Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

scelestus

  • 1 scelestus

    scelestus, a, um [st2]1 [-] scélérat, criminel, impie, sacrilège. [st2]2 [-] affreux, funeste, maudit.    - scelestus, i, m. (chez les poètes comiques): coquin, fourbe, bandit.
    * * *
    scelestus, a, um [st2]1 [-] scélérat, criminel, impie, sacrilège. [st2]2 [-] affreux, funeste, maudit.    - scelestus, i, m. (chez les poètes comiques): coquin, fourbe, bandit.
    * * *
        Scelestus, Adiectiuum. Plaut. Meschant.
    \
        Facinus scelestum. Liu. Un meschant cas.

    Dictionarium latinogallicum > scelestus

  • 2 scelestus

    scĕlestus, a, um, adj. [scelus; like funestus, from funus], wicked, villanous, infamous, accursed, abominable; knavish, roguish; and subst., a wicked person, a knave, rogue, scoundrel, miscreant (freq. ante-class. in Plaut. and Ter.; after the class. per. sceleratus is more freq.; by Cic. not used of persons).
    I.
    Lit., of persons:

    ego sum malus, Ego sum sacer, scelestus,

    Plaut. Bacch. 4, 6, 14:

    eheu, scelestus galeam in navi perdidi,

    id. Rud. 3, 5, 22:

    perjuravisti, sceleste,

    id. Ps. 1, 3, 120 sq.:

    o scelestum atque audacem hominem!

    Ter. Eun. 4, 4, 41; Plaut. Most. 3, 1, 36; id. Merc. 1, 90; id. Ps. 3, 2, 103 et saep.; Ter. Heaut. 5, 2, 17; id. Ad. 2, 1, 5; id. Eun. 1, 1, 26 al.; Sall. C. 51, 32; 52, 15; Quint. 2, 16, 2; Hor. C. 2, 4, 17; 3, 2, 31; 3, 11, 39; id. Epod. 7, 1.— Comp., Plaut. Aul. 3, 2, 5; id. Cist. 4, 1, 8; id. Bacch. 2, 3, 22 al.— Sup., Plaut. Am. 2, 1, 2.—As a term of reproach or abuse: sceleste, scelesta, etc., you knave! you wretch! sceleste. Plaut. Ps. 1, 3, 120; 1, 3. 126; Ter. And. 4, 4, 51; id Eun. 4, 4, 1; id. Heaut. 2, 3, 71:

    scelesta,

    Plaut. As. 1, 2, 23; id. Most. 1, 3, 26; Ter. Eun. 5, 1, 1; 5, 1, 16:

    scelesti,

    Plaut. Men. 5, 7, 28; cf. sup.:

    scelestissime, audes mihi praedicare id?

    you arrant rogue! id. Am. 2, 1, 11.—Of things:

    scelestum ac nefarium facinus,

    Cic. Rosc. Am. 13, 37:

    res scelesta, atrox, nefaria,

    id. ib. 22, 62:

    numquam quidquam facinus feci pejus neque scelestius,

    Plaut. Men. 3, 1, 2:

    scelesto facinori scelestiorem sermonem addidit,

    Liv. 5, 27:

    scelestae hae sunt aedes, impia est habitatio,

    Plaut. Most. 2, 2, 73:

    scelestior cena,

    id. Rud. 2, 6, 24:

    lingua,

    id. Am. 2, 1, 7:

    facta,

    id. Mil. 3, 1, 139:

    ser-vitus,

    id. Curc. 1, 1, 40:

    vacuam domum scelestis nuptiis fecisse,

    Sall. C. 15, 2:

    servitium,

    id. H. Fragm. 3, 61, 9 Dietsch:

    malitia,

    Phaedr. 2, 4, 5.—
    II.
    Transf., in Plaut. for sceleratus (B. 2.), baleful, calamitous, unlucky, unfortunate:

    scelestiorem ego annum argento faenori Numquam ullum vidi,

    Plaut. Most. 3, 1, 1:

    me (vidisti) adeo scelestum, qui, etc.,

    id. Rud. 4, 4, 123; id. Cas. 3, 5, 34:

    ne ego sum miser, Scelestus,

    id. Most. 3, 1, 36; id. Capt. 3, 5, 104; id. As. 5, 2, 6; id. Rud. 3, 5, 22; id. Men. 3, 1, 2; id. Cist. 4, 2, 17; cf.

    scelesta, vae te!

