Hannibal

1, 1180 et saep.: sibe,

semet,

cum autem in se ipsum, tunc dicamus sese, velut: dixit sese hoc sibi fecisse,

dedistine gladium, qui se occideret?

artis eloquar quem ad modum se expediant,

se in plagas conicere,

numquam erit alienis gravis qui suis se concinnat levem,

adplicat ad Chrysidis patrem se,

si is posset ab ea sese avellere,

hi se ad nos adplicant,

per eos, ne causam diceret, se eripuit,

cum ferrum se inflexisset,

praecipites fugae sese mandabant,

si se telo defenderet fur,

Catoni licuit Tusculi se in otio delectare,

solum igitur quod se ipsum movet, numquam ne moveri quidem desinit,

statim homo se erexit,

majores acceperamus se a Gallis auro redemisse,

in montem sese recipere,

ad inpedimenta se conferre,

sese alicui ad pedes proicere,

se gerere,

sic se res habet, ut, etc.,

quod uxor sua ex fico se suspendisset,

hic se ipsus fallit,

ut se ipse diliget,

ipse enim se quisque diligit,

ita non modo superiores, sed etiam se ipse correxerat,

omne animal se ipsum diligit,

neque prius vim adhibendam putaverunt, quam se ipse indicasset,

miles se ipse interfecit,

ne, ignorando regem, semet ipse aperiret quis esset,

nec sese ipsi gravant,

inperator qui se ipsum non continet,

quid est enim se ipsum colligere, nisi, etc.,

ut quidam imperatores se ipsos dis inmortalibus devoverent,

quod si se ipsos illi nostri liberatores e conspectu nostro abstulerunt,

admovisse semet ipsos lateri suo,

gladio se ipsam transfixit,

ne sui in perpetuum liberandi occasionem dimittant,

principes sui conservandi causa profugerunt,

maximam causam ad se inundandam terra praestabit,

animo servit, non sibi,

sapiens ipsus fingit fortunam sibi,

ne ibi diffregisset crura aut cervices sibi,

nil aliud nisi quod sibi soli placet consulit,

quaerunt sibi liberos,

aurum habeat sibi,

illum multae sibi expetessunt,

tum me convivam solum abducebat sibi,

non sibi soli postulat, etc.,

nunc sibi uxorem expetit,

is sibi legationem ad civitates suscepit,

neque sibi homines feros temperaturos existimabat, quin exirent, etc.,

hoc sibi nomen adrogare,

alia sunt tamquam sibi nata,

proposita sibi morte,

ne, illo cunctante, Numidae sibi consulant,

ut populum Romanum sibi desumerent hostem,

Turnus, praelatum sibi advenam aegre patiens,

petebant ut regis sui filiam matrimonio sibi jungeret,

nemo sibi tantummodo errat,

locum sibi ad formam sui exsculpsit,

ipse tantos sibi spiritus sumpserat,

nec ipsi sibi exemplo sunt,

iste, quasi praeda sibi advecta, ducit,

Junius necem sibi ipse conscivit,

voluntarium non sibimet ipse solum, sed etiam funeri suo exilium indixit,

proinde consulant sibi ipsi,

avaritia, quae quicquid omnibus abstulit, sibi ipsi neget,

omnino est amans sui virtus,

ut sit sui similis,

omnem naturam esse servatricem sui,

cum videret, si non paruisset, dissimilem se futurum sui,

habetis ducem memorem vestri, oblitum sui,

potens sui,

nihil est tam incontinens sui,

quod sibi obsit, quia sit sibi inimicus,

cum ipsi homines sibi sint per se cari,

Medus infestus sibi,

crescit indulgens sibi hydrops,

nec enim utilius quicquam est quam sibi utilem fieri,

Campanus se digna probra in insontem jacere,

(mundus) se ipse consumptione alebat sui,

cum multa adsoleat veritas praebere vestigia sui,

caecus amor sui,

sui contemptor,

in spem sui bonam adducitur,

(aer) ima sui parte maxime varius est,

ipsa (virtus) pretium sui,

neque est quod existimes illum vilem sibi fuisse: pretium se sui fecit,

saepe taedio laboris ad vilitatem sui compelluntur ignavi,

nemo non benignus est sui judex,

Romanus in ipso fine vitae vindex sui exstitit,

equestris ordinis juventus omnibus annis bis urbem spectaculo sui celebrabat,

utpote ipsa sui appellatione virorum majestati debitum a feminis reddens honorem,

qui admisit in se culpam,

culpam ut ab se segregent,

segregat ab se omnis,

me ad se deduxit,

quae me non excludit ab se, sed apud se occludet domi,

habet aliud (negotium) magis ex se et majus,

et fingunt quandam inter se nunc fallaciam,

duxit secum virginem,

ex se generare,

Pro se quisque id quod quisque potest... Edit,

pro se quisque alius agnum inmolabat, alius pullum,

pro se quisque sedulo Faciebant,

cum pro se quisque tenderet ad portas,

2, 6: — Boiosque receptos ad se socios sibi adsciscunt,

exercitum ante se mittit,

supra se collocare,

ex materia in se omnia recipiente mundum factum esse,

litteras ad se ab amico missas protulit,

praedam prae se agentes,

quam (rem publicam) exercitus, quantum in se fuit, prodebat,

quibus poterat sauciis ductis secum,

nam dicere apud eum de facinore... cum per se ipsum consideres, grave est,

non quia per se beatum est malo caruisse,

ne quis se aut suorum aliquem praetermissum queratur,

quibus (nominibus) illae res publicae sese appellari velint,

qui se minus timidos existimari volebant,

quisquis est deus, si modo est alius... totus est sensuus, totus visuus, totus audituus, totus animae, totus animi, totus sui,

