-
1 pampinus
pampĭnus, i, m. and f. (in fem.:I.circumflua pampinus,
Claud. III. Cons. Stil. 366: opaca, id. Epith. Pall. et Celer. 5; cf. Donat. p. 1747 P.; Serv. Verg. E. 7, 58, acc. to whom Varro often used the word as a fem.) [root pamp-, pap-, to swell, v. pōpulus; cf. papula, pustule], a tendril or young shoot of a vine (cf. palmes).Lit., Col. 4, 22, 4:2.ex gemmis pampini pullulant,
id. 3, 18, 4:pampinos detergere,
Plin. 17, 22, 35, § 175:detrahere,
id. 17, 22, 35, § 193.—A vine-leaf, the foliage of a vine:II.involvulus, quae in pampini folio intorta implicat se,
Plaut. Cist. 4, 2, 64:uva vestita pampinis,
Cic. Sen. 15, 53:male defendet pampinus uvas,
Verg. G. 1, 448:ornatus viridi tempora pampino Liber,
Hor. C. 4, 8, 34:pampini densitas,
Col. 3, 2, 11.—Transf., a clasper or tendril of any climbing plant, Plin. 16, 35, 63, § 153; 9, 51, 74, § 163. -
2 pampinus
pampinus ī, m and f [PAP-], a tendril of a vine, vine-leaf, vine-foliage: uva vestita pampinis: Ornatus viridi tempora pampino Liber, H.* * *vine shoot, vine foliage -
3 ōvum
ōvum ī, n [3 AV-], an egg: ovum parere, to lay: ponere, O.: pullos ex ovis excuderunt, hatched: pisces ova cum genuerunt, spawn: integram famem ad ovum adfero, i. e. the beginning of the meal (when eggs were served): ab ova Usque ad mala, i. e. from the beginning to the end, H.: Nec gemino bellum Troianum orditur ab ovo (alluding to the mythical story of the eggs of Leda), H.: ovo prognatus eodem, i. e. of the same mother, H.: ova ad notas curriculis numerandus (wooden eggs used in the circus as counters, one being removed after each circuit made), L. pēius and sup. pessimē [see malus], badly, wrongly, ill, wretchedly: homines male vestiti: animo malest? are you vexed? T.: hoc male habet virum, vexes, T.: L. Antonio male sit, ill betide: audire, be ill-spoken of.—Badly, wickedly, cruelly, maliciously, hurtfully, injuriously: quod mihi re male feceris, T.: male agendi causā: loqui: pessume istuc in illum consulis, T.: Carthagini male iam diu cogitanti bellum denuntio: agmen adversariorum male habere, harass, Cs.— Badly, awkwardly, unskilfully, unsuccessfully, unfortunately, ruinously: male gerendo negotio: res suae male gestae: pugnare, S.: Nec vixit male, qui, etc., failed in life, H.: quae res tibi vortat male, turn out ill, T.: vendendum, too cheap: empta, too dear: cui male si palpere, awkwardly, H.: defendit pampinus uvas, to no purpose, V.: salsus, impertinently, H.: sedula nutrix, unseasonably, O.— Badly, excessively, extremely, greatly, very much: male metuo, ne, etc., <*>.: quo neminem peius oderunt: cane peius Vitabit chlamydem, H.: rauci, miserably, H.: dispar, sadly, H.— Badly, imperfectly, scarcely, not at all: (domum) male tuetur: sanus, deranged: pārens asellus, refractory, H.: male numen amicum, hostile, V.: statio male fida carinis, unsafe, V.: plenae legiunculae, L.: male viva caro est, O.* * * -
4 pampineus
pampineus adj. [pampinus], of vine-leaves, of tendrils: vites, O.: auctumnus, V.: hastae, wrapped with vine-leaves, V.: odor, the perfume of wine, Pr.: corona, of vine-leaves, Ta.* * *pampinea, pampineum ADJof/covered with vine shoots/foliage/tendrils -
