Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

oraculum

  • 1 oraculum

    ōrāculum, ī, n. (ōro), I) die Sprechstätte, 1) im Tempel zu Jerusalem, Vulg. 3. regg. 6, 18. – 2) die Sprechstätte als heilige Anstalt zur Göttersprucherteilung (zB. zu Delphi), das Orakel, numquam illud oraculum Delphis tam celebre et tam clarum fuisset, nisi etc., Cic.: oraculum adire, Ov.: adire Iovis Hammonis oraculum, Curt.: consulere oraculum, Suet., oracula, Ov. – übtr., domus iuris consulti oraculum civitatis, Cic. de or. 1, 200: Socrates humanae sapientiae quasi quoddam terrestre oraculum, Val. Max. 7, 2. ext. 1: augustae reserabo oracula mentis, Ov. met. 15, 145. – II) ein Orakel als Spruch = der Orakelspruch, Götterspruch, 1) eig.: oraculum edere, Cic.: oraculum petere a Dodona, Cic. – 2) übtr., wie Orakel = a) jeder göttliche, weissagerische Ausspruch, die Weissagung, somnii et furoris oracula, Cic.: oracula fundere, Cic. – b) = ein (merkwürdiger) Spruch, Ausspruch, ein aufgestellter Satz, physicorum, Cic.: inde illa reliqua oracula, Plin. – c) der Ausspruch, der Erlaß, die Entscheidung des Kaisers, ICt. – / Synkop. oraclum (oracla u. dgl.), Acc. tr. 624. Trag. inc. fr. 13 ( bei Cic. de div. 1, 42). Varro sat. Men. 326 u. 459. Cic. de div. 1, 81. Ov. met. 1, 321.

    lateinisch-deutsches > oraculum

  • 2 oraculum

    ōrāculum, ī, n. (ōro), I) die Sprechstätte, 1) im Tempel zu Jerusalem, Vulg. 3. regg. 6, 18. – 2) die Sprechstätte als heilige Anstalt zur Göttersprucherteilung (zB. zu Delphi), das Orakel, numquam illud oraculum Delphis tam celebre et tam clarum fuisset, nisi etc., Cic.: oraculum adire, Ov.: adire Iovis Hammonis oraculum, Curt.: consulere oraculum, Suet., oracula, Ov. – übtr., domus iuris consulti oraculum civitatis, Cic. de or. 1, 200: Socrates humanae sapientiae quasi quoddam terrestre oraculum, Val. Max. 7, 2. ext. 1: augustae reserabo oracula mentis, Ov. met. 15, 145. – II) ein Orakel als Spruch = der Orakelspruch, Götterspruch, 1) eig.: oraculum edere, Cic.: oraculum petere a Dodona, Cic. – 2) übtr., wie Orakel = a) jeder göttliche, weissagerische Ausspruch, die Weissagung, somnii et furoris oracula, Cic.: oracula fundere, Cic. – b) = ein (merkwürdiger) Spruch, Ausspruch, ein aufgestellter Satz, physicorum, Cic.: inde illa reliqua oracula, Plin. – c) der Ausspruch, der Erlaß, die Entscheidung des Kaisers, ICt. – Synkop. oraclum (oracla u. dgl.), Acc. tr. 624. Trag. inc. fr. 13 ( bei Cic. de div. 1, 42). Varro sat. Men. 326 u. 459. Cic. de div. 1, 81. Ov. met. 1, 321.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > oraculum

  • 3 oraculum

    ōracŭlum, i, n. [st2]1 [-] oracle, réponse d'un dieu. [st2]2 [-] prédiction, prophétie, présage. [st2]3 [-] sentence, adage, maxime. [st2]4 [-] lieu où se rendent les oracles, temple. [st2]5 [-] précepte tiré de l'Ecriture.
    * * *
    ōracŭlum, i, n. [st2]1 [-] oracle, réponse d'un dieu. [st2]2 [-] prédiction, prophétie, présage. [st2]3 [-] sentence, adage, maxime. [st2]4 [-] lieu où se rendent les oracles, temple. [st2]5 [-] précepte tiré de l'Ecriture.
    * * *
        Oraculum, oraculi, pen. corr. Cic. Le conseil et response donné de Dieu, Oracle.
    \
        Vatum oracula. Ouid. Propheties, Predictions.
    \
        Ex oraculo dici arbitrari. Cic. Tenir une chose aussi vraye que si Dieu l'avoit dict.
    \
        Oraculo edidit Deus. Cic. Dieu a dict.
    \
        Oraculum Catonis est. Plin. C'est l'oracle, ou response et conseil divin que Cato a donné, A quoy on adjouste autant de foy, et qu'on trouve aussi veritable, que si Dieu l'avoit dict.

