Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

rauca

  • 1 rauca

    rauca, ae, f., a species of worm that breeds in oak-roots, Plin. 17, 18, 30, § 130; Dig. 19, 2, 15, § 2.

    Lewis & Short latin dictionary > rauca

  • 2 rauca

    “k” noun “demon” PE17:48. Variant of rauco, q.v.

    Quettaparma Quenyallo (Quenya-English) > rauca

  • 3 raucus

        raucus adj.    [2 RV-], hoarse: nos raucos saepe attentissime audiri video: palumbes, V.: os aselli, O.: vox (ranarum), O.: vicinia rauca reclamat, screaming herself hoarse, H.: circus, Iu.: Illa sonat raucum quiddam, O.: cygni, deep-voiced, V.: aes (i. e. tuba), hollow-sounding, V.: aes (i. e. scutum), ringing, V.: Hadria, roaring, H.: rauca signa dedere fores, grating, O.—Fig., faint: nisi ipse rumor iam raucus erit factus.
    * * *
    rauca, raucum ADJ
    hoarse; husky; raucous

    Latin-English dictionary > raucus

  • 4 raucus

    raucus, a, um, adj. [from root ru-, to make a loud noise, ravus], hoarse.
    I.
    Lit. (freq. and class.):

    rogitando sum raucus factus,

    Plaut. Ep. 2, 1, 16: expurigabo ad raucam ravim omnia, id. Fragm. ap. Non. 164, 19:

    nos raucos saepe attentissime audiri video: at Aesopum, si paulum irrauserit, explodi,

    Cic. de Or. 1, 61, 259; Prop. 1, 16, 39:

    cornices,

    Lucr. 6, 751:

    palumbes,

    Verg. E. 1, 58:

    cicadae,

    id. ib. 2, 12:

    fauces,

    Lucr. 6, 1189; cf.

    guttur,

    Ov. M. 2, 484:

    os aselli,

    id. F. 1, 433:

    vox (ranarum),

    id. M. 6, 377:

    garrulitas (picarum),

    id. ib. 5, 678:

    stridor (simiae),

    id. ib. 14, 100:

    quaere peregrinum vicinia rauca reclamat,

    screaming herself hoarse, Hor. Ep. 1, 17, 62; cf.

    circus,

    Juv. 8, 59 Rup.:

    causidici,

    Mart. 4, 8, 2:

    rogatores,

    id. 10, 5, 4:

    Codrus,

    Juv. 1, 2:

    cohors (Gallorum),

    id. 6, 514:

    illa (puella) sonat raucum quiddam,

    Ov. A. A. 3, 289; cf. the foll.— Poet., in gen., of the swan:

    dant sonitum rauci per stagna loquacia cygni,

    Verg. A. 11, 458.— Comp.:

    raucior,

    Mart. Cap. 1, § 28; Serv. ad Verg. A. 7, 704.—
    2.
    Transf., of inanimate things, hoarse, hollow, or deep sounding, harsh, rough, grating, etc. (only in the poets):

    cornu,

    Prop. 3, 3 (4, 2), 41:

    cymbala,

    id. 3, 17 (4, 16), 36:

    tibia,

    id. 3, 10 (4, 9), 23:

    ossa (tubae),

    id. 4 (5), 3, 20; cf.

    aes (i. e. tuba),

    Verg. G. 4, 71 et saep.:

    murmur (undae),

    id. ib. 1, 109; cf. Hadria, Hor. C. 2, 14, 14:

    litus,

    Stat. Th. 5, 291:

    Aquilo,

    Mart. 1, 50, 20:

    tonitrua,

    Stat. Th. 2, 40:

    postes,

    Prop. 4 (5), 8, 49; cf. Ov. Am. 1, 6, 50: aes (i. e. scutum). Verg. A. 2, 545 et saep.:

    amnis Rauca sonans,

    id. ib. 9, 125; cf.:

    tumidus post flamina pontus Rauca gemit,

    Luc. 5, 217:

    arma raucum gemuere,

    Sil. 2, 245; cf. Ov. A. A. 3, 289.—
    II.
    Trop.:

    te vero nolo, nisi ipse rumor jam raucus erit factus, ad Baias venire,

    has become faint, died away, Cic. Fam. 9, 2, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > raucus

  • 5 fluenta

        fluenta ōrum, n    [fluo], a flow, flood, stream, river: Xanthi, V.: rauca, V.

    Latin-English dictionary > fluenta

  • 6 garrulitās

        garrulitās ātis, f    [garrulus], a chattering, babbling, prating, garrulity: Rauca, O.
    * * *
    talkativeness, loquacity; chattering (Collins)

    Latin-English dictionary > garrulitās

  • 7 rauco

    (pl -chi) hoarse
    * * *
    rauco agg. hoarse, raucous: ho la voce rauca, my voice is hoarse; suono rauco, hoarse sound.
    * * *
    pl. - chi, - che ['rauko, ki, ke] aggettivo [ persona] hoarse; [ voce] hoarse, raucous
    * * *
    rauco
    pl. - chi, - che /'rauko, ki, ke/
    [ persona] hoarse; [ voce] hoarse, raucous.

