Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

mĕmor

  • 1 memor

        memor oris, adj.    [1 SMAR-], mindful, remembering, heedful: mens: apud memores stat gratia facti, V.: ut memor esses sui, T.: eorum facti, Cs.: generis, S.: nec aurae Nec sonitūs memor, V.: vale nostri memor, Iu.: Vive memor, quam sis aevi brevis, H.: cadum Marsi memorem duelli, i. e. as old as, H.: aevum, i. e. fame, V.: tabellae, inscribed, O.: saevae Iunonis ira, relentless, V.: exemplum parum memor legum humanarum, regardless, L.— That remembers, of a good memory: homo.— Recalling, bringing to mind, suggestive, commemorative: ingenium Numae, L.: nostri memorem sepulcro Scalpe querelam, H.: indicii memor poena, O.: versus, O.
    * * *
    (gen.), memoris ADJ
    remembering; mindful (of w/GEN), grateful; unforgetting, commemorative

    Latin-English dictionary > memor

  • 2 Memor

    1.
    mĕmor, ŏris (anciently memoris, memore, acc. to Prisc. p. 772 P.; comp. memorior, id. p. 699 P.), adj. [Sanscr. root smar-, in smarti, memory; smara, love; Gr. martus, witness; merimna, care; cf.: memoria, mora, etc., not from memini], mindful of a thing, remembering; constr. with gen., with acc. and inf., with a rel,clause, and absol.
    I.
    In gen.
    (α).
    With gen.:

    ut memor esses sui,

    Ter. And. 1, 5, 46:

    se eorum facti memorem fore,

    Caes. B. C. 1, 13:

    generis,

    Sall. C. 60, 7:

    pristinarum virtutum,

    Nep. Hann. 12 fin.:

    quique sui memores alios fecere merendo,

    Verg. A. 6, 664:

    nostri,

    Hor. C. 3, 27, 14; 1, 33, 1:

    vale nostri memor,

    Juv. 3, 318.—
    (β).
    With acc. and inf.:

    memor Lucullum periisse,

    Plin. 25, 3, 7, § 25:

    memor objectum ab eo sibi,

    Suet. Aug. 28.—
    (γ).
    With a rel. -clause:

    memor, quo ordine quisque discubuerat,

    Quint. 11, 2, 13:

    vive memor, quam sis aevi brevis,

    Hor. S. 2, 6, 97.—
    (δ).
    Absol.:

    memorem et gratum esse,

    Cic. Fam. 13, 25: et bene apud memores veteris stat gratia facti, grateful. Verg. A. 4, 539: cf. 6, 664 supra:

    ipsa memor praecepta canam,

    Hor. S. 2, 4, 11; id. A. P. 368:

    pectus,

    Juv. 11, 28.—Prov.:

    mendacem memorem esse oportet,

    a liar should have a good memory, Quint. 4, 2, 91.—
    B.
    Trop., of inanim. things et cadum Marsi memorem duelli, which remembers the Marsian war, i. e. was made during that war, Hor. C. 3, 14, 18:

    medium erat in Anco ingenium, et Numae et Romuli memor,

    Liv. 1, 32:

    lingua,

    Ov. Am. 3, 14, 48:

    pectus,

    id. H. 13, 66:

    auris,

    id. ib. 20, 98:

    cura,

    id. P 4, 2, 7:

    manus,

    id. ib. 1, 4, 56:

    saevae Junonis ira,

    vindictive, avenging, Verg. A. 1, 4:

    supplicium exempli parum memoris legum humanarum,

    unmindful of, not observing, Liv. 1, 28.—
    II.
    Esp.
    A.
    That easily remembers, possessed of a good memory:

    homo ingeniosus ac memor,

    Cic. de Or. 3, 50, 194.—
    B.
    Poet., transf., that reminds one of a thing:

    nostri memorem sepulcro Scalpe querelam,

    Hor. C. 3, 11, 51:

    impressit memorem dente labris notam,

    id. ib. 1, 13, 12:

    indicii memor poena,

    Ov. M. 4, 190:

    tabellae,

    id. ib. 8, 744:

    versus,

    id. P. 2, 7, 33.—Hence, adv., in two forms.
    A.
    mĕmŏre, by heart, readily (ante-class.): cum ista memore meministi, Pompon. ap. Non. 514, 23 (Com. Rel. v. 109 Rib.).—
    B. 1.
    From memory, by personal recollection:

    oratio est habita memoriter,

    Cic. Ac. 2, 19, 63:

    omnes ordines memoriter salutavit,

    Suet. Ner. 10:

    Q. Mucius multa narrare de Laelio memoriter et jucunde solebat,

    Cic. Lael. 1, 1.—
    2.
    Esp.
    (α).
    With a good memory, by ready recollection:

    ista exposuisti, ut tam multa, memoriter, ut tam obscura, dilucide,

    Cic. Fin. 4, 1, 1:

    ut memoriter me Sauream vocabat,

    Plaut. As. 3, 2, 38:

    hic quidem quae illic sunt res gestae memorat memoriter,

    id. Am. 1, 1, 261:

    hem istuc si potes memoriter meminisse,

    id. Capt. 2, 1, 53; cf. Afran. ap. Charis. 1, p. 89 P. (Com. Fragm. v. 365 Rib.).—
    (β).
    Fully, accurately, correctly, Ter. Eun. 5, 3, 6; id. Phorm. 2, 3, 47:

    memoriter respondeto ad ea quae rogāro,

    Cic. Vatin. 4, 10:

    nostra Aratea memoriter a te pronuntiata sunt,

    id. Div. 2, 5, 14; Auct. ad Her. 3, 17, 30:

    tu, qui tam memoriter tenes omnes,

    Plin. Ep. 6, 33, 11 (cf. Madv. ad Cic. Fin. 1, 10, 34).
    2.
    Mĕmor, ŏris, m., a Roman surname, lnscr. Mur. 1128, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > Memor

  • 3 memor

    1.
    mĕmor, ŏris (anciently memoris, memore, acc. to Prisc. p. 772 P.; comp. memorior, id. p. 699 P.), adj. [Sanscr. root smar-, in smarti, memory; smara, love; Gr. martus, witness; merimna, care; cf.: memoria, mora, etc., not from memini], mindful of a thing, remembering; constr. with gen., with acc. and inf., with a rel,clause, and absol.
    I.
    In gen.
    (α).
    With gen.:

    ut memor esses sui,

    Ter. And. 1, 5, 46:

    se eorum facti memorem fore,

    Caes. B. C. 1, 13:

    generis,

    Sall. C. 60, 7:

    pristinarum virtutum,

    Nep. Hann. 12 fin.:

    quique sui memores alios fecere merendo,

    Verg. A. 6, 664:

    nostri,

    Hor. C. 3, 27, 14; 1, 33, 1:

    vale nostri memor,

    Juv. 3, 318.—
    (β).
    With acc. and inf.:

    memor Lucullum periisse,

    Plin. 25, 3, 7, § 25:

    memor objectum ab eo sibi,

    Suet. Aug. 28.—
    (γ).
    With a rel. -clause:

    memor, quo ordine quisque discubuerat,

    Quint. 11, 2, 13:

    vive memor, quam sis aevi brevis,

    Hor. S. 2, 6, 97.—
    (δ).
    Absol.:

    memorem et gratum esse,

    Cic. Fam. 13, 25: et bene apud memores veteris stat gratia facti, grateful. Verg. A. 4, 539: cf. 6, 664 supra:

    ipsa memor praecepta canam,

    Hor. S. 2, 4, 11; id. A. P. 368:

    pectus,

    Juv. 11, 28.—Prov.:

    mendacem memorem esse oportet,

    a liar should have a good memory, Quint. 4, 2, 91.—
    B.
    Trop., of inanim. things et cadum Marsi memorem duelli, which remembers the Marsian war, i. e. was made during that war, Hor. C. 3, 14, 18:

    medium erat in Anco ingenium, et Numae et Romuli memor,

    Liv. 1, 32:

    lingua,

    Ov. Am. 3, 14, 48:

    pectus,

    id. H. 13, 66:

    auris,

    id. ib. 20, 98:

    cura,

    id. P 4, 2, 7:

    manus,

    id. ib. 1, 4, 56:

    saevae Junonis ira,

    vindictive, avenging, Verg. A. 1, 4:

    supplicium exempli parum memoris legum humanarum,

    unmindful of, not observing, Liv. 1, 28.—
    II.
    Esp.
    A.
    That easily remembers, possessed of a good memory:

    homo ingeniosus ac memor,

    Cic. de Or. 3, 50, 194.—
    B.
    Poet., transf., that reminds one of a thing:

    nostri memorem sepulcro Scalpe querelam,

    Hor. C. 3, 11, 51:

    impressit memorem dente labris notam,

    id. ib. 1, 13, 12:

    indicii memor poena,

    Ov. M. 4, 190:

    tabellae,

    id. ib. 8, 744:

    versus,

    id. P. 2, 7, 33.—Hence, adv., in two forms.
    A.
    mĕmŏre, by heart, readily (ante-class.): cum ista memore meministi, Pompon. ap. Non. 514, 23 (Com. Rel. v. 109 Rib.).—
    B. 1.
    From memory, by personal recollection:

    oratio est habita memoriter,

    Cic. Ac. 2, 19, 63:

    omnes ordines memoriter salutavit,

    Suet. Ner. 10:

    Q. Mucius multa narrare de Laelio memoriter et jucunde solebat,

    Cic. Lael. 1, 1.—
    2.
    Esp.
    (α).
    With a good memory, by ready recollection:

    ista exposuisti, ut tam multa, memoriter, ut tam obscura, dilucide,

    Cic. Fin. 4, 1, 1:

    ut memoriter me Sauream vocabat,

    Plaut. As. 3, 2, 38:

    hic quidem quae illic sunt res gestae memorat memoriter,

    id. Am. 1, 1, 261:

    hem istuc si potes memoriter meminisse,

    id. Capt. 2, 1, 53; cf. Afran. ap. Charis. 1, p. 89 P. (Com. Fragm. v. 365 Rib.).—
    (β).
    Fully, accurately, correctly, Ter. Eun. 5, 3, 6; id. Phorm. 2, 3, 47:

    memoriter respondeto ad ea quae rogāro,

    Cic. Vatin. 4, 10:

    nostra Aratea memoriter a te pronuntiata sunt,

    id. Div. 2, 5, 14; Auct. ad Her. 3, 17, 30:

    tu, qui tam memoriter tenes omnes,

    Plin. Ep. 6, 33, 11 (cf. Madv. ad Cic. Fin. 1, 10, 34).
    2.
    Mĕmor, ŏris, m., a Roman surname, lnscr. Mur. 1128, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > memor

  • 4 memor

    mindful, remembering, grateful, thoughful, prudent.

    Latin-English dictionary of medieval > memor

  • 5 memoriter

    1.
    mĕmor, ŏris (anciently memoris, memore, acc. to Prisc. p. 772 P.; comp. memorior, id. p. 699 P.), adj. [Sanscr. root smar-, in smarti, memory; smara, love; Gr. martus, witness; merimna, care; cf.: memoria, mora, etc., not from memini], mindful of a thing, remembering; constr. with gen., with acc. and inf., with a rel,clause, and absol.
    I.
    In gen.
    (α).
    With gen.:

    ut memor esses sui,

    Ter. And. 1, 5, 46:

    se eorum facti memorem fore,

    Caes. B. C. 1, 13:

    generis,

    Sall. C. 60, 7:

    pristinarum virtutum,

    Nep. Hann. 12 fin.:

    quique sui memores alios fecere merendo,

    Verg. A. 6, 664:

    nostri,

    Hor. C. 3, 27, 14; 1, 33, 1:

    vale nostri memor,

    Juv. 3, 318.—
    (β).
    With acc. and inf.:

    memor Lucullum periisse,

    Plin. 25, 3, 7, § 25:

    memor objectum ab eo sibi,

    Suet. Aug. 28.—
    (γ).
    With a rel. -clause:

    memor, quo ordine quisque discubuerat,

    Quint. 11, 2, 13:

    vive memor, quam sis aevi brevis,

    Hor. S. 2, 6, 97.—
    (δ).
    Absol.:

    memorem et gratum esse,

    Cic. Fam. 13, 25: et bene apud memores veteris stat gratia facti, grateful. Verg. A. 4, 539: cf. 6, 664 supra:

    ipsa memor praecepta canam,

    Hor. S. 2, 4, 11; id. A. P. 368:

    pectus,

    Juv. 11, 28.—Prov.:

    mendacem memorem esse oportet,

    a liar should have a good memory, Quint. 4, 2, 91.—
    B.
    Trop., of inanim. things et cadum Marsi memorem duelli, which remembers the Marsian war, i. e. was made during that war, Hor. C. 3, 14, 18:

    medium erat in Anco ingenium, et Numae et Romuli memor,

    Liv. 1, 32:

    lingua,

    Ov. Am. 3, 14, 48:

    pectus,

    id. H. 13, 66:

    auris,

    id. ib. 20, 98:

    cura,

    id. P 4, 2, 7:

    manus,

    id. ib. 1, 4, 56:

    saevae Junonis ira,

    vindictive, avenging, Verg. A. 1, 4:

    supplicium exempli parum memoris legum humanarum,

    unmindful of, not observing, Liv. 1, 28.—
    II.
    Esp.
    A.
    That easily remembers, possessed of a good memory:

    homo ingeniosus ac memor,

    Cic. de Or. 3, 50, 194.—
    B.
    Poet., transf., that reminds one of a thing:

    nostri memorem sepulcro Scalpe querelam,

    Hor. C. 3, 11, 51:

    impressit memorem dente labris notam,

    id. ib. 1, 13, 12:

    indicii memor poena,

    Ov. M. 4, 190:

    tabellae,

    id. ib. 8, 744:

    versus,

    id. P. 2, 7, 33.—Hence, adv., in two forms.
    A.
    mĕmŏre, by heart, readily (ante-class.): cum ista memore meministi, Pompon. ap. Non. 514, 23 (Com. Rel. v. 109 Rib.).—
    B. 1.
    From memory, by personal recollection:

    oratio est habita memoriter,

    Cic. Ac. 2, 19, 63:

    omnes ordines memoriter salutavit,

    Suet. Ner. 10:

    Q. Mucius multa narrare de Laelio memoriter et jucunde solebat,

    Cic. Lael. 1, 1.—
    2.
    Esp.
    (α).
    With a good memory, by ready recollection:

    ista exposuisti, ut tam multa, memoriter, ut tam obscura, dilucide,

    Cic. Fin. 4, 1, 1:

    ut memoriter me Sauream vocabat,

    Plaut. As. 3, 2, 38:

    hic quidem quae illic sunt res gestae memorat memoriter,

    id. Am. 1, 1, 261:

    hem istuc si potes memoriter meminisse,

    id. Capt. 2, 1, 53; cf. Afran. ap. Charis. 1, p. 89 P. (Com. Fragm. v. 365 Rib.).—
    (β).
    Fully, accurately, correctly, Ter. Eun. 5, 3, 6; id. Phorm. 2, 3, 47:

    memoriter respondeto ad ea quae rogāro,

    Cic. Vatin. 4, 10:

    nostra Aratea memoriter a te pronuntiata sunt,

    id. Div. 2, 5, 14; Auct. ad Her. 3, 17, 30:

    tu, qui tam memoriter tenes omnes,

    Plin. Ep. 6, 33, 11 (cf. Madv. ad Cic. Fin. 1, 10, 34).
    2.
    Mĕmor, ŏris, m., a Roman surname, lnscr. Mur. 1128, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > memoriter

