-
21 maneō
maneō mānsī, mānsus, ēre [1 MAN-], to stay, remain, abide, tarry: mansum oportuit, T.: in loco, Cs.: ad urbem, L.: uno loco, N.: omnia excogitantur, quā re nec sine periculo maneatur, Cs.: fixus manebat, V.: hic maneri diutius non potest. — To stay, tarry, stop, abide, pass the night: apud me: in tabernaculo: sub Iove frigido, H.: extra domum patris, L.: Casilini eo die mansurus, L.: triduom hoc, T.— To remain, last, endure, continue, abide, persist: boni fidelesque mansere, S.: Manere adfinitatem hanc inter nos volo, T.: si in eo manerent, quod convenisset, abide by, Cs.: in vitā, remain alive: in sententiā, adhere to: in condicione, fulfil: in voluntate: Tu modo promissis maneas, abide by, V.: at tu dictis maneres! would thou hadst kept thy word, V.: te vocanti Duram difficilis mane, H.: maneat ergo, quod turpe sit, id numquam esse utile, be it a settled principle: mansura urbs, abiding, V.: quia nihil semper suo statu maneat: munitiones, Cs.: semper laudes (tuae) manebunt, V.: Laudo manentem (fortunam), H.: manent ingenia senibus: manere iis bellum, go on, L.— To stay for, await, expect: mansurus patruom pater est, T.: hostium adventum, L.: te domi, H.: aulaea, i. e. the end of the play, H.— To await, be about to befall, be destined to: Sed terrae graviora (pericla) manent, are in reserve, V.: cuius quidem tibi fatum manet: qui si manet exitus urbem, O.: quae (acerba) manent victos, L.: inmatura manebat Mors gnatum, V.* * *manere, mansi, mansus Vremain, stay, abide; wait for; continue, endure, last; spend the night (sexual) -
22 ōrdō
ōrdō inis, m [1 OL-], a row, line, series, order, rank: arborum derecti in quincuncem ordines: ordines caespitum, courses, Cs.: tot premit ordinibus caput, layers (of ornaments), Iu.: terno con<*> surgunt ordine remi, in three rows of oar-banks, V.: sedisti in quattuordecim ordinibus, i. e. seats of Equites: comitum longissimus ordo, Iu.—A line, rank, array: aciem ordinesque constituere: nullo ordine iter facere, Cs.: nullo ordine commutato, S.: signa atque ordines observare, keep the ranks, S.: multiplicatis in arto ordinibus, L.: nosse ordines, understand tactics, Ta.—Band, troop, company, century: viri qui ordines duxerunt, who have commanded companies: ordinem in exercitu ducere, Cs.—A captaincy, command: mihi decumum ordinem hastatum adsignavit (i. e. centurionem me decimi ordinis hastatorum fecit), L.: tribunis militum primisque ordinibus convocatis, the captains of the first companies, Cs.—An order, rank, class, degree: equester, Cs.: senatorius: in amplissimum ordinem cooptare, into the senate: magna frequentia eius ordinis, S.—A class, rank, station, condition: superioris ordinis nonnulli, Cs.: publicanorum: homo ornatissimus loco, ordine, nomine.—Fig., right order, regular succession: fatum appello ordinem seriemque causarum: mox referam me ad ordinem, return to order: eundem tenere, preserve: immutare, change: perturbare, disturb: decemviri querentes, se in ordinem cogi, i. e. were degraded to the ranks, L.: nec quo prius ordine currunt, in order, as before, O.: ordinem Rectum evagans licentia, H.