-
1 oppeto
oppĕto ( obp-), īvi and ii, ītum, 3, v. a. [ob-peto], to go to meet, to encounter (an evil, esp. death; class.; syn.: obeo, occumbo, intereo): malam pestem, Enn. ap. Cic. Tusc. 2, 16, 38 (Trag. v. 15 Vahl.); so,II.pestem,
Plaut. As. 1, 1, 7 —Esp.: mortem, to encounter death, for to perish, die (only of a violent or unnatural death), Enn. ap. Non. 507, 19 (Trag. v. 235 Vahl.):cum milites pro salute populi Romani mortem oppetiverint,
Cic. Phil. 14, 14, 38; cf.:clarae mortes pro patriā oppetitae,
id. Tusc. 1, 49, 116:poenas superbiae,
to suffer for one's pride, Phaedr. 3, 16, 2.—In partic., pregn. for oppetere mortem, to perish, die ( poet. and in post-Aug. prose):quīs ante ora patrum Trojae sub moenibus altis Contigit oppetere,
Verg. A. 1, 96; 11, 268; 12, 543:eodem mari,
Tac. A. 2, 24:non senio, sed fame,
Plin. 10, 3, 4, § 15: gloriosā morte, to die a glorious death, Prud. steph. 10, 65. -
2 oppeto
oppetere, oppetivi, oppetitus Vmeet, encounter; perish -
3 oppetō (obp-)
oppetō (obp-) īvī, ītus, ere [ob+peto], to go to meet, encounter: mortem: clarae mortes pro patriā oppetitae: eo loco mortem oppetendam esse, L.: poenas superbiae, suffer for pride, Ph.— To perish, die (sc. mortem): Quīs sub moenibus Contigit oppetere, V. -
4 obpeto
oppĕto ( obp-), īvi and ii, ītum, 3, v. a. [ob-peto], to go to meet, to encounter (an evil, esp. death; class.; syn.: obeo, occumbo, intereo): malam pestem, Enn. ap. Cic. Tusc. 2, 16, 38 (Trag. v. 15 Vahl.); so,II.pestem,
Plaut. As. 1, 1, 7 —Esp.: mortem, to encounter death, for to perish, die (only of a violent or unnatural death), Enn. ap. Non. 507, 19 (Trag. v. 235 Vahl.):cum milites pro salute populi Romani mortem oppetiverint,
Cic. Phil. 14, 14, 38; cf.:clarae mortes pro patriā oppetitae,
id. Tusc. 1, 49, 116:poenas superbiae,
to suffer for one's pride, Phaedr. 3, 16, 2.—In partic., pregn. for oppetere mortem, to perish, die ( poet. and in post-Aug. prose):quīs ante ora patrum Trojae sub moenibus altis Contigit oppetere,
Verg. A. 1, 96; 11, 268; 12, 543:eodem mari,
Tac. A. 2, 24:non senio, sed fame,
Plin. 10, 3, 4, § 15: gloriosā morte, to die a glorious death, Prud. steph. 10, 65. -
5 ob
ŏb (old form obs, v. III.), prep. with acc. (in late Lat. also with the abl.:I.OB PERPETVO EIVS ERGA SE AMORE,
Inscr. Orell. 106) [Osc. op; kindr. with Sanscr. api; Gr. epi].Lit.A.With verbs of motion, towards, to (only ante-class.): IS TERTHS DIEBVS OB PORTVM OBVAGVLATVM ITO, let him go before his house to summon him, Fragm. XII. Tab. ap. Paul. ex Fest. s. v. portum, p. 233 Müll.: ob Romam legiones ducere, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 179 Müll. (Ann. v. 295 Vahl.); cf.:B.ob Troiam duxit,
id. ib. p. 178 Müll. (Incert. libr. v. 5 Vahl.): cujus ob os Grai ora obvertebant sua, Poët. ap. Cic. Tusc. 3, 18, 39; and ap. Cic. Fam. 9, 26, 2 (Trag. Rel. p. 211 Rib.).—With verbs of rest, about, before, in front of, over (in Cic.):II.follem sibi obstringit ob gulam,
Plaut. Aul. 2, 4, 23:lanam ob oculum habere,
id. Mil. 5, 37:ob oculos mihi caliginem obstitisse,
before my eyes, id. ib. 2, 4, 51:mors ob oculos saepe versata est,
Cic. Rab. Post. 14, 39; id. Sest. 21, 47:ignis qui est ob os offusus,
id. Univ. 14.—Transf., to indicate the object or cause, on account of, for, because of, by reason of, etc.A.In gen. (freq. and class.):B.etiam ob stultitiam tuam te tueris?
