Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

manly

  • 1 Virtvs probata florescit

    Latin Quotes (Latin to English) > Virtvs probata florescit

  • 2 virīlis

        virīlis e, adj.    [vir], of a man, like a man, manly, masculine, virile: stirps fratris, male, L.: voltus, O.: coetus, of men, O.: flamma, a man's love, O.—Manly, full-grown, mature: partes, the characters of full-grown men, H.: toga, the garb of manhood (assumed at the age of sixteen).—In phrases with pars or portio: mea pars virilis, my duty: plus quam pars virilis postulat, my proper share: cum illius gloriae pars virilis apud omnīs milites sit, etc., i. e. each soldier has his share, L.: pro virili parte defendere, i. e. to the exlent of their power: plus quam pro virili parte obligatus, i. e. yet more than others: pro virili portione, Ta.; cf. chorus officium virile Defendat, H.—Worthy of a man, manly, bold, spirited, noble: facere, quod parum virile videatur: laterum inflexio: ingenium, S.: ratio atque sententia.
    * * *
    virilis, virile ADJ
    manly, virile; mature

    Latin-English dictionary > virīlis

  • 3 virilia

    vĭrīlis, e, adj. [vir], of or belonging to a man, manly, virile (cf.: mas, masculus).
    I.
    Lit.
    A.
    In respect of sex, male, masculine.
    1.
    In gen.: virile et muliebre secus, Sall. Fragm. ap. Macr. S. 2, 9:

    virile secus, i. e. puer,

    Plaut. Rud. 1, 2, 19:

    vestimentum,

    id. Men. 4, 2, 97:

    genus,

    Lucr. 5, 1356:

    semen,

    id. 4, 1209:

    stirps fratris,

    Liv. 1, 3, 11:

    vox,

    Ov. M. 4, 382:

    vultus,

    id. ib. 3, 189:

    coetus,

    of men, id. ib. 3, 403; cf. balnea, Cato ap. Gell. 10, 3, 3:

    flamma,

    the love of a man, Ov. A. A. 1, 282.—
    2.
    In partic.
    a.
    In mal. part.:

    pars,

    Lucr. 6, 1209; cf. Col. 7, 11, 2.—As subst.: vĭrī-lia, ĭum, n., = membrum virile, Petr. 108; Plin. 20, 16, 61, § 169; 20, 22, 89, § 243.— Comp.:

    qui viriliores videbantur,

    Lampr. Heliog. 8 fin.
    b.
    In gram., of the masculine gender, masculine:

    nomen,

    Varr. L. L. 10, §§ 21 and 30 Müll.; Gell. 1, 7, 15; 11, 1, 4 al.—
    B.
    In respect of strength, vigor, etc., manly, full-grown, arrived at the years of manhood:

    conversis studiis aetas animusque virilis Quaerit opes, etc.,

    Hor. A. P. 166:

    ne forte seniles Mandentur juveni partes pueroque viriles,

    the parts of fullgrown men, id. ib. 177:

    pars magna domus tuae morietur cum ad virilem aetatem venerit,

    Vulg. 1 Reg. 2, 33:

    toga,

    assumed by Roman youth in their sixteenth year, Cic. Lael. 1, 1; id. Sest. 69, 144; Liv. 26, 19, 5; 42, 34, 4 al.—Opp. to female garments:

    sumpsisti virilem togam quam statim muliebrem stolam reddidisti,

    Cic. Phil. 2, 18, 44.—
    C.
    Transf., in jurid. lang., of or belonging to a person, that falls to a person or to each one in the division of inheritances: ut ex bonis ejus, qui, etc., virilis pars patrono debeatur, a proportionate part, an equal share with others, Gai Inst. 3, 42:

    tota bona pro virilibus partibus ad liberos defuncti pertinere,

    id. ib.:

    virilis,

    id. ib. 3, 70; Dig. 30, 1, 54, § 3; so,

    virilis portio,

    ib. 37, 5, 8 pr.; 31, 1, 70, § 2; Paul. Sent. 3, 2, 3.—
    2.
    Transf., in gen.
    (α).
    Virilis pars or portio, share, part, lot of a person:

    est aliqua mea pars virilis, quod ejus civitatis sum, quam ille claram reddidit,

    my part, my duty, Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81:

    plus quam pars virilis postulat,

    id. ib. 2, 3, 3, §

    7: cum illius gloriae pars virilis apud omnes milites sit, etc.,

    Liv. 6, 11, 5:

    quem agrum miles pro parte virili manu cepisset, eum senex quoque vindicaret,

    id. 3, 71, 7:

    haec qui pro virili parte defendunt, optimates sunt,

    i. e. to the utmost of their ability, as far as in them lies, Cic. Sest. 66, 138; so,

    pro virili parte,

    id. Phil. 13, 4, 8:

    pro parte virili,

    Liv. 10, 8, 4; Ov. Tr. 5, 11, 23:

    pro virili portione,

    Tac. Agr. 45; id. H. 3, 20.—
    (β).
    In other connections ( poet.):

    actoris partis chorus officiumque virile Defendat,

    Hor. A. P. 193 Orell. ad loc. —
    II.
    Trop., of quality, worthy of a man, manly, manful, firm, vigorous, bold, spirited, etc.:

    veretur quicquam aut facere aut loqui, quod parum virile videatur,

    Cic. Fin. 2, 14, 47:

    laterum inflexio fortis ac virilis,

    id. de Or. 3, 59, 220:

    inclinatio laterum,

    Quint. 1, 11, 18:

    acta illa res est animo virili, consilio puerili,

    Cic. Att. 14, 21, 3; so,

    ingenium,

    Sall. C. 20, 11:

    vis ingenii (with solida),

    Quint. 2, 5, 23:

    audacia,

    Just. 2, 12, 24:

    oratio (with fortis),

    Cic. de Or. 1, 54, 231; so,

    compositio,

    Quint. 2, 5, 9:

    sermo,

    id. 9, 4, 3:

    ratio atque sententia,

    Cic. Tusc. 3, 10, 22:

    neque enim oratorius iste, immo hercle ne virilis quidem cultus est,

    Tac. Or. 26.—As subst.: vĭrīlia, ĭum, n., manly deeds, Sall. H. 3, 61, 15 Dietsch.— Sup.: ALMIAE SABINAE MATRI VIRILISSIMAE, etc., Inscr. Grud. p. 148, n. 5.— Adv.: vĭrīlĭter, manfully, firmly, courageously (acc. to II.), Cic. Tusc. 2, 27, 65; id. Off. 1, 27, 94; Auct. Her. 4, 11, 16; Ov. F. 1, 479.— Comp.,, Sen. Contr. 5, 33 fin.; id. Brev. Vit. 6, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > virilia

