-
1 rīma
rīma ae, f [RIC-], a cleft, crack, chink, fissure: angusta, H.: (naves) rimis fatiscunt, V.: tabernae rimas agunt, are cracked: fortunā rimam faciente, opening, O.: explere, stop up: Ignea rima micans, i. e. a flash of lightning, V.—Fig.: Plenus rimarum sum, i. e. can conceal nothing, T.* * *crack, narrow cleft; (sometimes rude); chink, fissure -
2 rima
rīma, ae, f. [for rigma, from rig, ringor; hence, that gapes, yawns], a cleft, crack, chink, fissure (cf. hiatus):2.angusta,
Hor. Ep. 1, 7, 29:cava,
Prop. 1, 16, 27:patet,
Ov. M. 11, 515; cf.hiscit,
Plin. 17, 14, 24, § 108:tabernae rimas agunt,
are cracked, Cic. Att. 14, 9, 1; so,rimas agere,
Ov. M. 2, 211; 10, 512;and in a like sense, ducere,
id. ib. 4, 65:facere,
to make, id. Tr. 2, 85: explere, to stop up, Cic, Or. 69, 231; cf.:nec te signata juvabunt Limina, persuasae fallere rima sat est,
Prop. 4 (5), 1, 146.—= cunnus, Juv. 3, 97.— Poet.: ignea rima micans, i. e. a flash of lightning (qs. cleaving the sky), Verg. A. 8, 392; imitated by Plin. 2, 43, 43, [p. 1596] § 112.—II.Transf., comically: plenus rimarum sum: hac atque hac perfluo, I am full of chinks, i. e. can keep nothing to myself, conceal nothing, Ter. Eun. 1, 2, 25 (opp. tacere, continere); Plaut. Curc. 4, 2, 24. -
3 angustus
angustus adj. with comp. and sup. [ANG-], narrow, strait, contracted: iter, S.: fines, Cs.: rima, H.: mare, a strait: angustissima portus, Cs.— Fig., short, brief: dies, O.: spiritus, breathing.— Needy, pinching, stinting: pauperies, H.: res, poverty, Iu.: cum fides totā Italiā esset angustior, shaken, Cs.—Critical, difficult: rebus angustis animosus, H.—Of character, narrow, base, little, petty: animus: defensio angustior, less honorable. — Of thought or argument, narrow, trifling, subtle, hairsplitting: concertationes: interrogatiunculae.—Of style, brief, succinct: oratio: quae angustiora parietes faciunt, i. e. less discursive than in the forum.* * *angusta -um, angustior -or -us, angustissimus -a -um ADJnarrow, steep, close, confined; scanty, poor; low, mean; narrowminded, petty -
4 per-currō
per-currō percucurrī or percurrī, cursus, ere, to run, run along, run all the way, run through, hasten through, traverse, run over, pass over: curriculo percurre (ad villam), run quickly, T.: per temonem (currūs), along the pole, Cs.: agrum Picenum, Cs.: aristas, speed over, O.: pectine telas, V.: rima percurrit lumine nimbos, V.—Fig., of speech, to run over, go through, treat in succession: per omnīs civitates percurrit mea oratio: partes, quas modo percucurri: multas res oratione: Percurram quot villas possideat, Iu.—Of thought or vision, to run over, scan briefly, look over: id brevi: oculo, H.: paginas in annalibus magistratuum, look over, L.—Of feeling, to run through, penetrate: pectora metu percurrente, Cu. -
5 pervius
pervius adj. [per+via], that may be crossed, affording a passage, passable, accessible: aedes, T.: transitiones, thoroughfares: saltūs, L.: usus Tectorum inter se, V.: rima pervia flatibus, O.: equo loca pervia, O.: nihil ambitioni, Ta.—As subst n., a thoroughfare, passage, Ta.* * *pervia, pervium ADJpassable, traversable; penetrable -
6 rīmor
rīmor ātus, ārī, dep. [rima], to lay open, tear up, turn up: rastris terram, V.: prata Caystri, grub through, V.— To tear up, turn over, pry into, search, examine, explore, ransack: alqd repertum, V.: Pectora pullorum, Iu.: (canes) naribus auram, O.—Fig., to examine thoroughly, investigate, scrutinize: alqd: unde hoc sit, i. e. ferret out.* * *rimari, rimatus sum V DEPprobe, search; rummage about for, examine, explore -
7 rīmōsus
rīmōsus adj. [rima], full of cracks, abounding in chinks: cymba, V.: vasa, Iu.—Fig.: rimosā deponi in aure, i. e. in the ear of a babbler, H.* * *rimosa, rimosum ADJ -
8 angustum
angustus, a, um. adj. [v. ango], narrow, strait, esp. of local relations, close, contracted, small, not spacious (syn.: artus, brevis, contractus;I.opp. latus,