do you still defend yourself with regard to your folly? Plaut. Trin. 3, 2, 82:pretium ob stultitiam fero,
Ter. And. 3, 5, 4; id. Phorm. 2, 3, 23:ob eam rem iratus,
on that account, Plaut. Bacch. 4, 4, 33:neu quid ob eam rem succenseat,
id. ib. 4, 4, 39; Ter. Ad. 5, 6, 7: Mi. Ob eam rem? De. Ob eam, id. ib. 5. 9, 20:ob rem nullam,
id. Hec. 5, 3, 2:hanc Epicurus rationem induxit ob eam rem, quod veritus est, ne, etc.,
Cic. Fat. 10, 23:ob eam causam, quod, etc.,
id. Rep. 1, 7, 12: quam ob causam venerant, id. de Or. 1, 7, 26:non solum ob eam causam fieri volui, quod, etc.,
id. Rep. 1, 21, 34:ob hanc causam, quod,
id. ib. 2, 1, 3:nec ob aliam causam ullam, etc.,
id. Lael. 20, 74:ob meas injurias,
Ter. Heaut. 1, 1, 85; cf.:quodnam ob facinus?
id. ib. 5, 2, 3: ob peccatum hoc. id. ib. v. 37:ob malefacta haec,
id. Ad. 2, 1, 46:ob illam injuriam,
Cic. Rep. 2, 25, 46:ob aliquod emolumentum suum,
id. Font. 8, 17: (eum) ac Troiam misi ob defendendam Graeciam, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 13, 28 (Trag. v. 362 Vahl.):ob rem judicandam pecuniam adcipere,
Cic. Verr. 2, 2, 32, § 78; id. Att. 1, 17, 8; id. Mur. 1, 1; id. Verr. 2, 2, 48, § 119; Sall. J. 89, 2; Quint. 5, 10, 87:nec meliores ob eam scientiam nec beatiores esse possumus,
on account of, for that knowledge, Cic. Rep. 1, 19, 32:ob eam (amicitiam) summā fide servatam,
id. Lael. 7, 25:is igitur dicitur ab Amulio ob labefactandi regni timorem, ad Tiberim exponi jussus esse,
id. Rep. 2, 2, 4:unius ob iram Prodimur,
Verg. A. 1, 251; cf.:saevae memorem Junonis ob iram,
id. ib. 1, 4; cf.also: aut ob avaritiam aut miserā ambitione laborat,
Hor. S. 1, 4, 26:barbarus eum quidam palam ob iram interfecti ab eo domini obtruncat,
Liv. 21, 2, 6:non noxā neque ob metum,
Tac. H. 2, 49:Germanicum mortem ob rem publicam obiisse,
for the republic, id. A. 2, 83:cum quibus ob rem pecuniariam disceptabat,
id. ib. 6, 5.—In partic.1.In consideration of, in return for, instead of (mostly ante-class.):2.ob asinos ferre argentum,
Plaut. As. 2, 2, 80; id. Ep. 5, 2, 38:quin arrhabonem a me accepisti ob mulierem?
