-
1 succīdō
succīdō cīdī, cīsus, ere [sub+caedo], to cut off below, cut from under, cut through, cut off, cut down, fell: vivos Succisis feminibus invenerunt, L.: poplite Succiso, V.: succisis asseribus conlapsus pons, L.: flos succisus aratro, V.: frumentis succisis, mown, Cs.: (herbas) curvamine falcis, O.* * *succidere, succidi, succisus V -
2 faenisecium
mowing, cutting of hay; mown grass, hay -
3 faenisicia
mowing, cutting of hay; mown grass, hay -
4 faenisicium
mowing, cutting of hay; mown grass, hay -
5 fenisecium
mowing, cutting of hay; mown grass, hay -
6 fenisicia
mowing, cutting of hay; mown grass, hay -
7 fenisicium
mowing, cutting of hay; mown grass, hay -
8 faenisecta
faenĭ-secta ( fēn-, foen-), ōrum, n. [faenum, I.; seco], mown hay, Varr. L. L. 5, § 136 Müll. N. cr.; cf. faenisicia. -
9 faenisicia
faenĭ-sĭcĭa ( fēn-, foen-), ae, f., and ōrum, n. [id.], mown hay:addere faenisiciae cumulum,
Varr. R. R. 1, 49, 1; 1, 47 and 56:vindemias ac faenisicia administrare,
id. ib. 1, 17, 2; 2, 11, 7; 3, 2, 6; Col. 2, 17, 6. -
10 fenisecta
faenĭ-secta ( fēn-, foen-), ōrum, n. [faenum, I.; seco], mown hay, Varr. L. L. 5, § 136 Müll. N. cr.; cf. faenisicia. -
11 foenisecta
faenĭ-secta ( fēn-, foen-), ōrum, n. [faenum, I.; seco], mown hay, Varr. L. L. 5, § 136 Müll. N. cr.; cf. faenisicia. -
12 foenisicia
faenĭ-sĭcĭa ( fēn-, foen-), ae, f., and ōrum, n. [id.], mown hay:addere faenisiciae cumulum,
Varr. R. R. 1, 49, 1; 1, 47 and 56:vindemias ac faenisicia administrare,
id. ib. 1, 17, 2; 2, 11, 7; 3, 2, 6; Col. 2, 17, 6. -
13 retonsus
-
14 seco
sĕco, cŭi, ctum ( part. fut. secaturus, Col. 5, 9, 2), 1, v. a. [root sak-, to cut; whence securis, sĕcula, serra (secra), segmen, sexus, saxum, etc.; cf. sīca, and Gr. keiô, keazô, schizô], to cut, cut off, cut up (class.; syn.: caedo, scindo).I.Lit.A.In gen.:B.leges duodecim tabularum, si plures forent, quibus rens esset judicatus, secare, si vellent, atque partiri corpus addicti sibi hominis permiserunt,
Gell. 20, 1, 48 sq.; cf.:et judicatos in partes secari a creditoribus leges erant,
Tert. Apol. 4:cape cultrum, seca Digitum vel aurem,
Plaut. Merc. 2, 2, 38 sq.:omne animal secari ac dividi potest, nullum est eorum individuum,
Cic. N. D. 3, 12, 29: pabulum secari non posse, be cut, mown, * Caes. B. G. 7, 14; so,sectae herbae,
Hor. S. 2, 4, 67:gallinam,
to cut to pieces, Juv. 5, 124:placenta,
Mart. 3, 77, 3:alicui collum gladio suā dexterā,
Q. Cic. Petit. Cons. 3, 10:palatum,
to divide, Cels. 8, 1:tergora in frusta,
Verg. A. 1, 212: dona auro gravia sectoque elephanto, i. e. of carved, wrought ivory (an imitation of the Homeric pristos elephas, Od. 18, 196), Verg. A. 3, 464:marmora,
Hor. C. 2, 18, 17: sectis nitebat marmoribus, Luc. 10, 114; so absol.:nec ideo ferrum secandi vim non perdidit,
Sen. Ben. 5, 5, 1:prave sectus unguis,
Hor. Ep. 1, 104:secti lapides,
Vulg. Exod. 20, 25. —In partic.1.Med. t. t., to cut surgically; to operate on; to cut off or out, amputate, excise, etc.:2.in corpore si quid ejusmodi est, quod reliquo corpori noceat, id uri secarique patimur,
Cic. Phil. 8, 5, 15; cf.:saevitia secandi,
Plin. 29, 1, 6, § 13; so,membra,
id. 26, 11, 69, § 112:vomicam,
Plaut. Pers. 2, 5, 13:varices Mario,
