-
1 modus
modus ī, m [3 MA-], a measure, extent, quantity: agri: numerum modumque carinis Praecipiant, V.: trunci, girth, O.: longo nullus lateri modus (sit), i. e. be the flank excessively long, V.— A proper measure, due measure: suus cuique (rei) modus est: modum haberi nullum placet, moderation: servare modum, V.: vox quasi extra modum absona, immoderately: cum lacus praeter modum crevisset, excessively: in dicendo: sine modo modestiāque, S.— A measure, rhythm, melody, harmony, time: vocum: fidibus Latinis Thebanos aptare modos, H.: saltare ad tibicinis modos, the music of the flute, L.: modum Voce dabat remis, time, O.: verae numerosque modosque ediscere vitae, moral harmonies, H.— A measure, bound, limit, end, restriction: sumptūs Cotidianos fieri nec fieri modum, T.: lubidini modum facere, S.: modum aliquem et finem orationi facere, bounds: cum modum irae nullum faceret, L.: modum transire: modum Exit, O.: modum lugendi aliquando facere, make an end.—A way, manner, mode, method, fashion, style: Sine meo me vivere modo, T.: oratoris modo mandata deferre, as an ambassador, Cs.: vitae, way of life: id quibus modis adsequeretur, i. e. by what means, S.: Haud ignara modi, i. e. well knowing how, V.: si quis modus (est), i. e. if it is possible, V.: servorum modo, like slaves, L.: mirum in modum, wonderfully, Cs.: ad hunc modum distributis legionibus, thus, Cs.: si humano modo peccasset, after the manner of men: multa Carneadeo more et modo disputata: apis Matinae More modoque, H.: tali modo, in such wise, N.: nullo modo, by no means: omni modo egi cum rege, in every way, i. e. urgently: omnibus modis miser sum, every way, T.: laudare miris modis, extravagantly, L.: modis inolescere miris, wondrously, V.: eum tibi commendo in maiorem modum, very greatly: Nec modus inserere atque oculos imponere simplex, V.—In genit. with eius or cuius: eius modi, of that sort, of such a kind, such (often written eiusmodi): in eius modi casu, Cs.: eius modi litteras misit: cuiusque modi genus hominum, S.: cuius modi, of what sort: cuicuimodi, of what sort soever: huius modi casūs, such, Cs.: illius modi, of that kind.* * *manner, mode, way, method; rule, rhythm, beat, measure, size; bound, limit -
2 ratiō
ratiō ōnis, f [RA-], a reckoning, numbering, casting up, account, calculation, computation: ut par sit ratio acceptorum et datorum: quibus in tabulis ratio confecta erat, qui numerus domo exisset, etc., Cs.: auri ratio constat, the account tallies: rationem argenti ducere, reckoning: pecuniae habere rationem, to take an account: ratione initā, on casting up the account, Cs.: mihimet ineunda ratio est: (pecuniam) in rationem inducere, bring into their accounts: aeraria, the rate of exchange (the value of money of one standard in that of another): rationes ad aerarium continuo detuli, rendered accounts: rationes cum publicanis putare: rationes a colono accepit: longis rationibus assem in partīs diducere, calculations, H.— A list, manifest, protocol, report, statement: cedo rationem carceris, quae diligentissime conficitur.— A transaction, business, matter, affair, concern, circumstance: re ac ratione cum aliquo coniunctus: in publicis privatisque rationibus, Cs.: nummaria: popularis: comitiorum: ad omnem rationem humanitatis: meam.—Plur., with pron poss., account, interest, advantage: alquis in meis rationibus tibi adiungendus: alienum suis rationibus existimans, etc., inconsistent with his interests, S.—Fig., a reckoning, account, settlement, computation, explanation: rationem reddere earum rerum: secum has rationes putare, T.: initā subductāque ratione scelera meditantes, i. e. after full deliberation: quod posteaquam iste cognovit, hanc rationem habere coepit, reflection: totius rei consilium his rationibus explicabat, ut si, etc., upon the following calculation, Cs.: ut habere rationem possis, quo loco me convenias, etc., i. e. means of determining: semper ita vivamus, ut rationem reddendam nobis arbitremur, must account to ourselves: si gravius quid acciderit, abs te rationem reposcent, will hold you responsible, Cs.— Relation, reference, respect, connection, community: (agricolae) habent rationem cum terrā, quae, etc., have to do: cum omnibus Musis rationem habere: omnes, quibuscum ratio huic est.— A respect, regard, concern, consideration, care: utriusque (sc. naturae et fortunae) omnino habenda ratio est in deligendo genere vitae: (deos) piorum et impiorum habere rationem: sauciorum et aegrorum habitā ratione, Cs.: propter rationem brevitatis, out of regard for: habeo rationem, quid a populo R. acceperim, consider: neque illud rationis habuisti, provinciam ad summam stultitiam venisse? did you not consider?—Course, conduct, procedure, mode, manner, method, fashion, plan, principle: tua ratio est, ut... mea, ut, etc.: defensionis ratio viaque: itaque in praesentiā Pompei sequendi rationem omittit, Cs.: in philosophiā disserendi: ut, quo primum curreretur, vix ratio iniri possit, Cs.: hoc aditu laudis vitae meae rationes prohibuerunt, plan of life.