—In adverb. uses, turn, order, succession, regularity: Hegioni rem enarrato omnem ordine, in detail, T.: tabulae in ordinem confectae: ordine cuncta exposuit, L.: ut quisque... ita sententiam dixit ex ordine: Septem totos ex ordine menses, in succession, V.: an recte, ordine, e re p. factum, properly: extra ordinem ad patriam defendendam vocatus, irregularly: spem, quam extra ordinem de te ipso habemus, in an extraordinary degree.* * *row, order/rank; succession; series; class; bank (oars); order (of monks) (Bee) -
23 pendeō
pendeō pependī, —, ēre [PAND-], to hang, hang down, be suspended: sagittae pendebant ab umero: pendebant molles super ora capilli, O.: telum summo clipei umbone pependit, V.: chlamydemque, ut pendeat apte, Conlocat, hang becomingly, O.: ego plectar pendens, shall be strung up and flogged, T.: pendebit fistula pinu, V.: E trabe pependit onus, O.: inter merces, be exposed for sale, Ph.: Omnia sunt hominum tenui pendentia filo, i. e. are held by a frail tenure, O.— To hang in the air, be suspended, float, hover, overhang: Nunc scopulus raucis pendet adesus aquis, O.: Hi summo in fluctu pendent, V.: Dumosā pendere procul de rupe videbo (capros), V.: olor niveis pendebat in aëre pennis, O.: litus, quod pendeat, overhangs, O.— To hang about, loiter, tarry, linger: nostro in limine, V.— To hang down, be flabby, be flaccid, be weak, have no strength: fluidos pendere lacertos, O.: Pendentes genas aspice, Iu.—Fig., to hang, rest, depend, be dependent: quoniam opes eius ex patre suo penderent, S.: ex alterius voltu ac nutu, L.: spes pendet ex fortunā: ex quo verbo tota causa pendebat: vectigalia perlevi saepe momento fortunae pendere: in sententiis omnium civium famam nostram pendere: De te pendens amicus, devoted to you, H.: ex te tota pendebat, Ct.: tyrannus, Cum quo fatum pendebat amici, Iu.—Of the attention, to hang, give close attention, be absorbed, gaze fixedly: (Dido) pendet iterum narrantis ab ore, V., O.— To be suspended, be interrupted: pendent opera interrupta, V.— To be in suspense, be uncertain, hesitate, be irresolute, be perplexed: animus tibi pendet? T.: nolo suspensam plebem obscurā spe pendere: pendeo animi exspectatione Corfiniensi: sollicitis ac pendentibus animi, L.: pendebat adhuc belli fortuna, was in doubt, O.* * *pendere, pependi, - Vhang, hang down; dependpendeo ab ore -- hang upon the lips, listen attentively
-
24 prōsperus
prōsperus adj. with comp. [pro+spes], according to hope, as desired, favorable, fortunate, prosperous: fortuna: res avi tui: hominum generi prosperus fulgor, propitious: si cetera prospera evenissent, L.: prosperos exitūs consequi: religio, i. e. favorable auspices, V.: mox cecinit laudes prosperiore lyrā, O.: prosperius fatum, O.: verba, of good omen, O.: noctilucam, Prosperam frugum, beneficial to fruits, H.* * *prospera -um, prosperior -or -us, prosperrimus -a -um ADJprosperous, successful/triumphal; lucky/favorable/propitious (omens/prospects) -
25 queror
