-
1 zakończenie
(pracy, współpracy) end; ( opowiadania) ending; ( wypracowania) conclusionna zakończenie — in closing lub conclusion
* * *n.1. (= koniec) (powieści, opowiadania) ending.2. ( pracy) end; (wypracowania, referatu) conclusion; szczęśliwe zakończenie happy ending; zakończenie nerwowe anat. nerve ending, end-foot; na zakończenie in conclusion, in closing.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakończenie
-
2 zakończenie
сущ.• вывод• завершение• заключение• закрытие• исход• итог• конец• окончание• прекращение• развязка• результат• решение• увенчание• цель* * *zakończeni|e☼ 1. окончание, заключение;na \zakończenie в заключение;
2. конец ♂; окончание (како-го-л. предмета);\zakończenie ołówka конец карандаша; \zakończeniea włókien nerwowych окончания нервных волокон
* * *c1) оконча́ние, заключе́ниеna zakończenie — в заключе́ние
2) коне́ц m; оконча́ние (какого-л. предмета)zakończenie ołówka — коне́ц карандаша́
zakończenia włókien nerwowych — оконча́ния не́рвных воло́кон
-
3 zakończenie
zakończenie n (-a) Beendigung f; filmu, książki Schluss m, Ende n; sprawy Ausgang m; rozprawki Schluss m; przedmiotu Spitze f, Ende n; nerwu Ende n;na zakończenie zum Schluss -
4 zakończenie
zakończenie [zakɔj̃nʧ̑ɛɲɛ] ntpracy, współpracy Beendung f, Beendigung f; opowiadania Ende nt, Ausgang m; wypracowania Abschluss mna \zakończenie zum Abschluss, abschließend -
5 zakończenie
-
6 zakończenie
• termination• terminatorSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > zakończenie
-
7 zakończenie
• termination• terminator -
8 zakończenie
1. aboutissement2. achèvement3. bout4. clôture5. conclusion6. dénouement7. fin8. terminaison9. épilogue -
9 zakończenie
1 clabhsúr 2 críoch 3 deireadh 4 géilleadh 5 téarmach -
10 zakończenie
fund -
11 zakończenie
nihayet; son -
12 zakończenie
[законьченє]fкінчик, закінчення -
13 zakończenie
c1. закінчення, завершення;2. кінець -
14 zakończenie
azaq, baş, oç, soñ, betü, çik -
15 zakończenie
1 Dulo2 hangganan3 katapusán4 paghanggá5 pagkalutas6 pagkatapos7 pagkautas8 paglilikat9 tumapos10 wakás -
16 zakończenie
ahyr; aýak; aýaklamak; dynmak; goşulma; gutarmak; gutaryş; karar; netije; paýawlamak; pelle; pellehana; polýus; tamamlamak; uç -
17 zakończenie
conclusión -
18 zakończenie
1) συμπέρασμα2) τέλος -
19 zakończenie
اتام ; اختتام ; استنتاج ; انتها ; انام ; پايان ; تكميل ; خاته ; فرجام ; نتيجهواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > zakończenie
-
20 zakończenie anormalne
• abnormal terminationSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > zakończenie anormalne
См. также в других словарях:
zakończenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zakończyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zakończenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zakończenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} końcowy fragment czegoś :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakończenie — n I 1. rzecz. od zakończyć. 2. lm D. zakończenieeń «ostatnia, końcowa część czegoś; koniec» Zakończenie powieści, opowiadania. Szczęśliwe zakończenie przygody. ∆ anat. Zakończenia nerwowe «końcowe części komórek nerwowych, za pomocą których… … Słownik języka polskiego
na zakończenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 7}} na końcu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na zakończenie koncertu zaśpiewał swój największy przebój. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziobek — m III, D. dziobekbka, N. dziobekbkiem; lm M. dziobekbki 1. «mały dziób ptasi» Pisklęta otwierały dziobki. przen. żart. «buzia, usta» 2. «lejkowate zakończenie dzbanka, dzbanuszka, czajnika itp. naczyń, przez które leje się płyn» 3. «ostre… … Słownik języka polskiego
grot — I m IV, D. u, Ms. grocie; lm M. y 1. «ostre zakończenie (ostrze) różnych rodzajów broni drzewcowej: włóczni, kopii, dzidy, lancy oraz strzały; także cała strzała» Ostry, stalowy grot. 2. łow. «zakończenie odnogi poroża kozła sarny skierowane ku… … Słownik języka polskiego
koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… … Słownik języka polskiego
końcówka — ż III, CMs. końcówkawce; lm D. końcówkawek 1. «koniec, zakończenie czegoś; resztka, pozostałość» Końcówka materiału. Końcówka pensji. 2. elektr. «element przewodzący umocowany na końcu przewodu, służący do jego przyłączania» 3. jęz. «końcowy… … Słownik języka polskiego
kończyć — ndk VIb, kończyćczę, kończyćczysz, kończ, kończyćczył, kończyćczony 1. «doprowadzać coś (jakąś czynność) do końca, robić coś na zakończenie; stanowić zakończenie czegoś» Kończyć rozmowę, pracę. Kończyć papierosa. Kończyć książkę, list. Kończyć… … Słownik języka polskiego
palec — m II, D. paleclca; lm M. paleclce, D. paleclców 1. «jeden z pięciu członków stanowiących zakończenie ręki lub stopy człowieka; także zakończenie kończyn u zwierząt i ptaków» a) «palec u ręki» Duży, serdeczny palec. Mały palec. Wskazujący palec.… … Słownik języka polskiego
końcówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. końcówkawce; lm D. końcówkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} końcowa część czegoś, zakończenie; pozostałość, reszta z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Końcówka filmu, długopisu,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Live at Wembley (Бейонсе) — Live at Wembley DVD сборник Бейонсе Дата выпуска 26 апреля 2004 … Википедия