-
1 podpalić
podpalać w piecu den Ofen anheizen; KULIN anbraten -
2 podpalić
-
3 podpalać
naleśniki polać likierem i podpalić die Eierkuchen mit Likör flambieren -
4 podpalać
podpalać w piecu den Ofen anheizen; KULIN anbraten -
5 anstecken
an|steckenI. vt2) ( anzünden)4) ( infizieren)jdn mit etw \anstecken zarazić kogoś czymś5) ( fig)jdn mit seiner Begeisterung \anstecken zarazić kogoś swoim zapałemII. vrsich [bei jdm] mit etw \anstecken zarazić się czymś [od kogoś] -
6 anzünden
-
7 Brand
etw in \Brand setzen/stecken podpalić cośin \Brand geraten zapalić siędas Haus ist in \Brand geraten w domu wybuchł pożar2) (fam: Durst)jd hat einen [tüchtigen] \Brand komuś [strasznie] chce się pić, ktoś usycha z pragnienia -
8 Feuer
Feuer ['fɔyɐ] <-s, -> ntdas olympische \Feuer znicz m [o ogień m ] olimpijskijdm \Feuer geben (fam: jdm eine Zigarette anzünden) dać [o podać] komuś ogień ( pot)\Feuer legen podpalić\Feuer! pali się!\Feuer! ognia!das \Feuer eröffnen Militär: otworzyć ogieńdas \Feuer einstellen Militär: wstrzymać ogień5) \Feuer und Flamme [für jdn/etw] sein ( fam) zachwycać się [kimś/czymś][bei etw] \Feuer fangen ( fig für etw begeistert sein) zachwycać się [czymś][bei jdm] \Feuer fangen ( sich in jdn verlieben) zakochać się w kimśfür jdn durchs \Feuer gehen skoczyć [o pójść] dla kogoś w ogień
См. также в других словарях:
podpalić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}podpalać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podpalić — dk VIa, podpalićlę, podpalićlisz, podpalićpal, podpalićlił, podpalićlony podpalać ndk I, podpalićam, podpalićasz, podpalićają, podpalićaj, podpalićał, podpalićany 1. «spowodować zapalenie się czegoś; rozniecić ogień, wzniecić pożar» Podpalić… … Słownik języka polskiego
podpalać — → podpalić … Słownik języka polskiego
puścić coś z dymem — Podpalić coś Eng. To burn; to set something on fire … Słownik Polskiego slangu
podpalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podpalaćam, podpalaća, podpalaćają, podpalaćany {{/stl 8}}– podpalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, podpalaćlę, podpalaćli, podpalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kłaść pod… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzucić — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… … Słownik frazeologiczny
rzucać — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… … Słownik frazeologiczny
pod- — 1. «przedrostek modyfikujący znaczenie podstawowego tematu czasownika» a) «oznacza kierunek działania poniżej czegoś, w dolną część czegoś, np. podkopać, podkreślić, podpisać» b) «oznacza ruch z dołu do góry, np. podnieść, podsadzić, podskoczyć»… … Słownik języka polskiego
podłożyć — dk VIb, podłożyćżę, podłożyćżysz, podłożyćłóż, podłożyćżył, podłożyćżony podkładać ndk I, podłożyćam, podłożyćasz, podłożyćają, podłożyćaj, podłożyćał, podłożyćany 1. «włożyć coś pod coś, umieścić coś pod czymś; podsunąć, podstawić, podsadzić»… … Słownik języka polskiego
podpalany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. podpalić (p.) podpalany w użyciu przym. «o zwierzęciu, głównie o psie i o koniu: mający sierść rudobrunatną, ciemnożółtą w niektórych miejscach, zwłaszcza na pysku, na piersiach i brzuchu, na nogach» Czarny,… … Słownik języka polskiego
pozapalać — dk I, pozapalaćam, pozapalaćasz, pozapalaćają, pozapalaćaj, pozapalaćał, pozapalaćany 1. «zapalić wiele czegoś, zapalić w wielu miejscach; zapalić jedno po drugim» Pozapalać lampy, świece. Pozapalać wszystkie światła. 2. «rozpalić, rozniecić… … Słownik języka polskiego