-
1 impulsio
I.Lit., external pressure, influence:II. A.omnis coagmentatio corporis vel calore vel frigore vel aliqua impulsione vehementi labefactatur et frangitur,
Cic. Univ. 5, 14.—In gen.:B.impulsio est, quae sine cogitatione per quandam affectionem animi facere aliquid hortatur, ut amor, iracundia, aegritudo,
Cic. Inv. 2, 5, 17; cf. id. ib. § 19; 2, 6, 20.—In partic.: ad hilaritatem impulsio, pleasantry, an incitement to merriment, = Gr. charientismos, a figure of speech, Cic. de Or. 3, 53, 205; Quint. 9, 1, 31; 9, 2, 3. -
2 impulsio
external pressure; influence; incitement -
3 impulsiō (inp-)
impulsiō (inp-) ōnis, f [1 in+1 PAL-], external pressure, influence: aliqua.—Fig., incitement, instigation, impulse: ad omnem animi motum: ad hilaritatem, pleasantry. -
4 inpulsio
I.Lit., external pressure, influence:II. A.omnis coagmentatio corporis vel calore vel frigore vel aliqua impulsione vehementi labefactatur et frangitur,
Cic. Univ. 5, 14.—In gen.:B.impulsio est, quae sine cogitatione per quandam affectionem animi facere aliquid hortatur, ut amor, iracundia, aegritudo,
Cic. Inv. 2, 5, 17; cf. id. ib. § 19; 2, 6, 20.—In partic.: ad hilaritatem impulsio, pleasantry, an incitement to merriment, = Gr. charientismos, a figure of speech, Cic. de Or. 3, 53, 205; Quint. 9, 1, 31; 9, 2, 3. -
5 parvolus or parvulus
parvolus or parvulus adj. dim. [parvus], very small, little, petty, slight: pueri: parvola magni formica laboris, H.: impulsio: res, H.: proelium, skirmish, Cs.—Of age, little, young: soror, T.: segmentatis dormisset parvula cunis, when a child, Iu.: mansuefieri ne parvuli quidem (ursi) excepti possunt, even when caught young, Cs.— As subst: a parvulo, from childhood, T.: ab parvulis, from their infancy, Cs. -
6 parvolus
parvŭlus or parvŏlus, a, um, adj. dim. [parvus], very small, little, petty, slight, (class.):II.ne dum parvulum hoc consequimur, illud amittamus, quod maximum est,
Cic. Inv. 2, 3, 10:parvola magni formica laboris,
Hor. S. 1, 1, 33:parvula, pumilis,
Lucr. 4, 1162:impulsio,
Cic. Inv. 2, 8, 25:res,
id. Quint. 16, 53:pecunia,
id. Rosc. Com. 8:stridor,
Plin. 17, 24, 37, § 221:res,
Hor. Ep. 1, 18, 29:tuta et parvola laudo,
id. ib. 15, 42:proelium,
a skirmish, Caes. B. G. 2, 30:detrimentum,
id. ib. 5, 50:causa,
Lucr. 4, 193.—In partic.A.Of age, little, young: a parvulo, from his childhood, = a puero, Ter. And. 1, 1, 8:B.parvula (soror),
id. Eun. 3, 3, 18:segmentatis dormisset parvula cunis,
when a child, Juv. 6, 89; cf.: ab parvulis, from their infancy or childhood, Caes. B. G. 6, 21; cf.:a parvulā aetate,
Just. 12, 4.—Esp. as subst.: parvŭlus, i, m., a child:si quis mihi parvulus aulā luderet Aeneas,
Verg. A. 4, 328; cf.:rex Si vis tu fieri, nullus tibi parvolus aulā Luserit Aeneas,
Juv. 5, 138:parvulus enim natus est nobis,
Vulg. Isa. 9, 6:exceptis parvulis,
id. Matt. 14, 24.—Of animals:(ursi) parvuli excepti,
Caes. B. G. 6, 28, 4.—Too little, i. e. not equal to, not sufficient for a thing:C.quam illi rei ego etiam nunc sum parvolus!
Plaut. Ps. 3, 1, 17.—Deficient in understanding, indiscreet, Arn. 1, 43.—Hence, adv.: parvŭlum, little, not much (not in Cic. or Cæs.):aut nihil aut parvulum,
Cels. 7, 18, 32:parvulum referret, an, etc.,
Plin. Ep. 8, 14, 14. -
7 parvulus
parvŭlus or parvŏlus, a, um, adj. dim. [parvus], very small, little, petty, slight, (class.):II.ne dum parvulum hoc consequimur, illud amittamus, quod maximum est,
Cic. Inv. 2, 3, 10:parvola magni formica laboris,
Hor. S. 1, 1, 33:parvula, pumilis,
Lucr. 4, 1162:impulsio,
Cic. Inv. 2, 8, 25:res,
id. Quint. 16, 53:pecunia,
id. Rosc. Com. 8:stridor,
Plin. 17, 24, 37, § 221:res,
Hor. Ep. 1, 18, 29:tuta et parvola laudo,
id. ib. 15, 42:proelium,
a skirmish, Caes. B. G. 2, 30:detrimentum,
id. ib. 5, 50:causa,
Lucr. 4, 193.—In partic.A.Of age, little, young: a parvulo, from his childhood, = a puero, Ter. And. 1, 1, 8:B.parvula (soror),
id. Eun. 3, 3, 18:segmentatis dormisset parvula cunis,
when a child, Juv. 6, 89; cf.: ab parvulis, from their infancy or childhood, Caes. B. G. 6, 21; cf.:a parvulā aetate,
Just. 12, 4.—Esp. as subst.: parvŭlus, i, m., a child:si quis mihi parvulus aulā luderet Aeneas,
Verg. A. 4, 328; cf.:rex Si vis tu fieri, nullus tibi parvolus aulā Luserit Aeneas,
Juv. 5, 138:parvulus enim natus est nobis,
Vulg. Isa. 9, 6:exceptis parvulis,
id. Matt. 14, 24.—Of animals:(ursi) parvuli excepti,
Caes. B. G. 6, 28, 4.—Too little, i. e. not equal to, not sufficient for a thing:C.quam illi rei ego etiam nunc sum parvolus!
Plaut. Ps. 3, 1, 17.—Deficient in understanding, indiscreet, Arn. 1, 43.—Hence, adv.: parvŭlum, little, not much (not in Cic. or Cæs.):aut nihil aut parvulum,
Cels. 7, 18, 32:parvulum referret, an, etc.,
Plin. Ep. 8, 14, 14. -
8 ratiocinatio
rătĭōcĭnātĭo, ōnis, f. [id.], a rhet. and archit. t. t.I.In rhet.1.An exercise of the reasoning powers, calm reasoning, ratiocination (opp. impulsio, a passionate feeling, impulse; cf.2.argumentatio): ratiocinatio est diligens et considerata faciendi aliquid aut non faciendi excogitatio,
Cic. Inv. 2, 5, 18:etiam sapientiae studiosos maxime medicos esse, si ratiocinatio hoc faceret,
Cels. 1, praef. § 49.—A certain form of reasoning, a syllogism:3.ratiocinatio est oratio ex ipsā re probabile aliquid eliciens, quod expositum et per se cognitum, suā se vi et ratione confirmet,
Cic. Inv. 1, 34, 57; cf.:si ex alio colligitur aliud, nec improprium nec inusitatum nomen est ratiocinationis,
Quint. 8, 4, 16; Cic. Inv. 2, 50, 152; Quint. 5, 10, 6; 3, 6, 15; 5, 14, 5 al.—A rhet. figure, reasoning in an interrogative form:II.ratiocinatio est, per quam ipsi a nobis rationem poscimus, quare quidque dicamus, etc.,
Auct. Her. 4, 16, 23.—In archit., theory (opp.:fabrica, practice): ratiocinatio est, quae res fabricatas solertiā ac ratione proportionis demonstrare atque explicare potest,
Vitr. 1, 1, 1; 15.
См. также в других словарях:
impulsio — index impulse Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
impulsió — im|pul|si|ó Mot Agut Nom femení … Diccionari Català-Català
impulsion — [ ɛ̃pylsjɔ̃ ] n. f. • 1315; lat. impulsio, de impellere « pousser vers » 1 ♦ (Concret) Action de pousser. Ce qui pousse. ⇒ impression, poussée. Force d impulsion. Donner, transmettre, communiquer une impulsion à un mobile. ⇒ mouvoir, pousser (cf … Encyclopédie Universelle
impulsie — IMPÚLSIE, impulsii, s.f. 1. Tendinţă, pornire spontană, involuntară, adesea cu caracter imperios, provocată de un factor psihologic, emoţional. 2. Mişcare imprimată unui corp de o forţă exterioară. 3. Impuls (3). [var.: (rar) impulsiúne s.f.] –… … Dicționar Român
impulsión — (Del lat. impulsio, onis.) ► sustantivo femenino Acción de impeler o impulsar. SINÓNIMO impulso * * * impulsión f. Acción de impeler o impulsar, en cualquier acepción. ≃ *Impulso. * * * impulsión. (Del lat. impulsĭo, ōnis). f. impulso. * * * ►… … Enciclopedia Universal
Impulsion — Im*pul sion, n. [L. impulsio: cf. F. impulsion. See {Impel}.] [1913 Webster] 1. The act of impelling or driving onward, or the state of being impelled; the sudden or momentary agency of a body in motion on another body; also, the impelling force … The Collaborative International Dictionary of English
импульс — толчок, побуждение Ср. Когда она узнала, что Никанорова (студентка) дочь курьера, то посмотрела на нее как на чудо... И это был первый импульс к тому, чтобы подойти к ней поближе. Потапенко. Дочь курьера. 1, 4. Ср. Impulsio (impellere, ударить во … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
Импульс — Импульсъ толчекъ, побужденіе. Ср. Когда она узнала, что Никанорова (студентка) дочь курьера, то посмотрѣла на нее какъ на чудо... И это былъ первый импульсъ къ тому, чтобы подойти къ ней поближе. Потапенко. Дочь курьера. 1, 4. Ср. Impulsio… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
impulsion — /im pul sheuhn/, n. 1. the act of impelling, driving onward, or pushing. 2. the resulting state or effect; impulse; impetus. 3. the inciting influence of some feeling or motive; mental impulse. 4. a constraining or inciting action exerted on the… … Universalium
импульс — Заимств. в конце XIX в. из нем. яз., в котором impulse < франц. impulsion, восходящего к лат. impulsio «толчок (перенос.), побуждение» (исходное слово pellere «приводить в движение»). См. пульс … Этимологический словарь русского языка
impulse — I noun actuation, drive, encouragement, impelling force, impetus, impulsio, impulsion, impulsus, incentive, motivation, motive, pressure, push, spontaneity, spontaneous inclination, stimulant, sudden desire, sudden force, thrust associated… … Law dictionary