    Dictionarium latinogallicum > oraculum

  • 4 oraculum

    ōrācŭlum (sync. oraclum: ex oraclo, Enn. ap. Cic. Div. 1, 21, 42, or Trag. v. 65 Vahl.; plur, oracla, Att. ap. Non. 488, 2, or Trag. Rel. p. 185 Rib.; Ov. M. 1, 321), i, n. [oro], a divine announcement, an oracle (class.).
    I.
    Lit.:

    oracula ex eo ipso appellata sunt, quod inest in his deorum oratio,

    Cic. Top. 20, 77:

    quid est enim oraculum? nempe voluntas divina hominis ore enuntiata,

    Sen. Contr. 1 praef.:

    edere,

    Cic. Tusc. 1, 48, 116:

    petere a Dodonā,

    id. Div. 1, 43, 95:

    quaerere,

    Verg. G. 4, 449:

    poscere,

    id. A. 3, 456:

    consulere,

    Ov. M. 3, 8:

    Delphis oracula cessant,

    Juv. 6, 555.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., a prophetic declaration, a prophecy:

    exposui somnii et furoris oracula,

    Cic. Div. 1, 32, 70; 1, 50, 115.—
    B.
    A place where oracular responses were given, an oracle:

    illud oraculum Delphis tam celebre,

    Cic. Div. 1, 19, 37:

    Hammonis,

    Plin. 12, 23, 49, § 107:

    Delphicum,

    Macr. S. 1, 18, 4.—
    2.
    Esp. (eccl. Lat.), the mercy-seat, the place in the tabernacle in which the presence of God was manifest, Vulg. Exod. 25, 18; 40, 18:

    oraculum templi, sanctum sanctorum,

    id. 3 Reg. 8, 6.—
    C.
    An oracular saying, oracle pronounced by a man:

    haec ego nunc physicorum oracula fundo,

    Cic. N. D. 1, 24, 66:

    inde illa reliqua oracula: nequam agricolam esse, etc.,

    Plin. 18, 6, 8, § 40.—
    D.
    An imperial rescript, Just. Inst. 1, 11, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > oraculum

  • 5 oraculum

    oraculum oraculum, i n оракул

    Латинско-русский словарь > oraculum

  • 6 oraculum

    oraculum oraculum, i n предсказание, прорицание

    Латинско-русский словарь > oraculum

  • 7 oraculum

    ōrāculum, ī n. [ oro ]
    1) оракул, храм, в который верующие обращались за прорицаниями (o. adire O)
    2) пророческое изречение оракула, прорицание, предсказание (o. ēdere C; oracula fundere C)
    3) высказывание, положение ( physicorum C)

    Латинско-русский словарь > oraculum

  • 8 oraculum

    изречение императора. (§ 11 I. 1, 11. 1. 10 C. 1, 2. 1. 21 C. 1, 5 1. 4 § 1 C. 1, 7. 1. 4 C. 1, 14. 1. 7 pr. C. 1, 23. 1. 10 C. 1, 55).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > oraculum

  • 9 oraculum

    oracle (place/agency/mouthpiece); prophecy; oracular saying/precept/maxim

    Latin-English dictionary > oraculum

  • 10 oraculum

    a solemn statement, oracle, prophecy, words of a god

    Latin-English dictionary of medieval > oraculum

  • 11 oraculum

    , i n
      1) оракул, храм, в который обращались за прорицанием;
      2) прорицание, предсказание

    Dictionary Latin-Russian new > oraculum

  • 12 ōrāculum or ōrāclum

        ōrāculum or ōrāclum ī, n    [oro], a divine announcement, oracle: oracla edere: quaerere, V.: consulere, O.: Delphis oracula cessant, Iu.—A prophetic declaration, prophecy: somnii et furoris oracula: nullum nefas oracula suadent, O.—A place where oracular responses were given, oracle: illud Delphis: angustae reserabo oracula mentis, O.—An oracular saying, oracle: physicorum oracula.

