-
1 erschöpft
I. PP und 1. Pers Präs von → erschöpfenzu Tode \erschöpft ( geh) u kresu sił, całkowicie [o kompletnie] wycieńczony -
2 erschöpft
исчерпанный; истощённый; изнурённый -
3 afgemat
erschöpft -
4 изнурённый
-
5 изнемогать
изнемога́ть от уста́лости — vor Müdigkeit úmfallen (непр.) vi (s)
я изнемога́ю от нетерпе́ния — ich vergéhe vor Úngeduld
изнемога́ть от жа́жды — vor Durst verschmáchten vi (s)
изнемога́ть под тя́жестью чего́-либо — únter éiner Last zusámmenbrechen (непр.) vi (s)
-
6 изтощен
erschöpft -
7 тинтерәү
erschöpft werden; um den Verstand m. kommen -
8 amcabumbi > amcabuhabi
erschöpft worden sein (H). -
9 exhausted
adjective* * ** * *ex·haust·ed\exhausted reserves/supplies aufgebrauchte Reserven/Vorräte\exhausted soil ausgelaugter Boden* * *[Ig'zɔːstɪd]adjshe was exhausted from digging the garden — sie war erschöpft, weil sie den Garten umgegraben hatte
2) (= finished, used up) supplies, resources, funds, oilfield, mine erschöpft; ammunition, savings aufgebrauchthis patience was exhausted — er war mit seiner Geduld am Ende
* * *exhausted adj2. erschöpft, entkräftet* * *adjective* * *adj.abgehetzt adj.ausgeschopft adj.entkräftet adj.erschöpft adj.fix und fertig ausdr.verbraucht adj.vergriffen adj. -
10 spent
1. 2. adjective1) (used up) verbraucht2) (drained of energy) erschöpft; ausgelaugta spent force — (fig.) eine Kraft, die sich erschöpft hat
* * *[spent]1) (used: a spent match.) verbraucht2) (exhausted: By the time we had done half of the job we were all spent.) erschöpft* * *[spent]II. adjto be a \spent force ( fig) keine Zukunft mehr haben, sich totgelaufen habenafter several defeats, people are saying the team is a \spent force nach mehreren Niederlagen heißt es nun, dass das Team am Ende istis communism a \spent force? ist der Kommunismus passé? famto feel \spent sich akk erschöpft fühlen3. (without inspiration)▪ to be \spent poet, artist, musician keine Ideen mehr haben* * *[spent] pret, ptp of spendadjammunition, cartridge, match verbraucht; bullets also verschossen; person erschöpftto be/look spent — erschöpft sein/aussehen
as a poet he was spent at 25 — mit 25 war seine dichterische Schaffenskraft verbraucht
to be a spent force — nichts mehr zu sagen haben; (movement) sich totgelaufen haben; (ideology) keine Zugkraft mehr haben
they collapsed, their energy spent — ihre ganze Energie verbraucht, brachen sie zusammen
he held her down until her fury was spent — er hielt sie fest, bis ihre Wut erschöpft war
* * *spent [spent]B adj1. matt, verausgabt, erschöpft, entkräftet:spent bullet matte Kugel;2. ausgegeben, verbrauchtspent herring Hering m nach dem Laichen* * *1. 2. adjective1) (used up) verbraucht2) (drained of energy) erschöpft; ausgelaugta spent force — (fig.) eine Kraft, die sich erschöpft hat
* * *(time) adj.verbracht adj. adj.aufgewendet adj.ausgegeben adj. -
11 weary
1. adjective1) (tired) müdebe weary of something — einer Sache (Gen.) überdrüssig sein; etwas satt haben (ugs.)
3) (tiring) ermüdend2. transitive verb 3. intransitive verbweary of something/somebody — einer Sache/jemandes überdrüssig werden
* * *['wiəri] 1. adjective(tired; with strength or patience exhausted: a weary sigh; He looks weary; I am weary of his jokes.) müde2. verb- academic.ru/93677/wearily">wearily- weariness
- wearisome
- wearisomely* * *[ˈwɪəri, AM ˈwɪri]I. adj1. (very tired) müde, erschöpft\weary to death sterbensmüde, total erschöpftto be \weary of sth etw leid sein [o satthaben]to grow \weary of sth einer S. gen überdrüssig werden\weary of life lebensmüde3. (corny)\weary joke abgedroschener WitzII. vt<- ie->( liter)▪ to \weary sb [with sth]III. vi<- ie->* * *['wIərɪ]1. adj (+er)to be/grow weary of sth — etw leid sein/werden, einer Sache (gen) überdrüssig or müde sein/werden (geh)
2) (= tiring) wait, routine etc ermüdend2. vtermüden3. vito weary of sth — einer Sache (gen) müde or überdrüssig werden (geh)
she wearied of being alone — sie wurde es leid or müde (geh) or überdrüssig (geh), allein zu sein
* * *weary [ˈwıərı]A adj (adv wearily)1. müde, matt, erschöpft ( beide:with von, vor dat):even the weariest river winds somewhere safe to sea (Sprichwort) auch das größte Unglück hat einmal ein Ende2. müde, überdrüssig ( beide:of gen):weary of life lebensmüde;I am weary of it ich habe es satt3. ermüdend:a) lästig, beschwerlichb) langweiligB v/t1. ermüden2. langweilen* * *1. adjective1) (tired) müde2) (bored, impatient)be weary of something — einer Sache (Gen.) überdrüssig sein; etwas satt haben (ugs.)
3) (tiring) ermüdend2. transitive verb 3. intransitive verbweary of something/somebody — einer Sache/jemandes überdrüssig werden
* * *adj.müd adj. -
12 worn-out
attributive adjectiveabgetragen [Kleidungsstück]; abgenutzt [Teppich]; abgedroschen [Redensart, Ausdruck]; erschöpft, (ugs.) erledigt [Person]* * *adj predadj attr1. (exhausted) person erschöpft, abgespannt\worn-out wheel bearings verschlissenes Kugellager* * *['wɔːn"aʊt]1. adj attr worn out2. adj pred* * *worn-out adj1. abgetragen, abgenutzt (Kleidung, Schuhe)2. völlig erschöpft, todmüde3. → academic.ru/83106/worn">worn B 4, B 5* * *attributive adjectiveabgetragen [Kleidungsstück]; abgenutzt [Teppich]; abgedroschen [Redensart, Ausdruck]; erschöpft, (ugs.) erledigt [Person] -
13 wear out
1. transitive verb1) (make useless) aufbrauchen; ablaufen [Schuhe]; auftragen [Kleidungsstück]wear oneself out — sich kaputtmachen (ugs.)
2. intransitive verbbe worn out — kaputt sein (ugs.)
(become unusable) kaputtgehenhis patience finally wore out — seine Geduld war schließlich erschöpft
* * *(to (cause to) become unfit for further use: My socks have worn out; I've worn out my socks.) abtragen* * *◆ wear outII. vt* * *1. vt septo be worn out — erschöpft or erledigt sein; (mentally) am Ende sein (inf)
to wear oneself out — sich überanstrengen, sich kaputtmachen (inf)
2. vikaputtgehen; (clothes, curtains, carpets) verschleißenhis patience has worn out/is rapidly wearing out — seine Geduld ist erschöpft or am Ende/erschöpft sich zusehends
* * *1. transitive verb1) (make useless) aufbrauchen; ablaufen [Schuhe]; auftragen [Kleidungsstück]wear oneself out — sich kaputtmachen (ugs.)
2. intransitive verbbe worn out — kaputt sein (ugs.)