Cic. Tusc. 2, 15, 35 (for which, exciditur, Cels. 7, 31); cf. of the same: C. Marius cum secaretur, ut supra dixi, principio vetuit se alligari;nec quisquam ante Marium solutus dicitur esse sectus,
was cut, operated upon, Cic. Tusc. 2, 22, 53:servum,
Just. Inst. 4, 3, 6.—To cut, castrate (very rare):C.puer avari sectus arte mangonis,
Mart. 9, 7, 4; so,sectus Gallus (corresp. to eviratus),
id. 5, 41, 3.—Transf. (mostly poet. and in post-Aug. prose).1.To scratch, tear, wound, hurt, injure (cf. caedo, II.):2.ambo (postes) ab infimo tarmes secat,
the worms are gnawing them, they are wormeaten, Plaut. Most. 3, 2, 140:luctantis acuto ne secer ungui,
lest I should be torn, Hor. Ep. 1, 19, 47; cf.:rigido sectas invenit ungue genas,
Ov. F. 6, 148:teneras plantas tibi (glacies),
Verg. E. 10, 49:corpora vepres,
id. G. 3, 444:crura (sentes),
Ov. M. 1, 509:pete ferro Corpus et intorto verbere terga seca,
cut, lacerate, Tib. 1, 9, 22; so,sectus flagellis,
Hor. Epod. 4, 11:loris,
Mart. 10, 5, 14 al.:si quem podagra secat,
gnaws, torments, Cat. 71, 2;imitated by Martial: podagra cheragraque secatur Gaius,
Mart. 9, 92, 9.—Like the Gr. temnein, and our to cut, i. e.,a.To divide, cleave, separate ( poet. and in post-Aug. prose):b.quos (populos) secans interluit Allia,
Verg. A. 7, 717:medios Aethiopas (Nilus),
Plin. 5, 9, 10, § 53:medios agros (Tiberis),
Plin. Ep. 5, 6, 12:medium agmen (Turnus),
Verg. A. 10, 440:agrum (limes),
Plin. 18, 34, 77, § 331:caelum (zonae),
Ov. M. 1, 46:sectus orbis,
Hor. C. 3, 27, 75; cf.:in longas orbem qui secuere vias,
Ov. Am. 2, 16, 16.—With the idea of motion, to cut through, i. e. to run, sail, fly, swim, go, etc., through:II.delphinum similes, qui per maria umida nando Carpathium Libycumque secant,
cut through, cleave, Verg. A.5, 595:aequor,
id. ib. 5, 218:pontum,
id. ib. 9, 103:aequor Puppe,
Ov. M. 11, 479:fretum puppe,
id. ib. 7, 1; cf.:vada nota (amnis),
id. ib. 1, 370:ales avis... geminis secat aëra pennis,
Cic. Arat. 48:aethera pennis (avis),
Verg. G. 1, 406; 1, 409:auras (cornus),
id. A. 12, 268:ventos (Cyllenia proles),
ib. ib. 4, 257:sub nubibus arcum (Iris),
id. ib. 9, 15 et saep.— Secare viam (vias), the Gr. temnein hodon, to take one's way, to travel a road:ille viam secat ad naves,
Verg. A. 6, 899:hinc velut diversae secari coeperunt viae,
Quint. 3, 1, 14.—Trop. (acc. to I. C. 1. and 2.).* A. B.To divide (not freq. till after the Aug. per.):cum causas in plura genera secuerunt,
Cic. de Or. 2, 27, 117:haec in plures partes,
Quint. 8, 6, 13; cf.:scrupulose in partes sectā divisionis diligentiā,
id. 4, 5, 6:quae natura singularia sunt secant (corresp. to divido),
id. 4, 5, 25:sectae ad tenuitatem suam vires (just before: distinguendo. dividendo),
id. 12, 2, 13.—Hence, in Hor., like dirimo (II.), of disputes, to cut off, i.e. to decide them:quo multae magnaeque secantur judice lites,
Hor. Ep. 1, 16, 42: magnas res, to cure (as it were, by a light operation), id. S. 1, 10, 15.—And once in Verg.: secare spem (the figure borrowed from the phrases secare mare, auras, viam): quae cuique est fortuna hodie, quam quisque secat spem, whatever hope each follows, i. e. indulges in, entertains, Verg. A. 10, 107 (secat, sequitur, tenet, habet;ut: Ille viam secat ad naves,