    Latin-English dictionary > ōrāculum or ōrāclum

  • 13 Оракул - oraculum; sors, sortis f;

    - aurantiacus; aurantinus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Оракул - oraculum; sors, sortis f;

  • 14 Прорицание

    - oraculum; praedictio; vaticinatio; carmen;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Прорицание

  • 15 оракул

    oraculum [i, n]; sors [sortis, f]

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > оракул

  • 16 Orakel

    Orakel, I) Götterspruch: oraculum (im allg) – sors oraculi, im Zshg. bl. sors (eig. = Orakel durch Lose; dann übh. = Verkündigung der Zukunft, Weissagung). – responsum oraculi od. sortium, im Zshg. auch bl. responsum (als Antwort auf getane Anfrage). – verba ab oraculo missa (von einem Orakel ausgesprochene Worte; dah. verba velut ab oraculo missa, Orakel = wie von einem O. ausgesprochene Worte). – ein O. des delphischen Apollo (des delphischen Orakelgottes). quod Apollo Pythius oraculum edidit; oraculum Pythium od. Pythicum; vox Pythia od. Pythica. – ein Orakel geben, erteilen, oraculum dare od edere od. fundere: etw. als O. aussprechen, alqd oraculo edere: sich ein O. erteilen lassen, oraculum petere, von jmd., ab alqo: sich zu Delphi ein O. erteilen lassen (durch Gesandte), mittere Delphos consultum od. deliberatum: nach einem O., oraculo edito: nach diesem O., infolge dieses O., hoc oraculi responso. – jmds. Worte, Ausspruch für ein O. halten, quae alqs dixerat oraculi vice accipere. – II) der Ort, wo die Göttersprüche erteilt werden: oraculum (auch uneig., z.B. domus iuris consulti est oraculum totius civitatis).

    deutsch-lateinisches > Orakel

  • 17 Pytho

    Pȳthō, ūs, f. (Πυθώ), ältester Name der Gegend von Phocis am Fuße des Parnassus, in der die Stadt Delphi lag, später auch Name der Stadt selbst, Lucan. 5, 134: dah. Delphica Pytho, Tibull. 2, 3, 27. – Dav.: A) Pȳthicus, a, um (Πυθικός), pythisch, apollinisch, delphisch, Apollo, Liv.: oraculum, sortes, Liv. – B) Pȳthius, a, um (Πύθιος), pythisch = delphisch, apollinisch, 1) adi.: incola, Apollo, Hor.: Apollo, Cic.: so auch deus, Prop.: oraculum, Cic.: regna, die Stadt Delphi, Prop.: Pythia vates (s. no. 2, b), Iuven. – 2) subst.: a) Pȳthius, iī, m., der Pythier, v. Apollo, Vell. 1, 2, 1. – b) Pȳthia, ae, f. (Πυθία, sc. ἱέρεια), die Priesterin des Apollo zu Delphi, die die Orakelsprüche auf dem Dreifuße sitzend erteilte, die Pythia, Cic. u.a. – c) Pȳthia, iōrum, n. (τὰ Πύθια, sc. ἱερά), die pythischen Spiele, die zuerst alle neun, dann alle fünf Jahre auf den krissäischen Feldern bei Delphi zu Ehren des pythischen Apollo gefeiert wurden (weil er die Schlange Pytho erlegt hatte), wobei namentlich ein Lobgedicht auf den Sieg Apollos gesungen wurde, Ov., Plin. u.a.: Pythia vincere, in den p. Sp. siegen, Vitr. 9. pr. 1.