neque praeter se umquam ei servos fuit,

hunc aiebant indignum civitate ac sese vivere,

quem turpiter se ex fuga recipientem ne qua civitas recipiat, etc.,

reliquos sese convertere cogunt,

multis illi in urbibus reficiendi se et curandi potestas fuit,

cur his persequendi juris sui adimis potestatem,

cum nihil sit periculosius quam spatium confirmandi sese Antonio dari,

tantam ingenuit animantibus conservandi sui natura custodiam,

neque sui colligendi hostibus facultatem relinquunt,

ut quam minimum spatii ad se colligendos Romanis daretur,

Gallica acies nullum spatium respirandi recipiendique se dedit,

nec raptis aut spes de se melior aut indignatio est minor,

proelium cum fiducia sui commissum est,

detecta fraus cautiores Thyreensis fecit: dato responso, nullam se novam societatem accepturos, etc.,

patres censuerunt, qui honorem, quem sibi capere per leges liceret, peteret, etc.,

jusso magistro equitum abdicare se magistratu,

haec cum apud timentes sibimet ipsos increpuissent,

ab ipso, quaerenti sibi commendationem ad gentem monitus,

signa peditum, prae se habentium scuta,

invenere oppidanos vim hostium ab se arcentes,

exire enim sua secum efferentibus jussis primum arma ademit,

§ 10: quos in numerum pecorum redegit ignoratio sui,

quia nullum illis sui regimen est,

inter se nihil inlicitum,

quasi objurgatio sui est,

deforme est de se ipsum praedicare,

posse enim liberalitate uti non spoliantem se patrimonio nimirum est pecuniae fructus maximus,

non arbitrari sese scire quod nesciat,

cui proposita sit conservatio sui,

sic amicitiae... effectrices sunt voluptatum tam amicis quam sibi,

amare... etiam si ad se ex iis nihil redeat,

(judicatio) quae aut sui laudem aut adversarii vituperationem contineat,

ut, quanti quisque se faciat, tanti fiat ab amicis,

si nullus ex se metus aut spes,

ceterum et interrogandi se ipsum et respondendi sibi solent esse non ingratae vices,

sibi servire gravissima est servitus,

quam multa sunt vota, quae etiam sibi fateri pudet,

nec haec vilitas sui est,

culpa est, immiscere se rei ad se non pertinenti,

profecto est supplicio se liberare tam facile quam supplicium perpeti,

qui omnis se amare credit, quemque aspexerit,

illa mulier lapidem silicem subigere ut se amet, potest,

orare jussit, si se ames, jam ut ad sese venias,

ait, si... non id metuat, ne, ubi acceperim, Sese relinquam,

timet animum amicae se erga ut sit suae,

utrumque jussit interfici, alterum, quia viam demonstravisset interimendi sui,

qui precabantur, ut sibi sui liberi superstites essent,

ne ipse quidem sua tanta eloquentia mihi persuasisset, ut se dimitterem,

impetrat a senatu, ut dies sibi prorogaretur,

hunc sibi ex animo scrupulum, qui se dies noctisque stimulat, ut evellatis, postulat,

Iccius nuntios ad eum mittit, nisi subsidium sibi submittatur,

quos cum apud se conspexisset... quid ad se venirent,

mittit, qui petant atque orent, ut sibi subveniat,

Scipionem Hannibal eo ipso, quod adversus se dux lectus esset, praestantem virum credebat,

Pausanias orare coepit, ne se prodiret,

cum ejus principes animadvertisset timere, ne propter se bellum eis Lacedaemonii indicerent,

Ubii legatos mittunt, qui doceant... neque ab se fidem laesam,

tum Volero, ubi indignantium pro se acerrimus erat clamor, etc.,

transfugit, patris in se saevitiam conquerens,

praesidia imposuit in urbibus, quae ad se defecerant,

navigia sarcina depressa parum ostendunt non aquam sibi resistere?

Nicias vehementer tua sui memoria delectatur,

nihil est appetentius similium sui,

praefectum in se ruentem trans fixit,

rediere cum legatis ad redimendos sese missis,

potestatem omnibus adeundi sui fecit,

Germanicus legiones universas sibi summam reipublicae deferentes compescuit,

quam si di inmortales potestatem visendi sui faciant,

(terra) non potest tam multa tantoque se ipsa majora nutrire, nisi, etc.,

a Caesare valde liberaliter invitor, sibi ut sim legatus,

horum unum quidque... a se potius quam ab adversariis stare demonstrabitur,

nam mihi scito jam a regibus adlatas esse litteras, quibus mihi gratias agant, quod se mea sententia reges appellaverim,

testem rei publicae relinquere, meae perpetuae erga se voluntatis,

quos non tam ulcisci studeo quam sanare sibi ipsos,

quo ex oppido cum legati ad eum venissent oratum, ut sibi ignosceret,

cum ei in suspitionem venisset, aliquid in epistula de se esse scriptum,

cohortem octavam decimam Lugduni, solitis sibi hibernis, relinqui placuit,

quos Hannibal misit astrictos jure jurando se redituros esse, nisi, etc.,

Postumius mihi nuntiavit... se a Marcello ad me missum esse,

qui dixisse fertur a se visum esse Romulum... eum sibi mandasse ut populum rogaret ut sibi eo in colle delubrum fieret: se deum esse,

nuntium mittit... sese diutius sustinere non posse,

Divitiacus Caesarem obsecrare coepit... scire se illa esse vera, nec quemquam ex eo plus quam se doloris capere... sese tamen amore fraterno commoveri,

unum se esse, qui, etc.... ob eam rem se ex civitate profugisse,

haec sibi esse curae,

non sese Gallis, sed Gallos sibi bellum intulisse,

ipsos se inter multitudinem militum occultasse,

sensit Themistocles, si eo pervenisset, sibi esse pereundum,

dato responso (sc. a Thyreensibus), nullam se novam societatem accepturos,

qui abs te taciti requirunt, cur sibi hoc oneris imposueris, cur se potissimum delegeris,

conclamavit, quid ad se venirent?

unum petere ac deprecari... ne se armis despoliaret,

ad quos cum Caesar nuntios misisset, qui postularent, eos qui sibi bellum intulissent, sibi dederent,

cur sui quicquam esse imperii trans Rhenum postularet?