id. Rud. 3, 6, 23:ager oppositus est pignori Ob decem minas,
Ter. Phorm. 4, 3, 56: talentum magnum ob unam fabulam datum esse, C. Gracch. ap. Gell. 11, 10 fin.:pecuniam ob absolvendum accipere,
Cic. Verr. 2, 2, 32, § 78:pecuniam ob delicta dare,
Tac. A. 14, 14.—Ob rem, like ex re (opp. frustra), to the purpose, with advantage, profitably, usefully (very rare): An. Non pudet Vanitatis? Do. Minime, dum ob rem, Ter Phorm. 3, 2, 41:3.verum id frustra an ob rem faciam, in vostrā manu situm est,
Sall. J. 31, 5.—Ob industriam, on purpose, intentionally, Plaut. Cas. 4, 3, 6; 2, 3, 58 (id. ib. 2, 3, 60, de industriā); cf. id. Men. 1, 2, 14.—4.Quam ob rem, also written in one word, quamobrem, on which account, wherefore, therefore, hence, accordingly; a very freq. particle of transition, esp. in Cic.:5.quam ob rem id primum videamus, quatenus, etc.,
Cic. Lael. 11, 36:quam ob rem utrique nostrūm gratum admodum feceris,
id. ib. 4, 16; 2, 10; 3, 12; 4, 15; id. Rep. 1, 5, 9; 1, 19, 32 et saep.—Ob id, ob hoc, ob haec, ob ea, ob quae, on that account, therefore (not ante-Aug.).a.Ob id:b.ignaris hostibus et ob id quietis,
Liv. 25, 35; 28, 2; Tac. A. 2, 66; 3, 75; 13, 5:ob id ipsum,
Curt. 4, 16, 23.—Ob hoc:c.ob hoc cum omnia neglecta apud hostes essent,
Liv. 25, 37; Sen. Q. N. 7, 14, 4; Col. 7, 3, 21; cf.:ob hoc miserior,
Sen. Ep. 98, 5. —Ob haec:d.ob haec cum legatos mitti placuisset,
Liv. 8, 23; 21, 50; 38, 34; Cels. 1 praef.—Ob ea:e. III.ob ea consul Albinus senatum de foedere consulebat,
Sall. J. 39, 2.—In composition, the b of ob remains unchanged before vowels and most consonants; only before p, f, c, g, is assimilation more common: oppeto, offero, occido, ogganio, etc.—An ancient form obs, analogous to abs, is implied in obs-olesco and os-tendo.—In signification, that of direction towards, or of existence at or before a thing is predominant, although it likewise gives to the simple verb the accessory notion of against: obicere, opponere, obrogare. -
6 obcumbo
occumbo ( obc-), cŭbui, cŭbĭtum, 3, v. n. [ob-cumbo, cubo], to fall or sink down (cf.: occido, obeo, oppeto); hence,I.To go down, to set, of the heavenly bodies (postclass.):II.cometes cum oriretur occumberetque,
Just. 37, 2, 3:cum sol occumberet,
Vulg. Gen. 15, 12; id. 3 Reg. 22, 36.—To fall dying, to die (the class. signif. of the word); constr. absol. or with mortem, morte, or morti.(α).Absol.: cum veter occubuit Priamus, fell, Enn. ap. Prisc. p. 607 P. (Ann. v. 17 Vahl.):(β).aut occubuissem honeste, aut victores hodie viveremus,
Cic. Att. 3, 15, 4: pro libertate cos occubuisse, Suet. Aug. 12 fin.:circa se dimicans occubuerat,
id. Tit. 4:fertur et ante annos occubuisse suos,
Ov. A. A. 3, 18:dederat ne ferro occumbere posset,
id. M. 12, 207:acie,
Suet. Ner. 2.—With mortem or morte (the vacillation of MSS. between these two forms makes it difficult to ascertain which was the prevailing one; cf. Zumpt, Gr. § 387;(γ).Krebs, Antibarb. p. 790): pro patriā mortem (al. morte) occumbere,
Cic. Tusc. 1, 42, 102 (Kühner, Moser, Orelli, and Baiter have mortem, Klotz and Fischer morte):quod liberata patria... mortem occubuisset,
Liv. 2, 7, 8; 3, 50, 8; 26, 25, 14:qui pugnantes mortem occubuissent,
id. 31, 18, 6. —So, too, letum, Enn. ap. Prisc. p. 725 P. (Ann. v. 390 Vahl.):necem voluntariam,
Suet. Aug. 13 (al., with inferior MSS., nece voluntariā):ictus clavā morte occubuit,
Liv. 1, 7, 7 Weissenb. ad loc.:morte occumbentis,
id. 8, 10, 4:ambo pro republicā morte occubuisse,
id. 38, 58.—With morti (perh. only poet.): pro vostrā vitā morti occumbant obviam. Enn. ap. Serv. Verg. A. 2, 62 (Trag. v. 176 Vahl.); so,(δ).certae morti, Verg. A. l. l.: neci,
