-
1 fugō
fugō āvī, ātus, āre [fuga], to cause to flee, put to flight, drive off, chase away, rout, discomfit: homines inermos armis: hostīs, S.: fugato omni equitatu, Cs.: fugatis equitibus, S.: Indoctum doctumque fugat recitator, H.: astra Phoebus, H.: audacem fugat hoc poëtam, Quod, etc., H.: fugat hoc (telum), facit illud amorem, etc., O.: nisi me mea Musa fugasset, banished, O.: Saturno rege fugato, exiled, Tb.* * *fugare, fugavi, fugatus Vput to flight, rout; chase away; drive into exile -
2 fugo
fŭgo, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to cause to flee, to put to flight, drive or chase away, to rout, discomfit (rare but class.):qui homines inermes armis, viris, terrore repulerit, fugarit, averterit,
Cic. Caecin. 12, 33; cf.:fugatus, pulsus,
id. ib. 11, 31;23, 64: Latini ad Veserim fusi et fugati,
id. Off. 3, 31, 112:hostes (with fundere),
Sall. J. 21, 2; 58, 3; Vell. 46 fin.; cf.:fugato omni equitatu,
Caes. B. G. 7, 68, 1:fugatis equitibus,
Sall. J. 101, 10:fugato duce altero,
Hirt. B. G. 8, 36, 1:Hannibalem Lares Romanā sede fugantes,
Prop. 3, 3 (4, 2), 11:indoctum doctumque fugat recitator acerbus,
Hor. A. P. 474:nisi me mea Musa fugasset,
had not sent me into exile, Ov. P. 3, 5, 21; cf.:longe fugati conspectu ex hominum,
Lucr. 3, 48:dum rediens fugat astra Phoebus,
Hor. C. 3, 21, 24:fugatis tenebris,
id. ib. 4, 4, 39:(flammas) a classe,
Ov. M. 13, 8:maculas ore,
id. Med. Fac. 78:fugat e templis oculos Bona diva virorum,
id. A. A. 3, 637: tela sonante fugat nervo, lets fly, discharges, Sil. 2, 91:saepe etiam audacem fugat hoc terretque poëtam, Quod, etc.,
Hor. Ep. 2, 1, 182; cf.:id quidem multos a proposito studendi fugat,
Quint. 2, 2, 7:fugat hoc (telum), facit illud amorem, etc.,
Ov. M. 1, 469 sq.:nostro de corde fugabitur ardor,
id. ib. 9, 502.— Trop.:Martia cui somnos classica pulsa fugent,
Tib. 1, 1, 4. -
3 fugo
to put to flight, chase away, drive into exile, pursue. -
4 fugātus
fugātus P. of fugo. -
5 defugo
dē-fŭgo, āre, v. a., to drive away, remove:capillos,
Theod. Prisc. 1, 4. -
6 devinco
dē-vinco, vīci, victum, 3, v. a., to conquer completely, overcome, subdue.I.Prop. (class.;II.for syn. cf.: vinco, supero, fundo, fugo, profligo, subigo, subicio, domo): Galliam Germaniamque,
Caes. B. C. 3, 87; id. B. G. 7, 34; Hirt. ib. 8, 46:devincere et capere Capuam,
Cic. Agr. 2, 33, 90:Poenos classe,
id. de Sen. 13, 44; cf.:Crotoniatas maximo proelio,
id. N. D. 2, 2:Sabaeae reges,
Hor. Od. 1, 29, 3:serpentem,
Ov. H. 6, 37:flumina,
Stat. S. 5, 5, 63 et saep.—With ut and subj.:Catonis sententia devicit, ut in decreto perstaretur,
Liv. Epit. 49.— Poet.:devicta bella,
victoriously concluded, Verg. A. 10, 370.—Trop.:hominum consilia,
Plaut. Ps. 2, 3, 12:bonum publicum privatā gratiā devictum,
sacrificed to, Sall. J. 25, 3. -
7 diffugo
dif-fŭgo, āvi, 1, v. a., to put to flight, scatter:nebulis diffugatis,
August. in Psa. 41, 10: episcopos, Marcel. Com. Chron. An. 484. -
8 domo
dŏmo, ui, ĭtum (also dŏmāvi, Poëta ap. Charis. p. 252 P.; cf. Flor. 3, 22, 6:I.domata,