    Cat. 8, 15 Ellis ad loc.— Adv.: scĕlestē (acc. to. I.), wickedly, viciously, impiously, abominably, detestably:

    sceleste atque impie facere,

    Liv. 24, 25:

    parta bona,

    Plaut. Rud. 2, 6, 22:

    insimulare,

    Vell. 2, 60, 3:

    exercere arma,

    Val. Max. 5, 1, 3.— Comp.:

    interit pudor,

    Aug. Ep. 202.—Humorously: tu sceleste suspi-caris, ego aphelôs scripsi, roguishly, Cic. Att. 6, 1, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > scelestus

  • 3 scelestus

    scelestus scelestus, a, um злодейский

    Латинско-русский словарь > scelestus

  • 4 scelestus

    scelestus scelestus, a, um преступный

    Латинско-русский словарь > scelestus

  • 5 scelestus

    scelestus, a, um (scelus), I) frevelhaft, gottlos, verrucht, subst. = der Frevler, Verbrecher, der Schurke, Bösewicht, im Superl. = der Erzschurke, a) übh., v. Pers., Komik., Sall. u.a.: facinus, Cic.: nuptiae, Sall.: sermo scelestior, Liv.: scelestissimum te arbitror, Plaut. – etsi scelestus est, at mi infidelis non est, er ist zwar ein verdammter Kerl, aber eine treue Seele, Plaut.: me scelestum, qui non circumspexi! bin ich nicht ein verfluchter (dummer) Kerl, daß ich usw., Plaut. – b) im Scherze, von listigen, witzigen Leuten, schelmisch, gottlos, schalkhaft, sapit scelesta multum, Plaut. most. 170. – II) übtr., 1) unheilvoll, unselig, scelestiorem ego annum argento faenori numquam ullum vidi, quam hic mihi annus optigit, Plaut. most. 532: Mevia Sophe, impetra, si quae sunt manes, ne tam scelestum discidium diutius experiscar, Corp. inscr. Lat. 6, 7579. – 2) elend, unglücklich, quid mihi scelesto tibi erat auscultatio, Plaut. rud. 502; vgl. v. 801.

    lateinisch-deutsches > scelestus

  • 6 scelestus

    scelestus, a, um (scelus), I) frevelhaft, gottlos, verrucht, subst. = der Frevler, Verbrecher, der Schurke, Bösewicht, im Superl. = der Erzschurke, a) übh., v. Pers., Komik., Sall. u.a.: facinus, Cic.: nuptiae, Sall.: sermo scelestior, Liv.: scelestissimum te arbitror, Plaut. – etsi scelestus est, at mi infidelis non est, er ist zwar ein verdammter Kerl, aber eine treue Seele, Plaut.: me scelestum, qui non circumspexi! bin ich nicht ein verfluchter (dummer) Kerl, daß ich usw., Plaut. – b) im Scherze, von listigen, witzigen Leuten, schelmisch, gottlos, schalkhaft, sapit scelesta multum, Plaut. most. 170. – II) übtr., 1) unheilvoll, unselig, scelestiorem ego annum argento faenori numquam ullum vidi, quam hic mihi annus optigit, Plaut. most. 532: Mevia Sophe, impetra, si quae sunt manes, ne tam scelestum discidium diutius experiscar, Corp. inscr. Lat. 6, 7579. – 2) elend, unglücklich, quid mihi scelesto tibi erat auscultatio, Plaut. rud. 502; vgl. v. 801.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scelestus

  • 7 scelestus

        scelestus adj. with comp.    [scelus], impious, wicked, villanous, infamous, accursed, knavish, roguish: homo, T.: homines scelestos necare, S.: sorores, H.—As subst m. and f an infamous person, wretch, miscreant, scoundrel: ne me attigas, Sceleste, T.: Quo scelesti ruitis? H.: mali atque scelesti, S.: scelesta, T.—Of things, accursed, abominable, infamous, shameful: facinus: scelestior sermo, L.: nuptiae, S.: malitia, Ph.
    * * *
    scelesta, scelestum ADJ
    infamous, wicked; accursed

    Latin-English dictionary > scelestus

  • 8 scelestus

    a, um [ scelus ]
    злодейский, преступный, нечестивый, бесчестный (homo Pl, C, Sl etc.; facĭnus C; sermo L)

    Латинско-русский словарь > scelestus

  • 9 scelestus

    преступный, scel. factio (1. 5pr. C. 9, 8 1. 31 § 1 D. 10, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > scelestus

  • 10 scelestus

    wicked, accurse, infamous, criminal.

