-
21 Pedant
Pedant, s. pedantisch.
-
22 Pedant
Pedant m <Pedanten; Pedanten> titiz, müşkülpesent -
23 pédant
Pedante -
24 pedant
-
25 pedant
-
26 Pedant
-
27 pedant
pedant австр. см. pedantisch -
28 Pedant
( pej) müşkülpesent; ( zimperlich) titiz -
29 Pedant
m; -en, -en; pej. pedant, stickler* * *der Pedantpedant; prig; scholastic; square-toes* * *Pe|dạnt [pe'dant]1. m -en, -en, Pe|dan|tin[-'dantɪn]2. f -, -nenpedant* * *Pe·dant(in)<-en, -en>[peˈdant]m(f) pedant* * *der; Pedanten, Pedanten, Pedantin, die; Pedant, Pedantnen pedant* * ** * *der; Pedanten, Pedanten, Pedantin, die; Pedant, Pedantnen pedant* * *-en m.pedant n. -
30 pedant
noun* * *['pedənt]2) (a person who attaches too much importance to minor details.) der/die Pedant(in)•- academic.ru/54238/pedantic">pedantic- pedantically
- pedantry* * *ped·ant[ˈpedənt]* * *['pedənt]nPedant( in) m(f), Kleinigkeitskrämer(in) m(f)* * *pedant [ˈpedənt] s1. Pedant(in), Kleinigkeitskrämer(in)2. Buchgelehrte(r) m/f(m)3. Schulmeister(in)* * *noun* * *n.Pedant -en m. -
31 pédant
pedɑ̃adjschulmeisterhaft, belehrendpédantI Adjectifpéjoratif Besserwisser(in) masculin(féminin) -
32 pedant
'pedənt1) (a person who makes a great show of his knowledge.) pedante2) (a person who attaches too much importance to minor details.) pedante, perfeccionista, meticuloso•- pedantic- pedantically
- pedantry
tr['pedənt]1 pedante nombre masulino o femeninopedant ['pɛdənt] n: pedante mfn.• dómine s.m.• pedante s.m.'pedṇtnoun pedante mf['pedǝnt]N pedante mf* * *['pedṇt]noun pedante mf -
33 pedant
'pedənt1) (a person who makes a great show of his knowledge.) pedant, paragrafrytter2) (a person who attaches too much importance to minor details.) pedant, pirket person•- pedantic- pedantically
- pedantrysubst. \/ˈped(ə)nt\/pedant -
34 pedant
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pedant
-
35 pedant
-
36 pedant
substantiv1. pedantMin chef som är pedant kräver att jag ska ta besväret med hälften av hennes pedanteri
Min chef, der er pedant, kræver at jeg skal tage mig af halvdelen af hendes pedanteri
-
37 pedant·o
педант \pedant{}{·}o{}{·}a педантичный \pedant{}{·}o{}e педантично \pedant{}{·}o{}ec{·}o педантичность, педантизм. -
38 pedant
-
39 pedant
substantiv1. pedantMin chef som är pedant kräver att jag ska ta besväret med hälften av hennes pedanteri
Min chef, der er pedant, kræver at jeg skal tage mig af haldvdelen af hendes pedanteri -
40 pedant
Iсущ. педант:1. формалист в науке2. человек, неуклонно следующий принятому образу мыслей, устоявшимся привычкам, придающий много значения мелочамIIприл.1. педантический (свойственный педанту). Pedant dəqiqliyi педантическая точность2. педантичный, педантский (отличающийся педантизмом). Pedant adam педантичный человек, pedant münəsibəti педантичное отношение
См. также в других словарях:
pédant — pédant, ante [ pedɑ̃, ɑ̃t ] n. et adj. • pedante 1560; it. pedante, du gr. paideuin « éduquer, enseigner » 1 ♦ N. m. Vx (souvent péj.) Celui qui enseigne aux enfants. « M. Joubert, morne pédant montagnard [...] qui me montrait le latin »… … Encyclopédie Universelle
pedant — PEDÁNT, Ă, pedanţi, te, adj., s.m. şi f. 1. adj. (Despre oameni şi manifestările lor) Cu pretenţii de erudiţie şi de competenţă deosebită; meticulos; minuţios peste măsură; pedantic, pedantesc. 2. s.m. şi f. Persoană care face mereu paradă de… … Dicționar Român
Pedant — Sm std. (17. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. pédant (auch: Schulmeister ), dieses aus it. pedante, vielleicht zu gr. paideúein erziehen, bilden, unterrichten (Pädagogik). Die Bezeichnung für Schulmeister wird mit abwertendem Nebenton… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
pedant — pèdant (pedȁnt) m <G mn nātā> DEFINICIJA 1. onaj koji je strog, savjestan u ispunjavanju formalnih zahtjeva (u znanosti, u životu i sl.) 2. pejor. nekreativna osoba koja se iscrpljuje u pojedinostima i sitničavostima; cjepidlaka ETIMOLOGIJA … Hrvatski jezični portal
Pedant — Ped ant, n. [F. p[ e]dant, It. pedante, fr. Gr. ? to instruct, from pai^s boy. See {Pedagogue}.] 1. A schoolmaster; a pedagogue. [Obs.] Dryden. [1913 Webster] A pedant that keeps a school i th church. Shak. [1913 Webster] 2. One who puts on an… … The Collaborative International Dictionary of English
pedant — [ped′ nt] n. [Fr pédant, pedant, schoolmaster < It pedante, ult. < Gr paidagōgos: see PEDAGOGUE] 1. a person who puts unnecessary stress on minor or trivial points of learning, displaying a scholarship lacking in judgment or sense of… … English World dictionary
pedant — 1580s, schoolmaster, from M.Fr. pédant (1560s), from It. pedante teacher, schoolmaster, apparently an alteration of L.L. paedagogantem (nom. paedagogans), prp. of paedagogare (see PEDAGOGUE (Cf. pedagogue)). Meaning person who trumpets minor… … Etymology dictionary
Pedant — »Kleinigkeits , Umstandskrämer, Haarspalter«: Das Fremdwort wurde um 1600 aus frz. pédant »Schulmeister; engstirniger Kleinigkeitskrämer« entlehnt, das seinerseits aus gleichbed. it. pedante stammt. It. pedante gehört wohl zu griech. paideúein… … Das Herkunftswörterbuch
pedant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. pedantncie; lm M. pedantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek wykonujący coś z przesadną dokładnością, nadmiernie drobiazgowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Denerwujący pedant. Być pedantem w badaniach, w pracach domowych.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pedant — ► NOUN ▪ a person excessively concerned with minor detail or with displaying technical knowledge. DERIVATIVES pedantic adjective pedantically adverb pedantry noun. ORIGIN French pédant, probably related to PEDAGOGUE(Cf. ↑pedagogue) … English terms dictionary
Pedant — (v. ital. Pedante, Schulmeister), Einer, welcher allzugeflissentlich sich an eine Regel hält, die, nur in einem bestimmten Kreise u. unter gewissen Bedingungen anwendbar, er gleichwohl im geselligen Leben auch dann befolgt, wo andere u. höhere… … Pierer's Universal-Lexikon