Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

maria+c

  • 1 Maria

    1.
    Mărī̆a, ae, f., a female proper name.
    I.
    Mary, the mother of Jesus (eccl. Lat.), Vulg. Matt. 2, 11:

    Marĭa,

    Prud. Psych. 88; id. Apoth. 643; Sedul. Car. Pasch. 2, 49:

    Marīa,

    id. Hymn. 1, 53; 54.—
    II.
    Mary Magdalene, Vulg. Johan. 20, 1; Sedul. 4, 142.—
    III.
    Mary of Bethany, sister of Lazarus and Martha, Vulg. Johan. 11, 1.
    2.
    Mărī̆a, f., a town of the Parthians, Plin. 6, 25, 29, § 113.

    Lewis & Short latin dictionary > Maria

  • 2 maria

    Latin-English dictionary > maria

  • 3 Ave maria

    Latin Quotes (Latin to English) > Ave maria

  • 4 Beata Virgo

    • (Maria)

    Latin Quotes (Latin to English) > Beata Virgo

  • 5 mare

    măre, is ( abl. sing. mare, Varr. ap. Charis. p. 45 and 111 P.; and in Prisc. p. 759 ib.; Lucr. 1, 161; Ov. Tr. 5, 2, 20; id. P. 4, 6, 46; 198; Lact. Mort. Pers. 21, 11; gen. plur. marum, Naev. ap. Prisc. p. 770 P.), n. [root mar-, gleam, glimmer (cf. hals marmareê, Il. 14, 273); Gr. marmaros; Lat. marmor; Sanscr. mīras, sea; Goth. marei; Angl. - Sax. mere; Germ. Meer. Curtius, however, refers these words to root mar-, die; cf. morior, marceo], the sea, opp. to dry land.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: sol, qui Mare, terram, caelum contines tuo cum lumine, Enn. ap. Prob. Verg. E. 6, 31 (Trag. v. 322 Vahl.): indu mari magno, id. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 425 ib.):

    mare infidum,

    Plaut. Trin. 4, 1, 13:

    fluctuosum,

    id. Rud. 4, 2, 5:

    ventosum,

    Hor. C. 3, 4, 45:

    tumultuosum,

    id. ib. 3, 1, 26:

    tumidum,

    Verg. A. 8, 671:

    placidum,

    id. E. 2, 26:

    tranquillum,

    Plaut. Poen. 3, 1, 4:

    vastissimum,

    Cic. Pis. 24, 57:

    vastum atque apertum,

    Caes. B. G. 3, 12:

    profundum et immensum,

    Cic. Planc. 6, 15:

    planum,

    Juv. 12, 62:

    numquam ingressus es mare,

    Ter. Hec. 3, 4, 5:

    mare pedibus ingredi,

    Lact. 4, 15, 21:

    remenso ire mari,

    Verg. A. 3, 144: terrā marique, by sea and by land:

    terra marique acquirenda,

    i. e. at all hazards, Juv. 14, 222; v. terra.—In plur.: maria salsa, Enn. ap. Non. 183, 18 (Trag. v. 145 Vahl.):

    quibus cavernis maria sustineantur,

    Cic. Tusc. 5, 24 fin.:

    in reliquis maribus,

    Caes. B. G. 5, 1, 2.— Poet. as a figure for hard-heartedness:

    te saevae progenuere ferae Aut mare, etc.,

    Ov. H. 7, 39; cf. Cat. 64, 155; cf. also: Nam mare haud est mare; vos mare acerrumum;

    nam in mari repperi, hic elavi bonis,

    Plaut. As. 1, 2, 8 sq.: meretricem ego item esse reor mare ut est;

    quod des devorat, numquam abundat,

    id. Truc. 2, 7, 17 sq. —In apposition with Oceanus:

    proximus mare Oceanum in Andibus hiemarat,

    Caes. B. G. 3, 7, 2; Tac. H. 4, 12; cf.

    also: ecce maris magna claudit nos obice pontus,

    the depths of the sea, Verg. A. 10, 377:

    maria omnia caelo Miscere,

    id. ib. 5, 790.—Prov.: mare caelo miscere, to mingle sea and sky, i. e. to raise a terrific storm, bluster:

    clames licet, et mare caelo Confundas, homo sum,

    Juv. 6, 282:

    quis caelum terris non misceat et mare caelo,

    id. 2, 25: terrā marique aliquid quaerere or conquirere, to search for a thing by sea and land, i. e. everywhere, Plaut. Poen. prol. 105; Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 9; Sall. C. 13: maria et montes polliceri, to promise seas and mountains, i. e. more than one can perform, id. ib. 23, 2: his qui contentus non est, in mare fundat aquas, pour water into the sea, i. e. fill that which is already full, Ov. Tr. 5, 6, 44.—
    B.
    In partic., of single seas:

    mare nostrum,

    i. e. the Mediterranean Sea, Caes. B. G. 5, 1; Sall. J. 17; Plin. 6, 28, 30, § 126; Luc. 8, 293:

    mare superum,

    the Upper Sea, the Adriatic, Plaut. Men. 2, 1, 11; Cic. de Or. 3, 19, 69; Mel. 2, 4; Plin. 3, 5, 6, § 41; 3, 5, 10 al.: mare inferum, the Etruscan Sea, Cic. l. l.; Att. 8, 3, 5; Mel. l. l.;