5 stāmen
stāmen inis, n [STA-].—In weaving, the foundation threads, basis, warp: gracile, O.: de stamine pampinus exit, O.— A thread, string: stamina pollice versant, O.: digitis dum torques stamina, O.: stamina Pollice sollicitat (of the lyre), O.: Stamina fatalia (of the Fates), O.: queri nimio de stamine, too long a thread of life, Iu.: Puniceo canas stamine vincta comas, i. e. fillet, Pr.* * *warp (in the loom); thread (on distaff); thread of life spun by the Fates -
6 trūdō
trūdō sī, sus, ere [TRVD-], to thrust, push, shove, crowd forward, press on, drive, impel: pectore montem, V.: glaciem cum flumina trudunt, V.: Apros in plagas, H.—Of plants, to push forth, put forth, send forth: (pampinus) trudit gemmas, V.: Truditur e sicco radix oleagina ligno, V.— Fig., to push, thrust forward, drive: fallacia Alia aliam trudit, presses hard upon, T.: in quae (comitia) trudit Auli filium, puts forward: Truditur dies die, H.* * *trudere, trusi, trusus Vthrust, push, shove; drive, force; drive on -
7 explico
ex-plĭco, āvi and ŭi (the latter first in Verg. G. 2, 280; afterwards freq.; Hor. C. 3, 29, 16; 4, 9, 44; id. S. 2, 2, 125; Liv. 7, 23, 6 et saep.; cf. Gell. 1, 7, 20), ātum or ĭtum (Cic. uses mostly atum, Caes. atum and itum; cf.I.explicaturos,
Caes. B. C. 1, 78, 4;with explicitis,
id. ib. 3, 75, 2;and, explicitius,
id. ib. 1, 78, 2; upon these forms v. Neue, Formenl. 2, pp. 479 sq., 550 sq.), 1, v. a., to unfold, uncoil, unroll, unfurl, spread out, loosen, undo (class.; esp. freq. in the trop. sense; syn.: expedio, extrico, enodo, enucleo; explano, expono, interpretor).Lit.:B.velum,
Plaut. Mil. 4, 8, 7:non explicata veste neque proposito argento, etc.,
spread out, Cic. de Or. 1, 35, 161:volumen,
to open, id. Rosc. Am. 35, 101:suas pennas (ales),
Ov. Am. 2, 6, 55:plenas plagas,
Mart. 1, 56, 8:perturbatum et confusum agmen,
to put in order, Hirt. B. G. 8, 14, 2:capillum pectine,
Varr. L. L. 5, § 129 Müll.:fusos,
to unwind, Mart. 4, 54, 10:frontem sollicitam,
to free from wrinkles, to smooth, Hor. C. 3, 29, 16;for which: explicare seria contractae frontis,
id. S. 2, 2, 125; cf.mare,
i. e. to calm, Sen. Herc. Oet. 455:si ex his te laqueis exueris ac te aliqua via ac ratione explicaris,
hast extricated, freed thyself, Cic. Verr. 2, 5, 58, § 151:se (ex funibus ancorarum),
Dig. 9, 2, 29:inimicae et oves, difficile se (apibus) e lanis earum explicantibus,
Plin. 11, 18, 19, § 62:se explicat angustum,
Juv. 12, 55.—Transf., to spread out, stretch out, extend, deploy, display:II.aciem,
Liv. 7, 23, 6; 40, 4, 4; 40, 5, 26 al.; cf.ordinem,
id. 2, 46, 3:agmen,
id. 10, 20, 3:cohortes (longa legio),
Verg. G. 2, 280:se turmatim (equites),
Caes. B. C. 3, 93, 3; cf.mid.: priusquam plane legiones explicari et consistere possent,
id. ib. 2, 26, 4; and:ut ordo omnium navium explicari posset,
Liv. 37, 23, 10:per obstantis catervas Explicuit sua victor arma,
Hor. C. 4, 9, 44:atria, congestos satis explicatura clientes,