    Latin-English dictionary of medieval > scelestus

  • 11 scelestus

    , scelesta, scelestum (m,f,n)
      преступный

    Dictionary Latin-Russian new > scelestus

  • 12 scelerosus

    = scelestus (1. 6 C. 1, 55).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > scelerosus

  • 13 antecedo

    ante-cēdo, cessī, cessum, ere
    1) идти впереди, предшествовать (agmen Cs; gregem Col; aliquando umbra antecedit, aliquando a tergo est Sen)
    a. alicui (aliquem Just) aetate C — быть старше кого-л.
    2) опережать, перегонять
    3) превзойти, превосходить (aliquem scientiā Cs; aliquem in doctrina Nep); выдвинуться, отличиться (auctoritate, aetate, honore C)
    fabulas etiam antecessura latrocinia Pt — разбойничьи дела, о которых и в сказках не услышишь

    Латинско-русский словарь > antecedo

  • 14 pollutus

    1. pollūtus, a, um
    part. pf. к polluo
    2. adj.
    греховный, порочный ( scelestus pollutusque Ap); преступный ( licentia Sl)

    Латинско-русский словарь > pollutus

  • 15 scelerosus

    scelerōsus, a, um Ter, Lcr, Ap = scelestus

    Латинско-русский словарь > scelerosus

  • 16 sceleste

    scelestē [ scelestus ]
    1) злодейски, преступно, бесчестно ( facere L)
    2) плутовато, хитро ( suspicari C)

    Латинско-русский словарь > sceleste

  • 17 aucupor

    aucupor, ātus sum, ārī (auceps), I) auf den Vogelfang ausgehen, vogelstellen, α) absol., Varr. r. r. 1, 23, 5. Gaius dig. 41, 1, 3. § 1. Ulp. dig. 47, 10, 13. § 7. – β) m. Acc. = einem Tiere nachstellen, es einfangen, volantes, Apul. apol. 34: v. Bienenfang, examina, Col. 9, 8, 8: u. scherzh., pinnas de suis penatibus advectas, Apul. apol. 57. – II) übtr., nach od. auf etw. Jagd machen, nach etw. begierig trachten, auf etw. lauern, warten, nach etw. haschen, absol., viden, scelestus ut aucupatur? Plaut. rud. 1093 (Schöll liest palpatur). – gew. m. Acc., accessum hostium, Auct. b. Afr.: alcis absentiam, Iustin.: occasionem, Auct. b. Afr.: verba, Cic.: errores hominum, Cic.: inanem rumorem, Cic.: tempus alcis, Cic.: m. Abl. (mit, durch), longis navibus tempestates, warten, bis die See ruhiger ist, Cic.: voluptatem auribus, Varr. fr.: gratiam assentatiunculā quādam, Cic.: famam sibi obtrectatione alienae scientiae, Plin. – / Partic. aucupatus passiv, s. aucupo a. E.

    lateinisch-deutsches > aucupor

  • 18 improbus

    im-probus, a, um (in u. probus), I) unter dem rechten Maße bleibend = nicht gut, schlecht (Ggstz. probus, bonus), 1) eig.: merces, Plaut.: panis, Mart.: postes improbiores, Plaut.: defensio, Cic.: v. Pers., hominum ego avaritiā factus sum improbior (ein weniger angesehener) coquus, Plaut. Pseud. 802. – 2) übtr., moralisch schlecht, unredlich, schelmisch, schurkisch, arg, böse, boshaft, gottlos, unbillig, ungerecht, ungesetzlich, homo, Cic.: factum, Plaut.: dicta, frevelhafte, Ov.: testamentum, Cic.: lex improbissima, Cic.: rumores improbissimi, Cic. – malus improbior fit, Sall.: improbum est (es ist unredlich, unbescheiden) m. folg. Infin., Quint. 5, 6, 1 u. 7, 1, 61. – subst. = der Schlechte, Unredliche, der Schelm, callidus impr., Cic.: u. so Plur. improbi (Ggstz. boni), Cic. – II) das gewöhnliche Maß überschreitend, A) der Größe nach, unermeßlich, allzugroß, übermäßig, genua, Colum. 6, 1, 3: labra, Charis. 102, 2: barbarum villus, Plin. 12, 73: arva, Val. Flacc. 1, 510 u. 2, 631: tegmina, ibid. 6, 702 (aber Sall. hist. fr. 4, 40 ed. Dietsch od. 4, 48 ed. Kritz jetzt in prora), – B) dem Grade nach, übertrieben, übermäßig, arg, 1) eig.: labor, nie rastende Arbeit, rastloser Fleiß, Verg.: conatus, Sen.: lumen, allzu starkes, Sen.: mons, gewaltig erschüttert, mit gewaltiger Wucht, Verg.: ora, gieriger (des Löwen), Verg.: rabies ventris, unersättlicher Hunger, Verg.: somnus, Mart. – so auch anser, anguis, gefräßig, unersättlich, Verg. – 2) übtr.: a) im allg., übertrieben, unsinnig, puer, arg, grausam, Verg.: amor, unsinnige, greuliche, Verg. u. Hor.: res etiam deo improba, sehr schwierig für usw., Plin.: spes improbas habere (hegen), Quint – b) keck, dreist, verwegen, Aeneas, Verg.: ales, Verg.: ausum, Plin.: bes. als mildernder Ausdruck für impius, scelestus, frech, schamlos, unverschämt, Siren, Hor.: facies, Quint.: m. Genet., nympha improba conubii, eine lüsterne, Stat. Theb. 7, 300. – c) schändlich = unkeusch, verba, carmina, Ov.: übtr., satureia, geil machend, Mart.