(become unusable) kaputtgehen* * *v.abnutzen v.ausglühen v.verschleißen v. -
14 jaded
['‹eidid]* * *jad·ed[ˈʤeɪdɪd]1. (exhausted) erschöpft2. (dulled) übersättigtperhaps some caviar can tempt your \jaded palate vielleicht kann etwas Kaviar deinen verwöhnten Gaumen kitzeln* * *['dZeIdɪd]adj(physically) matt, abgespannt; (permanently) verbraucht, abgelebt; (= mentally dulled) stumpfsinnig, abgestumpft; (from overindulgence etc) übersättigt; appearance verlebt, verbraucht; palate abgestumpft* * *jaded [ˈdʒeıdıd] adj (adv jadedly)1. abgeschunden:2. erschöpft, ermattet3. abgestumpft, übersättigt4. schal, reizlos geworden:jaded pleasures Vergnügungen, die ihren Reiz verloren haben* * *adj.erschöpft adj. -
15 deficio
dē-ficio, fēcī, fectum, ere (de u. facio), eig. wegmachen, I) intr. oder refl., sich weg-, fortmachen, u. zwar: A) eine Verbindung trennend = sich losmachen, abtrünnig od. untreu werden, a) im polit. Sinne (Ggstz. in fide manere, ad officium redire), defecerat Samus, descierat Hellespontus, Nep.: ne cuncta Gallia deficeret, Caes.: ut civitates eius insulae, quae semel in amicitiam nostram venissent, numquam postea deficerent, Cic. – ne civitas eorum impulsu (auf ihren Antrieb) deficeret, Caes.: iam nonnullae insulae propter acerbitatem imperii defecerant, Nep: – ne Apulia omnis ad (bei) praesentem terrorem deficeret, Liv.: ne illi ad spem amicitiae Romanorum (bei der Aussicht auf die Fr. der R.) deficerent, Liv. – m. ab u. Abl., selten m. bl. Abl.von wem? deficientes a fide societatis Lacedaemonii, Iustin.: qui (Tissaphernes) ab amicitia regis defecerat, Nep.: ceteri qui unā cum illo a re publica defecerunt, Cic.: consules a senatu, a re publica, a bonis omnibus defecerant, Cic.: numquam isti populi, nisi cum deerit ad quem desciscant, ab nobis non deficient, Liv.: animadvertit non modo Romae sed ubique cotidie magnam multitudinem deficere a cultu idolorum et ad religionem novam damnatā vetustate transire, Lact. – illis legibus (von den G.) populus Romanus prior non deficiet (wird nicht abgehen); si prior defexit publico consilio dolo malo, tum etc., alte Eidesformel b. Liv. 1, 24, 7 sq. – m. ad u. Akk., defecere ad Poenos hi populi, Liv.: post victoriam maior pars Asiae ad eum defecit, Iustin.: qui primus a patribus ad plebem defecisset, Liv.: Athenienses et Thebanos ab eo ad Persas defecisse, Iustin. – b) moral. od. intellektuell: si a virtute defeceris, Cic.: ut a me ipse deficerem (mir selbst untreu würde), Cic.: si plane a nobis deficis (von unserer Ansicht), Cic.: si utilitas ab amicitia defecerit, Cic.
B) abnehmend, schwindend sich wegmachen od. wegbleiben, abnehmen, abfallen, ausgehen, ausbleiben, aufhören, a) dem Umfange, der Größe, Höhe nach, v. Monde, abnehmen (Ggstz. crescere), eadem autem, quae crescente lunā gliscunt, deficiente contra defiunt, Gell. 20, 8, 5. – v. Sonne u. Tag, untergehen, sich neigen, erlöschen, quā venit (deus = sol) exoriens, quā deficit, Prop.: ubi dies deficit, ibi noctem agunt, Mela: die iam deficiente, Petron. – v. Sonne u. Mond, sich verfinstern, quod navigantibus eis sol defecerat (eine Sonnenfinsternis eingetreten war), Iustin.: solem lunae oppositu solere deficere, Cic.: luna interpositu interiectuque terrae repente deficit, Cic.: serenā nocte subito candens et plena luna deficit, Cic.: sol deficiens, Cic.: luna deficiens, Curt.: rationes veras solis et lunae deficientium scire, Gell. – v. Feuer u. Licht, ab-, ausgehen, erlöschen, ubi ignem deficere extremum videbat, Verg. Aen. 9, 352 (verschieden von Verg. Aen. 2, 505, s. no. b): quoties defecerat lumen, renovabat, Petron. 111, 4. – v. Gewässern, abnehmen, zurücktreten, sich verlieren (Ggstz. crescere, increscere, exuberare, exaestuare), fons meridie semper deficit; mox increscens ad medium noctis exuberat, ab eo rursus sensim deficit, Plin.: stagnum incertae altitudinis, utcumque exaestuat aut deficit mare, flutet od. ebbet, Liv. – v. Quellen u. Flüssen, ausbleiben, versiegen, deficiunt laesi carmine (durch Zauberspruch) fontis aquae, Ov.: Euphrates nusquam manifesto exitu effluit, ut alii amnes, sed deficit, Mela. – v. der Welt, untergehen (Ggstz. nasci), s. Quint. 5, 10, 79. – v. Befestigungswerken, weichen, nachgeben, Curt. 4, 4 (19), 12.
b) der Ausdehnung in die Länge nach, aufhören, quā deficit ignis (wohin das Feuer nicht gedrungen ist), Verg. Aen. 2, 505 (verschieden von Verg. Aen. 9, 352, s. oben no. a): quoniam talis semper figura mucrone deficiat, Plin.: gestatio buxo aut rore marino, ubi deficit buxus, ambitur, Plin. ep. – bes. v. Örtl., deficiunt silvae, Ov.: ultima pars aulae deficientis erat, Mart.: in deficiente iam porticu, Petron.
c) der Menge, Zahl, dem Inhalte nach, abnehmen, auf die Neige gehen, nicht (mehr) ausreichen, ausgehen, mangeln, fehlen, α) übh. (Ggstz. crescere, superare): non materia, non frumentum deficere poterat, Caes.: fructus (al. frons) ex arboribus deficiebat, Caes.: postquam inter arenas radices quoque et herbae defecerant, Sen.: pabulo circa deficiente, Plin.: aqua etiam defecerat, Curt.: cum eius generis (an derart Leuten) copia deficeret, Caes.: non deficiente crumenā (mit hinreichenden Mitteln), Hor. ep. 1, 4, 11: deficiente crumenā et crescente, Iuven. 11, 38: utrum superans an deficiens materia (Körpersäfte) laeserit, Cels.: si vel superans aliquid vel deficiens (ein Übermaß od. ein Mangel) adversam valetudinem creet, Cels.: si lacrimae deficient, Ov. – v. Abstr., nec vero levitatis Atheniensium exempla deficiunt, Cic.: deficit non voluntas, sed spes, Cic.: quod mihi consuevit in ceteris causis esse adiumento, id quoque in hac causa deficit, Cic. – v. Pers., cum esset Demosthenes, multi oratores magni et clari fuerunt et ante fuerant nec postea defecerunt, Cic. or. 6: Pygmaei, minutum genus, et quod pro satis frugibus contra grues dimicando defecit (ausgegangen ist), Mela 3, 8, 8 (3. § 81). – Insbes. als jurist. t. t., α) v. Rechtsfällen = wegfallen, in Wegfall kommen, keine Anwendung finden, nicht stattfinden od. -haben, nicht eintreten, zB. deficit actio, ICt.: deficit interdictum, ICt. – β) prägn., v. Pers., in Vermögensverfall kommen, verarmen, bankrott-, zahlungsunfähig werden, nisi principales debitores defecerint, Callistr. dig. 49, 14, 3. § 8: deficit Matho, Iuven. 7, 129 (vgl. unten no. II defici facultatibus, Ulp. dig. 23, 3, 33 in.).
d) der Zeitdauer nach, nicht ausreichen, zu kurz sein, dies deficiat, si velim numerare, quibus bonis male evenerit, Cic.: dies deficiat, si velim paupertatis causam defendere, Cic. (vgl. no. II, a, wo dies iam me deficiet, si etc.): si tempus anni ad bellum gerendum deficeret, Caes.: utque solebamus consumere longa loquendo tempora, sermoni (al. sermonem) deficiente die, Ov. trist. 5, 13, 27 sq.
e) der Reihenfolge nach aufhören, erlöschen, remotus iam deficientis affinitatis gradus, Plin. pan. 39, 6: progenies Caesarum in Nerone defecit, Suet. Galb. 1.