Ov. M. 15, 499.—To succumb to, fall by the hand of one ( poet.).—With dat.:* III.Rullo ditissimus agri Occumbis,
Sil. 5, 260; Claud. B. Get. 74.—With per:per te vidit Vulcani occumbere prolem,
Ov. M. 7, 437. —Like accumbere, to lie at table, Afran. ap. Non. 97, 29. -
7 obpetitus
-
8 obs
ŏb (old form obs, v. III.), prep. with acc. (in late Lat. also with the abl.:I.OB PERPETVO EIVS ERGA SE AMORE,
Inscr. Orell. 106) [Osc. op; kindr. with Sanscr. api; Gr. epi].Lit.A.With verbs of motion, towards, to (only ante-class.): IS TERTHS DIEBVS OB PORTVM OBVAGVLATVM ITO, let him go before his house to summon him, Fragm. XII. Tab. ap. Paul. ex Fest. s. v. portum, p. 233 Müll.: ob Romam legiones ducere, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 179 Müll. (Ann. v. 295 Vahl.); cf.:B.ob Troiam duxit,
id. ib. p. 178 Müll. (Incert. libr. v. 5 Vahl.): cujus ob os Grai ora obvertebant sua, Poët. ap. Cic. Tusc. 3, 18, 39; and ap. Cic. Fam. 9, 26, 2 (Trag. Rel. p. 211 Rib.).—With verbs of rest, about, before, in front of, over (in Cic.):II.follem sibi obstringit ob gulam,
Plaut. Aul. 2, 4, 23:lanam ob oculum habere,
id. Mil. 5, 37:ob oculos mihi caliginem obstitisse,
before my eyes, id. ib. 2, 4, 51:mors ob oculos saepe versata est,
Cic. Rab. Post. 14, 39; id. Sest. 21, 47:ignis qui est ob os offusus,
id. Univ. 14.—Transf., to indicate the object or cause, on account of, for, because of, by reason of, etc.A.In gen. (freq. and class.):B.etiam ob stultitiam tuam te tueris?
do you still defend yourself with regard to your folly? Plaut. Trin. 3, 2, 82:pretium ob stultitiam fero,
Ter. And. 3, 5, 4; id. Phorm. 2, 3, 23:ob eam rem iratus,
on that account, Plaut. Bacch. 4, 4, 33:neu quid ob eam rem succenseat,
id. ib. 4, 4, 39; Ter. Ad. 5, 6, 7: Mi. Ob eam rem? De. Ob eam, id. ib. 5. 9, 20:ob rem nullam,
id. Hec. 5, 3, 2:hanc Epicurus rationem induxit ob eam rem, quod veritus est, ne, etc.,
Cic. Fat. 10, 23:ob eam causam, quod, etc.,
id. Rep. 1, 7, 12: quam ob causam venerant, id. de Or. 1, 7, 26:non solum ob eam causam fieri volui, quod, etc.,
id. Rep. 1, 21, 34:ob hanc causam, quod,
id. ib. 2, 1, 3:nec ob aliam causam ullam, etc.,
id. Lael. 20, 74:ob meas injurias,
Ter. Heaut. 1, 1, 85; cf.:quodnam ob facinus?
id. ib. 5, 2, 3: ob peccatum hoc. id. ib. v. 37:ob malefacta haec,
id. Ad. 2, 1, 46:ob illam injuriam,
Cic. Rep. 2, 25, 46:ob aliquod emolumentum suum,
id. Font. 8, 17: (eum) ac Troiam misi ob defendendam Graeciam, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 13, 28 (Trag. v. 362 Vahl.):ob rem judicandam pecuniam adcipere,
Cic. Verr. 2, 2, 32, § 78; id. Att. 1, 17, 8; id. Mur. 1, 1; id. Verr. 2, 2, 48, § 119; Sall. J. 89, 2; Quint. 5, 10, 87:nec meliores ob eam scientiam nec beatiores esse possumus,
on account of, for that knowledge, Cic. Rep. 1, 19, 32:ob eam (amicitiam) summā fide servatam,
id. Lael. 7, 25:is igitur dicitur ab Amulio ob labefactandi regni timorem, ad Tiberim exponi jussus esse,
id. Rep. 2, 2, 4:unius ob iram Prodimur,
Verg. A. 1, 251; cf.:saevae memorem Junonis ob iram,
id. ib. 1, 4; cf.also: aut ob avaritiam aut miserā ambitione laborat,
Hor. S. 1, 4, 26:barbarus eum quidam palam ob iram interfecti ab eo domini obtruncat,
Liv. 21, 2, 6:non noxā neque ob metum,
Tac. H. 2, 49:Germanicum mortem ob rem publicam obiisse,
for the republic, id. A. 2, 83:cum quibus ob rem pecuniariam disceptabat,
id. ib. 6, 5.—In partic.1.In consideration of, in return for, instead of (mostly ante-class.):2.ob asinos ferre argentum,
Plaut. As. 2, 2, 80; id. Ep. 5, 2, 38:quin arrhabonem a me accepisti ob mulierem?
