-
1 anceps
anceps, cĭpĭtis (abl. -iti, gén. plur. -itum) [st2]1 [-] qui a deux têtes, à double tête. [st2]2 [-] qui a deux faces, double, ambigu. [st2]3 [-] incertain, douteux, flottant, indéterminé, irrésolu. [st2]4 [-] dangereux, critique, funeste. [st2]5 [-] subst. n. danger, péril, moment de crise, situation critique. - anceps imago, Ov.: tête à deux visages. - anceps mons, Ov.: montagne à deux sommets. - ancipites bestiae, Cic.: animaux amphibies. - anceps disputatio, Cic.: discussion où l'on agite le pour et le contre. - anceps pugna: un combat incertain. - animus anceps inter: esprit hésitant (partagé) entre. - anceps oraculum: oracle ambigu, oracle à double sens. - ancipites animos tenere, Luc.: tenir les esprits en suspens. - anceps ferrum: fer à double tranchant. - ancipitibus locis premi, Nep.: être pressé de deux côtés (par devant et par derrière). - anceps est + inf.: il est dangereux de. - in ancipiti est republica, Tac.: la république est en danger. - inter ancipitia: dans les moments critiques. - in anceps tractus, Tac.: mis en péril.* * *anceps, cĭpĭtis (abl. -iti, gén. plur. -itum) [st2]1 [-] qui a deux têtes, à double tête. [st2]2 [-] qui a deux faces, double, ambigu. [st2]3 [-] incertain, douteux, flottant, indéterminé, irrésolu. [st2]4 [-] dangereux, critique, funeste. [st2]5 [-] subst. n. danger, péril, moment de crise, situation critique. - anceps imago, Ov.: tête à deux visages. - anceps mons, Ov.: montagne à deux sommets. - ancipites bestiae, Cic.: animaux amphibies. - anceps disputatio, Cic.: discussion où l'on agite le pour et le contre. - anceps pugna: un combat incertain. - animus anceps inter: esprit hésitant (partagé) entre. - anceps oraculum: oracle ambigu, oracle à double sens. - ancipites animos tenere, Luc.: tenir les esprits en suspens. - anceps ferrum: fer à double tranchant. - ancipitibus locis premi, Nep.: être pressé de deux côtés (par devant et par derrière). - anceps est + inf.: il est dangereux de. - in ancipiti est republica, Tac.: la république est en danger. - inter ancipitia: dans les moments critiques. - in anceps tractus, Tac.: mis en péril.* * *Anceps, ancipitis, pen. cor. Adiectiuum om. g. a Capite deriuatum: Ablatiuus est ancipite vel ancipiti. Pluraliter, ancipites, et ancipitia: genitiuo ancipitium, et per syncopam ancipitum. Qu'on peult prendre des deux costez.\Anceps. Lucil. Trenchant des deux costez, ou des deux bouts.\Anceps securis. Ouid. Qui ha deux trenchants.\Ancipiti imagine Ianus. Ouid. De qui l'image ha deux visages.\Anceps, Duplex. Varro, Vt ancipiti vrgeretur bello. Double, Devant et derriere.\Ancipites bestiae, quae Grece amphibia dicuntur. Cic. Qui vivent sur la terre et en l'eau.\Anceps, dubius. Virgil. Doubteux et incertain.\Cibus anceps. Plin. Viande dangereuse.\Via anceps. Cic. Chemin qui meine ca et là.\Vocabula ancipitia. Gellius. Qui se peuvent prendre en bien et en mal, Mots à deux visages, ou à deux ententes. -
2 anceps
anceps (once ancipes, Plaut. Rud. 4, 4, 114; cf. Charis, pp. 67 and 96 P.; Prisc. p. 754 P.; with this form cf. procapis, Paul. ex Fest. p. 225 Müll., and Corss. Ausspr. II. pp. 398, 591; abl. sing. always ancipiti), cĭpĭtis, adj. [an-caput; cf. Paul. ex Fest. p. 19 Müll.].I.Lit., that has two heads, twoheaded (cf.: biceps, praeceps, etc.;II.so only in the poets): Janus,
Ov. M. 14, 334; so id. F. 1, 95 (cf.:Janus bifrons,
Verg. A. 7, 180). —Hence also of a mountain which has two summits, two-peaked:acumen,