Cic. Ac. 2, 29, 92). [p. 120]Lit.:II.fretus,
Lucr. 1, 720:Angustum per iter,
id. 5, 1132; so Sall. J. 92, 7, and Vulg. Judith, 4, 6; 7, 5:pontes angusti,
Cic. Leg. 3, 17:domus,
id. Fin. 1, 20, 65:fauces portūs angustissimae,
Caes. B. C. 1, 25:fines,
id. B. G. 1, 2 Herz.:cellae,
Hor. S. 1, 8, 8:rima,
id. Ep. 1, 7, 29:Principis angustā Caprearum in rupe sedentis,
on the narrow rock, Juv. 10, 93 Herm., where Jahn reads augusta, both readings yielding an apposite sense:porta,
Vulg. Matt. 7, 13; ib. Luc. 13, 24 al.— Subst.: angustum, i, n., narrowness:per angustum,
Lucr. 4, 530:angusta viarum,
Verg. A. 2, 332:pontes et viarum angusta,
Tac. H. 4, 35.—Trop.A.In angustum concludere, adducere, deducere, etc., to reduce to a strait, i. e. to restrain, confine, etc.:B.ab illā immensā societate humani generis in exiguum angustumque concluditur,
Cic. Off. 1, 17:amicitia ex infinitā societate generis humani ita contracta est et adducta in angustum, ut, etc.,
id. Am. 5.—Of the passions, to curb, restrain, moderate:perturbationes animi contrahere et in angustum deducere,
Cic. Ac. 1, 10.—Of other things: clavus angustus, the narrow purple stripe upon the tunic, v. clavus:C.spiritus,
short, difficult, Cic. de Or. 1, 61:odor rosae,
not diffused far, Plin. 21, 4, 10, § 14.—Once also of the point of an arrow = acutus, Cels. 7, 5, n. 2.—Of time, short, brief:D.angustus dies,
Ov. Tr. 5, 10, 8; Stat. Th. 1, 442:nox,
Ov. Am. 3, 7, 25:tempus,
Luc. 4, 447.—Of means of living, and the like, pinching, scanty, needy:E.pauperies,
Hor. C. 3, 2, 1:res angusta domi,
Juv. 3, 164:mensa,
Sen. Thyest. 452: domus, poor, i. e. built without much expense, Tac. A. 2, 33.—Of other external relations of life, difficult, critical, uncertain:F.rebus angustis animosus atque Fortis adpare,
Hor. C. 2, 10, 21:cum fides totā Italiā esset angustior,
was weakened, Caes. B. C. 3, 1.— Subst.: angustum, i, n., a difficult, critical, condition, danger: in angustum cogi, * Ter. Heaut. 4, 2, 2:res est in angusto,
the condition is perilous, Caes. B. G. 2, 25:spes est in angusto,
hope is feeble, Cels. 8, 4.—Of mind or character, narrow, base, low, mean-spirited:G.nihil est tam angusti animi, tam parvi, quam amare divitias,
Cic. Off. 1, 20, 68:animi angusti et demissi,
id. Pis. 24, 57:ecce autem alii minuti et angusti, aut omnia semper desperantes, aut malevoli, invidi, etc.,
id. Fin. 1, 18, 61.—Of learned investigations that lay too much stress upon little things, subtle, hair-splitting:H.minutae angustaeque concertationes,
Cic. de Or. 3, 31:pungunt (Stoici) quasi aculeis, interrogatiunculis angustis,
id. Fin. 4, 3, 7.—Of discourse, brief, simple:I.et angusta quaedam et concisa, et alia est dilatata et fusa oratio,
Cic. Or. 56, 187:Intonet angusto pectore Callimachus,
i.e. in simple style, Prop. 2, 1, 40.— Adv.: angustē.Lit., of space, quantity, or number, within narrow limits, closely, hardly: recepissem te, nisi anguste sederem, if I were not in close quarters, Cic. ap. Macr. S. 2, 3:II.anguste putare vitem,
to prune close, Col. 4, 16, 1; so,anguste aliquid deputare,
id. 4, 22, 3:quā (re frumentariā) anguste utebatur,
in small quantity, Caes. B. C. 3, 16:tantum navium repperit, ut anguste quindecim milia militum, quingentos equites transportare possent, = vix,
scarcely fifteen thousand, id. ib. 3, 2.— Comp.:angustius pabulabantur,
within narrower range, Caes. B. C. 1, 59:aliae (arbores) radices angustius diffundunt,
Varr. R. R. 1, 37, 5:quanto sit angustius imperitatum,
Tac. A. 4, 4:eo anno frumentum propter siccitates angustius provenerat,
more scantily, Caes. B. G. 5, 24.— Sup.:Caesar (nitebatur) ut quam angustissime Pompeium contineret,
Caes. B. C. 3, 45:furunculus angustissime praecisus,
Col. 4, 24, 17. —Trop.A.In gen., within narrow limits:B.anguste intraque civiles actiones coërcere rhetoricam,