queror questus, ī, dep. [QVES-], to express grief, complain, lament, bewail: suum fatum, Cs.: fortunam, O.: nova monstra, H.: legis iniquitatem: de re p. graviter: queruntur se non habere: se in vincla esse coniectum.—Of birds and animals, to complain, lament, coo, warble, sing: Queruntur in silvis aves, H.: ferali carmine bubo Saepe queri, V.— To express indignation, complain, make complaint: queruntur Siculi: ita questus est Laelius: iniuriam: multa de meā sententiā: tecum, complain to you: cum patribus conscriptis, L.: apud vos: apud me per litteras: patri, to your father, Iu.: iniuriam tibi factam: pecuniam civitatibus imperatam: quod non retinet alienum: super hoc, quod non mittam carmina, H.: haec pro re p., in behalf of the state.* * *queri, questus sum V DEPcomplain; protest, grumble, gripe; make formal complaint in court of law -
26 volucer
volucer ucris, ucre ( gen plur. -crum, rarely -crium, C.), adj. [3 VOL-], flying, winged: bestiae: angues: dracones, O.: natus, i. e. Cupid, O.—As subst f. (sc. avis), a bird, flying creature: volucrīs videmus effingere nidos: Iunonis, i. e. the peacock, O.: inportunae, H.: pictae, V.: volucris parvula (of a fly), Ph.—Once masc.: teneros volucrīs peremit (sc. alites), C. poët.—In rapid motion, flying, winged, fleet, swift, rapid, soaring: nuntius: aurae, V.: nebulae, O.: harundo, V.: iam volucrem sequor Te, fleeing swiftly, H.—Fig., fleet, swift, rapid: nihil est tam volucre quam maledictum: spes: somnus, V.: fatum, H.—Passing quickly, fleeting, transient, transitory: fortuna: dies, H.: fama, O.* * *Ibird, flying insect/creatureIIvolucris, volucre ADJwinged, flying; in rapid motion, fleet; transient, fleeting -
27 adtributio
attrĭbūtĭo ( adt-), ōnis, f. [attribuo].I.The assignment of a money-debt (cf. attribuo, I.).A.Lit.:B.de attributione conficies,
Cic. Fam. 16, 24; id. Att. 15, 13, 5; so id. ib. 16, 1 and 3.—Trop.: Graeci Fatum... Nemesin vocant, quod unicuique attributio sua sit adscripta, i. e. his fate is meted out, App. de Mund. p. 754.—II.In gram., a predicate, attribute, = attributum ex his etiam attributionibus:sacer an profanus, publicus an privatus, etc.,
Cic. Inv. 1, 26, 38. -
28 aeternitas
aeternĭtas, ātis, f. [id.], eternity.I.Lit.A.Of the past and future:B.fuit quaedam ab infinito tempore aeternitas, quam nulla temporum circumscriptio metiebatur,
Cic. N. D. 1, 9: Tempus generale, quia nec initium nec finem habet, aeternitas est, quam Graeci aiôna appellant, Victorin. in Lib. 1, 26:Tempus est pars quaedam aeternitatis,
Cic. Inv. 1, 26, 39:immutabilis aeternitas,
id. Tim. 5: deum nihil aliud in omni aeternitate cogitantem, id. Div. 1, 41:haec dicit excelsus et sublimis (Deus) habitans aeternitatem,
Vulg. Isa. 57, 15 al. —Of the past: ex or ab aeternitate, from eternity:C.hoc est verum ex aeternitate,
Cic. Fat. 14:quod semper ex omni aeternitate rerum fuerit, id esse fatum (dicitis),
id. N. D. 3, 6:si negas esse fortunam et omnia, quae fiunt quaeque futura sunt, ex omni aeternitate definita dicis esse fataliter,
id. Div. 2, 7:ex omni aeternitate fluens veritas,
id. ib. 1, 55:si nihil fieri potest, nisi quod ab omni aeternitate certum fuerit, quae potest esse fortuna,
id. ib. 2, 7:egressus ejus ab initio, a diebus aeternitatis (fuerunt),
Vulg. Mich. 5, 2.—Of the future:II.aeternitas animorum,