    Dizionario Italiano-Inglese > rauco

  • 8 voce

    f voice
    fig rumo(u)r
    in dizionario, elenco entry
    ad alta voce in a loud voice, loudly
    a bassa voce in a low voice, quietly
    spargere la voce spread rumo(u)rs
    * * *
    voce s.f.
    1 voice (anche fig.): una voce acuta, dolce, monotona, nasale, rauca, a shrill, gentle, dull, nasal, hoarse voice; voce di gola, petto, testa, throaty, chest-, head-voice; voce di tenore, soprano, tenor, soprano voice; voce bianca, treble voice; mi sta andando giù la voce, I'm losing my voice; abbassare, alzare la voce, to lower, to raise one's voice; parlare a voce alta, bassa, to speak in a loud, in a low voice; parlare sotto voce, to speak under one's breath (o to whisper); con un fil di voce, in a faint voice; ''Voce!'', ''Louder! (o Speak up!)''; ''Assassino!'', gli gridò con quanta voce aveva in corpo, ''Murderer!'' she screamed with every breath she had in her body; coprì la voce del dittatore battendo sulle pentole, he drowned the dictator's voice by banging on saucepans; ascolta la voce della coscienza!, listen to your conscience!; la voce del mare, del vento, the sound of the sea, of the wind; la voce della natura, the call of nature; la voce del popolo, public opinion (o vox populi); sentire le voci, to hear voices; è una voce nuova nella poesia italiana, she is a new voice in Italian poetry; preferisco parlartene a voce, I'd rather talk to you in person about it; a una voce, with one voice // fare la voce grossa, to speak threateningly // in queste cose non hai voce in capitolo, you have no say (o you carry no weight) in these matters // dar voce alle proprie emozioni, to voice one's emotions // dare una voce a qlcu., ( chiamarlo) to call s.o. // dar sulla voce a qlcu., ( contraddirlo) to contradict s.o.
    2 ( diceria) rumour: corre voce che sia colpevole, it is rumoured that he is guilty; spargere una voce, to spread a rumour; sono solo voci di corridoio, they are only rumours
    3 ( parola) word; entry: guardate sotto la voce 'campo', look under the entry 'campo'; è una voce nuova, antiquata, it is a new, an obsolete word
    4 (gramm.) ( genere del verbo) voice; ( parte del verbo) part: voce attiva, passiva, active, passive voice; 'siamo' è voce del verbo 'essere', 'siamo' is part of the verb 'essere'
    5 (mus.) voice, part: madrigale a 4 voci, a four-part madrigal
    6 ( articolo contabile) item, entry; ( intestazione) heading: le voci di una lista, the items on a list; le voci di un catalogo, the items of a catalogue // (amm.): voce di bilancio, balance sheet item; voce attiva, credit item (o entry); voce passiva, debit item (o entry); voci tariffarie, tariff headings; vedere alla voce 'costi e spese generali', look at the heading 'costs and overheads'
    7 (inform.) ( di lista, di tabella) entry.
    * * *
    ['votʃe]
    sostantivo femminile
    1) voice (anche mus.)

    voce femminilewoman's o female voice

    voce maschileman's o male voice

    voce di soprano, baritono — soprano, baritone voice

    avere voce, una bella voce — to have a loud, beautiful voice

    a voce alta, bassa — in a loud, low voice

    sta cambiando la voce — [ adolescente] his voice is breaking

    2) (verso di animale) call, cry; (canto) song
    3) (opinione) voice

    a gran voce — loudly, in a loud voice

    4) (diceria) rumour BE, rumor AE, hearsay U, story (su on, about)

    mettere in giro o spargere la voce che... to set it about that...; corre voce che... rumour has it that..., there's a rumour around that..., the story goes that...; sono solo -i — they are only rumours

    5) (espressione) voice

    la voce della saggezza, della ragione, della coscienza, del cuore — the voice of wisdom, reason, conscience, the heart

    6) ling.

    voce attiva, passiva — active, passive voice

    "misi", voce del verbo "mettere" — "misi", form of the verb "mettere"

    7) (lemma) entry, headword; (in un elenco) heading

    sotto la o alla voce "stampanti" — under the heading "printers"

    8) econ. comm.

    voce di bilanciobudget o balance sheet item

    voce attiva, passiva — credit, debit item o entry

    voce biancatreble o white voice

    - i di corridoiorumours BE, rumors AE, backstairs gossip

    ••

    passare (la) voceto pass o spread the word

    dare voce a qcs., qcn. — to give voice to sth., sb.

    avere voce in capitoloto have a voice o say in the matter

    * * *
    voce
    /'vot∫e/
    sostantivo f.
     1 voice (anche mus.); voce femminile woman's o female voice; voce maschile man's o male voice; voce di soprano, baritono soprano, baritone voice; avere voce, una bella voce to have a loud, beautiful voice; essere giù di voce to be hoarse; perdere la voce to lose one's voice; cantata per quattro -i cantata for four voices; alzare la voce to raise one's voice (anche fig.); abbassare la voce to lower one's voice; a voce alta, bassa in a loud, low voice; sotto voce →  sottovoce; gridare con quanta voce si ha in corpo to shout at the top of one's lungs; sta cambiando la voce [ adolescente] his voice is breaking; voce! (al cinema) louder! (per invitare a parlare più forte) speak up!
     2 (verso di animale) call, cry; (canto) song
     3 (opinione) voice; la voce del popolo the voice of the people; fare sentire la propria voce to make oneself heard; a gran voce loudly, in a loud voice
     4 (diceria) rumour BE, rumor AE, hearsay U, story (su on, about); mettere in giro o spargere la voce che... to set it about that...; corre voce che... rumour has it that..., there's a rumour around that..., the story goes that...; sono solo -i they are only rumours
     5 (espressione) voice; la voce della saggezza, della ragione, della coscienza, del cuore the voice of wisdom, reason, conscience, the heart
     6 ling. voce attiva, passiva active, passive voice; "misi", voce del verbo "mettere" "misi", form of the verb "mettere"
     7 (lemma) entry, headword; (in un elenco) heading; sotto la o alla voce "stampanti" under the heading "printers"
     8 econ. comm. voce di bilancio budget o balance sheet item; voce attiva, passiva credit, debit item o entry
    a (viva) voce in person; passare (la) voce to pass o spread the word; dare voce a qcs., qcn. to give voice to sth., sb.; fare la voce grossa to raise one's voice; avere voce in capitolo to have a voice o say in the matter
    \
    voce bianca treble o white voice; voce di petto chest-voice; voce di testa head-voice; - i di corridoio rumours BE, rumors AE, backstairs gossip.