Cicero respondit, si ab armis discedere velint, se adjutore utantur,

Veneti legationem ad Crassum mittunt, si velit suos recipere, obsides sibi remittat,

rex ignarus quae legati ejus (Hannibalis) ad se adlaturi fuissent,

hac necessitate coactus, domino navis, qui sit, aperit, multa pollicens, si se conservasset,

legatos in Bithyniam miserunt, qui ab rege peterent, ne inimicissimum suum secum haberent sibique dederet (for secum, v. I. A. 4. supra),

magnam Caesarem injuriam facere, qui vectigalia sibi deteriora faceret,

quod sibi Caesar denuntiaret,

sed eo deceptum, quod neque commissum a se intellegeret, quare timeret,

quod nec paratus... obsecutus esset, credidissetque, cum se vidissent Aetoli, omnia, etc.,

Ambiorix locutus est,... sua esse ejusmodi imperia, ut non minus haberet juris in se multitudo, quam ipse in multitudinem,

Divitiacus ait,... nec quemquam ex eo plus quam se doloris capere, propterea quod per se crevisset,

decima legio Caesari gratias egit, quod de se optimum judicium fecisset,

doluisse se, quod populi Romani beneficium sibi extorqueretur,

tum ei dormienti eundem visum esse rogare ut, quoniam sibi vivo non subvenisset, etc.,

Scipionem Hannibal eo ipso, quod adversus se dux potissimum lectus esset, praestantem virum credebat,

Pausanias orare coepit... quod si eam veniam sibi dedisset, magno ei praemio futurum,

neque prius vim adhibendam putaverunt, quam se ipse indicasset,

Caesar legatos cum his mandatis mittit, Quoniam... hanc sibi populoque Romano gratiam referret,

nos esse iniquos, quod in suo jure se interpellaremus,

neque ipsos in his contentionibus, quas Aedui secum habuissent, usos esse, etc.,

maximae sibi laetitiae esse praedicavit, quod aliquos patria sua se meliores viros haberet,

infra, C.),

B. 2. b. supra): i, seis, jube transire huc quantum possit, se ut videant domi Familiares ( = eam),

me misit miles ad Eam... ut hinc in Elatiam hodie eat secum semul,

ut eum, qui se hic vidit, verbis vincat, ne is se viderit,

3, 2, 54: ut eam in se dignam condicicnem conlocem,

ipsi hi mihi dant viam, quo pacto ab se argentum auferam,

dicit capram, quam dederam servandam sibi, etc.,

unum hoc scio, esse meritam, ut memor esses sui,

cum Epaminondas accusatur, quod ei, qui sibi ex lege praetor successerat, exercitum non tradiderit,

et se ipsum nobis, et eos, qui ante se fuerunt, in medio posuit,

Dexo hic, quem videtis, non quae privatim sibi eripuisti, sed unicum abs te filium flagitat,

postea quam exposuit quae sibi videbantur,

B. and K. ipsi): et cum ad illum scribas, nihil te recordari de se,

quem Caesar, ut erat de se meritus, donatum pronuntiavit,

Caesar Rhenum transire constituit... quod auxilia contra se Treveris miserant,

Metellus... in eis urbibus, quae ad se defecerant... praesidia inponit,

Bocchus flectitur, reputando quae sibi duobus proeliis venerant,

statuit urbis, quae... adversum se opportunissimae erant, circumvenire,

ipse... ex perfugis cognitis... qui cum eo (Scipione) bellum contra se gerebant,

vel quia nil rectum, nisi quod placuit sibi, ducunt,

centum boves militibus dono dedit, qui secum fuerant,

Hannibalem angebat, quod Capua pertinacius oppugnata ab Romanis quam defensa ab se... animos averterat,

alter victus fratrum ante se strage,

7, 6, 12: Caesar... omnibus qui contra se arma tulerant, ignovit,

quamquam obsidione Massiliae, quae sibi in itinere portas clauserat, retardante... tamen omnia subegit,

cujus rector circa se dimicans occubuerat,

quod eos coegit superare Lacedaemonios, quos ante se nemo ausus fuit aspicere,

ante illum,

quae nox sibi proxima venit, insomnis,

nam cum esset Praenestinis nuntiatum... patres ac plebem in semet ipsos versos,

video eos inter se amare,

neque solum colent inter se ac diligent (cf. ante: alter ab altero postulabit),

Cicerones pueri amant inter se,

inter se adspicere,

inter se congruere,

complecti inter se milites coepisse,

ut neque inter se contingant trabes,

inter se nondum satis noti,

populus et senatus Romanus placide modesteque inter se rempublicam tractabant,

bellum summa inter se contentione gerere,

cum inter se timerent,

v. Krebs, Antibarb. p. 1018): inter se differre,

cur legendi sint, nisi ipsi inter se, qui idem sentiunt, non intellego,

quosdam inter se similis,

res inter se similes,

adhaesitationes atomorum inter se,

quae res eos in bello inter se habuit,

auxerant inter se opinionem,

vitam inter se utriusque conferte,

compositis inter se rebus,

vitatur duriorum inter se congressus,

duas insulas propinquas inter se,

postquam haud procul inter se erant,

haud longe inter se castra facere,

quae me non excludet ab se, sed apud se occludet domi,

postquam in aedis me ad se deduxit domum,

me ad se ad prandium, ad cenam vocant,

L. Caesar, ut veniam ad se, rogat,

qui a me petierit ut secum et apud se essem cottidie,

num tibi videtur esse apud sese?