Cic. Tusc. 1, 17, 39 (cf.:immortalitas animorum,
id. ib. 50):de aeternitate (animorum) dicere,
id. ib. 33, 81:quorum (sc. Herculis, etc.) cum remanerent animi atque aeternitate fruerentur, rite di habiti sunt,
id. N. D. 2, 24, 62; id. Sen. 21:Confer nostram longissimam aetatem cum aeternitate,
id. Tusc. 1, 39, 94:in diem aeternitatis,
Vulg. 2 Pet. 3, 18; and plur.:in perpetuas aeternitates,
ib. Dan. 12, 3: in domum aeternitatis suae, to his everlasting home (of death), ib. Eccl. 12, 5.—Meton., of the future, duration, durability, immortality:III.cedri materiae aeternitas,
Plin. 13, 5, 11, § 53.—Trop., of the future.A.In gen.:B.mihi populus Romanus aeternitatem immortalitatemque donavit,
Cic. Pis. 3; so id. Phil. 14, 13:Quidquid ex Agricola amavimus, manet mansurumque est in aeternitate temporum, famā rerum,
Tac. Agr. 46:cupido aeternitatis perpetuaeque famae,
Suet. Ner. 55 al. —Spec., in the time of the emperors, a title of the emperor (like divinitas, majestas, and the like), Eternity:rogatus per aeternitatem tuam, ut, etc.,
Plin. Ep. 10, 87 ad Trajan.:adoratus aeternitatem nostram, Imp. Const. Cod. 11, 9, 2: Quae nostra sanxit aeternitas,
Nov. 35 fin. -
29 attributio
attrĭbūtĭo ( adt-), ōnis, f. [attribuo].I.The assignment of a money-debt (cf. attribuo, I.).A.Lit.:B.de attributione conficies,
Cic. Fam. 16, 24; id. Att. 15, 13, 5; so id. ib. 16, 1 and 3.—Trop.: Graeci Fatum... Nemesin vocant, quod unicuique attributio sua sit adscripta, i. e. his fate is meted out, App. de Mund. p. 754.—II.In gram., a predicate, attribute, = attributum ex his etiam attributionibus:sacer an profanus, publicus an privatus, etc.,
Cic. Inv. 1, 26, 38. -
30 conceptionalis
conceptĭōnālis, e, adj. [conceptio], pertaining to conception:fatum,
Fulg. Myth. 2, 8; sol, Firm. Math. 7, 1. -
31 exsequi
I.In partic., to follow or accompany to the grave (cf. the deriv. exsequiae): funus, Massur. Sabin. ap. Gell. 10, 16, 25: aliquem omni laude et laetitia, Cic. poëta in Tusc. 1, 48, 115 (a transl. of ekpempein, in Eurip.).II.Trop. (class.; most freq. in the special significations).A.In gen., to follow, follow after, accompany; to go after, to pursue:B.quae exanimata exsequitur aspectum tuum,
Plaut. Ep. 4, 2, 3: quid petam praesidi aut exsequar? Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 112 ed. Vahl.):non igitur dubium, quin aeternitatem maluerit exsequi, etc.,
to follow after, take pattern after, Cic. Univ. 2 fin.:cur non omnes fatum illius (Pompei) una exsecuti sumus?
followed, pursued, subjected ourselves to, id. Att. 9, 12, 1; cf. id. Phil. 2, 22, 54:sectam meam exsecutae comites,
joined, Cat. 63, 15:suam quisque spem, sua consilia, communibus deploratis, exsequentes,
Liv. 5, 40, 5: aerumnam, qs. to pursue, i. e. to undergo, suffer, endure, Plaut. Capt. 2, 1, 1:egestatem,
id. Trin. 3, 2, 60:mortem,
id. Ps. 4, 2, 38:probrum,
id. Truc. 2, 5, 8.—In partic.1.To follow up, prosecute, carry out; to perform, execute, accomplish, fulfil (syn.:2.conficio, perficio, perago, consummo, patro, perpetro, absolvo): nullam rem oportet dolose aggrediri, nisi Astute accurateque exsequare,
Plaut. Truc. 2, 5, 10; cf.:est difficile id non exsequi usque ad extremum,
Cic. Rab. Post. 2, 5:inceptum hoc itiner perficere exsequar,
Plaut. Merc. 5, 2, 72 and 88:incepta,
Liv. 30, 4, 10:imperium,
Ter. Heaut. 4, 1, 22:mandata vestra,
Cic. Phil. 9, 4, 9:omnia regis officia et munera,
id. de Sen. 10, 34; cf.:munus officii (with tueri),
id. ib. 20, 72:munus (with fungi),
id. Tusc. 3, 7, 15:negotia,
id. Off. 1, 23, 79:obsidiones,
Tac. A. 15, 4:scelus,
Curt. 8, 6:sermonem cum aliquo,
to converse, Plaut. Trin. 2, 2, 5: cum civitas armis jus suum exsequi conaretur, to assert, maintain, * Caes. B. G. 1, 4, 3:comptam et mitem orationem,
Cic. de Sen. 9, 28.—With a rel.-clause:quem locum ipse capturus esset, cogitando aut quaerendo exsequebatur,
Liv. 35, 28, 4:summa omnia cum cura inquirendo exequebatur,
id. 22. 3, 2.—With ut:mihi Exsequi certa res est, ut abeam Potius hinc ad forum, quam domi cubem,
Plaut. Most. 3, 2, 17.—To go through with in speaking, to relate, describe, say, tell (freq. since the Aug. period):3.quae vix verbis exsequi possum,
Cic. Fam. 11, 27, 6:quidam exsecuti sunt verbosius,
Quint. 5, 12, 15: si omnia exsequi velim, Liv. 27, 27, 12:haec omnia copiosius,
Quint. 9, 3, 89:quae diligentius,
id. 10, 4, 6:quae divine in Oratore (Tullius),
id. 1, 6, 18:caelestia dona aërii mellis,
Verg. G. 4, 2; cf.:laudes brassicae,
Plin. 20, 9, 33, § 78:numerum subtiliter,
Liv. 3, 5, 13:sententias,
Tac. A. 3, 65:vetera facunde,
id. ib. 12, 58:vera,
id. ib. 11, 21:imagines et elogia universi generis,
Suet. Galb. 3 et saep.—To pursue with punishment, to punish, avenge (perh. not ante-Aug.):omnia scire, non omnia exsequi,
Tac. Agr. 19:deorum hominumque violata jura,
Liv. 3, 25, 8:injurias accusationibus,
Plin. Ep. 3, 4, 5:delicta,
Suet. Caes. 67:doloris exsequendi jus,
Liv. 5, 11, 5:justum dolorem,
Dig. 29, 5, 33.— Absol.: pater caedetur? defendam: caesus est? exsequar, Sen. de Ira, 1, 12; Dig. 34, 9, 22.—Once with a pers. object:me L. Tarquinium Superbum cum scelerata coniuge, etc., ferro, igni exsecuturum,
to pursue, Liv. 1, 59, 1 (MSS.; Weissenb. et al. exacturum).—Hence, exsĕ-quens ( exeq-), entis, P. a. (acc. to II.), searching after, studious of:memoriarum veterum exsequentissimus,
Gell. 10, 12, 9.► exsequi as pass.: quaerebatur an prioris judicis sententia exsequi possit, could be carried out (cf. II. B. supra), Dig. 2, 1, 19.—Hence, exsĕcūtus ( exec-), a, um, in pass. signif.:exsecuto regis imperio,
executed, Just. 7, 3, 2. -
32 exsequor
I.In partic., to follow or accompany to the grave (cf. the deriv. exsequiae): funus, Massur. Sabin. ap. Gell. 10, 16, 25: aliquem omni laude et laetitia, Cic. poëta in Tusc. 1, 48, 115 (a transl. of ekpempein, in Eurip.).II.Trop. (class.; most freq. in the special significations).A.In gen., to follow, follow after, accompany; to go after, to pursue:B.quae exanimata exsequitur aspectum tuum,
Plaut. Ep. 4, 2, 3: quid petam praesidi aut exsequar? Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 112 ed. Vahl.):non igitur dubium, quin aeternitatem maluerit exsequi, etc.,
to follow after, take pattern after, Cic. Univ. 2 fin.:cur non omnes fatum illius (Pompei) una exsecuti sumus?
followed, pursued, subjected ourselves to, id. Att. 9, 12, 1; cf. id. Phil. 2, 22, 54:sectam meam exsecutae comites,
joined, Cat. 63, 15:suam quisque spem, sua consilia, communibus deploratis, exsequentes,
Liv. 5, 40, 5: aerumnam, qs. to pursue, i. e. to undergo, suffer, endure, Plaut. Capt. 2, 1, 1:egestatem,
id. Trin. 3, 2, 60:mortem,
id. Ps. 4, 2, 38:probrum,
id. Truc. 2, 5, 8.—In partic.1.To follow up, prosecute, carry out; to perform, execute, accomplish, fulfil (syn.:2.conficio, perficio, perago, consummo, patro, perpetro, absolvo): nullam rem oportet dolose aggrediri, nisi Astute accurateque exsequare,
Plaut. Truc. 2, 5, 10; cf.:est difficile id non exsequi usque ad extremum,
Cic. Rab. Post. 2, 5:inceptum hoc itiner perficere exsequar,
Plaut. Merc. 5, 2, 72 and 88:incepta,
Liv. 30, 4, 10:imperium,
Ter. Heaut. 4, 1, 22:mandata vestra,
Cic. Phil. 9, 4, 9:omnia regis officia et munera,
id. de Sen. 10, 34; cf.:munus officii (with tueri),
id. ib. 20, 72:munus (with fungi),
id. Tusc. 3, 7, 15:negotia,
id. Off. 1, 23, 79:obsidiones,
Tac. A. 15, 4:scelus,
Curt. 8, 6:sermonem cum aliquo,
to converse, Plaut. Trin. 2, 2, 5: cum civitas armis jus suum exsequi conaretur, to assert, maintain, * Caes. B. G. 1, 4, 3:comptam et mitem orationem,
Cic. de Sen. 9, 28.—With a rel.-clause:quem locum ipse capturus esset, cogitando aut quaerendo exsequebatur,
Liv. 35, 28, 4:summa omnia cum cura inquirendo exequebatur,
id. 22. 3, 2.—With ut:mihi Exsequi certa res est, ut abeam Potius hinc ad forum, quam domi cubem,
Plaut. Most. 3, 2, 17.—To go through with in speaking, to relate, describe, say, tell (freq. since the Aug. period):3.quae vix verbis exsequi possum,
Cic. Fam. 11, 27, 6:quidam exsecuti sunt verbosius,
Quint. 5, 12, 15: si omnia exsequi velim, Liv. 27, 27, 12:haec omnia copiosius,
Quint. 9, 3, 89:quae diligentius,
id. 10, 4, 6:quae divine in Oratore (Tullius),
id. 1, 6, 18:caelestia dona aërii mellis,
Verg. G. 4, 2; cf.:laudes brassicae,
Plin. 20, 9, 33, § 78:numerum subtiliter,
Liv. 3, 5, 13:sententias,
Tac. A. 3, 65:vetera facunde,
id. ib. 12, 58:vera,
id. ib. 11, 21:imagines et elogia universi generis,
Suet. Galb. 3 et saep.—To pursue with punishment, to punish, avenge (perh. not ante-Aug.):omnia scire, non omnia exsequi,
Tac. Agr. 19:deorum hominumque violata jura,
Liv. 3, 25, 8:injurias accusationibus,
Plin. Ep. 3, 4, 5:delicta,
Suet. Caes. 67:doloris exsequendi jus,
Liv. 5, 11, 5:justum dolorem,
Dig. 29, 5, 33.— Absol.: pater caedetur? defendam: caesus est? exsequar, Sen. de Ira, 1, 12; Dig. 34, 9, 22.—Once with a pers. object:me L. Tarquinium Superbum cum scelerata coniuge, etc., ferro, igni exsecuturum,
to pursue, Liv. 1, 59, 1 (MSS.; Weissenb. et al. exacturum).—Hence, exsĕ-quens ( exeq-), entis, P. a. (acc. to II.), searching after, studious of:memoriarum veterum exsequentissimus,
Gell. 10, 12, 9.► exsequi as pass.: quaerebatur an prioris judicis sententia exsequi possit, could be carried out (cf. II. B. supra), Dig. 2, 1, 19.—Hence, exsĕcūtus ( exec-), a, um, in pass. signif.:exsecuto regis imperio,
executed, Just. 7, 3, 2. -
33 extimesco