    Plin. l. l. al.: mare Aegeum,

    Juv. 13, 246: mare rubrum, v. ruber;

    of a fresh - water lake: Galileae,

    Vulg. Matt. 4, 18.—
    II.
    Transf. ( poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    Sea-water, salt-water:

    Chium maris expers,

    unmixed Chian wine, Hor. S. 2, 8, 15 (id est, sine aqua marina, Schol. Acr.); so,

    vinum mari condire,

    Plin. 14, 7, 9, § 73.—
    B.
    The color of the sea, sea-green:

    smaragdi virens mare,

    Plin. 37, 6, 21, § 80. —
    * C.
    Of the air: mare aëris, the sea, i. e. expanse of air:

    id omne Aëris in magnum fertur mare,

    Lucr. 5, 276.—
    D.
    A large vessel:

    bases et mare aëneum,

    Vulg. 4 Reg. 25, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > mare

  • 6 mare

        mare is (abl. mare, O.), n    [1 MAR-], the sea: o maria Neptuni, T.: ut adluantur mari moenia: ventosum, H.: placidum, V.: angustum, straits: numquam es ingressus mare, T.: remenso ire mari, V.: eo mari uti, navigate, Cs.: ros maris (i. e. ros marinus), rosemary, O.: terrā marique omnia exquirere, everywhere, S.: homines terrā et mari missurus, in all directions: terrāque marique acquirenda, i. e. at all hazards, Iu.: in reliquis maribus, Cs.: maris pontus, depths of the sea, V.: maria omnia caelo Miscuit, V.—Provv.: Omnia vel medium fiant mare, i. e. let the world be overwhelmed, V.: clames licet, et mare caelo Confundas, i. e. bluster, Iu.: maria montisque polliceri, i. e. make extravagant promises, S.: in mare fundat aquas, i. e. carry coals to Newcastle, O.—Of single seas: mare nostrum, i. e. the Mediterranean, Cs.: mare superum, the Adriatic: Africum, S.: inferum, the Etruscan Sea: Aegeum, Iu.— Sea-water, salt-water: Chium maris expers, i. e. unmixed, H.: acceptum mare naribus efflant, O.
    * * *
    sea; sea water

    Latin-English dictionary > mare

  • 7 transmitto

    trans-mitto or trāmitto, mīsi, missum, 3, v. a.
    I.
    To send, carry, or convey across, over, or through; to send off, despatch, transmit from one place or person to another (syn.: transfero, traicio, traduco).
    A.
    Lit.:

    mihi illam ut tramittas: argentum accipias,

    Plaut. Ep. 3, 4, 27:

    illam sibi,

    id. ib. 1, 2, 52:

    exercitus equitatusque celeriter transmittitur (i. e. trans flumen),

    are conveyed across, Caes. B. G. 7, 61:

    legiones,

    Vell. 2, 51, 1:

    cohortem Usipiorum in Britanniam,

    Tac. Agr. 28:

    classem in Euboeam ad urbem Oreum,

    Liv. 28, 5, 18:

    magnam classem in Siciliam,

    id. 28, 41, 17:

    unde auxilia in Italiam transmissurus erat,

    id. 23, 32, 5; 27, 15, 7: transmissum per viam tigillum, thrown over or across, id. 1, 26, 10:

    ponte transmisso,

    Suet. Calig. 22 fin.: in partem campi pecora et armenta, Tac. A. 13, 55:

    materiam in formas,

    Col. 7, 8, 6.—
    2.
    To cause to pass through:

    per corium, per viscera Perque os elephanto bracchium transmitteres,

    you would have thrust through, penetrated, Plaut. Mil. 1, 30; so,

    ensem per latus,

    Sen. Herc. Oet. 1165:

    facem telo per pectus,

    id. Thyest. 1089:

    per medium amnem transmittit equum,

    rides, Liv. 8, 24, 13:

    (Gallorum reguli) exercitum per fines suos transmiserunt,

    suffered to pass through, id. 21, 24, 5:

    abies folio pinnato densa, ut imbres non transmittat,

    Plin. 16, 10, 19, § 48:

    Favonios,

    Plin. Ep. 2, 17, 19; Tac. A. 13, 15:

    ut vehem faeni large onustam transmitteret,

    Plin. 36, 15, 24, § 108.—
    B.
    Trop.
    1.
    To carry over, transfer, etc.:

    bellum in Italiam,

    Liv. 21, 20, 4; so,

    bellum,

    Tac. A. 2, 6:

    vitia cum opibus suis Romam (Asia),

    Just. 36, 4, 12: vim in aliquem, to send against, i. e. employ against, Tac. A. 2, 38.—
    2.
    To hand over, transmit, commit:

    et quisquam dubitabit, quin huic hoc tantum bellum transmittendum sit, qui, etc.,

    should be intrusted, Cic. Imp. Pomp. 14, 42:

    alicui signa et summam belli,

    Sil. 7, 383:

    hereditas transmittenda alicui,

    to be made over, Plin. Ep. 8, 18, 7; and with inf.:

    et longo transmisit habere nepoti,

    Stat. S. 3, 3, 78 (analog. to dat habere, Verg. A. 9, 362;

    and, donat habere,

    id. ib. 5, 262);

    for which: me famulo famulamque Heleno transmisit habendam,

    id. ib. 3, 329:

    omne meum tempus amicorum temporibus transmittendum putavi,

    should be devoted, Cic. Imp. Pomp. 1, 1:

    poma intacta ore servis,

    Tac. A. 4, 54.—
    3.
    To let go: animo transmittente quicquid acceperat, letting pass through, i. e. forgetting, Sen. Ep. 99, 6:

    mox Caesarem vergente jam senectā munia imperii facilius tramissurum,

    would let go, resign, Tac. A. 4, 41:

    Junium mensem transmissum,

    passed over, omitted, id. ib. 16, 12 fin.:

    Gangen amnem et quae ultra essent,

    to leave unconquered, Curt. 9, 4, 17:

    leo imbelles vitulos Transmittit,

    Stat. Th. 8, 596.—
    II.
    To go or pass over or across, to cross over; to cross, pass, go through, traverse, etc.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.
    (α).
    Act.:

    grues cum maria transmittant,

    Cic. N. D. 2, 49, 125:

    cur ipse tot maria transmisit,

    id. Fin. 5, 29, 87; so,

    maria,

    id. Rep. 1, 3, 6:

    satis constante famā jam Iberum Poenos transmisisse,

    Liv. 21, 20, 9 (al. transisse):

    quem (Euphratem) ponte,

    Tac. A. 15, 7:

    fluvium nando,

    Stat. Th. 9, 239:

    lacum nando,

    Sil. 4, 347:

    murales fossas saltu,

    id. 8, 554:

    equites medios tramittunt campos,

    ride through, Lucr. 2, 330; cf.:

    cursu campos (cervi),

    run through, Verg. A. 4, 154: quantum Balearica torto Funda potest plumbo medii transmittere caeli, can send with its hurled bullet, i. e. can send its bullet, Ov. M. 4, 710:

    tectum lapide vel missile,

    to fling over, Plin. 28, 4, 6, § 33; cf.:

    flumina disco,

    Stat. Th. 6, 677.—In pass.:

    duo sinus fuerunt, quos tramitti oporteret: utrumque pedibus aequis tramisimus,

    Cic. Att. 16, 6, 1:

    transmissus amnis,

    Tac. A. 12, 13:

    flumen ponte transmittitur,

    Plin. Ep. 8, 8, 5.—
    (β).
    Neutr.:

    ab eo loco conscendi ut transmitterem,

    Cic. Phil. 1, 3, 7:

    cum exercitus vestri numquam a Brundisio nisi summā hieme transmiserint,

    id. Imp. Pomp. 12, 32:

    cum a Leucopetrā profectus (inde enim tramittebam) stadia circiter CCC. processissem, etc.,

    id. Att. 16, 7, 1; 8, 13, 1; 8, 11, 5:

    ex Corsicā subactā Cicereius in Sardiniam transmisit,

    Liv. 42, 7, 2; 32, 9, 6:

    ab Lilybaeo Uticam,

    id. 25, 31, 12:

    ad vastandam Italiae oram,

    id. 21, 51, 4; 23, 38, 11; 24, 36, 7:

    centum onerariae naves in Africam transmiserunt,

    id. 30, 24, 5; Suet. Caes. 58:

    Cyprum transmisit,

    Curt. 4, 1, 27. — Pass. impers.:

    in Ebusum insulam transmissum est,

    Liv. 22, 20, 7.—
    * 2.
    In partic., to go over, desert to a party:

    Domitius transmisit ad Caesa rem,

    Vell. 2, 84 fin. (syn. transfugio).—
    B.
    Trop. (post-Aug.).
    1.
    In gen., to pass over, leave untouched or disregarded (syn praetermitto):

    haud fas, Bacche, tuos taci tum tramittere honores,

    Sil. 7, 162; cf.:

    sententiam silentio, deinde oblivio,

    Tac. H. 4, 9 fin.:

    nihil silentio,

    id. ib. 1, 13;

    4, 31: aliquid dissimulatione,

    id. A. 13, 39:

    quae ipse pateretur,

    Suet. Calig. 10; id. Vesp. 15. —
    2.
    In partic., of time, to pass, spend (syn. ago):

    tempus quiete,

    Plin. Ep. 9, 6, 1: so,

    vitam per obscurum,

    Sen. Ep. 19, 2: [p. 1893] steriles annos, Stat. S. 4, 2, 12:

    aevum,

    id. ib. 1, 4, 124:

    quattuor menses hiemis inedia,

    Plin. 8, 25, 38, § 94:

    vigiles noctes,

    Stat. Th. 3, 278 et saep. — Transf.:

    febrium ardorem,

    i. e. to undergo, endure, Plin. Ep. 1, 22, 7; cf.

    discrimen,

    id. ib. 8, 11, 2:

    secessus, voluptates, etc.,

    id. ib. 6, 4, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > transmitto

  • 8 permeo

    per-mĕo, āvi, ātum, 1, v. a., to go or pass through, to cross, traverse.
    I.
    Lit.:

    Euphrates mediam Babylonem permeans,

    Plin. 5, 26, 21, § 90:

    Alpheus in eā insulā sub ima maria permeat,

    id. 31, 5, 30, § 55: in quos (barbaros) saxa et hastae longius permeabant, quam ut contrario sagittarum icto adaequarentur, traversed too much space, i. e. went too far in reaching them, etc., Tac. A. 15, 9:

    Ister permeat orbem,

    Luc. 2, 418:

    dum littera nostra Tot maria ac terras permeat,

    Ov. P. 4, 11, 16:

    permeato amne,

    Amm. 21, 13, 2.— Impers. pass.:

    iter, quo ab usque Pontico mari in Galliam permeatur,

    Aur. Vict. Caes. 13.—
    B.
    Transf., to go forward, go on:

    naviter et sine ullis concessationibus,

    Col. 11, 1, 16.—
    II.
    Trop., to penetrate, pervade:

    quod quaedam animalis intellegentia per omnia ea permeet et transeat,

    Cic. Ac. 2, 37, 119.

    Lewis & Short latin dictionary > permeo

  • 9 Tyrii

    Tyrus or - ŏs, i, f., = Turos (Heb.).
    I.
    Lit., Tyre, a famous mariiime and commercial city of the Phœnicians, especially celebrated for its purple, now the ruins of Soor, Mel. 1, 12, 2; Plin. 5, 19, 17, § 76; Curt. 4, 2 sq.; Cic. N. D. 3, 16, 42; id. Verr. 2, 5, 56, § 145; Tib. 1, 7, 20; Prop. 3, 13 (4, 12), 7; Verg. A. 1, 346; Cv. M. 3, 539; 15, 288.—Hence, Tyrĭus, a, um, adj.
    1.
    Of or belonging to Tyre, Tyrian:

    purpura,

    Cic. Fl. 29, 70:

    murex,

    Ov. A. A. 3, 170; id. M. 11, 166:

    fucus,

    id. ib. 6, 222:

    colores,

    id. ib. 9, 340; Hor. Ep. 1, 6, 18:

    vestes,

    id. S. 2, 4, 84:

    chlamys,

    Ov. M. 5, 51:

    merces,

    Hor. C. 3, 29, 60:

    puella,

    i. e. Europa, Ov. F. 5, 605;

    also called Tyria paelex,

    id. M. 3, 258; cf.

    taurus (that carried her),

    Mart. 10, 51, 1:

    Tyria maria in proverbium deductum est, quod Tyro oriundi Poeni adeo potentes maris fuerunt, ut omnibus mortalibus navigatio esset periculosa. Afranius in Epistula: hunc in servum autem maria Tyria conciet,

    Fest. p. 355 Müll.—
    2.
    Poet., for Theban (because Thebes was founded by the Phœnician, Cadmus):

    montes,

    in the neighborhood of Thebes, Stat. Th. 1, 10; 12, 693:

    agri,

    id. ib. 9, 406:

    ductor,

    i. e. Eteocles, id. ib. 11, 205:

    exsul,

    i. e. Polynices, id. ib. 3, 406:

    plectrum,

    i. e. of Amphion, id. S. 3, 1, 16; cf.

    chelys,

    id. Th. 8, 232.—
    3.
    Carthaginian:

    arces,

    Verg. A. 1, 20:

    virgines,

    id. ib. 1, 336:

    urbs,

    id. ib. 1, 388:

    doli,

    Sil. 7, 268:

    patres,

    id. 2, 24:

    ductor,

    i. e. Hannibal, id. 10, 171; cf.

    miles,

    the army of Hannibal, id. 8, 13.—
    4.
    Purple, of a purple color:

    torus,

    Tib. 1, 2, 75:

    sinus,

    id. 1, 9, 70:

    vestes,

    id. 1, 7, 47:

    palla,

    id. 4, 2, 11:

    subtemen,

    id. 4, 1, 121:

    amictus, Ov A. A. 2, 297: cocco tinctum Tyrio,

    Plin. 9, 41, 65, § 140.— Subst.: Ty-rĭum, i, n., a purple color:

    Tyria atque conchylia et omnis alios colores,

    Plin. 22, 2, 3, § 3; 35, 6, 26, § 45.— Plur subst.: Tyrĭi, ōrum, m., the inhabitants of Tyre, the Tyrians, Mel. 3, 6, 1; Cic. Phil. 11, 13, 35; id. Q. Fr. 2, 13, 2; Luc. 5, 108 al.— Poet., transf. (cf. supra), for Thebans, Stat. Th. 1, 10; 2, 73; 9, 489.—For Carthaginians, Verg. A. 1, 574; 4, 111; Sil. 1, 82 al.—
    II.
    Transf., poet., purple, Mart. 2, 29, 3; 6, 11, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > Tyrii

  • 10 Tyrium

    Tyrus or - ŏs, i, f., = Turos (Heb.).
    I.
    Lit., Tyre, a famous mariiime and commercial city of the Phœnicians, especially celebrated for its purple, now the ruins of Soor, Mel. 1, 12, 2; Plin. 5, 19, 17, § 76; Curt. 4, 2 sq.; Cic. N. D. 3, 16, 42; id. Verr. 2, 5, 56, § 145; Tib. 1, 7, 20; Prop. 3, 13 (4, 12), 7; Verg. A. 1, 346; Cv. M. 3, 539; 15, 288.—Hence, Tyrĭus, a, um, adj.
    1.
    Of or belonging to Tyre, Tyrian:

    purpura,

    Cic. Fl. 29, 70:

    murex,

    Ov. A. A. 3, 170; id. M. 11, 166:

    fucus,

    id. ib. 6, 222:

    colores,

    id. ib. 9, 340; Hor. Ep. 1, 6, 18:

    vestes,

    id. S. 2, 4, 84:

    chlamys,

    Ov. M. 5, 51:

    merces,

    Hor. C. 3, 29, 60:

    puella,

    i. e. Europa, Ov. F. 5, 605;

    also called Tyria paelex,

    id. M. 3, 258; cf.

    taurus (that carried her),

    Mart. 10, 51, 1:

    Tyria maria in proverbium deductum est, quod Tyro oriundi Poeni adeo potentes maris fuerunt, ut omnibus mortalibus navigatio esset periculosa. Afranius in Epistula: hunc in servum autem maria Tyria conciet,

    Fest. p. 355 Müll.—
    2.
    Poet., for Theban (because Thebes was founded by the Phœnician, Cadmus):

    montes,

    in the neighborhood of Thebes, Stat. Th. 1, 10; 12, 693:

    agri,

    id. ib. 9, 406:

    ductor,

    i. e. Eteocles, id. ib. 11, 205:

    exsul,

    i. e. Polynices, id. ib. 3, 406:

    plectrum,

    i. e. of Amphion, id. S. 3, 1, 16; cf.

    chelys,

    id. Th. 8, 232.—
    3.
    Carthaginian:

    arces,

    Verg. A. 1, 20:

    virgines,

    id. ib. 1, 336:

    urbs,

    id. ib. 1, 388:

    doli,

    Sil. 7, 268:

    patres,

    id. 2, 24:

    ductor,

    i. e. Hannibal, id. 10, 171; cf.

    miles,

    the army of Hannibal, id. 8, 13.—
    4.
    Purple, of a purple color:

    torus,

    Tib. 1, 2, 75:

    sinus,

    id. 1, 9, 70:

    vestes,

    id. 1, 7, 47:

    palla,

    id. 4, 2, 11:

    subtemen,

    id. 4, 1, 121:

    amictus, Ov A. A. 2, 297: cocco tinctum Tyrio,

    Plin. 9, 41, 65, § 140.— Subst.: Ty-rĭum, i, n., a purple color:

    Tyria atque conchylia et omnis alios colores,

    Plin. 22, 2, 3, § 3; 35, 6, 26, § 45.— Plur subst.: Tyrĭi, ōrum, m., the inhabitants of Tyre, the Tyrians, Mel. 3, 6, 1; Cic. Phil. 11, 13, 35; id. Q. Fr. 2, 13, 2; Luc. 5, 108 al.— Poet., transf. (cf. supra), for Thebans, Stat. Th. 1, 10; 2, 73; 9, 489.—For Carthaginians, Verg. A. 1, 574; 4, 111; Sil. 1, 82 al.—
    II.
    Transf., poet., purple, Mart. 2, 29, 3; 6, 11, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > Tyrium

  • 11 Tyrus

    Tyrus or - ŏs, i, f., = Turos (Heb.).
    I.
    Lit., Tyre, a famous mariiime and commercial city of the Phœnicians, especially celebrated for its purple, now the ruins of Soor, Mel. 1, 12, 2; Plin. 5, 19, 17, § 76; Curt. 4, 2 sq.; Cic. N. D. 3, 16, 42; id. Verr. 2, 5, 56, § 145; Tib. 1, 7, 20; Prop. 3, 13 (4, 12), 7; Verg. A. 1, 346; Cv. M. 3, 539; 15, 288.—Hence, Tyrĭus, a, um, adj.
    1.
    Of or belonging to Tyre, Tyrian:

    purpura,

    Cic. Fl. 29, 70:

    murex,

    Ov. A. A. 3, 170; id. M. 11, 166:

    fucus,

    id. ib. 6, 222:

    colores,

    id. ib. 9, 340; Hor. Ep. 1, 6, 18:

    vestes,

    id. S. 2, 4, 84:

    chlamys,

    Ov. M. 5, 51:

    merces,

    Hor. C. 3, 29, 60:

    puella,

    i. e. Europa, Ov. F. 5, 605;

    also called Tyria paelex,

    id. M. 3, 258; cf.

    taurus (that carried her),

    Mart. 10, 51, 1:

    Tyria maria in proverbium deductum est, quod Tyro oriundi Poeni adeo potentes maris fuerunt, ut omnibus mortalibus navigatio esset periculosa. Afranius in Epistula: hunc in servum autem maria Tyria conciet,

    Fest. p. 355 Müll.—
    2.
    Poet., for Theban (because Thebes was founded by the Phœnician, Cadmus):

    montes,

    in the neighborhood of Thebes, Stat. Th. 1, 10; 12, 693:

    agri,

    id. ib. 9, 406:

    ductor,

    i. e. Eteocles, id. ib. 11, 205:

    exsul,

    i. e. Polynices, id. ib. 3, 406:

    plectrum,

    i. e. of Amphion, id. S. 3, 1, 16; cf.

    chelys,

    id. Th. 8, 232.—
    3.
    Carthaginian:

    arces,

    Verg. A. 1, 20:

    virgines,

    id. ib. 1, 336:

    urbs,

    id. ib. 1, 388:

    doli,

    Sil. 7, 268:

    patres,

    id. 2, 24:

    ductor,

    i. e. Hannibal, id. 10, 171; cf.

    miles,

    the army of Hannibal, id. 8, 13.—
    4.
    Purple, of a purple color:

    torus,

    Tib. 1, 2, 75:

    sinus,

    id. 1, 9, 70:

    vestes,

    id. 1, 7, 47:

    palla,

    id. 4, 2, 11:

    subtemen,

    id. 4, 1, 121:

    amictus, Ov A. A. 2, 297: cocco tinctum Tyrio,

    Plin. 9, 41, 65, § 140.— Subst.: Ty-rĭum, i, n., a purple color:

    Tyria atque conchylia et omnis alios colores,

    Plin. 22, 2, 3, § 3; 35, 6, 26, § 45.— Plur subst.: Tyrĭi, ōrum, m., the inhabitants of Tyre, the Tyrians, Mel. 3, 6, 1; Cic. Phil. 11, 13, 35; id. Q. Fr. 2, 13, 2; Luc. 5, 108 al.— Poet., transf. (cf. supra), for Thebans, Stat. Th. 1, 10; 2, 73; 9, 489.—For Carthaginians, Verg. A. 1, 574; 4, 111; Sil. 1, 82 al.—
    II.
    Transf., poet., purple, Mart. 2, 29, 3; 6, 11, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > Tyrus

  • 12 ad-ōrnō

        ad-ōrnō āvī, ātus, āre,    to provide, furnish, fit out, equip, make ready: forum ornatu: opulentiā armorum bellum, L.: navīs, Cs.: petitionem consulatūs, to prepare: testium copiam: maria classibus: haec adornant ut lavet, prepare for her bath, T. — To decorate, embellish: insigni alqm veste, L.

    Latin-English dictionary > ad-ōrnō

  • 13 ambulō

        ambulō āvī, ātus, āre    [am- (for ambi) + BA-], to walk, walk about, take a walk: ambulando contrivi diem, T.: in sole: satis ambulatum est.—To go, travel, march: biduo septingenta milia passuum.— To traverse: maria: vias, O.: in ius ambula, go to law, T.—Of gait, to march around, strut about: superbus, H.: tunicis demissis, H.
    * * *
    ambulare, ambulavi, ambulatus V INTRANS
    walk, take a walk, go on foot; travel, march; go about, gad; parade, strut

    Latin-English dictionary > ambulō

  • 14 asper

        asper era, erum (poet., abl plur. aspris, V.), adj. with comp. and sup.    [ab + spes], without hope, adverse, calamitous, troublesome, cruel, perilous: tempora: oppugnatio, Cs.: mala res, spes multo asperior, S.: venatus, V.: fata, V. — As subst: aspera multa pertulit, hardships, H. — Of nature and character, rough, harsh, hard, violent, unkind, cruel: homo naturā: Iuno, V.: iuvenis monitoribus, H.: asperrimi ad condicionem pacis, L.: rebus non asper egenis, V.: cladibus asper, exasperated, O.: doctrina asperior: fores, i. e. of a cruel mistress, H.: Asperior tribulis (Galatea). more unfeeling, O. — Wild, savage, fierce: (anguis) siti, V.: tactu leo, H.: facetiae.—Of climate, harsh, severe: caelo Germania, Ta.: hiemps, S.: asperrimo hiemis, in the depth, Ta. — Of style, harsh: oratio. — Rough, uneven: regio: loca, Cs.: rura dumis, V.: rubus, prickly, V.: aequora ventis, H.: pocula signis, i. e. wrought in relief, V.: frons cornu, O.: capilli (i. e. hirsuti), H.: maria, stormy, V.: vinum, harsh, T.: pronuntiationis genus, rough: littera, i. e. the letter r, O.
    * * *
    I
    aspera -um, asperior -or -us, asperrimus -a -um ADJ
    rude/unrefined; cruel/violent/savage/raging/drastic; stern/severe/bitter; hard; rough/uneven/shaggy, coarse, harsh; embossed/encrusted; (mint condition coins); sharp/pointed, jagged/irregular, rugged/severe; sour, pungent, grating, keen
    II
    aspra -um, asprior -or -us, asprissimus -a -um ADJ
    rough/uneven, coarse/harsh; sharp/pointed; rude; savage; pungent; keen; bitter

    Latin-English dictionary > asper

  • 15 discrīmen

        discrīmen inis, n    [dis- + 2 CER-], that which parts, an intervening space, interval, distance, division, separation: cum (maria) pertenui discrimine separarentur: discrimina costis spina dabat, parted, V.: finem atque initium lucis exiguo discrimine internoscas, Ta. — Poet.: Fossarumque morae, leti discrimina parva, i. e. the brink of death, V.: tenue leti, V.—Fig., a distinction, difference, discrimination: hoc inter gratiosos civīs atque fortīs: sine discrimine armatos inermīs caedunt, L.: Discrimen obscurum solutis Crinibus, i. e. of sex, H.: sui alienique, L.: divinarum humanarumque rerum, L.—Poet.: septem discrimina vocum, the seven intervals (of the scale), V.: parvi discriminis umbrae, slightly varying (of color), O.— A decisive point, turning - point, critical moment, determination, decision: res in id discrimen adducta est: in discrimine est humanum genus, utrum, etc., L.: belli, Cu.: haec haud in magno ponam discrimine, regard as of great moment, L.—Poet.: discrimine aperto, the test, O.— A decisive moment, crisis, peril, risk, danger, hazard: in ipso discrimine periculi, L.: in summo rem esse discrimine, Cs.: salus sociorum summum in discrimen vocatur: in veteris fortunae discrimen adducitur: patriae: res p. in discrimen committenda, L.: quae multa vides discrimine tali, V.: discrimine vitae Coniugium pe tere, O.: ire obviam discrimini, Ta.— A decisive battle: vehemens, Cu.
    * * *
    crisis, separating line, division; distinction, difference