  • 4 virilis

    vĭrīlis, e, adj. [vir], of or belonging to a man, manly, virile (cf.: mas, masculus).
    I.
    Lit.
    A.
    In respect of sex, male, masculine.
    1.
    In gen.: virile et muliebre secus, Sall. Fragm. ap. Macr. S. 2, 9:

    virile secus, i. e. puer,

    Plaut. Rud. 1, 2, 19:

    vestimentum,

    id. Men. 4, 2, 97:

    genus,

    Lucr. 5, 1356:

    semen,

    id. 4, 1209:

    stirps fratris,

    Liv. 1, 3, 11:

    vox,

    Ov. M. 4, 382:

    vultus,

    id. ib. 3, 189:

    coetus,

    of men, id. ib. 3, 403; cf. balnea, Cato ap. Gell. 10, 3, 3:

    flamma,

    the love of a man, Ov. A. A. 1, 282.—
    2.
    In partic.
    a.
    In mal. part.:

    pars,

    Lucr. 6, 1209; cf. Col. 7, 11, 2.—As subst.: vĭrī-lia, ĭum, n., = membrum virile, Petr. 108; Plin. 20, 16, 61, § 169; 20, 22, 89, § 243.— Comp.:

    qui viriliores videbantur,

    Lampr. Heliog. 8 fin.
    b.
    In gram., of the masculine gender, masculine:

    nomen,

    Varr. L. L. 10, §§ 21 and 30 Müll.; Gell. 1, 7, 15; 11, 1, 4 al.—
    B.
    In respect of strength, vigor, etc., manly, full-grown, arrived at the years of manhood:

    conversis studiis aetas animusque virilis Quaerit opes, etc.,

    Hor. A. P. 166:

    ne forte seniles Mandentur juveni partes pueroque viriles,

    the parts of fullgrown men, id. ib. 177:

    pars magna domus tuae morietur cum ad virilem aetatem venerit,

    Vulg. 1 Reg. 2, 33:

    toga,

    assumed by Roman youth in their sixteenth year, Cic. Lael. 1, 1; id. Sest. 69, 144; Liv. 26, 19, 5; 42, 34, 4 al.—Opp. to female garments:

    sumpsisti virilem togam quam statim muliebrem stolam reddidisti,

    Cic. Phil. 2, 18, 44.—
    C.
    Transf., in jurid. lang., of or belonging to a person, that falls to a person or to each one in the division of inheritances: ut ex bonis ejus, qui, etc., virilis pars patrono debeatur, a proportionate part, an equal share with others, Gai Inst. 3, 42:

    tota bona pro virilibus partibus ad liberos defuncti pertinere,

    id. ib.:

    virilis,

    id. ib. 3, 70; Dig. 30, 1, 54, § 3; so,

    virilis portio,

    ib. 37, 5, 8 pr.; 31, 1, 70, § 2; Paul. Sent. 3, 2, 3.—
    2.
    Transf., in gen.
    (α).
    Virilis pars or portio, share, part, lot of a person:

    est aliqua mea pars virilis, quod ejus civitatis sum, quam ille claram reddidit,

    my part, my duty, Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81:

    plus quam pars virilis postulat,

    id. ib. 2, 3, 3, §

    7: cum illius gloriae pars virilis apud omnes milites sit, etc.,

    Liv. 6, 11, 5:

    quem agrum miles pro parte virili manu cepisset, eum senex quoque vindicaret,

    id. 3, 71, 7:

    haec qui pro virili parte defendunt, optimates sunt,

    i. e. to the utmost of their ability, as far as in them lies, Cic. Sest. 66, 138; so,

    pro virili parte,

    id. Phil. 13, 4, 8:

    pro parte virili,

    Liv. 10, 8, 4; Ov. Tr. 5, 11, 23:

    pro virili portione,

    Tac. Agr. 45; id. H. 3, 20.—
    (β).
    In other connections ( poet.):

    actoris partis chorus officiumque virile Defendat,

    Hor. A. P. 193 Orell. ad loc. —
    II.
    Trop., of quality, worthy of a man, manly, manful, firm, vigorous, bold, spirited, etc.:

    veretur quicquam aut facere aut loqui, quod parum virile videatur,

    Cic. Fin. 2, 14, 47:

    laterum inflexio fortis ac virilis,

    id. de Or. 3, 59, 220:

    inclinatio laterum,

    Quint. 1, 11, 18:

    acta illa res est animo virili, consilio puerili,

    Cic. Att. 14, 21, 3; so,

    ingenium,

    Sall. C. 20, 11:

    vis ingenii (with solida),

    Quint. 2, 5, 23:

    audacia,

    Just. 2, 12, 24:

    oratio (with fortis),

    Cic. de Or. 1, 54, 231; so,

    compositio,

    Quint. 2, 5, 9:

    sermo,

    id. 9, 4, 3:

    ratio atque sententia,

    Cic. Tusc. 3, 10, 22:

    neque enim oratorius iste, immo hercle ne virilis quidem cultus est,

    Tac. Or. 26.—As subst.: vĭrīlia, ĭum, n., manly deeds, Sall. H. 3, 61, 15 Dietsch.— Sup.: ALMIAE SABINAE MATRI VIRILISSIMAE, etc., Inscr. Grud. p. 148, n. 5.— Adv.: vĭrīlĭter, manfully, firmly, courageously (acc. to II.), Cic. Tusc. 2, 27, 65; id. Off. 1, 27, 94; Auct. Her. 4, 11, 16; Ov. F. 1, 479.— Comp.,, Sen. Contr. 5, 33 fin.; id. Brev. Vit. 6, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > virilis

  • 5 viratus

    1.
    vĭrātus, a, um, adj. [vir], of a manly spirit, manly: vir, Varr. ap. Non. p. 187, 15; Vulg. Ecclus. 28, 19.
    2.
    vĭrātus, ūs, m. [id.], manly conduct, manliness, Sid. Ep. 7, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > viratus

  • 6 mās

        mās maris, adj.    [1 MAN-], male, masculine, of the male sex: dii: vitellus (i. e. that produces a male chick), H.—Of plants: Ure mares oleas, O. —As subst. (opp. femina): feminae marisque natura, Cs.— Masculine, manly, brave: maribus Curiis, H.: animi, H.— Choice, superior: olea, O.
    * * *
    I
    (gen.), maris ADJ
    male; masculine, of the male sex; manly, brave
    II
    male (human/animal/plant); man