  • 6 gratus

    grātus, a, um, adj. [Sanscr. har-jami, love, desire; Gr. chairô, charma, charis].
    I.
    Pass., beloved, dear, acceptable, pleasing, agreeable (syn.: acceptus, jucundus, optatus, dulcis, blandus, suavis; in this signif. in ante-Aug. prose, viz. in Cic. and Cæs., only of things; gratiosus, mostly of persons).
    A.
    Of things:

    non ille (amor tuus) quidem mihi ignotus, sed tamen gratus et optatus: dicerem jucundus, nisi id verbum in omne tempus perdidissem,

    Cic. Fam. 5, 15, 1; cf.:

    illud tamen dicam, mihi id, quod fecisti, esse gratissimum. Tale enim tuum judicium non potest mihi non summe esse jucundum. Quod cum ita sit, esse gratum necesse est,

    id. ib. 13, 8, 2:

    ista veritas, etiam si jucunda non est, mihi tamen grata est,

    id. Att. 3, 24, 2; cf. also: cujus officia jucundiora licet saepe mihi fuerint, numquam tamen gratiora, id. Fam. 4, 6, 1:

    quae omnia mihi jucunda, hoc extremum etiam gratum fuit,

    id. ib. 10, 3, 1;

    so corresp. or connected with jucundus,

    id. ib. 1, 17, 6; id. Rosc. Am. 18, 51; id. Cat. 4, 1, 1; Plin. 26, 3, 8, § 14; Plin. Ep. 5, 3, 1; 8, 23, 5:

    quid est, quod aut populo Romano gratius esse debeat aut sociis exterisque nationibus optatius esse possit,

    Cic. Div. in Caecil. 3, 7; so with optatus cf. above, the passage Cic. Fam. 5, 15, 1: quod approbaris, id gratum acceptumque habendum. id. Tusc. 5, 15, 45; cf.:

    mihi pol grata acceptaque hujus est benignitas,

    Plaut. Stich. 1, 1, 49; Cat. 96, 1:

    munus eorum gratum acceptumque esse,

    Nep. Hann. 7;

    rarely in the contrary order: quorum mihi Dona accepta et grata habeo, tuaque ingrata,

    Plaut. Truc. 2, 7, 56: Tox. Credidi gratum fore Beneficium meum apud te. Do. Immo equidem gratiam tibi habeo, id. Pers. 4, 7, 8; cf.:

    grata tibi esse mea officia non miror: cognovi enim te gratissimum omnium, etc.,

    Cic. Fam. 5, 11, 1:

    quam multi, ut Galli, ut Poeni homines immolare et pium et diis immortalibus gratissimum esse duxerunt!

    Cic. Rep. 3, 9; cf. Caes. B. G. 6, 16, 5; Cic. ap. Non. 398, 28 (Rep. 6, 2 Mos.); cf. in comp.:

    sedere in his scholis gratius erat quam ire per solitudines, etc.,

    Plin. 26, 2, 6, § 11; cf.

    also: hedera est gratissima Baccho,

    Ov. F. 3, 767:

    dapibus supremi Grata testudo Jovis,

    Hor. C. 1, 32, 14:

    eoque erat cujusque gratior in re publica virtus, quod, etc.,

    Cic. Rep. 2, 34 fin.; 2, 35:

    o diva, gratum quae regis Antium,

    Hor. C. 1, 35, 1; cf.:

    grato sub antro,

    id. ib. 1, 5, 3:

    locus,

    id. Ep. 2, 2, 46:

    tempus,

    id. ib. 2, 2, 198:

    hora,

    id. ib. 1, 4, 14:

    dies,

    id. C. 4, 5, 7:

    lux,

    id. S. 1, 5, 39:

    nox,

    id. Carm. Sec. 23:

    carmina,

    id. C. 1, 15, 14; 3, 11, 23:

    artes,

    id. ib. 4, 13, 22:

    error mentis,

    id. Ep. 2, 2, 140:

    protervitas,

    id. C. 1, 19, 7 et saep.:

    feceris, si de re publica quid sentias explicaris, nobis gratum omnibus,

    will do us all a favor, Cic. Rep. 1, 21 fin.; cf.:

    quamobrem utrique nostrum gratum admodum feceris,

    id. Lael. 4, 16:

    quod si eum interfecerit, multis sese nobilibus gratum esse facturum,

    Caes. B. G. 1, 44, 20:

    quapropter gratissimum mihi feceris, si curaris, ut, etc.... Hoc mihi gratius facere nihil potes,

    a very great favor... no greater favor, Cic. Fam. 13, 44:

    is adulescens ita locatus est, ut, quae rebus grata erant, gratiora verbis faceret,

    Liv. 45, 13, 13:

    gratum elocuta consiliantibus Junone divis,

    something pleasant, Hor. C. 3, 3, 17.—
    B.
    Of living beings.
    (α).
    With dat.:

    Herophile Phoebo grata,

    Tib. 2, 5, 68; cf.:

    vates diis gratissima,

    Ov. F. 1, 585; and:

    superis deorum gratus (Mercurius) et imis,

    Hor. C. 1, 10, 20:

    donec gratus eram tibi,

    id. ib. 3, 9, 1; cf. Prop. 1, 2, 31:

    gratus Alexandro regi Magno fuit ille Choerilus,

    Hor. Ep. 2, 1, 232; Suet. Caes. 27:

    cui (Maecenati) cum se gratum et acceptum in modum amici videret,

    id. Gramm. 21:

    filio ejus Fausto gratissimus fuit,

    id. ib. 12:

    (cervus) gratus erat tibi,

    Ov. M. 10, 121.—
    (β).
    Absol.:

    olim gratus eram,

    Prop. 1, 12, 7; Hor. C. 4, 6, 21:

    conviva,

    id. S. 2, 2, 119:

    comitum gratissime,

    Ov. M. 14, 221; cf.:

    juvenum gratissime Crantor,

    id. ib. 12, 367:

    o mihi de fratris longe gratissime natis,

    id. ib. 12, 586:

    quaestor consulibus suis non minus jucundus et gratus quam usui fuit,

    Plin. Ep. 8, 23, 5.—Hence, subst.: grātus, i, m., a favorite, darling:

    quam (classem) non amicorum sed gratorum appellabat,

    Suet. Tib. 46 fin.
    II.
    Act., thankful, grateful; thankworthy, deserving or procuring thanks (beneficii memor):

    cognovi te gratissimum omnium: nec enim tu mihi habuisti modo gratiam, verum etiam cumulatissime retulisti,

    Cic. Fam. 5, 11, 1; cf. id. Leg. 1, 18, 49:

    quamquam gratiarum actionem a te non desiderabam, cum te re ipsa atque animo scirem esse gratissimum, tamen, etc.,

    id. Fam. 10, 19, 1:

    si bene de me meritis gratum me praebeo, etc.,

    id. Planc. 38, 91 (v. Krebs, Antibarb. p. 508); cf.:

    ut grati ac memores beneficii esse videantur,

    id. Agr. 2, 8, 21:

    Hegesaratus, magnis meis beneficiis ornatus in consulatu suo, memor et gratus fuit,

    id. Fam. 13, 25; cf. also id. Att. 9, 11, A, 3:

    tu quam gratus erga me fueris, ipse existimare potes,

    id. Fam. 5, 5, 2; cf.: ut quam gratissimus erga te esse cognoscerer, id. ib. 1, 5, 1; Quint. 11, 2, 12: gratiorem me esse in te, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 10, 1:

    si quod adest gratum juvat,

    Hor. S. 2, 6, 13; id. C. 1, 12, 39:

    laudo vos, Quirites, cum gratissimis animis prosequimini nomen clarissimi adolescentis,

    Cic. Phil. 4, 1, 3; cf. id. ib. 14, 11, 30, and 10, 3, 7:

    tu, quamcumque deus tibi fortunaverit horam, gratā sume manu,

    Hor. Ep. 1, 11, 23:

    quod tamen nunc faciam: tum, cum gratum mihi esse potuit, nolui,

    i. e. might have procured me thanks, Ter. Heaut. 2, 3, 21:

    est istuc datum Profecto, ut grata mihi sint, quae facio, omnia,

    id. Eun. 3, 1, 6 Ruhnk.; cf.:

    didicisse, quam sit re pulchrum, beneficio gratum, fama gloriosum, tyrannum occidere,

    productive of gratitude, Cic. Phil. 2, 46, 117:

    pro quibus beneficiis vix satis gratus videar,

    Sall. H. 2, 41, 5 Dietsch.— Hence, adv.: grātē.
    1.
    (Acc. to I. = jucunde.) With pleasure, agreeably, willingly (rare in the class. period):

    praeterita grate meminit et, etc.,

    Cic. Fin. 1, 19, 62:

    liberti pupillorum grate facient, si, etc.,

    Dig. 26, 10, 3:

    insignis haec munificentia... nec a debitoribus magis quam a creditoribus gratius excepta,

    Just. 12, 11, 2:

    gratissime provocari,

    Macr. S. 7, 2.—
    2.
    (Acc. to II.) Thankfully, gratefully (class.):

    aliquid et grate et pie facere,

    Cic. Planc. 41, 98; cf.:

    quid pie, quid grate, quid humaniter, aut fecerit aut tulerit,

    id. de Or. 2, 11, 46; Suet. Aug. 66:

    natales grate numeras,

    Hor. Ep. 2, 2, 210:

    beneficium qui dat, vult accipi grate,

    Sen. Ben. 2, 31:

    aliquid recipere,

    Suet. Ner. 22; and in sup.:

    id munus inter censoria opera gratissime acceptum est,

    Plin. 7, 60, 60, § 214.

    Lewis & Short latin dictionary > gratus

  • 7 beneficium

        beneficium ī, n    [bene+2 FAC-], a favor, benefit, service, kindness: Pro maleficio beneficium reddere, T.: alcui dare: apud bonos beneficium conlocare, lay under obligation: Iugurtham beneficiis vincere, S.: in regem: erga me: Abs quivis homine beneficium accipere, T.: adfici beneficio: beneficio sum tuo usus, have received from you: benefici memor esse, S.: beneficio tuo salvus, thanks to you: nostri consulatūs beneficio, by means of: hoc beneficio, by this means, T.: sortium beneficio incolumis, by the lucky turn of, Cs.: alqd per beneficium civitatibus concedere, as a favor: (alqd illis) in benefici loco deferendum, offered as a kindness: coöptatio collegiorum ad populi beneficium transferebatur, i. e. the power to choose was vested in: in beneficiis ad aerarium delatus est, i. e. among those who had done service to the state: ne qua tabula benefici figeretur, no man posted as privileged. —An honor, distinction, office, promotion: beneficio populi R. ornatus: vestris beneficiis praeditus: quae antea dictatorum fuerant beneficia, in the gift of, L.: beneficia vostra penes optumos forent, S.
    * * *
    kindness, favor, benefit, service, help; privilege, right

    Latin-English dictionary > beneficium

  • 8 cāsus

        cāsus ūs （dat. cāsū, Cs.), m    [1 CAD-], a falling, falling down, fall: nivis casus terrorem adiecit, L.: Antiqui memor casūs, O.: graviore casu Decidunt, H.: casuque fuit miserabile carmen, in his fall, O.: concidit casu gravi, Ph.: altior, Iu.: loci casūs, i. e. destruction (by an earthquake), O. —Fig., of time, the end: sub casum hiemis, V.— A loss, fall, overthrow, ruin, failure: ex nostro casu hanc vitae viam pertimescere: ingredi sine casu aliquo, false step: gravis casus in servitium ex regno, S.: urbis Troianae, V. — Of events, an occurrence, event, accident, chance, emergency: novi casūs temporum: in eiusmodi casu, such an emergency, Cs.: ad talem casum perfugium, L.: si quos locus aut casus coniunxerat, S.: adversi, secundi, N.: magno accidit casu, Cs.: rariores: dubii, H.—A chance, occasion, opportunity: hoc ipso tempore et casu, Cs.: casūs mortis habere: praeclari facinoris casum dare, S.—An adverse event, misfortune, mishap, mischance, accident, calamity: meum casum tam horribilem: ne minimo quidem casu (dat.) locum relinquere, Cs.: sive alius casus lecto te adfixit, H.: Saturnini atque Gracchorum casus, i. e. death, Cs.: cum tantum senatorum sui quemque casūs absumpsissent, L.: Bomilcaris, S.: insontis amici, fate, V. — In gram., a case (of a noun).
    * * *
    I
    grammatical case; termination/ending (of words)
    II
    fall, overthrow; chance/fortune; accident, emergency, calamity, plight; fate

    Latin-English dictionary > cāsus

  • 9 medius

        medius adj.    [MED-], in the middle, in the midst, mid, mean, middle: mundi locus: tempus: solio medius consedit, in the middle, V.: medius Polluce et Castore ponar, between, O.: medios ignīs testor, i. e. on the altar between us, V.: medium turba Hunc habet, surrounds, V.: Discessere omnes medii, from the midst, V.: caelestes medio Iove sedent, O.: medium ostendere unguem, point with the middle finger, Iu.: cum inter bellum et pacem medium nihil sit, no middle course: locus medius regionum earum, half-way between, Cs.: locus medius iuguli summique lacerti, between, O.: medius ex tribus, S.: in foro medio, in the middle of the forum: in mediis aedibus: de mediā nocte, midnight, Cs.: mediā aestate, at midsummer: medios dilapsus in hostīs, V.: Phoebus, the sun at noon, O.: (illum) medium adripere, by the middle, T.: iuvenem medium complectitur, L.—Fig., of the middle, middling, medial, moderate: aetatis mediae vir, of middle age, Ph.: nihil medium, sed inmensa omnia volventes animo, L.: gratia non media, extraordinary, L.: ingenium, Ta.: sermones, common, O.— Undetermined, undecided, neutral: medium quendam cursum tenere: medios esse: responsum, ambiguous, L.— Indifferent, not imperative: officium (opp. perfectum).— Intermediate: medium erat in Anco ingenium, et Numae et Romuli memor, like each some respects, L.: consilium, avoiding both extremes, L.— Central, intimate, profound, essential: quae sunt ex mediā laude iustitiae, essential claims to honor: in medio maerore et dolore, buried in: in medio ardore belli, L.: media inter pocula, Iu.: Pacis eras mediusque belli, equally ready for, H.—As subst m., a mediator: paci medium se offert, V.
    * * *
    I
    media, medium ADJ
    middle, middle of, mid; common, neutral, ordinary, moderate; ambiguous
    II
    mediator; one who stands in the middle, one who comes between

    Latin-English dictionary > medius

  • 10 memoria

        memoria ae, f    [memor], memory, remembrance: oratio memoriā digna: memoriae prodere, eum liberatum (esse), hand down to posterity: memoriam prodere, transmit, Cs.: traditur memoriae prolapsum cecidisse, is related, L.: quorum memoria iucunda fuit: immortalis, N.— The faculty of remembering, memory, recollection: haec habui in memoriā, T.: Hortensius memoriā tantā fuit, ut, etc.: in memoriam redigere, recall to mind: memoriā comprehendere, commit to memory: causam memoriā complecti: memoriā custodire: habere in memoriā, remember, T.: hoc est mihi in memoriā, in my recollection: ex memoriā insidias deponere, forget: iniuriarum memoriam deponere, forget, Cs.: Carthaginem excidisse de memoriā, L.: ut mea memoria est: ex memoriā exponam, from memory.—The time of remembrance, period of recollection, time: illimque ad nostram memoriam, S.: paulo supra hanc memoriam, not long ago, Cs.: superiore memoriā, in earlier times: princeps huius memoriae philosophorum, of our time: post hominum memoriam, since the memory of man.—An historical account, relation, narration, record: liber, quo iste omnem rerum memoriam breviter complexus est: memoria ex annalibus repetita, L.: carmina, unum memoriae et annalium genus, Ta.
    * * *
    memory, recollection; history; time within memory

    Latin-English dictionary > memoria

  • 11 memoriter

        memoriter adv.    [memor], from memory, by personal recollection: oratio est habita memoriter: multa narrare de Laelio.— With a good memory, by ready recollection: ista exposuisti ut tam multa memoriter.— Fully, accurately, correctly: cognoscere, T.: respondere.
    * * *

    Latin-English dictionary > memoriter

  • 12 memorō

        memorō āvī, ātus, āre    [memor], to bring to remembrance, mention, recount, relate, speak of, say, tell: mihi causas, V.: patriam rhombi, Iu.: cuius conditor Hercules memorabatur, was said to have been, S.: ut quidam memoratur contemnere, etc., H.: nondum memoratus omnibus, O.: de gloriā bonorum, S.: de naturā nimis obscure: Herculem boves abegisse, L.: ubi ea, quae dico, gesta esse memorantur: quo patre natus uterque Contulerit lites, H.: sic memorat, V.: incredibile memoratu est, quam, etc., S.: parva et levia memoratu, Ta.— To speak, utter, make use of: vocabula memorata Catonibus, H.— To name, call: Carmentalem nomine portam, V.
    * * *
    memorare, memoravi, memoratus V
    remember; be mindful of (w/GEN/ACC); mention/recount/relate, remind/speak of

    Latin-English dictionary > memorō

  • 13 mereor

        mereor itus, ērī, dep.    [SMAR-], to deserve, merit, be entitled to: dignitatem meam, si mereor, tuearis, if I deserve it: Pa. quid meritu's? Da. crucem, T.: stipendia, serve in the army: laudem, Cs.: gratiam nullam, L.: sanctus haberi, Iu.: ut memor esses sui, T.— To deserve well, be meritorious: eane meritos hostīs sine causā factos? after deserving so well, L.: Qui sui memores alios fecere merendo, V.: Hac (arte) te merentem Vexere, etc., H.— To deserve a return, merit recompense, behave: erga me saepe (illam) meritam quod vellem scio, treated me as I desired, T.: recepto Supplice sic merito, deserving this reception, V.: optime de communi libertate meritus, Cs.: de re p. bene, i. e. to serve well: melius de quibusdam inimicos mereri quam amicos, have treated better: perniciosius de re p. merentur principes, i. e. act ruinously: urbs quoque modo erit merita de me, has treated me: optime eum de se meritum iudicabat, Cs.
    * * *
    mereri, meritus sum V DEP
    earn; deserve/merit/have right; win/gain/incur; earn soldier/whore pay, serve

    Latin-English dictionary > mereor

  • 14 prō-tegō

        prō-tegō tēxī, tēctus, ere,    to cover before, hide in front, cover over, cover, protect, shelter: tabernacula protecta hederā, Cs.: aedes, furnish with a projecting roof: hunc scutis protegunt hostes, protect, Cs.: scutis protecti corpora longis, V.: protegendi corporis memor, L.—Fig., to cover, shield, defend, protect: me civem: mansit ad protegendum regem, L.: causam, Iu.

    Latin-English dictionary > prō-tegō

  • 15 quam

        quam adv.    [qui].—Relat., in what manner, to what degree, how greatly, how, how much: nescis quam doleam, T.: vide, quam te amarit is: declaravit quam odisset senatum: docebat, quam veteres quamque iustae causae intercederent, Cs.: ut sentias quam vile sit corpus, L.: Vive memor quam sis aevi brevis, H.: ut nobis tempus quam diu diceremus praestitueres: mire quam illius loci cogitatio delectat (i. e. mirum est, quam, etc.), wonderfully.—Interrog., how?: quam avidum in pecuniis (hunc fuisse censetis)?: quam multis custodibus opus erit?: quam longe est hinc in saltum vestrum?—In exclamations, how! how very!: quam cupiunt laudari!: quam terribilis aspectu (incedebat)!: quam nihil praetermittis in consilio dando!: Quam paene regna Proserpinae vidimus! H. —Esp., in comparisons, in what degree, as: nihil est tam populare quam bonitas: quid est oratori tam necessarium quam vox?: tam diu requiesco, quam diu ad te scribo: tam esse clemens tyrannus, quam rex importunus potest: quam quisque pessume fecit, tam maxume tutus est, S.: tam sum amicus rei p. quam qui maxime: Non verbis dici potest Tantum quam navigare incommodumst, T.: maria aspera iuro Non ullum pro me tantum cepisse timorem, Quam ne, etc., V.: intentis, non ab irā tantum, quam quod urbs videbatur, etc., L.: dimidium tributi quam quod regibus ferre soliti erant, half as much tribute as, etc., L.: nihil aeque eos terruit, quam robur imperatoris, L.: quam multā grandine nimbi crepitant, sic ictibus heros Creber pulsat, V.—With ellips. of tam, as much as, to the extent that, as... as: quam voletis multi dicent, as many of you as choose: quam diu vixit, all his life: quam diu tu voles, as long as you will: non militum fiduciā quam iuventutis, not so much, L.: tyrannus, quam qui umquam, saevissimus, never surpassed in cruelty, L.: Huc turba ruebat... Quam multa cadunt folia, as numerous as, V. —With sup. and possum or (old) queo: ut te redimas captum quam queas Minumo, at the lowest price you can, T.: quam plurimos potest equites educit, S.: quam maximis potest itineribus pervenit, Cs.: quam maxime possem, contenderem, to the utmost of my power.—With sup. and ellips. of possum, in the highest degree, as... as possible, extremely, very: quam minimum spati daretur, the shortest time possible, Cs.: quam plurimo vendere, at the highest price: ut quam primum accederet, as soon as possible: quam primum, forthwith, V. —Colloq.: quam familiariter, very, T.—Implying difference of degree (after a comp. or word of comparison), than: acrior quam ego sum: omnia sunt citius facta quam dixi: nec diutius vixit quam locuta est: ut aditus non magis nobilitati quam virtuti pateret: istas tu partīs potius quam defectionem vocas?: Nec tibi grata minus pietas... Quam fuit illa Iovi, O.: se temere magis quam satis caute inferre, L.: non locuta est ferocius quam poculum inpavide hausit, L.: speciem gloriae vehementius quam caute appetebat, Ta.: maiorem pecuniam polliceri, quam quantam hic dedisset: ne libentius haec evomere videar quam verius, with more satisfaction than accuracy: pestilentia minacior quam perniciosior, more threatening than destructive, L.: turbavit ordinem non acrior quam pertinacior impetus, L.: quid hoc fieri turpius potest, quam eum... labi: ne aliter, quam ego velim, meum laudet ingenium, otherwise than as I wished: quis antea, quis esset, quam cuius gener esset, audivit? sooner... than: pridie quam a me tu coactus eo profitere, on the day before. virtus nihil aliud est quam in se perfecta natura: nil aliud agens quam ut, etc., with no other purpose than, etc., L.: saepe supra feret, quam fieri possit, more than: ultra quam satis est, producitur.—Praegn., after verbs implying preference or superiority, rather than: praestare omnīs perferre acerbitates, quam non civibus parentarent, Cs.: si eligere commodissimum quodque, quam sese uni vellent addicere: esse quam videri bonus malebat, S.: malae rei se quam nullius duces esse volunt, L.: statuit congredi quam refugere, N.—After expressions of time, later than, after that, after: die vicensimo quam creatus erat dictaturā se abdicavit, L.: anno trecentesimo altero quam condita Roma erat, L.
    * * *
    I
    how, how much; as, than