Petr. 74, 14), 1, v. a. [Sanscr. root dam-, dām - yāmi, to be tame; Gr. damnêi, damar, damalês, dmôs; Germ. zähmen; Eng. tame], to tame, to break (class.; for syn. cf.: vinco, supero, devinco, fundo, fugo, profligo, subigo, subicio).Lit.:II.boves,
Varr. R. R. 1, 20, 2; Plaut. Pers. 2, 3, 7; 13; cf. poet.: vim taurorum, Enn. ap. Charis. p. 252 P. (Trag. v. 315 ed. Vahl.):et condocefacere feras beluas,
Cic. N. D. 2, 64, 161; cf. id. Rep. 2, 40; id. Off. 2, 4, 14; Plaut. Truc. 2, 2, 64:pecus,
Sall. J. 75, 4:vitulos,
Verg. G. 3, 164:elephantos,
Plin. 8, 8, 8, § 25 et saep.:asinum ad aliquid,
Varr. R. R. 2, 6, 4; cf.:boves aratro,
Col. 6, 22, 1; so,trop., linguam,
Vulg. Jac. 3, 8.—Transf., to subdue, vanquish, overcome, conquer:quas nationes nemo umquam fuit, quin frangi domarique cuperet,
Cic. Prov. Cons. 13 fin.; so id. ib. § 32; id. Font. 1, 2; Liv. 7, 32; Tac. Agr. 13; Hor. C. 1, 12, 54; 2, 12, 6 ct saep.; cf. poet.: hostis vino domiti somnoque sepulti, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. 291 ed. Vahl.): quae te cumque domat Venus. Hor. C. 1, 27, 14:acrior illum Cura domat,
Verg. G. 3, 539:illos longa domant inopi jejunia victu,
Ov. M. 1, 312:terram rastris,
Verg. A. 9, 608:ferrum igne,
Plin. 36, 27, 68, § 200; cf.:plurima sulphure,
id. 35, 15, 50, § 174:vim fluminis,
Liv. 21, 30; cf.:impetus fluminum,
Plin. 36, 1, 1, § 1.— Poet.: uvam prelo, 1. e. to press, Hor C. 1, 20, 9 partem tergoris ferventibus undis, i e. to boil soft, Ov. M. 8, 651:impexos crines certo ordine,
Stat. Achill. 1, 328:domitos habere oculos et manus,
Plaut. Mil. 2, 6, 81; cf.:domitas habere libidines, coercere omnes cupiditates,
Cic. de Or. 1, 43 fin.:virtus omnia domuerat,
Sall. C. 7, 5; cf.:horrida verba,
Tib. 1, 5, 6:avidum spiritum,
Hor. C. 2, 2, 9:invidiam,
id. Ep. 2, 1, 12:iracundias,
Plin. 37, 10, 54, § 144 et saep. -
9 effugo
ef-fŭgo, āvi, ātum, 1, v. a., to put to flight (late Lat.), Hier. Ep. 18, no. 19; Vulg. Sirach, 30, 20; id. 1 Macc. 1, 56. -
10 febrifugia
febrĭfŭgĭa, ae, f. [febris + fugo], a plant, called also centaurea, the centaury, App. Herb. 35. -
11 fugator
fŭgātor, ōris, m. [fugo], he who puts to flight (post-class.):mortis,
Tert. adv. Marc. 5, 10. -
12 pello
pello, pĕpŭli, pulsum, 3 ( pluperf. pulserat, Amm. 30, 5, 19), v. a. [kindred with Gr. pallô, pelô], to beat, strike, knock any thing or at any thing; to push, drive, hurl, impel, propel.I.Lit.A.In gen. (mostly poet.;B.syn.: trudo, percutio): pueri pulsi,
Cic. Fin. 5, 18, 48:pectora pellite tonsis, Enn. ap. Fest. s. v. tonsa, p. 356 Müll. (Ann. v. 235 Vahl.): terram pede,
Lucr. 5, 1402:ter pede terram (in the tripudium),
Hor. C. 3, 18, 15:humum pedibus,
Cat. 61, 14:fores,
Ter. Ad. 4, 5, 4; 5, 3, 2:impetu venientium pulsae fores,
Tac. A. 11, 37: spumat sale rate pulsum, Enn. ap. Gell. 2, 26 (Ann. v. 378 Vahl.); cf.: unda pulsa remis, Cic. Ac. Fragm. ap. Non. 162, 30; so,vada remis,
Cat. 64, 58:(arbor) ventis pulsa,
Lucr. 5, 1096.—In partic.1.To drive out or away, to thrust or turn out, expel, banish; esp. milit., to drive back, discomfit, rout the enemy (freq. and class.; syn.: fugo, elimino, deicio); constr. with abl., with ex, rarely with de; also with ab and abl. of the place from which one is repelled or driven back, but has not entered:2.cum viri boni lapidibus e foro pellerentur,
Cic. Pis. 10, 23; so,omnes ex Galliae finibus,
Caes. B. G. 1, 31, 11; and:praesidium ex arce,
Nep. Pelop. 3 fin.:a foribus,
Plaut. Am. 1, 1, 113:istum ab Hispaniā,
Cic. Att. 10, 8, 2:patriis ab agris Pellor,
Ov. M. 14, 477; cf. Ter. Eun. 2, 1, 9:aliquem a sacris,
Ov. Ib. 624:possessores suis sedibus,
Cic. Off. 2, 22, 78:aliquem sedibus,
Sall. J. 41, 8:aliquem possessionibus,
Cic. Mil. 27, 74:aliquem civitate,
id. Par. 4, 1, 27:loco,
Liv. 10, 6:patria,
Nep. Arist. 1:aliquem regno,
Hor. S. 1, 6, 13; Just. 35, 1, 3.—Of inanim. objects:aquam de agro,
Plin. 18, 26, 62, § 230:tecta, quibus frigorum vis pelleretur,
Cic. Off. 2, 11, 13:placidam nives pectore aquam,
Tib. 1, 4, 12; 3, 5, 30:calculos e corpore,
Plin. 22, 21, 30, § 64.—Without indicating the place whence:qui armis perterritus, fugatus, pulsus est,
Cic. Caecin. 11, 31:hostes pelluntur,
Caes. B. G. 7, 62, 3; cf.:milites pulsi fugatique,
Sall. J. 74, 3:exsules tyrannorum injuriā pulsi,
driven out, banished, Liv. 34, 26, 12:Athenienses Diagoram philosophum pepulerunt,
Val. Max. 1, 1, 7 ext. — With abl. of manner:pudendis Volneribus pulsus,
Verg. A. 11, 56; cf.:si fugisset vulneratus a tergo, etc., Serv. ad loc.—Specifying the place whither: miles pellitur foras,
Ter. Eun. 5, 8, 11:in exsilium pulsus,
Cic. de Or. 2, 13, 56.—In milit. lang., to rout, put to flight, discomfit:3. 4.exercitum ejus ab Helvetiis pulsum et sub jugum missum,
Caes. B. G. 1, 7, 4:compluribus his proeliis pulsis,
id. ib. 1, 10, 5:Romanos pulsos superatosque,
id. ib. 2, 24 fin., etc.; 1, 52; Liv. 2, 50; Just. 1, 6, 13; 2, 12, 26.—Of a musical instrument, to strike the chords, play:II.nervi pulsi,
struck, Cic. Brut. 54, 199:lyra pulsa manu,
Ov. M. 10, 205; cf.:classica pulsa,
i. e. blown, Tib. 1, 1, 4.—Trop.A.In gen., to strike, touch, move, affect, impress, etc. (class.):B.totum corpus hominis et ejus omnis vultus omnesque voces, ut nervi in fidibus, ita sonant, ut a motu animi quoque sunt pulsae,
Cic. de Or. 3, 57, 216; cf.of sound: Ille canit, pulsae referunt ad sidera valles,
Verg. E. 6, 84:sonat amnis, et Asia longe Pulsa palus,
id. A. 7, 702:quemadmodum visa nos pellerent,
Cic. Ac. 2, 10, 30; cf.:visa enim ista cum acriter mentem sensumve pepulerunt,
id. ib. 2, 20, 66; id. Fin. 2, 10, 32:quod (dictum) cum animos hominum aurisque pepulisset,
id. Or. 53, 177:species utilitatis pepulit eum,
id. Off. 3, 10, 41:fit saepe, ut pellantur animi vehementius,
id. Div. 1, 36, 80:nec habet ullum ictum, quo pellat animum,
id. Fin. 2, 10, 32:nulla me ipsum privatim pepulit insignis injuria,
id. Fam. 4, 13, 2:ipsum in Hispaniā juvenem nullius forma pepulerat captivae,
Liv. 30, 14, 3:non mediocri curā Scipionis animum pepulit,
id. 30, 14, 1:pulsusque residerat ardor,
Ov. M. 7, 76:longi sermonis initium pepulisti,