ipse autem Ariovistus tantus sibi spiritus sumpserat,

tum sibi M. Pisonis domum ubi habitaret elegerat,

quid sibi vult pater? cur simulat?

quid sibi hic vestitus quaerit?

hostes admiratio cepit, quidnam sibi repentinus clamor vellet,

quid ergo sibi vult pars altera orationis?

mirantes, quid sibi vellet,

32, 25, 10: pro deum fidem quid vobis vultis?

cocleae... Suo sibi suco vivont,

sed is quo pacto serviat suo sibi patri,

46: si ille huc salvos revenit, reddam suom sibi,

suam sibi rem salvam sistam,

locus argumento'st suom sibi proscaenium,

97: omnem rem inveni, ut sua sibi pecunia hodie illam faciat leno libertam suam,

suo sibi gnato,

hunc telo suo sibi a foribus pellere,

sua sibi ingenua indoles,

suo sibi gladio hunc jugulo,

uvas suo sibi pampino tegito,

suo sibi jure ablui,

suo sibi argumento refutatus,

suo sibi lacte aleret,

a suis sibi parentibus,

in suis sibi domibus,

6, p. 186, 24: qui Deo... sua sibi opera praetulerunt,

in suo sibi pervoluta sanguine,

cum sua sibi natione captivus,

IN SVO SIBI POSITVS,

AEDEM CVM SVO SIBI HYPOGAEO,

factus consul est bis, primum ante tempus, iterum sibi suo tempore, rei publicae paene sero,

satis superque esse sibi suarum cuique rerum,

priusquam tu suum sibi venderes, ipse possedit,

vult ille inbecillitatis sibi suae conscius timere pituitam?

neque eum ad me adire neque me magni pendere visu'st,

adeamne ad eam?

ad M. Bibulum adierunt, id. Fragm. ap. Arus. p. 213 Lind.: ad aedis nostras nusquam adiit,

adibam ad istum fundum,

cum ad praetorem in jus adissemus,

adeunt, consistunt, copulantur dexteras,

eccum video: adibo,

ne Stygeos adeam non libera manes,

voces aetherias adiere domos,

castrorum vias,

municipia,

provinciam,

non poterant adire eum,

Graios sales carmine patrio,

planioribus aditu locis,

quoquam,

huc,

quanto satius est, adire blandis verbis atque exquaerere, sintne illa, etc.,

aliquot me adierunt,

adii te heri de filia,

ad me adire quosdam memini, qui dicerent,

coram adire et alloqui,

aditus consul idem illud responsum retulit,

neque praetores adiri possent,

per epistulam, aut per nuntium, quasi regem, adiri eum aiunt,

acced. ad aras,

ut essent simulacra, quae venerantes deos ipsos se adire crederent,

adii Dominum et deprecatus sum,

aras,

sedes deorum,

libros Sibyllinos,

oracula,

oppida castellaque munita,

hiberna,

aliquem: nunc prior adito tu, ego in insidiis hic ero,

nec quisquam ex agmine tanto audet adire virum,

Servilius obvia adire arma jubetur,

nunc eam rem vult, scio, mecum adire ad pactionem,

tum primum nos ad causas et privatas et publicas adire coepimus,

adii causas oratorum, id. Fragm. Scaur. ap. Arus. p. 213 Lind.: adire ad rem publicam,

ad extremum periculum,

periculum capitis,

laboribus susceptis periculisque aditis,

in adeundis periculis,

adeundae inimicitiae, subeundae saepe pro re publica tempestates,

omnem fortunam,

dedecus,

servitutem voluntariam,

invidiam,

gaudia,

cum ipse hereditatem patris non adisses,

hence also: adire nomen,

eo pacto avarae Veneri pulcre adii manum,

surculum artito usque adeo, quo praeacueris,

postremo adeo res rediit: adulescentulus saepe eadem et graviter audiendo victus est,

merces vectatum undique adeo dum, quae tum haberet, peperisset bona,

nusquam destitit instare, suadere, orare, usque adeo donec perpulit,

atque hoc scitis omnes usque adeo hominem in periculo fuisse, quoad scitum sit Sestium vivere,

adeon hominem esse invenustum aut infelicem quemquam, ut ego sum?

gaudere adeo coepit, quasi qui cupiunt nuptias,

adeo etiam argenti faenus creditum audio,

id ego continuo huic dabo, adeo me ut hic emittat manu,

id adeo te oratum advenio, ut, etc.,

adeo ut tu meam sententiam jam jam poscere possis, faciam, etc.,

atque adeo ut scire possis, factum ego tecum hoc divido,

jam ille illuc ad erum cum advenerit, narrabit, etc.: ille adeo illum mentiri sibi credet,

adeo ut spectare postea omnīs oderit,

neminem quidem adeo infatuare potuit, ut ei nummum ullum crederet,

adeoque inopia est coactus Hannibal, ut, etc.,

et voltu adeo modesto, adeo venusto, ut nil supra,

nemo adeo ferus est, ut, etc.,

adeo ego illum cogam usque, ut mendicet meus pater,

usque adeo turbatur,

adeone me fuisse fungum, ut qui illi crederem?

adeone hospes hujus urbis, adeone ignarus es disciplinae consuetudinisque nostrae, ut haec nescias?