Stat. Th. 1, 146:ut forum laxaremus et usque ad atrium Libertatis explicaremus,
extend, Cic. Att. 4, 16, 14; cf.:unde pons in oppidum pertinens explicatur,
Sall. H. 3, 20:orbes (serpens),
Ov. M. 15, 720:frondes omnes (pampinus),
Verg. G. 2, 335:se (montes),
Plin. 5, 29, 31, § 118:arida ligna in flammas (ignis),
Lucr. 2, 882:convivium,
i. e. to set out richly, to furnish, Mart. 1, 100, 13:explicavi meam rem post illa lucro,
i. e. amplified, enlarged, Plaut. Poen. 3, 5, 5.Trop.A.In gen. (very seldom):B.explica atque excute intelligentiam tuam, ut videas quae sit, etc.,
display, Cic. Off. 3, 20, 81: Siciliam multis undique cinctam periculis explicavit, has set at large, set free (qs. released from toils, snares), id. de Imp. Pomp. 11, 30; cf.:quemadmodum se explicent dicendo,
id. Fl. 4, 10: da operam, ut te explices, huc quam primum venias, Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, D. 2.—In partic.1.To disentangle, set in order, arrange, regulate, settle, adjust any thing complicated or difficult:► ):pulcre ego hanc explicatam tibi rem dabo,
Plaut. Ps. 4, 1, 20:peto a te, ut ejus negotia explices et expedias,
Cic. Fam. 13, 26, 2:negotia,
id. Att. 5, 12, 3; cf. id. ib. 16, 3, 5:belli rationem,
id. Prov. Cons. 14, 35; cf.:rationem salutis,
id. Fam. 6, 1, 2:rem frumentariam,
Hirt. B. G. 8, 4 fin.: si Faberius nobis nomen illud explicat, noli quaerere, quanti, settles, i. e. pays that item, Cic. Att. 13, 29, 2:Faberianum,
id. ib. § 3; cf.:si qui debitores, quia non possint explicare pecuniam, differant solutionem,
Dig. 42, 1, 31:consilium,
Caes. B. C. 1, 78, 4; cf.:his explicitis rebus,
id. ib. 3, 75, 2: subvenire tempestati quavis ratione sapientis est;eoque magis, si plus adipiscare re explicatā boni, quam addubitatā mali,
Cic. Off. 1, 24, 83:ea, quae per defunctum inchoata sunt, per heredem explicari debent,
Dig. 27, 7, 1:transii ad elegos: hos quoque feliciter explicui,
Plin. Ep. 7, 4, 7 (cf. underiter commode explicui, excepto quod, etc.
, Plin. Ep. 8, 1, 1:2.fugam,
Phaedr. 4, 7, 15:nihilo plus explicet ac si Insanire paret, etc.,
will make no more out of it, Hor. S. 2, 3, 270.—Of speech, to develop, unfold, set forth, exhibit, treat, state: vitam alterius totam explicare, Civ. Div. in Caecil. 8, 27:1.perfice, ut Crassus haec, quae coartavit et peranguste refersit in oratione sua, dilatet nobis atque explicet,
id. de Or. 1, 35, 163:explicando excutiendoque verbo,
id. Part. Or. 36, 124:aliquid expedite,
id. Brut. 67, 237:aliquid apertissime planissimeque,
id. Verr. 2, 2, 64, § 156:aliquid definitione,
id. Fin. 3, 10, 33:funera fando,
Verg. A. 2, 362:philosophiam,
Cic. Div. 2, 2, 6; cf.:philosophiam diligentissime Graecis litteris,
id. Ac. 1, 2, 4:summorum oratorum Graecas orationes,
id. de Or. 1, 34, 155:geometricum quiddam aut physicum aut dialecticum (corresp. to expedire),
id. Div. 2, 59, 122:non de aegritudine solum, sed de omni animi perturbatione explicabo,
id. Tusc. 3, 6, 13:de scorpionibus et catapultis,
Vitr. 10, 22:ut explicemus, quae sint materiae, etc.,