    quam + superlative -- as... as possible

    II
    how, than

    Latin-English dictionary > quam

  • 16 re-ferō

        re-ferō rettulī    (not retulī), relātus (rellātus, T.), referre, to bear back, bring back, drive back, carry back: nihil domum praeter os: ut naves eodem, unde erant profectae, referrentur, Cs.: me referunt pedes in Tusculanum, i. e. I feel a strong impulse to go: in decimum vestigia rettulit annum (victoria), V.: Ad nomen caput ille refert, looks back, O.: suumque Rettulit os in se, drew back, O.: ad Tyneta rursus castra refert, L: digitos ad frontem saepe, O.: pecunias in templum, Cs.: frumentum omne ad se referri iubet, Cs.: Caesaris capite relato, Cs.: cum sanguine mixta Vina refert moriens, spits out, V.—With pron reflex., to go back, return: Romam se rettulit: sese in castra, Cs.: se ad philosophiam: domum me Ad porri catinum, H.: se ob ora Fert refertque, flits to and fro, V.: causa, cur se sol referat. — Pass reflex., to return, arrive: sin reiciemur, tamen eodem paulo tardius referamur necesse est: classem relatam Nuntio, V.: a primā acie ad triarios sensim referebantur, L.—With pedem or (rarely) gradum, to go back, draw back, retire, withdraw, retreat: volneribus defessi pedem referre coeperunt, Cs.: ut paulatim cedant ac pedem referant, Cs.: cum pedes referret gradum, L.: fertque refertque pedes, paces to and fro, O.: pedem referens, V.: Feroque viso retulit retro pedem (viator), Ph.—To give back, give up, return, restore, pay back, pay in return, repay: pateram (subreptam): Par pro pari, tit for tat, T.: Ut puto, non poteras ipsa referre vicem, O.: pannum, H.—Of sound, to bring back, give back, return, answer, echo: (Saxum) eiulata Resonando mutum flebilīs voces refert, Att. ap. C.: ex locis inclusis (soni) referuntur ampliores: referunt quem (sonum) nostra theatra, H.: ‘coëamus’ rettulit Echo, O.—Fig., to bring back, restore, renew, revive, repeat: in suam domum ignominiam: pro re certā spem falsam domum: consuetudo longo intervallo repetita ac relata: Multa labor... rettulit in melius, has improved, V.: quasdam ex magno intervallo caerimonias, L.: rem iudicatam, i. e. cause to be reconsidered: idem illud responsum, repeated, L.: veterem Valeriae gentis in liberandā patriā laudem, restore: neque amissos colores Lana refert, H.—Of the mind or look, to bring back, direct, turn: e cursu populari referre aspectum in curiam, turn towards: animum ad veritatem.—Of time, to bring back, bring again, cause to return, renew: mihi praeteritos annos, V.: Saeculo festas referente luces, H.—In the phrase, referre gratiam (rarely gratias), to return thanks, show gratitude, recompense, requite: Inveniam, parem ubi referam gratiam, a way to pay him off, T.: Et habetur et referetur tibi gratia, T.: pro eo mihi ac mereor relaturos esse gratiam: Caesari pro eius meritis gratiam referre, Cs.: gratiam factis, O.: pro tantis eorum in rem p. meritis eis gratiae referantur. —To present again, set forth anew, represent, repeat: Hecyram ad vos, T.: Actia pugna per pueros refertur, is rehearsed, H.: parentis sui speciem, L.: robora parentum liberi referunt, Ta.: (Tellus) figuras Rettulit antiquas, O.: parvulus Aeneas, qui te tamen ore referret, V.: Marsigni sermone Suevos referunt, recall, Ta.—To say in return, rejoin, answer, reply, respond: id me illorum defensioni rettulisse: ego tibi refero, I reply to you: retices, nec mutua nostris Dicta refers, O.: Anna refert, V.: Tandem pauca refert, V.—To repeat, report, announce, relate, recount, assert, tell, say: quantum, inquam, debetis? respondent CVI; refero ad Scaptium, report it: saepe aliter est dictum, aliter ad nos relatum: abi, quaere, et refer, H.: talīs miserrima fletūs Fertque refertque soror (sc. ad Aeneam), V.: pugnam referunt, O.: factum dictumve, L.: Aut agitur res in scaenis aut acta refertur, or related, H.: multum referens de Maecenate, Iu.: inveni qui se vidisse referret, O.: pugnatum (esse) in annalīs referre, L.—To repeat to oneself, call to mind, think over: tacitāque recentia mente Visa refert, O.: Haec refer, O.: Mente memor refero, O.—To make known officially, report, announce, notify: haec ad suos, Cs.: legationem Romam, L.: capitum numerus ad eum relatus est, Cs.: rumores excipere et ad se referre. —To submit for consideration, propose for decision, make a motion, offer a proposition, consult, refer, move, bring forward, propose: de consularibus provinciis ad senatum referre, lay before the senate the question of, etc.: de quo legando consules spero ad senatum relaturos: de eā re postulant uti referatur, S.: tunc relata de integro res ad senatum, L.: referunt consules de re p., Cs.: de signo dedicando ad pontificum collegium: eam rem ad consilium, L.: referre se dixit, quid de Nabidis bello placeret, put the question, L.: id postea referendum ad populum non arbitrari, should be referred again: tu non ad Lucilium rettulisti, did not consult.—To note down, enter, inscribe, register, record, enroll: ut nec triumviri accipiundo nec scribae referundo sufficerent, L.: in tabulas quodcumque commodum est: nomen in codicem accepti et expensi relatum: tuas epistulas in volumina, i. e. admit: in reos, in proscriptos referri, to be registered: senatūs consulta pecuniā acceptā falsa referebat, recorded: cum ex CXXV iudicibus reus L referret (opp. reicere), i. e. accepted.— Of accounts: rationes totidem verbis referre ad aerarium, to account to the treasury: in rationibus referendis, in accounting: relatis ad eum publicis cum fide rationibus, faithful accounts, Cs.: si hanc ex faenore pecuniam populo non rettuleris, reddas societati, account for this money to the people: (pecuniam) in aerarium, pay in, L.: pecuniam operi publico, charge as expended for a public building; cf. octonis referentes idibus aera, i. e. paying the school-fees, H.—With acceptum, to credit, see accipio.—To account, reckon, regard, consider: imagines in deorum numero: terram et caelum in deos: libri in eundem librorum numerum referendi: hi tamen inter Germanos referuntur, Ta.: refert inter meritorum maxima, demptos Aesonis esse sitūs, O.: eodem Q. Caepionem referrem, should place in the same category.—To ascribe, refer, attribute: pecudum ritu ad voluptatem omnia: omnia ad igneam vim: tuum est, quid mihi nunc animi sit, ad te ipsum referre: id, quo omnia, quae recte fierent, referrentur: origines suas ad deos referre auctores, L.: Hinc omne principium, huc refer exitum, H.: eius, in quem referet crimen, culpa: alius in alium culpam referebant, imputed, Cu.