    Dizionario Italiano-Inglese > voce

  • 9 bucina

    būcĭna (not buccĭna), ae, f., = bukanê, a crooked horn or trumpet (while tuba is usually the straight trumpet; cf. Veg. Mil. 3, 3, 5 Stewech.).
    I.
    Lit., a shepherd ' s horn, Varr. R. R. 2, 4, 20:

    bucina inflata,

    id. ib. 3, 13, 1; Col. 6, 23, 3; Prop. 4 (5), 10, 29.—
    II.
    Transf.
    A.
    A war-trumpet:

    bello dat signum rauca cruentum Bucina,

    Verg. A. 11, 475:

    quā bucina signum Dira dedit,

    id. ib. 7, 519.—In gen., as a signal employed in changing the four night-watches, and for waking the soldiers (cf. Dict. of Antiq.):

    te gallorum, illum bucinarum cantus exsuscitat,

    Cic. Mur. 9, 22:

    ubi secundae vigiliae bucinā datum signum esset,

    Liv. 7, 35, 1; Prop. 4 (5), 4, 63; Sil. 7, 154.—
    2.
    Hence, meton.: ad primam, secundam, etc., bucinam (for vigiliam), at the first, second, etc., watch:

    ut ad tertiam bucinam praesto essent,

    Liv. 26, 15, 6.—It was also blown at the end of the evening meal, Tac. A. 15, 30 Nipp. ad loc.—
    B.
    In other spheres of life;

    so for calling assemblies of the people: bucina datur: homines ex agris concurrunt,

    Cic. Verr. 2, 4, 44, § 96:

    bucina cogebat priscos ad verba Quirites,

    Prop. 4 (5), 1, 13; Curt. 3, 3, 8.—

    For designating the hours of the day (which were divided into four parts),

    Sen. Thyest. 799; cf. bucino.—
    C.
    Poet., a kind of circular, winding shell on which Triton blew, Triton ' s shell, Ov. M. 1, 335 and 337; cf. bucinator.—
    D.
    Trop.:

    foedae bucina famae,

    the trump of ill fame, Juv. 14, 152; cf. bucinator, II.

    Lewis & Short latin dictionary > bucina

  • 10 cornix

    cornix, īcis, f. [kindred with corvus [p. 471] and korônê], a crow, Lucr. 5, 1083:

    rauca,

    id. 6, 753:

    garrula,

    Ov. M. 2, 548:

    loquax,

    id. F. 2, 89; Plin. 10, 12, 14, § 30 al.;

    renowned as being long lived,

    Lucr. 5, 1083; Cic. Tusc. 3, 28, 69; Hor. C. 3, 17, 13; Ov. M. 7, 274; Plin. 7, 48, 49, § 153 et saep.;

    its appearance on the left side was considered as a favorable omen,

    Plaut. As. 2, 1, 12; Cic. Div. 1, 39, 85; Verg. E. 9, 15; Phaedr. 3, 18, 12; cf. Suet. Dom. 23;

    and its cries as a sign of rain,

    Verg. G. 1, 388; Hor. C. 3, 17, 13.—Its eyes were used as a charm, Prop. 4 (5), 5, 16 Paley ad loc.—From its custom of attacking its prey first in the eyes is taken the proverb: cornicum oculos configere, to delude or deceive the most wary (Anglice, to catch a weasel asleep), Cic. Mur. 11, 25 (cited ap. Quint. 8, 3, 22);

    and ellipt.: cornici oculum,

    id. Fl. 20, 46 (cf. Schol. Bobiens. V. 2, p. 242 Orell.).

    Lewis & Short latin dictionary > cornix

  • 11 cunctor

    cunctor (in many MSS. and edd. also contor), ātus, 1 (archaic inf. cunctarier, Lucr. 3, 67), v. dep. [cf. Sanscr. çank, to be anxious; Gr. oknos], to delay action (from deliberation or indolence), to linger, loiter, hesitate, doubt (freq. and class.); constr. absol., with the inf. or a subj.-clause.
    I.
    Of personal subjects.
    (α).
    Absol., so the verse of Ennius upon the dictator Q. Fab. Maximus Cunctator: unus homo nobis cunctando restituit rem, Enn. ap. Cic. Off. 1, 24, 84 (Ann. v. 313 Vahl.; also cited Cic. Sen. 4, 10; id. Att. 2, 19, 2; Liv. 30, 26, 9);

    imitated by Verg., A. 6, 846,

    Ov. F. 2, 242 (the idea contained in cunctando is expressed by sedendo, Varr. R. R. 1, 2, 2; cf.:

    sedendo et cunctando bellum gerebat,

    Liv. 22, 24, 10;

    and by non pugnando,

    Plin. 22, 5, 5, § 10):

    assequor omnia si propero, si cunctor amitto,

    Cic. Att. 10, 8, 5:

    an etiam tunc quiesceretis, cunctaremini, timeretis?

    id. Sest. 38, 81; cf.:

    ne quis cesset... qui cunctatus fuerit, etc.,

    Liv. 35, 35, 17, and v. cesso:

    nostris militibus cunctantibus, Desilite, inquit, etc.,

    Caes. B. G. 4, 25:

    alius alium exspectantes cunctamini,

    Sall. C. 52, 28; Ov. M. 8, 753 et saep.:

    in vitā cunctatur et haeret,

    Lucr. 3, 407; cf. Cic. Tusc. 1, 46, 111:

    inter metum et iram cunctatus,

    Tac. A. 2, 66:

    ille inter pudorem et iram cunctatus,

    id. ib. 14, 49:

    cunctante ad ea Mithridate,

    id. ib. 12, 46:

    ut ad laborem capessendum nihil cunctentur,

    Gell. 2, 29, 12.— Impers. pass.:

    nec cunctatum apud latera,

    Tac. A. 3, 46:

    non esse cunctandum,

    Cic. Fam. 1, 7, 5:

    non cunctandum neque cessandum esse,

    Liv. 35, 18, 8.—
    (β).
    With inf.:

    non est cunctandum profiteri, hunc, etc.,

    Cic. Univ. 3 fin.:

    utrisque cunctantibus periculum summae rerum facere,

    Liv. 25, 39, 18; 31, 7, 5:

    ne cunctetur ipse propius accedere,

    Sall. C. 44, 6; id. J. 13, 6; Col. 8, 15 fin.; Suet. Caes. 70; id. Vesp. 16:

    ne cunctaretur Agrippam morte adficere,

    Tac. A. 1, 6.—
    (γ).
    With rel.-clause (rare):

    vos cunctamini etiam nunc, quid faciatis?

    Sall. C. 52, 25:

    diu cunctatus an, etc.,

    Suet. Caes. 81; id. Aug. 8:

    primum cunctati, utrumne... an, etc.,

    id. Caes. 80:

    non cunctandum existimavit quin, etc.,

    Caes. B. G. 3, 23 fin.
    II.
    Poet. transf., of things as subjects:

    tardum cunctatur olivum,

    runs slowly, Lucr. 2, 392:

    refrigescit cunctando plaga,

    id. 4, 703:

    turpis contemptus et acris egestas... videntur cunctarier,

    id. 3, 67; cf.:

    cunctatur et amnis Rauca sonans revocatque pedem Tiberinus ab alto,

    Verg. A. 9, 124.—Hence, cunctans, antis, P. a., delaying, lingering, dilatory, slow, tardy.
    1.
    Of persons (post-Aug. and rare):

    erat cunctantior cautiorque,

    Plin. Ep. 9, 13, 6; cf. id. ib. 2, 16, 4:

    ad dimicandum cunctantior,

    Suet. Caes. 60; cf.:

    familia cunctans ad opera,

    Col. 11, 1, 14:

    naturā ac senectā cunctantior,

    Tac. H. 3, 4.—With acc. respect.:

    alternos aegro cunctantem poplite gressus,

    Val. Fl. 2, 93.—
    2.
    Of things, tenacious, tough, slow, resisting, etc. ( poet. and rare):

    mellis cunctantior actus,

    Lucr. 3, 193:

    corripit Aeneas extemplo avidusque refringit Cunctantem (ramum),

    Verg. A. 6, 211:

    glaebas cunctantis exspecta,

    id. G. 2, 236:

    corda viri,

    Val. Fl. 3, 693:

    ira,

    Stat. Th. 5, 680.— Adv.: cunctanter, slowly, with delay (rare), Liv. 1, 36, 4; 10, 4, 8; Tac. H. 2, 52 al.— Comp., Suet. Galb. 12; id. Caes. 19; Tac. A. 1, 71.

    Lewis & Short latin dictionary > cunctor

  • 12 fluentum

    flŭentum, i, n. [fluo], a flow, flood; in concr., running water, a stream, river.
    I.
    Lit. ( poet. and in post-class. prose; usually in plur.):

    fluenta Lubrica,

    Lucr. 5, 949:

    Xanthi,

    Verg. A. 4, 143:

    rauca (Cocyti),

    id. ib. 6, 327:

    Tiberina,

    id. ib. 12, 35: cum inter fluenta tibiis fidibusque concineret, i. e. by the Euripus, Flor. 2, 8, 9:

    Jordanis,

    Vulg. Num. 13, 30.—In sing., App. de Deo Socr. p. 52; Aus. Mos. 10, 59; Avien. Perieg. 32; Prud. steph. 12, 32.—Of milk:

    tonans (Juppiter) suxit fluenta mammarum,

    Arn. 4, 141.—
    II.
    Transf., a stream of fire (cf. fluctus, II. A. 2.): flammarum, App. de Mundo, p. 73 (shortly before, flumina); a stream or current of air, Lucr. 5, 278; al. fluenteis for fluentis.

    Lewis & Short latin dictionary > fluentum

  • 13 fritinnio

    frĭtinnĭo, īre, v. n., to twitter or chirp as a small bird.
    I.
    Lit.: et pullos peperit fritinnientes, Varr. ap. Non. 7, 15; of the cicada: et cuculi cuculant et rauca cicada fritinnit, Auct. Carm. Phil. 35.—
    II.
    Transf., of the noise made by young children: sic dulci Marcus qui nunc sermone fritinnit, Poët. ap. Anthol. Lat. I. p. 603 ed. Burm.

    Lewis & Short latin dictionary > fritinnio

  • 14 implico

    implĭco ( inpl-), āvi, ātum, or (twice in Cic., and freq. since the Aug. per.) ŭi, ĭtum (v. Neue, Formenl. 2, 550 sq.), 1, v. a. [in-plico, to fold into; hence], to infold, involve, entangle, entwine, inwrap, envelop, encircle, embrace, clasp, grasp (freq. and class.; cf.: irretio, impedio).
    I.
    Lit.:

    involvulus in pampini folio se,

    Plaut. Cist. 4, 2, 64:

    ut tenax hedera huc et illuc Arborem implicat errans,

    Cat. 61, 35; cf. id. ib. 107 sq.:

    et nunc huc inde huc incertos implicat orbes,

    Verg. A. 12, 743:

    dextrae se parvus Iulus Implicuit,

    id. ib. 2, 724; cf.:

    implicuit materno bracchia collo,

    Ov. M. 1, 762:

    implicuitque suos circum mea colla lacertos,

    id. Am. 2, 18, 9:

    implicuitque comam laevā,

    grasped, Verg. A. 2, 552:

    sertis comas,

    Tib. 3, 6, 64:

    crinem auro,

    Verg. A. 4, 148:

    frondenti tempora ramo,

    id. ib. 7, 136; cf. Ov. F. 5, 220: in parte inferiore hic implicabatur caput, Afran. ap. Non. 123, 16 (implicare positum pro ornare, Non.):

    aquila implicuit pedes atque unguibus haesit,

    Verg. A. 11, 752:

    effusumque equitem super ipse (equus) secutus Implicat,

    id. ib. 10, 894:

    congressi in proelia totas Implicuere inter se acies,

    id. ib. 11, 632:

    implicare ac perturbare aciem,

    Sall. J. 59, 3:

    (lues) ossibus implicat ignem,

    Verg. A. 7, 355.—In part. perf.:

    quini erant ordines conjuncti inter se atque implicati,

    Caes. B. G. 7, 73, 4:

    Canidia brevibus implicata viperis Crines,

    Hor. Epod. 5, 15:

    folium implicatum,

    Plin. 21, 17, 65, § 105:

    intestinum implicatum,

    id. 11, 4, 3, § 9:

    impliciti laqueis,

    Ov. A. A. 2, 580:

    Cerberos implicitis angue minante comis,

    id. H. 9, 94:

    implicitamque sinu absstulit,

    id. A. A. 1, 561:

    impliciti Peleus rapit oscula nati,

    held in his arms, Val. Fl. 1, 264.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to entangle, implicate, involve, envelop, engage:

    di immortales vim suam... tum terrae cavernis includunt, tum hominum naturis implicant,