    lateinisch-deutsches > improbus

  • 19 intempestus

    in-tempestus, a, um (in u. *tempestus, v. tempus gebildet wie scelestus v. scelus), »ungünstig der Zeit od. der Witterung nach«, I) der Zeit nach: int. nox, »die tiefe, totenstille Nacht«, die nicht durch Handlungen der Menschen in Zeitabschnitte eingeteilt wird, Enn. bei Varro, Cic. u a. – personifiziert, Nox intempesta (die unheimliche Nacht), die Mutter der Furien, Verg. Aen. 12, 846. – II) der Witterung nach, a) ungesund, Graviscae, Verg. Aen. 10, 184. – b) stürmisch, Tonans, Stat. Theb. 2, 154.

    lateinisch-deutsches > intempestus

  • 20 palpo [1]

    1. palpo, āvī, ātum, āre, u. palpor, ātus sum, ārī (palpus), ein Tier sanft (mit der flachen Hand) klopfen und streicheln, um es zu liebkosen, I) eig.: lupos palpare, Manil. 5, 705: equum permulcere vel palpari, Ulp. dig. 9, 1, 1. § 7: tamquam si manu palpetur, Schol. Iuven. 6, 196: animalia blandi manu palpata magistri, Prud. perist. 11, 91: modo pectora praebet virgineā palpanda manu, Ov. met. 2, 867: m. Dat. (im Bilde), cui male si palpere, recalcitrat, Hor. sat. 2, 1, 20: palpo vel palpor equo, Charis. 293, 32. – II) bildl., jmdm. um den Bart gehen = schmeicheln, liebkosen, m. Dat., blande mulieri palpare, Acc. fr.: scribenti palparer, Pollio in Cic. ep.: m. Acc., palpare obvios, Claud. Mam.: quem munere palpat, Iuven.: Veneris iram palpare, durch Liebkosungen zu besänftigen suchen, Apul.: Passiv, ut malarum societate palpentur, Hieron. epist. 123, 18: absol., exora, blandire, palpa, Plaut. Poen. 357 G. u. L.: viden, scelestus ut palpatur, Plaut. rud. 1093 Schoell.: nihil asperum territumque palpanti est, Sen.

    lateinisch-deutsches > palpo [1]

См. также в других словарях:

  • scelestus — index felon Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Scelestic — Sce*les tic, a. [L. scelestus, from scelus wickedness.] Evil; wicked; atrocious. [Obs.] Scelestic villainies. Feltham. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Anolis — Taxobox name = Anolis image width = 250px image caption = A green anole, Anolis carolinensis regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Reptilia ordo = Squamata familia = Polychrotidae genus = Anolis genus authority = (Daudin, 1802)… …   Wikipedia

  • Mushroomhead — Origin Cleveland, Ohio, USA Genres Alternative metal, industrial metal, heavy metal, electro industrial Years active 1993–present Labels …   Wikipedia

  • Liste griechischer Phrasen/Iota — Iota Inhaltsverzeichnis 1 Ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν· 2 ἰδιώτης …   Deutsch Wikipedia

  • Jason Popson — (né le 2 novembre 1971 à Cleveland) est un chanteur américain connu pour avoir incarné J.MANN au sein du groupe de metal alternatif Mushroomhead. Il était la voix forte et violente. Il était également reconnu par son maquillage simple… …   Wikipédia en Français

  • Mage : l'Éveil — Mage : l Éveil (en:Mage: The Awakening en anglais) est un jeu de rôle contemporain fantastique, publié par White Wolf Publishing et édité en français par Hexagonal. Son univers de jeu est le Monde des ténèbres 2. À ce titre, il n a aucun… …   Wikipédia en Français

  • felon — fel·on / fe lən/ n [Anglo French felon fel, literally, evildoer, from Old French, probably of Germanic origin]: one who has committed a felony Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. felon …   Law dictionary

  • Chronica parva Ferrariensis — The Chronica parva Ferrariensis was a short chronicle of the history of Ferrara up to 1264 written by Riccobaldo da Ferrara in the years 1313 17. The chronicler tends to laud the good old days , and deprecate contemporary Ferrara as fallen away… …   Wikipedia

  • Mage: The Awakening — cover Designer(s) Bill Bridges, Conrad Hubbard Publisher(s) White Wolf Publication date August 29, 2005 …   Wikipedia

  • ÉPILEPSIE — Le mot «épilepsie» (du verbe 﨎神晴凞見猪見益﨎晴益, saisir), désignait autrefois toutes les crises au cours desquelles un sujet était privé, à l’improviste, de ses sens, c’est à dire au cours desquelles il perdait soudainement connaissance. Ambroise Paré a …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»