Ov. M. 12, 337.—In gen.A.1.. Of an object whose qualities have significance in two respects, double, that extends on two opposite sides (while duplex is an object that exists in separate forms, twice. Thus anceps sententia is an opinion which wavers, fluctuates between two decisions, while duplex sententia is a twofold opinion):2.Post altrinsecus ancipes securiculast,
the axe cuts on two sides, is two-edged, Plaut. Rud. 4, 4, 114; so, ferrum, Lucil. ap. Non. p. 245, 17, and Lucr. 6, 168:securis,
Ov. M. 8, 397 al. —Also, poet., of the contrast between great heat and cold: Ancipiti quoniam mucroni utrimque notantur, since things are marked by double point, i. e. one at one, another at the other end, Lucr. 2, 520:bestiae quasi ancipites in utrāque sede viventes,
amphibious animals, Cic. N. D. 1, 37;so in the histt. freq. of an attack, a contest, etc., on two different sides,
Caes. B. G. 7, 76: ita ancipiti proelio diu atque acriter pugnatum est, double, because contending with enemies both in front and in the rear, id. ib. 1, 26 Herz.; so id. B. C. 3, 63; Nep. Them. 3, 3:periculum,
Sall. J. 38, 5: ancipitem pugnam hostibus facere, double, as given by horse and foot, Tac. A. 6, 35:ancipiti metu et ab cive et ab hoste,
twofold, Liv. 2, 24; so,anceps terror,
id. 34, 21; Tac. Agr. 26:tumultus,
Liv. 32, 30: tela, shot or hurled from both sides, id. 37, 11:ancipitia munimenta,
on two sides, id. 5, 1 al. —Trop., twofold:B.propter ancipitem faciendi dicendique sapientiam,
Cic. de Or. 3, 16:ancipites viae rationesque et pro omnibus et contra omnia disputandi,
id. ib. 3, 36:adferre ancipitem curam cogitandi,
a twofold care of thought, id. Off. 1, 3, 9; so Tac. A. 2, 40:jus anceps,
the uncertainties of law, Hor. S. 2, 5, 34 al. —Wavering, doubtful, uncertain, unfixed, undecided (the prevalent signif. in Cic.):C.anceps fatorum via,
Cic. Somn. Scip. 2:incertus exitus et anceps fortuna belli,
id. Marcell. 5:anceps proelii fortuna,
Tac. H. 3, 18:oraculum,
Liv. 9, 3:proelium,
id. 2, 62, and Tac. H. 3, 22;so esp. freq.: ancipiti Marte pugnare,
to contend without deciding the contest, Liv. 7, 29; 21, 1 al.:causa anceps,
Cic. de Or. 2, 44:genus causarum anceps,
id. Inv. 1, 15, 20 (cf.: genus causarum dubium, Auct. ad Her. 1, 3:dubium vel anceps,
Quint. 4, 1, 10):fides,
uncertain, wavering, fidelity, Curt. 3, 8;so also, ancipites animi,
Luc. 9, 46.—Also ellipt.: Lucanus an Apulus, anceps, doubtful whether, etc., * Hor. S. 2, 1, 34.—Dangerous, hazaraous, perilous, critical (post-Aug.; esp. freq. in Tac.;never in Cic.): viae,
Ov. M. 14, 438:loca,
Nep. Dat. 7, 3:dubiā et interdum ancipiti fortunā,
Vell. 2, 79:anceps periculum,
Tac. A. 4, 59:ancipites morbi corporis,
Plin. 7, 45, 46, § 149:cujus (Antonii) operā ex ancipiti morbo convaluerat,
Suet. Aug. 59:Ideo et purgationibus (labruscum) ancipitem putant,
Plin. 23, 1, 14, § 20:vox pro re publicā honesta, ipsi anceps,
pernicious, Tac. H. 1, 5:adulatio anceps si nulla et ubi nimia est,
id. A. 4, 17.—So subst., danger, hazard, peril, = periculum, discrimen:dubiā suorum re in anceps tractus vim legionum implorabat,
Tac. A. 4, 73:seu nihil militi seu omnia concederentur, in ancipiti res publica,
id. ib. 1, 36:scelus inter ancipitia probatum,
id. ib. 11, 26;14, 22: facilius inter ancipitia clarescunt,
id. G. 14:nova ambigua ancipitia malebat,
id. H. 2, 86:inter ancipitia deterrimum est media sequi,
id. ib. 3, 40.► Comp., sup., and adv. not used. -
3 anceps
anceps cipitis, abl. cipitī, adj. [an- (for ambi-) + CAP-], that has two heads, two-headed: Ianus, O.: acumen, two-peaked, O.—Meton., double, twosided: securis, two-edged, O.: bestiae quasi ancipites in utrāque sede viventes, amphibious: ancipiti contentione districti, on both sides: ancipiti proelio pugnatum est, i. e. both in front and in the rear, Cs.: ancipiti premi periculo, N.: periculum anceps (erat), S.: ancipitem pugnam hostibus facere, i. e. by horse and foot, Ta.: metus, et ab cive et ab hoste, twofold, L.: munimenta, facing both ways, L.—Fig., double, twofold propter ancipitem faciendi dicendique sapientiam: ius, the uncertainty of the law, H.—Wavering, doubtful, uncertain, unfixed, ambiguous, undecided: fortuna belli: oraculum, L.: proelium, L.: Mars, indecisive, L.: bellum ancipiti Marte gestum, L.: fides, Cu.— Ellipt.: sequor hunc, Lucanus an Apulus, anceps (sc. ego), i. e. of uncertain origin, H.—Dangerous, hazardous, perilous, critical: locus: viae, O.: periculum, Ta.: quia revocare eos anceps erat, L.—As subst n., danger, hazard, peril: facilius inter ancipitia clarescunt, Ta.* * *(gen.), ancipitis ADJtwo headed/fold/edged/meanings; faces two directions/fronts; doubtful; double -
4 anceps
anceps anceps, ipitis двоякий -
5 anceps
anceps, cipitis, two-edged, H. 4:12.* -
6 anceps
an-ceps, cipitis (amb u. caput; alte Form ancipes b. Plaut. rud. 1158; vgl. Charis, 88, 12 u. 120, 14. Prisc. 7, 46; Abl. Sing. durchgängig ancipiti, s. Neue-Wagener Formenl.3 2, 72 f.), doppelköpfig, I) eig.: Ianus, Ov.: ancipiti imagine Ianus, Ov.: frons Iani, Arnob.: dah. poet. v. einem Berge, doppelgipfelig, acumen montis, Ov. met. 12, 337. – II) übtr., doppelseitig, 1) doppel-, zweischneidig, ferrum, Lucr. u. Verg.: securicula, Plaut.: securis, Plaut. u. Ov.: gladius, Prud.: poet. vom Ggstz. zwischen heftiger Hitze u. Kälte, ancipiti mucrone utrimque notantur, sind an beiderlei Enden mit schneidender Schärfe bezeichnet, Lucr. – 2) übh. nach beiden entgegengesetzten Seiten gehend, a) im Raume, nach beiden od. nach zwei Seiten sich wendend oder gewandt, von beiden od. von zwei entgegengesetzten Seiten kommend, -geworfen, von vorn u. von hinten, munïmenta, Liv.: tela, Liv.: puppis, hin- u. herschwankend, Verg.: ancipites ad ictum, beide Seiten (Brust u. Rücken) dem Wurf darbietend (v. Pers.), Liv.: cum anceps hostis et a fronte et a tergo urgeret, von beiden Seiten, Liv.: ancipitibus locis premi, von vorn u. von hinten, Nep.: u. so anc. proelium, Caes. (versch. unten no. 3, c, α): certamen, Iustin. (vgl. unten no. 3, c, α): ebenso anc. periculum, Gefahr von zwei Seiten, Sall. u.a.: anc. malum, von innen u. von außen, Sall. u.a. (s. für anc. malum u. periculum die Stellensammlung im Philol. 31, 757): anc. metus et ab cive et ab hoste, Liv.: u. so terror, Caes. – b) der Beschaffenheit nach nach beiden Seiten sich hinneigend, zweifältig, doppelseitig, doppelt, bestiae quasi ancipites, im Wasser u. auf dem Lande lebende, Amphibien, Cic.: anc. faciendi dicendique sapientia, Cic.: anc. cura cogitandi, Cic. – 3) nach beiden od. zwei Seiten hin schwankend, wie unser zwei Seiten habend, zweiseitig, so daß es auf die eine od. auf die andere Seite hin führen, sich neigen, ausschlagen kann, a) übh.: anc. fatorum via, Cic.: ancipites viae rationesque et pro omnibus et contra omnia disputandi, Cic.: ebenso disputationes, Cic.: causa, Cic.: cum ipsa per se res anceps