non tamen adeo virtutum sterile saeculum, ut non et bona exempla prodiderit,

verum ego numquam adeo astutus fui, quin, etc.,

Sometimes the concluding clause is to be supplied from the first: quis genus Aeneadum, quis Trojae nesciat urbem?... non obtusa adeo gestamus pectora Poeni, viz.,

adeo senuerunt Juppiter et Mars?

apud hostes Afri et Carthaginienses adeo non sustinebant, ut contra etiam pedem referrent,

ubi pudendum'st ibi eos deserit pudor, is adeo tu es,

cui tu obsecutus, facis huic adeo injuriam,

haec adeo ex illo mihi jam speranda fuerunt,

id adeo ex ipso senatus consulto cognoscite,

ad hoc quicumque aliarum atque senatus partium erant, conturbari remp., quam minus valere ipsi malebant. Id adeo malum multos post annos in civitatem reverterat,

ille adeo illum mentiri sibi credet,

Quis adeo tam Latinae linguae ignarus est, quin, etc.,

teque adeo decus hoc aevi inibit,

and without the copulative: vos adeo... item ego vos virgis circumvinciam,

tum libertatem Chrysalo largibere: ego adeo numquam accipiam,

ego adeo hanc primus inveni viam,

nec me adeo fallit,

atque hercle ipsum adeo contuor,

ipsum adeo praesto video cum Davo,

ipse adeo senis ductor Rhoeteus ibat pulsibus,

nihili est autem suum qui officium facere immemor est, nisi adeo monitus,

inde adeo,

hinc adeo,

vix adeo,

non adeo,

quot adeo cenae, quas deflevi, mortuae!

trīs adeo incertos caeca caligine soles erramus,

quae futura et quae facta, eloquar: multo adeo melius quam illi, cum sim Juppiter,

magis adeo id facilitate quam aliā ullā culpā meā, contigit,

sive qui ipsi ambīssent, seu per internuntium, sive adeo aediles perfidiose quoi duint,

si hercle scivissem, sive adeo joculo dixisset mihi, se illam amare,

mihi adeunda est ratio, quā ad Apronii quaestum, sive adeo, quā ad istius ingentem immanemque praedam possim pervenire,

ego princeps in adjutoribus atque adeo secundus,

propera adeo puerum tollere hinc ab janua,

nam me ejus spero fratrem propemodum jam repperisse adulescentem adeo nobilem,

nec sum adeo informis,

nam Caii Luciique casu non adeo fractus,

et merito adeo,

etiam num credis te ignorarier aut tua facta adeo,

adhuc, I.): quin te Di omnes perdant qui me hodie oculis vidisti tuis, meque adeo scelestum,

haec adeo tibi me, ipsa palam fari omnipotens Saturnia jussit,

cum Hanno perorāsset, nemini omnium cum eo certare necesse fuit: adeo prope omnis senatus Hannibalis erat: the idea is,

haud dubius, facilem in aequo campi victoriam fore: adeo non fortuna modo, sed ratio etiam cum barbaris stabat,

adeo ex parvis saepe magnarum momenta rerum pendent,

adeo in teneris consuescere multum est,

hujus totius temporis fortunam ne deflere quidem satis quisquam digne potuit: adeo nemo exprimere verbis potest,

ne tecta quidem urbis, adeo publicum consilium numquam adiit,

favore militum anxius et superbia viri aequalium quoque, adeo superiorum intolerantis,

familia Barcina,

factio,

Barcina clades,

juvenis,

familia Barcina,

factio,

Barcina clades,

juvenis,

familia Barcina,

factio,

Barcina clades,

juvenis,

familia Barcina,

factio,

Barcina clades,

juvenis,

censores populi aevitates, suboles, familias, pecuniasque censento,

census quom sum, juratori recte rationem dedi,

censor ad quojus censionem, id est arbitrium, populus censeretur,

census... indicat eum qui sit census se jam tum gessisse pro cive,

sub lustrum censeri,

milia octoginta eo lustro civium censa dicuntur,

censa civium capita centum septendecim milia trecenta undeviginti,

censebantur ejus aetatis lustris ducena quinquagena milia capitum,

cum capitum liberorum censa essent CLII. milia,

praesertim census equestrem Summam nummorum,

primae classis homines quicentum et viginti quinque milia aeris ampliusve censi erant... Ceterarumque omnium classium qui minore summa aeris censebantur,

and in the finite verb: omnia illius (i. e. sapientis) esse dicimus, cum... capite censebitur,

mentio inlata apud senatum est, rem operosam... suo proprio magistratu egere... cui arbitrium formulae censendi subiceretur,

quia is censendo finis factus est,

civis Romanos ad censendum ex provinciis in Italiam revocarunt,

aetatem in censendo significare necesse est... aetas autem spectatur censendi tempore,

illud quaero, sintne illa praedia censui censendo, habeant jus civile,

erat censa praetore Paeducaeo... quintus annus cum in te praetorem incidisset, censa denuo est,

omne territorium censeatur quoties, etc.,

ubi (coloni) censiti atque educati natique sunt,

quos in locis eisdem censitos esse constabit,

rusticos censitosque servos vendi,

cum antea per singulos viros, per binas vero mulieres capitis norma sit censa,

nisi forte privilegio aliquo materna origo censeatur,

vos terras vestras levari censitione vultis, ego vero etiam aerem vestrum censere vellem,

in qua tribu ista praedia censuisti?

census es praeterea numeratae pecuniae CXXX. Census es mancipia Amyntae... Cum te audisset servos suos esse censum, constabat inter omnes, si aliena censendo Decianus sua facere posset, etc.,

nam argumentum hoc hic censebitur,

dic ergo quanti censes?