    Latin-English dictionary > re-ferō

  • 17 simul

        simul adv.    [3 SA-], at the same time, together, at once, simultaneously: multa concurrunt simul, T.: Eamus, et simul consilium volo capere, i. e. while going, T.: tres simul soles effulserunt, L.: duo consules simul ex Italiā eiecti: simul omnibus portis (Gracchus) erupit, L.: multarum simul civitatium legati Romam convenerunt, L.—Followed by cum, together with (cf. unā with cum): Simul consilium cum re amisti, T.: testamentum (Cyri) simul obsignavi cum Clodio: simul cum dono designavit templo finīs, L.—Ellipt.: multos modios salis simul edendos esse (sc. cum amicis): memor Mutatae simul togae, H.: qui simul erant missi: trium simul bellorum victor (sc. gestorum), L.—Poet., with abl: simul his, H.: Quippe simul nobis habitat, O.—Of concurrence in thought, followed by et, et... et, atque, or -que, at the same time, at once, together, as well, both: simul et cursu et spatio pugnae fatigati, Cs.: Q. Hortensi ingenium simul aspectum et probatum est: quae simul auxilio tribunicio et consensu plebis impediri coepta, L.: obruit animum simul luctus metusque, L.: pulvere simul ac sudore perfusum, Cu.: simul et cohors invasit, et ex omnibus oppidi partibus concurrerunt, L.—After simul, et often has the force of etiam: simul et illa omnia ante oculos vestros proponite, etc.: legati iam reverterant... simul venerant et ab rege Perseo oratores qui, etc., L.—Following a conj. (et simul or simulque), at the same time, also, further, likewise: postquam Rutilium consedisse accepit, simulque ex Iugurthae proelio clamorem augeri, S.: tantum faciam ut notam apponam... et simul significem, etc.: quod eo liberius ad te scribo, quia nostrae laudi favisti, simulque quod, etc.— Introducing an independent sentence, at the same time, also, likewise: hoc proprium virtutis existimant... simul hoc se fore tutiores arbitrantur, Cs.: tibi (Apollo) decimam partem praedae voveo. Te simul, Iuno, precor ut, etc., L.—With enim: augeamus sane suspicionem tuam; simul enim augebimus diligentiam.—Implying a connective, and at the same time, and also: ei Verres possessionem negat se daturum, ne posset patronum suum iuvare, simul ut esset poena quod, etc.: nihil horum... discere cum cerneret posse, simul et tirocinio et perturbatione iuvenis moveretur, etc., L.—Repeated, in co-ordinate clauses, partly... partly, at once... and, not only... but at the same time, though... yet also: adeo simul spernebant, simul metuebant, L.: simul Aenean in regia ducit Tecta, simul indicit, etc., V.: consul ad Phylan ducit, simul ut praesidium firmaret, simul ut militi frumentum divideret, L.; cf. Ille simul fugiens Rutulos simul increpat, V.: Germani frequentes in castra venerunt, simul sui purgandi causā, simul ut de indutiis impetrarent, Cs.—In subordinate temporal clauses, with atque or ac (less correctly as one word, simulac, simulatque), as soon as: L. Clodius, simul atque introductus est, rem conficit: simul atque sibi hic adnuisset dicebat, etc.: at mihi plaudo Ipse domi, simul ac nummos contemplor in arcā, H.—With ut, as soon as, immediately after: simul ut, qui sint professi, videro, dicam.—With et, as soon as: simul et quid erit certi, scribam ad te: quam accepi simul et in Cumanum veni, upon my arrival.—With primum, as soon as ever: simul primum magistratu abiit, dicta dies est, L.—Alone, in the sense of simul atque, as soon as: Hic simul argentum repperit, curā sese expedivit, T.: simul inflavit tibicen, a perito carmen agnoscitur: simul concrepuere arma, hostis pedem rettulit, L.
    * * *
    at same time; likewise; also; simultaneously; at once

    Latin-English dictionary > simul

  • 18 sublīmis

        sublīmis e, adj. with comp.    [2 LAC-], uplifted, high, lofty, exalted, elevated: vertex, V.: montis cacumen, O.: portae, V.: Os, uplifted (opp. pronus), O.: dum sublimis versūs ructatur, gazing upwards, H.: flagellum, uplifted, H.: currus, L.: quanto sublimior Atlas sit montibus, etc., Iu.— Plur n. as subst: Antiquique memor metuit sublimia casūs, lofty flights, O.— Borne aloft, uplifted, elevated, raised: Syrum Sublimen medium adripere, T. (al. sublimem): campi armis sublimibus ardent, raised high, V.: Sublimes in equis redeunt, V.: (Venus) Paphum sublimis abit, through the sky, V.: sublimis abit, L.— On high, lofty, in a high position: iuvenem sublimem stramine ponunt, V.: Tyrio iaceat sublimis in ostro, O.— Fig., lofty, exalted, eminent, distinguished: Mens, O.: Sublimis, cupidusque et amata relinquere pernix, aspiring, H.: tuis natalibus Inveniet quisquam sublimius? Iu.—Of style, lofty, elevated, sublime: carmina, Iu.; cf. natura, H.
    * * *
    sublime, sublimior -or -us, sublimissimus -a -um ADJ
    high, lofty; eminent, exalted, elevated; raised on high; in high position

    Latin-English dictionary > sublīmis

  • 19 suī

        suī (gen.), dat. sibi or sibī, acc. and abl. sē or (more emphatic) sēsē (strengthened sēpse for sē ipse, C.; sēmet, L., H.), sing. and plur, pron. of 3d pers.    [suus].    I. Reflex.    A. Himself, herself, itself, themselves.—Referring to the grammatical subj —Acc., as direct obj: si is posset ab eā sese avellere, T.: per eos, ne causam diceret, se eripuit, Cs.: homo se erexit: se a Gallis auro redemisse, L.: se gerere, to behave: ipse enim se quisque diligit: se ipsum conligere.—With gerundive: ne sui in perpetuum liberandi occasio, Cs.: sui conservandi causā profugere: is sibi legationem ad civitates suscepit, Cs.: propositā sibi morte: Medus infestus sibi, H.: tantos sibi spiritūs sumpserat, Cs.: inimicus ipse sibi putandus est.— Gen obj.: amans sui virtus: dux oblitus sui: potens sui, H.: caecus amor sui, H.: facultatem sui insequendi ademerat, Cs.—Acc. or abl., with praepp.: ducit secum virginem, T.: pro se quisque sedulo Faciebant, each one singly, T.: cum pro se quisque tenderent ad portas, L.: equitatum ante se mittit, Cs.: litterae ad se ab amico missae: exercitus, quantum in se fuit, etc., L.—Referring to a logical subject.—To a definite subject: multis illi in urbibus reficiendi se et curandi potestas fuit: Faustulo spes fuerat regiam stirpem apud se educari, L.: invenere oppidanos vim hostium ab se arcentes, L.—To an indefinite subject, oneself: deforme est de se ipsum praedicare: ut, quanti quisque se ipse faciat, tanti fiat ab amicis.—    B. In dependent clauses, as pers. pron. 3 d pers., with reflex. reference, him, her, it, them, he, she, they.—In gen., referring to the grammatical subject of the principal clause: impetrat a senatu, ut dies sibi prorogaretur: Ubii legatos mittunt, qui doceant... neque ab se fidem laesam, Cs.: in urbibus, quae ad se defecerant, praesidia imposuit, S.— Referring to a logical subject: a regibus litterae, quibus mihi gratias agant, quod se reges appellaverim: cum legati ad eum venissent oratum, ut sibi ignosceret, Cs.—In orat. obliquā, referring to the person whose words are reported: nuntium mittit... sese diutius sustinere non posse, Cs.: non sese Gallis, sed Gallos sibi bellum intulisse, Cs.: dato responso (a Thyrreensibus), nullam se novam societatem accepturos, L.—In subordinate clauses, with subjunct.: qui abs te taciti requirunt, cur sibi hoc oneris imposueris: conclamavit, quid ad se venirent? Cs.: multa pollicens, si se conservasset, N.—With subj. (sub-oblique), expressing the view of the reported speaker: Caesarem iniuriam facere, qui vectigalia sibi deteriora faceret, Cs.: quod nec paratus... obsecutus esset, credidissetque, cum se vidissent Aetoli, omnia, etc., L. —Instead of the proper case of is or ipse (to suggest the point of view of the person referred to): Unum hoc scio, esse meritam, ut memor esses sui, T.: quem Caesar, ut erat de se meritus, donatum pronuntiavit, Cs.: statuit urbīs, quae... adversum se opportunissimae erant, circumvenire, S.: centum boves militibus dono dedit, qui secum fuerant, L.—    C. Idiomatic uses, with ad or apud, to one's house, at home: qui a me petierit ut secum et apud se essem cottidie: Num tibi videtur esse apud sese? in his senses, T.— Dat pleonast., of the person interested, for himself: quid sibi hic vestitus quaerit? T.: mirantes, quid sibi vellet, L.— Colloq., with suus (old): Suo sibi gladio hunc iugulo, his very own, T.—    II. As pron recipr., each other, one another: nuntiatum... patres ac plebem in semet ipsos versos, L.; usu. in the phrase, inter se, one another, each other, mutually, reciprocally: video eos inter se amare, T.: neque solum colent inter se ac diligent: ut neque inter se contingant trabes, Cs.: adhaesiones atomorum inter se: collīs duos propinquos inter se occupat, S.
    * * *
    (gen.) PRON REFLEX
    him/her/it/ones-self; him/her/it; them (selves) (pl.); each other, one another

    Latin-English dictionary > suī

  • 20 ūnus

        ūnus (old oenos, C.), gen. ūnīus, poet. a<*>so ūnius, Ct., V., H.; ūnī, Ct.; voc. ūne, Ct., adj. num.    [cf. Gr. εἷσ, ἑνόσ, οἴνη; Germ. ein; Engl. one].    I. One, a single: unius esse negotium diei, Cs.: divisit populum unum in duas partīs: uno plus Tuscorum cecidisse in acie (sc. quam Romanorum), L.: unā ex parte... alterā ex parte, on one side... on the other, Cs.: unum, alterum, tertium annum Sassia quiescebat: exercituum unus... alter, L.: habetur una atque altera contio, i. e. one after another: neque in uno aut altero animadversum est, sed iam in pluribus, one or two, Cu.: amans Unus et item alter, T.: unus aut summum alter, one or at most two: philosophiam trīs in partīs diviserunt... quarum cum una sit, etc.: orare ut trium harum rerum unam ab se impetrari sinerent, L.: Ex unis geminas mihi conficies nuptias, T.: adductus sum tuis et unis et alteris litteris: tria Graecorum genera sunt, uni Athenienses, etc.—In phrases, ad unum, all together, unanimously, to a man, without exception: consurrexit senatus cum clamore ad unum: Iuppiter, si nondum exosus ad unum Troianos, V.: cum ad unum omnes pugnam poscerent, L.—In unum, into one, to one place, together: Fibrenus divisus cito in unum confluit: paulatim milites in unum conducit, unites, S.—Of that which sustains a common relation to a plurality of subjects, one, the same, one and the same, common: unius aetatis clarissimi et sapientissimi nostrae civitatis viri: atque etiam uno tempore accidit, ut, etc., Cs.: Omnibus hic erit unus honos, V.: unus utrique Error, H.: ceteri amici omnes Uno ore auctores fuere, ut, etc., with one voice, T.: de cuius utilitate omnes uno ore consentiunt: unis moribus et numquam mutatis legibus vivunt: exitus quidem omnium unus et idem fuit: ferar unus et idem, H.—With solus, tantum, or modo, one only, sole, alone, single: unus est solus inventus, qui, etc.: Nil admirari prope res est una, Numici, Solaque, quae, etc., H.: inter bina castra... unum flumen tantum intererat, Cs.: excepit unum tantum, nihil amplius: unā tantum perforatā navi, L.: nam aliis unus modo, aliis plures, aliis omnes eidem videntur: ut ea modo una causa tenuerit Romanos, ne, etc., L. —With an adj sup. (poet. also with a comp.), one in particular, one above others, one especially: rem unam esse omnium difficillimam: quo ego uno equite Romano familiarissime utor: Quam Iuno fertur terris magis omnibus unam Posthabitā coluisse Samo, V.: sagacius unus odoror, H.— With quisque, in the phrase, unus quisque, each several one, each individual, every single, every one: unus quisque vestrum (novit): de uno quoque loquitur.—With a pron indef., some one, any one, any: ex quibus si unum aliquod in te cognoveris, etc.: ad unum aliquem confugere: aliquis unus; unius cuiusdam: si tu solus aut quivis unus, etc.: quorum si unum quodlibet probare potuerit: unus Quiritium quilibet, L.—    II. Praegn., one, alone, only, sole, single: Unum hoc scio, esse meritam, ut memor esses sui, T.: cum mihi sit unum opus hoc a parentibus meis relictum: quove praesidio unus per tot gentes pervenisset? L.: erat omnino in Galliā ulteriore legio una, Cs.: quae tibi una in amore atque in deliciis fuit, i. e. above all others. —As subst n.: de Antonio nihil dico praeter unum: cum te unum ex omnibus ad dicendum natum cognossem: ille unus ordinis nostri discessu meo palam exsultavit.—With a negative, no one, not a single one, none whatever: nemo de nobis unus excellat: haec abhortatio praetoris non modo quemquam unum elicuit ad suadendum, sed ne fremitum quidem movit (i. e. non modo non... sed), L.: ad neminem unum summa imperi redit, Cs.— Plur: ut unis litteris totius aestatis res gestas ad senatum perscriberem.—    III. Indef, an, one, some, some one: inter mulieres, Quae ibi aderant, forte unam aspicio adulescentulam, etc., T.: sicut unus paterfamilias his de rebus loquor: unus ex ultimā turbā, L.: e regione unius eorum pontium, Cs.: servus unus exulum initium fecit, L.
    * * *
    I
    -a -um, primus -a -um, singuli -ae -a, semel NUM
    II
    una, unum ADJ
    alone, a single/sole; some, some one; only (pl.); one set of (denoting enity)

    Latin-English dictionary > ūnus

Страницы

См. также в других словарях:

  • Memor — Usurper of the Roman Empire Reign 262 Died c. 262 Predecessor Gallienus Successor Gallienus …   Wikipedia

  • Memor — († um 262) war ein römisch maurischer Rebell, der 262 einen Aufstand gegen Kaiser Gallienus geplant haben soll. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Quellen 3 Literatur 4 Weblinks …   Deutsch Wikipedia

  • memor — obs. form of memory …   Useful english dictionary

  • Memor II+ — Le Memor II+ est un système de contrôle de la vitesse installé sur le réseau ferré luxembourgeois en attendant le passage à l ETCS. Il fonctionne à l aide des crocodiles. Son installation s est terminée en 2004. Il pourra être utilisé jusqu en… …   Wikipédia en Français

  • Memor — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Memor (Rome antique) Dans le domaine ferroviaire: Memor (signalisation ferroviaire), système de répétition des signaux en Belgique Memor II+, système d… …   Wikipédia en Français

  • Memor, S. — S. Memor (9. Febr.), angeblich Bischof in Canosa in Apulien. Er wird zu Bari (nach Migne zu Bary in der Landschaft Pouille) verehrt. Vgl. S. Ruffinus. (II. 300) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Memor (Rome antique) — Qui a bonne mémoire. Ne pas confondre avec: Nomenclator ou Mentor Portail de la Rome antique Ce document provient de « Memor (Rome antique) ». Catégorie : Vie sous la Rome antique …   Wikipédia en Français

  • Memor (rome antique) — Qui a bonne mémoire. Ne pas confondre avec: Nomenclator ou Mentor Portail de la Rome antique Ce document provient de « Memor (Rome antique) ». Catégorie : Vie sous la Rome antique …   Wikipédia en Français

  • Memor (signalisation ferroviaire) — Pour les articles homonymes, voir Memor. La lampe jaune …   Wikipédia en Français

  • MEMOR — memoria, memoriae, memoriam …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • Providentĭae mēmor — (lat., »der Vorsehung eingedenk«), Wahlspruch der sächsischen Krone; Devise des sächsischen Ordens der Rautenkrone …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»