    Latin-English dictionary > mās

  • 7 masculus

        masculus adj. dim.    [mas], male, masculine: incertus masculus an femina esset, L.: genus, Ph. — Worthy of a man, manly, vigorous: proles, H. — Choice, superior: tura, V.
    * * *
    mascula, masculum ADJ
    male; manly; virile

    Latin-English dictionary > masculus

  • 8 virīliter

        virīliter adv.    [virilis], manfully, courageously: quod viriliter fit: fortunam ferre, O.: aegrotare, i. e. to bear sickness, O.
    * * *
    virilius, virilissime ADV
    with masculine/manly vigor; manfully/in a manly/virile way; powerfully (Souter)

    Latin-English dictionary > virīliter

  • 9 mas

    mās, măris (n. mare, rare; gen. plur [p. 1117] marium, Cic. Part. Or. 10, 35; Mel. 3, 9, 5), adj. [prob. from Sanscr. root man, think; manus, man, human being; cf.: memini, moneo, etc.], male, masculine, of the male sex:

    mare et femineum sexus,

    App. de Mund. p. 66 med.:

    maribus (sc. diis),

    Cic. Leg. 2, 12, 29:

    si marem (anguem) emisisset... si feminam, etc.,

    id. Div. 1, 18, 36; id. Part. Or. 10; so,

    emissio maris anguis (opp. emissio feminae anguis),

    id. Div. 2, 29, 62: mas vitellus, a male yolk, i. e. which would produce a male chick, Hor. S. 2, 4, 14.—Of plants:

    ure mares oleas,

    Ov. F. 4, 741.—
    B.
    Transf., masculine, manly, brave ( poet.):

    quod mares homines amant,

    Plaut. Poen. 5, 5, 32:

    maribus Curiis,

    Hor. Ep. 1, 1, 64:

    animi,

    id. A. P. 402:

    male mas,

    unmanly, effeminate, Cat. 16, 13:

    atque marem strepitum fidis intendisse Latinae,

    i. e. a manly, noble strain, Pers. 6, 4.—As subst.: mās, māris, a male (opp. femina, v. infra).
    A.
    Lit., of gods, human beings, and animals:

    congressio maris et feminae,

    Cic. Rep. 1, 24, 38:

    et mares deos et feminas esse dicitis,

    id. N. D. 1, 34, 95:

    (bestiarum) aliae mares, aliae feminae sunt... et in mare et in femina, etc.,

    id. ib. 2, 51, 128; cf.:

    feminaque ut maribus conjungi possit,

    Lucr. 5, 853:

    marium expers,

    Suet. Claud. 33; so,

    marium pignora,

    id. Aug. 21 Oud. N. cr.:

    stuprum in maribus,

    Quint. 11, 1, 84:

    vos tollite laudibus, mares, Delon Apollinis,

    Hor. C. 1, 21, 10.—
    B.
    Trop., of plants:

    in tilia mas et femina differunt omni modo: namque et materies dura ac nodosa, etc.,

    Plin. 16, 14, 25, § 65:

    cognati virilis sexus, per mares descendentes,

    Ulp. Fragm. 26, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > mas

  • 10 fortis

        fortis e, adj. with comp. and sup.    [3 FER-], strong, powerful, mighty: equus: latus, youthful vigor, H.: ligna, Cs.: castra: ulmi, V.— Strong, vigorous, firm, steadfast, stout, courageous, brave, manly, valiant, bold, fearless: vir, man of honor, T.: fortis et constantis est, non perturbari: necessitudo timidos fortīs facit, S.: Rebus angustis animosus atque Fortis appare, H.: horum fortissimi sunt Belgae, Cs.: seu quis capit acria fortis Pocula, H.: in dolore: ad sanguinem civilem, L.: contra audaciam fortissimus: Scriberis fortis, a hero, H.: manu, i. e. personally brave, N.: si fortes fueritis in eo, had proceeded with vigor: fugacibus, O.: Tractare serpentes, H.: aurum Spernere fortior, H.—Prov.: fortīs fortuna adiuvat, T.—Of things, strong, spirited, brave, bold, enduring, impetuous: senectus fortior: oculi, bold: animi impetus: ut paulo fortius factum, Cs.: facta, S.: opera, service, L.: fortior contra dolorem disciplina: fortissimae sententiae: oratio (opp. placida).—As subst n.: serae ad fortia vires (sc. facta), V.: fortem ad fortia misi, O.
    * * *
    forte, fortior -or -us, fortissimus -a -um ADJ
    strong, powerful, mighty, vigorous, firm, steadfast, courageous, brave, bold

    Latin-English dictionary > fortis

  • 11 commasculo

    commasculare, commasculavi, commasculatus V TRANS
    screw up (one's courage); make manly/firm/courageous (L+S); invigorate/embolden

    Latin-English dictionary > commasculo

  • 12 insolesco

    insolescere, insolevi, - V INTRANS
    become overbearing; grow proud/haughty/insolent; change, become manly (L+S)

    Latin-English dictionary > insolesco

  • 13 commasculo

    com-mascŭlo, āre, v. a. [masculus], to make manly, firm, courageous, to invigorate, embolden (post-class.):

    animum,

    App. M. 2, p. 124, 32:

    frontem,

    Macr. S. 7, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > commasculo

  • 14 fortis

    fortis (archaic form FORCTIS, Fragm. XII. Tab. ap. Fest. s. v. sanates, p. 348 Müll.; cf. Paul. ex Fest. p. 84; and perh. also in the form FORCTUS; v. id. s. v. horctum, p. 102; cf. Müll. ad Fest. p. 320, b), e, adj. [Sanscr. dhar-; v. forma, firmus], strong, powerful.
    I.
    Physically (rare;

    syn.: firmus, strenuus, incolumis, animosus): ecquid fortis visa est (mulier),

    powerful, Plaut. Mil. 4, 3, 13:

    set Bacchis etiam fortis tibi vissast?

    id. Bacch. 2, 2, 38: sicut fortis equus, spatio qui saepe supremo Vicit Olympia, nunc senio confectus quiescit, a powerful horse, Enn. ap. Cic. de Sen. 5, 14 (Ann. v. 441 ed. Vahl.); so,

    equus,

    Lucr. 3, 8; 764; 4, 987; Verg. A. 11, 705.— Poet. transf.:

    aquarum,

    Lucr. 6, 530:

    terrae pingue solum... Fortes invortant tauri,

    Verg. G. 1, 65:

    contingat modo te filiamque tuam fortes invenire,

    i. e. hearty, well, Plin. Ep. 4, 1 fin.; 4, 21, 4; 6, 4, 3:

    antecedebat testudo pedum LX., facta item ex fortissimis lignis,

    Caes. B. C. 2, 2, 4; so,

    ligna fortissima,

    Veg. 1, 24 fin.:

    invalidissimum urso caput, quod leoni fortissimum,

    Plin. 8, 36, 54, § 130:

    fortiores stomachi,

    id. 32, 7, 26, § 80:

    plantae fortiores fient,

    Pall. Febr. 24, 7:

    fortiorem illum (pontem) tueri, Auct. B. Alex. 19, 2: castra,

    Cic. Div. 1, 33, 72:

    aratra,

    Plin. Ep. 5, 6, 10:

    fortiora remedia,

    Tac. A. 1, 29:

    humeri,

    Val. Fl. 1, 434:

    vincula,

    Sen. Hippol. 34: sol (with medius), powerful, i. e. fierce, hot, id. Med. 588:

    fortiora ad hiemes frumenta, legumina in cibo,

    Plin. 18, 7, 10, § 60:

    (vites) contra pruinas fortissimae,

    id. 14, 2, 4, § 23.—
    II.
    Mentally, strong, powerful, vigorous, firm, steadfast, stout, courageous, brave, manly, etc., answering to the Gr. andreios (very freq. in all periods and sorts of composition).
    A.
    Of human beings: fortis et constantis est, non perturbari in rebus asperis nec tumultuantem de gradu deici, ut dicitur;

    sed praesenti animo uti et consilio, nec a ratione discedere,

    Cic. Off. 1, 23, 80:

    temperantia libidinem (aspernatur), ignaviam fortitudo: itaque videas rebus injustis justos maxime dolere, imbellibus fortes,

    id. Lael. 13, 47:

    gladiatores fortes et animosos et se acriter ipsos morti offerentes servare cupimus,

    id. Mil. 34, 92:

    rebus angustis animosus atque Fortis appare,

    Hor. C. 2, 10, 22:

    viri fortes et magnanimi,

    Cic. Off. 1, 19, 63:

    vir fortis et acris animi magnique,

    id. Sest. 20, 45:

    boni et fortes et magno animo praediti,

    id. Rep. 1, 5; 1, 3:

    sapientissimi et fortissimi,

    id. ib. 2, 34:

    vir liber ac fortis,

    id. ib. 2, 19:

    horum omnium fortissimi sunt Belgae,

    Caes. B. G. 1, 1, 3:

    fortissimus vir,

    id. ib. 2, 25, 1; 2, 33, 4;

    3, 20, 2: hunc liberta securi Divisit medium, fortissima Tyndaridarum,

    Hor. S. 1, 1, 100:

    vis recte vivere? quis non? Si virtus hoc una potest dare, fortis omissis Hoc age deliciis,

    id. Ep 1, 6, 30:

    seu quis capit acria fortis Pocula,

    id. S. 2, 6, 69: cavit, ne umquam infamiae ea res sibi esset, ut virum fortem decet, an honorable or worthy man, Ter. And. 2, 6, 13; cf.: FORCTIS frugi et bonus, sive validus, Paul. ex Fest. p. 84 Müll.; and:

    HORCTUM et FORCTUM pro bono dicebant,

    id. p. 102:

    ego hoc nequeo mirari satis, Eum sororem despondisse suam in tam fortem familiam... Familiam optimam occupavit,

    so respectable, honorable a family, Plaut. Trin. 5, 2, 9;

    (cf. bonus): vir ad pericula fortis,

    Cic. Font. 15, 33:

    nondum erant tam fortes ad sanguinem civilem,

    Liv. 7, 40, 2:

    vir contra audaciam fortissimus,

    Cic. Rosc. Am. 30, 85: vidi in dolore podagrae hospitem meum fortiorem, id. Fragm. ap. Non. 527, 33:

    imperator in proeliis strenuus et fortis,

    Quint. 12, 3, 5:

    virum fortem ac strenuum scio dixisse, etc.,

    Sall. C. 51, 16:

    si fortes fueritis in eo, quem nemo sit ausus defendere,

    if you had proceeded with vigor, energy, Cic. Verr. 2, 1, 1, § 3.— Poet., with dat.:

    fugacibus,

    Ov. M. 10, 543; and with inf.:

    fortis et asperas Tractare serpentes,

    Hor. C. 1, 37, 26:

    contemnere honores,

    id. S. 2, 7, 86:

    aurum spernere fortior Quam cogere,

    id. C. 3, 3, 50; Stat. Th. 10, 906.—Prov.:

    fortes fortuna adjuvat,

    fortune favors the brave, Ter. Phorm. 1, 4, 26; cf.:

    fortes enim non modo fortuna adjuvat, ut est in vetere proverbio, sed multo magis ratio,

    Cic. Tusc. 2, 4, 11: audendum est;

    fortes adjuvat ipsa Venus,

    Tib. 1, 2, 16: fortibus est fortuna viris data, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 262 ed. Vahl.;

    for which: audentes fortuna iuvat,

    Verg. A. 10, 284; and:

    audentes deus ipse juvat,

    Ov. M. 10, 586); cf. also elliptically: sedulo, inquam, faciam: sed fortuna fortes;

    quare conare, quaeso,

    Cic. Fin. 3, 4, 16; id. Fam. 7, 25.—
    B.
    Of animals (rare):

    fortes ad opera boves,

    Col. 6, 1, 2:

    bestiae et fortiora animalia,

    Lact. 6, 10, 13.—
    C.
    Of inanim. and abstr. things:

    ex quo fit, ut animosior senectus sit quam adolescentia et fortior,

    Cic. de Sen. 22, 72:

    fortibus oculis,

    with eyes sparkling with courage, id. Att. 15, 11, 1:

    fortissimo et maximo animo ferre,

    id. Fam. 6, 13 fin.:

    animus,

    Hor. S. 2, 5, 20:

    pectus,

    id. Epod. 1, 14; id. S. 2, 2, 136:

    fortissimo quodam animi impetu,

    Cic. de Or. 3, 8, 31:

    acerrima et fortissima populi Romani libertatis recuperandae cupiditas,

    id. Phil. 12, 3, 7:

    in re publica forte factum,

    id. Att. 8, 14, 2:

    ut nullum paulo fortius factum latere posset,

    Caes. B. G. 3, 14, 8:

    fortia facta,

    Sall. C. 59, 6; id. J. 53, 8; Liv. 26, 39, 3; Curt. 7, 2, 38:

    opera,

    service, Liv. 40, 36, 11:

    consilia,

    id. 9, 11, 4; 25, 31, 6; Cic. Sest. 23, 57; Tac. H. 3, 67:

    solatia,

    id. A. 4, 8:

    nulla poterat esse fortior contra dolorem et mortem disciplina,

    Cic. Tusc. 2, 17, 41:

    acerrimae ac fortissimae sententiae,

    id. Cat. 3, 6, 13:

    oratio fortis et virilis,

    id. de Or. 1, 54, 231; cf.:

    genus dicendi forte, vehemens,

    id. ib. 3, 9, 32:

    non semper fortis oratio quaeritur, sed saepe placida, summissa, lenis,

    id. ib. 2, 43, 183:

    placidis miscentem fortia dictis,

    Ov. M. 4, 652:

    verba,

    Prop. 1, 5, 14.—Hence, adv.: fortĭter.
    1.
    (Acc. to I.) Strongly, powerfully, vigorously (rare):

    astringere,

    Plaut. Bacch. 4, 7, 25:

    verberare virgis uvas,

    Pall. Oct. 19.— Comp.:

    sublatis fortius manibus,

    Petr. 9:

    fortius attrahere lora,

    Ov. R. Am. 398:

    ardere,

    id. M. 6, 708.— Sup.:

    fortissime urgentes,

    Plin. 9, 8, 9, § 32:

    rigorem fortissime servat ulmus,

    id. 16, 40, 77, § 210. —
    2.
    (Acc. to II.) Strongly, powerfully, boldly, intrepidly, valiantly, bravely, manfully (very freq. in all periods and kinds of composition):

    quae (vincla, verbera, etc.) tulisse illum fortiter et patienter ferunt,

    Cic. Phil. 11, 3, 7; cf.:

    fortiter et sapienter ferre,

    id. Att. 14, 13, 3:

    fortiter excellenterque gesta,

    id. Off. 1, 18, 61:

    facere quippiam (with animose),

    id. Phil. 4, 2, 6:

    repudiare aliquid (with constanter),

    id. Prov. Cons. 17, 41:

    bellum gerere,

    id. Fl. 39, 98; cf.:

    sustinere impetum hostium,

    Caes. B. G. 2, 11, 4:

    perire,

    Hor. S. 2, 3, 42:

    absumptis rebus maternis atque paternis,

    manfully made away with, id. Ep. 1, 15, 27.— Comp.:

    pugnare,

    Caes. B. G. 2, 26, 2:

    evellere spinas animo an agro,

    Hor. Ep. 1, 14, 4:

    et melius secat res,

    id. S. 1, 10, 15.— Sup.:

    Dolabella injuriam facere fortissime perseverat,

    Cic. Quint. 8, 31:

    restitit hosti,

    Caes. B. G. 4, 12, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > fortis

  • 15 gallulasco

    gallŭlasco, ĕre, v. inch. n. [1. gallus], of the voice of boys at the time of changing, to begin to sound manly: puer, cujus vox gallulascit, Naev. ap. Non. 116, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > gallulasco

  • 16 inflexio

    inflexĭo, ōnis, f. [inflecto], a bending.
    I.
    Prop.:

    quasi helicis inflexio,

    Cic. Univ. 9, 27:

    dextra inflexio Bospori,

    Amm. 22, 8, 14:

    laterum inflexione forti ac virili,

    a vigorous and manly attitude, Cic. de Or. 3, 59, 229.—
    II.
    Transf., an inflection, modification: in adverbio temporum significationes non de ejusdem soni inflexione nascuntur, Macr. de Diff. c. 19, § 4.

    Lewis & Short latin dictionary > inflexio

  • 17 insolesco

    insŏlesco, ĕre, v. inch. n. [insolens], to become unusual or strange.
    I.
    Lit., of the voice, to begin to change, to become manly:

    coepit Caelo vox insolescere,

    Tert. ad Nat. 2, 12;

    of the womb: uterus insolescens,

    i. e. swelling up, Hier. in Helv. 18.—
    II.
    Trop., to grow haughty or insolent, to become elated (mostly post-Aug.): ad superbiam, Cato ap. Gell. 7, 3, 15:

    per licentiam animus humanus insolescit,

    Sall. C. 6, 7:

    rebus secundis,

    Tac. H. 2, 7; Just. 31, 8, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > insolesco

  • 18 Liberalis

    1.
    lībĕrālis, e, adj. [1. liber], of or belonging to freedom, relating to the freeborn condition of a man.
    I.
    Lit.: liberalis causa or liberale judicium, a suit concerning a person's freedom, v. Dig. 40, 12, 1 sqq.; Paul. Sent. 5, 1, 1 sqq.:

    si quisquam hanc liberali caussa manu adsereret,

    Plaut. Curc. 4, 2, 4; cf.

    5, 2, 68: manu eas adserat liberali causa,

    id. Poen. 4, 2, 84:

    nam ego liberali illam assero causa manu,

    I formally assert that she is freeborn, Ter. Ad. 2, 1, 40:

    judicium,

    Quint. 6, 3, 32:

    liberale conjugium,

    a marriage between persons of free condition, Ter. And. 3, 3, 29.—Pleon.:

    ego te hoc triduom numquam sinam in domo esse, quin ego te liberalem liberem,

    Plaut. Curc. 1, 3, 53.—
    II.
    Transf., befitting a freeman, gentlemanly, noble, noble-minded, honorable, ingenuous, gracious, kind (syn.: generosus, ingenuus).
    A.
    In gen.:

    ingenium,

    Plaut. Capt. 2, 3, 59; id. Ep. 1, 1, 41:

    artes liberales,

    befitting a freeman, Cic. Inv. 1, 25, 35; cf.: liberalia studia accipimus, quae Graeci eleutheria mathêmata appellant;

    rhetores continebuntur, grammatici, geometrae,

    Dig. 50, 13, 1:

    hae artes, quibus liberales doctrinae atque ingenuae continerentur, geometria, musica, litterarum cognitio et poëtarum, etc.,