id. ib. 6, 899: unde et sectas dicimus, habitus animorum et instituta philosophiae circa disciplinam, Serv.). -
15 sicilimenta
sīcīlīmenta, ōrum, n. [sicilis], what is cut or mown with the sickle (sc. after the first crop has been taken off), the aftermath, Cato, R. R. 5 fin. -
16 succido
1.suc-cĭdo, ĭdi, 3, v. n. [sub-cado], to fall under any thing.* I.In gen.:II. A.lorica quod e loris de corio crudo pectoralia faciebant: postea succidit Gallica e ferro sub id vocabulum,
i. e. were comprehended under the word, Varr. L. L. 5, § 116 Müll.—Lit.:B.genua inedia succidunt,
Plaut. Curc. 2, 3, 30; so,artus,
Lucr. 3, 156:omnia fragore,
id. 5, 109:terra repente,
id. 5, 482:in mediis conatibus aegri Succidimus,
Verg. A. 12, 911:imperfecta sublabantur aut succidant,
Sen. Ep. 71, 35:continuo labore gravia genua succiderant,
Curt. 9, 5, 7.—Trop.:2.mens succidit,
Sen. Ep. 71, 24:mendax Dardania domus,
id. Agam. 863.suc-cīdo, cīdi, cīsum, 3, v. a. [sub-caedo], to cut off or away below, cut from below, to cut through, cut off, cut down, fell (rare but class.; not in Cic.): is pernas succidit iniquā superbiā Poeni, Enn. ap. Fest. pp. 304 and 305 Müll. (Ann. v. 279 Vahl.); cf.:vivos Succisis feminibus poplitibusque invenerunt,
Liv. 22, 51, 7:poplitem,
Verg. A. 10, 700:crura equis (with suffodere ilia),
Liv. 42, 59, 3:nervos equorum,
id. 44, 28, 14:arbores,
Caes. B. G. 5, 9; Liv. 23, 24; Col. 2, 2, 11; 11, 2, 11; Plin. 16, 12, 23, § 58 al.:asseres,
Liv. 44, 5, 6:florem aratro, Verg.A.9,435: frumentis succisis,
cut down, mown down, Caes. B. G. 4, 38; 4, 19:Cererem,
Verg. G. 1, 297:(herbas) curvamine falcis aënae,
Ov. M. 7, 227:segetem,
Sil. 15, 536 al.: cf.:ita gregem metite imbellem ac succidite ferro,
mow down, Sil. 14, 134:serpens succisa manu Herculeā,
Sen. Med. 702.— Poet.:succisa libido,
emasculated, made powerless, Claud. in Eutr. 1, 190.
См. также в других словарях:
Mown — Mown, p. p. & a. Cut down by mowing, as grass; deprived of grass by mowing; as, a mown field. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
mown — mown; un·mown; … English syllables
mown — [mōn] vt., vi. alt. pp. of MOW1 … English World dictionary
mown — adjective (used of grass or vegetation) cut down with a hand implement or machine the smell of newly mown hay • Syn: ↑cut • Ant: ↑unmown • Similar to: ↑new mown • Topics: ↑ … Useful english dictionary
Mown — Mow Mow (m[=o]), v. t. [imp. {Mowed} (m[=o]d); p. p. {Mowed} or {Mown} (m[=o]n); p. pr. & vb. n. {Mowing}.] [OE. mowen, mawen, AS. m[=a]wan; akin to D. maaijen, G. m[ a]hen, OHG. m[=a]jan, Dan. meie, L. metere to reap, mow, Gr. ama^n. Cf. {Math} … The Collaborative International Dictionary of English
mown — /mohn/, v. a pp. of mow1. * * * … Universalium
mown — moan … American English homophones
mown — məʊ n. pile of hay; part of the barn where hay is stored, hay loft v. cut down hay or a similar crop, trim grass; destroy or kill without purpose or in great numbers … English contemporary dictionary
mown — UK [məʊn] / US [moʊn] mow … English dictionary
mown — [[t]moʊn[/t]] v. a pp. of mow I … From formal English to slang
mown — /moʊn/ (say mohn) verb past participle of mow1 …