esset, Liv. – b) zweiseitig = zweideutig, doppelsinnig, verborum aut ancipites aut multiplices potestates, Cornif. rhet.: anc. sententia, oraculum, Liv.: anc. ius, für beide Parteien deutbar, Hor. – c) schwankend = zweifelhaft, ungewiß, unentschieden, α) dem Ausgange, Erfolge nach, belli fortuna, Cic.: alcis ancipites variique casus, Cic.: proelii certamen varium atque anceps, Cic.: anc. proelium, Liv. u.a. Histor. (s. Gronov. Liv. 30, 33, 15: versch. oben no. 2, a): ancipiti proelio digredi, Liv.: ancipiti Marte pugnare, bellum gerere, Liv. – β) der Ansicht nach schwankend, ungewiß, dah. auch unschlüssig, ratlos, Lucanus an Apulus, anceps, Hor. – animum inter Fidenatem Romanamque rem ancipitem gessisti, Liv.: u. so anc. matres, Verg.: u. poet., formido, Verg. – dah. m. folg. Infin. = unfähig, anceps in dubium vocare omnia, Fronto ad Ver. imp. 1. p. 114, 14 N.: ancipites veritatis maiorum excipere disciplinam, *Min. Fel. 6, 1. – γ) der Gesinnung nach unsicher, unzuverlässig, fides, Curt.: urbes Latii dubiae varioque favore ancipites, Lucan. – d) prägn., leicht auf die nachteilige Seite-, zum Nachteile ausschlagend, bedenklich, mißlich, gefährlich, ancipites viae (maris), Ov.: anc. auxilium, remedium, morbus, Plin.: hic locus tam anceps, Cic. de or. 2, 125: bellum dubiā et interdum ancipiti fortunā gestum, Vell.: vox ipsi anceps, Tac. – m. folg. Infin., quia revocare aut vi retinere eos anceps erat, Liv. 21, 23, 5. – neutr. subst. = mißliche, gefährliche Lage, in anceps trahi, Tac.: in ancipiti esse, Vell. u. Tac.: in ancipiti situm esse, Arnob.: inter ancipitia, Tac.
-
7 anceps
an-ceps, cipitis (amb u. caput; alte Form ancipes b. Plaut. rud. 1158; vgl. Charis, 88, 12 u. 120, 14. Prisc. 7, 46; Abl. Sing. durchgängig ancipiti, s. Neue-Wagener Formenl.3 2, 72 f.), doppelköpfig, I) eig.: Ianus, Ov.: ancipiti imagine Ianus, Ov.: frons Iani, Arnob.: dah. poet. v. einem Berge, doppelgipfelig, acumen montis, Ov. met. 12, 337. – II) übtr., doppelseitig, 1) doppel-, zweischneidig, ferrum, Lucr. u. Verg.: securicula, Plaut.: securis, Plaut. u. Ov.: gladius, Prud.: poet. vom Ggstz. zwischen heftiger Hitze u. Kälte, ancipiti mucrone utrimque notantur, sind an beiderlei Enden mit schneidender Schärfe bezeichnet, Lucr. – 2) übh. nach beiden entgegengesetzten Seiten gehend, a) im Raume, nach beiden od. nach zwei Seiten sich wendend oder gewandt, von beiden od. von zwei entgegengesetzten Seiten kommend, -geworfen, von vorn u. von hinten, munïmenta, Liv.: tela, Liv.: puppis, hin- u. herschwankend, Verg.: ancipites ad ictum, beide Seiten (Brust u. Rücken) dem Wurf darbietend (v. Pers.), Liv.: cum anceps hostis et a fronte et a tergo urgeret, von beiden Seiten, Liv.: ancipitibus locis premi, von vorn u. von hinten, Nep.: u. so anc. proelium, Caes. (versch. unten no. 3, c, α): certamen, Iustin. (vgl. unten no. 3, c, α): ebenso anc. periculum, Gefahr von zwei Seiten, Sall. u.a.: anc. malum, von innen u. von————außen, Sall. u.a. (s. für anc. malum u. periculum die Stellensammlung im Philol. 31, 757): anc. metus et ab cive et ab hoste, Liv.: u. so terror, Caes. – b) der Beschaffenheit nach nach beiden Seiten sich hinneigend, zweifältig, doppelseitig, doppelt, bestiae quasi ancipites, im Wasser u. auf dem Lande lebende, Amphibien, Cic.: anc. faciendi dicendique sapientia, Cic.: anc. cura cogitandi, Cic. – 3) nach beiden od. zwei Seiten hin schwankend, wie unser zwei Seiten habend, zweiseitig, so daß es auf die eine od. auf die andere Seite hin führen, sich neigen, ausschlagen kann, a) übh.: anc. fatorum via, Cic.: ancipites viae rationesque et pro omnibus et contra omnia disputandi, Cic.: ebenso disputationes, Cic.: causa, Cic.: cum ipsa per se res anceps esset, Liv. – b) zweiseitig = zweideutig, doppelsinnig, verborum aut ancipites aut multiplices potestates, Cornif. rhet.: anc. sententia, oraculum, Liv.: anc. ius, für beide Parteien deutbar, Hor. – c) schwankend = zweifelhaft, ungewiß, unentschieden, α) dem Ausgange, Erfolge nach, belli fortuna, Cic.: alcis ancipites variique casus, Cic.: proelii certamen varium atque anceps, Cic.: anc. proelium, Liv. u.a. Histor. (s. Gronov. Liv. 30, 33, 15: versch. oben no. 2, a): ancipiti proelio digredi, Liv.: ancipiti Marte pugnare, bellum gerere, Liv. – β) der Ansicht nach schwankend, ungewiß, dah. auch unschlüssig, ratlos, Lucanus an Apulus,————anceps, Hor. – animum inter Fidenatem Romanamque rem ancipitem gessisti, Liv.: u. so anc. matres, Verg.: u. poet., formido, Verg. – dah. m. folg. Infin. = unfähig, anceps in dubium vocare omnia, Fronto ad Ver. imp. 1. p. 114, 14 N.: ancipites veritatis maiorum excipere disciplinam, *Min. Fel. 6, 1. – γ) der Gesinnung nach unsicher, unzuverlässig, fides, Curt.: urbes Latii dubiae varioque favore ancipites, Lucan. – d) prägn., leicht auf die nachteilige Seite-, zum Nachteile ausschlagend, bedenklich, mißlich, gefährlich, ancipites viae (maris), Ov.: anc. auxilium, remedium, morbus, Plin.: hic locus tam anceps, Cic. de or. 2, 125: bellum dubiā et interdum ancipiti fortunā gestum, Vell.: vox ipsi anceps, Tac. – m. folg. Infin., quia revocare aut vi retinere eos anceps erat, Liv. 21, 23, 5. – neutr. subst. = mißliche, gefährliche Lage, in anceps trahi, Tac.: in ancipiti esse, Vell. u. Tac.: in ancipiti situm esse, Arnob.: inter ancipitia, Tac. -
8 anceps
(m = f = n), ancipitis (gen.sg.) двоякий♦ bestia anceps земноводное; амфибия♦ anceps proelium сражение на два фронта -
9 anceps
an-ceps, cipitis adj. [amb + caput]1) двуглавый ( cacumen montis O); двуликий ( Janus O)2) обоюдоострый (securis Pl, ferrum Lcr)3) угрожающий с обеих сторон (a. hostis et a fronte et a tergo urget L; a. terror intra extraque munitiones Cs)4) двусторонний, двойной, сугубыйa. proelium Cs — бой на два фронта (ср. 5.)tela ancipita L — стрелы, пущенные с обеих сторонa. ad ictum L — уязвимый с двух сторон5) нерешительный, гадательный, сомнительный ( proelium L — ср. 4.; causa C)ancipiti Marte pugnare L — сражаться с переменным успехом, без решительного успеха или с неопределённым исходом6) нерешительный, колеблющийся ( animi Lcn), ноanimum ancipitem gerere L — вести двойную игру, двурушничать7) двоякий, двойственныйbestia a. C — земноводное, амфибия8) двусмысленный (oraculum, responsum L; potestates verborum rhH.)jus a. H — закон, допускающий двоякое толкование9) ненадёжный (fides QC; urbes Lcn)10) рискованный, опасный (via O; locus C; remedium PM)esse in ancipiti и inter ancipitia T — находиться в опасном (трудном) положении -
10 anceps
- ipitis adj B-face (à 2 ancepss), tête (à 2 ancepss), bout (à 2 ancepss) -
11 anceps
сомнительный, нерешительный (1. 27 § 1 D. 48, 10); сомнительный, опасный (1. 4 pr. D. 12, 3).Латинско-русский словарь к источникам римского права > anceps
-
12 Anceps remedium melius quam nullum