Quint. 2, 15, 36.— Comp.: haud scio an recte ea virtus frugalitas appellari possit, quod angustius apud Graecos valet, qui frugi homines chrêsimous appellant, id est tantum modo utiles, has a narrower meaning, Cic. Tusc. 3, 8, 16:Reliqui habere se videntur angustius, enatant tamen etc.,
seem to be more hampered, id. ib. 5, 31, 87.—Esp. of speaking or writing, closely, briefly, concisely, without diffuseness: anguste scribere, Cic. Mur. 13, 28:anguste et exiliter dicere,
id. Brut. 84, 289:anguste disserere,
id. Part. Or. 41, 139:presse et anguste rem definire,
id. Or. 33, 117:anguste materiem terminare,
Quint. 7, 4, 40.— Comp.:Pergit idem et urget angustius,
Cic. N. D. 2, 8, 22:concludere brevius angustiusque,
id. ib. 2, 7, 20. -
9 angustus
angustus, a, um. adj. [v. ango], narrow, strait, esp. of local relations, close, contracted, small, not spacious (syn.: artus, brevis, contractus;I.opp. latus,
Cic. Ac. 2, 29, 92). [p. 120]Lit.:II.fretus,
Lucr. 1, 720:Angustum per iter,
id. 5, 1132; so Sall. J. 92, 7, and Vulg. Judith, 4, 6; 7, 5:pontes angusti,
Cic. Leg. 3, 17:domus,
id. Fin. 1, 20, 65:fauces portūs angustissimae,
Caes. B. C. 1, 25:fines,
id. B. G. 1, 2 Herz.:cellae,
Hor. S. 1, 8, 8:rima,
id. Ep. 1, 7, 29:Principis angustā Caprearum in rupe sedentis,
on the narrow rock, Juv. 10, 93 Herm., where Jahn reads augusta, both readings yielding an apposite sense:porta,
Vulg. Matt. 7, 13; ib. Luc. 13, 24 al.— Subst.: angustum, i, n., narrowness:per angustum,
Lucr. 4, 530:angusta viarum,
Verg. A. 2, 332:pontes et viarum angusta,
Tac. H. 4, 35.—Trop.A.In angustum concludere, adducere, deducere, etc., to reduce to a strait, i. e. to restrain, confine, etc.:B.ab illā immensā societate humani generis in exiguum angustumque concluditur,
Cic. Off. 1, 17:amicitia ex infinitā societate generis humani ita contracta est et adducta in angustum, ut, etc.,
id. Am. 5.—Of the passions, to curb, restrain, moderate:perturbationes animi contrahere et in angustum deducere,
Cic. Ac. 1, 10.—Of other things: clavus angustus, the narrow purple stripe upon the tunic, v. clavus:C.spiritus,
short, difficult, Cic. de Or. 1, 61:odor rosae,
not diffused far, Plin. 21, 4, 10, § 14.—Once also of the point of an arrow = acutus, Cels. 7, 5, n. 2.—Of time, short, brief:D.angustus dies,
Ov. Tr. 5, 10, 8; Stat. Th. 1, 442:nox,
Ov. Am. 3, 7, 25:tempus,
Luc. 4, 447.—Of means of living, and the like, pinching, scanty, needy:E.pauperies,
Hor. C. 3, 2, 1:res angusta domi,
Juv. 3, 164:mensa,
Sen. Thyest. 452: domus, poor, i. e. built without much expense, Tac. A. 2, 33.—Of other external relations of life, difficult, critical, uncertain:F.rebus angustis animosus atque Fortis adpare,
Hor. C. 2, 10, 21:cum fides totā Italiā esset angustior,
was weakened, Caes. B. C. 3, 1.— Subst.: angustum, i, n., a difficult, critical, condition, danger: in angustum cogi, * Ter. Heaut. 4, 2, 2:res est in angusto,
the condition is perilous, Caes. B. G. 2, 25:spes est in angusto,
hope is feeble, Cels. 8, 4.—Of mind or character, narrow, base, low, mean-spirited:G.nihil est tam angusti animi, tam parvi, quam amare divitias,
Cic. Off. 1, 20, 68:animi angusti et demissi,
id. Pis. 24, 57:ecce autem alii minuti et angusti, aut omnia semper desperantes, aut malevoli, invidi, etc.,
id. Fin. 1, 18, 61.—Of learned investigations that lay too much stress upon little things, subtle, hair-splitting:H.minutae angustaeque concertationes,
Cic. de Or. 3, 31:pungunt (Stoici) quasi aculeis, interrogatiunculis angustis,
id. Fin. 4, 3, 7.—Of discourse, brief, simple:I.et angusta quaedam et concisa, et alia est dilatata et fusa oratio,
Cic. Or. 56, 187:Intonet angusto pectore Callimachus,
i.e. in simple style, Prop. 2, 1, 40.— Adv.: angustē.Lit., of space, quantity, or number, within narrow limits, closely, hardly: recepissem te, nisi anguste sederem, if I were not in close quarters, Cic. ap. Macr. S. 2, 3:II.anguste putare vitem,