—Arrangement, relation, condition, kind, fashion, way, manner, style: ratio atque usus belli, the art and practice of war, Cs.: novae bellandi rationes, Cs.: quorum operum haec erat ratio, etc., Cs.: rationem pontis hanc instituit; tigna bina, etc., Cs.: iuris: haec eadem ratio est in summā totius Galliae, Cs.: eādem ratione, quā pridie, ab nostris resistitur, Cs: quid refert, quā me ratione cogatis?: nullā ratione, Cs.: tota ratio talium largitionum genere vitiosa est, principle.—The faculty of computing, judgment, understanding, reason, reasoning, reflection: Ita fit, ut ratio praesit, appetitus obtemperet: homo, quod rationis est particeps, causas rerum videt: lex est ratio summa: ut, quos ratio non posset, eos ad officium religio duceret: si ratio et prudentia curas aufert, H.: mulier abundat audaciā, consilio et ratione deficitur: Arma amens capio, nec sat rationis in armis, V.: ratione fecisti, sensibly.—Ground, motive, reason: quid tandem habuit argumenti aut rationis res, quam ob rem, etc.: nostra confirmare argumentis ac rationibus: noverit orator argumentorum et rationum locos: ad eam sententiam haec ratio eos deduxit, quod, etc., Cs.: rationibus conquisitis de voluptate disputandum putant: Num parva causa aut prava ratiost? reason, excuse, T.— Reasonableness, reason, propriety, law, rule, order: omnia, quae ratione docentur et viā, reasonably and regularly: ut ratione et viā procedat oratio: quae res ratione modoque Tractari non volt, H.: intervallis pro ratā parte ratione distinctis, divided proportionally by rule: vincit ipsa rerum p. natura saepe rationem, system.—A theory, doctrine, system, science: haec nova et ignota ratio, solem lunae oppositum solere deficere: Epicuri, doctrine: Stoicorum: ratio vivendi... ratio civilis, the art of living... statesmanship.—Knowledge, science. si qua (est in me) huiusce rei ratio aliqua.— A view, opinion, conviction: Mea sic est ratio, T.: cum in eam rationem pro suo quisque sensu loqueretur: cuius ratio etsi non valuit, N.* * *I IIaccount, reckoning; plan; prudence; method; reasoning; rule; regard -
3 modus
mŏdus, i, m. [root med-, measure, weigh; Gr. medomai, medontes, mêstôr, medimnos; cf.: modius, modestus, moderor], a measure with which, or according to which, any thing is measured, its size, length, circumference, quantity (freq. and class.).I.Lit.A.In gen.:B.modi, quibus metirentur rura,
Varr. R. R. 1, 10, 1:is modus acnua Latine appellatur,
id. ib. 1, 10, 2:filio agri reliquit ei non magnum modum,
Plaut. Aul. prol. 13:hoc erat in votis, modus agri non ita magnus,
Hor. S. 2, 6, 1:de modo agri scripsit,
Cic. Att. 13, 33, 2:de modo agri (actio), cum a venditore emptor deceptus est,
Paul. Sent. 1, 19, 1:modus hic agri nostro non sufficit horto,
Juv. 14, 172:modus altitudinis et latitudinis (sulcorum),
Col. 11, 3, 4:collis modum jugeri continens,
Col. Arbor. 1, 6:ut omnium par modus sit,
Cels. 3, 27; cf. Col. 12, 23:falsus,
false measure, Dig. 11, 6: magnus legionum, Vell. 2, 73, 2: hic mihi conteritur vitae modus, measure or term of life, Prop. 1, 7, 9.—In partic.1.Pregn., a proper measure, due measure:2.in modo fundi non animadverso lapsi sunt multi,
Varr. R. R. 1, 11:suus cuique (rei) modus est,
Cic. Or. 22, 73:ordine et modo,
id. Off. 1, 5, 14:modum alicujus rei habere,
to observe measure in a thing, not exceed the bounds of moderation, id. Verr. 2, 2, 59, § 144:vox quasi extra modum absona,
beyond measure, immoderately, id. de Or. 3, 11, 41:cum lacus praeter modum crevisset,
id. Div. 1, 44, 100:ii sine dubio fidem et modum transeunt,
id. Off. 1, 29, 102:supra modum in servos suos saevire,
Gai. Inst. 1, 53:sine modo modestiāque,
without measure, without moderation, Sall. J. 41, 9:sine modo ac modestia agi,
Liv. 26, 48, 11.—The measure of tones, measure, rhythm, melody, harmony, time; in poetry, measure, metre, mode:II.vocum,
Cic. Div. 2, 3, 9:musici,
Quint. 1, 10, 14:lyrici,
Ov. H. 15, 6:fidibus Latinis Thebanos aptare modos,
Hor. Ep. 1, 3, 12: Bacchico exsultas (i. e. exsultans) modo, Enn. ap. Charis. p. 214 P. (Trag. v. 152 Vahl.):flebilibus modis concinere,
Cic. Tusc. 1, 44, 106: saltare ad tibicinis modos, to the music or sound of the flute, Liv. 7, 2:nectere canoris Eloquium vocale modis,
Juv. 7, 19.—Fig.:verae numerosque modosque ediscere vitae,
moral harmonies, Hor. Ep. 2, 2, 144.—Transf.A.A measure which is not to be exceeded, a bound, limit, end, restriction, etc.:B.modus muliebris nullust, neque umquam lavando et fricando modum scimus facere,
Plaut. Poen. 1, 2, 21:quis modus tibi tandem exilio eveniet,
id. Merc. 3, 4, 67:modum aliquem et finem orationi facere,
to set bounds to, Cic. Verr. 2, 2, 48, § 118:ludendi est quidem modus retinendus,
id. Off. 1, 29, 104:imponere alicui,
Liv. 4, 24, 4:cum modum irae nullum faceret,
id. 4, 50, 4:modum transire,
Cic. Tusc. 4, 17, 4:cupidinibus statuat natura modum quem,
Hor. S. 1, 2, 111:inimicitiarum modum facere,
Cic. Sull. 17, 48:modum statuarum haberi nullum placet,
id. Verr. 2, 2, 59, § 144:qui rebus infinitis modum constituant,
id. Fin. 1, 1, 2:constituere,
id. Verr. 2, 2, 59, § 145: modus vitae, tou biou telos, Prop. 1, 7, 9. —With gen. gerund.:modum lugendi aliquando facere,
to make an end of mourning, Cic. Fam. 5, 16, 6.— Poet. with inf.:nam quis erit saevire modus?