    Cic. de Or. 3, 32, 127; cf.:

    omnis liberalis et digna homine nobili doctrina,

    id. Ac. 2, 1, 1:

    de artificiis et quaestibus, qui liberales habendi, qui sordidi sint,

    id. Off. 1, 42, 150:

    liberalissima studia,

    id. Arch. 3, 4; id. Cael. 21 52; id. Rep. 1, 5, 9:

    spes liberalioris fortunae,

    of a higher, more respectable station, Liv. 22, 26:

    responsum,

    kind, gracious, Cic. Att. 3, 15, 4; so, liberalibus verbis permulceri, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 871 P.—
    B.
    In partic.
    1.
    Bountiful, generous, munificent, liberal (syn. munificus):

    liberales (sunt), qui suis facultatibus aut captos a praedonibus redimunt, aut aes alienum suscipiunt amicorum, etc.,

    Cic. Off. 2, 16, 56:

    benefici liberalesque,

    id. Lael. 9, 31; cf.:

    liberalissimi et beneficentissimi,

    id. ib. 14, 51:

    liberalissimus munificentissimusque,

    id. Rosc. Com. 8, 22:

    virtus munifica et liberalis,

    id. Rep. 3, 8, 12:

    largus, beneficus, liberalis,

    id. Deiot. 9, 26.—
    * (β).
    With gen.:

    laudis avidi, pecuniae liberales erant,

    Sall. C. 7, 6.—
    (γ).
    With in and acc.:

    in omne genus hominum liberalissimus,

    Suet. Vesp. 7. —
    b.
    Of things, plentiful, copious, abundant:

    largum et liberale viaticum,

    Cic. Fl. 6, 14:

    potio,

    Cels. 3, 6:

    liberalius alimentum,

    id. 8, 10, 7.—
    2.
    Noble, engaging, beautiful (ante-class.):

    illarum altera pulcer est et liberalis,

    Plaut. Mil. 1, 1, 60:

    lepidā et liberali formast,

    id. ib. 4, 1, 20; id. Ep. 5, 1, 41; id. Pers. 1, 3, 50:

    species,

    id. ib. 4, 3, 76; cf.: liberales dicuntur non solum benigni, sed etiam ingenuae formae homines, Paul. ex Fest. p. 121 Müll.—Hence, adv.: lībĕrālĭter, in a manner befitting a freeman, nobly, ingenuously, kindly, courteously, graciously.
    1.
    In gen.:

    homo liberaliter educatus,

    Cic. Fin. 3, 17, 57:

    eruditi,

    id. Tusc. 2, 2, 6:

    vivere,

    id. Lael. 23, 86:

    servire,

    i. e. properly, Ter. And. 1, 1, 11:

    respondere,

    kindly, courteously, Caes. B. G. 4, 18:

    oratione aliquem prosequi,

    id. ib. 2, 5.—
    2.
    In partic., bountifully, profusely, generously, liberally:

    benigne ac liberaliter,

    Cic. Verr. 2, 3, 85, § 196:

    large et liberaliter,

    id. ib. 2, 3, 88, §

    204: instructus,

    Caes. B. C. 3, 61.— Comp.:

    vivo paulo liberalius,

    Cic. Q. Fr. 2, 6, 3:

    nec potui accipi liberalius,

    id. Att. 16, 6, 1:

    ille (sal) in cibis paulo liberalius aspersus,

    Quint. 6, 3, 19:

    ubi liberalius malos odimus,

    more abundantly, more heartily, Plin. Pan. 68, 7.— Sup.:

    dotem largiri liberalissime,

    App. M. 10, p. 250, 13:

    liberalissime polliceri,

    Cic. Att. 5, 13, 2.
    2.
    Lībĕrālis, e, adj., of or belonging to Liber or Bacchus: ludi, a festival in honor of Bacchus, = Liberalia (v. infra), Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.—Hence, subst.: Lībĕrālĭa, ĭum, n., a festival in honor of Liber, celebrated on the 17 th of March, the day on which youths received the manly toga, Ov. F. 3, 713:

    Liberalium dies, a pontificibus agonium martiale appellatur,

    Macr. S. 1, 4, § 15:

    sacra,

    id. ib. 1, 18, § 22; Calend. Maff. ap. Inscr. Orell. II. p. 411:

    Liberalia tu accusas,

    Cic. Att. 14, 10, 1:

    Liberalibus litteras accepi tuas,

    id. Fam. 12, 25, 1.—Called also: ludi Liberales: Liberalia Liberi festa, quae apud Graecos dicuntur Dionusia. Libera lingua loquemur ludis Liberalibus, Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.; Com. Rel. v. 113 Rib.

    Lewis & Short latin dictionary > Liberalis

  • 19 liberalis

    1.
    lībĕrālis, e, adj. [1. liber], of or belonging to freedom, relating to the freeborn condition of a man.
    I.
    Lit.: liberalis causa or liberale judicium, a suit concerning a person's freedom, v. Dig. 40, 12, 1 sqq.; Paul. Sent. 5, 1, 1 sqq.:

    si quisquam hanc liberali caussa manu adsereret,

    Plaut. Curc. 4, 2, 4; cf.

    5, 2, 68: manu eas adserat liberali causa,

    id. Poen. 4, 2, 84:

    nam ego liberali illam assero causa manu,

    I formally assert that she is freeborn, Ter. Ad. 2, 1, 40:

    judicium,

    Quint. 6, 3, 32:

    liberale conjugium,

    a marriage between persons of free condition, Ter. And. 3, 3, 29.—Pleon.:

    ego te hoc triduom numquam sinam in domo esse, quin ego te liberalem liberem,

    Plaut. Curc. 1, 3, 53.—
    II.
    Transf., befitting a freeman, gentlemanly, noble, noble-minded, honorable, ingenuous, gracious, kind (syn.: generosus, ingenuus).
    A.
    In gen.:

    ingenium,

    Plaut. Capt. 2, 3, 59; id. Ep. 1, 1, 41:

    artes liberales,

    befitting a freeman, Cic. Inv. 1, 25, 35; cf.: liberalia studia accipimus, quae Graeci eleutheria mathêmata appellant;

    rhetores continebuntur, grammatici, geometrae,

    Dig. 50, 13, 1:

    hae artes, quibus liberales doctrinae atque ingenuae continerentur, geometria, musica, litterarum cognitio et poëtarum, etc.,