f) der intensiven Stärke, inneren Kraft, dem Grade nach abnehmen, ausgehen, auf die Neige gehen, erlahmen, ermatten, erlöschen, in Verfall kommen, dahinschwinden, sinken, erschöpft (entkräftet, abgespannt, geschwächt, gelähmt) sein od. sich fühlen, die Kraft (Kräfte) verlieren, von Kräften kommen,α) v. sächl. Subjj., u. zwar v. Körper, v. Gliedern, Körperkräften u. dgl., deficiunt corpora, Quint.: in ipso gelu deficientia corpora, Curt.: inclinatum ac deficiens caput, Curt.: id membrum, quod deficit, das gelähmte Glied, Cels.: membra deficere coeperunt, Curt.: me tenuit moriens deficiente manu, Ov.: deficiunt ad coepta manus, Ov.: quorundam adversus hostes deficit manus, Sen. rhet. – anima deficit, es tritt Ohnmacht ein, Cels.: deficientibus animis, indem die Besinnung ausging, Liv.: antequam ultimus spiritus deficeret, Curt. – ne vires deficiant, utique eo die cibum assumere debet (aeger), Cels.: quamvis consenuerint vires atque defecerint, Cic. – v. der Stimme u. Rede, vox iam deficere coeperat, Curt.: credo, si meis horis in accusando uti voluissem, vererer, ne mihi crimina non suppeterent, ne oratio deesset, ne vox viresque deficerent, Cic.: deficiente oratione, da ihm die Worte ausgingen, Liv.: deflere dicitur ore suam deficiente necem (v. Schwan), Ov. – v. physischen Zuständen, itaque et animantes, cum calor defecerit, tum interire, Cic. de nat. deor. 3, 15. – v. polit. Zuständen, bellum ibi aliquando defecit, Flor. 4, 2, 6: deficiente cotidie regis maiestate, täglich (an Ansehen) abnahm, sank, Iustin. 3, 1, 1. – v. Rechtszuständen, si cautio medio tempore defecerit, wenn die bestellte Kaution in Verfall gekommen ist (= wegen Zahlungsunfähigkeit des Schuldners nicht erfüllt werden kann), Papin. dig. 35, 1, 73. – v. geistigen u. gemütlichen Zuständen, noli ergo mirari, si pictura deficit, wenn die Malerkunst (in ihren Leistungen) sinkt (herunterkommt), Petron.: deficit ars animique cadunt, Ov.: nisi memoria (das Gedächtnis) forte defecerit, Cic.: utcumque defecere mores (Zucht u. Sitte), Hor.: cur deficiat animus (Mut)? Quint.: u. so primum animi, deinde corpora deficere coeperunt, Curt. – m. Dat. wem? mihi iam toto hic furor non deficit anno, hört auf, Prop. 1, 1, 7. – m. in u. Abl., ut id (odium) in me uno potius, quam in optimo quoque et in universa civitate deficeret, aufhörte (sich austobte), Cic. post red. ad Quir. 1; vgl. duo milia, in quibus occidendis defecerat rabies, Curt. 4, 4 (19), 17. – poet. m. folg. Infin. = nachlassen, aufhören zu usw., Lucr. 1, 1040. Caes. German. Arat. 260 (vgl. unten no. β). – β) v. persönl. Subjj.: is qui deficit, der Schwache, Cels.: lassus tam cito deficis viator, Mart.: medicus si deficere aegrum non intellegit, Sen.: deficiebat elephantus, Curt.: equus deficiens procubuit, Curt.: malle eum deficere quam desinere, daß ihm eher der Atem als die Rede ausgehe, Quint.: optimus virtutis finis est antequam deficias desinere, Sen. rhet.: nec tamen illi defecerunt (ermatteten [im Forschen]) neque nos studium exquirendi defatigati relinquemus, Cic.: Ggstz. incertum est an (filii) proficiant (gedeihen), an deficiant (schwächlich werden), Augustin. in psalm. 38, 19. – m. Abl. wodurch? womit? et simul lassitudine et procedente iam die fame etiam deficere, Liv.: quod multi Gallicis tot bellis defecerant, schwach, invalid geworden waren, Caes.: neque coniuncti Albicis (mit den Alb.) comminus pugnando deficiebant, ermatteten nicht durch den Nahkampf = ließen es nicht im N. an sich fehlen, Caes. – def. totā mente, ganz von Sinnen kom men, ganz die Besinnung verlieren, Ov.: def. animo, den Mut (die Hoffnung) sinken lassen, zB. animo deficiens, ohne Hoffnung u. Trost, Lucr.: ipse animo non defecerat tanto accepto incommodo, Caes.: sin a vobis deserar, tamen animo non deficiam, Cic.: consul nec animo defecit nec consilio, dem K. ging weder der Mut noch die Einsicht ab, Liv.: non tamen defecere animis Tyrii, Curt. – def. vitā, mit dem Leben auf die Neige kommen, verscheiden, Plaut. asin. 609. – def. sanguine et spiritu, an der Verblutung verscheiden, Val. Max. 3, 2. ext. 5. – m. folg. Infin., nachlassen, aufhören zu usw., Tibull. 4, 1, 191. Rutil. Lup. 2, 18 (vgl. oben no. α a. E.). – Prägn., αα) die Besinnung verlieren, in Ohnmacht fallen, animo linquuntur deficiuntque, Scrib.: deficit in thalamis, Val. Flacc. – ββ) den Halt verlieren, den Mut sinken lassen, kleinmütig werden (s. Heinse Ov. her. 19, 8. Duker Flor. 2, 2, 17. Burm. Ps. Quint. decl. 339), sed tamen quam diu vos eritis in spe, non deficiam, Cic.: ne unā plagā acceptā patres conscripti concĭderent, ne deficerent, Cic.: Turnus ut infractos adverso Marte Latinos defecisse videt, Verg.: deficit ingenti luctu rex ipse Latinus, Verg.: ne hi propter suorum paucitatem et hostium multitudinem metu (aus F.) deficerent, Auct. b. Afr.: nec defuerant qui ipsi Punici maris nomine ac terrore deficerent, Flor. – in duris (in Drangsalen) haud umquam defice, laß nicht den Mut sinken, Val. Flacc. 4, 35. – γγ) verscheiden, hinsterben, cum deficere eum amici viderent, Iustin.: paulatim defecit, Sen.: defecit prope lucem, Suet.: in ea voce defecit, Suet.: eo anno, quo ille defecit, Sulp. Sev.: voces (Äußerungen) deficientis, Tac.: momenta (Stadien) deficientis, Tac.
g) als jurist. t. t., vom zur Erbschaft Berufenen, der sie aber nicht erwerben will od. kann, ausfallen, in Wegfall kommen, nicht in Betracht kommen, deficiente gradu nepotum, wenn die Abstufung der E. in Wegfall kommt, ICt.: is in parte quoque deficientis est heres, ICt.: deficientium partes accipere, ICt.
II) v. tr.: a) act., jmd. verlassen = jmd. im Stiche lassen, sich jmdm. entziehen, von lebl. Subjj. auch jmdm. ausbleiben, ausgehen, auf die Neige gehen, dahinschwinden, jmdm. abgehen, gebrechen, für jmd. nicht ausreichen, α) v. Pers.: quoniam me Leontina civitas atque legatio propter eam quam dixi causam defecit, mihimet ineunda ratio est etc., Cic. Verr. 3, 110: genitor Phaëthontis (der Sonnengott) cum deficit orbem, sich der Welt entzieht (= sich verfinstert), Ov. met. 2, 382: Somnus (Schlaf als Gott) sollicitas deficit ante domos, Tibull. 3, 4, 20. – absol., dubiis ne defice rebus, laß (mich) nicht im Stiche, Verg. Aen. 6, 196. – β) v. lebl. Subjj.: αα) m. Acc. pers.: ipsos res frumentaria deficere coepit, Caes.: non eum defecit mare, sed commeatus, Mela: cum non solum vires, sed etiam tela nostros deficerent, Caes.: cum oppidanos iam tela, iam vires, iam ante omnia animus (Mut) deficeret, Liv.: frustra meae vitae subvenire conamini, quem iam sanguis viresque deficiunt, Caes.: cum me vires deficere coepissent, Cic.: deficient inopem venae te, ni cibus accedet, dir Armen versiegen die Adern (versiegt die Lebenskraft), Hor.: sectantem levia (Abglättung) nervi deficiunt animique (dichterischer Geist), Hor.: ii, quos discentes vita defecit, Cic.: me dies, vox, latera deficiant, si hoc nunc vociferari velim, Cic.: dies iam me deficiat, si, quae dici in eam sententiam possunt, coner expromere, Cic. (vgl. oben no. I, B, d): dies me citius defecerit quam nomina, Cic.: tempus te citius quam oratio deficeret, Cic.: tempus deficiet domestica narrantem, Val. Max.: neque est periculum, ne te de re publica disserentem deficiat oratio, Cic.: omnia colligo, ut novi scribam aliquid ad te; sed, ut vides, res me ipsa deficit, Cic.: ut eorum, quae didicerimus, memoria nos deficiat, Col.: si te deficient poscendi munera causae, Ov. – dolor (Unwille) me non deficit, Cic.: si quem illa praestantis ingenii vis forte deficiet, Cic.: animus si te non deficiet aequus, Hor.: prudentia numquam deficit oratorem, Cic.: ea me solacia deficiunt, Cic.: cum motus omnis animi, tamquam ventus, hominem defecerat (sich gelegt hatte), flaccescebat oratio, Cic. – m. Abl. wodurch? nostros vires lassitudine deficiebant, Caes. – m. in (in, bei) u. Abl., vox eum defecit in illo loco: ›Si sciens fallo‹, Cic.: nec supersumus pugnae nisi in quibus trucidandis et ferrum et vires hostem defecerunt (den Dienst versagten), Liv.: si me in mea querimonia... non modo vires, sed etiam vita deficiat, mir ausginge, Cic.: Fonteium in hac causa deficerent omnia, Cic. – m. ad u. Akk. Gerund., quia consulem ad regendum equum vires deficiebant, Liv. – poet. m. folg. Infin., nec me deficiet nautas rogitare citatos, ich werde nicht nachlassen (nimmer ruhen), Prop. 1, 8, 23. – ββ) m. Acc. rei: ne deficiant animum, Varro: linguam defecerat umor (Speichel), Ov.: noctes lentus non deficit umor (Tau), Verg.