ex-tĭmesco, mŭi, 3, v. inch. n. and a., to be greatly afraid of, to fear greatly; to await with fear, to dread (class.).I.Neutr.:II.equi ipsi gladiatorum repentinis sibilis extimescebant,
Cic. Sest. 59, 126:extimui illico,
Ter. Hec. 5, 3, 26:de fortunis communibus,
Cic. Deiot. 1, 3:ne id jure evenerit,
id. Ac. 2, 38, 121; so with ne, Hor. S. 2, 3, 174.— Pass. impers.:si filius Arminii in regnum venisset, posse extimesci,
Tac. A. 11, 16.—Act.:patrem,
Ter. Ph. 1, 3, 2:nihil est quod adventum nostrum extimescas,
Cic. Fam. 9, 26, 4:cerulas tuas miniatulas,
id. Att. 16, 11, 1: nullam rem aliam, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 2:magistrum,
Hor. A. P. 415:nec ob eam causam fatum aut necessitas extimescenda est,
Cic. Fat. 12, 28:periculum ab aliquo,
id. Phil. 7, 1, 2. -
34 faticanus
fātĭcănus, a, um, adj. [fatum-cano], announcing fate, prophesying, prophetic:os,
Ov. M. 9, 418; cf. the foll. art. -
35 fatidicus
fātĭdĭcus, a, um, adj. [fatum-dico], that predicts future events, prophesying, prophetic (class.):qui futura praedivinando soleant fari, fatidici dicti,
Varr. L. L. 6, § 52 Müll.:vates,
Verg. A. 8, 340; Ov. M. 3, 348:Themis,
id. ib. 1, 321:anus,
Cic. N. D. 1, 8, 18:deus,
i. e. Apollo, Ov. F. 2, 262:puella,
Suet. Galb. 9:augurium,
Plin. 15, 29, 36, § 120:fulmina,
id. 2, 43, 43, § 113:specus,
id. 2, 93, 95, § 208:libri,
i. e. the Sibylline, Suet. Aug. 31; cf.silvae,
Val. Fl. 1, 304.— Subst.: fātĭdĭcus, i, m., a prophet, Cic. Leg. 2, 8, 20. -
36 fatifer
fātĭfer, ĕra, ĕrum, adj. [fatum-fero], that brings death, death-dealing, deadly, destructive ( poet.):sonat unā fatifer arcus,
Verg. A. 9, 631:ensis,
id. ib. 8, 621; Ov. M. 12, 492:ferrum,
id. ib. 6, 251:Mavors,
id. Am. 3, 3, 27. -
37 fatilegus
fātĭlĕgus, a, um, adj. [fatum-lego], gathering or collecting death:toxica fatilegi carpunt matura Sabaei,
Luc. 9, 821. -
38 fatiloquus
fātĭlŏquus, a, um, adj. [fatum-loquor], declaring fate, prophesying, prophetic; hence, as subst., a prophet, a prophetess (very rare):Carmenta mater,
Liv. 1, 7, 8:Cretensis Epimenides,
App. Flor. p. 352. -
39 fatus
1.fātus, a, um, Part., from for.2.fātus, ūs, m. [for].I. B.Esp., an oracle, a prophecy:II.Deliaco fatu,
Mart. Cap. 1, § 24:ficta fatu,
Sid. Ep. 9, 13.— Plur.:Apollinis fatus,
Mart. Cap. 1, § 23.—Fate:incerto fatu fortunae aliorsum prorupit eventus,
Amm. 23, 5, 8; Petr. 42, 77 al.; v. fatum, II. A. -
40 Felicitas
1.fēlīcĭtas, ātis, f. [1. felix].I.(Acc. to felix, I.) Fruitfulness, fertility (post-Aug. and rare):II.felicitas major Babyloniae Seleuciae,
Plin. 18, 18, 47, § 170:terrae,
Plin. Ep. 3, 19, 6.—(Acc. to felix, II.) Happiness, felicity (the predom. signif. of the word; syn.: fortuna, fors, sors, fatum): neque enim quicquam aliud est felicitas, nisi honestarum rerum prosperitas, Cic. Fragm. ap. Amm. 21, 16:II. 2.fuit felix, si potest ulla in scelere esse felicitas,
id. Phil. 2, 24, 59; id. Brut. 96, 329:alii fortuna felicitatem dedit, huic industria virtutem comparavit,
Auct. Her. 4, 20, 27:reliquum est, ut de felicitate pauca dicamus,