anule... In quo censendum nil nisi dantis amor,

interim autem facta sola censenda dicit atque in judicium vocanda,

pro quibus ut maneat, de quo censeris, amicus, Comprecor, etc.,

hoc domui debes de qua censeris,

hanc semper... Est inter comites Marcia censa suas,

Democritus cum divitiis censeri posset,

Aristides quo totius Graeciae justitia censetur (quo = cujus justitia),

una adhuc victoria Carius Metius censebatur,

ut ipsi quoque qui egerunt non aliis magis orationibus censeantur,

et Galliae censentur hoc reditu,

quisquis paulo vetustior miles, hic te commilitone censetur,

multiplici variaque doctrina censebatur,

felix quae tali censetur munere tellus,

hi duo longaevo censentur Nestore fundi,

nec laude virorum censeri contenta fuit (Iberia),

libri mei non alia laude carius censentur, quam quod judicio vestro comprobantur,

hoc nomine censebatur jam meus dominus,

nomen quo tu censeris aiebat,

globorum caelestium supremum esse eum qui inerrabili meatu censetur,

primum igitur acta Caesaris servanda censeo,

hoc autem tempore ita censeo decernendum,

Regulus's advice in the Senate, being represented as a vote: captivos in senatu reddendos non censuit,

quare ita ego censeo... de confessis more majorum supplicium sumendum,

Appius imperio consulari rem agendam censebat,

ut multi (senatores) delendam urbem censerent,

ut nonnulli dedendum eum hostibus censuerint,

commutandam censuit vocem, et pro peregrina nostratem requirendam,

qui censet eos... morte esse multandos,

sententia quae censebat reddenda bona (inst. of eorum qui censebant),

quibusdam censentibus (eum) Romulum appellari oportere,

hac corona civica L. Gellius in senatu Ciceronem consulem donari a re publica censuit,

eas leges quas M. Antonius tulisse dicitur omnes censeo per vim et contra auspicia latas, eisque legibus populum non teneri,

cum magna pars senatus... cum tyrannis bellum gerendum fuisse censerent... et urbem recipi, non capi, etc.,

de ea re ita censeo uti consules designati dent operam uti senatus Kal. Jan. tuto haberi possit,

censeo ut iis qui in exercitu Antonii sunt, ne sit ea res fraudi, si, etc.,

censebant omnes fere (senatores) ut in Italia supplementum meis et Bibuli legionibus scriberetur,

Cn. Pompeius (in senatu) dixit, sese... censere ut ad senatus auctoritatem populi quoque Romani beneficium erga me adjungeretur,

quas ob res ita censeo: eorum qui cum M. Antonio sunt, etc.... iis fraudi ne sit quod cum M. Antonio fuerint,

Calidius, qui censebat ut Pompeius in suas provincias proficisceretur,

censuerunt quidam (senatores) ut Pannonicus, alii ut Invictus cognominaretur,

iterum censente ut Trebianis... concederetur (of the emperor's vote in the Senate),

sed ita censeo: publicandas eorum pecunias, etc.: neu quis postea de his ad senatum referat, etc.,

qui partem bonorum publicandam, pars ut liberis relinqueretur, censuerat,

v. III. C. 3.): K. Fabius censuit... occuparent patres ipsi suum munus facere, captivum agrum plebi quam maxime aequaliter darent,

dic quid censes (i. e. decernendum),

senati decretum fit, sicut ille censuerat,

quas ob res ita censeo... senatui placere, etc. ( = ita decernendum censeo, etc.),

cum parum sit, in senatu breviter censere, nisi, etc.,

sententias... prout libuisset perrogabat... ac si censendum magis quam adsentiendum esset,

igitur Cn. Piso, quo, inquit, loco censebis, Caesar? si primus, etc.,

per dissensionem diversa censentium,

deinde ageret senatorem et censeret quid corrigi aut mutari vellet,

cum censeat aliquis (in senatu) quod ex parte mihi placeat,

eum, cujus supplicio senatus sollennes religiones expiandas saepe censuit,

eos senatus non censuit redimendos,

senatus Caelium ab republica removendum censuit,

senatus censuit frequens coloniam Labicos deducendam,

cum bello persequendos Tusculanos patres censuissent,

de bonis regiis quae reddi antea censuerant ( = reddenda),

munera mitti legatis ex binis milibus aeris censuerunt (i.e. patres),

eundem jus dicere Romae... patres censuerant,

cum senatus unum consulem, nominatimque Gnaeum Pompeium fieri censuisset,

censuere patres, duas provincias Hispaniam rursus fieri... et Macedoniam Illyricumque eosdem... obtinere,

haec ita movere senatum, ut non expectanda comitia consuli censerent, sed dictatorem... dici,

And with velle: senatus verbis nuntient, velle et censere eos ab armis discedere, etc.,

quoniam senatus censuisset, uti quicunque Galliam provinciam obtineret... Aeduos defenderet,

patres censuerunt uti consules provincias inter se compararent,

senatus censuit ut domus ei... publica impensa restitueretur,

so with reference to the civil law,

senatum censuisse, ne quis illo anno genitus educaretur,

filio regis Nicomedi ex ea summa munera dari censuerunt, et ut victimae... praeberentur,

senatus consulto quo censeretur, darent operam consules, etc.,

cum vero id senatus frequens censuisset (sc. faciendum),

ite in suffragium, et quae patres censuerunt vos jubete,

quodcunque vos censueritis,

quodpatres censuissent,

nec tamen repertum nisi ut effigies principum, aras deum, templa et arcus aliaque solita... censuere,