b) pass.: α) deficitur alqs od. alqd ab alqa re od. bl. alqā re, es wird jmd. od. eine Sache von etw. verlassen, im Stiche gelassen, es geht mit etw. bei jmd. auf die Neige, es verläßt jmd. etw., es bleibt od. geht jmdm. etw. aus, es ist jmd. ohne etw., es geht jmdm. od. einer Sache etw. ab, es mangelt od. gebricht jmdm. od. einer Sache an etw. (dah. Ggstz. abundat alqs od. alqd alqā re), teils v. pers. Subjj., defici a viribus, Caes.: deficior prudens artis ab arte mea, Ov.: quae (mulier) neque peperit neque gravida est, si lac habet, a menstruis defecta est, bei ihr ist die Regel ausgeblieben, Cels. – defici pecuniā, clientium turbā, nobilitate et avorum proavorumque serie, Sen.: defici non gressu modo, sed et visu, Suet.: defici copiā pabuli frumentique, Hirt. b. G.: lacte defici (v. einer Hündin), Col.: animo defici, die Besinnung verlieren, ohnmächtig werden, Curt.: auxilio defici, in einen hilflosen Zustand geraten, Scrib.: defici facultatibus, in Vermögensverfallkommen, verarmen, Ulp. dig. 23, 3, 33 in. (vgl. oben no. I, B, c aus Iuven. 7, 129): non defici extemporali facultate, Suet.: tempore deficiar, tragicos si persequar ignes, Ov.: mulier abundat audaciā, consilio et ratione deficitur, Cic. – m. folg. Satz m. quominus u. Konj., si memoriā deficitur, quo minus agnoscat cuiusque progeniem, Col. 7, 9, 12. – Partiz. Perf., aquā ciboque defecti, Quint.: defectus pilis, nur noch dünn behaart, Phaedr.: defectus aetatis viribus et acie oculorum, Val. Max.: defectus senio, Col.: defectus annis et desertus viribus, mit den Jahren auf der Neige, Phaedr.: u. Superl., defectissimus annis et viribus, Col. 1. prooem. § 12. – ohne Abl., colluvies defectae fidei, Apul. met. 5, 24: defectae senectutis homo, ein altersschwacher, Ulp. dig.: Plur. subst., dēfectī, ōrum, m., Schwache, Plin. 2, 28. – teils von sächl. u. abstr. Subjj., Mysiam Libyamque aiunt abundare frumentis; nec tamen Apulos Campanosque agros opimis defici segetibus, Mela: haec amoenitas deficitur aquā salienti, Plin. ep.: ut defunctorum voluntates, etiamsi iure deficerentur, quasi perfectas tuerer, Plin. ep. – m. folg. ut u. Konj., multorum crudelitas et ambitio et luxuria, ut paria pessimis audeat, fortunae favore deficitur, Sen. ep. 42, 4. – u. Partiz. Perf., defectum corpore caput, vom Rumpfe getrennter, Plin. pan.: defecta vigore cervix, Ov.: sanguine defecti artus, verbluteten, Ov.: sol defectus lumine, Tibull.: ars nec exemplis pauperior nec oratione defectior, ermangelnder, Apul. de deo Socr. prol. p. 111 H. (p. 4, 17 G.). – β) absol., prägn., teils = an Substanz abfallen, si non terrestri cibo membra corporis alantur, deficientur (so schwinden sie zusammen), Vitr. 8. praef. § 2: teils = die Kräfte (den Atem) verlieren, ermattet-, erschöpft werden, in quo non modo defici (den Atem verlieren), sed etiam laborare (zu stocken) turpe est, Cic. Brut. 34: non usque adeo defectum (esse) Germanicum, fühle sich entkräftet, Tac. ann. 2, 70: teils deficior = es gebricht mir an Befähigung dazu, uti si quid de his rebus et artibus iudicare et probare opus fuerit ne deficiatur, Vitr. 1, 1, 16. – u. Partiz. defectus, α) als jurist. t. t., vom Schuldner im Stiche gelassen, defecta nomina, nicht mehr einzutreibende Schuldforderungen, Paul. dig. 22, 1, 11. § 1. – β) mangelhaft, currus (weil ihm die Vorstecknägel vor den Rädern fehlen), Hyg. fab. 84. – γ) abgeschwächt, schwach, im Kompar., in tumidis (speculis videntur) omnia defectiora, at contra in cavis auctiora, Apul. apol. 16. – insbes., physisch geschwächt, schwach (bes. auch altersschwach), ermattet, erschöpft (s. Heinse Ov. fast. 3, 674), v. Pers., quod sibi defectis illa tulisset opem, Ov.: sidera obscura attributa defectis, den Altersschwachen, Plin.: v. Körper usw. u. v. menschl. Zuständen, defectum corpus, Tac.: homo defectae senectutis, ICt.: def. amor, Ov. – / defexit altlat. = defecerit, alte Eidesformel bei Liv. 1, 24, 8.
-
16 épuisé
-
17 dead
1. adjective1) tot[as] dead as a doornail/as mutton — mausetot (ugs.)
I wouldn't be seen dead in a place like that — (coll.) keine zehn Pferde würden mich an solch einen Ort bringen (ugs.)
2) tot [Materie]; erloschen [Vulkan, Gefühl, Interesse]; verbraucht, leer [Batterie]; tot [Telefon, Leitung, Saison, Kapital, Ball, Sprache]the phone has gone dead — die Leitung ist tot
3) (expr. completeness) plötzlich [Halt]; völlig [Stillstand]; genau [Mitte]dead silence or quiet — Totenstille, die
dead calm — Flaute, die
dead faint — [totenähnliche] Ohnmacht
4) (benumbed) taub5) (exhausted) erschöpft; kaputt (ugs.)2. adverb1) (completely) völligdead easy or simple/slow — kinderleicht/ganz langsam
‘dead slow’ — "besonders langsam fahren"
dead drunk — stockbetrunken (ugs.)
2) (exactly)dead on target — genau im Ziel
3. noundead on two [o'clock] — Punkt zwei [Uhr]
1)in the dead of winter/night — mitten im Winter/in der Nacht
2) pl. the dead: die Toten Pl.* * *[ded] 1. adjective2) (not working and not giving any sign of being about to work: The phone/engine is dead.) tot2. adverb(completely: dead drunk.) völlig- academic.ru/18635/deaden">deaden- deadly 3. adverb- dead end- dead-end
- dead heat
- dead language
- deadline
- deadlock* * *[ded]I. adjshe's been \dead for three years sie ist [schon] drei Jahre totto be \dead on arrival beim Eintreffen ins Krankenhaus bereits tot sein\dead body Leiche fto drop \dead tot umfallento shoot sb \dead jdn erschießento be shot \dead erschossen werden2. inv (obsolete, not active) custom ausgestorben; feelings erloschen; (gone out) fire erloschen, aus fam; railway line stillgelegtacid rain has become a \dead issue über sauren Regen spricht heute keiner mehrmy cigarette is \dead meine Zigarette ist ausgegangen; (no longer in use)are these tins \dead? brauchst du diese Dosen noch?\dead language tote Sprache\dead volcano erloschener Vulkanmy legs have gone \dead meine Beine sind eingeschlafen\dead performance glanzlose Vorführung\dead capital totes Kapitalto be \dead on one's feet zum Umfallen müde seinand then the phone went \dead und dann war die Leitung totthe phone has gone \dead die Leitung ist totthe line went \dead die Leitung brach zusammenthat remark was a \dead giveaway diese Bemerkung sagte alleswow, \dead centre! hui, genau in die Mitte!to be in a \dead faint in eine tiefe Ohnmacht gefallen sein\dead silence Totenstille fwe sat in \dead silence keiner von uns sagte auch nur ein Wortto come to a \dead stop zum völligen Stillstand kommen▪ to be \dead tief und fest schlafento be \dead to the world fest eingeschlafen [o fam total weg] sein\dead ball toter Ball (Ball, der ohne Bewertung ins Aus geht)14.▶ to be \dead and buried tot und begraben sein▶ to be a \dead ringer for sb ein Doppelgänger von jdm sein, für jdn durchgehen können▶ I wouldn't be seen \dead in that dress so ein Kleid würde ich nie im Leben anziehen▶ I wouldn't be seen \dead in that pub in diese Kneipe [o ÖSTERR dieses Beisl] [o SCHWEIZ diese Beiz] würden mich keine zehn Pferde bringenII. advI'm \dead beat ich bin todmüdeyour analysis is \dead on target deine Analyse trifft genau ins Schwarzeyou're \dead right du hast vollkommen [o absolut] Recht!“\dead slow” „Schritt fahren“\dead certain todsicher fam\dead drunk stockbetrunkento have been \dead lucky Schwein gehabt haben slto be \dead set against sth absolut gegen etw akk seinto be \dead set on sth etw felsenfest vorhaben\dead silent totenstill\dead still regungslos\dead tired todmüdethe town hall is \dead ahead die Stadthalle liegt direkt da vorneto be \dead in the centre genau in der Mitte sein\dead on five o'clock Punkt fünf\dead on target genau im Ziel\dead on time auf die Minute genau3.▶ to stop \dead in one's tracks auf der Stelle stehen bleiben▶ to stop sth \dead in its tracks etw völlig zum Stillstand bringenhis political career was stopped \dead in its tracks seine politische Karriere fand ein jähes Ende▶ \dead straight:are you coming to the party? — \dead straight I am gehst du auf die Party? — darauf kannst du wetten! fam▶ to tell sb sth \dead straight jdm unverblümt die Wahrheit sagenIII. n1. (people)you're making enough noise to wake the \dead! bei dem Lärm kann man ja Tote aufwecken!let the \dead bury the \dead lasst die Toten die Toten begrabento come back from the \dead (come back to life) aus dem Jenseits zurückkommen, von den Toten zurückkehrento show [some] respect for the \dead den Toten Respekt zollen [o erweisen2.to rise from the \dead (recover from an illness) [von den Toten] auferstehen, wieder auferstehen iron; SPORT sich akk fangen3. (right in the middle)in the \dead of night mitten in der Nachtin the \dead of winter im tiefsten Winter* * *[ded]1. adj1) tot; plant abgestorben, tothe has been dead for two years — er ist seit zwei Jahren tot
to shoot sb dead — jdn erschießen or totschießen (inf)
you're dead meat ( if you come back here) (inf) — du bist ein toter Mann(, wenn du noch mal hierhin zurückkommst) (inf)
are these glasses/bottles dead? — können diese Gläser/Flaschen weg?