id. Rud. 3, 6, 23:ager oppositus est pignori Ob decem minas,
Ter. Phorm. 4, 3, 56: talentum magnum ob unam fabulam datum esse, C. Gracch. ap. Gell. 11, 10 fin.:pecuniam ob absolvendum accipere,
Cic. Verr. 2, 2, 32, § 78:pecuniam ob delicta dare,
Tac. A. 14, 14.—Ob rem, like ex re (opp. frustra), to the purpose, with advantage, profitably, usefully (very rare): An. Non pudet Vanitatis? Do. Minime, dum ob rem, Ter Phorm. 3, 2, 41:3.verum id frustra an ob rem faciam, in vostrā manu situm est,
Sall. J. 31, 5.—Ob industriam, on purpose, intentionally, Plaut. Cas. 4, 3, 6; 2, 3, 58 (id. ib. 2, 3, 60, de industriā); cf. id. Men. 1, 2, 14.—4.Quam ob rem, also written in one word, quamobrem, on which account, wherefore, therefore, hence, accordingly; a very freq. particle of transition, esp. in Cic.:5.quam ob rem id primum videamus, quatenus, etc.,
Cic. Lael. 11, 36:quam ob rem utrique nostrūm gratum admodum feceris,
id. ib. 4, 16; 2, 10; 3, 12; 4, 15; id. Rep. 1, 5, 9; 1, 19, 32 et saep.—Ob id, ob hoc, ob haec, ob ea, ob quae, on that account, therefore (not ante-Aug.).a.Ob id:b.ignaris hostibus et ob id quietis,
Liv. 25, 35; 28, 2; Tac. A. 2, 66; 3, 75; 13, 5:ob id ipsum,
Curt. 4, 16, 23.—Ob hoc:c.ob hoc cum omnia neglecta apud hostes essent,
Liv. 25, 37; Sen. Q. N. 7, 14, 4; Col. 7, 3, 21; cf.:ob hoc miserior,
Sen. Ep. 98, 5. —Ob haec:d.ob haec cum legatos mitti placuisset,
Liv. 8, 23; 21, 50; 38, 34; Cels. 1 praef.—Ob ea:e. III.ob ea consul Albinus senatum de foedere consulebat,
Sall. J. 39, 2.—In composition, the b of ob remains unchanged before vowels and most consonants; only before p, f, c, g, is assimilation more common: oppeto, offero, occido, ogganio, etc.—An ancient form obs, analogous to abs, is implied in obs-olesco and os-tendo.—In signification, that of direction towards, or of existence at or before a thing is predominant, although it likewise gives to the simple verb the accessory notion of against: obicere, opponere, obrogare. -
9 occumbo
occumbo ( obc-), cŭbui, cŭbĭtum, 3, v. n. [ob-cumbo, cubo], to fall or sink down (cf.: occido, obeo, oppeto); hence,I.To go down, to set, of the heavenly bodies (postclass.):II.cometes cum oriretur occumberetque,
Just. 37, 2, 3:cum sol occumberet,
Vulg. Gen. 15, 12; id. 3 Reg. 22, 36.—To fall dying, to die (the class. signif. of the word); constr. absol. or with mortem, morte, or morti.(α).Absol.: cum veter occubuit Priamus, fell, Enn. ap. Prisc. p. 607 P. (Ann. v. 17 Vahl.):(β).aut occubuissem honeste, aut victores hodie viveremus,
Cic. Att. 3, 15, 4: pro libertate cos occubuisse, Suet. Aug. 12 fin.:circa se dimicans occubuerat,
id. Tit. 4:fertur et ante annos occubuisse suos,
Ov. A. A. 3, 18:dederat ne ferro occumbere posset,
id. M. 12, 207:acie,
Suet. Ner. 2.—With mortem or morte (the vacillation of MSS. between these two forms makes it difficult to ascertain which was the prevailing one; cf. Zumpt, Gr. § 387;(γ).Krebs, Antibarb. p. 790): pro patriā mortem (al. morte) occumbere,