    Cic. de Or. 3, 32, 127; cf.:

    omnis liberalis et digna homine nobili doctrina,

    id. Ac. 2, 1, 1:

    de artificiis et quaestibus, qui liberales habendi, qui sordidi sint,

    id. Off. 1, 42, 150:

    liberalissima studia,

    id. Arch. 3, 4; id. Cael. 21 52; id. Rep. 1, 5, 9:

    spes liberalioris fortunae,

    of a higher, more respectable station, Liv. 22, 26:

    responsum,

    kind, gracious, Cic. Att. 3, 15, 4; so, liberalibus verbis permulceri, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 871 P.—
    B.
    In partic.
    1.
    Bountiful, generous, munificent, liberal (syn. munificus):

    liberales (sunt), qui suis facultatibus aut captos a praedonibus redimunt, aut aes alienum suscipiunt amicorum, etc.,

    Cic. Off. 2, 16, 56:

    benefici liberalesque,

    id. Lael. 9, 31; cf.:

    liberalissimi et beneficentissimi,

    id. ib. 14, 51:

    liberalissimus munificentissimusque,

    id. Rosc. Com. 8, 22:

    virtus munifica et liberalis,

    id. Rep. 3, 8, 12:

    largus, beneficus, liberalis,

    id. Deiot. 9, 26.—
    * (β).
    With gen.:

    laudis avidi, pecuniae liberales erant,

    Sall. C. 7, 6.—
    (γ).
    With in and acc.:

    in omne genus hominum liberalissimus,

    Suet. Vesp. 7. —
    b.
    Of things, plentiful, copious, abundant:

    largum et liberale viaticum,

    Cic. Fl. 6, 14:

    potio,

    Cels. 3, 6:

    liberalius alimentum,

    id. 8, 10, 7.—
    2.
    Noble, engaging, beautiful (ante-class.):

    illarum altera pulcer est et liberalis,

    Plaut. Mil. 1, 1, 60:

    lepidā et liberali formast,

    id. ib. 4, 1, 20; id. Ep. 5, 1, 41; id. Pers. 1, 3, 50:

    species,

    id. ib. 4, 3, 76; cf.: liberales dicuntur non solum benigni, sed etiam ingenuae formae homines, Paul. ex Fest. p. 121 Müll.—Hence, adv.: lībĕrālĭter, in a manner befitting a freeman, nobly, ingenuously, kindly, courteously, graciously.
    1.
    In gen.:

    homo liberaliter educatus,

    Cic. Fin. 3, 17, 57:

    eruditi,

    id. Tusc. 2, 2, 6:

    vivere,

    id. Lael. 23, 86:

    servire,

    i. e. properly, Ter. And. 1, 1, 11:

    respondere,

    kindly, courteously, Caes. B. G. 4, 18:

    oratione aliquem prosequi,

    id. ib. 2, 5.—
    2.
    In partic., bountifully, profusely, generously, liberally:

    benigne ac liberaliter,

    Cic. Verr. 2, 3, 85, § 196:

    large et liberaliter,

    id. ib. 2, 3, 88, §

    204: instructus,

    Caes. B. C. 3, 61.— Comp.:

    vivo paulo liberalius,

    Cic. Q. Fr. 2, 6, 3:

    nec potui accipi liberalius,

    id. Att. 16, 6, 1:

    ille (sal) in cibis paulo liberalius aspersus,

    Quint. 6, 3, 19:

    ubi liberalius malos odimus,

    more abundantly, more heartily, Plin. Pan. 68, 7.— Sup.:

    dotem largiri liberalissime,

    App. M. 10, p. 250, 13:

    liberalissime polliceri,

    Cic. Att. 5, 13, 2.
    2.
    Lībĕrālis, e, adj., of or belonging to Liber or Bacchus: ludi, a festival in honor of Bacchus, = Liberalia (v. infra), Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.—Hence, subst.: Lībĕrālĭa, ĭum, n., a festival in honor of Liber, celebrated on the 17 th of March, the day on which youths received the manly toga, Ov. F. 3, 713:

    Liberalium dies, a pontificibus agonium martiale appellatur,

    Macr. S. 1, 4, § 15:

    sacra,

    id. ib. 1, 18, § 22; Calend. Maff. ap. Inscr. Orell. II. p. 411:

    Liberalia tu accusas,

    Cic. Att. 14, 10, 1:

    Liberalibus litteras accepi tuas,

    id. Fam. 12, 25, 1.—Called also: ludi Liberales: Liberalia Liberi festa, quae apud Graecos dicuntur Dionusia. Libera lingua loquemur ludis Liberalibus, Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.; Com. Rel. v. 113 Rib.

    Lewis & Short latin dictionary > liberalis

  • 20 liberaliter

    1.
    lībĕrālis, e, adj. [1. liber], of or belonging to freedom, relating to the freeborn condition of a man.
    I.
    Lit.: liberalis causa or liberale judicium, a suit concerning a person's freedom, v. Dig. 40, 12, 1 sqq.; Paul. Sent. 5, 1, 1 sqq.:

    si quisquam hanc liberali caussa manu adsereret,

    Plaut. Curc. 4, 2, 4; cf.

    5, 2, 68: manu eas adserat liberali causa,

    id. Poen. 4, 2, 84:

    nam ego liberali illam assero causa manu,

    I formally assert that she is freeborn, Ter. Ad. 2, 1, 40:

    judicium,

    Quint. 6, 3, 32:

    liberale conjugium,

    a marriage between persons of free condition, Ter. And. 3, 3, 29.—Pleon.:

    ego te hoc triduom numquam sinam in domo esse, quin ego te liberalem liberem,

    Plaut. Curc. 1, 3, 53.—
    II.
    Transf., befitting a freeman, gentlemanly, noble, noble-minded, honorable, ingenuous, gracious, kind (syn.: generosus, ingenuus).
    A.
    In gen.:

    ingenium,

    Plaut. Capt. 2, 3, 59; id. Ep. 1, 1, 41:

    artes liberales,

    befitting a freeman, Cic. Inv. 1, 25, 35; cf.: liberalia studia accipimus, quae Graeci eleutheria mathêmata appellant;

    rhetores continebuntur, grammatici, geometrae,

    Dig. 50, 13, 1:

    hae artes, quibus liberales doctrinae atque ingenuae continerentur, geometria, musica, litterarum cognitio et poëtarum, etc.,

