-
1 finisz
m (G finiszu) 1. Sport (wyścigu, biegu) home straight GB, home stretch US, finish- finisz biegu na 800 metrów the 800 metres finish- na finiszu nikt nie był w stanie dotrzymać mu kroku nobody could keep up with him on the home straight- najlepszym finiszem popisał się obrońca tytułu the former champion had the best finish of all- rozpoczął długi samotny finisz he started the long lonely finish- punktowane finisze sprint stages2. pot. (zakończenie) final stages pl, home straight GB przen., home stretch US przen.- budowa fabryki jest już na finiszu the completion of the construction of the factory is in sight- ciekawe, jaki będzie finisz tej sprawy I wonder how the matter is going to end- finisz transakcji okazał się pomyślny dla obu stron the deal turned out to be beneficial for both parties- □ lotny finisz Sport sprint (stage)* * *-u; -e; gen pl; -ów; m; SPORT* * *miGen.pl. -ów l. -y2. pot. (= koniec) end.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > finisz
-
2 finisz
♂, Р. \finiszu финиш;lotny \finisz спорт. промежуточный финиш
* * *м, Р finiszuфи́нишlotny finisz — спорт. промежу́точный фи́ниш
-
3 finisz
-
4 finisz
-
5 Finisz
[фініш]mфініш sport. -
6 finisz
ч фініш -
7 finisz
1 kayarian2 tapos3 tapusin4 wakas -
8 finisz|ować
impf vi 1. Sport [zawodnik] to finish, to sprint 2. pot. (kończyć) to complete (z czymś sth)- już finiszują z remontem mieszkania they’re finishing (up) the redecoration of their flat- budowa mostu już finiszuje the construction of the bridge is in the final stagesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > finisz|ować
-
9 lotny finisz
промежу́точный фи́ниш -
10 ostry finisz
спорт. стреми́тельный фи́ниш -
11 finiszować finisz·ować
-uję, -ujeszvi[peleton, bieg] to put on a spurt (in a race) -
12 Endspurt
finisz -
13 фініш
finiszч.finisz, meta спорт. -
14 finish
['fɪnɪʃ] 1. n( end) koniec m, zakończenie nt; (SPORT) końcówka f, finisz m; ( polish etc) wykończenie nt2. vt 3. vito finish doing sth — kończyć (skończyć perf) coś robić
to finish third — zająć ( perf) trzecie miejsce
a close finish — zacięty finisz, zacięta końcówka
Phrasal Verbs:* * *['finiʃ] 1. verb1) (to bring or come to an end: She's finished her work; The music finished.) skończyć2) (to use, eat, drink etc the last of: Have you finished your tea?) skończyć2. noun1) (the last touch (of paint, polish etc) that makes the work perfect: The wood has a beautiful finish.) wykończenie2) (the last part (of a race etc): It was a close finish.) finisz•- finished- finish off
- finish up -
15 lotny
прил.• газообразный• легкий• летучий* * *1) (łatwo zmieniający się w gaz) летучий, улетучивающийся2) lotny (o piasku) сыпучий (о песке)3) lotny (szybki, ruchomy) летучий (быстрый, передвигающийся)4) lotny (umożliwiający latanie) летательный5) lotny (unoszący się w powietrzu) летучий, летящий6) fiz. lotny (o stanie) физ. газообразный (о состоянии)7) przen. lotny (bystry) живой, находчивый8) sport. lotny (o starcie) спорт. с хода (о старте)9) sport. row. lotny (o finiszu) спорт. вел. промежуточный (о финише)latający лётный (летающий)związany z lotnictwem, lotem, pilotem лётный (связанный с авиацией, полётом, лётчиком)* * *lotn|y\lotnyi, \lotnyiejszy 1. летучий, улетучивающийся;stan \lotny газообразное состояние;
2. летучий; быстрый;\lotnye piaski сыпучие пески;
3. лётный;dni \lotnye лётная погода;
4. перен. живой, находчивый;\lotny umysł живой ум; ● \lotny finisz промежуточный финиш;
\lotnye oddziały летучие отряды+4. bystry, pojętny
* * *lotni, lotniejszy1) лету́чий, улету́чивающийсяstan lotny — газообра́зное состоя́ние
2) лету́чий; бы́стрыйlotne piaski — сыпу́чие пески́
3) лётныйdni lotne — лётная пого́да
4) перен. живо́й, нахо́дчивыйlotny umysł — живо́й ум
•- lotne oddziałySyn: -
16 ostry
прил.• высокий• горячий• грубый• едкий• жесткий• жестокий• затруднительный• интенсивный• крепкий• крикливый• крутой• лютый• мучительный• насильственный• неистовый• неприятный• остроконечный• острый• отчетливый• пикантный• пронзительный• проницательный• пряный• резкий• свирепый• сильный• строгий• суровый• твердый• трудный• шероховатый• язвительный* * *ostr|y1. острый;\ostry nóż острый нож; \ostryе potrawy острые блюда; \ostry wzrok острое зрение;
2. резкий;\ostry ból резкая боль; \ostry dźwięk резкий (пронзительный) звук; \ostry mróz трескучий мороз; \ostry protest (sprzeciw) резкий (категорический) протест; \ostryа walka ожесточённая борьба;
3. крутой;\ostry zakręt drogi крутой поворот дороги;
