-
21 caprigenus
capri-genus, a, um [ caper + gigno ]1) рождённый козой, козий ( pecus V)2) шутл. слабенький, хрупкий ( caprigenum hominum genus Pl — v. l. к capreaginus) -
22 generalis
generālis, e [ genus I \]1) принадлежащий (относящийся к) роду, родовой ( constitutio C)3) общий ( genus generale et genera specialia Sen); всеобщий (causa Sen, Q) -
23 genu
(в поэзии тж. ū), ūs n.1) коленоfine genus O — до коленad genua alicui (или genibus alicujus) procumbere (advolvi) Pt, T etc. — припадать к чьим-л. коленямg. ponere (submittere) Sen, O, QC — преклонить колено2) узел (на стебле) PM -
24 species
speciēs, ēī f. (арх. gen. specie и specii; gen. pl. specierum и dat. /abl. speciebus— тк. поздн.) [ specio ]2) взгляд, взор ( speciem aliquo vertere Lcr)primā specie C, QC — с первого взгляда3) вид, внешность, наружность, образ ( horribilis Cs)4) видение, явление, призрак ( nocturna L)s. quietis O — сновидение5) изображение, статуя (s. Jovis C)6) красота, прелесть (caeli C; armorum, vaccae O; s. in dicendo C); блеск, сверкание (s. candorque caeli C); величие (s. dignitasque C); пышность ( triumphi L)7) внушительность, важность ( consulis C)8) видимость, призрачность(sub) specie QC, C, L или per (in) speciem C, Cs, L — под видом, для вида, якобыspeciem alicujus praebere Cs, L, QC (habere, prae se ferre C) — казаться кем-л.ad speciem C, Ap — с виду, на вид, но тж.— как и specie tenus Amm — по видимости, мнимоin speciem alicujus rei O — наподобие чего-л.specie alicujus rei C, L etc. — под предлогом чего-л.9) представление, понятие, идея (s. boni viri C)Aristoteles primus species (pl.) labefactavit C — Аристотель первый поколебал теорию идей (Платона)10) идеал, образец (eloquentiae C; libertatis Nep)11) вид, разновидность (unum genus est possidendi, species infinitae Dig)primum illud genus quaerimus, ex quo ceterae species suspensae sunt Sen — мы ищем тот первичный род, к которому относятся прочие виды13) товарная статья (плоды, хлеб и пр.) (s. vetustate corrupta CJ); статья в описи, отдельный предмет (res per speciem enumeratae Dig; species auri vel argenti Dig)14) специя, приправа, пряность (species superficiem, cui opponuntur, exulcerant Macr) -
25 universus
ūniversus, a, um [ unus + versus ]1) весь, целый, взятый в совокупности (vita C; triduum Ter; genus hominum C); pl. все в совокупности (non unus aut alter miles, sed universi milites L)omnes universi Pl etc. — все вместе2) общий, всеобщий ( odium C)de re universā tractare C — говорить о чём-л. вообще (в общем) или в целомpugna universa L — всеобщее или решительное сражениеuniversum genus C — общее положение, всеобщий принцип -
26 Amor omnibus idem
Любовь у всех одна и та же.Вергилий, "Георгики", III, 242-244:Ómn(e) adeó genus ín terrís hominúmque, ferárumqu(e),Ét genus áequoreúm, pecudés, pictáeque volúcres.In furiás ignémque ruúnt: amor ómnibus ídem.Так-то всяческий род на земле, и люди, и звери,И обитатели вод, и скотина и пестрые птицыВ буйство впадают и в жар; любовь для всех них едина.(Перевод С. Шервинского)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Amor omnibus idem
-
27 certus
известный, а) определенный: certa s. certi stipulatio, стипуляция, предмет, которой точно определен (1. 68. 74 D. 45, 1. 1. 118 § 2 eod.); также certus s. cerli contractus (1. 1 § 6 D. 13, 5. 1. 18 pr. D. 46, 4);certum condicere, petere, certi condictio (1. 6 D. 12, 1. 1. 9 eod. 1. 1 D. 13, 3);
c. summae debitor dictus (1. 5 D. 18, 4);
c. summa compromissa (1. 28 D. 4, 8);
c. nummos stipulari (1. 37 D. 45, 1);
c. corpus in stipulationem deducere, legare, etc. (1. 10 D. 46, 4. 1. 26 § 1. 1. 47 § 1 D. 30. 1. 10 D. 34, 2);
c. quantitatem legare, debere (1. 3 § 6 D. 33, 1. 1. 18 § 4 D. 33, 7);
speciem relinquere (1. 34 § 5 D. 30);
c. partem heredit. legare (1. 8 § 5 D. 31);
c. pondus, genus argenti legare (1. 1 § 1 D. 34, 2);
penus c. cum vasis c. legata (1. 2 D. 33, 9);
c. hominem emere, debere (1. 17 D. 40, 12. 1. 23 D. 45, 1);
c. pretium habere (1. 7 § 2 D. 18, 1);
c. pars fundi, часть физическая, прот. идеальной, pars pro indiviso (1. 25 D. 7, 4. 1. 6. D. 8, 1);
c. locus прот. "pro ihdiviso portio fundi" (1. 1 D. 21, 2);
c. loco (в определенном месте, напр. исполнить обязательство) dari oportere, dare promittere, sese soluturum obligare (rubr. D. 13, 4. tit. C. 3, 18);
c. loco vel tempore reddere commodatum (l. 5 pr. D. 13, 6);
ad c. usum. с. temporibus uti aliqua re (1. 25 D. 15, 1);
c. tempus прот. infinitum (1. 91 D. 35, 1);
dies certa, veluti Calendis Januariis centesimis (1. 21 pr. D. 36, 2);
c. aetas (1. 23 § 3 D. 40, 5);
c. personae прот. incertae, omnes, genus personarum (1. 21 § 1 D. 4, 6. 1. 4 D. 34, 5. 1. 39 pr. D. 35, 1. 1. 220 pr. D. 50, 16);
certi прот. omnes (1. 8 pr. D. 10, 3);
c. familia (urbana aut rustica) прот. universa (1. 65 pr D. 31);
ex c. uxore natum scribere heredem (1. 28 § 2 D. 28, 2);
c. procurator (1. 2 D. 3, 3);
tutor cert. rerum vel causarum (1. 12 D. 26, 2);
c. conditione muneribus se adstringere (1. 2 pr. D. 50, 6);
c. lege donare (1. 22 C. 8, 54), in arbitrum compromissum, ut с. sententiam (решение, постановленное сторонами) diceret (1. 19 pr. D. 4, 8);
certae solennesque actiones, иски, предъявленные в точно определенных, торжественных формулах (1. 2 § 6 D. 1, 2); с. condemnatio (1. 59 § 2 D. 42, 1);
certum confiteri (1. 6 pr. D. 42, 2);
certam continuamque possessionem habere, о вещных, сельских сервитутах (1. 14 pr. D. 8, 1);
b) истинный, верный, несомненный: certo certius est (1. 17 pr. D. 26, 2. 1. 38 § 5 D. 45, 1. 1. 28 § 5 D. 5, 1);
res c. et indubitata (1. 1 D. 2, 15);
vera et e. scientia (1. 76 D. 50, 17);
c. jure utimur (1. 10 § 1 D. 2, 11. 1. 49 pr. D. 30);
certi, certissimi juris esse (1. 37 § 1 D. 4, 4. 1. 2 C. 4, 8);
c. status esse (1. 2 § 3 D. 38, 7);
mater semper certa est, etiamsi vulgo conceperit (1. 5 D. 2, 4);
certe (adv.), верно, без сомнения (1. 52 § 2 D. 9, 2); по крайней мере (1. 6 § 12. 1. 8 pr. 1. 38 D. 3, 5. 1. 29 § 1 D. 21, 2); с) не сомневаться в чем, наверно рассчитывать на что, qui agit, certus esse debet etc. (1. 42 D. 50, 17);
certus accusationis (1. 14 D. 37, 1);
certiorem facere aliquem, извещать (1. 1 § 1 D. 21, 1. 1. 16 § 4 D. 26, 2);
d) быть осторожным: certius et modestius esse (1. 14 § 3 D. 23, 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > certus
-
28 abruptus
1. a, umpart. pf. к abrumpo2. adj.1) крутой, обрывистый, отвесный (ripa, saxa T)locus abruptus L — обрыв2) стремительный ( torrentes Fl)4) резкий, пылкий ( ingenium Sil)5) решительный, упорный, своенравный ( contumacia T)6) отрывочный, несвязный ( sermonis genus Q)7) короткий, непродолжительный (sibīlus, sc. testudinis PM) -
29 adipatus
adipātus, a, um [ adeps ]1) напитанный (приправленный) жиром, жирный ( puls LM)2) напыщенный ( dictionis genus C) -
30 adventicius
adventīcius, a, um [ advenio ]1) приходящий извне, внешний2) пришлый, посторонний, чуждый ( doctrina C): перелётный ( genus avium Vr); привозной ( merces Amm)3) непредвиденный, случайный ( lucrum Dig)fructus a. L — случайная прибыльex adventicio Sen, Dig — нежданно-негаданно или случайно4) справляемый в честь чьего-л. прибытия ( cena Su) -
31 aenigma
atis n. (греч.)1) загадка (quae Graeci dicunt «aenigmata», hoc genus quidam ex nostris veteribus «scirpos» appellaverunt AG)2) загадочность ( sommorum aenigmata C); неясный намёк, тёмное иносказание (ae., non res aperta Pt) -
32 aequabilis
aequābilis, e [ aequo ]1) равный, одинаковый ( opes Pl); однородный, однообразный, ровный ( genus orationis C)partitio ae. C — разделение на равные части2) равномерный (motus, satio C)3) справедливый, беспристрастный ( jus C)4) ровный в обращении ( in suos T) -
33 aerius
āerius, a, um [ aer ]1) находящийся в воздухе, летающий по воздуху ( animantium genus C); воздушныйaēriae domūs H — небеса2) высоко поднимающийся, весьма высокий (mons, ulmus V; cupressus Ctl); упирающийся в небо (Alpes V, O); длинный ( cornua O)3) небесный, падающий с неба ( mel V); доходящий до неба ( clamor St); небесного цвета ( vestis Vlg)4) пустой, тщетный ( spes Eccl) -
34 agrestis
I e [ ager ]1) полевой ( mus H); дикий ( columbae Vr); дикорастущий ( ponia V)3) необразованный, некультурный, неучёный ( genus hominum Sl)4) свирепый (vultus O; dominas C)5) простой ( cibus Just)6) грубый (vox C; sermo L)II agrestis, is (gen. pl. um) m.1) поселянин, крестьянин Sl, C, H, T2) необразованный, неучёный человек (non modo docti, sed etiam agrestes C) -
35 algensis
algēnsis, e [ alga ]питающийся водорослями, морской травой ( genus purpurarum PM) -
36 amplus
a, um1) обширный, широкий, просторный, крупный, большой (domus C; corpus Su; capra Vr)2) значительный ( pecunia C); обильный ( epulae Cs); многочисленный (copiae Cs; exercitus Su)4) важный ( occasio C); острый, серьёзный ( morbus Ter)5) громкий, звучный (clamor, sonus Just)6) тяжёлый, суровый ( poena Prp)aliquid sibi amplum reri L или putare C — считать что-л. честью для себя (быть польщённым чём-л.)8) знатный, именитый, уважаемый ( familia C)amplissimus C etc. — высший, высокий ( титул высших учреждений и чиновников)amplissimus ordo PJ — высшее звание (= сенатора)amplissimus honor C — высший пост (= консула)9) высокий, возвышенный ( genus dicendi C)10) весьма красноречивый ( orator C) -
37 animadversio
ōnis f. [ animadverto ]1) внимание, внимательность, сосредоточение внимания, тж. изучение, наблюдениеnotatio naturae et a. pepĕrit artem C — изучение и наблюдение природы породило наукуexcitare animadversionem, ut (ne) C — обратить внимание (иметь наблюдение), чтобы (не)2) замечание, взыскание, порицание, выговор, тж. назначение кары ( genus animadversionis C); наказание (censoria C; militaris AG; a. vitiorum C)a. capitalis( capitis) Su, Dig — смертная казнь -
38 antiquus
antīquus, a, um [ ante III ]1) прежний, былой, давнишний (tempus Cs; vulnus O); древний, старинный (genus Nep; mos Ter); старый, многолетний (quercus Su; socius C; amicus O); старый, состарившийся ( ruga in antiquā fronte O); прошлый ( hiems O)2) в compar. старший (Scipio Africanus Antiquior AG)3) простой, честный, искренний (homines C; mores Pl; cives antiquā virtute Ter)4) тк. в compar. и superl. более важный, более значительный, более достойный (quod honestius, id mini est antiquius C)antiquior ei fuit Laus et gloria, quam regnum C — хвала и слава были для него ценнее царской власти -
39 aquigenus
aqui-genus, a, um -
40 araneus
I arāneus ī m. Lcr, Sen = aranea II arāneus, a, um [ aranea ]паучий (texta, genus PM)a. mus Col, PM предпол. — землеройка
См. также в других словарях:
Genus — Ge nus (j[=e] n[u^]s), n.; pl. {Genera}. [L., birth, race, kind, sort; akin to Gr. ?. See {Gender}, and cf. {Benign}.] [1913 Webster] 1. (Logic) A class of objects divided into several subordinate species; a class more extensive than a species; a … The Collaborative International Dictionary of English
Genus — Sn Geschlecht, Art, Gattung per. Wortschatz fach. (17. Jh.) Entlehnung. Im Neuhochdeutschen entlehnt aus l. genus ( eris) Geschlecht, Art , einer Ableitung aus l. gignere hervorbringen . In der Bedeutung grammatisches Geschlecht Lehnbedeutung aus … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Genus — »Art, Gattung; grammatisches Geschlecht«: Das Fremdwort ist eine nhd. Entlehnung aus lat. genus »Geschlecht; Gesamtheit der Nachkommenschaft; Art, Gattung«, das identisch ist mit griech. génos. Beide sind Nominalbildungen zu dem idg. Verbalstamm… … Das Herkunftswörterbuch
genus — (pl. genera), 1550s as a term of logic, kind or class of things (biological sense dates from c.1600), from L. genus (gen. generis) race, stock, kind; family, birth, descent, origin, cognate with Gk. genos race, kind, and gonos birth, offspring,… … Etymology dictionary
genus — (izg. gȅnus) m DEFINICIJA lingv. nadređeni pojam, v. nadređen ETIMOLOGIJA lat … Hrvatski jezični portal
genus — [jē′nəs] n. pl. genera [jen′ər ə] or genuses [L, birth, origin, race, species, kind < IE base * ĝen , to beget, produce > L gignere, to beget, gens, clan, Gr genos, race, gignesthai, to be born, Ger kind, child, OE (ge)cynd, KIND, cennan,… … English World dictionary
Genus — (лат.) род. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 … Философская энциклопедия
genus — См. Род (Источник: «Словарь терминов микробиологии») … Словарь микробиологии
genus — genus. См. род. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) … Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.
Genus — (lat.), 1) Geschlecht, Gattung; Art u. Weise; 2) (Grammat.), das theils durch die Bedeutung, theils durch die Endung bedingte Geschlecht ist dreifach: Masculinum, männliches, Femininum, weibliches, u. Neutrum. keines von beiden od. sächliches… … Pierer's Universal-Lexikon
Genus — (lat., Mehrzahl Genera), Geschlecht, in der Zoologie, Botanik und Mineralogie soviel wie Gattung (s.d.). – In der Grammatik ist das G. oder Geschlecht der Substantiva ein dreifaches: G. masculinum, männliches, G. femininum, weibliches, G. neutrum … Meyers Großes Konversations-Lexikon