Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

notābilis

  • 1 notabilis

    nŏtābĭlis, e, adj. [nota], noteworthy, distinguished, remarkable, extraordinary, memorable, notable (not freq. till the Aug. per.; in Cic. perh. only once; in Cæs. not at all).
    I.
    Prop.: exitus, * Cic. Fam. 5, 12, 5:

    rara et notabilis res,

    Plin. Ep. 7, 6, 1:

    id est notabilius,

    Quint. 8, 3, 22:

    illud notabile ex diversis,

    id. 8, 5, 5:

    notabilis introitus,

    Tac. Agr. 40:

    cunctis,

    Juv. 6, 374:

    magna ista et notabilis eloquentia,

    Tac. Or. 40.—
    B.
    Esp., in a bad sense, infamous, notorious:

    turpitudine notabiles,

    Dig. 3, 1, 5:

    si quid in pejus notabile est,

    Quint. 1, 3, 1:

    quae imperitis quoque ad reprehensionem notabilia videntur,

    id. 9, 4, 33:

    eo notabilior caedes fuit, quia filius patrem interfecit,

    Tac. H. 3, 25.—
    II.
    Transf., dis cernible, perceptible:

    aspice nobilissimarum civitatum fundamenta vix notabilia,

    Sen. Ira, 1, 2, 3.—
    B.
    Pointed at, marked, indicated:

    digitis hominum nutibusque notabilis,

    App. M. 11, p. 784 Oud.—Hence, adv.: nŏtābĭlĭter, remarkably, notably; perceptibly:

    quaedam frequentius et notabiliter usurpavit,

    Suet. Aug. 87:

    expalluit notabiliter,

    Plin. Ep. 1, 5, 13:

    gaudium eminuit,

    id. ib. 5, 17, 5.— Comp.:

    notabilius turbare,

    Tac. H. 1, 55:

    aliquem odisse,

    Quint. Decl. 17.

    Lewis & Short latin dictionary > notabilis

  • 2 notābilis

        notābilis e, adj. with comp.    [noto], noteworthy, conspicuous, extraordinary, memorable, notable: exitus: via Lactea candore notabilis, O.: cunctis, Iu. — Infamous, notorious: notabilior caedes, Ta.
    * * *
    notabilis, notabile ADJ
    remarkable, notable

    Latin-English dictionary > notābilis

  • 3 notabilis

    -e, noteworthy, notable, notorious

    Latin-English dictionary of medieval > notabilis

  • 4 Anisognathus notabilis

    ENG black-chinned mountain-tanager

    Animal Names Latin to English > Anisognathus notabilis

  • 5 Lichmera notabilis

    ENG black-chested honeyeater

    Animal Names Latin to English > Lichmera notabilis

  • 6 Nestor notabilis

    ENG Kea

    Animal Names Latin to English > Nestor notabilis

  • 7 Phylidonyris notabilis

    ENG New Hebrides honeyeater

    Animal Names Latin to English > Phylidonyris notabilis

  • 8 notabiliter

    nŏtābĭlis, e, adj. [nota], noteworthy, distinguished, remarkable, extraordinary, memorable, notable (not freq. till the Aug. per.; in Cic. perh. only once; in Cæs. not at all).
    I.
    Prop.: exitus, * Cic. Fam. 5, 12, 5:

    rara et notabilis res,

    Plin. Ep. 7, 6, 1:

    id est notabilius,

    Quint. 8, 3, 22:

    illud notabile ex diversis,

    id. 8, 5, 5:

    notabilis introitus,

    Tac. Agr. 40:

    cunctis,

    Juv. 6, 374:

    magna ista et notabilis eloquentia,

    Tac. Or. 40.—
    B.
    Esp., in a bad sense, infamous, notorious:

    turpitudine notabiles,

    Dig. 3, 1, 5:

    si quid in pejus notabile est,

    Quint. 1, 3, 1:

    quae imperitis quoque ad reprehensionem notabilia videntur,

    id. 9, 4, 33:

    eo notabilior caedes fuit, quia filius patrem interfecit,

    Tac. H. 3, 25.—
    II.
    Transf., dis cernible, perceptible:

    aspice nobilissimarum civitatum fundamenta vix notabilia,

    Sen. Ira, 1, 2, 3.—
    B.
    Pointed at, marked, indicated:

    digitis hominum nutibusque notabilis,

    App. M. 11, p. 784 Oud.—Hence, adv.: nŏtābĭlĭter, remarkably, notably; perceptibly:

    quaedam frequentius et notabiliter usurpavit,

    Suet. Aug. 87:

    expalluit notabiliter,

    Plin. Ep. 1, 5, 13:

    gaudium eminuit,

    id. ib. 5, 17, 5.— Comp.:

    notabilius turbare,

    Tac. H. 1, 55:

    aliquem odisse,

    Quint. Decl. 17.

    Lewis & Short latin dictionary > notabiliter

  • 9 candor

        candor ōris, m    [CAND-], a dazzling whiteness, lustre, clearness, radiance, brightness, brilliancy, splendor: solis: candore notabilis (via lactea), O.: caeli: nivalis, V.: candore nives anteire, V.: candore tunicarum fulgens acies, L.—Fairness, beauty candore mixtus rubor: candor huius et proceritas. — Fig., brilliancy, splendor: fucatus. — Candor, integrity, sincerity, openness, frankness (poet.): si vestrum merui candore favorem, O.: Candore noto reddas iudicium, Ph.
    * * *
    whiteness; snow; radiance, bright light; heat, glow; beauty; purity; kindness

    Latin-English dictionary > candor

  • 10 (notābiliter)

        (notābiliter) adv.    [notabilis], remarkably, notably ; only comp: in tumultu notabilius turbantes, Ta.

    Latin-English dictionary > (notābiliter)

  • 11 candor

    candor, ōris, m. [candeo, as algor from algeo, etc.].
    I.
    A dazzling, glossy whiteness, a clear lustre, clearness, radiance, brightness, brilliancy, splendor, glitter, etc. (class.):

    aetherius sol irrigat adsidue caelum candore recenti,

    Lucr. 5, 283; 4, 232; cf. id. 2, 322:

    solis candor illustrior est quam ullius ignis,

    Cic. N. D. 2, 15, 40:

    Lacteus hic nimio fulgons candore notatur,

    id. Arat. 249 (493):

    splendidissimus,

    id. Rep. 6, 16, 16; cf.:

    candore notabilis ipso (via lactea),

    Ov. M. 1, 169:

    caeli,

    Cic. Tusc. 1, 28, 68:

    marmoreus,

    Lucr. 2, 765:

    nivalis,

    Verg. A. 3, 538:

    equi Qui candore nives anteirent,

    id. ib. 12, 84:

    equi candore eximio,

    Suet. Aug. 64:

    niveus,

    Ov. M. 3, 423; and so absol. of the snow: solis aestu candor quom liquesceret, Naev. ap. Non. p. 334, 32:

    simplex lanarum,

    Quint. 1, 1, 5:

    candore tunicarum fulgens acies,

    Liv. 10, 39, 12:

    milites candidā veste et paribus candore armis insignes,

    id. 9, 40, 9.—
    2.
    Of resplendent beauty of person, fairness, beauty:

    fusus ille et candore mixtus rubor (in Venere Coa),

    Cic. N. D. 1, 27, 75; cf. Ov. M. 3, 491; 10, 594:

    candor hujus te et proceritas, voltus oculique pepulerunt,

    Cic. Cael. 15, 36; Tib. 3, 4, 29; Prop. 1, 20, 45; 2 (3), 25, 41; 3 (4), 24, 8 al.; Plin. 34, 18, 54, § 176:

    dentium,

    id. 22, 25, 65, § 134.—In plur.:

    hujus corporis,

    Plaut. Men. 1, 2, 67:

    ulnarum nivei marmoreique candores,

    Arn. 4, 22; cf. id. 7, 20.—
    B.
    Trop.
    1.
    Of discourse.
    a.
    Brilliancy, splendor:

    fucatus,

    Cic. Or. 23, 79.—
    b.
    In opp. to an artificial manner, affectation (cf. candidus, II. B.), simplicity, naturalness:

    T. Livius, in narrando mirae jucunditatis clarissimique candoris,

    Quint. 10, 1, 101 Frotsch.; cf. Spald. ad 2, 5, 19.—
    2.
    Of mind or character, candor, purity, integrity, sincerity, openness, frankness ( poet. or in post-Aug. prose):

    Si vestrum merui candore favorem,

    Ov. Tr. 5, 3, 53:

    animi,

    id. ib. 3, 6, 7; 2, 467; id. H. 4, 32; id. P. 2, 5, 5; 3, 4, 13; Phaedr. 3, prol. 63:

    justus sine mendacio,

    Vell. 2, 116, 5:

    tua simplicitas, tua veritas, tuus candor!

    Plin. Pan. 84.—
    II.
    (After candeo, II.) Glow, heat (very rare):

    aestivus, Claud. Cons. Prob. et Olyb. 219: flammae,

    Hyg. Astr. 2, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > candor

  • 12 foeditas

    foedĭtas, ātis, f. [1. foedus], foulness, filthiness, horridness, hideousness, ugliness, deformity (class.).
    I.
    Physically:

    multae beluae insectantes odoris intolerabili foeditate depellunt,

    stench, Cic. N. D. 2, 50, 127:

    foeditas, qua Sulla obiit,

    Plin. 11, 33, 39, § 114:

    foeditates cicatricum,

    id. 33, 6, 35, § 110:

    Hipponacti notabilis foeditas vultus erat,

    id. 36, 5, 4, § 12:

    cujus scelere in hac vestitus foeditate fuerimus (viz. in a military cloak),

    Cic. Phil. 12, 6, 12:

    avertere omnes a tanta foeditate spectaculi (i. e. Mettii quadrigis discerpti) oculos,

    Liv. 1, 28, 11:

    Alpium,

    id. 21, 58 fin.
    II.
    Mentally:

    si turpitudo in deformitate corporis habet aliquid offensionis, quanta illa depravatio et foeditas turpificati animi debet videri?

    Cic. Off. 3, 29, 105:

    foeditate sua turpitudo ipsa deterret,

    id. Fin. 3, 11, 38; Quint. 8, 6, 15:

    prima barbarismi ac soloecismi foeditas absit,

    id. 1, 5, 4; 12, 10, 76.

    Lewis & Short latin dictionary > foeditas

  • 13 ingluvies

    inglŭvĭes, ēi, f. [a gula dicta, Paul. ex Fest. p. 112 Müll.; cf. Sanscr. gar-, girami, swallow; Lat. glutire], the crop, maw.
    I.
    Lit., of animals, Varr. ap. Philarg. ad Verg. G. 3, 431:

    vacua,

    Col. 8, 5 med.:

    hic piscibus atram Improbus ingluviem, ranisque loquacibus explet,

    Verg. G. 3, 431.—Of persons, App. M. 1, p. 109, 29:

    turgida,

    Front. ad Anton. Imp. 2, 12.—
    II.
    Transf., voraciousness, gluttony:

    avi cur atque parentis Praeclaram ingratā stringat malus ingluvie rem,

    Hor. S. 1, 2, 8:

    profunda,

    Gell. 7, 16, 4:

    notabilis ingluvie atque voracitate,

    Eutr. 7, 18 (ap. Petr. 119, read inluvies).

    Lewis & Short latin dictionary > ingluvies

  • 14 verecundia

    vĕrēcundĭa, ae, f. [verecundus], the natural feeling of shame, by whatever cause produced, shamefacedness, bashfulness, shyness, coyness, modesty, etc.
    I.
    In gen. (class.; syn.: pudicitia, castitas, pudor).
    A.
    Absol.:

    nec vero tam metu poenāque terrentur, quae est constituta legibus, quam verecundiā, quam natura homini dedit quasi quendam vituperationis non injustae timorem,

    Cic. Rep. 5, 4, 6:

    homo solum animal natum pudoris ac verecundiae particeps,

    id. Fin. 4, 7, 18:

    scenicorum mos tantam habet veteri disciplina verecundiam, ut in scaenam sine subligaculo prodeat nemo,

    id. Off. 1, 35, 129; id. Rep. 4, 4, 4:

    magnam habet vim disciplina verecundiae,

    id. ib. 4, 6, 6: justitiae partes sunt non violare homines;

    verecundiae non offendere,

    id. Off. 1, 28, 99; cf. id. Lael. 22, 82:

    Caesar meam in rogando verecundiam objurgavit,

    id. Q. Fr. 3, 1, 3, § 10:

    tironis,

    id. Att. 8, 6, 3:

    homo timidus, virginali verecundiā,

    id. Quint. 11, 39; so,

    virginalis, Suet. Vit. Pers.: fuit sponsa tua apud me eādem, quā apud parentis suos, verecundiā,

    Liv. 26, 50, 6:

    verecundia nostra adversus regem nobis obstat,

    id. 37, 54, 7:

    nova nupta verecundiā notabilis,

    Plin. 35, 10, 36, § 78:

    verecundia oris,

    bashful redness, blushing, Suet. Dom. 18.—
    B.
    With gen. obj.
    (α).
    With gen. rei:

    turpitudinis verecundia,

    dread of wrong-doing, Cic. Tusc. 5, 26, 74:

    negandi,

    id. Or. 71, 238;

    Quint. prooem. § 3: respondendi,

    id. 3, 5, 15:

    hujus sermonis,

    Liv. 26, 50, 4.—
    (β).
    With gen. personae (not freq. till after the Aug. period):

    quando nec ordinis hujus ulla, nec reipublicae est verecundia,

    respect for, reverence, Liv. 4, 45, 8:

    parentis, vitrici, deorum,

    id. 39, 11, 2:

    ne auctorem ponam, verecundia ipsius facit,

    Quint. 6, 3, 64:

    majestatis magistratuum,

    Liv. 2, 36, 3:

    aetatis,

    id. 1, 6, 4; cf. id. 1, 3, 10:

    legum,

    id. 10, 13, 8.— Transf.:

    quidam ita sunt receptae auctoritatis ac notae verecundiae, ut, etc.,

    i. e. of known venerableness, Quint. 6, 3, 33.—
    II.
    In partic., with an implication of censure.
    1.
    Over-shyness, bashfulness, sheepishness, timidity (post-Aug.):

    verecundia vitium quidem sed amabile et quae virtutes facillime generet... quae (verecundia) est timor quidam reducens animum ab iis, quae facienda sunt... Optima est autem emendatio verecundiae fiducia,

    Quint. 12, 5, 2 sq.:

    patronus timet cognoscentis verecundiam,

    id. 4, 1, 19:

    (vox) in metu et verecundiā contracta,

    id. 11, 3, 64.—
    2.
    A shame, disgrace:

    verecundiae erat equitem suo alienoque Marte pugnare,

    Liv. 3, 62, 9:

    verecundia Romanos tandem cepit, Saguntum sub hostium potestate esse, etc.,

    a sense of shame, id. 24, 42, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > verecundia

  • 15 voracitas

    vŏrācĭtas, ātis, f. [vorax], greediness, ravenousness, voracity (post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    ingluvie et voracitate notabilis,

    Eutr. 7, 12:

    asini,

    App. M. 7, p. 200.—
    II.
    Transf., of fire:

    avidissima,

    Plin. 2, 107, 111, § 239.

    Lewis & Short latin dictionary > voracitas

См. также в других словарях:

  • notabilis — index notable Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Nestor notabilis —   Kea Estado de …   Wikipedia Español

  • Lichmera notabilis —   Lichmera notabilis Estado de conservación …   Wikipedia Español

  • Semilabeo notabilis —   Semilabeo notabilis Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Nestor notabilis — Kea Kea (Nestor notabilis) Systematik Klasse: Vögel (Aves) Ordnung: Papa …   Deutsch Wikipedia

  • Nestor notabilis — Kéa Pour les articles homonymes, voir Kéa (homonymie) …   Wikipédia en Français

  • Odostomia notabilis — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Ga …   Wikipedia

  • Krusensterniella notabilis —   Krusensterniella notabilis Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Koeneniodes notabilis — Koeneniodes notabilis …   Wikipédia en Français

  • Hoshihananomia notabilis —   Hoshihananomia notabilis Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Mordellistena notabilis —   Mordellistena notabilis Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»