to prune close, Col. 4, 16, 1; so,anguste aliquid deputare,
id. 4, 22, 3:quā (re frumentariā) anguste utebatur,
in small quantity, Caes. B. C. 3, 16:tantum navium repperit, ut anguste quindecim milia militum, quingentos equites transportare possent, = vix,
scarcely fifteen thousand, id. ib. 3, 2.— Comp.:angustius pabulabantur,
within narrower range, Caes. B. C. 1, 59:aliae (arbores) radices angustius diffundunt,
Varr. R. R. 1, 37, 5:quanto sit angustius imperitatum,
Tac. A. 4, 4:eo anno frumentum propter siccitates angustius provenerat,
more scantily, Caes. B. G. 5, 24.— Sup.:Caesar (nitebatur) ut quam angustissime Pompeium contineret,
Caes. B. C. 3, 45:furunculus angustissime praecisus,
Col. 4, 24, 17. —Trop.A.In gen., within narrow limits:B.anguste intraque civiles actiones coërcere rhetoricam,
Quint. 2, 15, 36.— Comp.: haud scio an recte ea virtus frugalitas appellari possit, quod angustius apud Graecos valet, qui frugi homines chrêsimous appellant, id est tantum modo utiles, has a narrower meaning, Cic. Tusc. 3, 8, 16:Reliqui habere se videntur angustius, enatant tamen etc.,
seem to be more hampered, id. ib. 5, 31, 87.—Esp. of speaking or writing, closely, briefly, concisely, without diffuseness: anguste scribere, Cic. Mur. 13, 28:anguste et exiliter dicere,
id. Brut. 84, 289:anguste disserere,
id. Part. Or. 41, 139:presse et anguste rem definire,
id. Or. 33, 117:anguste materiem terminare,
Quint. 7, 4, 40.— Comp.:Pergit idem et urget angustius,
Cic. N. D. 2, 8, 22:concludere brevius angustiusque,
id. ib. 2, 7, 20. -
10 bifidus
bĭfĭdus, a, um, adj. [bis-findo], cleft or divided into two parts (the usual form;rarer bifidatus and bifissus): bifidos relinquit Rima pedes,
Ov. M. 14, 303:ridicae,
Col. 4, 33, 4:lingua,
Plin. 11, 37, 65, § 171:stirps,
id. 17, 20, 34, § 150:cursus venarum,
id. 16, 39, 76, § 195:iter,
Val. Fl. 1, 570. -
11 gracilis
grăcĭlis, e (also ante-class. grăcĭlus, a, um, Lucil. ap. Non. 489, 21; plur.:I.gracilae virgines,
Ter. Eun. 2, 3, 22), adj. [Sanscr. karc, to be lean; old Lat. cracentes, slender (Enn. Ann. 497 Vahl.); cf. Gr. kolokanos], thin, slight, slender, slim; meagre, lean ( poet. and in Aug. prose; not in Cic.; but cf. gracilitas; syn.: exilis, tenuis, macer).Physically:B.in gracili macies crimen habere potest,
Ov. R. Am. 328:gracili sic tamque pusillo,
Hor. S. 1, 5, 69:quis multa gracilis te puer in rosa, etc.,
id. C. 1, 5, 1:puer,
Mart. 11, 43, 4:Indi,
Juv. 6, 466:capella,
Ov. M. 1, 299:equi hominesque paululi et graciles,
Liv. 35, 11, 7:arbores succinctioresque,
Plin. 16, 10, 17, § 39:resina (opp. pinguis),
id. 24, 6, 22, § 33:gracilis et ejuncida vitis,
id. 17, 22, 35, § 173:folium,
id. 19, 8, 54, § 171:comae et lanuginis instar,
Ov. Am. 1, 14, 23:stamen,
id. M. 6, 54:catena,
id. ib. 4, 176; cf.:vinculum auri,
Petr. 126:cacumen,
Ov. M. 10, 140:coronae,
Juv. 12, 87:viae petauri,
Mart. 2, 86, 7; cf.rima,
App. M. 4, p. 149:libellus,
Mart. 8, 24, 1:umbra,
Ov. Tr. 4, 10, 86:spuma,
Vulg. Sap. 5, 15.— Comp.:glans brevior et gracilior,
Plin. 16, 6, 8, § 19.— Sup.:fuit (Nero) ventre projecto, gracillimis cruribus,
Suet. Ner. 51.—Transf., opp. to fat or rich, meagre, scanty, poor (post-Aug.):II.ager,
Plin. 17, 22, 35, § 187:clivi,
Col. 2, 4, 11:vindemiae,
Plin. Ep. 9, 20, 2; 8, 15, 1:gracili Lare vivere,
App. Mag. p. 287; cf.pauperies,
id. M. 9, p. 219.—Trop., of style, simple, plain, unadorned ( poet. and in post-Aug. prose): materiae gracili sufficit ingenium. Ov. P. 2, 5, 26; cf.:1.lusimus, Octavi, gracili modulante Thalia,
Verg. Cul. 1: et in carmine et in soluta oratione genera dicendi probabilia sunt tria, quae Graeci charaktêras vocant nominaque eis fecerunt hadron, ischnon, meson. Nos quoque, quem primum posuimus, uberem vocamus, secundum gracilem, tertium mediocrem. Uberi dignitas atque amplitudo est:gracili venustas et subtilitas: medius in confinio est utriusque modi particeps, etc.,