    lateinisch-deutsches > Pytho

  • 18 Ausspruch

    Ausspruch, vox. verbum. dictum (Äußerung, u. zwar vox = jede Äußerung, verbum = gedankenvoller Spruch, Sentenz, dictum = kernhafter Spruch). – responsum (abgeforderter Au., z. B. eines Juristen, eines Orakels). – effatum (Au. eines Wahrsagers). – oraculum. sors (eines Orakels). – arbitrium (Au. eines Schiedsrichters; dann jeder willkürliche Au., Machtspruch). – decretum (Bescheid, rechtlicher Au. eines Juristen); auch verb. responsum ac decretum. – iudicium (Urteil eines Richters und übh.). – praeiudicium (vorgängiger Au. eines Richters, der als Richtschnur in einem Prozesse gelten kann). – pronuntiatio (Ausspruch eines richterlichen Urteils). – sententia (ausgesprochene Meinung übh.). – einen Au. tun, respondere. responsum dare od. edere (im allg.); decernere (über etw. Bescheid geben, v. Magistrats- u. Privatpersonen); oraculum dare, edere, fundere (einen Orakelspruch geben, v. Orakel); iudicare. sententiam dicere (ein Urteil, eine Meinung abgeben, v. Richter): nach dem Urteil des Rates (den die Richter bilden) einen Au. tun. de sententia consilii pronuntiare. – sich jmds. Au. unterwerfen, alcis sententiae parēre. – wahr scheint der Au. »ein jeder ist seines Glückes Schmied«, vere dictum videtur: »Sui cuique mores fingunt fortunam«: die Aussprüche. des Sokrates, quae a Socrate dicta sunt. – Zuw. wird das Neutrum eines Pronom. ohne Zus. gebraucht, s. die Beispp. unter Äußerung no. II.

    deutsch-lateinisches > Ausspruch

  • 19 zweideutig

    zweideutig, ambiguus (eig., eine zwei- u. mehrfache Deutung zulassend, z.B. responsum: u. verba; und bildl. = unzuverlässig, z.B. ingenium, fides). – anceps (doppelsinnig, z.B. oraculum, responsum). – dubius (zweifelhaft, unbestimmt); verb. dubius et quasi duplex (z.B. verba). – flexiloquus (zweideutig redend); verb. flexiloquus et obscurus (z.B. oraculum). – zw. Äußerung, s. Zweideutigkeit: ein zw. Mann, homo ambigui ingenii (von zweideutigem Charakter); homo ambiguae fidei (von zweideutiger Treue): eine zw. Antwort geben, zw. antworten, ambiguum responsum dare; ambigue respondere; nihil certi respondere. Adv. ambigue (z.B. dicere). ambiguā fide (unzuverlässig).