Stat. Th. 12, 573; cf. the foll.—A way, manner, mode, method:2.modus est, in quo quem ad modum, et quo animo factum sit, quaeritur, Ejus partes sunt prudentia, et imprudentia,
Cic. Inv. 1, 27, 41:nullum modum esse hominis occidendi quo ille non aliquot occiderit,
id. Rosc. Am. 35, 100:nec enim semper (hae partes) tractantur uno modo,
id. Or. 35, 122:vitae,
way of life, id. Tusc. 5, 23, 66:caelestium ordinem... imitari vitae modo,
id. Sen. 21, 77: quibus modis, by what method of acting, i. e. what means, Sall. C. 5, 6:cultores has Alpis modo tuto transmittere,
Liv. 21, 30, 8.— Poet. with inf.:nec modus inserere atque oculos imponere simplex,
Verg. G. 2, 73.—Esp. freq.: modo, in modum, or ad modum, with a gen. or adj., in the manner of, like:3.servorum modo,
in the manner of, like slaves, Liv. 39, 26:pecorum modo trahi,
Tac. A. 4, 25:in modum ramorum,
Col. Arbor. 22:in nostrum modum,
in our manner, Tac. H. 3, 25:servilem in modum cruciari,
like slaves, Cic. Verr. 1, 5, 13; Caes. B. G. 6, 19, 3; Suet. Calig. 56:mirum in modum,
in a wonderful manner, wonderfully, Caes. B. G. 1, 41:ad hunc modum distributis legionibus,
in this manner, id. ib. 5, 24:naves ad hunc modum factae,
id. ib. 3, 13:nos nostras more nostro et modo instruximus legiones,
Plaut. Am. 1, 1, 66:non tuo hoc fiet modo,
id. Men. 2, 1, 25:si humano modo, si usitato more peccāsset,
after the manner of men, Cic. Verr. 2, 2, 3, § 8; cf.:Carneadeo more et modo disputata,
id. Univ. 1; for which with gen.:apis Matinae More modoque,
Hor. C. 4, 2, 28; and:agendi more ac modo,
Quint. 11, 1, 29:tali modo,
in such a manner, in such wise, Nep. Att. 21, 1:nullo modo,
in no wise, by no means, Cic. Verr. 2, 2, 76, § 186:omni modo egi cum rege et ago cotidie,
in every way, earnestly, urgently, id. Att. 6, 2, 7: omnibus modis tibi esse rem salvam [p. 1157] ut scias, Plaut. Ps. 4, 6, 13:omnibus modis miser sum,
every way, wholly, completely, Ter. Hec. 4, 4, 79:miris modis,
Cic. Verr. 2, 2, 3, § 9; Liv. 1, 57, 6; Hor. C. 2, 17, 21:mille modis amor ignorandust,
Plaut. Trin. 2, 1, 30:hoc multis modis reprehendi potest,
Cic. Fin. 2, 26, 82 (v. Madv. ad h. l.); so,filium multis modis jam exspecto, ut redeat domum,
very much, Ter. Hec. 2, 3, 7; cf.multimodis: mira miris modis,
Plaut. Cas. 3, 5, 5; cf.mirimodis: eum tibi commendo in majorem modum,
very much, greatly, Cic. Q. Fr. 2, 12 (14), 3:nullo modo,
id. Fin. 2, 31, 102; Col. 9, 8; Suet. Tit. 2:bono modo,
moderately, Cato, R. R. 5:bono modo desiderare aliquid,
Cic. Q. Fr. 2, 6, 3: ejus modi, of that kind, of such a kind or sort (freq.):ejusmodi sunt tempestates consecutae, ut,
Caes. B. G. 3, 29, 2:in ejusmodi casu,
id. ib. 5, 33, 4;6, 34, 7: erant ejusmodi fere situs oppidorum, ut,
id. ib. 3, 12, 1:petitionis nostrae hujusmodi ratio est,
Cic. Att. 1, 1, 1; so,cujusquemodi, cujusdammodi, cujusmodicumque, cuimodi, cuicuimodi, v. Zumpt, § 678: cujusmodi,
of what sort, Cic. Fam. 15, 20, 3:cujuscemodi,
of what sort soever, id. Inv. 2, 45, 134: hujusmodi, hujuscemodi, of this kind, such:hujusmodi casus,
Caes. B. C. 2, 22:hujuscemodi verba,
Sall. J. 9 fin.:illiusmodi,
of that kind, Cic. Div. in Caecil. 21, 68; so,istiusmodi amicos,
Plaut. Rud. 2, 2, 15.—In gram., a form of a verb, a voice or mood:in verbo fiunt soloecismi per genera, tempora, personas, modos, etc.,
Quint. 1, 5, 41: patiendi modus ( the passive voice)... faciendi modus ( the active voice), id. 9, 3, 7; cf. 1, 6, 26. -
4 vea
vĭa ( vĕa, Varr. R. R. 1, 2, 14), ae ( gen. sing. vias, Enn. ap. Prisc. p. 679 P., or Ann. v. 421 Vahl.; viāï, Enn. ap. Cic. Sen. 6, 16, or Ann. v. 209 ib.; Lucr. 1, 406; 1, 659; 2, 249 et saep.; dat. plur. VIEIS, Inscr. Lat. 206, 50), f. [Sanscr. vah-āmi, bring, lead; Gr. ochos, ochêma, vehicle; Germ. Wagen; Engl. wagon; from this root are also veho, vexo, etc.], a way, in the most general sense (for men, beasts, or carriages, within or without a city), a highway, road, path, street.I.Lit.1.In gen.:2.viae latitudo ex lege duodecim tabularum in porrectum octo pedes habet, in anfractum, id est ubi flexum est, sedecim,
Dig. 8, 3, 8:Romam in montibus positam et convallibus, non optimis viis, angustissimis semitis,
Cic. Agr. 2, 35, 96:et modo quae fuerat semita, facta via est,
Mart. 7, 61, 4:aut viam aut semitam monstret,
Plaut. Rud. 1, 3, 30:mi opsistere in viā,
id. Curc. 2, 3, 5:ire in viā,
Ter. Eun. 3, 2, 42:omnibus viis notis semitisque essedarios ex silvis emittebat,
Caes. B. G. 5, 19 (opp. semita), id. ib. 7, 8; Liv. 44, 43, 1; cf.:decedam ego illi de viā,