you have struck the chord of a long discussion, Cic. Brut. 87, 297.—In partic.1.To drive out or away, to banish, expel:2.maestitiam ex animis,
Cic. Fin. 1, 13, 43:procul a me dolorem,
Plaut. Most. 3, 2, 27:pulsus Corde dolor,
Verg. A. 6, 382:glandt famem,
Ov. M. 14, 216; so,sitim,
Hor. C. 2, 2, 14:frigoris vim tectis,
Cic. Off. 2, 4, 13:somnum,
Sil. 7, 300;Col. poët. 10, 69: Phoebeā morbos arte,
Ov. F. 3, 827:vino curas,
Hor. C. 1, 7, 31:moram,
Ov. M. 2, 838:dolore pulsa est amentia,
id. ib. 5, 511:turpia crimina a vobis,
id. A. A. 3, 379:umbras noctis,
Cat. 63, 41:sidera,
Ov. M. 2, 530:nubila,
id. ib. 6, 690:tenebras,
id. ib. 7, 703; 15, 651.—
См. также в других словарях:
‒fugo — ‒fugo, ga. (Del lat. fŭgus, de la raíz de fugāre o fugĕre). elem. compos. Significa que ahuyenta o que huye de . Centrífugo, febrífugo … Enciclopedia Universal
-fugo — {{hw}}{{ fugo}}{{/hw}} secondo elemento 1 In alcune parole composte significa ‘che mette in fuga’: callifugo, vermifugo. 2 In alcune parole composte significa ‘che fugge da’: centrifugo; CONTR. peto … Enciclopedia di italiano
-fugo — [dal lat. fŭgus, dal tema di fugare nel sign. attivo e di fugĕre nel sign. intr.] (pl. ghi ). Secondo elemento, atono, di agg. comp. derivati dal latino o formati modernamente, col sign. di che mette in fuga, che elimina (callifugo, vermifugo ) o … Enciclopedia Italiana
-fugo — elem. de comp. Exprime a noção de fuga ou afastamento (ex.: vermífugo). ‣ Etimologia: latim fugio, ire, fugir … Dicionário da Língua Portuguesa
‒fugo — ‒fugo, ga (Del lat. fŭgus, de la raíz de fugāre o fugĕre). elem. compos. Significa que ahuyenta o que huye de . Centrífugo, febrífugo … Diccionario de la lengua española
-fugo — ► sufijo Componente de palabra procedente del lat. fugere, que significa huir, rechazar: ■ centrífugo; vermífugo. * * * fugo, a Elemento sufijo del lat. «fugĕre», huir: ‘centrífugo’. * * * ► Sufijo procedente del l. fugere, huir: centrífugo … Enciclopedia Universal
-fugo — {{#}}{{LM F42446}}{{〓}} {{[}} fugo{{]}}, {{[}} fuga{{]}} {{<}}1{{>}} Elemento compositivo sufijo que significa ‘que ahuyenta’ o ‘que hace desaparecer’: • febrífugo, vermífuga.{{○}} {{<}}2{{>}} Elemento compositivo sufijo que significa ‘que… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
Fugo Keiji — Details*Title: 富豪刑事 (Fugō Keiji) *Episodes: 10 *Genre: Mystery *Viewership rating: 12.42% *Air time: Thursday 21:00 *Broadcast network: TV Asahi *Broadcast period: January 13, 2005 to March 17, 2005 *Theme song: Ai no Memori by Oikawa Mitsuhiro… … Wikipedia
Fugo — Kugelfische Schwarzflecken Kugelfisch (Arothron nigropunctatus) Systematik Reihe … Deutsch Wikipedia
-fugo — fù·go conf. 1. che mette in fuga, combatte, elimina: callifugo, febbrifugo, vermifugo 2. che si allontana, fugge da: centrifugo, lucifugo {{line}} {{/line}} ETIMO: dal. lat. fŭgu(m), cfr. fugāre allontanare, cacciare per il valore attivo nell… … Dizionario italiano
Fugo — noun a bomb carried by a balloon In World War II the Japanese launched balloon bombs against North America • Syn: ↑balloon bomb • Hypernyms: ↑bomb … Useful english dictionary