    deutsch-lateinisches > zweideutig

  • 20 anceps

    anceps, cĭpĭtis (abl. -iti, gén. plur. -itum) [st2]1 [-] qui a deux têtes, à double tête. [st2]2 [-] qui a deux faces, double, ambigu. [st2]3 [-] incertain, douteux, flottant, indéterminé, irrésolu. [st2]4 [-] dangereux, critique, funeste. [st2]5 [-] subst. n. danger, péril, moment de crise, situation critique.    - anceps imago, Ov.: tête à deux visages.    - anceps mons, Ov.: montagne à deux sommets.    - ancipites bestiae, Cic.: animaux amphibies.    - anceps disputatio, Cic.: discussion où l'on agite le pour et le contre.    - anceps pugna: un combat incertain.    - animus anceps inter: esprit hésitant (partagé) entre.    - anceps oraculum: oracle ambigu, oracle à double sens.    - ancipites animos tenere, Luc.: tenir les esprits en suspens.    - anceps ferrum: fer à double tranchant.    - ancipitibus locis premi, Nep.: être pressé de deux côtés (par devant et par derrière).    - anceps est + inf.: il est dangereux de.    - in ancipiti est republica, Tac.: la république est en danger.    - inter ancipitia: dans les moments critiques.    - in anceps tractus, Tac.: mis en péril.
    * * *
    anceps, cĭpĭtis (abl. -iti, gén. plur. -itum) [st2]1 [-] qui a deux têtes, à double tête. [st2]2 [-] qui a deux faces, double, ambigu. [st2]3 [-] incertain, douteux, flottant, indéterminé, irrésolu. [st2]4 [-] dangereux, critique, funeste. [st2]5 [-] subst. n. danger, péril, moment de crise, situation critique.    - anceps imago, Ov.: tête à deux visages.    - anceps mons, Ov.: montagne à deux sommets.    - ancipites bestiae, Cic.: animaux amphibies.    - anceps disputatio, Cic.: discussion où l'on agite le pour et le contre.    - anceps pugna: un combat incertain.    - animus anceps inter: esprit hésitant (partagé) entre.    - anceps oraculum: oracle ambigu, oracle à double sens.    - ancipites animos tenere, Luc.: tenir les esprits en suspens.    - anceps ferrum: fer à double tranchant.    - ancipitibus locis premi, Nep.: être pressé de deux côtés (par devant et par derrière).    - anceps est + inf.: il est dangereux de.    - in ancipiti est republica, Tac.: la république est en danger.    - inter ancipitia: dans les moments critiques.    - in anceps tractus, Tac.: mis en péril.
    * * *
        Anceps, ancipitis, pen. cor. Adiectiuum om. g. a Capite deriuatum: Ablatiuus est ancipite vel ancipiti. Pluraliter, ancipites, et ancipitia: genitiuo ancipitium, et per syncopam ancipitum. Qu'on peult prendre des deux costez.
    \
        Anceps. Lucil. Trenchant des deux costez, ou des deux bouts.
    \
        Anceps securis. Ouid. Qui ha deux trenchants.
    \
        Ancipiti imagine Ianus. Ouid. De qui l'image ha deux visages.
    \
        Anceps, Duplex. Varro, Vt ancipiti vrgeretur bello. Double, Devant et derriere.
    \
        Ancipites bestiae, quae Grece amphibia dicuntur. Cic. Qui vivent sur la terre et en l'eau.
    \
        Anceps, dubius. Virgil. Doubteux et incertain.
    \
        Cibus anceps. Plin. Viande dangereuse.
    \
        Via anceps. Cic. Chemin qui meine ca et là.
    \
        Vocabula ancipitia. Gellius. Qui se peuvent prendre en bien et en mal, Mots à deux visages, ou à deux ententes.

    Dictionarium latinogallicum > anceps

См. также в других словарях:

  • ORACULUM — Luc. Senecae Praefat. l. 1. Controv. voluntas est divina hominis ore denuntiata. Ciceroni Topic. Deorum Oratio. Hinc, quod Principes Romani aliquid Maiestatis superhumanae, unde Divi appellabantur, sibi attribuêre, Deorumque e numero sese esse… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Oracŭlum — Oracŭlum, s. Orakel …   Pierer's Universal-Lexikon

  • ORACULUM Delphicum — nomen insignis machinamenti, in Musaeo Kircheriano. Habuit Auctor tubum in ergasterio cubiculi sui ita dispositum, ut ianitores eum ad portam vocaturi, in ipsa porta, qua in hortum aditus dabatur, ordinario vocis sono loquentes eum alloqui… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ORACULUM Dianae — Ptolem. fuit in ora Arabiae felicis ad ortum, inter sinum Sachalitem et Persicum, haud procul a Didymis montibus et Corodamo promontorio. ORACKULA ALIA O LIM MEMORATA: DE QUIBUS PLUT. ET LUCIAN. IN PSEUDOMANTE. Ammonis, Vide Hammonis.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Oraculum angelicum S. Cyrilli — Das Oraculum angelicum S. Cyrille ist eine Weissagung, die der Heilige Kyrill von Konstantinopel von einem Engel erhalten haben soll. Sie prophezeite die politischen Schicksale Italiens von 1254 bis zu Papst Bonifaz VIII., eine Kirchenreform, die …   Deutsch Wikipedia

  • oraculum — /araekyalam/ In the civil law, the name of a kind of response or sentence given by the Roman emperors …   Black's law dictionary

  • oraculum — A Roman emperor s decision …   Ballentine's law dictionary

  • oraculum — …   Useful english dictionary

  • BRANCHIDARUM Oraculum — locus Cariae. Plin. l. 5. c. 29. Βραγχίδαι. Straboni. Niger scribit Petrum vocari …   Hofmann J. Lexicon universale

  • DIANAE Oraculum — urbs Arab. Fel. Ptol. Curiale, teste Moletio …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GERYONIS Oraculum — locus apud Patav. nunc S. Pietro Scardconius. Vide supra Aponus …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»