (loci) adsumuntur extrinsecus,

    id. Top. 2, 8; id. Planc. 23, 56 Wund.:

    orator tractationem orationis sibi adsumet,

    id. de Or. 1, 12, 54.—Also, like arrogare, to usurp, to claim, assume, arrogate:

    neque mihi quicquam assumpsi neque hodie adsumo,

    Cic. Fam. 1, 9, 17; Auct. ad Her. 1, 1:

    cogam Assumptumque patrem commentaque sacra fateri,

    Ov. M. 3, 558.—Of discourse, to take up, begin (eccl. Lat., after the Hebrew):

    At ille adsumptā parabolā suā ait,

    Vulg. Num. 23, 18; 23, 7; ib. Job, 27, 1; 29, 1.—
    II.
    Esp.,
    A.
    Sometimes, like accipio, without the idea of action, to receive, obtain:

    fetus Melliferarum apium sine membris corpora nasci, Et serosque pedes serasque assumere pennas,

    Ov. M. 15, 384:

    Qui sperant in Domino, adsument pennas sicut aquilae,

    Vulg. Isa. 40, 31:

    a ventis alimenta adsumere,

    Ov. M. 7, 79:

    illas assumere robora gentes,

    id. ib. 15, 421.—
    B.
    To take in addition to, to add to:

    si quis aliam quoque artem sibi adsumpserit,

    Cic. de Or. 1, 50, 217; 1, 37, 170:

    aliquantum jam etiam noctis adsumo,

    id. Fam. 7, 23 fin.:

    ne qui postea adsumerentur,

    Liv. 21, 19:

    Butram tibi Septiciumque et Sabinum adsumam,

    Hor. Ep. 1, 5, 28.—
    C.
    In logic, t. t., to add or join to a syllogism the minor proposition: Ea (propositio vera ac perspicua) est hujus modi: Si quo die Romae ista caedes facta est, ego Athenis eo die fui, in caede interesse non potui. Hoc quia perspicue verum est, nihil attinet approbari; quā re adsumi statim oportet hoc modo: fui autem Athenis eo die, Cic. Inv. 1, 36, 63; id. Div. 2, 51, 106; 2, 53, 108.—
    D.
    In gram.: adsumpta verba.
    a.
    Epithets, epitheta, Cic. Part. Or. 7. —
    b.
    Figurative expressions, tropes, Quint. 10, 1, 121.

    Lewis & Short latin dictionary > assumo

См. также в других словарях:

  • parabola (1) — {{hw}}{{parabola (1)}{{/hw}}s. f. 1 (mat.) Sezione d un cono circolare retto ottenuta con un piano parallelo a una generatrice | Traiettoria descritta da un proiettile nell aria. 2 (fig.) Modo di procedere di ogni avvenimento, che incomincia a… …   Enciclopedia di italiano

  • Parabola — est également le titre d une chanson du groupe américain Tool figurant sur l album Lateralus Parabola est un film belge réalisé par Karim Ouelhaj, sorti le 9 août 2006. Sommaire 1 Synopsis 2 Pour la petite histoire 3 Fiche technique …   Wikipédia en Français

  • Parábola — Saltar a navegación, búsqueda Por Parábola podemos referirnos a, Parábola (matemática), la figura geométrica. Parábola (literatura), la figura literaria. Parábolas de Jesús, las parábolas de Jesús contadas en los evangelios. Parabola, canción del …   Wikipedia Español

  • parábola — sustantivo femenino 1. Uso/registro: literario. Narración de un hecho inventado de la que se deduce, por comparación o semejanza, una verdad importante o una enseñanza moral: La Biblia enseña con parábolas. La parábola es un género literario muy… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Parabola — Pa*rab o*la, n.; pl. {Parabolas}. [NL., fr. Gr. ?; so called because its axis is parallel to the side of the cone. See {Parable}, and cf. {Parabole}.] (Geom.) (a) A kind of curve; one of the conic sections formed by the intersection of the… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • parabola —    paràbola    (s.f.) Per parabola è una narrazione di carattere verisimile, avente la scopo di fornire un esempio di paragone. La parabola per antono­masia è quella che si ritrova presso gli scrittori cristiani, nella cui opera essa indica la… …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • parabola — (n.) 1570s, from Gk. parabole parabola, application (see PARABLE (Cf. parable)), so called by Apollonius of Perga c.210 B.C.E. because it is produced by application of a given area to a given straight line. It had a different sense in Pythagorean …   Etymology dictionary

  • parábola — (Del lat. parabŏla, y este del gr. παραβολή). 1. f. Narración de un suceso fingido, de que se deduce, por comparación o semejanza, una verdad importante o una enseñanza moral. 2. Geom. Lugar geométrico de los puntos del plano equidistantes de una …   Diccionario de la lengua española

  • paràbola — ž 1. {{001f}}knjiž. a. {{001f}}vrsta pjesničke figure; usporedba b. {{001f}}alegorijska priča koja sadrži istinu ili nauk, priča u kojoj se usporedbom i prenesenim značenjem ilustrira moralna ili religiozna ideja (npr. Isusova priča o gorušičinu… …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • parábola — s. f. 1. Narração alegórica que envolve algum preceito de moral, alguma verdade importante. 2.  [Geometria] Curva plana cujos pontos distam igualmente de um ponto fixo (foco) e de uma reta fixa (diretriz). 3.  [Portugal: Regionalismo] Dobadoura… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • parabola — paràbola ž DEFINICIJA 1. knjiž. a. vrsta pjesničke figure; usporedba b. alegorijska priča koja sadrži istinu ili nauk, priča u kojoj se usporedbom i prenesenim značenjem ilustrira moralna ili religiozna ideja (npr. Isusova priča o gorušičinu zrnu …   Hrvatski jezični portal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»