Gell. 7, 14, 1 sq.; cf.:inter gracile validumque tertium aliquid constitutum est,
Quint. 12, 10, 66:praefationes tersae, graciles, dulces,
Plin. Ep. 2, 3, 1.—Of the speaker:non possumus esse tam graciles, simus fortiores,
Quint. 12, 10, 36.—Hence, adv.: grăcĭlĭter, slenderly.Lit., App. M. 3, p. 130.—2.Trop.:alia ornatius, alia gracilius esse dicenda,
more simply, Quint. 9, 4, 130. -
12 hiatus
I.Lit.:II.animalia cibum partim oris hiatu et dentibus ipsis capessunt, partim unguium tenacitate arripiunt,
Cic. N. D. 2, 47, 122:oris,
Suet. Claud. 27; Verg. A. 11, 680.—Without oris:ne immodicus hiatus rictum distendat,
Quint. 1, 11, 9:extremus exspirantis,
id. 6, 2, 31:Nemeaeus magnus hiatus Ille leonis,
Lucr. 5, 24; cf.:quinquaginta atris immanis hiatibus Hydra,
i. e. open mouths, Verg. A. 6, 576; Ov. M. 7, 557; 11, 61; Val. Fl. 1, 34:personae pallentis hiatus,
Juv. 3, 175:magno sublimis pardus hiatu,
id. 11, 123; Plin. 28, 4, 7, § 38; cf.of Boreas: imbres, sicco quos asper hiatu Persolidat Boreas,
with a dry throat, dry breath, Stat. Th. 1, 352:repentini terrarum hiatus,
Cic. N. D. 2, 5, 14:hauriri urbes terrae hiatibus,
Plin. 36, 15, 24, § 119; cf.:qui (Gyges) descendit in illum hiatum,
Cic. Off. 3, 9, 38:neu distracta (Natura) suum late dispandat hiatum,
Lucr. 6, 599:quantum caeli patet altus hiatus,
id. 4, 418; cf. id. 5, 375:fit et caeli ipsius hiatus, quod vocant chasma,
Plin. 2, 26, 26, § 96:corticis bipedalis hiatus,
id. 16, 12, 23, § 57:hiatus patuli fontis,
i. e. basin, Ov. M. 3, 162:specus est tenebroso caecus hiatu,
aperture, id. ib. 7, 409:veteris rimae cum texit hiatum,
Juv. 3, 195.— Poet.:quid dignum tanto feret hic promissor hiatu?
i. e. of such pompous language, high-flown style, Hor. A. P. 138; cf. Juv. 6, 636.—Trop.A.In gen., an eager desire, longing (so used by Tac.):B.libidine sanguinis et hiatu praemiorum,
Tac. H. 4, 42.—In partic., in gram., a hiatus: habet enim ille tamquam hiatus concursu vocalium molle quiddam et quod indicet non ingratam negligentiam, Cic. Or. 23, 77; Quint. 9, 4, 33:(Catullus) amans hiatus illius Homerici suavitatem, ebriosa dixit propter insequentis a litterae (verbi acinae) concentum,
Gell. 7, 20, 6. -
13 hisco
I. A.In gen.:B.tellus, ait, hisce,
Ov. M. 1, 546; cf.: magnae nunc hiscite terrae, Poët. ap. Quint. 9, 2, 26:rima hiscit,
Plin. 17, 14, 24, § 108:st, tace, aedes hiscunt,
Plaut. Ps. 4, 1, 42.—In partic., to open the mouth, to mutter (so most freq. and class.): respondebisne ad haec? aut omnino hiscere audebis? * Cic. Phil. 2, 43, 111:II.adversus dictatoriam vim,
Liv. 6, 16, 3:adversus praepotentis viros,
id. 45, 26, 7; 9, 4, 7; 10, 19, 7:cum non hisceret, ego intercessi,
Gell. 15, 9, 10:quoties sinit hiscere fluctus, Nominat Alcyonem, Ov M. 11, 566: raris turbatus vocibus hisco,
speak, Verg. A. 3, 314:dicere jussus Philotas non hiscere audebat,
Curt. 1, 9, 32:si quid tentaveris umquam hiscere,
Juv. 5, 127:loquantur, hiscant,
Lact. 5, 19, 14.— -
14 paries
părĭēs, ĕtis, m. (in Verg. A. 2, 442; 5, 589, pārietibus, quadrisyl.; see Carey's Lat. Prosody, § 47, p. 173) [kindr. with Sanscr. paryanta, from pari-iyanta, margo; Gr. peras, peirar], a wall (cf.: murus, maceria): aut permaceat paries percussus trifaci, Enn. ap. Fest. s. v. trifax, p. 367 Müll. (Ann. v. 524 Vahl.): tosti alti stant parietes, id. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 116 ib.):II.perfodere parietem,
Plaut. Mil. 2, 1, 64; id. As. 3, 2, 17:perforator parietum,
a term of abuse, id. Ps. 4, 2, 24:quasi mus, in medio pariete vorsabere,
id. Cas. 1, 52; id. Trin. 4, 3, 32:quae (domus nostra) non ea est, quam parietes nostri cingunt, etc.,
Cic. Rep. 1, 13, 19; cf. id. ib. 3, 9, 14; id. Mil. 27, 75; id. Top. 4, 22:parietes disturbare,
id. Par. 4, 1, 28: itaque parietes modo urbis stant;rem vero publicam penitus amisimus,