    Latin-English dictionary > discrīmen

  • 16 invius

        invius adj.    [2 in+via], without a road, impassable, not to be traversed, insuperable: lustra, V.: saltūs, L.: maria Teucris, V.: virtuti nulla est via, O.: nil virtuti invium, Ta.— Plur n. as subst, impassable places: per invia iter, L.—Inaccessible, impenetrable: regna vivis, V.: templa, O.
    * * *
    invia, invium ADJ
    impassable; inaccessible

    Latin-English dictionary > invius

  • 17 mānō

        mānō āvī, —, āre    [MAD-], to flow, run, trickle, drop, drip: toto manabat corpore sudor, V.: manant ex arbore guttae, O.: lacrima, H.— To be drenched, flow, drip, overflow: simulacrum multo sudore manavit: signa Lanuvi cruore manavere, L.: manantia labra salivā, Iu.— To give out, shed, pour forth, distil: lacrimas marmora manant, O.: fidis poëtica mella, distil poetic honey, H.— To flow, extend, be diffused, spread: aër, qui per maria manat: multa ab eā (lunā) manant.—Fig., to extend, be diffused, spread, get abroad: cum malum manaret in dies latius: manat totā urbe rumor, L.: manat per compita rumor, H.— To flow, spring, arise, proceed, emanate, take origin, originate: ex uno fonte omnia scelera manare: ab Aristippo Cyrenaica philosophia manavit.— To escape, be forgotten: Omne supervacuum pleno de pectore manat, H.
    * * *
    manare, manavi, manatus V
    flow, pour; be shed; be wet; spring

    Latin-English dictionary > mānō

  • 18 misceō

        misceō miscuī, mīxtus, ēre,    to mix, mingle, intermingle, blend: picem sulphure, S.: (sortes) pueri manu miscentur: mella Falerno, H.: nectare aquas, O.: Fulgores operi, V.: fletum cruori, O.: cum undis miscentur aquae, O.: mixtos in sanguine dentīs, scattered, V.—To unite, have intercourse: sanguinem ac genus, intermarry, L.: corpus cum aliquā: per conubia Gaetulos secum, S.: se tibi, O.—To mix, prepare: alteri mulsum: miscenda Cum Styge vina bibas, i. e. you shall die, O.: nullis aconita propinquis, Iu.—To mingle, unite, assemble, associate, join: (se) viris, V.: circa regem densae Miscentur (apes), gather thickly, V.: mixtis lustrabo Maenala nymphis (i. e. permixtus nymphis), V.: tres legiones in unam, Ta.: desertos sibi, i. e. fraternize with, Ta.: volnera, inflict on one another, V.: certamina, L.: proelia, V.: manūs, Pr.—To throw into confusion, disturb, confound, embroil: magno misceri murmure pontum, V.: miscent se maria, V.: mixto agmine, in disorder, V.: ignes murmura miscent, confound their thunders, V.: incendia, scatter, V.—To overturn, confound, make a disturbance in, move, upturn: caelum ac terras, L.: caelum terris et mare caelo, Iu.—Fig., to mix, mingle, unite, join, associate: cuius animum cum suo misceat: aliquid de nostris moribus, add, Iu.: haec ita mixta fuerunt, ut temperata nullo fuerint modo, mixed... by no means harmonized: utile dulci, H.: mixtus aliquo deus, transformed into, Pr.—To throw into confusion, embroil, disturb, confound: fortuna miscere omnia coepit, S.: rem p. malis contionibus: plura, to cause more disturbance: plurima, N.: sacra profanis, H.: fors et virtus miscentur in unum, contend together, V.—To stir up, excite, concoct: Ita tu istaec tua misceto, ne me admisceas, T.: nova quaedam misceri et concitari mala videbam.
    * * *
    miscere, miscui, mixtus V
    mix, mingle; embroil; confound; stir up

    Latin-English dictionary > misceō

  • 19 mōns

        mōns montis, m    [2 MAN-], a mountain, mount, range of mountains: altitudine montium defendi: altissimi, Cs.: praeceps, S.: summus, mountain-top, Cs.: radices montis, foot, Cs.: iniquus, steep, O.—Prov.: Parturiunt montes, nascetur ridiculus mus, great cry and little wool, H. — A mountain, mass, heap: aquarum, V.: Fertur in abruptum mons, mass of rock, V.: mons in Tusculani monte, i. e. a lofty, splendid building near Tusculum: scrobibus concedere montīs, hillocks, V.: eversum fudit super agmina montem, load of stones, Iu.—Prov.: montīs auri polliceri, i. e. extravagant promises, T.: maria montīsque polliceri, S.
    * * *
    mountain; huge rock; towering heap