Plaut. Trin. 2, 4, 80; cf. id. Curc. 2, 3, 8:paulum ad dexteram de viā declinavi,
Cic. Fin. 5, 2, 5:decedere viā,
Suet. Tib. 31:aestuosa et pulverulenta via,
Cic. Att. 5, 14, 1:quā (viā) Sequanis invitis propter angustias ire non poterant,
Caes. B. G. 1, 9:cursare huc illuc viā deterrimā,
Cic. Att. 9, 9, 2:in viam se dare,
to set out on a journey, id. Fam. 14, 12:te neque navigationi neque viae committere,
id. ib. 16, 4, 1:tu abi tuam viam,
Plaut. Rud. 4, 3, 88:milites monuit, viā omnes irent, nec deverti quemquam paterentur,
along the highway, Liv. 25, 9, 4.—In a double sense:ire publicā viā,
Plaut. Curc. 1, 1, 35.—Prov.: qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam, Enn. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 358 Vahl.):de viā in semitam degredi,
Plaut. Cas. 3, 5, 40:totā errare viā,
Ter. Eun. 2, 2, 14.—In partic., as the name of a particular street or road:B.tres ergo viae, a supero mari Flaminia, ab infero Aurelia, media Cassia,
Cic. Phil. 12, 9, 22:Via Appia,
id. Mil. 6, 15; id. Imp. Pomp. 18, 55; cf. Liv. 9, 29, 6;v. Appius: Via Campana,
Suet. Aug. 94;v. Campania: Sacra Via, in Rome, in the fourth region,
Varr. L. L. 5, § 47 Müll.; Fest. p. 290 ib.; Cic. Planc. 7, 17; Hor. Epod. 4, 7; 7, 8:Via Sacra,
id. S. 1, 9, 1;also written as one word, SACRAVIA,
Inscr. Grut. 638, 7; 1033, 1; cf. Charis. p. 6 P.; Diom. p. 401 ib. (v. sacer, I. A.); cf. Becker, Antiq. 1, p. 219 sq.— Hence, Sacrăvĭenses, ĭum, m., those dwelling on the Sacra Via, Fest. s. v. October equus, p. 178 Müll.—Transf.1.Abstr., like our way, for march, journey (syn. iter):2.cum de viā languerem,
Cic. Phil. 1, 5, 12:nisi de viā fessus esset,
id. Ac. 1, 1, 1: tridui via, a three days' march or journey, Caes. B. G. 1, 38:bidui,
id. ib. 6, 7; Cic. Div. 1, 15, 27:longitudo viae,
Liv. 37, 33, 3:flecte viam velis,
Verg. A. 5, 28:tum via tuta maris,
Ov. M. 11, 747:feci Longa Pherecleā per freta puppe vias,
id. H. 16, 22:ne inter vias praeterbitamus, metuo,
by the way, on the road, Plaut. Poen. 5, 3, 43; Ter. Eun. 4, 2, 1; Turp. ap. Non. p. 538, 8 et saep.—In gen., a way, passage, channel, pipe, etc.; thus, a lane in a camp, Caes. B. G. 5, 49; a passage between the seats of a theatre, Mart. 5, 14, 8; Tert. Spect. 3; of the veins:II.omnes ejus (sanguinis) viae,
Cic. N. D. 2, 55, 137; of the chyle ducts:quaedam a medio intestino usque ad portas jecoris ductae et directae viae,
id. ib.; the windpipe, Ov. M. 15, 344; 14, 498; a cleft through which any thing penetrates, Verg. G. 2, 79; cf. Ov. M. 11, 515; the path or track of an arrow, Verg. A. 5, 526; a stripe in a party-colored fabric, Tib. 2, 3, 54 et saep.—Trop.A.In gen., a way, method, mode, manner, fashion, etc., of doing any thing, course (cf. modus):B.vitae,
Cic. Fl. 42, 105; id. Agr. 1, 9, 27; id. Sest. 67, 140; Hor. Ep. 1, 17, 26; Sen. Brev. Vit. 9, 5; Lact. Epit. 67, 12:via vivendi,
Cic. Off. 1, 32, 118:rectam vitae viam sequi,
id. ib.:Socrates hanc viam ad gloriam proximam dicebat esse,
id. ib. 2, 12, 43:haec ad aeternam gloriam via est,
Plin. 2, 7, 5, § 18:haec una via omnibus ad salutem visa est,
Liv. 36, 27, 8:invenire viam ad mortem,
Plin. Ep. 3, 16, 12:totidem ad mortem viae sunt,
Sen. Contr. 1, 8, 6:cum eum hortarer ut eam laudis viam rectissimam esse duceret,
Cic. Brut. 81, 281: haec est una via laudis, id. Sest. 65, 137:totam ignoras viam gloriae,
id. Phil. 1, 14, 33:quae tum promptissima mortis via, exsolvit venas,
Tac. A. 16, 17:habeo certam viam atque rationem, quā omnes illorum conatus investigare et consequi possim,
Cic. Verr. 1, 16, 48:defensionis ratio viaque,
id. ib. 2, 5, 1, §4: non tam justitiae quam litigandi tradunt vias,
id. Leg. 1, 6, 18:docendi via,
id. Or. 32, 114:optimarum artium vias tradere,
id. Div. 2, 1, 1:(di) non... nullas dant vias nobis ad significationum scientiam,
id. ib. 2, 49, 102:rectam instas viam,
i. e. you speak correctly, truly, Plaut. As. 1, 1, 41.—Adverb.: rectā viā, directly:ut rectā viā rem narret ordine omnem,
Ter. Heaut. 4, 3, 28.—Pregn. (cf. ratio), the right way, the true method, mode, or manner:C.ingressu'st viam, i. e. rectam,
Plaut. Am. 1, 1, 273:in omnibus quae ratione docentur et viā, primum constituendum est, quid quidque sit, etc.,
rationally and methodically, Cic. Or. 33, 116:ut ratione et viā procedat oratio,
id. Fin. 1, 9, 29.—Adverb.: viā, rightly, properly (opp. to wandering out of the way):ipsus eam rem secum reputavit viā,
Ter. And. 2, 6, 11:viā et arte dicere,
Cic. Brut. 12, 46. —Viam perficere, i. e. to attain an end, Just. Inst. proöem. 1. -