4. строгий, суровый;\ostryа nagana строгий выговор;
5. резкий, отчётливый, чёткий;\ostry obraz отчётливое изображение;
6. шершавый; колючий;\ostrya trawa колючая трава;
7. воен. боевой;\ostryе naboje боевые патроны; \ostrye pogotowie боевая тревога; ● \ostrye spięcie горячая схватка; kąt \ostry мат. острый угол;
\ostry finisz спорт. стремительный финиш+3. spadzisty 4. surowy 5. wyrazisty 6. chropawy, kłujący 7. bojowy
* * *1) о́стрыйostry nóż — о́стрый нож
ostre potrawy — о́стрые блю́да
ostry wzrok — о́строе зре́ние
2) ре́зкийostry ból — ре́зкая боль
ostry dźwięk — ре́зкий (пронзи́тельный) звук
ostry mróz — треску́чий моро́з
ostry protest (sprzeciw) — ре́зкий (категори́ческий) проте́ст
ostra walka — ожесточённая борьба́
3) круто́йostry zakręt drogi — круто́й поворо́т доро́ги
4) стро́гий, суро́выйostra nagana — стро́гий вы́говор
5) ре́зкий, отчётливый, чёткийostry obraz — отчётливое изображе́ние
6) шерша́вый; колю́чийostra trawa — колю́чая трава́
7) воен. боево́йostre naboje — боевы́е патро́ны
ostre pogotowie — боева́я трево́га
•- kąt ostry
- ostry finiszSyn: -
17 Spurt
-
18 lotny
volatile; ( bystry) nimble* * *a.1. chem., fiz. volatile, gaseous.2. (= zwiewny) light, airy.3. (= ruchliwy) mobile; lotny piasek quicksand; lotny oddział policji flying police squad; lotny finisz sport flying finish.5. (= inteligentny) clever, sharp.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > lotny
-
19 финиш
сущ.• bramka• cel• dokończenie• gol• meta• wykończenie* * *finisz, końcówka спорт., meta -
20 Endspurt
m -(e)s, -esport. finisz m
- 1
- 2
См. также в других словарях:
finisz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów || y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} końcowy odcinek biegu, wyścigu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Atakować na finiszu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
finisz — m II, D. u; lm M. e, D. ów ( y) 1. sport. «końcowy odcinek wyścigu» Wziąć kogoś na finiszu. ∆ Lotny finisz «z góry wyznaczony punkt na trasie wyścigu, gdzie zawodnik, przebywający go jako pierwszy zdobywa punkty lub nagrodę» 2. sport. «końcowa,… … Słownik języka polskiego
dobieg — m III, D. u, N. dobieggiem, blm 1. «kończenie biegu, dobieganie do celu, do mety; finisz» Jednoczesny dobieg zawodników. 2. lotn. «posuwanie się samolotu na podwoziu od chwili dotknięcia kołami ziemi do zatrzymania się» … Słownik języka polskiego
finiszowy — przym. od finisz (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Finiszowy wiraż. b) w zn. 2: Prędkość finiszowa … Słownik języka polskiego
końcówka — ż III, CMs. końcówkawce; lm D. końcówkawek 1. «koniec, zakończenie czegoś; resztka, pozostałość» Końcówka materiału. Końcówka pensji. 2. elektr. «element przewodzący umocowany na końcu przewodu, służący do jego przyłączania» 3. jęz. «końcowy… … Słownik języka polskiego
lotny — lotnyni, lotnyniejszy 1. «gazowy, mający postać gazową, łatwo przechodzący w stan gazowy» Lotna substancja oleista. Substancja, ciało w stanie lotnym. 2. «łatwo się wzbijający, unoszący, rozchodzący się w powietrzu; zwiewny, powiewny, lekki»… … Słownik języka polskiego
dobieg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} końcowa, decydująca część biegu, wyścigu; dobieganie do mety, finisz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wziął go dopiero na dobiegu. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
finiszowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. finisz: Finiszowe przyspieszenie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. końca; lm D. końców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, w którym coś się kończy; punkt, linia lub płaszczyzna stanowiąca granicę, ramę czegoś; brzeg, czubek, kraj, kraniec … Langenscheidt Polski wyjaśnień
końcówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. końcówkawce; lm D. końcówkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} końcowa część czegoś, zakończenie; pozostałość, reszta z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Końcówka filmu, długopisu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadbiegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nadbiegaćam, nadbiegaća, nadbiegaćają {{/stl 8}}– nadbiec {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 22}}nadbiegnąć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IVc b, nadbiegaćbiegnę, nadbiegaćbiegnie, nadbiegaćbiegnij, nadbiegaćbiegł,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień