-
1 immodicus
immŏdĭcus ( inm-), a, um, adj. [in modicus], beyond bounds, beyond measure, excessive, unrestrained, unruly, immoderate (perh. not ante-Aug.).I.Lit. (very rare):II.prominet immodicum pro longa cuspide rostrum,
Ov. M. 6, 673:tuber,
id. ib. 8, 808:fluctus,
id. H. 18, 137:frigus,
id. P. 3, 1, 14; cf.:continuae et immodicae tempestates,
Suet. Aug. 47.—Far more freq.,Trop., excessive, unrestrained, extravagant, immoderate, etc.:(β).immodicus in numero augendo esse solet,
is in the habit of exaggerating numbers, Liv. 38, 23, 8:in appetendis honoribus immodicus,
Vell. 2, 33, 3:immodicus linguā,
Liv. 22, 12, 11:animi,
Sall. H. 1, 114 Dietsch:tum verbis tum rebus immodicus,
extravagant in words and deeds, Suet. Dom. 12:Gracchi legibus (ferendis),
Luc. 6, 796:assiduus potius quam immodicus (praeceptor),
Quint. 2, 2, 5:imperia,
Liv. 21, 3, 5; so,licentia crudelitatis,
Vell. 2, 28, 2:decreta ad honores sociorum,
Liv. 31, 45, 2:libido possidendi,
Col. 1, 3, 11:fastus,
Ov. A. A. 3, 511:populi acclamationes,
Suet. Caes. 79:oratio,
too long, Plin. Ep. 9, 4, 1:periodus,
Quint. 9, 4, 125.—With gen.:gloriae,
Vell. 2, 11:irae,
Stat. Th. 1, 41:libidinis,
Col. 7, 6, 3:laetitiae et maeroris,
Tac. A. 15, 23:fugae,
Sil. 12, 268:animi,
Tac. H. 1, 53.—As subst.:immodica cupere,
Sen. Ben. 1, 9, 2.—Hence, adv.: immŏ-dĭcē, beyond measure, excessively, immoderately:si sanguis ex vulnere immodice fluat,
Plin. 30, 13, 38, § 112:fucata formam,
Luc. 10, 137:frequenter id potius quam immodice facere,
Col. 2, 16, 2:opportunae positae (figurae) cum immodice petantur,
Quint. 9, 3, 100:immodesteque gloriari,
Liv. 22, 27, 2:sibi arrogare eloquentiam,
Quint. 11, 1, 19:ferocire,
Gell. 1, 11, 2:capere voluptatem ex aliqua re,
id. 19, 2, 1. -
2 immodicus (in-m-)
immodicus (in-m-) adj., beyond bounds, enormous, huge: rostrum, O.: tuber, O.—Fig., excessive, unrestrained, extravagant, immoderate: in numero augendo, given to exaggeration, L.: linguā, L.: laetitiae, Ta.: animi, Ta.: immodicae Rixae, H.: decreta ad honores sociorum, L. -
3 immodicus
immodica, immodicum ADJbeyond measure, immoderate, excessive -
4 immodicus
immoderate, excessive, beyond measure. -
5 inmodicus
immŏdĭcus ( inm-), a, um, adj. [in modicus], beyond bounds, beyond measure, excessive, unrestrained, unruly, immoderate (perh. not ante-Aug.).I.Lit. (very rare):II.prominet immodicum pro longa cuspide rostrum,
Ov. M. 6, 673:tuber,
id. ib. 8, 808:fluctus,
id. H. 18, 137:frigus,
id. P. 3, 1, 14; cf.:continuae et immodicae tempestates,
Suet. Aug. 47.—Far more freq.,Trop., excessive, unrestrained, extravagant, immoderate, etc.:(β).immodicus in numero augendo esse solet,
is in the habit of exaggerating numbers, Liv. 38, 23, 8:in appetendis honoribus immodicus,
Vell. 2, 33, 3:immodicus linguā,
Liv. 22, 12, 11:animi,
Sall. H. 1, 114 Dietsch:tum verbis tum rebus immodicus,
extravagant in words and deeds, Suet. Dom. 12:Gracchi legibus (ferendis),
Luc. 6, 796:assiduus potius quam immodicus (praeceptor),
Quint. 2, 2, 5:imperia,
Liv. 21, 3, 5; so,licentia crudelitatis,
Vell. 2, 28, 2:decreta ad honores sociorum,
Liv. 31, 45, 2:libido possidendi,
Col. 1, 3, 11:fastus,
Ov. A. A. 3, 511:populi acclamationes,
Suet. Caes. 79:oratio,
too long, Plin. Ep. 9, 4, 1:periodus,
Quint. 9, 4, 125.—With gen.:gloriae,
Vell. 2, 11:irae,
Stat. Th. 1, 41:libidinis,
Col. 7, 6, 3:laetitiae et maeroris,
Tac. A. 15, 23:fugae,
Sil. 12, 268:animi,
Tac. H. 1, 53.—As subst.:immodica cupere,
Sen. Ben. 1, 9, 2.—Hence, adv.: immŏ-dĭcē, beyond measure, excessively, immoderately:si sanguis ex vulnere immodice fluat,
Plin. 30, 13, 38, § 112:fucata formam,
Luc. 10, 137:frequenter id potius quam immodice facere,
Col. 2, 16, 2:opportunae positae (figurae) cum immodice petantur,
Quint. 9, 3, 100:immodesteque gloriari,
Liv. 22, 27, 2:sibi arrogare eloquentiam,
Quint. 11, 1, 19:ferocire,
Gell. 1, 11, 2:capere voluptatem ex aliqua re,
id. 19, 2, 1. -
6 immodicē
immodicē adv. [immodicus], beyond measure, excessively: gloriari, L.: potestate uti, L. -
7 aestimator
aestĭmātor, ōris, m. [aestimo].I.One that estimates a thing according to its extrinsic value, a valuer, appraiser:II.frumenti,
Cic. Pis. 35 fin.:callidi rerum aestimatores prata et areas quasdam magno aestimant,
id. Par. 6, 3.—Trop., an estimator or valuer of a thing according to its intrinsic worth (while existimator is a judge):nemo erit tam injustus rerum aestimator, qui dubitet, etc.,
Cic. Marcell. 5:justus rerum aestimator,
id. Or. 41:immodicus aestimator sui,
Curt. 8, 1 al. -
8 enormis
ē-normis, e, adj. [norma], out of rule (post-Aug.).I.Irregular, unusual:II.toga,
Quint. 11, 3, 139:vici (with huc et illuc flexi),
Tac. A. 15, 38.—Far more freq.,Immoderate, immense, enormous (cf.:immensus, immodicus, summus, maximus, effusus): enormes sunt (umbrae) cerasis,
Plin. 17, 12, 17, § 88:spatium (with immensum),
Tac. Agr. 10; cf.hastae (with immensa scuta),
id. A. 2, 14:gladii (opp. parva scuta),
id. Agr. 36:Colossi,
Stat. S. 1, 3, 51; cf.corpus,
Suet. Calig. 50:proceritas,
id. Vitell. 17:uniones,
Plin. 9, 35, 56, § 115 et saep.:senecta,
i. e. very great, App. 9, p. 232; Sen. ap. Gell. 12, 2, 10:loquacitas,
Petr. 2, 7; cf. Plin. Ep. 9, 26, 6.— Comp.:prologus enormior quam fabula,
longer, Spart. Ael. Ver. 1 fin.—Adv.: ēnor-mĭter (acc. to I.), irregularly, Sen. Q. N. 1, 7; Plin. 36, 10, 15, § 17; 37, 6, 23, § 89; Veg. Vet. 2, 8, 2; 2, 28, 10; 1, 36; 56 Bip.— Sup. of the adj. and comp. and sup. of the adv. appear not to occur. -
9 hiatus
I.Lit.:II.animalia cibum partim oris hiatu et dentibus ipsis capessunt, partim unguium tenacitate arripiunt,
Cic. N. D. 2, 47, 122:oris,
Suet. Claud. 27; Verg. A. 11, 680.—Without oris:ne immodicus hiatus rictum distendat,
Quint. 1, 11, 9:extremus exspirantis,
id. 6, 2, 31:Nemeaeus magnus hiatus Ille leonis,
Lucr. 5, 24; cf.:quinquaginta atris immanis hiatibus Hydra,
i. e. open mouths, Verg. A. 6, 576; Ov. M. 7, 557; 11, 61; Val. Fl. 1, 34:personae pallentis hiatus,
Juv. 3, 175:magno sublimis pardus hiatu,
id. 11, 123; Plin. 28, 4, 7, § 38; cf.of Boreas: imbres, sicco quos asper hiatu Persolidat Boreas,
with a dry throat, dry breath, Stat. Th. 1, 352:repentini terrarum hiatus,
Cic. N. D. 2, 5, 14:hauriri urbes terrae hiatibus,
Plin. 36, 15, 24, § 119; cf.:qui (Gyges) descendit in illum hiatum,
Cic. Off. 3, 9, 38:neu distracta (Natura) suum late dispandat hiatum,
Lucr. 6, 599:quantum caeli patet altus hiatus,
id. 4, 418; cf. id. 5, 375:fit et caeli ipsius hiatus, quod vocant chasma,
Plin. 2, 26, 26, § 96:corticis bipedalis hiatus,
id. 16, 12, 23, § 57:hiatus patuli fontis,
i. e. basin, Ov. M. 3, 162:specus est tenebroso caecus hiatu,
aperture, id. ib. 7, 409:veteris rimae cum texit hiatum,
Juv. 3, 195.— Poet.:quid dignum tanto feret hic promissor hiatu?
i. e. of such pompous language, high-flown style, Hor. A. P. 138; cf. Juv. 6, 636.—Trop.A.In gen., an eager desire, longing (so used by Tac.):B.libidine sanguinis et hiatu praemiorum,
Tac. H. 4, 42.—In partic., in gram., a hiatus: habet enim ille tamquam hiatus concursu vocalium molle quiddam et quod indicet non ingratam negligentiam, Cic. Or. 23, 77; Quint. 9, 4, 33:(Catullus) amans hiatus illius Homerici suavitatem, ebriosa dixit propter insequentis a litterae (verbi acinae) concentum,
Gell. 7, 20, 6. -
10 immodice
immŏdĭcē, adv., v. immodicus fin. -
11 impotens
I.In gen.(α).Absol.:(β).neque homini infanti aut impotenti injuste facta conducunt,
Cic. Fin. 1, 16, 52:ad opem impotentium,
id. Mur. 28, 59; cf.Sall. Or. Licin.: (Juno) inulta cesserat impotens Tellure,
Hor. C. 2, 1, 26.—With gen., having no power over, not master of, unable to control:II.gens impotens rerum suarum,
Liv. 9, 14, 5; cf.:equi impotentes regendi,
id. 35, 11, 10:ob sitim impotentes sui,
Curt. 4, 7:impotens irae,
Liv. 29, 9, 9:laetitiae,
id. 30, 42, 17:amoris,
Tac. H. 4, 44:doloris,
Val. Max. 4, 6, 2:animi,
Curt. 8, 1 fin. al. —In partic., that is not master of himself, unbridled, headstrong, violent, insolent, immoderate, excessive, furious (syn.: effrenatus, infrenus).A.Of animated beings:(β).mea (amica) est impotens, procax,
Ter. Heaut. 2, 1, 15:victoria eos ipsos ferociores impotentioresque reddit,
Cic. Fam. 4, 9, 3:impotens, iracundus, etc.,
id. Phil. 5, 9, 24:homo impotentissim us, ardens odio,
id. ib. 5, 16, 42:confidens, impotens, etc.,
id. ib. 11, 7, 16:Marius immodicus gloriae, insatiabilis, impotens,
Vell. 2, 11, 1:si contra impotentem suscepta est causa,
Quint. 6, 1, 12:ferox atque impotens mulier,
Suet. Ner. 28:inimici,
id. Claud. 15:militibus impotens,
violent, despotic towards the soldiers, Just. 26, 3.—Poet. with inf.:B.(regina) quidlibet impotens Sperare,
Hor. C. 1, 37, 10.—Of inanim. and abstr. things:1.quae effrenatio impotentis animi!
Cic. Phil. 5, 8, 22; cf.:aut nullos animi motus aut non tam impotentes fuisse,
id. Part. Or. 35, 119:laetitia,
id. Tusc. 5, 7, 17:impotentissimus dominatus,
id. Fam. 10, 27, 1:in multo impotentiorem subito rabiem accensi,
Liv. 29, 9, 6:impotentissimae cogitationes (invidiae, avaritiae, etc.),
Quint. 12, 1, 6:actiones,
id. 5, 13, 21:superstitio (with saeva),
Curt. 4, 10:postulatum,
Liv. 7, 41, 8:jussa mulierum (with pervicacia),
Tac. A. 3, 33:injuria,
Liv. 38, 56, 11:amor,
Cat. 35, 12:Aquilo,
Hor. C. 3, 30, 3; cf.freta,
Cat. 4, 18.— Hence, adv.: impŏtenter.(Acc. to I.) Powerlessly, weakly (very rare):2.elephantos impotentius regi,
Liv. 27, 48, 11.— More freq., but perh. not anteAug.,(Acc. to II.) Passionately, violently, intemperately:aliquid facere,
Quint. 1, 3, 13:dicere aliquid,
id. 6, 3, 83:uti magna potentia,
Sen. Ep. 42:flagitare divisionem agrorum divitum,
Just. 16, 4: regnare, Auct. B. Alex. 33. — Sup.:quae impotentissime fecit,
Sen. Ben. 4, 17. -
12 inpotens
I.In gen.(α).Absol.:(β).neque homini infanti aut impotenti injuste facta conducunt,
Cic. Fin. 1, 16, 52:ad opem impotentium,
id. Mur. 28, 59; cf.Sall. Or. Licin.: (Juno) inulta cesserat impotens Tellure,
Hor. C. 2, 1, 26.—With gen., having no power over, not master of, unable to control:II.gens impotens rerum suarum,
Liv. 9, 14, 5; cf.:equi impotentes regendi,
id. 35, 11, 10:ob sitim impotentes sui,
Curt. 4, 7:impotens irae,
Liv. 29, 9, 9:laetitiae,
id. 30, 42, 17:amoris,
Tac. H. 4, 44:doloris,
Val. Max. 4, 6, 2:animi,
Curt. 8, 1 fin. al. —In partic., that is not master of himself, unbridled, headstrong, violent, insolent, immoderate, excessive, furious (syn.: effrenatus, infrenus).A.Of animated beings:(β).mea (amica) est impotens, procax,
Ter. Heaut. 2, 1, 15:victoria eos ipsos ferociores impotentioresque reddit,
Cic. Fam. 4, 9, 3:impotens, iracundus, etc.,
id. Phil. 5, 9, 24:homo impotentissim us, ardens odio,
id. ib. 5, 16, 42:confidens, impotens, etc.,
id. ib. 11, 7, 16:Marius immodicus gloriae, insatiabilis, impotens,
Vell. 2, 11, 1:si contra impotentem suscepta est causa,
Quint. 6, 1, 12:ferox atque impotens mulier,
Suet. Ner. 28:inimici,
id. Claud. 15:militibus impotens,
violent, despotic towards the soldiers, Just. 26, 3.—Poet. with inf.:B.(regina) quidlibet impotens Sperare,
Hor. C. 1, 37, 10.—Of inanim. and abstr. things:1.quae effrenatio impotentis animi!
Cic. Phil. 5, 8, 22; cf.:aut nullos animi motus aut non tam impotentes fuisse,
id. Part. Or. 35, 119:laetitia,
id. Tusc. 5, 7, 17:impotentissimus dominatus,
id. Fam. 10, 27, 1:in multo impotentiorem subito rabiem accensi,
Liv. 29, 9, 6:impotentissimae cogitationes (invidiae, avaritiae, etc.),
Quint. 12, 1, 6:actiones,
id. 5, 13, 21:superstitio (with saeva),
Curt. 4, 10:postulatum,
Liv. 7, 41, 8:jussa mulierum (with pervicacia),
Tac. A. 3, 33:injuria,
Liv. 38, 56, 11:amor,
Cat. 35, 12:Aquilo,
Hor. C. 3, 30, 3; cf.freta,
Cat. 4, 18.— Hence, adv.: impŏtenter.(Acc. to I.) Powerlessly, weakly (very rare):2.elephantos impotentius regi,
Liv. 27, 48, 11.— More freq., but perh. not anteAug.,(Acc. to II.) Passionately, violently, intemperately:aliquid facere,
Quint. 1, 3, 13:dicere aliquid,
id. 6, 3, 83:uti magna potentia,
Sen. Ep. 42:flagitare divisionem agrorum divitum,
Just. 16, 4: regnare, Auct. B. Alex. 33. — Sup.:quae impotentissime fecit,
Sen. Ben. 4, 17. -
13 superfluo
1.sŭper-flŭo, ĕre, v. n. and a.I. A.Lit.:B.in aeneo vase leniter coquuntur, ne superfluant,
Cels. 6, 18, 2:fons superfluit,
Plin. 31, 4, 28, § 51:superfluentis Nili receptacula,
Tac. A. 2, 61:si (Nilus) immodicus superfluxit,
Sen. Ben. 6, 7, 3. —Trop.1.To be superabundant, to superabound:b.pecunia non superfluens,
Sen. Ben. 1, 11, 5:virgines,
id. Contr. 1, 3, 4:populus,
id. ad Helv. 6, 11:claritas,
Plin. 4, 7, 11, § 24.—Transf., to be superfluous:2.nihil neque desit, neque superfluat,
Quint. 8, 2, 22; so (opp. deesse) id. 12, 10, 16; cf. id. 10, 7, 13; Plin. 36, 15, 24, § 115.—To have a superabundance of a thing:* II. 2.cum Venetis Aquileia superfluit armis,
Sil. 8, 606:redundantes nos et superfluentes juvenili quādam dicendi impunitate et licentiā, etc.,
Cic. Brut. 91, 316; cf.:orator non satis pressus sed supra modum exsultans et superfluens,
extravagant, Tac. Or. 18.— Absol.:superbus et superfluens (sc. divitiis),
Cat. 29, 7.—sŭperflŭō, adv., v. superfluus fin. -
14 verecundus
vĕrēcundus, a, um, adj. [vereor], feeling shame (at any thing good or bad), shamefaced, bashful, shy, coy, modest, diffident, etc.I.Lit.:II.nimis verecunda es (uxor),
Plaut. Am. 3, 2, 22:decet verecundum esse adulescentem,
id. As. 5, 1, 6:homo non nimis verecundus,
Cic. de Or. 2, 88, 361:misi ad te quattuor admonitores non nimis verecundos,
id. Fam. 9, 8, 1:innocentes et verecundi,
id. Leg. 1, 19, 50:populus,
Hor. A. P. 207:saepe verecundum laudasti,
id. Ep. 1, 7, 37: Bacchus, moderate, id. C. 1, 27, 3 (cf.:modicus Liber,
id. ib. 1, 18, 7):orator in transferendis verecundus et parcus,
Cic. Or. 24, 81:vultus,
Ov. M. 14, 840:ore loqui,
Mart. 8, 1, 2:color,
a blush, Hor. Epod. 17, 21:rubor,
Ov. M. 1, 484:pudor,
id. Tr. 4, 4, 50:verecunda debet esse translatio,
Cic. de Or. 3, 41, 165:oratio,
Quint. 11, 3, 96:verba,
id. 10, 1, 9:causa,
id. 4, 5, 19:vita,
Ov. Tr. 2, 354.—With subj.clause:transire in diversa subsellia, parum verecundum est,
Quint. 11, 3, 133:hoc dicere verecundum est,
i. e. I am ashamed, id. 7, 1, 56.— Comp.:verecundior in postulando,
Cic. Phil. 14, 5, 11:verecundior in loquendo,
id. Fam. 7, 33, 2:partes,
i. e. the private parts, Arn. 4, 133:translatio,
Quint. 9, 2, 41:confessio,
id. 4, 2, 8.— Sup.:Pompejus in appetendis honoribus immodicus, in gerendis verecundissimus,
Vell. 2, 33, 3.—Transf., objectively, worthy of reverence, venerable (late Lat.):(α).nomen populi Romani,
Amm. 14, 6, 6; cf. id. 21, 16, 11; 30, 8, 4:praetor,
Capitol. Ver. 8.— Adv. (acc. to I.), shamefacedly, bashfully, shyly, modestly.Form vĕrēcundē, Cic. Fin. 5, 2, 6; id. Brut. 22, 87; Liv. 26, 49, 16.—* (β).Form vĕrēcundĭter, Pompon. ap. Non. 516, 23.—b.Comp.:verecundius,
Cic. de Or. 1, 37, 171; Quint. 4, 1, 13; 11, 1, 84.
См. также в других словарях:
immodicus — index excessive, exorbitant, inordinate, undue (excessive) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Liste der Gefäßpflanzen Deutschlands/Brombeere — Liste der Gefäßpflanzen Deutschlands Artenliste, sortiert nach deutschem Gattungsnamen Artengruppe Haselblattbrombeere Artengruppe Echte Brombeere Zu den Gründen für die Formenfülle der Brombeeren siehe Brombeeren Eigenartige… … Deutsch Wikipedia
excessive — ex·ces·sive adj: exceeding what is proper, necessary, or normal; specif: being out of proportion to the offense excessive bail Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
undue — un·due /ˌən dü, dyü/ adj 1: not due: not yet payable an undue bill 2: exceeding or violating propriety or fitness would impose undue hardship on the debtors such a requirement would place an undue burden on employers Merriam Webster’s … Law dictionary
exorbitant — I adjective dear, enormous, excessive, expensive, extortionate, extravagant, extreme, fabulous, greedy, gross, high priced, huge, immense, immoderate, immodicus, inordinate, intemperate, outrageous, overmuch, preposterous, uncalled for,… … Law dictionary
inordinate — I adjective crammed, exaggerated, exceeding, excessive, exorbitant, extortionate, extraordinary, extravagant, extreme, fanatical, gluttonous, great, immoderate, immoderatus, immodicus, inabstinent, intemperate, lavish, monstrous, needless,… … Law dictionary
inmódico — ► adjetivo Que no es módico: ■ cantidad inmódica de dinero; realizar un inmódico esfuerzo. SINÓNIMO excesivo inmoderado * * * inmódico, ca. (Del lat. immodĭcus). adj. Excesivo, inmoderado. * * * ► … Enciclopedia Universal
NIOBE — I. NIOBE Laconicae fons, Plin. l. 4. c. 5. II. NIOBE filia Phoronei, mater Argi et Pelasgi. Item filia Tantali, soror Pelopis, uxor autem Amphionis, Regis Thebanorum, quae cum viro suo sex filios, totidemque filias peperisset, animô elata,… … Hofmann J. Lexicon universale
ԱՆՉԱՓ — (ի, ից.) NBH 1 0224 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 10c, 11c, 12c ա. ἅμετρος, ἁμέτρητος, ἁπέραντος immensus, infinitus, immodicus, μεθ’ ὐπερβολής tantus, excellens Ոյր չիք չափ. որ ոչն չափի. անքանակ. անսահման.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
courage — Courage, quasi Cordis actio, Animus, Audacia, Fiducia, Spiritus. Le courage d un chacun se couvre d un rideau de simulation, Multis simulationum inuolucris tegitur, et quasi velis obtenditur vniuscuiusque natura. Bon courage, Bona spes, Bonus… … Thresor de la langue françoyse
desmesuré — Desmesuré, Enormis, Immodestus, Immanis, Effraenatus, Immodicus, Immensus. Estre desmesuré en toutes choses, Nihil pensi moderatique habere. Je suis desmesuré en convoitise, Intemperans sum in rei cupiditate … Thresor de la langue françoyse