to be dead and buried, to be dead in the water — tot und begraben sein
See:11) (TYP)2. adv1) (= exactly) genauto be dead on time — auf die Minute pünktlich kommen; (clock) auf die Minute genau gehen
dead drunk — total betrunken, stockvoll (inf)
he was dead lucky — er hat Schwein gehabt (inf), er hat irrsinnig Glück gehabt
"dead slow" — "Schritt fahren"
3)to stop dead — abrupt stehen bleiben or (talking) innehalten
3. n1)2)in the or at dead of night —
* * *dead [ded]1. tot, gestorben:dead and gone tot und begraben (a. fig);be dead to the world umg hinüber sein:a) eingeschlafen seinb) das Bewusstsein verloren habenc) sinnlos betrunken sein;play dead sich tot stellen;a) gehirnamputiert sein pej,b) keinerlei geistige Interessen haben;dead man’s handle BAHN Sicherheitsfahrschaltungstaster m, SIFA-Taster m;wait for a dead man’s shoesa) auf eine Erbschaft warten,b) warten, bis jemand stirbt, damit man in seine Position nachrücken kann;he is dead of pneumonia er ist an Lungenentzündung gestorben;he is a dead man fig er ist ein Kind des Todes, er ist ein toter Mann;2. tot, leblos:dead matter tote Materie ( → A 23)3. totenähnlich, tief (Schlaf):be in a dead faint in tiefer Ohnmacht liegen4. umg restlos fertig, todmüde, zu Tode erschöpft5. unzugänglich, unempfänglich ( beide:to für):be dead to pity keinerlei Mitleid haben6. taub ( to advice gegen Ratschläge)7. gefühllos, abgestorben, erstarrt (Finger etc):go dead (jemandem) einschlafen ( → A 11)to gegen)9. tot, ausgestorben:dead language tote Sprache10. überlebt, veraltet (Sitten etc)11. erloschen (Feuer, Vulkan, Leidenschaft etc):go dead ausgehen (Zigarette etc)( → A 7)12. tot, geistlos13. unfruchtbar, tot, leer, öde (Gegend etc)15. JURa) ungültig (Abmachung etc)b) bürgerlich tot16. langweilig, öd(e) (Party etc)17. tot, nichtssagend, farb-, ausdruckslosdead market flauer Markt19. WIRTSCH tot (auch allg Wissen etc), gewinn-, umsatzlos:dead assets pl unproduktive (Kapital)Anlage;dead capital (stock) totes Kapital (Inventar)20. TECHa) außer Betrieb, tot:dead track totes Gleisb) defekt (Ventil etc):dead engine ausgefallener oder abgestorbener Motorc) leer (Batterie)22. ELEK strom-, spannungslos, tot23. TYPO abgelegt:dead matter Ablegesatz m ( → A 2)dead floor Blend-, Blindboden m;dead window totes Fenster25. Sack… (ohne Ausgang):dead street Sackgasse f26. dumpf, klanglos, tot (Ton)27. matt (Augen, Farben etc):dead gilding matte Vergoldung28. schal, abgestanden (Getränk)29. verwelkt, dürr, abgestorben (Blumen etc)30. (akustisch) tot:31. völlig, absolut, restlos, total:dead certainty absolute Gewissheit;dead silence Totenstille f;dead stop völliger Stillstand;come to a dead stop schlagartig stehen bleiben oder aufhören; → calm A 2, cert, earnest1 B, loss 1, ringer2 432. todsicher umg, unfehlbar (Schütze etc)a dead push ein verzweifelter, aber vergeblicher StoßB s1. stillste Zeit:in the dead of night mitten in der Nacht;the dead of winter der tiefste Winterrise from the dead von den Toten auferstehen;the dead and the living die Lebenden und die TotenC adv1. umg restlos, absolut, völlig, gänzlich, total:the facts are dead against him alles spricht gegen ihn;be dead asleep im tiefsten Schlaf liegen;dead beat umg wie erschlagen, fix und fertig;dead black tiefschwarz;dead drunk sinnlos betrunken;be dead right hundertprozentig recht haben;“dead slow” AUTO „Schritt fahren!“;dead straight schnurgerade;dead tired todmüde2. plötzlich, abrupt:stop dead (in one’s tracks) abrupt stehen bleiben oder aufhören3. genau, direkt:dead against genau gegenüber von (od dat);be dead set on ganz scharf sein auf (akk) umg* * *1. adjective1) tot[as] dead as a doornail/as mutton — mausetot (ugs.)
I wouldn't be seen dead in a place like that — (coll.) keine zehn Pferde würden mich an solch einen Ort bringen (ugs.)
2) tot [Materie]; erloschen [Vulkan, Gefühl, Interesse]; verbraucht, leer [Batterie]; tot [Telefon, Leitung, Saison, Kapital, Ball, Sprache]3) (expr. completeness) plötzlich [Halt]; völlig [Stillstand]; genau [Mitte]dead silence or quiet — Totenstille, die
dead calm — Flaute, die
dead faint — [totenähnliche] Ohnmacht
4) (benumbed) taub5) (exhausted) erschöpft; kaputt (ugs.)2. adverb1) (completely) völligdead easy or simple/slow — kinderleicht/ganz langsam
‘dead slow’ — "besonders langsam fahren"
dead drunk — stockbetrunken (ugs.)