good-fortune, luckiness, Cic. de Imp. Pomp. 16, 47; cf.:ego sic existimo in summo imperatore quatuor has res inesse oportere, scientiam rei militaris, virtutem, auctoritatem, felicitatem,
id. ib. 10, 28:felicitas in re,
id. Font. 15, 32; cf.:felicitatem Helvetiorum bello esse perspectam,
Caes. B. G. 1, 40, 13:ut paulum ad summam felicitatem defuisse videretur,
id. ib. 6, 43 fin.:quo simul atque intus est itum, incredibili felicitate Auster in Africum se vertit,
id. B. C. 3, 26 fin.:haec (mala) omnia subterfugere, non modo sapientiae, sed etiam felicitatis esse,
Cic. Lael. 10, 35:quasi non et felicitas rerum gestarum exercitus benevolentiam imperatoribus, et res adversae odia concilient,
Caes. B. C. 2, 31, 3.—In plur.:bonae felicitates,
Ter. Eun. 2, 3, 32:ea vis ipsa, quae saepe incredibiles huic urbi felicitates atque opes attulit,
Cic. Mil. 31, 84.—
См. также в других словарях:
fatum — fatum … Dictionnaire des rimes
Fatum — Жанр Дум метал Годы с 1993 Страна … Википедия
fatum — FÁTUM s.n. (livr.) Destin irevocabil, fatalitate, soartă. – cuv. lat. Trimis de RACAI, 21.11.2003. Sursa: DEX 98 FÁTUM s. v. destin, fatalitate, menire, noroc, predestinare, soartă, ursită, zodie. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … Dicționar Român
fatum — [ fatɔm ] n. m. • 1584; mot lat. « chose dite, destin irrévocable, ce qui est écrit » ♦ Littér. Destin. ⇒ destinée, fatalité. ⇒FATUM, subst. masc. Destin irrévocable : • Ils avaient une pire croyance : ils ne doutaient pas que le Dieu tout… … Encyclopédie Universelle
Fatum — Saltar a navegación, búsqueda Fatum es, en la mitología romana, la personificación del destino, equivalente a la «Ananke» o Moira de la mitología griega. Lengua y transmisión Etimológicamente, la palabra latina fatum, i significa oráculo,… … Wikipedia Español
fatum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lmM. fatumta, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 7}} z góry zdeterminowana, nieunikniona konieczność; przeznaczenie, los, fatalność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Groźne, złowrogie, nieodgadnione fatum. Ciąży na kimś lub na czymś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Fatum — (lateinisch Schicksal) bezeichnet: Fatum g Moll, Sinfonische Dichtung von Pjotr Tschaikowski Fatum (Film), niederländischer Stummfilm von 1915 Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wo … Deutsch Wikipedia
fatum — fátum m DEFINICIJA 1. sudba, sudbina, usud, kob 2. (Fatum) pov. mit. u rimskom narodnom vjerovanju personifikacija dobre i zle sreće 3. fil. shvaćanje da događaji i ljudsko djelovanje ovise o apsolutnom uzroku, usp. fatalizam ETIMOLOGIJA lat.… … Hrvatski jezični portal
FATUM — (лат.) судьба, рок. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983. FATUM … Философская энциклопедия
Fatum — Fatum. Das mächtige Geschick, eine furchtbare Gottheit, die Tochter der alten chaotischen Nacht, älter und mächtiger als alle Götter. Dem unabwendbar waltenden Schicksal waren auch die Unsterblichen unterworfen; unabänderlich waren seine… … Damen Conversations Lexikon
Fatum — Fatum,das:⇨Schicksal(1) Fatum→Schicksal … Das Wörterbuch der Synonyme