    Cic. de Or. 3, 32, 127; cf.:

    omnis liberalis et digna homine nobili doctrina,

    id. Ac. 2, 1, 1:

    de artificiis et quaestibus, qui liberales habendi, qui sordidi sint,

    id. Off. 1, 42, 150:

    liberalissima studia,

    id. Arch. 3, 4; id. Cael. 21 52; id. Rep. 1, 5, 9:

    spes liberalioris fortunae,

    of a higher, more respectable station, Liv. 22, 26:

    responsum,

    kind, gracious, Cic. Att. 3, 15, 4; so, liberalibus verbis permulceri, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 871 P.—
    B.
    In partic.
    1.
    Bountiful, generous, munificent, liberal (syn. munificus):

    liberales (sunt), qui suis facultatibus aut captos a praedonibus redimunt, aut aes alienum suscipiunt amicorum, etc.,

    Cic. Off. 2, 16, 56:

    benefici liberalesque,

    id. Lael. 9, 31; cf.:

    liberalissimi et beneficentissimi,

    id. ib. 14, 51:

    liberalissimus munificentissimusque,

    id. Rosc. Com. 8, 22:

    virtus munifica et liberalis,

    id. Rep. 3, 8, 12:

    largus, beneficus, liberalis,

    id. Deiot. 9, 26.—
    * (β).
    With gen.:

    laudis avidi, pecuniae liberales erant,

    Sall. C. 7, 6.—
    (γ).
    With in and acc.:

    in omne genus hominum liberalissimus,

    Suet. Vesp. 7. —
    b.
    Of things, plentiful, copious, abundant:

    largum et liberale viaticum,

    Cic. Fl. 6, 14:

    potio,

    Cels. 3, 6:

    liberalius alimentum,

    id. 8, 10, 7.—
    2.
    Noble, engaging, beautiful (ante-class.):

    illarum altera pulcer est et liberalis,

    Plaut. Mil. 1, 1, 60:

    lepidā et liberali formast,

    id. ib. 4, 1, 20; id. Ep. 5, 1, 41; id. Pers. 1, 3, 50:

    species,

    id. ib. 4, 3, 76; cf.: liberales dicuntur non solum benigni, sed etiam ingenuae formae homines, Paul. ex Fest. p. 121 Müll.—Hence, adv.: lībĕrālĭter, in a manner befitting a freeman, nobly, ingenuously, kindly, courteously, graciously.
    1.
    In gen.:

    homo liberaliter educatus,

    Cic. Fin. 3, 17, 57:

    eruditi,

    id. Tusc. 2, 2, 6:

    vivere,

    id. Lael. 23, 86:

    servire,

    i. e. properly, Ter. And. 1, 1, 11:

    respondere,

    kindly, courteously, Caes. B. G. 4, 18:

    oratione aliquem prosequi,

    id. ib. 2, 5.—
    2.
    In partic., bountifully, profusely, generously, liberally:

    benigne ac liberaliter,

    Cic. Verr. 2, 3, 85, § 196:

    large et liberaliter,

    id. ib. 2, 3, 88, §

    204: instructus,

    Caes. B. C. 3, 61.— Comp.:

    vivo paulo liberalius,

    Cic. Q. Fr. 2, 6, 3:

    nec potui accipi liberalius,

    id. Att. 16, 6, 1:

    ille (sal) in cibis paulo liberalius aspersus,

    Quint. 6, 3, 19:

    ubi liberalius malos odimus,

    more abundantly, more heartily, Plin. Pan. 68, 7.— Sup.:

    dotem largiri liberalissime,

    App. M. 10, p. 250, 13:

    liberalissime polliceri,

    Cic. Att. 5, 13, 2.
    2.
    Lībĕrālis, e, adj., of or belonging to Liber or Bacchus: ludi, a festival in honor of Bacchus, = Liberalia (v. infra), Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.—Hence, subst.: Lībĕrālĭa, ĭum, n., a festival in honor of Liber, celebrated on the 17 th of March, the day on which youths received the manly toga, Ov. F. 3, 713:

    Liberalium dies, a pontificibus agonium martiale appellatur,

    Macr. S. 1, 4, § 15:

    sacra,

    id. ib. 1, 18, § 22; Calend. Maff. ap. Inscr. Orell. II. p. 411:

    Liberalia tu accusas,

    Cic. Att. 14, 10, 1:

    Liberalibus litteras accepi tuas,

    id. Fam. 12, 25, 1.—Called also: ludi Liberales: Liberalia Liberi festa, quae apud Graecos dicuntur Dionusia. Libera lingua loquemur ludis Liberalibus, Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.; Com. Rel. v. 113 Rib.

    Lewis & Short latin dictionary > liberaliter

См. также в других словарях:

  • Manly — Staat …   Deutsch Wikipedia

  • Manly — is an adjective corresponding to manhood or masculinity. Manly may also refer to: Contents 1 Places 2 People 3 Sports clubs 4 See also …   Wikipedia

  • Manly — Man ly, adv. In a manly manner; with the courage and fortitude of a manly man; as, to act manly. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Manly — Man ly, a. [Compar. {Manlier}; superl. {Manliest}.] [Man + ly. Cf. {Manlike}.] Having qualities becoming to a man; not childish or womanish; manlike, esp. brave, courageous, resolute, noble. [1913 Webster] Let s briefly put on manly readiness.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Manly — Manly, IA U.S. city in Iowa Population (2000): 1342 Housing Units (2000): 594 Land area (2000): 1.437989 sq. miles (3.724373 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 1.437989 sq. miles (3.724373 sq. km)… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Manly, IA — U.S. city in Iowa Population (2000): 1342 Housing Units (2000): 594 Land area (2000): 1.437989 sq. miles (3.724373 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 1.437989 sq. miles (3.724373 sq. km) FIPS code:… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • manly — [man′lē] adj. manlier, manliest [ME: see MAN & LY1] 1. having the qualities generally regarded as those that a man should have; virile; strong, brave, resolute, honorable, etc. 2. fit for a man; masculine [manly sports] adv. Obs. in a manly wa …   English World dictionary

  • manly — (adj.) c.1200, human; characteristic of human beings, from MAN (Cf. man) (n.) + LY (Cf. ly) (1). Sense of possessing virtues proper to a male person (resoluteness, steadfastness, reliability) is from early 13c. Meaning masculine is attested from… …   Etymology dictionary

  • manly — index potent, spartan, strong Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • manly — manlike, manful, virile, masculine, mannish, *male Analogous words: *mature, matured, grown up, adult: sturdy, *strong, stout, stalwart Antonyms: unmanly, womanly Contrasted words: effeminate, womanish, ladylike (see FEMALE): boyish, puerile,… …   New Dictionary of Synonyms

  • manly — ► ADJECTIVE (manlier, manliest) 1) possessing qualities traditionally associated with men, such as courage and strength. 2) befitting a man. DERIVATIVES manliness noun …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»