the walls, the houses, id. Off. 2, 8, 29:interiores templi parietes,
id. Verr. 2, 4, 55, § 122:intra parietes aluit eam gloriam, quam, etc.,
id. Brut. 8, 32; id. Quint. 11, 38:parietes turris lateribus exstruere,
Caes. B. C. 2, 9:parietibus textum caecis iter,
Verg. A. 5, 589:fissus tenui rimā paries,
Ov. M. 4, 65:quae pro pariete subjectae et omni opere conjunctae,
like a wall, Caes. B. G. 4, 17:non communione parietum sed propriis muris,
Tac. A. 15, 43.—Of walls of wickerwork:et paries lento vimine textus erat,
Ov. F. 6, 262:craticii parietes,
Vitr. 2, 8; Plin. 35, 14, 48, § 169; 17, 10, 11, § 62:craticulam et parietes,
the top and sides, Vulg. Exod. 30, 3.—Prov.:tua res agitur, paries cum proximus ardet,
Hor. Ep. 1, 18, 84:utrosque parietes linere,
to carry on both shoulders, Petr. 39: duos parietes de eādem fideliā dealbare, to kill two birds with one stone, Cur. ap. Cic. Fam. 7, 29, 2:in caducum parietem inclinare,
to lean on a broken reed, Spart. Hadr. 23.—Trop.:neve inter vos significetis ego ero paries,
partition-wall, Plaut. Truc. 4, 3, 14:densitatis,
rampart, Plin. 17, 10, 11, § 62. -
15 percurro
per-curro, percŭcurri or percurri, percursum, 3, v. a. and n.I.Act., to run through, hasten through; to pass through, traverse, run over, pass over or along class.; syn. peragro).A.Lit.:B.percurrere agrum Picenum,
Caes. B. C. 1, 15:labro calamos,
Lucr. 4, 588:rapido percurrens turbine campos,
id. 1, 273:pollice chordas,
Ov. Am. 2, 4, 27:conventus,
Hirt. B. G. 8, 46:Tenchteros et Cattos,
Flor. 4, 12:aristas,
to speed over, Ov. M. 10, 655:percurrens luna fenestras,
Prop. 1, 3, 31:pectine telas,
Verg. A. 7, 14; id. G. 1, 294:ignea rima micans percurrit lumine nimbos,
id. A. 8, 392: tempora nodo, i. e. to wind or bind round, Val. Fl. 6, 63.— Pass., Plin. 13, 12, 26, § 83:hortus fontano umore percurritur,
Pall. 1, 6.—Trop., to run through:2.amplissimos honores percucurrit,
i. e. filled the highest offices one after another, Suet. Ner. 3:quaesturam, praeturam,
id. Tib. 9; Plin. Ep. 1, 14, 7.—In pass.:percursis honorum gradibus,
Amm. 15, 13, 2.—To run over in speaking, to mention cursorily:3.partes, quas modo percucurri,
Cic. de Or. 3, 14, 52:quae breviter a te percursa sunt,
id. ib. 1, 47, 205:multas res oratione,
id. Div. 2, 46, 96:omnia poenarum nomina,
Verg. A. 6, 627:celebres in eā arte quam maximā brevitate,
Plin. 35, 8, 34, § 53:modice beneficia,
to mention in a cursory manner, Tac. A. 4, 40:paucis, quae cujusque ductu gens,
Vell. 2, 38, 1; Juv. 10, 225.—To run over in the mind or with the eye, to scan briefly, to look over:4.multa animo et cogitatione, multa etiam legendo,
Cic. de Or. 1, 50, 218:atque id percurram brevi,
id. Div. in Caecil. 32, 94:oculo,
to run over, Hor. S. 2, 5, 55:paginas in annalious magistratuum,
to run through, to look over, Liv. 9, 18, 12:pugnas,
Val. Fl. 6, 600.— Impers. pass., Cic. de Or. 2, 80, 328.—Of feelings, sensations, to run through, penetrate, agitate:II.omnium pectora occulto metu percurrente,
Curt. 4, 12, 14. —Neutr., to run, run along to or over any thing (class.):B.curriculo percurre (ad villam),
run thither quickly, Ter. Heaut. 4, 4, 11:ad forum,
id. And. 2, 2, 18: ad aliquem, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 16, 4:per temonem (currūs),
to run along the pole, Caes. B. G. 4, 33 fin.:per mare et terras,
Lucr. 6, 668.—Trop. (very rare), to pass; with per, to run over in speaking, touch upon in succession:nam per omnis civitates quae decumas habent, percurrit oratio mea,
Cic. Verr. 2, 3, 42, § 100. -
16 pervium
pervĭus, a, um, adj. [per-via], that has a passage through; hence,I.Lit., that may be passed through or crossed, affording a passage through, passable, pervious (class.):B.aedes,
Ter. Ad. 5, 7, 14:transitiones,
thoroughfares, passages, Cic. N. D. 2, 27, 67:hostes saltus pervios ceperant,
Liv. 9, 43:usus Tectorum inter se,
Verg. A. 2, 453:Phoebo non pervia taxus,
