-
81 Pedant
-
82 pédant
pedantic, pedant -
83 Pedant
Pe'dant m <Pedanten; Pedanten> pedant m, puntičkář m -
84 Pedant
m1. fusspot2. opsimath3. pedant -
85 Pedant
m (8), \Pedantin f (12) pedant, xırdaçı, vasvası (kişi, qadın) -
86 pedant
[ʹpednt] n1) педант2) доктринёр -
87 Pedant
m -en, -en -
88 pedant
австр.см. pedantisch -
89 pédant
-
90 pedant
-
91 pedant
[`ped(ə)nt]педантдоктринерАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > pedant
-
92 Pedant
сущ.общ. педант -
93 pedant
сущ.общ. педант -
94 pedant
[ped·ant || 'pedənt]◙ n. קפדן; דקדקן; פדנט* * *◙ טנדפ ;ןקדקד ;ןדפק◄ -
95 pedant
-en, -er -
96 pedant
сущ.общ. педант -
97 pedant
прил.общ. педант, педантичный -
98 pedant
[pedand] sb. -en, -er, -erneпедант -
99 pedant
-
100 pedant
педaнтпедантический, педантичный, щепетильный
См. также в других словарях:
pédant — pédant, ante [ pedɑ̃, ɑ̃t ] n. et adj. • pedante 1560; it. pedante, du gr. paideuin « éduquer, enseigner » 1 ♦ N. m. Vx (souvent péj.) Celui qui enseigne aux enfants. « M. Joubert, morne pédant montagnard [...] qui me montrait le latin »… … Encyclopédie Universelle
pedant — PEDÁNT, Ă, pedanţi, te, adj., s.m. şi f. 1. adj. (Despre oameni şi manifestările lor) Cu pretenţii de erudiţie şi de competenţă deosebită; meticulos; minuţios peste măsură; pedantic, pedantesc. 2. s.m. şi f. Persoană care face mereu paradă de… … Dicționar Român
Pedant — Sm std. (17. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. pédant (auch: Schulmeister ), dieses aus it. pedante, vielleicht zu gr. paideúein erziehen, bilden, unterrichten (Pädagogik). Die Bezeichnung für Schulmeister wird mit abwertendem Nebenton… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
pedant — pèdant (pedȁnt) m <G mn nātā> DEFINICIJA 1. onaj koji je strog, savjestan u ispunjavanju formalnih zahtjeva (u znanosti, u životu i sl.) 2. pejor. nekreativna osoba koja se iscrpljuje u pojedinostima i sitničavostima; cjepidlaka ETIMOLOGIJA … Hrvatski jezični portal
Pedant — Ped ant, n. [F. p[ e]dant, It. pedante, fr. Gr. ? to instruct, from pai^s boy. See {Pedagogue}.] 1. A schoolmaster; a pedagogue. [Obs.] Dryden. [1913 Webster] A pedant that keeps a school i th church. Shak. [1913 Webster] 2. One who puts on an… … The Collaborative International Dictionary of English
pedant — [ped′ nt] n. [Fr pédant, pedant, schoolmaster < It pedante, ult. < Gr paidagōgos: see PEDAGOGUE] 1. a person who puts unnecessary stress on minor or trivial points of learning, displaying a scholarship lacking in judgment or sense of… … English World dictionary
pedant — 1580s, schoolmaster, from M.Fr. pédant (1560s), from It. pedante teacher, schoolmaster, apparently an alteration of L.L. paedagogantem (nom. paedagogans), prp. of paedagogare (see PEDAGOGUE (Cf. pedagogue)). Meaning person who trumpets minor… … Etymology dictionary
Pedant — »Kleinigkeits , Umstandskrämer, Haarspalter«: Das Fremdwort wurde um 1600 aus frz. pédant »Schulmeister; engstirniger Kleinigkeitskrämer« entlehnt, das seinerseits aus gleichbed. it. pedante stammt. It. pedante gehört wohl zu griech. paideúein… … Das Herkunftswörterbuch
pedant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. pedantncie; lm M. pedantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek wykonujący coś z przesadną dokładnością, nadmiernie drobiazgowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Denerwujący pedant. Być pedantem w badaniach, w pracach domowych.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pedant — ► NOUN ▪ a person excessively concerned with minor detail or with displaying technical knowledge. DERIVATIVES pedantic adjective pedantically adverb pedantry noun. ORIGIN French pédant, probably related to PEDAGOGUE(Cf. ↑pedagogue) … English terms dictionary
Pedant — (v. ital. Pedante, Schulmeister), Einer, welcher allzugeflissentlich sich an eine Regel hält, die, nur in einem bestimmten Kreise u. unter gewissen Bedingungen anwendbar, er gleichwohl im geselligen Leben auch dann befolgt, wo andere u. höhere… … Pierer's Universal-Lexikon