5 via
vĭa ( vĕa, Varr. R. R. 1, 2, 14), ae ( gen. sing. vias, Enn. ap. Prisc. p. 679 P., or Ann. v. 421 Vahl.; viāï, Enn. ap. Cic. Sen. 6, 16, or Ann. v. 209 ib.; Lucr. 1, 406; 1, 659; 2, 249 et saep.; dat. plur. VIEIS, Inscr. Lat. 206, 50), f. [Sanscr. vah-āmi, bring, lead; Gr. ochos, ochêma, vehicle; Germ. Wagen; Engl. wagon; from this root are also veho, vexo, etc.], a way, in the most general sense (for men, beasts, or carriages, within or without a city), a highway, road, path, street.I.Lit.1.In gen.:2.viae latitudo ex lege duodecim tabularum in porrectum octo pedes habet, in anfractum, id est ubi flexum est, sedecim,
Dig. 8, 3, 8:Romam in montibus positam et convallibus, non optimis viis, angustissimis semitis,
Cic. Agr. 2, 35, 96:et modo quae fuerat semita, facta via est,
Mart. 7, 61, 4:aut viam aut semitam monstret,
Plaut. Rud. 1, 3, 30:mi opsistere in viā,
id. Curc. 2, 3, 5:ire in viā,
Ter. Eun. 3, 2, 42:omnibus viis notis semitisque essedarios ex silvis emittebat,
Caes. B. G. 5, 19 (opp. semita), id. ib. 7, 8; Liv. 44, 43, 1; cf.:decedam ego illi de viā,
Plaut. Trin. 2, 4, 80; cf. id. Curc. 2, 3, 8:paulum ad dexteram de viā declinavi,
Cic. Fin. 5, 2, 5:decedere viā,
Suet. Tib. 31:aestuosa et pulverulenta via,
Cic. Att. 5, 14, 1:quā (viā) Sequanis invitis propter angustias ire non poterant,
Caes. B. G. 1, 9:cursare huc illuc viā deterrimā,
Cic. Att. 9, 9, 2:in viam se dare,
to set out on a journey, id. Fam. 14, 12:te neque navigationi neque viae committere,
id. ib. 16, 4, 1:tu abi tuam viam,
Plaut. Rud. 4, 3, 88:milites monuit, viā omnes irent, nec deverti quemquam paterentur,
along the highway, Liv. 25, 9, 4.—In a double sense:ire publicā viā,
Plaut. Curc. 1, 1, 35.—Prov.: qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam, Enn. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 358 Vahl.):de viā in semitam degredi,
Plaut. Cas. 3, 5, 40:totā errare viā,
Ter. Eun. 2, 2, 14.—In partic., as the name of a particular street or road:B.tres ergo viae, a supero mari Flaminia, ab infero Aurelia, media Cassia,
Cic. Phil. 12, 9, 22:Via Appia,
id. Mil. 6, 15; id. Imp. Pomp. 18, 55; cf. Liv. 9, 29, 6;v. Appius: Via Campana,
Suet. Aug. 94;v. Campania: Sacra Via, in Rome, in the fourth region,
Varr. L. L. 5, § 47 Müll.; Fest. p. 290 ib.; Cic. Planc. 7, 17; Hor. Epod. 4, 7; 7, 8:Via Sacra,
id. S. 1, 9, 1;also written as one word, SACRAVIA,
Inscr. Grut. 638, 7; 1033, 1; cf. Charis. p. 6 P.; Diom. p. 401 ib. (v. sacer, I. A.); cf. Becker, Antiq. 1, p. 219 sq.— Hence, Sacrăvĭenses, ĭum, m., those dwelling on the Sacra Via, Fest. s. v. October equus, p. 178 Müll.—Transf.1.Abstr., like our way, for march, journey (syn. iter):2.cum de viā languerem,
Cic. Phil. 1, 5, 12:nisi de viā fessus esset,
id. Ac. 1, 1, 1: tridui via, a three days' march or journey, Caes. B. G. 1, 38:bidui,
id. ib. 6, 7; Cic. Div. 1, 15, 27:longitudo viae,
Liv. 37, 33, 3:flecte viam velis,
Verg. A. 5, 28:tum via tuta maris,
Ov. M. 11, 747:feci Longa Pherecleā per freta puppe vias,
id. H. 16, 22:ne inter vias praeterbitamus, metuo,
by the way, on the road, Plaut. Poen. 5, 3, 43; Ter. Eun. 4, 2, 1; Turp. ap. Non. p. 538, 8 et saep.—In gen., a way, passage, channel, pipe, etc.; thus, a lane in a camp, Caes. B. G. 5, 49; a passage between the seats of a theatre, Mart. 5, 14, 8; Tert. Spect. 3; of the veins:II.omnes ejus (sanguinis) viae,
Cic. N. D. 2, 55, 137; of the chyle ducts:quaedam a medio intestino usque ad portas jecoris ductae et directae viae,
id. ib.; the windpipe, Ov. M. 15, 344; 14, 498; a cleft through which any thing penetrates, Verg. G. 2, 79; cf. Ov. M. 11, 515; the path or track of an arrow, Verg. A. 5, 526; a stripe in a party-colored fabric, Tib. 2, 3, 54 et saep.—Trop.A.In gen., a way, method, mode, manner, fashion, etc., of doing any thing, course (cf. modus):B.vitae,
Cic. Fl. 42, 105; id. Agr. 1, 9, 27; id. Sest. 67, 140; Hor. Ep. 1, 17, 26; Sen. Brev. Vit. 9, 5; Lact. Epit. 67, 12:via vivendi,
Cic. Off. 1, 32, 118:rectam vitae viam sequi,
id. ib.:Socrates hanc viam ad gloriam proximam dicebat esse,
id. ib. 2, 12, 43:haec ad aeternam gloriam via est,
Plin. 2, 7, 5, § 18:haec una via omnibus ad salutem visa est,
Liv. 36, 27, 8:invenire viam ad mortem,
Plin. Ep. 3, 16, 12:totidem ad mortem viae sunt,
Sen. Contr. 1, 8, 6:cum eum hortarer ut eam laudis viam rectissimam esse duceret,
Cic. Brut. 81, 281: haec est una via laudis, id. Sest. 65, 137:totam ignoras viam gloriae,