i. e. impervious to the sun's rays, Luc. 6, 645:pervius hastis,
id. 2, 310:rima pervia flatibus,
Ov. M. 15, 301:non ulli pervia vento,
id. ib. 2, 762:equo loca pervia,
id. ib. 8, 377:Baianae pervia cymbae stagna,
Juv. 12, 80:unde maxime pervius amnis,
is most fordable, Tac. A. 12, 12:Phasis pontibus CXX. pervius,
Plin. 6, 4, 4, § 13:sacraria Fauni pervia,
i. e. accessible to all, not set apart by consecration, Calp. Ecl. 1, 15.—Hence, subst.: pervĭum, ii, n., a thoroughfare, passage:ne pervium illa Germanis exercitibus esset,
Tac. H. 3, 8.—Transf.1. 2. II.Trop.: cor meum mihi nunc pervium est, my heart is now open, i. e. light or easy, Plaut. Ps. 2, 4, 70 (760 Ritschl):nihil ambitioni pervium,
accessible, Tac. A. 13, 4. -
17 pervius
pervĭus, a, um, adj. [per-via], that has a passage through; hence,I.Lit., that may be passed through or crossed, affording a passage through, passable, pervious (class.):B.aedes,
Ter. Ad. 5, 7, 14:transitiones,
thoroughfares, passages, Cic. N. D. 2, 27, 67:hostes saltus pervios ceperant,
Liv. 9, 43:usus Tectorum inter se,
Verg. A. 2, 453:Phoebo non pervia taxus,
i. e. impervious to the sun's rays, Luc. 6, 645:pervius hastis,
id. 2, 310:rima pervia flatibus,
Ov. M. 15, 301:non ulli pervia vento,
id. ib. 2, 762:equo loca pervia,
id. ib. 8, 377:Baianae pervia cymbae stagna,
Juv. 12, 80:unde maxime pervius amnis,
is most fordable, Tac. A. 12, 12:Phasis pontibus CXX. pervius,
Plin. 6, 4, 4, § 13:sacraria Fauni pervia,
i. e. accessible to all, not set apart by consecration, Calp. Ecl. 1, 15.—Hence, subst.: pervĭum, ii, n., a thoroughfare, passage:ne pervium illa Germanis exercitibus esset,
Tac. H. 3, 8.—Transf.1. 2. II.Trop.: cor meum mihi nunc pervium est, my heart is now open, i. e. light or easy, Plaut. Ps. 2, 4, 70 (760 Ritschl):nihil ambitioni pervium,
accessible, Tac. A. 13, 4. -
18 rimatim
rīmātim, adv. [rima], through the chinks:speculabunda,
Mart. Cap. 2, § 112. -
19 rimatus
rīmor, ātus, 1, v. dep. a. [rima].I.Orig. belonging to agricultural lang., to lay open, tear up, turn up the ground:II.rastris terram rimantur,
Verg. G. 3, 534.— Of animals, to root up, turn up, grub through:volucres rimantur prata Caystri,
Verg. G. 1, 384:stagna et paludes (volucres),
Col. 8, 15, 1:paludem (sues),
id. 7, 9, 7.—Transf., to tear up, turn over insearch of any thing; to pry into, search, examine, explore (not freq. till after the Aug. per.).A.Lit.:B.vultur Viscera rimatur epulis,
rummages for food, Verg. A. 6, 599:haruspex Pectora pullorum rimatur et exta catelli,
Juv. 6, 551:humum pilis et lanceis,
Tac. H. 2, 29:partes rimatur apertas, Qua vulnus letale ferat,
Verg. A. 11, 748: oculis caeli plagas, Varr. ap. Non. 382, 12; Stat. Th. 11, 526; cf.:elatis naribus auras,
Ov. Hal. 77; cf.:rimatus fustem cunctis vastiorem,
App. M. 3, p. 141, 14.— Absol.:quod cuique repertum Rimanti,
Verg. A. 7, 508. —Trop., to examine thoroughly, investigate (syn.: scrutor, investigo, indago): hanc quidem rationem naturae difficile est fortasse traducere ad id genus divinationis; sed tamen id quoque rimatur quantum potest, Posidonius (the figure taken from the haruspices or augurs), * Cic. Div. 1, 57, 130:2. ► a.mihi cuncta rimanti,
Quint. 3, 4, 6; cf. id. 5, 13, 23; 12, 8, 14:secreta,
Tac. A. 6, 3:metus ejus,
id. ib. 14, 57:offensas,
id. H. 4, 11 al. —Act. collat. form, rīmo, āre, Att. ap. Non. 382, 10; Poët. ap. Fest. s. v. ruspari, p. 265 Müll.; cf. Prisc. p. 799 P.—b.rī-mātus, a, um, pass., Sid. Ep. 7, 2. -
20 rimor
rīmor, ātus, 1, v. dep. a. [rima].I.Orig. belonging to agricultural lang., to lay open, tear up, turn up the ground:II.rastris terram rimantur,
Verg. G. 3, 534.— Of animals, to root up, turn up, grub through:volucres rimantur prata Caystri,
Verg. G. 1, 384:stagna et paludes (volucres),
Col. 8, 15, 1:paludem (sues),