    Cic. Div. 1, 36, 79:

    contrahendis negotiis implicari,

    id. Off. 2, 11, 40:

    alienis (rebus) nimis implicari molestum esse,

    id. Lael. 13, 45:

    implicari aliquo certo genere cursuque vivendi,

    id. Off. 1, 32, 117:

    implicari negotio,

    id. Leg. 1, 3:

    ipse te impedies, ipse tua defensione implicabere,

    id. Verr. 2, 2, 18, § 44; cf.: multis implicari erroribus, id. Tusc. 4, 27, 58:

    bello,

    Verg. A. 11, 109:

    eum primo incertis implicantes responsis,

    Liv. 27, 43, 3:

    nisi forte implacabiles irae vestrae implicaverint animos vestros,

    perplexed, confounded, id. 40, 46, 6:

    paucitas in partitione servatur, si genera ipsa rerum ponuntur, neque permixte cum partibus implicantur,

    are mingled, mixed up, Cic. Inv. 1, 22, 32: ut omnibus copiis conductis te implicet, ne ad me iter tibi expeditum sit, Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, D, 1:

    tanti errores implicant temporum, ut nec qui consules nec quid quoque anno actum sit digerere possis,

    Liv. 2, 21, 4.—In part. perf.:

    dum rei publicae quaedam procuratio multis officiis implicatum et constrictum tenebat,

    Cic. Ac. 1, 3, 11:

    Deus nullis occupationibus est implicatus,

    id. N. D. 1, 19, 51; cf.:

    implicatus molestis negotiis et operosis,

    id. ib. 1, 20, 52:

    animos dederit suis angoribus et molestiis implicatos,

    id. Tusc. 5, 1, 3:

    Agrippina morbo corporis implicata,

    Tac. A. 4, 53:

    inconstantia tua cum levitate, tum etiam perjurio implicata,

    Cic. Vatin. 1, 3; cf. id. Phil. 2, 32, 81:

    intervalla, quibus implicata atque permixta oratio est,

    id. Or. 56, 187:

    (voluptas) penitus in omni sensu implicata insidet,

    id. Leg. 1, 17, 47:

    quae quatuor inter se colligata atque implicata,

    id. Off. 1, 5, 15:

    natura non tam propensus ad misericordiam quam implicatus ad severitatem videbatur,

    id. Rosc. Am. 30, 85;

    and in the form implicitus, esp. with morbo (in morbum): quies necessaria morbo implicitum exercitum tenuit,

    Liv. 3, 2, 1; 7, 23, 2; 23, 40, 1:

    ubi se quisque videbat Implicitum morbo,

    Lucr. 6, 1232:

    graviore morbo implicitus,

    Caes. B. C. 3, 18, 1; cf.:

    implicitus in morbum,

    Nep. Ages. 8, 6; Liv. 23, 34, 11:

    implicitus suspicionibus,

    Plin. Ep. 3, 9, 19; cf.:

    implicitus terrore,

    Luc. 3, 432:

    litibus implicitus,

    Hor. A. P. 424:

    implicitam sinu abstulit,

    Ov. A. A. 1, 562:

    (vinum) jam sanos implicitos facit,

    Cael. Aur. Acut. 3, 8, 87.—
    B.
    In partic., to attach closely, connect intimately, to unite, join; in pass., to be intimately connected, associated, or related:

    (homo) profectus a caritate domesticorum ac suorum serpat longius et se implicet primum civium, deinde mortalium omnium societate,

    Cic. Fin. 2, 14, 45:

    omnes qui nostris familiaritatibus implicantur,

    id. Balb. 27, 60:

    (L. Gellius) ita diu vixit, ut multarum aetatum oratoribus implicaretur,

    id. Brut. 47, 174:

    quibus applicari expediet, non implicari,

    Sen. Ep. 105, 5.— In part. perf.:

    aliquos habere implicatos consuetudine et benevolentia,

    Cic. Fam. 6, 12, 2:

    implicatus amicitiis,

    id. Att. 1, 19, 8:

    familiaritate,

    id. Pis. 29, 70:

    implicati ultro et citro vel usu diuturno vel etiam officiis,

    id. Lael. 22, 85. —Hence,
    1.
    implĭcātus ( inpl-), a, um, P. a., entangled, perplexed, confused, intricate:

    nec in Torquati sermone quicquam implicatum aut tortuosum fuit,

    Cic. Fin. 3, 1, 3:

    reliquae (partes orationis) sunt magnae, implicatae, variae, graves, etc.,

    id. de Or. 3, 14, 52: vox rauca et implicata, Sen. Apocol. med.Comp.:

    implicatior ad loquendum,

    Amm. 26, 6, 18. — Sup.:

    obscurissima et implicatissima quaestio,

    Gell. 6, 2, 15:

    ista tortuosissima et implicatissima nodositas,

    Aug. Conf. 2, 10 init.
    2.
    im-plĭcĭtē ( inpl-), adv., intricately (rare):

    non implicite et abscondite, sed patentius et expeditius,

    Cic. Inv. 2, 23, 69.

    Lewis & Short latin dictionary > implico

  • 15 inplico

    implĭco ( inpl-), āvi, ātum, or (twice in Cic., and freq. since the Aug. per.) ŭi, ĭtum (v. Neue, Formenl. 2, 550 sq.), 1, v. a. [in-plico, to fold into; hence], to infold, involve, entangle, entwine, inwrap, envelop, encircle, embrace, clasp, grasp (freq. and class.; cf.: irretio, impedio).
    I.
    Lit.:

    involvulus in pampini folio se,

    Plaut. Cist. 4, 2, 64:

    ut tenax hedera huc et illuc Arborem implicat errans,

    Cat. 61, 35; cf. id. ib. 107 sq.:

    et nunc huc inde huc incertos implicat orbes,

    Verg. A. 12, 743:

    dextrae se parvus Iulus Implicuit,

    id. ib. 2, 724; cf.:

    implicuit materno bracchia collo,

    Ov. M. 1, 762:

    implicuitque suos circum mea colla lacertos,

    id. Am. 2, 18, 9:

    implicuitque comam laevā,

    grasped, Verg. A. 2, 552:

    sertis comas,

    Tib. 3, 6, 64:

    crinem auro,

    Verg. A. 4, 148:

    frondenti tempora ramo,

    id. ib. 7, 136; cf. Ov. F. 5, 220: in parte inferiore hic implicabatur caput, Afran. ap. Non. 123, 16 (implicare positum pro ornare, Non.):

    aquila implicuit pedes atque unguibus haesit,

    Verg. A. 11, 752:

    effusumque equitem super ipse (equus) secutus Implicat,

    id. ib. 10, 894:

    congressi in proelia totas Implicuere inter se acies,

    id. ib. 11, 632:

    implicare ac perturbare aciem,

    Sall. J. 59, 3:

    (lues) ossibus implicat ignem,

    Verg. A. 7, 355.—In part. perf.:

    quini erant ordines conjuncti inter se atque implicati,

    Caes. B. G. 7, 73, 4:

    Canidia brevibus implicata viperis Crines,

    Hor. Epod. 5, 15:

    folium implicatum,

    Plin. 21, 17, 65, § 105:

    intestinum implicatum,

    id. 11, 4, 3, § 9:

    impliciti laqueis,

    Ov. A. A. 2, 580:

    Cerberos implicitis angue minante comis,

    id. H. 9, 94:

    implicitamque sinu absstulit,

    id. A. A. 1, 561:

    impliciti Peleus rapit oscula nati,

    held in his arms, Val. Fl. 1, 264.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to entangle, implicate, involve, envelop, engage:

    di immortales vim suam... tum terrae cavernis includunt, tum hominum naturis implicant,

    Cic. Div. 1, 36, 79:

    contrahendis negotiis implicari,

    id. Off. 2, 11, 40:

    alienis (rebus) nimis implicari molestum esse,

    id. Lael. 13, 45:

    implicari aliquo certo genere cursuque vivendi,

    id. Off. 1, 32, 117:

    implicari negotio,

    id. Leg. 1, 3:

    ipse te impedies, ipse tua defensione implicabere,

    id. Verr. 2, 2, 18, § 44; cf.: multis implicari erroribus, id. Tusc. 4, 27, 58:

    bello,

    Verg. A. 11, 109:

    eum primo incertis implicantes responsis,

    Liv. 27, 43, 3:

    nisi forte implacabiles irae vestrae implicaverint animos vestros,

    perplexed, confounded, id. 40, 46, 6:

    paucitas in partitione servatur, si genera ipsa rerum ponuntur, neque permixte cum partibus implicantur,

    are mingled, mixed up, Cic. Inv. 1, 22, 32: ut omnibus copiis conductis te implicet, ne ad me iter tibi expeditum sit, Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, D, 1:

    tanti errores implicant temporum, ut nec qui consules nec quid quoque anno actum sit digerere possis,

    Liv. 2, 21, 4.—In part. perf.:

    dum rei publicae quaedam procuratio multis officiis implicatum et constrictum tenebat,

    Cic. Ac. 1, 3, 11:

    Deus nullis occupationibus est implicatus,

    id. N. D. 1, 19, 51; cf.:

    implicatus molestis negotiis et operosis,

    id. ib. 1, 20, 52:

    animos dederit suis angoribus et molestiis implicatos,

    id. Tusc. 5, 1, 3:

    Agrippina morbo corporis implicata,

    Tac. A. 4, 53:

    inconstantia tua cum levitate, tum etiam perjurio implicata,

    Cic. Vatin. 1, 3; cf. id. Phil. 2, 32, 81:

    intervalla, quibus implicata atque permixta oratio est,

    id. Or. 56, 187:

    (voluptas) penitus in omni sensu implicata insidet,

    id. Leg. 1, 17, 47:

    quae quatuor inter se colligata atque implicata,

    id. Off. 1, 5, 15:

    natura non tam propensus ad misericordiam quam implicatus ad severitatem videbatur,

    id. Rosc. Am. 30, 85;

    and in the form implicitus, esp. with morbo (in morbum): quies necessaria morbo implicitum exercitum tenuit,

    Liv. 3, 2, 1; 7, 23, 2; 23, 40, 1:

    ubi se quisque videbat Implicitum morbo,

    Lucr. 6, 1232:

    graviore morbo implicitus,

    Caes. B. C. 3, 18, 1; cf.:

    implicitus in morbum,

    Nep. Ages. 8, 6; Liv. 23, 34, 11:

    implicitus suspicionibus,

    Plin. Ep. 3, 9, 19; cf.:

    implicitus terrore,

    Luc. 3, 432:

    litibus implicitus,

    Hor. A. P. 424:

    implicitam sinu abstulit,

    Ov. A. A. 1, 562:

    (vinum) jam sanos implicitos facit,

    Cael. Aur. Acut. 3, 8, 87.—
    B.
    In partic., to attach closely, connect intimately, to unite, join; in pass., to be intimately connected, associated, or related:

    (homo) profectus a caritate domesticorum ac suorum serpat longius et se implicet primum civium, deinde mortalium omnium societate,

    Cic. Fin. 2, 14, 45:

    omnes qui nostris familiaritatibus implicantur,

    id. Balb. 27, 60:

    (L. Gellius) ita diu vixit, ut multarum aetatum oratoribus implicaretur,

    id. Brut. 47, 174:

    quibus applicari expediet, non implicari,

    Sen. Ep. 105, 5.— In part. perf.:

    aliquos habere implicatos consuetudine et benevolentia,

    Cic. Fam. 6, 12, 2:

    implicatus amicitiis,

    id. Att. 1, 19, 8:

    familiaritate,

    id. Pis. 29, 70:

    implicati ultro et citro vel usu diuturno vel etiam officiis,

    id. Lael. 22, 85. —Hence,
    1.
    implĭcātus ( inpl-), a, um, P. a., entangled, perplexed, confused, intricate:

    nec in Torquati sermone quicquam implicatum aut tortuosum fuit,

    Cic. Fin. 3, 1, 3:

    reliquae (partes orationis) sunt magnae, implicatae, variae, graves, etc.,

    id. de Or. 3, 14, 52: vox rauca et implicata, Sen. Apocol. med.Comp.:

    implicatior ad loquendum,

    Amm. 26, 6, 18. — Sup.:

    obscurissima et implicatissima quaestio,

    Gell. 6, 2, 15:

    ista tortuosissima et implicatissima nodositas,

    Aug. Conf. 2, 10 init.
    2.
    im-plĭcĭtē ( inpl-), adv., intricately (rare):

    non implicite et abscondite, sed patentius et expeditius,

    Cic. Inv. 2, 23, 69.

    Lewis & Short latin dictionary > inplico

  • 16 ravus

    1.
    rāvus, a, um, adj. [root ru-; Sanscr. aru-, to bellow; Lat. rudens, etc.; cf. raucus], hoarse: rava vox rauca et parum liquida, proxime canum latratum sonans, Paul. ex Fest. p. 283 Müll. So in only a single (post-class.) example:

    ciere ravos Cantus,

    Sid. Ep. 8, 11 in carm. fin.
    2.
    rāvus, a, um, adj. [for hravus, ghrav-us; root in Sanscr. gar-an; Gr. gerôn, senex; cf.: gêras, graus; O. H. Germ. grā; Engl. gray], gray-yellow, gray, tawny (rare but class.): ravi coloris appellantur, qui sunt inter flavos et caesios, Paul. ex Fest. p. 272 Müll.. (mare illud) nobismet ipsis modo caeruleum videbatur, mane ravum, Cic. Ac. 2, 33, 105 Goer. N. cr. (cited in Non. 164, 14):

    fulix, id. poët. Div. 1, 8, 14 (al. cana): lupa,

    Hor. C. 3, 27, 3. Said severai times of the eyes, Varr. R. R. 2, 2, 4; 9, 3; cf.:

    orbes ravi coloris,

    Plin. 11, 37, 55, § 148.

    Lewis & Short latin dictionary > ravus

  • 17 reclamo

    rē̆-clāmo, āvi, ātum, 1, v. n. and a., to cry out against, exclaim against, contradict loudly.
    I.
    In gen. (class.):

    in his, si paulum modo offensum est, theatra tota reclamant,

    Cic. de Or. 3, 50, 196:

    reclamat Sicilia tota, propter, etc.,

    id. Verr. 2, 4, 14, § 41:

    illi reclamarunt,

    id. Fam. 11, 21, 2:

    tribuni reclamantibus consulibus refecti,

    in spite of their protest, Liv. 3, 21; cf. id. 3, 26; 10, 41 fin.; Suet. Vit. 15; id. Aug. 11; Just. 24, 2, 11:

    cum ejus promissis legiones reclamassent,

    Cic. Phil. 5, 8, 22:

    orationi,

    id. Fam. 1, 2, 2.— Pass.:

    mihi,

    Quint. 12, 1, 14:

    mihi pro reo,

    Plin. Ep. 3, 9, 25:

    unā voce omnes judices, ne is juraret, reclamasse,

    Cic. Balb. 5, 12:

    quaere peregrinum, vicinia rauca reclamat,

    Hor. Ep. 1, 17, 62. — With object-clause:

    reclamantibus cunctis, satis majestatem ejus imminui, etc.,

    crying out loudly, Suet. Aug. 37 fin.; so Just. 24, 2, 10; Phaedr. 4, 16, 25:

    (servus) si ex possessione servitutis in libertatem reclamaverit,

    obstinately demands his freedom, Dig. 41, 2, 3, § 10 (more usually: proclamare ad libertatem; v. proclamo). — Impers.:

    cum erat reclamatum,

    Cic. Sest. 59, 126:

    ab universo senatu reclamatum est,

    id. Dom. 4, 10:

    vehementer ab omnibus reclamatur,

    Suet. Aug. 76.— Poet., with abstract subject: quod quoniam ratio reclamat vera, etc., * Lucr. 1, 623.—
    II.
    Esp.
    A.
    Poet., to reverberate, re-echo, resound: scopulis illisa rĕclamant Aequora, * Verg. G. 3, 261:

    arva plangoribus,

    Stat. Th. 3, 120:

    ager canenti domino,

    id. S. 4, 5, 20.—
    B.
    In Val. Fl., to call one aloud or repeatedly:

    rursus Hylan et rursus Hylan per longa reclamat Avia,

    Val. Fl. 3, 596:

    dominam nomine,

    id. 8, 172.

    Lewis & Short latin dictionary > reclamo

  • 18 subedo

    sŭb-ĕdo, ēdi, 3, v. a., to eat, waste, or wear away below:

    e scopulo, quem rauca subederat unda,

    Ov. M. 11, 783; Hier. in Jer. 1, 2, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > subedo

  • 19 transporto

    trans-porto, āvi, ātum, 1, v. a., to carry over or across, to carry or convey from one place to another; to remove, transport.
    I.
    Lit. (class.):

    ad onera ac multitudinem jumentorum transportandam,

    Caes. B. G. 5, 1:

    exercitum,

    id. ib. 4, 16:

    duas legiones,

    id. B. C. 2, 23:

    equitem phalangemque ratibus,

    Curt. 7, 8, 6:

    exercitum in Macedoniam,

    Cic. Pis. 20, 47:

    Harudes in Galliam,

    Caes. B. G. 1, 37:

    exercitum in naves impositum in Hispaniam,

    Liv. 26, 17, 2:

    victorem exercitum (in Italiam),

    id. 45, 41, 7:

    pueros in Graeciam,

    Cic. Att. 7, 17, 1:

    quas (copias) secum transportārat,

    Nep. Milt. 3, 4:

    Agrippam in insulam,

    i. e. to transport, banish, Suet. Aug. 65 fin. —With the body of water as the object:

    ripas horrendas et rauca fluenta,

    to carry across, Verg. A. 6, 328.—With a twofold object:

    milites his navibus flumen transportat,

    Caes. B. C. 1, 54:

    exercitum Rhenum,

    id. B. G. 4, 16.—
    II.
    Trop.:

    Danubius duratus glacie ingentia tergo bella transportat,

    Plin. Pan. 12, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > transporto

  • 20 tundo

    tundo, tŭtŭdi, tunsum, tūssum, and tusum (v. Neue, Formenl. II. 568), 3 (old collat. form of the perf. tuserunt, Naev. 1, 1: tunsi, acc. to Diom. p. 369 P.; inf. tundier, Lucr. 4, 934), v. a. [Sanscr. tu-dāmi, thrust; cf. Gr. Tudeus, Tundareos], to beat, strike, thump, buffet with repeated strokes.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (class.; cf.:

    verbero, pulso, ico, impello, cudo): oculos converso bacillo,

    Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142:

    pectus palo,

    Plaut. Rud. 5, 2, 3:

    pectora manu,

    Ov. Am. 3, 9, 10; id. M. 8, 535; Verg. A. 11, 37:

    inania tympana,

    Ov. F. 4, 183:

    tundere ac diverberare ubera,

    App. M. 7, p. 200, 2:

    lapidem digito cum tundimus,

    Lucr. 4, 265:

    corpus crebro ictu,

    id. 4, 934:

    pede terram,

    Hor. A. P. 430:

    humum ossibus,

    Ov. M. 5, 293:

    ulmum (picus),

    Plaut. As. 2, 1, 14:

    litus undā,

    Cat. 11, 4; cf.:

    saxa alto salo,

    Hor. Epod. 17, 55:

    cymbala rauca,

    Prop. 3 (4), 16, 36:

    chelyn digitis errantibus,

    Stat. S. 5, 5, 33:

    gens effrena virum Rhipaeo tunditur Euro,

    Verg. G. 3, 382:

    saxum, quod tumidis tunditur olim Fluctibus,

    id. A. 5, 125:

    miserum sancto tundere poste caput,

    Tib. 1, 2, 86:

    ferrum rubens non est habile tundendo,

    i. e. is not easy to beat out, not very malleable, Plin. 34, 15, 43, § 149.—In a Greek construction:

    tunsae pectora palmis,

    Verg. A. 1, 481. —Prov.: uno opere eandem incudem diem noctemque tundere, to hammer the same anvil, i. e. to keep at the same work, Cic. de Or. 2, 39, 162.—
    B.
    In partic., to pound, bruise, bray, as in a mortar (cf. pinso):

    aliquid in pilā,

    Plin. 13, 22, 43, § 126; 20, 19, 79, § 207:

    in farinam,

    id. 33, 7, 40, § 119:

    in pollinem,

    id. 19, 5, 29, § 91:

    tunsum gallae admiscere saporem,

    Verg. G. 4, 267:

    tunsa viscera,

    id. ib. 4, 302:

    grana mali Punici tunsa,

    Col. 9, 13, 5:

    tunsum allium,

    id. 6, 8, 2 al.:

    testam tusam et succretam arenae adicere,

    Vitr. 2, 5:

    testa tunsa,

    Plin. 36, 25, 62, § 186:

    hordeum,

    App. M. 4, p. 152, 31:

    haec omnia tusa,

    Veg. Vet. 1, 16, 6.—
    II.
    Trop. (qs. to keep pounding or hammering at a person), to din, stun, keep on at, importune a person by repeating the same thing ( poet. and rare):

    pergin' aures tundere?

    Plaut. Poen. 1, 3, 25:

    assiduis hinc atque hinc vocibus heros Tunditur,

    Verg. A. 4, 448:

    tundat Amycle, Natalem Mais Idibus esse tuum,

    Prop. 4 (5), 5, 35.— Absol.:

    tundendo atque odio denique effecit senex,

    Ter. Hec. 1, 2, 48.

    Lewis & Short latin dictionary > tundo

См. также в других словарях:

  • Rauca — ist der Name folgender Personen: Helmut Rauca (1908–1983), deutsch kanadischer Täter des Holocaust Reglindis Rauca (* 1967), deutsche Schriftstellerin und Schauspielerin Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung …   Deutsch Wikipedia

  • RAUCA Tonitrua — apud Statium, Theb. l. 2. v. 39. summos nec praepetis alae Plausus adit colles, nec rauca tonitrua pulsant. sunt ingentem inconditumque fragorem excitantia. Omnis enim sonus inconditus ac ingratus Poetis raucus est. Rauci fluctus, apud Horatium,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Helmut Rauca — Helmut Albert Rauca (* 3. November 1908 in Trieb im sächsischen Vogtlandkreis; † 29. Oktober 1983 in Kassel) war ein Täter des Holocaust. Als Mitglied des Einsatzkommandos 3 in Kaunas war er an der Ermordung von mehr als zehntausend Juden aus dem …   Deutsch Wikipedia

  • Reglindis Rauca — (* 1967 in Plauen) ist eine deutsche Schriftstellerin und Schauspielerin. Nach Abitur und Berufsausbildung studierte Reglindis Rauca Schauspiel an der Hochschule für Schauspielkunst Ernst Busch Berlin. Engagements führten sie ab 1990 unter… …   Deutsch Wikipedia

  • voce rauca — ит. [во/чэ ра/ука] сиплый голос см. также voce intonata …   Словарь иностранных музыкальных терминов

  • Helmut Rauka — Albert Helmut Rauca (* 3. November 1908 in Trieb im sächsischen Vogtlandkreis; † 29. Oktober 1983 in Kassel) war ein Täter des Holocaust. Als Mitglied des Einsatzkommandos 3 in Kaunas war er an der Ermordung von mehr als zehntausend Juden aus dem …   Deutsch Wikipedia

  • United States of America v. Cotroni — ! bgcolor= 6699FF | Case opinions | United States of America v. Cotroni; United States of America v. El Zein [1989] 1 S.C.R. 1469 was a decision by the Supreme Court of Canada on extradition and freedom of movement under section 6 of the Canadian …   Wikipedia

  • List of Lycosidae species — See also the List of Lycosidae genera, sorted by subfamilies. This page lists all described species of the spider family Lycosidae as of May 6, 2008.Acantholycosa Acantholycosa Dahl, 1908 * Acantholycosa aborigenica Zyuzin Marusik, 1988 Russia,… …   Wikipedia

  • Liste der Biografien/Rat–Raz — Biografien: A B C D E F G H I J K L M N O P Q …   Deutsch Wikipedia

  • Златки корневые — Златки корневые …   Википедия

  • Deschênes Commission — The Commission of Inquiry on War Criminals in Canada, often referred to as the Deschênes Commission, was established by the government of Canada in February 1985 to investigate claims that Canada had become a haven for Nazi war criminals. Headed… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»