id. Phil. 1, 14, 33:quae tum promptissima mortis via, exsolvit venas,
Tac. A. 16, 17:habeo certam viam atque rationem, quā omnes illorum conatus investigare et consequi possim,
Cic. Verr. 1, 16, 48:defensionis ratio viaque,
id. ib. 2, 5, 1, §4: non tam justitiae quam litigandi tradunt vias,
id. Leg. 1, 6, 18:docendi via,
id. Or. 32, 114:optimarum artium vias tradere,
id. Div. 2, 1, 1:(di) non... nullas dant vias nobis ad significationum scientiam,
id. ib. 2, 49, 102:rectam instas viam,
i. e. you speak correctly, truly, Plaut. As. 1, 1, 41.—Adverb.: rectā viā, directly:ut rectā viā rem narret ordine omnem,
Ter. Heaut. 4, 3, 28.—Pregn. (cf. ratio), the right way, the true method, mode, or manner:C.ingressu'st viam, i. e. rectam,
Plaut. Am. 1, 1, 273:in omnibus quae ratione docentur et viā, primum constituendum est, quid quidque sit, etc.,
rationally and methodically, Cic. Or. 33, 116:ut ratione et viā procedat oratio,
id. Fin. 1, 9, 29.—Adverb.: viā, rightly, properly (opp. to wandering out of the way):ipsus eam rem secum reputavit viā,
Ter. And. 2, 6, 11:viā et arte dicere,
Cic. Brut. 12, 46. —Viam perficere, i. e. to attain an end, Just. Inst. proöem. 1. -
6 antīquē
antīquē adv. with comp. [antiquus], like the ancients, in the old fashion: dicere, H.: antiquius permutatione mercium uti, the old method of barter, Ta.* * *antiquius, antiquissime ADVin the old way, in an old fashioned manner -
7 ars
ars artis, f [1 AR-], practical skill: manus et ars: arte laboratae vestes, V. — Esp., skill in a special pursuit, a profession, business, art: musica, poetry, T.: magica, V.: (artes) militares et imperatoriae, L.: civiles, politics, Ta.: dicendi, oratory: belli, L.: arte canere, O. — Poet.: artes Infra se positas, i. e. inferior ability, H.—Science, learning, knowledge: Graecae: optimae, N.: inventor artium (Mercurius), Cs. — Theory, general principles: alqd ad artem et ad praecepta revocare.— A work of art: exquisitae: clipeus, Didymaonis artes, V.: Quas (artīs) Parrhasius protulit, H. — Conduct, practice, character: veteres revocavit artīs, ancient virtues, H.: artis bonae fama, S.: artes eximiae: Nihil istac opus est arte, sed eis... Fide et taciturnitate, the service I want is not cookery, but, etc., T.: artium Gratarum facies, charming manners, H. — Cunning, artifice, stratagem, trick, fraud, deceit: arte tractare virum, T.: capti arte, L.: novas artīs versare, V.: nocendi, means, V.: dolosae, O.: arte ducis elusi, Ta.—An elementary treatise, instruction-book: praecepta in artibus relinquere: artem scindes Theodori, Iu.* * *skill/craft/art; trick, wile; science, knowledge; method, way; character (pl.) -
8 artificium
artificium ī, n [artifex], a profession, trade, employment, art: tenue: opera atque artificia, Cs. —Theory, system: de iure.—Skill, knowledge, ingenuity: singulare: gubernatoris, Cs.—Art, craft, cunning, artifice, trick: alqm artificio pervertere: vicisse artificio, Cs.: simulationis. — A work of art: artifici cupidus: haec opera atque artificia.* * *art/craft/trade; skill/talent/craftsmanship; art work; method/trick; technology -
9 astūs
astūs ūs, m [2 AC-], adroitness, craft, cunning.—Usu. abl sing. (of manner): rem tractare, cunningly, T.: Id sollerti furtim astu cepisse, O.: versare dolos, V.: Punico, L.— A stratagem: hostium, Ta.: astūs oppugnationum, Ta.* * *craft, cunning, guile; cunning procedure/method, trick, stratagem -
10 astūtia
-
11 cīnctus
cīnctus P. of cingo.* * *Icincta, cinctum ADJsurrounded/encircled; surrounded (by friends/people/enemy); bordered, enclosed; having one's dress girt in special way; fastened roundIIw/alte -- for action
girdle, method of girding clothes; crown/garland; belt -
12 cīnctus
cīnctus ūs, m [cingo], a girding: Gabinus, a manner of girding the toga: incinctus cinctu Gabino, L.: cinctu Gabino Insignis, V.* * *Icincta, cinctum ADJsurrounded/encircled; surrounded (by friends/people/enemy); bordered, enclosed; having one's dress girt in special way; fastened roundIIw/alte -- for action
girdle, method of girding clothes; crown/garland; belt -
13 condītiō
condītiō ōnis, f [condio], a preserving: frugum.—A spicing, seasoning: ciborum.* * *agreement/contract; terms, proposal/option; situation; (misread condicio); marriage (contract); spouse; relation of lover; paramour; (misread condicio); seasoning/flavoring/spicing (of food/wine); method of preserving (food); creating, making; thing made, work; creation (Vulgate) -
14 dialecticē