id. 7, 9, 7.—Transf., to tear up, turn over insearch of any thing; to pry into, search, examine, explore (not freq. till after the Aug. per.).A.Lit.:B.vultur Viscera rimatur epulis,
rummages for food, Verg. A. 6, 599:haruspex Pectora pullorum rimatur et exta catelli,
Juv. 6, 551:humum pilis et lanceis,
Tac. H. 2, 29:partes rimatur apertas, Qua vulnus letale ferat,
Verg. A. 11, 748: oculis caeli plagas, Varr. ap. Non. 382, 12; Stat. Th. 11, 526; cf.:elatis naribus auras,
Ov. Hal. 77; cf.:rimatus fustem cunctis vastiorem,
App. M. 3, p. 141, 14.— Absol.:quod cuique repertum Rimanti,
Verg. A. 7, 508. —Trop., to examine thoroughly, investigate (syn.: scrutor, investigo, indago): hanc quidem rationem naturae difficile est fortasse traducere ad id genus divinationis; sed tamen id quoque rimatur quantum potest, Posidonius (the figure taken from the haruspices or augurs), * Cic. Div. 1, 57, 130:2. ► a.mihi cuncta rimanti,
Quint. 3, 4, 6; cf. id. 5, 13, 23; 12, 8, 14:secreta,
Tac. A. 6, 3:metus ejus,
id. ib. 14, 57:offensas,
id. H. 4, 11 al. —Act. collat. form, rīmo, āre, Att. ap. Non. 382, 10; Poët. ap. Fest. s. v. ruspari, p. 265 Müll.; cf. Prisc. p. 799 P.—b.rī-mātus, a, um, pass., Sid. Ep. 7, 2.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
rima — rima … Dictionnaire des rimes
Rima — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase rima (desambiguación). Rima (del latín rhythmus y éste del griego rythmós) es la repetición de una secuencia de fonemas o sonidos al final del verso a partir de la última vocal… … Wikipedia Español
rima — s. f. 1. Uniformidade de sons na terminação de duas ou mais palavras. 2. Repetição do mesmo som, no fim de dois ou muitos versos. 3. Fenda; greta; atiradeira. 4. Pequena ferida cinzenta na mama das fêmeas (do gado). 5. [Portugal: Regionalismo]… … Dicionário da Língua Portuguesa
RIMA — bezeichnet die Stimmritze Rima glottidis, siehe Stimmlippe eine altnordische Gedichtform, siehe Rima (Ballade) eine italienische Gedichtform Terza Rima, siehe Terzine eine langgezogene geologische Struktur des Mondes, siehe Mondrille Rima,… … Deutsch Wikipedia
rima — RIMÁ, rimez, vb. I. intranz. 1. (Despre două sau mai multe cuvinte) A avea aceleaşi sunete în silabele finale. ♦ fig. (Despre lucruri, idei, persoane etc.) A se potrivi, a se afla în consens. 2. (Rar) A face versuri cu rimă. – Din fr. rimer.… … Dicționar Român
Rima — bezeichnet die Stimmritze Rima glottidis, siehe Stimmlippe eine altnordische Gedichtform, siehe Ríma eine italienische Gedichtform Terza Rima, siehe Terzine eine langgezogene geologische Struktur des Mondes, siehe Mondrille Rima, namentlich: den… … Deutsch Wikipedia
rima (1) — {{hw}}{{rima (1)}{{/hw}}s. f. 1 Consonanza per identità di suono di due o più parole dalla vocale accentata alla fine: rima piana, tronca, sdrucciola | Rima baciata, di due versi consecutivi | Rima alternata, di versi che rimano alternativamente… … Enciclopedia di italiano
rima — ríma ž DEFINICIJA knjiž. glasovno podudaranje krajnjih slogova (ob. od naglašenog vokala posljednje riječi) dvaju (ili više) stihova; rimovani izraz, srok SINTAGMA daktilska rima rima s podudaranjem u tri sloga; muška rima rima s podudaranjem u… … Hrvatski jezični portal
rima — sustantivo femenino 1. Área: retórica Igualdad o semejanza entre los sonidos de dos o más palabras a partir de la última sílaba acentuada. rima asonante Igualdad entre los sonidos vocálicos de dos o más palabras a partir de la última sílaba… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
rimă — RÍMĂ, rime, s.f. Repetare a sunetelor finale în două sau în mai multe versuri (începând cu ultima silabă accentuată); p. ext. potrivire a sunetelor finale a două cuvinte. ♦ Cuvânt (ori segment dintr un cuvânt) care rimează cu altul. ♦ Vers. – Din … Dicționar Român
rima — rimà interj. Šn, Alk avino ar veršio erzinimo žodis: Ei, rima rima – budikšt! Rdm. Rimà rimà, bau! Gs … Dictionary of the Lithuanian Language