Сомнительное лекарство лучше, чем никакое.Университет был только по имени коллегией. Ни предание, ни общественное мнение, ни дух времени и науки не поддерживали слабых ее сил. При таких условиях не трудно было развиваться трем злым недугам: непотизму, апатии и бюрократическому формализму - И вот мы дошли, наконец, до того времени, когда реформа сделалась для университета тем, что в лечении болезни называется жизненным показанием. Правда, не все терапевты этого мнения; некоторые еще предлагают выжидательный способ. Но старинное "Anceps remedium melius quam nullum" - едва ли здесь не на своем месте. (Н. И. Пирогов, Университетский вопрос.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Anceps remedium melius quam nullum
-
13 acardio anceps
m.acardius anceps. -
14 Hyla anceps
1. LAT Hyla anceps A. Lutz2. RUS низинная квакша f3. ENG —4. DEU —5. FRA —Ареал обитания: Южная Америка -
15 Notodonta anceps
1. LAT Notodonta anceps Goeze2. RUS хохлатка f дубовая3. ENG —4. DEU Eichenzahnspinner m5. FRA —VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Notodonta anceps
-
16 Trioza anceps
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Trioza anceps
-
17 Pteralopex anceps
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Pteralopex anceps
-
18 Notodonta anceps
Энтомология: хохлатка дубовая -
19 Notodonta anceps
сущ.энт. хохлатка дубовая -
20 Trioza anceps
сущ.энт. Avocadoblattfloh
См. также в других словарях:
anceps — ÁNCEPS s.n. Semn care marchează cantitatea unei silabe. – Din lat. anceps. Trimis de Alex, 20.01.2003. Sursa: DEX 98 ánceps s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic ÁNCEPS s.n. Semn grafic care marchează, într o anumită … Dicționar Român
Anceps — Anceps, 1) (lat.), doppelt, zweideutig; 2) (Prosod.), mittelzeilig, Sylbe, die bald lang, bald kurz gebraucht werden kann, bezeichnet durch ∪; 3) (Bot.), zweischneidig, d. h. zusammengedrückt, mit zwei scharfen Kanten … Pierer's Universal-Lexikon
Anceps — (lat., »schwankend, mittelzeitig«), in der Metrik eine Silbe, die sowohl lang als kurz gebraucht werden kann, bezeichnet mit (s. Prosodie) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Anceps — (lat.), s. Anzeps … Kleines Konversations-Lexikon
anceps — anceps, lat., eine Sylbe, die der Dichter als lange oder kurze gebrauchen kann … Herders Conversations-Lexikon
anceps — index critical (crucial), dubious, equivocal, indeterminate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
anceps — ànceps m <G mn ȁncēpsā> DEFINICIJA jez. knjiž. u metrici, slog koji može biti dug i kratak ETIMOLOGIJA lat.: dvoglav, dvojak … Hrvatski jezični portal
Anceps — In Greek and Latin meter, an anceps syllable is a syllable in a metrical line which can be either short or long. An anceps syllable may be called free or irrational depending on the type of meter being discussed.Anceps syllables can be found in a … Wikipedia
anceps — ạnceps [aus lat. anceps = doppelköpfig; zweifelhaft]: ungewiß, zweifelhaft; ungleichmäßig; z. B. ↑Acardiacus anceps … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
anceps syllaba — (двоякий слог | anceps syllaba) Слог, который можно считать как кратким, так и долгим (лат anceps «двоякий») по той, например, причине, что он является последним слогом метрического члена; таков конечный слог греко латинского дактилического… … Пятиязычный словарь лингвистических терминов
anceps — ạnceps [lateinisch »unentschieden«], antike Metrik: eine Position, die sowohl von einer Länge als auch von einer Kürze eingenommen werden kann. * * * ạn|ceps: ↑anzeps … Universal-Lexikon