Quint. 10, 5, 1.— Pass. impers.:quae vero auxilia sunt capitis, eo loco explicitum est,
Cels. 4, 2.—Hence,explĭcātus, a, um, P. a.A.Lit., spread out:B.Capua planissimo in loco explicata,
Cic. Agr. 2, 35, 96:vallis,
Pall. Aug. 11, 2.—Trop.1. 2.Plain, clear:3.nisi explicata solutione non sum discessurus,
Cic. Att. 15, 20, 4.— Comp.:litterae tuae, quibus nihil potest esse explicatius, nihil perfectius,
Cic. Att. 9, 7, 2.— Sup.:explicatissima responsa,
Aug. Ep. 34 fin. —* Adv.: explĭ-cāte, plainly, clearly:2.qui distincte, qui explicate, qui abundanter et rebus et verbis dicunt,
Cic. de Or. 3, 14, 53.— Comp.:explicatius,
August. Civ. D. 19, 4.—explĭ-cĭtus, a, um, P. a. (acc. to II. B. 1.), lit., disentangled, i. e. free from obstacles, easy:in his erat angustiis res: sed ex propositis consiliis duobus explicitius videbatur, Ilerdam reverti,
Caes. B. C. 1, 78, 2.► explĭcit, in late Lat., at the end of a book, is prob. an abbreviation of explicitus (est liber), the book is ended (acc. to signif. II. B. 1.); cf.:explicitum nobis usque ad sua cornua librum refers,
Mart. 11, 107, 1: solemus completis opusculis ad distinctionem rei alterius sequentis medium interponere Explicit aut Feliciter aut aliquid istius modi, Hier. Ep. 28, 4. -
8 gemma
gemma, ae, f. [cf. Gr. gemô, to be full; Lat. gumia;I.lit. a fulness, swelling. The ancients supposed the original meaning to be a precious stone,
Quint. 8, 6, 6; cf. Cic. Or. 24, 81; id. de Or. 3, 38, 155], a bud, eye, or gem on a plant.Lit.:II.ineunte vere exsistit tamquam ad articulos sarmentorum ea, quae gemma dicitur,
Cic. de Sen. 15, 53:(pampinus) trudit gemmas et frondes explicat omnes,
Verg. G. 2, 335;jam laeto turgent in palmite gemmae,
id. E. 7, 48; Col. 4, 29, 4.—Transf. (from the resemblance to buds in shape and color), a precious stone, esp. one already cut, a jewel, gem, the predom. signif. of the word (opp. lapillus, one that is opaque, v. Dig. 34, 2, 19, § 17; cf.2.also: margarita, unio): nego in Sicilia tota... ullam gemmam aut margaritam, quicquam ex auro aut ebore factum... quin conquisierit, etc.,
Cic. Verr. 2, 4, 1, § 1:pocula ex auro gemmis distincta clarissimis,
id. ib. 2, 4, 27, §62: vas vinarium ex una gemma pergrandi,
id. ib.:Cyri ornatus Persicus multo auro multisque gemmis,
id. de Sen. 17, 59:gemmas sunt qui non habeant,
Hor. Ep. 2, 2, 180:cum virides gemmas collo circumdedit (mulier),
Juv. 6, 458:non gemmis venale,
Hor. C. 2, 16, 7:vitrea,
i. e. a false gem, Plin. 35, 6, 30, § 48;also called facticia,
id. 37, 7, 26, § 98:nec premit articulos lucida gemma meos,
Ov. H. 15, 74:nec sufferre queat majoris pondera gemmae,
Juv. 1, 29: usus luxuriantis aetatis signaturas pretiosis gemmis coepit insculpere, Capitol. ap. Macr. S. 7, 13, 11; Vulg. Exod. 25, 7 et saep. —Transf.a.Things made of precious stones.(α).A drinking-vessel, goblet or cup, made of a precious stone:(β).nec bibit e gemma divite nostra sitis,
Prop. 3, 5 (4, 4), 4; cf.:ut gemmā bibat,
Verg. G. 2, 506:gemmā ministrare,
Sen. Prov. 3 fin.; cf.also: in gemma posuere merum,
Ov. M. 8, 572.—A seal ring, signet:b.protinus impressā signat sua crimina gemmā,
Ov. M. 9, 566; cf. Plin. 37, 1, 2, § 3; 37, 5, 20, § 78: arguit ipsorum quos littera gemmaque, Juv. 13, 138; 1, 68.—Hence, comically: Pl. Opsecro parentis ne meos mihi prohibeas? Cu. Quid? ego sub gemmane apstrussos habeo tuam matrem et patrem? i. e. under lock and key, Plaut. Curc. 5, 2, 8.—A pearl ( poet.): legitur rubris gemma sub aequoribus. Prop. 1, 14, 12:c.cedet Erythraeis eruta gemma vadis,
Mart. 8, 28, 14. —The eyes of the peacock's tail:B.gemmis caudam stellantibus implet,
Ov. M. 1, 723; cf.:gemmea cauda,
Phaedr. 3, 18, 8). — -
9 palmes
palmĕs, ĭtis, m. [1. palma, II. E.], a young branch or shoot of a vine, a vinesprig, vine-sprout (syn. pampinus).I.Lit.:II.palmites vitium sarmenta appellantur, quod in modum palmarum humanarum virgulas quasi digitos edunt,
Fest. p. 222 Müll.:palmitum duo genera sunt, alterum pampinarium, alterum fructuarium,
Col. 5, 6, 26 sq.; id. 3, 10, 14; 4, 22, 10; Plin. 17, 22, 35, § 175; 14, 1, 3, § 10:jam laeto turgent in palmite gemmae,
Verg. E. 7, 48: stratus humi palmes, Juv. [p. 1294] 8, 78; Ov. F. 1, 152:ego sum vitis, vos palmites,
Vulg. Johan. 15, 5.—Transf.A.A vine; a vineyard:B.Icario nemorosus palmite Gaurus,
Stat. S. 3, 1, 147; Mart. 8, 40, 1.— -
10 pampinarium
pampĭnārĭus, a, um, adj. [pampinus], of or belonging to tendrils, that has tendrils: palmitum duo genera sunt: alterum, quod, quia primo anno plerumque frondem sine fructu affert, pampinarium vocant, etc., Col. 5, 6, 29:(β).sarmentum,
id. 3, 10, 5:virga,
id. 3, 10, 7:materiae,
id. 4, 24, 11.—Subst.: pampĭnārĭum, ii, n., i. q. pampinarium sarmentum, a tendril-branch, leaf-branch, Plin. 17, 21, 35, § 157; 17, 22, 35, § 181. -
11 pampinarius
pampĭnārĭus, a, um, adj. [pampinus], of or belonging to tendrils, that has tendrils: palmitum duo genera sunt: alterum, quod, quia primo anno plerumque frondem sine fructu affert, pampinarium vocant, etc., Col. 5, 6, 29:(β).sarmentum,
id. 3, 10, 5:virga,
id. 3, 10, 7:materiae,
id. 4, 24, 11.—Subst.: pampĭnārĭum, ii, n., i. q. pampinarium sarmentum, a tendril-branch, leaf-branch, Plin. 17, 21, 35, § 157; 17, 22, 35, § 181. -
12 pampinatus
1.pampĭnātus, a, um, Part., from pampino.2.pampĭnātus, a, um, adj. [pampinus], having tendrils and leaves.I.Lit.: lanceam argenteam pampinatam librarum triginta, Gallien. Ep. ap. Treb. Claud. 17, 5. —II.Transf., tendril-shaped, tendril-like, Plin. 16, 42, 82, § 225. -
13 populus
1.pŏpŭlus (contr. POPLVS, Inscr. Column. Rostr. in Corp. Inscr. Lat. 195, 17, Plaut. Am. prol. 101; 1, 1, 103; id. Aul. 2, 4, 6; id. Cas. 3, 2, 6 et saep.—Also written POPOLVS, Corp. Inscr. Lat. 197, 15 al.; nom. plur. poploe, Carm. Sal. ap. Fest. p. 205 Müll.; v. pilumnoe) [from root pleof pleo; v. plenus], i, m., a people, the people.I.Lit.A.In gen. (cf.:B.gens, natio): res publica res populi: populus autem non omnis hominum coetus quoquo modo congregatus, sed coetus multitudinis juris consensu et utilitatis communione sociatus,
Cic. Rep. 1, 25, 39:populus Romanus,