dialecticē adv. [dialecticus], logically, dialectically: disputare: dicta multa.* * *according to the dialectical method, dialectically; logically -
15 dialecticus
dialecticus adj., διαλεκτικόσ, belonging to disputation, dialectic: captiones.—As subst m., a dialectician, logician.* * *Idialectica, dialecticum ADJdialectical, logical; of process of reasoning (dialectical method of Academy)IIdialectician, Academic philosopher; logician, one who studies logic -
16 disciplīna
disciplīna ae, f [discipulus], instruction, tuition, teaching, training, education: puerilis: adulescentīs in disciplinam ei tradere: te in disciplinam meam tradere: in disciplinam (Druidum) convenire, Cs.: res, quarum est disciplina, the objects of instruction: quae (incommoda) pro disciplinā et praeceptis habere possent, Cs.— Learning, knowledge, science, discipline, culture: homo (summā) disciplinā: a pueris nullo officio aut disciplinā adsuefacti, Cs.: Italia plena Graecarum disciplinarum: his disciplinis institutus: militiae, tactics: bellica: militaris, military discipline, L.: occidere non disciplinā, sed impetu, Ta.: navalis: rei p., statesmanship: vetus regum, severity: familiae gravis: maiorum, S.: certa vivendi, orderly way: populorum, the art of governing: philosophiae, a system: tres trium disciplinarum principes.— A custom, habit: Nam disciplinast eis, demunerarier, etc., T.: imitari avi mores disciplinamque: familiae. — A school: itinera disciplinarum: philosophorum disciplinae, sects, T.* * *teaching, instruction, education; training; discipline; method, science, study -
17 exitus
exitus ūs, m [ex + 1 I-], a going out, going forth, egress, departure: omni exitu interclusi, Cs.: hominum exitūs adservare, Cs.: ne exitus inclusis ab urbe esset, L.— A way of egress, outlet, passage: angustus portarum, Cs.: de multis nullus, Iu.: insula exitūs maritimos habet: septem e domo, L.—Fig., a way out, end, close, conclusion, termination: orationis: adducta ex exitum quaestio est: magnarum initia rerum facilem exitum habuerunt, Cs.: casūs habent in exitu similīs (verba): Hinc omne principium, huc refer exitum, H.: in exitu iam annus erat, L.: oppugnationis, Cs.: fabulae, catastrophe: vitae, N.: tristīs exitūs habuit consulatus: causae, quae plurimos exitūs dant ad eius modi degressionem, i. e. opportunities. —End of life, end, death: Caesaris: hic exitus illum tulit, etc., V.: saevus, Iu.: bonos exitūs habere.— A means, method, way, device, solution: exitus ab utroque datur regi: defensionis.— An issue, result, event: incertus belli: huius diei: de exitu rerum sentire, Cs.: futuri temporis, H.: spei, accomplishment, L.: sine exitu esse, without result, L.: ingens, V.: meliores habere exitūs: (fortuna) Belli secundos reddidit exitūs, H. — Prov.: Exitus acta probat, the event justifies the deed, O.* * *exit, departure; end, solution; death; outlet, mouth (of river) -
18 explicātiō
explicātiō ōnis, f [explico], an unfolding, uncoiling: rudentis. — Fig., an unfolding, expounding, exposition, explanation: rerum facilis: fabularum.* * *solution/explanation (obscurity/problem); description, pictorial representation; planning (buildings, etc.), laying out; uncoiling; method/style of exposition -
19 fōrmula
fōrmula ae, f dim. [forma], a form, draft, contract, covenant, agreement, regulation: antiqua iuris, L.: milites ex formulā parati, L.— A rule, principle: formula constituenda est: certa disciplinae: haec formula reges tenet, H.—In law, a form, rule, method, prescription, formula (for judicial proceedings): pacti et conventi: in testamentorum formulis versari: antiquae: postulationum: sunt formulae de omnibus rebus constitutae: cognitionis, the rule of evidence, L.* * *shape/outline; pretty appearence; regiater/list/roll, juristiction; charter; formula, set form of words; standard/rule of procedure; paradigm; type/pattern; system (of teaching); legal position, status; terms/provisions (law/compact) -
20 genus