    Latin-English dictionary > mōns

  • 20 moveō

        moveō mōvī, mōtus, ēre    [1 MV-], to move, stir, set in motion, shake, disturb, remove: tanti oneris turrim, Cs.: matrona moveri iussa, to dance, H.: moveri Cyclopa, represent by action, H.: membra ad modos, Tb.: fila sonantia movit, struck, O.: moveri sedibus huic urbi melius est: loco motus cessit, driven back, Cs.: move ocius te, bestir thyself, T.: neque se in ullam partem, attach, Cs.: se ex eo loco, stir from the spot, L.: caput, i. e. threaten with, H.: castra ex eo loco, break up, Cs.: hostem statu, dislodge, L.: heredes, eject: tribu centurionem, expel: signiferos loco, degrade, Cs.: Omne movet urna nomen, H.: senatorio loco, degrade, L.: Verba loco, cancel, H.: consulem de sententiā, dissuade, L.: litteram, to take away: movet arma leo, gives battle, V.: quo sidere moto, at the rising of, O.—Prov.: omnīs terras, omnia maria movere, move heaven and earth (of great exertions).—Of the soil, to stir, plough, break up, open: iugera, V.: mota terra, O.— To disturb, violate: triste bidental, H.: Dianae non movenda numina, inviolable, H.— To remove oneself, betake oneself, move, be moved, be stirred (sc. se): terra dies duodequadraginta movit, there was an earthquake, L.: movisse a Samo Romanos audivit, L.: voluptas movens, i. e. in motion.—To excite, occasion, cause, promote, produce, begin, commence, undertake: fletum populo: mihi admirationem: indignationem, L.: suspicionem: iam pugna se moverat, was going on, Cu.: cantūs, V.: mentionem rei, make mention, L.: priusquam movere ac moliri quicquam posset, make any disturbance, L. — To shake, cause to waver, alter, change: meam sententiam.— To disturb, concern, trouble, torment: moveat cimex Pantilius? H.: voltum movetur, changes countenance, V.: vis aestūs omnium ferme corpora movit, L.: venenum praecordia movit, O.: strepitu fora, Iu.— To stir, produce, put forth: de palmite gemma movetur, O.— To exert, exercise: movisse numen ad alqd deos, L.: artis opem, O. — To change, transform: quorum Forma semel mota est, O.: nihil motum ex antiquo, i. e. change in traditional custom, L.—Fig., to move, influence, affect, excite, inspire: nil nos dos movet, T.: beneficiis moveri, Cs.: moveri civitas coepit, S.: ut pulcritudo corporis movet oculos et delectat, charms: animos ad bellum, instigate, L.: feroci iuveni animum, stir, L.: Vestrā motus prece, H.: moverat plebem oratio consulis, had stirred, L.: absiste moveri, be not disturbed, V.: ut captatori moveat fastidia, excites nausea in, Iu.— To revolve, meditate, ponder: Multa movens animo, V.
    * * *
    movere, movi, motus V
    move, stir, agitate, affect, provoke, disturb;

    Latin-English dictionary > moveō

См. также в других словарях:

  • Maria — ist ein weiblicher Vorname, wird aber auch, vor allem in katholischen Kreisen, als zusätzlicher männlicher Vorname verwendet. Inhaltsverzeichnis 1 Herkunft, Geschichtliches und Bedeutung 1.1 Bedeutungen 2 Namenstag …   Deutsch Wikipedia

  • María — (del hebreo מִרְיָם (Maryam), véase María (nombre)) es un nombre propio femenino que puede referirse a: Contenido 1 Personajes con ese nombre 1.1 Personajes bíblicos 1.2 Santas cristianas …   Wikipedia Español

  • Maria — (given name) is a given name, usually for a female, but occasionally male. Maria or María may also refer to: Maria (gens), a plebeian family of Ancient Rome Madia Gond or Maria, a people of Gadchiroli District, Maharashtra State, India María,… …   Wikipedia

  • Marīa — (Marie, engl. Mary u. Molly), Frauen , in der Katholischen Kirche auch Männername (z.B. des Kurfürsten Ferdinand M. von Baiern, des Componisten Weber), bedeutet nach dem Hebräischen Mirjam die Herbe, Bitterkeit, Widerspenstigkeit, nach einigen,… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Maria Ho — Professional Poker Player, Maria Ho photographed by Mather Photography (March 2011) Nickname(s) None Hometown Arcadia, California …   Wikipedia

  • Maria — Marīa, ein aus dem Hebräischen entlehnter und von je her sehr beliebter Taufnahme des weiblichen Geschlechtes, welcher nach einigen von מדר, bitter, betrübt seyn, nach andern aber von רם, erhöhen, abstammen soll. Im gemeinen Leben lautet er Marīe …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • maría — (De María, y este del hebr. Miriam). 1. f. Nombre de la madre de Jesús. ORTOGR. Escr. con may. inicial. 2. Moneda de plata, de valor de doce reales de vellón, que mandó labrar la reina Mariana de Austria durante la menor edad de Carlos II. 3.… …   Diccionario de la lengua española

  • Marīa [3] — Marīa (Marie), Name fürstlicher Personen: 1) M. Theresia, römisch deutsche Kaiserin, Königin von Ungarn und Böhmen und Erzherzogin von Österreich, geb. 13. Mai 1717 in Wien, älteste Tochter Kaiser Karls VI., gest. 29. Nov. 1780, war von …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Maria [2] — Maria (hebr. Mirjam), die Mutter Jesu, in der Kirchensprache Unsere Liebe Frau (U. L. F.) oder Heilige Jungfrau (frz. Notre Dame; ital. Madonna), gebar nach Matthäus und Lukas durch ein Wunder Jesum zu Bethlehem, floh mit ihm und ihrem Manne, dem …   Kleines Konversations-Lexikon

  • María de la O — es el título de una canción compuesta por Salvador Valverde y Rafael de León para Estrellita Castro, su creadora; y de dos películas españolas: Una dirigida en 1936 1938 por Francisco Elías, con Carmen Amaya y Pastora Imperio. Otra dirigida en… …   Wikipedia Español

  • Maria Yi — Chinese name 衣依 Pinyin Yī Yī (Mandarin) Jyutping ji1 ji1 (Cantonese) Born 1953 (age 57–58) Maria Yi (also known as Yi Yi …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»