aram Clementiae, aram Amicitiae, effigiesque... censuere,

bellum Samnitibus et patres censuerunt et populus jussit,

censentur Ostorio triumphi insignia,

sententiis eorum qui supplicationes et... vestem Principi triumphalem, utque ovans urbem iniret, effigiesque ejus... censuere,

erant qui censerent de tertia vigilia in castra Cornelia recedendum (council of war),

erant sententiae quae conandum omnibus modis castraque Vari oppugnanda censerent,

pontifices, consules, patres conscripti mihi... pecunia publica aedificandam domum censuerunt,

cum... pontifices solvendum religione populum censerent,

nunc has ruinas relinquendas non censerem (in an assembly of the people),

ego ita censeo, legatos extemplo Romam mittendos (in the Carthaginian Senate),

ante omnia Philippum et Macedonas in societatem belli... censeo deducendos esse (Hannibal in a council of war),

cum septem judices cognovissent, duo censuerunt, reum exilio multandum, duo alii pecunia, tres reliqui capite puniendum,

neque sine gravi causa eum locum quem ceperant, dimitti censuerant oportere,

Parmenio furto, non proelio opus esse censebat,

Antenor censet belli praecidere = praecidendam causam (in a council of war),

Hasdrubal ultimam Hispaniae oram... ignaram adhuc Romanorum esse, eoque Carthaginiensibus satis fidam censebat,

Parmenio non alium locum proelio aptiorem esse censebat,

censeo ut satis diu te putes requiesse et iter reliquum conficere pergas (in a literary meeting),

plerique censebant ut noctu iter facerent (council of war),

et nunc magnopere censere, ut unam anum... triginta milibus talentum auri permutet (council of war),

censeout D. Claudius ex hac die deus fiat (council of the gods),

nunc quoque arcessas censeo omnes navalis terrestrisque copias (Hannibal in council of war),

ego pro sententia mea hoc censeo: quandoquidem, etc.,

nec dubitavere quin vera censeret,

sententiis quarum pars deditionem, pars eruptionem censebat (i.e. faciendam),

ita uti censuerant Italici deditionem facit,

gen. populus jubet): ita id (foedus) ratum fore si populus censuisset (i. e. confirmandum esse),

sex mensium spatium censemus debere servari,

censemus ut, etc.,

censemus ne, etc.,

in commune jubes si quid censesve tenendum, Primus jussa subi,

ego Tiresiam... consulam, Quid faciundum censeat,

consulam hanc rem amicos quid faciundum censeant,

sic faciundum censeo: Da isti cistellam, etc.,

ego sic faciundum censeo: me honestiu'st Quam te, etc.,

sane faciundum censeo,

narrandum ego istuc militi censebo,

exorando sumendam operam censeo,

quid nunc consili captandum censes?

idem tibi censeo faciendum,

quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magno opere censeo,

amicos consulam quo me modo Suspendere aequom censeant potissumum,

tu, si videbitur, ita censeo facias ut... supersedeas hoc labore itineris (cf.: faciundum censeo ut, 1. supra),

immo plane, inquam, Brute, legas (Gracchum) censeo,

tu, si forte quid erit molestiae te ad Crassum et Calidium conferas censeo,

tu, censeo, tamen adhibeas Vettium,

quae disputari de amicitia possunt, ab iis censeo petatis qui ista profitentur,

censeo Via Appia iter facias, et celeriter Brundusium venias,

quam scit uterque, libens censebo exerceat artem,

cetera si qua putes te occultius facere posse... magnopere censeo desistas,

sed tu, Acci, consideres censeo diligenter, utrum censorum judicium grave esse velis an Egnatii,

postulant ut excipiantur haec inexplicabilia. Tribunum censeant: aliquem adeant: a me... numquam impetrabunt,

ibi quaeratis socios censeo, ubi Saguntina clades ignota est,

solvas censeo, Sexte, creditori,

Treviros vites censeo, audio capitalis esse,

hi Plebei fuerunt, quos contemnas censeo... qua re ad patres censeo revertare,

vites censeo porticum Philippi: si te viderit Hercules, peristi,

very rare): illud tamen vel tu me monuisse vel censuisse puta... ut tu quoque animum inducas, etc.,

quid nunc censes, Chrysale? (i. e. faciundum),

ita faciam ut frater censuit,

tibi igitur hoc censeo (i. e. faciendum): latendum tantisper ibidem, etc.,

quid censes igitur? Ecquidnam est tui consilii ad? etc.,

scribi quid placeat, quid censeas,

ibitur igitur, et ita quidem ut censes,

disce, docendus adhuc, quae censet amiculus,

Plato mundum esse factum censet a deo sempiternum,

Cyrenaici non omni malo aegritudinem effici censent, sed insperato,

(Hieronymus) censet summum bonum esse sine ulla molestia vivere,

Aristoteles eos qui valetudinis causa furerent, censebat habere aliquid in animis praesagiens,