genus eris, n [GEN-], a race, stock, family, birth, descent, origin: haec Indigna genere nostro, T.: nobili genere nati: amplissimo genere natus, Cs.: generis socia, sister, O.: genere primus: patricium, L.: genus unde Atii duxere, V.: fortuna non mutat genus, H.: plebei generis, L.— Adverb. acc.: Qui genus (estis)? Of what race? V.— Birth, noble birth, high descent: propter genus rem p. tenere: Et genus et virtus, nisi cum re, vilior algā est, H.: iactare genus, H.: Cui genus et nomen fuissent, V.: generis praemium, L.— A race, line, descendants, posterity: liberorum ex te, Enn. ap. C.: Tantali, H.: neglectum, i. e. the Romans, H.— A descendant, child, son, offspring: deorum, V.: audex Iapeti, Prometheus, H.: ab alto Demissum Aeneā, i. e. Octavianus, H.— A race, stock, class, sort, species, genus, kind, rank, order, division: humanum: hominum, S.: omnes mortales omnium generum: inter id genus, plebeians, L.: Romanum: Macedonum, L.: qui (conventus) ex variis generibus constaret, Cs.: iudicum genus et forma: inritabile vatum, H.: hominum virile, sex: Femineum, sex, V.: <*>onsulare, rank: militare, order, L.: eorum hominum... genera sunt duo, Cs.—Of animals, a kind, class, sort, species: altivolantum, birds, Enn. ap. C.: piscium, H.: malefici generis animalia, S.: Diversum confusa genus panthera camelo, H.: varia genera bestiarum.— Of things, a kind, sort, description, class, order, character, division: omnia in suo quaeque genere: naves omni genere armorum ornatissimae, Cs.: cibi, Cs.: omne commeatūs, L.: triplex rerum p.: dulce orationis: dicendi: praeda omnis generis, L.: poenae novom, S.: leti, O.: Aesopi, manner, Ph.: genera civitatum: machinae omnium generum, S.: nugae Hoc genus (i. e. huius generis), H.: aliquid id genus scribere: quod genus virtus est: te cottidie in omni genere desiderem, in every way: domus in omni genere diligens: in aliquo genere, in any respect whatever.—In philosophy, a general term, logical genus: formae dicendi specie dispares, genere laudabiles.* * *birth/descent/origin; race/family/house/stock/ancestry; offspring/descent; noble birth; kind/sort/variety; class/rank; mode/method/style/fashion/way
См. также в других словарях:
method — meth‧od [ˈmeθəd] noun [countable] a planned way of doing something, especially one that a lot of people use: method of • It is best to consider all methods of figuring your annual income tax before deciding on any one option. method for • A buy… … Financial and business terms
Method — Meth od, n. [F. m[ e]thode, L. methodus, fr. Gr. meqodos method, investigation following after; meta after + odo s way.] 1. An orderly procedure or process; regular manner of doing anything; hence, manner; way; mode; as, a method of teaching… … The Collaborative International Dictionary of English
Method — may refer to: Scientific method, a series of steps taken to acquire knowledge Method (computer programming), a piece of code associated with a class or object to perform a task Method (music), a kind of textbook to help students learning to play… … Wikipedia
method — method, mode, manner, way, fashion, system are comparable when they denote the means taken or the plan or procedure followed in doing a kind of work or in achieving an end. Method may denote either an abstraction or a concrete procedure, but in… … New Dictionary of Synonyms
method — [n1] means, procedure adjustment, approach, arrangement, channels, course, custom, design, disposal, disposition, fashion, form, formula, habit, line, manner, mechanism, method, mode, modus, modus operandi, nuts and bolts*, plan, practice,… … New thesaurus
method — [meth′əd] n. [Fr méthode < L methodus < Gr methodos, a going after, pursuit, system < meta, after (see META ) + hodos, a way (see ODE1)] 1. a way of doing anything; mode; procedure; process; esp., a regular, orderly, definite procedure… … English World dictionary
method — I noun arrangement, blueprint, classification, consistency, course, course of action, custom, discipline, established order, fixed order, formula, habit, layout, logical order, manner, master plan, means, mode, modus, operation, order,… … Law dictionary
method — (n.) early 15c., regular, systematic treatment of disease, from L. methodus way of teaching or going, from Gk. methodos scientific inquiry, method of inquiry, investigation, originally pursuit, a following after, from meta after (see META (Cf.… … Etymology dictionary
Method — est un thriller américain, dont le sous titre français est Dangereuse sous tout rapport et anglais : Belle Gunness, responsible for more than 40 murders, was never brought to justice. (Belle Gunness, responsable de plus de 40 meurtres, qui n … Wikipédia en Français
method — ► NOUN 1) a way of doing something. 2) orderliness of thought or behaviour. ORIGIN Greek methodos pursuit of knowledge … English terms dictionary
method — n. 1) to apply, employ, use a method 2) to adopt a method 3) to give up, scrap a method 4) an antiquated, obsolete; crude; infallible, sure; modern, up to date; refined, sophisticated; sound; unorthodox method 5) the case; deductive; inductive;… … Combinatory dictionary