id. Phil. 6, 5, 12: exspectabat populus, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 90 Vahl.):tene magis salvum populus velit an populum tu,
Hor. Ep. 1, 16, 27: casci populi Latini, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 28 Müll. (Ann. v. 24 Vahl.):hi populi: Atellani, Calatini, etc.,
Liv. 22, 61 fin. —Esp.1.The people, opp. to the Senate, in the formula senatus populusque Romanus (abbreviated S. P. Q. R.), saep.; cf.:2.et patres in populi fore potestate,
Liv. 2, 56.—Opp. to the plebs:3.non enim populi, sed plebis eum (tribunum) magistratum esse,
Liv. 2, 56:ut ea res populo plebique Romanae bene eveniret,
Cic. Mur. 1, 1.—Rarely for plebs, the populace:II.dat populus, dat gratus eques, dat tura senatus,
Mart. 8, 15, 3: urbanus, the citizens (opp. to the military), Nep. Cim. 2, 1.—Transf.1.A region, district, regarded as inhabited:2.frequens cultoribus alius populus,
Liv. 21, 34, 1 (cf. Gr. dêmos).—A multitude, host, crowd, throng, great number of persons or things ( poet. and in postAug. prose):3.ratis populo peritura recepto,
i. e. with the great multitude of passengers, Luc. 3, 665:fratrum,
Ov. H. 14, 115:in tanto populo sileri parricidium potuit,
Just. 10, 1:sororum,
Ov. H. 9, 52; App. Mag. p. 304:apum,
Col. 9, 13, 12:populus totidem imaginum,
Plin. 33, 9, 45, § 129; Sen. Q. N. 1, 5:spicarum,
Pall. 7, 2:scelerum,
Sid. Ep. 6, 1 fin.:concursus in forum populi,
Liv. 22, 7, 6.—The public, i. e. the open street ( poet.): omnis habet geminas janua frontis, E quibus haec populum spectat;2.at illa Larem,
Ov. F. 1, 136.pōpŭlus, i, f. [root pamp-, pap-, to swell; Lat. papula, papilla, pampinus], a poplar, poplar-tree, Plin. 16, 23, 35, § 85; 16, 18, 31, § 77; 17, 11, 15, § 78; Ov. H. 5, 27;sacred to Hercules,
Verg. E. 7, 61; Ov. H. 9, 64; Plin. 12, 1, 2, § 3:alba,
the silver-poplar, Hor. C. 2, 3, 9. -
14 prorepo
prō-rēpo, psi, ptum, 3, v. n., to creep forth, crawl out, come out in a gradual or unobserved manner ( poet. and in post-Aug. prose).I.Lit.:II.(formica) non usquam prorepit,
Hor. S. 1, 1, 37:cum prorepserunt primis animalia terris,
id. ib. 1, 3, 99:cochleae prorepunt e cavis terrae,
Plin. 8, 39, 59, § 140:aegri quoque ad conspectum tui prorepere,
Plin. Pan. 22, 3.—Transf.A.To creep along, crawl forwards to a place:B.rumore caedis exterritus prorepsit ad solarium proximum,
Suet. Claud. 10.—Of inanimate subjects, to come forth gradually, to put forth, to ooze out, exude, of the vine:prorepentes oculi,
Col. 11, 2, 38; 3, 10, 3:pampinus e duro prorepsit,
id. 4, 22, 4:tardaque sudanti prorepunt balsama ligno, Claud. Nupt. Honor. et Mar. 96: ne palmites libero excursu in luxuriam prorepant,
Col. 5, 5, 13:umor lente prorepit,
gradually flows off, id. 2, 16, 5:nervus prorepit usque ad ultimam partem caudae,
extends, id. 7, 12, 14. -
15 tortilis
-
16 trudo
trūdo, si, sum, 3, v. a. [cf. Sanscr, tard-, to split], to thrust, push, shove; to crowd or shove forward; to press on, drive, impel (class.; syn.: pello, expello).I.Lit.A.In gen.:B.vis haec quidem hercle est et trahi et trudi simul,
Plaut. Capt. 3, 5, 92:quas mihi tenebras trudis?