Pythagoras censuit animum esse per naturam rerum omnem intentum et commeantem,

Plato in civitate communis esse mulieres censuit,

oportere delubra esse in urbibus censeo,

M. Varro aeditumum dici oportere censet,

so with debere,

Cyrenaici... virtutem censuerunt ob eam rem esse laudandam,

(Ennius) non censet lugendam esse mortem quam immortalitas consequatur,

(dissensio est), a quibus temporibus scribendi capiatur initium. Ego enim ab ultimis censeo (i. e. exordiendum esse),

si, Mimnermus uti censet, sine amore jocisque Nil est jucundum,

sic enim censuit,

nullo (medico) idem censente,

Aesopus quae utilia... erant, non severe neque imperiose praecepit et censuit,

non adligo me ad unum aliquem ex Stoicis proceribus. Est et mihi censendi jus,

atque ego censui abs te posse hoc me impetrare,

satis jam delusam censeo: rem, ut est, nunc eloquamur,

nam si honeste censeam te facere posse, suadeam,

neque ego hac noctem longiorem me vidisse censeo,

saluti quod tibi esse censeo,

eo namque omnem belli molem inclinaturam censebant (consules),

nec facturum aequa Samnitium populum censebant, si... oppugnarent,

quaeso ut ea quae dicam non a militibus imperatori dicta censeas,

at illa purgare se, quod quae utilia esse censebat... suasisset,

censebam me effugisse a vita marituma Ne navigarem, etc.,

omnes eum (sc. Jovem) esse (Amphitruonem) censent servi,

jam hic ero, quom illic censebis esse me,

ardere censui aedes,

ego hunc censebam esse te,

non ipsa saxa magis sensu omni vacabant quam ille... cui se hic cruciatum censet optare,

nisi forte Diagoram aut Theodorum... censes superstitiosos fuisse,

nisi forte etiam illi Semproniano senatus consulto me censes adfuisse, qui ne Romae quidem fui,

neminem me fortiorem esse censebam,

navis praedatoria, Abs qua cavendum nobis sane censeo,

soli gerundum censeo morem,

neque vendundam censeo Quae libera est,

ceterum ei qui consilium adferret opem quoque in eam rem adferendam censebant esse,

solam illi me soli censeo esse oportere obedientem,

quibus declaraveram, quo te animo censerem esse oportere, et quid tibi faciendum arbitrarer,

rursus interrogatus quid ipse victorem statuere debere censeret,

munere eum fungi prioris censet amici = eum fungi oportere,

quae nos quoque sustinere censebat,

quis aequum censeret... receptos in fidem non defendi?

si sunt ita ut ego aequom censeo,

qui aequom esse censeant, nos jam a pueris ilico nasci senes,

qui aequom censeant rem perniciosam utili praeponi,

senatum quaerere de pecunia non relata in publicum... aequum censebant,

cives civibus parcere aequum censebat,

an fores censebas nobis publicitus praeberier?

clanculum istaec te flagitia facere censebas potesse?

hicine nos habitare censes?

omnes cinaedos esse censes, tu quia es?

adeone me delirare censes ut ista esse credam?

nam cum in Graeco sermone haec... non videbantur, quid censes in Latino fore?

quid igitur censes? Apim illum nonne deum videri Aegyptiis?

quis haec neget esse utilia? quem censes?

an censes me tantos labores... suscepturum fuisse, si, etc.,

an vos Hirtium pacem velle censetis?

quid censes munera terrae?... quo spectanda modo, quo sensu credis et ore?

num censes faceret, filium nisi sciret eadem haec velle,

Sometimes censemus? is used in the same way as censes?

quid illas censes? (i. e. posse dicere),

prorsus ita censeo, referring to general questions, as in D.,

once similarly censeas: Quid gravare? censeas!

censuimus igitur amplius quaerendum,

sed cum censerem... me et periculum vitare posse, et temperatius dicere... ea causa mihi in Asiam proficiscendi fuit,

quom dispicias tristem, frugi censeas (i.e. eum),

auxilio vos dignos censet senatus,

has... indagines cuppediarum majore detestatione dignas censebimus si, etc.,

praeter illas unam et viginti (comoedias) quae consensu omnium Plauti esse censebantur,

quae terrena censentur sidera sorte (i. e. esse),

de coma pretiosi velleris floccum mihi confestim adferas censeo,

censeo ne ulla cura os percolat,

purpura,

murex,

fucus,

colores,

vestes,

chlamys,

merces,

puella,

also called Tyria paelex,

taurus (that carried her),

Tyria maria in proverbium deductum est, quod Tyro oriundi Poeni adeo potentes maris fuerunt, ut omnibus mortalibus navigatio esset periculosa. Afranius in Epistula: hunc in servum autem maria Tyria conciet,

montes,

agri,

ductor,

exsul,

plectrum,

chelys,

arces,

virgines,

urbs,

doli,

patres,

ductor,

miles,

torus,

sinus,

vestes,

palla,

subtemen,

amictus, Ov A. A. 2, 297: cocco tinctum Tyrio,

Tyria atque conchylia et omnis alios colores,

purpura,

murex,

fucus,

colores,

vestes,

chlamys,

merces,

puella,

also called Tyria paelex,

taurus (that carried her),

Tyria maria in proverbium deductum est, quod Tyro oriundi Poeni adeo potentes maris fuerunt, ut omnibus mortalibus navigatio esset periculosa. Afranius in Epistula: hunc in servum autem maria Tyria conciet,

montes,

agri,

ductor,

exsul,

plectrum,

chelys,

arces,

virgines,

urbs,

doli,

patres,

ductor,

miles,

torus,

sinus,

vestes,

palla,

subtemen,

amictus, Ov A. A. 2, 297: cocco tinctum Tyrio,

Tyria atque conchylia et omnis alios colores,

purpura,

murex,

fucus,

colores,

vestes,

chlamys,

merces,

puella,

also called Tyria paelex,

taurus (that carried her),

Tyria maria in proverbium deductum est, quod Tyro oriundi Poeni adeo potentes maris fuerunt, ut omnibus mortalibus navigatio esset periculosa. Afranius in Epistula: hunc in servum autem maria Tyria conciet,

montes,

agri,

ductor,

exsul,

plectrum,

chelys,

arces,

virgines,

urbs,

doli,

patres,

ductor,

miles,

torus,

sinus,

vestes,

palla,

subtemen,

amictus, Ov A. A. 2, 297: cocco tinctum Tyrio,

Tyria atque conchylia et omnis alios colores,