Cic. Tusc. 1, 42, 102 (Kühner, Moser, Orelli, and Baiter have mortem, Klotz and Fischer morte):quod liberata patria... mortem occubuisset,
Liv. 2, 7, 8; 3, 50, 8; 26, 25, 14:qui pugnantes mortem occubuissent,
id. 31, 18, 6. —So, too, letum, Enn. ap. Prisc. p. 725 P. (Ann. v. 390 Vahl.):necem voluntariam,
Suet. Aug. 13 (al., with inferior MSS., nece voluntariā):ictus clavā morte occubuit,
Liv. 1, 7, 7 Weissenb. ad loc.:morte occumbentis,
id. 8, 10, 4:ambo pro republicā morte occubuisse,
id. 38, 58.—With morti (perh. only poet.): pro vostrā vitā morti occumbant obviam. Enn. ap. Serv. Verg. A. 2, 62 (Trag. v. 176 Vahl.); so,(δ).certae morti, Verg. A. l. l.: neci,
Ov. M. 15, 499.—To succumb to, fall by the hand of one ( poet.).—With dat.:* III.Rullo ditissimus agri Occumbis,
Sil. 5, 260; Claud. B. Get. 74.—With per:per te vidit Vulcani occumbere prolem,
Ov. M. 7, 437. —Like accumbere, to lie at table, Afran. ap. Non. 97, 29. -
10 oppetitus
-
11 pestis
pestis, is, f. [perh. for perd-tis, from perdo], a deadly, esp. an infectious or contagious disease, a plague, pest, pestilence; also, a noxious atmosphere, unhealthy weather (class., but rare for pestilentia; cf. contagio, lues).I.Lit.: hos pestis necuit, Enn. ap. Prisc. p. 861 P. (Ann. v. 549 Vahl.):II.ibes avertunt pestem ab Aegypto,
Cic. N. D. 1, 36, 101:avertere a populo pestem,
Liv. 4, 25, 3; 5, 14; 25, 26:alii aliā peste absumpti sunt,
Liv. 25, 19.— Poet.:crudelem nasorum interfice pestem,
i. e. stinking smell, Cat. 69, 9.—In plur.:in omnibus morbis ac pestibus,
Col. 7, 5 fin; 2, 9, 9 sq.—Transf., in gen., destruction, ruin, death (class.): qui alteri exitium parat, Eum scire oportet, sibi paratam pestem ut participet parem, Enn. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39 (Trag. v. 22 Vahl.); so with exitium, Enn. ap. Cic. Div. 1, 21, 42 (Trag. v. 68 Vahl.):B.quanta pernis pestis veniet!
Plaut. Capt. 4, 3, 3; Lucr. 3, 347:detestabilis pestis,
Cic. Off. 2, 5, 16:pestis ac pernicies civitatis,
id. Rab. Perd. 1, 2; 9, 25: priusquam oppeto malam pestem (= subeo mortem), Enn. ap. Cic. Tusc. 2, 16, 38 (Trag. v. 15 Vahl.); so,occidam oppetamque pestem,
will seek my death, Plaut. Capt. 3, 3, 11; cf. id. As. 1, 1, 7:servatae a peste carinae,
i. e. from the fire, Verg. A. 5, 699:pestem miserrimam importare alicui,
Cic. Deiot. 15, 43:machinari alicui,
id. N. D. 3, 26, 67:minitari,
Liv. 2, 49.—Concr., of a destructive thing or person, a pest, curse, bane:quin unā omnes peste hac populum liberant?
Plaut. Ps. 1, 2, 70:peste interimor textili (of the poisoned and fatal garment of Nessus), Cic. poët. Tusc. 2, 8, 20: coluber, Pestis boum,
Verg. G. 3, 419:illa furia ac pestis patriae (of Clodius),
id. Sest. 14, 33:post abitum hujus importunissimae pestis,
id. Verr. 2, 3, 54, § 125:nec saevior ulla Pestis et ira deūm (of the Harpies),
Verg. A. 3, 214:pestes frugum,
Plin. 22, 25, 77, § 160;of Nero: clade et peste sub illā,
Juv. 4, 84.—In plur.:quaedam pestes hominum,
social pests, Cic. Fam. 5, 8, 2:variae pestes,
Verg. G. 1, 181:corporeae pestes,
id. A. 6, 737.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский