Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

pap

  • 1 Pultiphagonides

    Pultĭphăgōnĭdes, ae, m. [pultiphagus], the pap-eater, a comically formed designation for an old Roman, who ate pap instead of bread (v. puls), Plaut. Poen. prol. 54.

    Lewis & Short latin dictionary > Pultiphagonides

  • 2 cremor

        cremor ōris, m     a thick vegetable juice, O.
    * * *
    gruel, pap, decoction; thick juice made by boiling grain or animal/vegetables)

    Latin-English dictionary > cremor

  • 3 mamilla

        mamilla ae, f dim.    [mamma], a breast, pap, nipple, teat, Iu.
    * * *
    breast, teat

    Latin-English dictionary > mamilla

  • 4 mamma

        mamma ae, f, μάμμα, a breast, pap: filio mammam dare, T.: puer mammam appetens: viri mammae.—Of animals, a teat, dug.
    * * *
    breast, udder

    Latin-English dictionary > mamma

  • 5 pampinus

        pampinus ī, m and f    [PAP-], a tendril of a vine, vine-leaf, vine-foliage: uva vestita pampinis: Ornatus viridi tempora pampino Liber, H.
    * * *
    vine shoot, vine foliage

    Latin-English dictionary > pampinus

  • 6 papula

        papula ae, f dim.    [PAP-], a pustule, pimple: ardentes, V.
    * * *
    pimple, pustule

    Latin-English dictionary > papula

  • 7 puls

        puls pultis, f    [1 PAL-], a thick pap, pottage, porridge, mush (used in sacrifices, and given to the sacred chickens): si in offam pultis invasit (avis): grandes fumabant pultibus ollae (as food of the poor), Iu.
    * * *
    meal, porridge, mush (used in sacrifice and given to sacred chickens)

    Latin-English dictionary > puls

  • 8 tȳrotarīchos

        tȳrotarīchos ī, m, τυροτάριχοσ, a ragout of cheese and salt-fish.     ūber eris, n    [cf. οὖτηαρ; Engl. udder], a teat, pap, dug, udder, breast: alit ubere fetūs, V.: distentum, O.: uberibus lupinis inhians: siccare ovis ubera, V.: Equina, H.: sua quemque mater uberibus alit, Ta.— Richness, fruitfulness, fertility: fertilis ubere campus, V.— A fruitful field, fertile soil: in denso non segnior ubere Bacchus, V.: vitibus almis Aptius, V.
    * * *

    Latin-English dictionary > tȳrotarīchos

  • 9 cremum

    gruel, pap, decoction; thick juice made by boiling grain or animal/vegetables)

    Latin-English dictionary > cremum

  • 10 acerneus

    ăcernĕus, a, um, adj. [1. ăcer], of maple (late Lat.): cancelli, Inscr. ap. Fabr. p. 745, note 513: pocula, Ven. Ep. 1 ad Greg. Pap.; cf. acernus.

    Lewis & Short latin dictionary > acerneus

  • 11 augusto

    augusto, āre, v. a. [1. augustus], to render venerable, to glorify:

    deos,

    Arn. 6, p. 201.— P. a.: augustātus, a, um, adj., made venerable, i. e. consecrated: mensa, Jus Pap. ap. Macr. S. 3, 11 dub.

    Lewis & Short latin dictionary > augusto

  • 12 cremor

    crĕmor, ōris, m. [kindr. with cremo], the thick juice obtained from animal or vegetable substances, thick broth, pap, etc., Cato, R. R. 86; Plaut. Pers. 1, 3, 15; Cels. 3, 7, 2; 6, 6, 26; Ov. M. Fac. 95.

    Lewis & Short latin dictionary > cremor

  • 13 granea

    grānĕus, a, um, adj. [granum], of corn, only as subst.: grānĕa, ae, f. (sc. puls), a sort of frumenty or pap made of pounded corn, Cato, R. R. 86; Hier. Paralip. 1, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > granea

  • 14 graneus

    grānĕus, a, um, adj. [granum], of corn, only as subst.: grānĕa, ae, f. (sc. puls), a sort of frumenty or pap made of pounded corn, Cato, R. R. 86; Hier. Paralip. 1, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > graneus

  • 15 mamilla

    mămilla (incorrectly mamm-; cf. Lachm. ad Lucr. vol. 2, p. 36), ae, f. dim. [mamma], a breast, pap, nipple, teat.
    I.
    Lit., Vell. 2, 70, 5; Juv. 6, 400:

    laeva in parte mamillae Nil salit juveni,

    id. 7, 159:

    scrofa triginta clara mamillis,

    id. 12, 74; 13, 163.—As a term of endearment, Plaut. Ps. 1, 2, 47.—
    II.
    Transf., a little pipe joined to a larger one, Varr. R. R. 3, 14, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > mamilla

  • 16 mamma

    mamma, ae, f., = ma:mma, a breast, pap, esp. of females, rarely of males; also, a teat, dug of animals.
    I.
    Lit.:

    puero isti date mammam,

    give him the breast, suckle him, Plaut. Truc. 2, 5, 1; id. Trin. 5, 1, 16:

    puer in gremio matris sedens, mammam appetens,

    Cic. Div. 2, 41, 85:

    ubera mammarum,

    Lucr. 5, 885.—Of a man:

    mammas homo solus e maribus habet,

    Plin. 11, 39, 95, § 232; Cic. Fin. 3, 5, 18; Just. 12, 9 fin. —Of animals, Cic. N. D. 2, 51, 18:

    mammam sugere,

    Varr. R. R. 2, 1, 20:

    mammas praebere,

    Plin. 11, 40, 95, § 234:

    mamma sterilescit,

    dries up, id. ib. —
    II.
    Transf.
    A.
    A protuberance on the bark of a tree, Plin. 17, 16, 26, § 118.—
    B.
    In the language of children, mother, mamma: cum cibum ac potionem buas ac papas vocent, matrem mammam, patrem tatam, Varr. ap. Non. 81, 4; Mart. 1, 101, 1. —In inscrr., for mother, Inscr. Orell. 2769; 2813; for grandmother, Inscr. Mur. 1134, 3; for nurse, Inscr. Visc. Mus. Pio-Clem. t. 2, p. 82.

    Lewis & Short latin dictionary > mamma

  • 17 Muto

    1.
    mūto, āvi, ātum (arch. subj. mutassis, Plaut. Aul. 3, 6, 49; inf. pass. mutarier, id. Men. prol. 74), 1, v. a. and n. freq. [moveo].
    I.
    Prop., to move, to move away or from its place, to move to a place (rare):

    neque se luna quoquam mutat,

    does not move, does not budge, Plaut. Am. 1, 1, 117: illa tamen se Non habitu mutatve loco, does not quit her dress or her dwelling, Hor. S. 2, 7, 64:

    ne quis invitus civitate mutetur,

    be forced to leave, be driven from, Cic. Balb. 13, 30:

    hinc dum muter,

    if I can only get away from here, Ov. Tr. 5, 2, 73.—
    II.
    Transf.
    A.
    Of change in the thing spoken of itself.
    1.
    In gen.
    a.
    Act., to alter, change a thing (freq. and class.; cf.

    vario): sententiam mutare numquam,

    Cic. Mur 29, 61: ego rogatus mutavi consilium meum. id. Fam. 4, 4, 4:

    consuetudinem dicendi,

    id. Brut. 91, 314:

    mentes vestras voluntatesque,

    id. Prov. Cons. 10, 25:

    cum testamentum mutare cuperet,

    id. Clu. 11, 31: propositum. Petr. 116:

    ne haec mutet fidem,

    Plaut. Mil. 4, 1, 36: nequeo exorare [p. 1181] ut me maneat et cum illo ut mutet fidem, Ter. Phorm. 3, 2, 28:

    tabulas,

    to alter one's will, Juv. 14, 55.— Absol.:

    natura nescia mutari,

    incapable of change, Juv. 13, 240. —With ob:

    mutatum jus ob unius feneratoris libidinem,

    Liv. 8, 28, 1:

    facilem mutatu gentem,

    Tac. A. 14, 23.—With ad:

    gubernatori ad incursus tempestatum... ratio mutanda est,

    Quint. 10, 7, 3:

    ad singulas paene distinctiones vultus mutandus est,

    id. 11, 3, 47.—With Gr. acc.:

    mutata suos flumina cursus,

    Verg. E. 8, 4:

    negat quicquam ex Latinā ratione mutandum,

    Quint. 1, 5, 89.—With cum:

    cum illo fidem,

    Ter. Phorm. 3, 2, 28 supra; more freq. cum aliquā re, to change with or under the influence of a thing:

    facies locorum cum ventis simul mutatur,

    Sall. J. 78, 3:

    qui cum fortunā non animum mutāsset,

    Vell. 2, 82, 2:

    quarum uvarum vini jucunditas cum regione mutatur,

    Col. 3, 2, 16; Ambros. in Abrah. 2, 10, 68.—With in and acc.:

    bona facile mutantur in pejus,

    Quint. 1, 1, 5.—With ex:

    nisi forte non ex Graeco mutantes, etc.,

    Quint. 3, 4, 14:

    ex feminis mutari in mares,

    Plin. 7, 4, 3, § 36. —With de:

    de uxore nihil mutat,

    Ter. And. 5, 4, 46.—With ab:

    quantum mutatus ab illo Hectore,

    Verg. A. 2, 274:

    longe mutatus ab illo Sampsone, qui, etc.,

    Ambros. Spir. Sanc. 2, prol. § 13.—Non mutat, with rel.-clause, it makes no difference: nec mutat confestim, an interjecto tempore, fidem suam adstrinxerunt, Pap. Dig. 46, 1, 52, § 2. —With abl. instrum. ( poet.):

    ut silvae foliis pronos mutantur in annos,

    Hor. A. P. 60.—
    b.
    Neutr., = mutari, to alter, change:

    quantum mores mutaverint argumentum,

    Liv. 39, 51, 10:

    postquam mutabat aestus,

    Tac. A. 2, 23; 12, 20:

    annona ex ante convectā copiā nihil mutavit,

    Liv. 5, 13, 1:

    mox in superbiam mutans,

    Tac. A. 12, 29:

    adeo animi mutaverant, ut clariorem inter Romanos deditio Postumium... faceret,

    Liv. 9, 12, 3:

    tantum mutāsse fortunam, ut, etc.,

    id. 29, 3, 10; 39, 51, 10.—
    (β).
    To differ, be different:

    pastiones hiberno ac verno tempore hoc mutant,

    Varr. R. R. 2, 2, 12:

    quantum mutare a Menandro Caecilius visus est,

    Gell. 2, 23, 7.—
    (γ).
    Of style, to vary:

    an ego... poetis, et maxime tragicis concederem, ut ne omnibus locis eādem contentione uterentur, crebroque mutarent? etc.,

    Cic. Or. 31, 109.—
    2.
    In partic.
    a.
    To change the color of, to color, dye (cf.:

    inficio, imbuo): aries jam suave rubenti Murice, jam croceo mutabit vellera luto,

    Verg. E. 4, 44:

    nec lanarum colores, quibus simplex ille candor mutatus est, elui possunt,

    Quint. 1, 1, 5.—
    b.
    To change for the better, make better, to improve: placet tibi factum, Micio? Mi.:

    non, si queam mutare,

    Ter. Ad. 4, 7, 19.—
    c.
    To change for the worse; pass., of wine, to spoil, turn, etc.:

    ac, nisi mutatum, parcit defundere vinum,

    Hor. S. 2, 2, 58:

    melle mutatum (sc. balsamum),

    adulterated, Plin. 12, 25, 54, § 122.—
    B.
    Of change in its relation to other things, etc.
    1.
    In gen., to change one thing, etc., for another:

    mutatis ad celeritatem jumentis,

    Caes. B. C. 3, 11:

    vestimenta mutanti tunica ardere visa est,

    Suet. Tib. 14:

    calceos et vestimenta,

    Cic. Mil. 10, 28.—Esp. freq.: mutare vestem, to change one's dress: An. Muta vestem. Ch. Ubi mutem?... An. Eamus ad me. Ibi proximum'st ubi mutes, Ter. Eun. 3, 5, 61 sqq.:

    mutando nunc vestem, nunc tegumenta capitis,

    Liv. 22, 1, 3; Sen. Ep. 18, 2.—Esp., to put on the garb of mourning, of humility, etc.:

    pro me praesente senatus hominumque praeterea viginti millia vestem mutaverunt,

    Cic. post Red. ad Quir. 3, 8:

    non modo ut vestem mutaret, aut supplex prensaret homines, sed, etc.,

    Liv. 2, 61; 8, 37, 9; Cic. Sest. 11, 26; Hor. C. 1, 35, 23.—
    2.
    Esp.
    a.
    Mutata verba, i. e. figurative:

    mutata (verba), in quibus pro verbo proprio subicitur aliud, quod idem significet, sumptum ex re aliquā consequenti,

    Cic. Or. 27, 92.—
    b.
    Of style, to vary, alter:

    reliquum est ut dicas de conversā oratione atque mutatā,

    Cic. Part. Or. 7, 23:

    genus eloquendi... mutatum,

    id. ib. 5, 16.—
    c.
    Of one's assertion or promise:

    quod dixi semel, hau mutabo,

    will not break my word, Plaut. Bacch. 5, 2, 90.—
    d.
    Of place, to change, shift, alter:

    locum ex loco mutans (sc. typhon) rapidā vertigine,

    Plin. 2, 48, 49, § 132; cf.: quod nec injussu populi mutari finibus posset, to be removed, Liv. 5, 46, 11:

    exsules sunt, etiam si solum non mutārunt,

    i. e. gone into exile, Cic. Par. 4, 31:

    jussa pars mutare Lares et urbem Sospite cursu,

    Hor. C. Sec. 39.—
    C.
    Of common or reciprocal relations, to interchange, exchange.—With cum:

    cum amplificatione vectigalium nomen Hieronicae legis mutare,

    Cic. Verr. 2, 3, 8, § 19:

    ut vestem cum illo mutem,

    Ter. Eun. 3, 5, 24:

    ne cujus suorum popularium mutatam secum fortunam esse vellent,

    Liv. 21, 45, 6.—With pro:

    C. Hostilio pro Etruriā Tarentum mutaverant (sonatus) provinciam, pro Tarento Capuam mutaverunt,

    Liv. 27, 35, 14:

    non debere eum incerta pro certis mutare,

    Sall. J. 83, 1:

    mutatos pro Macedonibus Romanos dominos,

    Liv. 34, 49, 6.—With abl. of that for which the exchange, etc., is made:

    quid terras alio calentes Sole mutamus (patriā),

    Hor. C. 2, 16, 19:

    victoriae possessionem incertā pace mutāsse,

    Liv. 9, 12, 2; also with abl. of that given in exchange, etc.:

    victrice patriā victam mutari,

    id. 5, 30, 3.—So esp. of trading, etc., to exchange, barter, sell, etc.:

    coepit captivos conmercari Aleos, si quem reperire possit, qui mutet suum,

    Plaut. Capt. prol. 28; cf.:

    homines captivos conmercatur, si queat Aliquem invenire, suum qui mutet filium,

    id. ib. 1, 1, 33;

    1, 2, 68: hic mutat merces surgente a sole, etc.,

    Hor. S. 1, 4, 29:

    mutandi copia,

    Sall. J. 18, 5.—With abl.:

    uvam Furtivā mutat strigili,

    Hor. S. 2, 7, 109:

    suburbanis lactens porcus aere mutandus est,

    Col. 7, 9, 4:

    caetera reponantur, vel aere mutentur,

    id. 8, 5, 4:

    aere mutandi sunt (sc. apri),

    id. 9, 1, 7:

    quamvis Milesia magno Vellera mutentur,

    Verg. G. 3, 307; so with cum and pers. with whom the exchange is made:

    eaque mutare cum mercatoribus vino advecticio,

    Sall. J. 44, 5.—With inter:

    mutare res inter se instituerant,

    Sall. J. 18, 9.—
    D.
    To forsake, abandon, leave:

    mutare, derelinquere,

    Non. p. 351, 1:

    expertum jam principem anxii mutabant,

    Tac. H. 3, 44: mihi non persuadetur... mutem meos, Lucil. ap. Non. 351, 3: mutataque sidera pondus Quaesivere suum, i. e. forsaken or abandoned by the gods, Petr. poët. 124, 264.—Hence, mūtā-tus, a, um, P. a., changed, i. e. different, successive:

    quae (facies) mutatis inducitur atque fovetur Tot medicaminibus,

    Juv. 6, 472.
    2.
    mūto, ōnis, m., = membrum virile (rare and only poet.), Lucil. ap. Porphyr. ad Hor. S. 1, 2, 68; also id. ib. Orell. (K. and H. muttonis).
    3.
    Mūto, a Roman surname, Cic. Fragm. Or. pro Fundan. p. 445 Orell.

    Lewis & Short latin dictionary > Muto

  • 18 muto

    1.
    mūto, āvi, ātum (arch. subj. mutassis, Plaut. Aul. 3, 6, 49; inf. pass. mutarier, id. Men. prol. 74), 1, v. a. and n. freq. [moveo].
    I.
    Prop., to move, to move away or from its place, to move to a place (rare):

    neque se luna quoquam mutat,

    does not move, does not budge, Plaut. Am. 1, 1, 117: illa tamen se Non habitu mutatve loco, does not quit her dress or her dwelling, Hor. S. 2, 7, 64:

    ne quis invitus civitate mutetur,

    be forced to leave, be driven from, Cic. Balb. 13, 30:

    hinc dum muter,

    if I can only get away from here, Ov. Tr. 5, 2, 73.—
    II.
    Transf.
    A.
    Of change in the thing spoken of itself.
    1.
    In gen.
    a.
    Act., to alter, change a thing (freq. and class.; cf.

    vario): sententiam mutare numquam,

    Cic. Mur 29, 61: ego rogatus mutavi consilium meum. id. Fam. 4, 4, 4:

    consuetudinem dicendi,

    id. Brut. 91, 314:

    mentes vestras voluntatesque,

    id. Prov. Cons. 10, 25:

    cum testamentum mutare cuperet,

    id. Clu. 11, 31: propositum. Petr. 116:

    ne haec mutet fidem,

    Plaut. Mil. 4, 1, 36: nequeo exorare [p. 1181] ut me maneat et cum illo ut mutet fidem, Ter. Phorm. 3, 2, 28:

    tabulas,

    to alter one's will, Juv. 14, 55.— Absol.:

    natura nescia mutari,

    incapable of change, Juv. 13, 240. —With ob:

    mutatum jus ob unius feneratoris libidinem,

    Liv. 8, 28, 1:

    facilem mutatu gentem,

    Tac. A. 14, 23.—With ad:

    gubernatori ad incursus tempestatum... ratio mutanda est,

    Quint. 10, 7, 3:

    ad singulas paene distinctiones vultus mutandus est,

    id. 11, 3, 47.—With Gr. acc.:

    mutata suos flumina cursus,

    Verg. E. 8, 4:

    negat quicquam ex Latinā ratione mutandum,

    Quint. 1, 5, 89.—With cum:

    cum illo fidem,

    Ter. Phorm. 3, 2, 28 supra; more freq. cum aliquā re, to change with or under the influence of a thing:

    facies locorum cum ventis simul mutatur,

    Sall. J. 78, 3:

    qui cum fortunā non animum mutāsset,

    Vell. 2, 82, 2:

    quarum uvarum vini jucunditas cum regione mutatur,

    Col. 3, 2, 16; Ambros. in Abrah. 2, 10, 68.—With in and acc.:

    bona facile mutantur in pejus,

    Quint. 1, 1, 5.—With ex:

    nisi forte non ex Graeco mutantes, etc.,

    Quint. 3, 4, 14:

    ex feminis mutari in mares,

    Plin. 7, 4, 3, § 36. —With de:

    de uxore nihil mutat,

    Ter. And. 5, 4, 46.—With ab:

    quantum mutatus ab illo Hectore,

    Verg. A. 2, 274:

    longe mutatus ab illo Sampsone, qui, etc.,

    Ambros. Spir. Sanc. 2, prol. § 13.—Non mutat, with rel.-clause, it makes no difference: nec mutat confestim, an interjecto tempore, fidem suam adstrinxerunt, Pap. Dig. 46, 1, 52, § 2. —With abl. instrum. ( poet.):

    ut silvae foliis pronos mutantur in annos,

    Hor. A. P. 60.—
    b.
    Neutr., = mutari, to alter, change:

    quantum mores mutaverint argumentum,

    Liv. 39, 51, 10:

    postquam mutabat aestus,

    Tac. A. 2, 23; 12, 20:

    annona ex ante convectā copiā nihil mutavit,

    Liv. 5, 13, 1:

    mox in superbiam mutans,

    Tac. A. 12, 29:

    adeo animi mutaverant, ut clariorem inter Romanos deditio Postumium... faceret,

    Liv. 9, 12, 3:

    tantum mutāsse fortunam, ut, etc.,

    id. 29, 3, 10; 39, 51, 10.—
    (β).
    To differ, be different:

    pastiones hiberno ac verno tempore hoc mutant,

    Varr. R. R. 2, 2, 12:

    quantum mutare a Menandro Caecilius visus est,

    Gell. 2, 23, 7.—
    (γ).
    Of style, to vary:

    an ego... poetis, et maxime tragicis concederem, ut ne omnibus locis eādem contentione uterentur, crebroque mutarent? etc.,

    Cic. Or. 31, 109.—
    2.
    In partic.
    a.
    To change the color of, to color, dye (cf.:

    inficio, imbuo): aries jam suave rubenti Murice, jam croceo mutabit vellera luto,

    Verg. E. 4, 44:

    nec lanarum colores, quibus simplex ille candor mutatus est, elui possunt,

    Quint. 1, 1, 5.—
    b.
    To change for the better, make better, to improve: placet tibi factum, Micio? Mi.:

    non, si queam mutare,

    Ter. Ad. 4, 7, 19.—
    c.
    To change for the worse; pass., of wine, to spoil, turn, etc.:

    ac, nisi mutatum, parcit defundere vinum,

    Hor. S. 2, 2, 58:

    melle mutatum (sc. balsamum),

    adulterated, Plin. 12, 25, 54, § 122.—
    B.
    Of change in its relation to other things, etc.
    1.
    In gen., to change one thing, etc., for another:

    mutatis ad celeritatem jumentis,

    Caes. B. C. 3, 11:

    vestimenta mutanti tunica ardere visa est,

    Suet. Tib. 14:

    calceos et vestimenta,

    Cic. Mil. 10, 28.—Esp. freq.: mutare vestem, to change one's dress: An. Muta vestem. Ch. Ubi mutem?... An. Eamus ad me. Ibi proximum'st ubi mutes, Ter. Eun. 3, 5, 61 sqq.:

    mutando nunc vestem, nunc tegumenta capitis,

    Liv. 22, 1, 3; Sen. Ep. 18, 2.—Esp., to put on the garb of mourning, of humility, etc.:

    pro me praesente senatus hominumque praeterea viginti millia vestem mutaverunt,

    Cic. post Red. ad Quir. 3, 8:

    non modo ut vestem mutaret, aut supplex prensaret homines, sed, etc.,

    Liv. 2, 61; 8, 37, 9; Cic. Sest. 11, 26; Hor. C. 1, 35, 23.—
    2.
    Esp.
    a.
    Mutata verba, i. e. figurative:

    mutata (verba), in quibus pro verbo proprio subicitur aliud, quod idem significet, sumptum ex re aliquā consequenti,

    Cic. Or. 27, 92.—
    b.
    Of style, to vary, alter:

    reliquum est ut dicas de conversā oratione atque mutatā,

    Cic. Part. Or. 7, 23:

    genus eloquendi... mutatum,

    id. ib. 5, 16.—
    c.
    Of one's assertion or promise:

    quod dixi semel, hau mutabo,

    will not break my word, Plaut. Bacch. 5, 2, 90.—
    d.
    Of place, to change, shift, alter:

    locum ex loco mutans (sc. typhon) rapidā vertigine,

    Plin. 2, 48, 49, § 132; cf.: quod nec injussu populi mutari finibus posset, to be removed, Liv. 5, 46, 11:

    exsules sunt, etiam si solum non mutārunt,

    i. e. gone into exile, Cic. Par. 4, 31:

    jussa pars mutare Lares et urbem Sospite cursu,

    Hor. C. Sec. 39.—
    C.
    Of common or reciprocal relations, to interchange, exchange.—With cum:

    cum amplificatione vectigalium nomen Hieronicae legis mutare,

    Cic. Verr. 2, 3, 8, § 19:

    ut vestem cum illo mutem,

    Ter. Eun. 3, 5, 24:

    ne cujus suorum popularium mutatam secum fortunam esse vellent,

    Liv. 21, 45, 6.—With pro:

    C. Hostilio pro Etruriā Tarentum mutaverant (sonatus) provinciam, pro Tarento Capuam mutaverunt,

    Liv. 27, 35, 14:

    non debere eum incerta pro certis mutare,

    Sall. J. 83, 1:

    mutatos pro Macedonibus Romanos dominos,

    Liv. 34, 49, 6.—With abl. of that for which the exchange, etc., is made:

    quid terras alio calentes Sole mutamus (patriā),

    Hor. C. 2, 16, 19:

    victoriae possessionem incertā pace mutāsse,

    Liv. 9, 12, 2; also with abl. of that given in exchange, etc.:

    victrice patriā victam mutari,

    id. 5, 30, 3.—So esp. of trading, etc., to exchange, barter, sell, etc.:

    coepit captivos conmercari Aleos, si quem reperire possit, qui mutet suum,

    Plaut. Capt. prol. 28; cf.:

    homines captivos conmercatur, si queat Aliquem invenire, suum qui mutet filium,

    id. ib. 1, 1, 33;

    1, 2, 68: hic mutat merces surgente a sole, etc.,

    Hor. S. 1, 4, 29:

    mutandi copia,

    Sall. J. 18, 5.—With abl.:

    uvam Furtivā mutat strigili,

    Hor. S. 2, 7, 109:

    suburbanis lactens porcus aere mutandus est,

    Col. 7, 9, 4:

    caetera reponantur, vel aere mutentur,

    id. 8, 5, 4:

    aere mutandi sunt (sc. apri),

    id. 9, 1, 7:

    quamvis Milesia magno Vellera mutentur,

    Verg. G. 3, 307; so with cum and pers. with whom the exchange is made:

    eaque mutare cum mercatoribus vino advecticio,

    Sall. J. 44, 5.—With inter:

    mutare res inter se instituerant,

    Sall. J. 18, 9.—
    D.
    To forsake, abandon, leave:

    mutare, derelinquere,

    Non. p. 351, 1:

    expertum jam principem anxii mutabant,

    Tac. H. 3, 44: mihi non persuadetur... mutem meos, Lucil. ap. Non. 351, 3: mutataque sidera pondus Quaesivere suum, i. e. forsaken or abandoned by the gods, Petr. poët. 124, 264.—Hence, mūtā-tus, a, um, P. a., changed, i. e. different, successive:

    quae (facies) mutatis inducitur atque fovetur Tot medicaminibus,

    Juv. 6, 472.
    2.
    mūto, ōnis, m., = membrum virile (rare and only poet.), Lucil. ap. Porphyr. ad Hor. S. 1, 2, 68; also id. ib. Orell. (K. and H. muttonis).
    3.
    Mūto, a Roman surname, Cic. Fragm. Or. pro Fundan. p. 445 Orell.

    Lewis & Short latin dictionary > muto

  • 19 pampinus

    pampĭnus, i, m. and f. (in fem.:

    circumflua pampinus,

    Claud. III. Cons. Stil. 366: opaca, id. Epith. Pall. et Celer. 5; cf. Donat. p. 1747 P.; Serv. Verg. E. 7, 58, acc. to whom Varro often used the word as a fem.) [root pamp-, pap-, to swell, v. pōpulus; cf. papula, pustule], a tendril or young shoot of a vine (cf. palmes).
    I.
    Lit., Col. 4, 22, 4:

    ex gemmis pampini pullulant,

    id. 3, 18, 4:

    pampinos detergere,

    Plin. 17, 22, 35, § 175:

    detrahere,

    id. 17, 22, 35, § 193.—
    2.
    A vine-leaf, the foliage of a vine:

    involvulus, quae in pampini folio intorta implicat se,

    Plaut. Cist. 4, 2, 64:

    uva vestita pampinis,

    Cic. Sen. 15, 53:

    male defendet pampinus uvas,

    Verg. G. 1, 448:

    ornatus viridi tempora pampino Liber,

    Hor. C. 4, 8, 34:

    pampini densitas,

    Col. 3, 2, 11.—
    II.
    Transf., a clasper or tendril of any climbing plant, Plin. 16, 35, 63, § 153; 9, 51, 74, § 163.

    Lewis & Short latin dictionary > pampinus

  • 20 paparium

    pāpārĭum, ii, n. [1. papa], pap, Sen. Contr. 2, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > paparium

См. также в других словарях:

  • PAP — can mean: Contents 1 People 2 Places 3 Organizations 4 Technology 5 Biology and medicine …   Wikipedia

  • PAP — ist der Nachname der ungarischen Elite Triathletin Eszter Pap der Nachname des ungarischen Schachspielers Gyula Pap der Nachname des ungarischen Schriftstellers Károly Pap der Maisbrei in Südafrika, siehe Mealie Pap eine chilenische… …   Deutsch Wikipedia

  • pap — s.n. Substanţă lipicioasă preparată din gluten cu apă şi întrebuinţată la lipiri rezistente, în special la încălţăminte; material de lipit preparat în casă din făină şi apă; cocă1. – Din germ. Papp. Trimis de valeriu, 03.02.2004. Sursa: DEX 98 … …   Dicționar Român

  • pap|py — pap|py1 «PAP ee», adjective, pi|er, pi|est. like pap; watered down: »The demand for pap pappy plays, pappy views about life, death, and a pappy hereafter is very much greater than the demand for what requires more energy and guts (Tyrone Guthrie) …   Useful english dictionary

  • Pap — Saltar a navegación, búsqueda PAP puede referirse a: Bilz y Pap, bebidas gaseosas chilenas. Prueba de Papanicolau Ponte a prueba, programa de radio español Prohibit als pares, programa de radio catalán. pap (alimento) Alimento similar al porridge …   Wikipedia Español

  • Pap — Pap, n. [Cf. D. pap, G. pappe, both perh. fr. L. papa, pappa, the word with which infants call for food: cf. It. pappa.] 1. A soft food for infants, made of bread boiled or softened in milk or water. [1913 Webster] 2. Hence: Any speech, writing,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Pap — Pap, n. [Cf. OSw. papp. Cf. {Pap} soft food.] [1913 Webster] 1. (Anat.) A nipple; a mammilla; a teat. Dryden. [1913 Webster] The paps which thou hast sucked. Luke xi. 27. [1913 Webster] 2. A rounded, nipplelike hill or peak; anything resembling a …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Pap — Pap, v. t. To feed with pap. Beau. & Fl. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • PAP — puede referirse a: Password Authentication Protocol, un protocolo de autenticación; Aeropuerto Internacional de Puerto Príncipe (Haití) según su código IATA. APRA (Partido Aprista Peruano), un partido político Peruano. Prohibit als pares,… …   Wikipedia Español

  • pap — [pæp] n [U] [Date: 1300 1400; : Old French; Origin: papa, from Latin pappa] 1.) films, programmes, books etc that are badly made or badly written, are intended for entertainment only, and have no serious value ▪ Hollywood produces a lot of pap. 2 …   Dictionary of contemporary English

  • pap — pap1 [pap] n. [ME pappe, prob. orig. < baby talk] Archaic 1. a nipple or teat 2. something shaped like a nipple or teat, as a cone shaped hill pap2 [pap] n. [ME, orig. < baby talk (as in L papa)] 1 …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»