2) (exactly)3. noundead on two [o'clock] — Punkt zwei [Uhr]
1)in the dead of winter/night — mitten im Winter/in der Nacht
2) pl. the dead: die Toten Pl.* * *adj.abgestorben adj.außer Betrieb ausdr.stromlos adj.tot adj.öd adj. -
18 exhausted
<tech.gen> (deflated) ■ luftleer< econ> ■ verbraucht< logist> (emptied, unloaded; e.g. silo) ■ entladen< logist> ■ erschöpft< med> (man, e.g. due to permanent stress, work load) ■ verbraucht; erschöpft< phot> (processing solution) ■ erschöpft -
19 deficio
dē-ficio, fēcī, fectum, ere (de u. facio), eig. wegmachen, I) intr. oder refl., sich weg-, fortmachen, u. zwar: A) eine Verbindung trennend = sich losmachen, abtrünnig od. untreu werden, a) im polit. Sinne (Ggstz. in fide manere, ad officium redire), defecerat Samus, descierat Hellespontus, Nep.: ne cuncta Gallia deficeret, Caes.: ut civitates eius insulae, quae semel in amicitiam nostram venissent, numquam postea deficerent, Cic. – ne civitas eorum impulsu (auf ihren Antrieb) deficeret, Caes.: iam nonnullae insulae propter acerbitatem imperii defecerant, Nep: – ne Apulia omnis ad (bei) praesentem terrorem deficeret, Liv.: ne illi ad spem amicitiae Romanorum (bei der Aussicht auf die Fr. der R.) deficerent, Liv. – m. ab u. Abl., selten m. bl. Abl.von wem? deficientes a fide societatis Lacedaemonii, Iustin.: qui (Tissaphernes) ab amicitia regis defecerat, Nep.: ceteri qui unā cum illo a re publica defecerunt, Cic.: consules a senatu, a re publica, a bonis omnibus defecerant, Cic.: numquam isti populi, nisi cum deerit ad quem desciscant, ab nobis non deficient, Liv.: animadvertit non modo Romae sed ubique cotidie magnam multitudinem deficere a cultu idolorum et ad religionem novam damnatā vetustate transire, Lact. – illis legibus (von den G.) populus Romanus prior non deficiet (wird nicht abgehen); si prior defexit publico consilio dolo————malo, tum etc., alte Eidesformel b. Liv. 1, 24, 7 sq. – m. ad u. Akk., defecere ad Poenos hi populi, Liv.: post victoriam maior pars Asiae ad eum defecit, Iustin.: qui primus a patribus ad plebem defecisset, Liv.: Athenienses et Thebanos ab eo ad Persas defecisse, Iustin. – b) moral. od. intellektuell: si a virtute defeceris, Cic.: ut a me ipse deficerem (mir selbst untreu würde), Cic.: si plane a nobis deficis (von unserer Ansicht), Cic.: si utilitas ab amicitia defecerit, Cic.B) abnehmend, schwindend sich wegmachen od. wegbleiben, abnehmen, abfallen, ausgehen, ausbleiben, aufhören, a) dem Umfange, der Größe, Höhe nach, v. Monde, abnehmen (Ggstz. crescere), eadem autem, quae crescente lunā gliscunt, deficiente contra defiunt, Gell. 20, 8, 5. – v. Sonne u. Tag, untergehen, sich neigen, erlöschen, quā venit (deus = sol) exoriens, quā deficit, Prop.: ubi dies deficit, ibi noctem agunt, Mela: die iam deficiente, Petron. – v. Sonne u. Mond, sich verfinstern, quod navigantibus eis sol defecerat (eine Sonnenfinsternis eingetreten war), Iustin.: solem lunae oppositu solere deficere, Cic.: luna interpositu interiectuque terrae repente deficit, Cic.: serenā nocte subito candens et plena luna deficit, Cic.: sol deficiens, Cic.: luna deficiens, Curt.: rationes veras solis et lunae deficientium scire, Gell. – v. Feuer u. Licht, ab-, ausgehen, erlöschen, ubi————ignem deficere extremum videbat, Verg. Aen. 9, 352 (verschieden von Verg. Aen. 2, 505, s. no. b): quoties defecerat lumen, renovabat, Petron. 111, 4. – v. Gewässern, abnehmen, zurücktreten, sich verlieren (Ggstz. crescere, increscere, exuberare, exaestuare), fons meridie semper deficit; mox increscens ad medium noctis exuberat, ab eo rursus sensim deficit, Plin.: stagnum incertae altitudinis, utcumque exaestuat aut deficit mare, flutet od. ebbet, Liv. – v. Quellen u. Flüssen, ausbleiben, versiegen, deficiunt laesi carmine (durch Zauberspruch) fontis aquae, Ov.: Euphrates nusquam manifesto exitu effluit, ut alii amnes, sed deficit, Mela. – v. der Welt, untergehen (Ggstz. nasci), s. Quint. 5, 10, 79. – v. Befestigungswerken, weichen, nachgeben, Curt. 4, 4 (19), 12.b) der Ausdehnung in die Länge nach, aufhören, quā deficit ignis (wohin das Feuer nicht gedrungen ist), Verg. Aen. 2, 505 (verschieden von Verg. Aen. 9, 352, s. oben no. a): quoniam talis semper figura mucrone deficiat, Plin.: gestatio buxo aut rore marino, ubi deficit buxus, ambitur, Plin. ep. – bes. v. Örtl., deficiunt silvae, Ov.: ultima pars aulae deficientis erat, Mart.: in deficiente iam porticu, Petron.c) der Menge, Zahl, dem Inhalte nach, abnehmen, auf die Neige gehen, nicht (mehr) ausreichen, ausgehen, mangeln, fehlen, α) übh. (Ggstz. crescere, superare): non materia, non frumentum deficere pote-————rat, Caes.: fructus (al. frons) ex arboribus deficiebat, Caes.: postquam inter arenas radices quoque et herbae defecerant, Sen.: pabulo circa deficiente, Plin.: aqua etiam defecerat, Curt.: cum eius generis (an derart Leuten) copia deficeret, Caes.: non deficiente crumenā (mit hinreichenden Mitteln), Hor. ep. 1, 4, 11: deficiente crumenā et crescente, Iuven. 11, 38: utrum superans an deficiens materia (Körpersäfte) laeserit, Cels.: si vel superans aliquid vel deficiens (ein Übermaß od. ein Mangel) adversam valetudinem creet, Cels.: si lacrimae deficient, Ov. – v. Abstr., nec vero levitatis Atheniensium exempla deficiunt, Cic.: deficit non voluntas, sed spes, Cic.: quod mihi consuevit in ceteris causis esse adiumento, id quoque in hac causa deficit, Cic. – v. Pers., cum esset Demosthenes, multi oratores magni et clari fuerunt et ante fuerant nec postea defecerunt, Cic. or. 6: Pygmaei, minutum genus, et quod pro satis frugibus contra grues dimicando defecit (ausgegangen ist), Mela 3, 8, 8 (3. § 81). – Insbes. als jurist. t. t., α) v. Rechtsfällen = wegfallen, in Wegfall kommen, keine Anwendung finden, nicht stattfinden od. -haben, nicht eintreten, zB. deficit actio, ICt.: deficit interdictum, ICt. – β) prägn., v. Pers., in Vermögensverfall kommen, verarmen, bankrott-, zahlungsunfähig werden, nisi principales debitores defecerint, Callistr. dig. 49, 14, 3. § 8: deficit Matho, Iuven. 7, 129 (vgl. unten no. II defici fa-————cultatibus, Ulp. dig. 23, 3, 33 in.).d) der Zeitdauer nach, nicht ausreichen, zu kurz sein, dies deficiat, si velim numerare, quibus bonis male evenerit, Cic.: dies deficiat, si velim paupertatis causam defendere, Cic. (vgl. no. II, a, wo dies iam me deficiet, si etc.): si tempus anni ad bellum gerendum deficeret, Caes.: utque solebamus consumere longa loquendo tempora, sermoni (al. sermonem) deficiente die, Ov. trist. 5, 13, 27 sq.e) der Reihenfolge nach aufhören, erlöschen, remotus iam deficientis affinitatis gradus, Plin. pan. 39, 6: progenies Caesarum in Nerone defecit, Suet. Galb. 1.f) der intensiven Stärke, inneren Kraft, dem Grade nach abnehmen, ausgehen, auf die Neige gehen, erlahmen, ermatten, erlöschen, in Verfall kommen, dahinschwinden, sinken, erschöpft (entkräftet, abgespannt, geschwächt, gelähmt) sein od. sich fühlen, die Kraft (Kräfte) verlieren, von Kräften kommen,α) v. sächl. Subjj., u. zwar v. Körper, v. Gliedern, Körperkräften u. dgl., deficiunt corpora, Quint.: in ipso gelu deficientia corpora, Curt.: inclinatum ac deficiens caput, Curt.: id membrum, quod deficit, das gelähmte Glied, Cels.: membra deficere coeperunt, Curt.: me tenuit moriens deficiente manu, Ov.: deficiunt ad coepta manus, Ov.: quorundam adversus hostes deficit manus, Sen. rhet. – anima deficit, es————tritt Ohnmacht ein, Cels.: deficientibus animis, indem die Besinnung ausging, Liv.: antequam ultimus spiritus deficeret, Curt. – ne vires deficiant, utique eo die cibum assumere debet (aeger), Cels.: quamvis consenuerint vires atque defecerint, Cic. – v. der Stimme u. Rede, vox iam deficere coeperat, Curt.: credo, si meis horis in accusando uti voluissem, vererer, ne mihi crimina non suppeterent, ne oratio deesset, ne vox viresque deficerent, Cic.: deficiente oratione, da ihm die Worte ausgingen, Liv.: deflere dicitur ore suam deficiente necem (v. Schwan), Ov. – v. physischen Zuständen, itaque et animantes, cum calor defecerit, tum interire, Cic. de nat. deor. 3, 15. – v. polit. Zuständen, bellum ibi aliquando defecit, Flor. 4, 2, 6: deficiente cotidie regis maiestate, täglich (an Ansehen) abnahm, sank, Iustin. 3, 1, 1. – v. Rechtszuständen, si cautio medio tempore defecerit, wenn die bestellte Kaution in Verfall gekommen ist (= wegen Zahlungsunfähigkeit des Schuldners nicht erfüllt werden kann), Papin. dig. 35, 1, 73. – v. geistigen u. gemütlichen Zuständen, noli ergo mirari, si pictura deficit, wenn die Malerkunst (in ihren Leistungen) sinkt (herunterkommt), Petron.: deficit ars animique cadunt, Ov.: nisi memoria (das Gedächtnis) forte defecerit, Cic.: utcumque defecere mores (Zucht u. Sitte), Hor.: cur deficiat animus (Mut)? Quint.: u. so primum animi, deinde corpora deficere coeperunt,————Curt. – m. Dat. wem? mihi iam toto hic furor non deficit anno, hört auf, Prop. 1, 1, 7. – m. in u. Abl., ut id (odium) in me uno potius, quam in optimo quoque et in universa civitate deficeret, aufhörte (sich austobte), Cic. post red. ad Quir. 1; vgl. duo milia, in quibus occidendis defecerat rabies, Curt. 4, 4 (19), 17. – poet. m. folg. Infin. = nachlassen, aufhören zu usw., Lucr. 1, 1040. Caes. German. Arat. 260 (vgl. unten no. β). – β) v. persönl. Subjj.: is qui deficit, der Schwache, Cels.: lassus tam cito deficis viator, Mart.: medicus si deficere aegrum non intellegit, Sen.: deficiebat elephantus, Curt.: equus deficiens procubuit, Curt.: malle eum deficere quam desinere, daß ihm eher der Atem als die Rede ausgehe, Quint.: optimus virtutis finis est antequam deficias desinere, Sen. rhet.: nec tamen illi defecerunt (ermatteten [im Forschen]) neque nos studium exquirendi defatigati relinquemus, Cic.: Ggstz. incertum est an (filii) proficiant (gedeihen), an deficiant (schwächlich werden), Augustin. in psalm. 38, 19. – m. Abl. wodurch? womit? et simul lassitudine et procedente iam die fame etiam deficere, Liv.: quod multi Gallicis tot bellis defecerant, schwach, invalid geworden waren, Caes.: neque coniuncti Albicis (mit den Alb.) comminus pugnando deficiebant, ermatteten nicht durch den Nahkampf = ließen es nicht im N. an sich fehlen, Caes. – def. totā mente, ganz von Sinnen kom-————men, ganz die Besinnung verlieren, Ov.: def. animo, den Mut (die Hoffnung) sinken lassen, zB. animo deficiens, ohne Hoffnung u. Trost, Lucr.: ipse animo non defecerat tanto accepto incommodo, Caes.: sin a vobis deserar, tamen animo non deficiam, Cic.: consul nec animo defecit nec consilio, dem K. ging weder der Mut noch die Einsicht ab, Liv.: non tamen defecere animis Tyrii, Curt. – def. vitā, mit dem Leben auf die Neige kommen, verscheiden, Plaut. asin. 609. – def. sanguine et spiritu, an der Verblutung verscheiden, Val. Max. 3, 2. ext. 5. – m. folg. Infin., nachlassen, aufhören zu usw., Tibull. 4, 1, 191. Rutil. Lup. 2, 18 (vgl. oben no. α a. E.). – Prägn., αα) die Besinnung verlieren, in Ohnmacht fallen, animo linquuntur deficiuntque, Scrib.: deficit in thalamis, Val. Flacc. – ββ) den Halt verlieren, den Mut sinken lassen, kleinmütig werden (s. Heinse Ov. her. 19, 8. Duker Flor. 2, 2, 17. Burm. Ps. Quint. decl. 339), sed tamen quam diu vos eritis in spe, non deficiam, Cic.: ne unā plagā acceptā patres conscripti concĭderent, ne deficerent, Cic.: Turnus ut infractos adverso Marte Latinos defecisse videt, Verg.: deficit ingenti luctu rex ipse Latinus, Verg.: ne hi propter suorum paucitatem et hostium multitudinem metu (aus F.) deficerent, Auct. b. Afr.: nec defuerant qui ipsi Punici maris nomine ac terrore deficerent, Flor. – in duris (in Drangsalen) haud umquam defice, laß nicht————den Mut sinken, Val. Flacc. 4, 35. – γγ) verscheiden, hinsterben, cum deficere eum amici viderent, Iustin.: paulatim defecit, Sen.: defecit prope lucem, Suet.: in ea voce defecit, Suet.: eo anno, quo ille defecit, Sulp. Sev.: voces (Äußerungen) deficientis, Tac.: momenta (Stadien) deficientis, Tac.g) als jurist. t. t., vom zur Erbschaft Berufenen, der sie aber nicht erwerben will od. kann, ausfallen, in Wegfall kommen, nicht in Betracht kommen, deficiente gradu nepotum, wenn die Abstufung der E. in Wegfall kommt, ICt.: is in parte quoque deficientis est heres, ICt.: deficientium partes accipere, ICt.II) v. tr.: a) act., jmd. verlassen = jmd. im Stiche lassen, sich jmdm. entziehen, von lebl. Subjj. auch jmdm. ausbleiben, ausgehen, auf die Neige gehen, dahinschwinden, jmdm. abgehen, gebrechen, für jmd. nicht ausreichen, α) v. Pers.: quoniam me Leontina civitas atque legatio propter eam quam dixi causam defecit, mihimet ineunda ratio est etc., Cic. Verr. 3, 110: genitor Phaëthontis (der Sonnengott) cum deficit orbem, sich der Welt entzieht (= sich verfinstert), Ov. met. 2, 382: Somnus (Schlaf als Gott) sollicitas deficit ante domos, Tibull. 3, 4, 20. – absol., dubiis ne defice rebus, laß (mich) nicht im Stiche, Verg. Aen. 6, 196. – β) v. lebl. Subjj.: αα) m. Acc. pers.: ipsos res frumentaria deficere coepit, Caes.: non eum defecit mare, sed commeatus, Mela:————cum non solum vires, sed etiam tela nostros deficerent, Caes.: cum oppidanos iam tela, iam vires, iam ante omnia animus (Mut) deficeret, Liv.: frustra meae vitae subvenire conamini, quem iam sanguis viresque deficiunt, Caes.: cum me vires deficere coepissent, Cic.: deficient inopem venae te, ni cibus accedet, dir Armen versiegen die Adern (versiegt die Lebenskraft), Hor.: sectantem levia (Abglättung) nervi deficiunt animique (dichterischer Geist), Hor.: ii, quos discentes vita defecit, Cic.: me dies, vox, latera deficiant, si hoc nunc vociferari velim, Cic.: dies iam me deficiat, si, quae dici in eam sententiam possunt, coner expromere, Cic. (vgl. oben no. I, B, d): dies me citius defecerit quam nomina, Cic.: tempus te citius quam oratio deficeret, Cic.: tempus deficiet domestica narrantem, Val. Max.: neque est periculum, ne te de re publica disserentem deficiat oratio, Cic.: omnia colligo, ut novi scribam aliquid ad te; sed, ut vides, res me ipsa deficit, Cic.: ut eorum, quae didicerimus, memoria nos deficiat, Col.: si te deficient poscendi munera causae, Ov. – dolor (Unwille) me non deficit, Cic.: si quem illa praestantis ingenii vis forte deficiet, Cic.: animus si te non deficiet aequus, Hor.: prudentia numquam deficit oratorem, Cic.: ea me solacia deficiunt, Cic.: cum motus omnis animi, tamquam ventus, hominem defecerat (sich gelegt hatte), flaccescebat oratio, Cic. – m. Abl. wodurch? nostros————vires lassitudine deficiebant, Caes. – m. in (in, bei) u. Abl., vox eum defecit in illo loco: ›Si sciens fallo‹, Cic.: nec supersumus pugnae nisi in quibus trucidandis et ferrum et vires hostem defecerunt (den Dienst versagten), Liv.: si me in mea querimonia... non modo vires, sed etiam vita deficiat, mir ausginge, Cic.: Fonteium in hac causa deficerent omnia, Cic. – m. ad u. Akk. Gerund., quia consulem ad regendum equum vires deficiebant, Liv. – poet. m. folg. Infin., nec me deficiet nautas rogitare citatos, ich werde nicht nachlassen (nimmer ruhen), Prop. 1, 8, 23. – ββ) m. Acc. rei: ne deficiant animum, Varro: linguam defecerat umor (Speichel), Ov.: noctes lentus non deficit umor (Tau), Verg.b) pass.: α) deficitur alqs od. alqd ab alqa re od. bl. alqā re, es wird jmd. od. eine Sache von etw. verlassen, im Stiche gelassen, es geht mit etw. bei jmd. auf die Neige, es verläßt jmd. etw., es bleibt od. geht jmdm. etw. aus, es ist jmd. ohne etw., es geht jmdm. od. einer Sache etw. ab, es mangelt od. gebricht jmdm. od. einer Sache an etw. (dah. Ggstz. abundat alqs od. alqd alqā re), teils v. pers. Subjj., defici a viribus, Caes.: deficior prudens artis ab arte mea, Ov.: quae (mulier) neque peperit neque gravida est, si lac habet, a menstruis defecta est, bei ihr ist die Regel ausgeblieben, Cels. – defici pecuniā, clientium turbā, nobilitate et avorum proavorumque serie, Sen.: defici————non gressu modo, sed et visu, Suet.: defici copiā pabuli frumentique, Hirt. b. G.: lacte defici (v. einer Hündin), Col.: animo defici, die Besinnung verlieren, ohnmächtig werden, Curt.: auxilio defici, in einen hilflosen Zustand geraten, Scrib.: defici facultatibus, in Vermögensverfallkommen, verarmen, Ulp. dig. 23, 3, 33 in. (vgl. oben no. I, B, c aus Iuven. 7, 129): non defici extemporali facultate, Suet.: tempore deficiar, tragicos si persequar ignes, Ov.: mulier abundat audaciā, consilio et ratione deficitur, Cic. – m. folg. Satz m. quominus u. Konj., si memoriā deficitur, quo minus agnoscat cuiusque progeniem, Col. 7, 9, 12. – Partiz. Perf., aquā ciboque defecti, Quint.: defectus pilis, nur noch dünn behaart, Phaedr.: defectus aetatis viribus et acie oculorum, Val. Max.: defectus senio, Col.: defectus annis et desertus viribus, mit den Jahren auf der Neige, Phaedr.: u. Superl., defectissimus annis et viribus, Col. 1. prooem. § 12. – ohne Abl., colluvies defectae fidei, Apul. met. 5, 24: defectae senectutis homo, ein altersschwacher, Ulp. dig.: Plur. subst., dēfectī, ōrum, m., Schwache, Plin. 2, 28. – teils von sächl. u. abstr. Subjj., Mysiam Libyamque aiunt abundare frumentis; nec tamen Apulos Campanosque agros opimis defici segetibus, Mela: haec amoenitas deficitur aquā salienti, Plin. ep.: ut defunctorum voluntates, etiamsi iure deficerentur, quasi perfectas tuerer, Plin. ep. – m. folg. ut u. Konj., mul-————torum crudelitas et ambitio et luxuria, ut paria pessimis audeat, fortunae favore deficitur, Sen. ep. 42, 4. – u. Partiz. Perf., defectum corpore caput, vom Rumpfe getrennter, Plin. pan.: defecta vigore cervix, Ov.: sanguine defecti artus, verbluteten, Ov.: sol defectus lumine, Tibull.: ars nec exemplis pauperior nec oratione defectior, ermangelnder, Apul. de deo Socr. prol. p. 111 H. (p. 4, 17 G.). – β) absol., prägn., teils = an Substanz abfallen, si non terrestri cibo membra corporis alantur, deficientur (so schwinden sie zusammen), Vitr. 8. praef. § 2: teils = die Kräfte (den Atem) verlieren, ermattet-, erschöpft werden, in quo non modo defici (den Atem verlieren), sed etiam laborare (zu stocken) turpe est, Cic. Brut. 34: non usque adeo defectum (esse) Germanicum, fühle sich entkräftet, Tac. ann. 2, 70: teils deficior = es gebricht mir an Befähigung dazu, uti si quid de his rebus et artibus iudicare et probare opus fuerit ne deficiatur, Vitr. 1, 1, 16. – u. Partiz. defectus, α) als jurist. t. t., vom Schuldner im Stiche gelassen, defecta nomina, nicht mehr einzutreibende Schuldforderungen, Paul. dig. 22, 1, 11. § 1. – β) mangelhaft, currus (weil ihm die Vorstecknägel vor den Rädern fehlen), Hyg. fab. 84. – γ) abgeschwächt, schwach, im Kompar., in tumidis (speculis videntur) omnia defectiora, at contra in cavis auctiora, Apul. apol. 16. – insbes., physisch geschwächt, schwach (bes. auch————altersschwach), ermattet, erschöpft (s. Heinse Ov. fast. 3, 674), v. Pers., quod sibi defectis illa tulisset opem, Ov.: sidera obscura attributa defectis, den Altersschwachen, Plin.: v. Körper usw. u. v. menschl. Zuständen, defectum corpus, Tac.: homo defectae senectutis, ICt.: def. amor, Ov. – ⇒ defexit altlat. = defecerit, alte Eidesformel bei Liv. 1, 24, 8. -
20 prostrate
1. adjective1) [auf dem Bauch] ausgestreckt2) (exhausted) erschöpft2. transitive verb1) (lay flat) zu Boden werfen [Person]2) (overcome emotionally) übermannen3) (exhaust) erschöpfen3. reflexive verb(throw oneself down)prostrate oneself [at something/before somebody] — sich [vor etwas/jemandem] niederwerfen
prostrate oneself [before somebody] — (humble oneself) sich [vor jemandem] demütigen
* * *1. ['prostreit] adjective1) (lying flat, especially face downwards.) hingestreckt2) (completely exhausted or overwhelmed: prostrate with grief.) gebrochen2. [prə'streit] verb1) (to throw (oneself) flat on the floor, especially in respect or reverence: They prostrated themselves before the emperor.) zu Boden werfen2) (to exhaust or overwhelm: prostrated by the long journey.) entkräften•- academic.ru/58525/prostration">prostration* * *pros·trateI. adj[ˈprɒstreɪt, AM ˈprɑ:-]1. (face downward) ausgestrecktto lie \prostrate on sth ausgestreckt auf etw dat liegen2. (overcome) überwältigtto be \prostrate with grief von Trauer übermannt seinII. vt[prɒsˈtreɪt, AM ˈprɑ:streɪt]* * *['prɒstreɪt]1. adjausgestreckthe was found prostrate on the floor —
the servants lay prostrate at their master's feet — die Diener lagen demütig or unterwürfig zu Füßen ihres Herrn
she was prostrate with exhaustion — sie brach fast zusammen vor Erschöpfung
2. vt[prɒ'streɪt] usu pass (lit) zu Boden werfen; (fig) (with fatigue) erschöpfen, mitnehmen; (with shock) zusammenbrechen lassen, niederschmetternto be prostrated by an illness — einer Krankheit (dat) zum Opfer gefallen sein
3. vr[prɒ'streɪt] sich niederwerfen (before vor +dat)* * *A v/t [prɒˈstreıt; US ˈprɑsˌt-]1. zu Boden werfen oder strecken, niederwerfen:before vor dat)2. fig unterwerfen, niederzwingen3. entkräften, erschöpfen4. fig niederschmetternB adj [ˈprɒstreıt; US ˈprɑs-]1. hingestrecktb) daniederliegend:a prostrate country ein am Boden liegendes oder zugrunde gerichtetes Land;prostrate with grief gramgebeugt3. fig unterwürfig, demütig5. BOT, ZOOL (nieder)liegend* * *1. adjective1) [auf dem Bauch] ausgestreckt2) (exhausted) erschöpft2. transitive verb1) (lay flat) zu Boden werfen [Person]2) (overcome emotionally) übermannen3) (exhaust) erschöpfen3. reflexive verbprostrate oneself [at something/before somebody] — sich [vor etwas/jemandem] niederwerfen
prostrate oneself [before somebody] — (humble oneself) sich [vor jemandem] demütigen
* * *v.niederwerfen v.
См. также в других словарях:
erschöpft — erschöpft … Deutsch Wörterbuch
erschöpft — Nach der Nachtschicht bin ich immer sehr erschöpft … Deutsch-Test für Zuwanderer
erschöpft — ↑down, ↑groggy, ↑kaputt, ↑machulle, ↑marode, ↑schachmatt … Das große Fremdwörterbuch
erschöpft — erholungsbedürftig; abgekämpft; abgespannt; ausgelaugt; abgehetzt; erschlafft; verausgabt; kaputt (umgangssprachlich); abgearbeitet; entkräftet; … Universal-Lexikon
erschöpft — 1. aufgebraucht, ausgegangen, leer, nicht mehr verfügbar, versandet, zu Ende; (geh.): aufgezehrt, versiegt; (südd., österr. ugs.): gar; (ugs.): alle. 2. abgearbeitet, abgehetzt, abgekämpft, abgespannt, angegriffen, angeschlagen, atemlos,… … Das Wörterbuch der Synonyme
erschöpft — erschöpfen, erschöpft ↑ schöpfen … Das Herkunftswörterbuch
erschöpft — er|schọ̈pft … Die deutsche Rechtschreibung
völlig erschöpft sein — [Redensart] Auch: • wie erschlagen sein Bsp.: • Nach einem schweren Arbeitstag war er völlig erschöpft … Deutsch Wörterbuch
übermüdet — erschöpft, übernächtigt, zerschlagen; (ugs.): alle, am Ende, erledigt, erschlagen, erschossen, [fix und] fertig, fix und foxi, halb tot, hundemüde, k. o., kaputt; (emotional verstärkend): todmüde; (geh. emotional verstärkend): sterbensmüde. * * * … Das Wörterbuch der Synonyme
ab — erschöpft, abgearbeitet. »Vater is janz ab.« … Berlinerische Deutsch Wörterbuch
erschossesein — erschöpft sein. »Ick fühl ma heute wie erschossen.« … Berlinerische Deutsch Wörterbuch