id. Ep. 3, 4, 40:trudit et impellit,
Lucr. 6, 1032:adverso trudere monte saxum,
id. 3, 1000:montem pectore,
Verg. G. 3, 373:(hostes) trudunt adversos,
Tac. A. 2, 11:glaciem cum flumina trudunt,
Verg. G. 1, 310:ille hinc trudetur largus lacrimarum foras,
Plaut. As. 3, 1, 30:apros in plagas,
Hor. Epod. 2, 31:ad proelia inertem,
id. Ep. 1, 5, 17:semet in arma,
Tac. H. 5, 25.—In partic., of growth, to push forth, put forth, send forth ( poet.):II.(pampinus) trudit gemmas,
Verg. G. 2, 335:se de cortice (gemmae),
id. ib. 2, 74:truditur e sicco radix oleagina ligno,
id. ib. 2, 31: offenso truditur igne latex, Claud. de Apono, 13.—Trop.: secundae res laetitiă transvorsum trudere solent a recte consulendo atque intellegendo, Cato ap. Gell. 7, 3, 14:ad mortem trudi,
Cic. Tusc. 1, 29, 71: in quae (comitia) omnibus invitis trudit noster Magnus Auli filium, puts forward (to bring him into office), id. Att. 1, 16, 12:quo ne trudamur, di immortales nos admonent,
id. Har. Resp. 28, 61:in vitia alter alterum trudimus,
Sen. Ep. 41, 7:semel in arma trusos,
Tac. H. 5, 25: truditur dies die, Hor, C. 2, 18, 15, cf.: sic vita truditur, is hurried on, Petr 82:fallacia Alia aliam trudit,
presses hard upon, closely follows the other, Ter. And. 4, 4, 40.
См. также в других словарях:
pampre — [ pɑ̃pr ] n. m. • 1534; a. fr. pampe, lat. pampinus 1 ♦ Branche de vigne avec ses feuilles et ses grappes. Les pampres et les sarments. 2 ♦ Poét. Le raisin, la vigne. ♢ Littér. Tonnelle couverte d une vigne grimpante. « Des pêcheurs sont là bas… … Encyclopédie Universelle
pámpano — (Del lat. pampinus, hoja de vid.) ► sustantivo masculino 1 BOTÁNICA Sarmiento verde, tierno y delgado de una planta, o pimpollo de la vid. 2 Hoja de la vid. TAMBIÉN pámpana 3 ZOOLOGÍA Pez teleósteo, que vive en los mares ibéricos y cuya carne es… … Enciclopedia Universal
пуп — род. п. а, пупок, род. п. пка, также в знач. желудок птицы , пупырь, пупыш росток, почка , укр. пуп почка , др. русск. пупъ, цслав. пѫпъ ὀμφαλός, болг. пъп (Младенов 540), сербохорв. пу̑п, род. п. пупа почка , пу̏пак пуп , макед. пъмп, словен.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
pampiniform — Having the shape of a tendril; denoting a vinelike structure. [L. pampinus, a tendril, + forma, form] * * * pam·pin·i·form (pam pinґĭ form) [L. pampinus tendril + form] shaped like a tendril … Medical dictionary
vigne — Vigne, Vinea, Vitis. Jeune vigne, ou vigne nouvelle, Nouelletum, Malleolus. Vigne sauvage, ou bastarde, Taminia, Labrusca. Vignes de bon complant, Generosae vites. Basse vigne, Humilis vitis. Vigne blanche, ou Coulevrée, Bryonia. Vignes couchées… … Thresor de la langue françoyse
Pampiniform — Pam*pin i*form, a. [L. pampinus a tendril + form.] (Anat.) In the form of tendrils; applied especially to the spermatic and ovarian veins. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Pampre — Pam pre, n. [F. pampre a vine branch, L. pampinus.] (Sculp.) An ornament, composed of vine leaves and bunches of grapes, used for decorating spiral columns. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
pompano — noun (plural no or nos) Etymology: American Spanish pámpano, from Spanish, a percoid fish (Sparus auratus), literally, vine leaf, from Latin pampinus Date: 1778 1. a carangid food fish (Trachinotus carolinus) of the western Atlantic and Gulf of… … New Collegiate Dictionary
Bambele, die — * Die Bambele, plur. die n. 1) In der Schweiz, ein Nahme der Elritze; Cypr nu phoxinus. L. S. auch Bachbambele. 2) In dem Weinbaue einiger Gegenden, derjenige Theil des Weinsenkers außer der Erde, welcher ihn mit dem Mutterstocke verbindet; in… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
pampinocele — SYN: varicocele. [L. pampinus, tendril, + G. kele, tumor] … Medical dictionary
pampe — [pɑ̃p] n. f. ÉTYM. 1549; « pétale », 1270; du lat. pampinus. → Pampre. ❖ ♦ Bot. Fane des graminées … Encyclopédie Universelle