-
81 infringo
I.Lit.:B.infractis omnibus hastis,
Liv. 40, 40, 7:ut si quis violas riguove papavera in horto Liliaque infringat,
Ov. M. 10, 191:genibusque tumens infringitur unda,
Val. Fl. 5, 412: manus, to snap or crack one ' s fingers, Petr. 17:articulos,
Quint. 11, 3, 158: latus liminibus, to bruise one ' s side by lying on the threshold, Hor. Epod. 11, 22: infractus remus, appearing broken, in consequence of the refraction of the rays in the water, Cic. Ac. 2, 25; cf.:infracti radii resiliunt,
Plin. 2, 38, 38, § 103:ossa infracta extrahere,
id. 23, 7, 63, § 119.—Transf., to strike one thing against another: digitos citharae, to strike or play upon the lute, Stat. Ach. 1, 575:II.alicui colaphum,
to give one a box on the ear, Ter. Ad. 2, 1, 46; Plin. 8, 36, 54, § 130:linguam (metu),
to stammer, Lucr. 3, 155.—Trop., to break, check, weaken, lessen, diminish, mitigate, assuage:B.ut primus incursus et vis militum infringeretur,
Caes. B. C. 3, 92:conatus adversariorum,
id. ib. 2, 21:florem dignitatis,
Cic. Balb. 6, 15:militum gloriam,
id. Mil. 2, 5:animos hostium,
Liv. 38, 16:spem,
Cic. Or. 2, 6:tribunatum alicujus,
id. de Or. 1, 7, 24:vehementius esse quiddam suspicor, quod te infringat,
id. Att. 7, 2, 2:continuam laudem humanitatis,
Plin. Ep. 7, 31, 3:res Samnitium,
Liv. 8, 39, 10:difficultatem,
to overcome, Col. 2, 4, 10:jus consulis,
Dig. 34, 9, 5 fin.:fortia facta suis modis,
to weaken, Ov. Tr. 2, 412:deos precatu,
to appease by entreaties, Stat. Ach. 1, 144:infringitur ille quasi verborum ambitus,
Cic. de Or. 3, 48, 186:infringendis concidendisque numeris,
id. Or. 69, 230:vocem de industria,
purposely to make plaintive, Sen. Contr. 3, 19.—To destroy, make void, break:1.quoniam haec gloriatio non infringetur in me,
Vulg. 2 Cor. 11, 10:legem,
ib. 1 Macc. 1, 66. — Hence, infractus, a, um, P. a., broken, bent.Lit.:2. a.mares caprarum longis auribus infractisque probant,
Plin. 8, 50, 76, § 202.—In gen.:b.infractos animos gerere,
Liv. 7, 31, 6:nihil infractus Appii animus,
id. 2, 59, 4:oratio submissa et infracta,
id. 38, 14:infractae ad proelia vires,
Verg. A. 9, 499:veritas,
falsified, Tac. H. 1, 1:fides metu infracta,
shaken, id. ib. 3, 42:tributa,
diminished, id. ib. 4, 57:potentia matris,
id. A. 13, 12:fama,
injured reputation, Verg. A. 7, 332; Tac. H. 2, 22:Latini,
broken, Verg. A. 12, 1.—Diluted:c.fel aqua infractum,
Plin. 28, 12, 50, § 186.—In partic., of speech, broken off:infracta et amputata loqui,
broken, unconnected, Cic. Or. 51, 170:infracta loquela,
broken talk, baby - talk, Lucr. 5, 230:cum vocem ejus (delicati) infractam videret,
effeminate, Gell. 3, 5, 2:vocibus delinitus infractis,
Arn. 4, 141. -
82 Lepidus
1.lĕpĭdus, a, um, adj. [lepos], pleasant, agreeable, charming, fine, elegant, neat (esp. freq. in Plaut. and Ter.; in Cic. very rare).I.In gen.:B.fui ego bellus, lepidus,
Plaut. Capt. 5, 2, 3:nugator,
id. Curc. 4, 1, 1:virgo,
id. ib. 1, 3, 11:mortalis,
id. Truc. 5, 1, 57:o lepidum patrem!
Ter. And. 5, 4, 45:ego usa sum benigno et lepido et comi,
id. Hec. 5, 3, 39:lepida es,
id. ib. 5, 1, 26:forma lepida et liberalis,
Plaut. Ep. 1, 1, 41:mores,
id. Most. 2, 3, 12:fama,
id. Trin. 2, 2, 98:facinus lepidum et festivum,
id. Poen. 1, 2, 95:dies,
id. Aul. 4, 8, 4:itan' lepidum tibi visum est, scelus nos irridere?
Ter. Eun. 5, 7, 17.— Comp.:nos invenies alterum Lepidiorem ad omnes res,
Plaut. Mil. 3, 1, 65.— Sup.:pater lepidissime,
Ter. Ad. 5, 7, 13:o capitulum lepidissimum,
id. Eun. 3, 3, 25.—In a bad sense, nice, effeminate:II.hi pueri tam lepidi ac delicati,
Cic. Cat. 2, 10, 23.—In partic., of speech, smart, witty, facetious:1.lepida et concinna,
Auct. Her. 4, 23, 32:scimus inurbanum lepido seponere dicto,
Hor. A. P. 273:versus,
Cat. 6, 17.—Hence, adv.: lĕpĭdē, pleasantly, agreeably, charmingly, finely, prettily.In gen.:2.lepide ornata,
Plaut. Poen. 1, 2, 84:stratus lectus,
id. ib. 3, 3, 84:hoc effectum lepide tibi tradam,
id. Curc. 3, 15:lepide ludificatus,
id. Cas. 3, 2, 27:intellexisti,
id. Truc. 3, 2, 13:lepide prospereque evenire,
id. Ps. 2, 1, 1:ubi lepide voles esse tibi, mea rosa, mihi dicito,
when you want to enjoy yourself, id. Bacch. 1, 1, 50.—In partic.(α).As an affirmative response, yes, very well:(β).lepide licet,
Plaut. Bacch. 1, 1, 1.—As a term of applause, splendidly, excellently:(γ).euge, euge, lepide,
Plaut. Mil. 2, 2, 85:facete, laute, lepide: nihil supra,
Ter. Eun. 3, 1, 37.— Comp.:nimis lepide fabulare: eo potuerit lepidius pol fieri,
Plaut. Mil. 3, 5, 52.— Sup.:lepidissime et comissime,
Plaut. Mil. 3, 3, 66.—Of speech, smartly, wittily, humorously:2.in quo lepide in soceri mei persona lusit is, qui elegantissime id facere potuit, Lucilius: Quam lepide lexeis compostae, etc.,
Cic. de Or. 3, 43, 171; cf. id. Or. 44, 149:in libris multa posuit lepide atque argute reperta,
Gell. 13, 10, 3.Lĕpĭdus, i, m., a surname in the gens Aemilia; e. g. M. Aemilius Lepidus, consul 675 A. U. C., an enemy of Sylla, Cic. Cat. 3, 10, 24; id. Verr. 2, 3, 91, § 212.—Another M. Aemilius Lepidus, triumvir with Antony and Octavius, Cic. Mil. 5, 13; id. Phil. 5, 14, 39; v. his letters to Cicero ap. Cic. Fam. 10, 34 sq.—Hence,A.Lĕpĭdā-nus, a, um, adj., of or belonging to Lepidus, Lepidan:B.bellum,
Sall. H. Fragm. 3, 63 Dietsch.—Lĕpĭdĭānus, a, um, adj., of or belonging to Lepidus, Lepidian:tumultus,
which broke out a year after Sylla's death, in the consulate of M. Æmilius Lepidus, Macr. S. 1, 32. -
83 lepidus
1.lĕpĭdus, a, um, adj. [lepos], pleasant, agreeable, charming, fine, elegant, neat (esp. freq. in Plaut. and Ter.; in Cic. very rare).I.In gen.:B.fui ego bellus, lepidus,
Plaut. Capt. 5, 2, 3:nugator,
id. Curc. 4, 1, 1:virgo,
id. ib. 1, 3, 11:mortalis,
id. Truc. 5, 1, 57:o lepidum patrem!
Ter. And. 5, 4, 45:ego usa sum benigno et lepido et comi,
id. Hec. 5, 3, 39:lepida es,
id. ib. 5, 1, 26:forma lepida et liberalis,
Plaut. Ep. 1, 1, 41:mores,
id. Most. 2, 3, 12:fama,
id. Trin. 2, 2, 98:facinus lepidum et festivum,
id. Poen. 1, 2, 95:dies,
id. Aul. 4, 8, 4:itan' lepidum tibi visum est, scelus nos irridere?
Ter. Eun. 5, 7, 17.— Comp.:nos invenies alterum Lepidiorem ad omnes res,
Plaut. Mil. 3, 1, 65.— Sup.:pater lepidissime,
Ter. Ad. 5, 7, 13:o capitulum lepidissimum,
id. Eun. 3, 3, 25.—In a bad sense, nice, effeminate:II.hi pueri tam lepidi ac delicati,
Cic. Cat. 2, 10, 23.—In partic., of speech, smart, witty, facetious:1.lepida et concinna,
Auct. Her. 4, 23, 32:scimus inurbanum lepido seponere dicto,
Hor. A. P. 273:versus,
Cat. 6, 17.—Hence, adv.: lĕpĭdē, pleasantly, agreeably, charmingly, finely, prettily.In gen.:2.lepide ornata,
Plaut. Poen. 1, 2, 84:stratus lectus,
id. ib. 3, 3, 84:hoc effectum lepide tibi tradam,
id. Curc. 3, 15:lepide ludificatus,
id. Cas. 3, 2, 27:intellexisti,
id. Truc. 3, 2, 13:lepide prospereque evenire,
id. Ps. 2, 1, 1:ubi lepide voles esse tibi, mea rosa, mihi dicito,
when you want to enjoy yourself, id. Bacch. 1, 1, 50.—In partic.(α).As an affirmative response, yes, very well:(β).lepide licet,
Plaut. Bacch. 1, 1, 1.—As a term of applause, splendidly, excellently:(γ).euge, euge, lepide,
Plaut. Mil. 2, 2, 85:facete, laute, lepide: nihil supra,
Ter. Eun. 3, 1, 37.— Comp.:nimis lepide fabulare: eo potuerit lepidius pol fieri,
Plaut. Mil. 3, 5, 52.— Sup.:lepidissime et comissime,
Plaut. Mil. 3, 3, 66.—Of speech, smartly, wittily, humorously:2.in quo lepide in soceri mei persona lusit is, qui elegantissime id facere potuit, Lucilius: Quam lepide lexeis compostae, etc.,
Cic. de Or. 3, 43, 171; cf. id. Or. 44, 149:in libris multa posuit lepide atque argute reperta,
Gell. 13, 10, 3.Lĕpĭdus, i, m., a surname in the gens Aemilia; e. g. M. Aemilius Lepidus, consul 675 A. U. C., an enemy of Sylla, Cic. Cat. 3, 10, 24; id. Verr. 2, 3, 91, § 212.—Another M. Aemilius Lepidus, triumvir with Antony and Octavius, Cic. Mil. 5, 13; id. Phil. 5, 14, 39; v. his letters to Cicero ap. Cic. Fam. 10, 34 sq.—Hence,A.Lĕpĭdā-nus, a, um, adj., of or belonging to Lepidus, Lepidan:B.bellum,
Sall. H. Fragm. 3, 63 Dietsch.—Lĕpĭdĭānus, a, um, adj., of or belonging to Lepidus, Lepidian:tumultus,
which broke out a year after Sylla's death, in the consulate of M. Æmilius Lepidus, Macr. S. 1, 32. -
84 levis
1.lĕvis, e, adj. [for leg-vis; Sanscr. laghu-s, little; cf. O. H. Germ. ring-i; Germ. gering; Gr. elachus], light in weight, not heavy (opp. gravis).I.Lit.:B.leviora corpora (opp. graviora),
Lucr. 2, 227:aether,
id. 5, 459:aura,
id. 3, 196:levior quam pluma,
Plaut. Men. 3, 2, 23:stipulae,
Verg. G. 1, 289: armatura, light armor:levis armaturae Numidae,
the light-armed Numidians, Caes. B. G. 2, 10; also, by metonymy, lightarmed troops; v. armatura, and cf.:sed haec fuerit nobis tamquam levis armaturae prima orationis excursio,
Cic. Div. 2, 10 fin.; so,miles,
a light-armed soldier, Liv. 8, 8; cf.of clothing: nudi, aut sagulo leves,
Tac. G. 6:flebis in solo levis angiportu,
Hor. C. 1, 25, 10.—Of the earth upon the dead:terraque securae sit super ossa levis,
Tib. 2, 4, 50;esp. freq. on tombstones: sit tibi terra levis (abbreviated, S. T. T. L.): per leves populos,
the shades, bodiless persons, Ov. M. 10, 14:virgaque levem coerces aurea turbam,
Hor. C. 1, 10, 18.— Poet. with inf.: fessis leviora tolli Pergama Grais, a lighter burden, i. e. easier to be destroyed, Hor. C. 2, 4, 11.—Transf.1.Light of digestion, easy to digest (mostly poet. and post-Aug.):2.quae in aqua degunt, leviorem cibum praestant. Inter domesticas quadrupedes levissima suilla est, gravissima bubula,
lightest of digestion, Cels. 1, 18:leves malvae,
Hor. C. 1, 31, 16 (cf.:gravi Malvae salubres corpori,
id. Epod. 2, 57).—Light in motion, swift, quick, fleet, nimble, rapid (syn.:3.agilis, alacer, pernix): ipsa (diva) levi fecit volitantem flamine currum (i. e. Argo),
a quick, favorable wind, Cat. 64, 9; cf.:leves venti,
Ov. M. 15, 346:flatus,
Sil. 15, 162:currus,
light, swift, Ov. M. 2, 150:levi deducens pollice filum,
light, nimble, id. ib. 4, 36; so,pollex,
id. ib. 6, 22:saltus,
id. ib. 7, 767;3, 599: peltam pro parma fecit, ut ad motus concursusque essent leviores,
Nep. Iphicr. 1:Messapus levis cursu,
Verg. A. 12, 489:leves Parthi,
id. G. 4, 314:equus,
Val. Fl. 1, 389:Nympharumque leves cum Satyris chori,
Hor. C. 1, 1, 31:quaere modos leviore plectro,
nimbler, gayer, id. ib. 2, 1, 40:et levis erecta consurgit ad oscula plantā,
Juv. 6, 507.—With inf. ( poet.):omnes ire leves,
Sil. 16, 488:exsultare levis,
id. 10, 605:levior discurrere,
id. 4, 549:nullo levis terrore moveri,
Claud. IV. Cons. Hon. 514:hora,
fleeting, Ov. M. 15, 181:terra,
light, thin soil, Verg. G. 2, 92:et ubi montana (loca) quod leviora et ideo salubriora,
Varr. R. R. 1, 6, 3;so (opp graviora),
id. ib. —Slight, trifling, small (mostly poet.): ignis, Ov. M. 3, 488:II.tactus,
a slight, gentle touch, id. ib. 4, 180:strepitus,
id. ib. 7, 840:stridor,
id. ib. 4, 413.Trop.A.Without weight, i. e. of no consequence; hence, in gen., light, trifling, unimportant, inconsiderable, trivial, slight, little, petty, easy (class.):(β).nunquam erit alienis gravis qui suis se concinnat levem,
Plaut. Trin. 3, 2, 58:grave est nomen imperii atque id etiam in levi persona pertimescitur,
Cic. Agr. 2, 17, 45:leve et infirmum,
id. Rosc. Com. 2, 6: quae mihi ad spem obtinendae veritatis gravissima sunt;ad motum animi... leviora,
id. Deiot. 2, 5:quod alia quaedam inania et levia conquiras,
id. Planc. 26, 63:auditio,
a light, unfounded report, Caes. B. G. 7, 42:cui res et pecunia levissima et existimatio sanctissima fuit semper,
something very insignificant, Cic. Rosc. Com. 5, 15:dolor,
id. Fin. 1, 12, 40:proelium,
Caes. B. G. 7, 36:periculum,
id. B. C. 3, 26:in aliquem merita,
id. ib. 2, 32, 10:leviore de causa,
id. B. G. 7, 4 fin.:praecordia levibus flagrantia causis,
Juv. 13, 182:effutire leves indigna tragoedia versus,
Hor. A. P. 231.—As subst.:in levi habitum,
was made little of, was regarded as a trifle, Tac. H. 2, 21; id. A. 3, 54:levia sed nimium queror,
Sen. Herc. Fur. 63:quid leviora loquor? Petr. poët. 134, 12: non est leve tot puerorum observare manus,
no easy matter, Juv. 7, 240:quidquid levius putaris,
easier, id. 10, 344.—With gen. ( poet.):B.opum levior,
Sil. 2, 102.—In disposition or character.1.Light, light-minded, capricious, fickle, inconstant, unreliable, false:2.homo levior quam pluma,
Plaut. Men. 3, 2, 23:ne me leviorem erga te putes,
id. Trin. 5, 2, 34:tu levior cortice,
Hor. C. 3, 9, 22:vitium levium hominum atque fallacium,
Cic. Lael. 25, 91:quidam saepe in parva pecunia perspiciuntur quam sint leves,
id. ib. 17, 63:leves ac nummarii judices,
id. Clu. 28, 75:sit precor illa levis,
Tib. 1, 6, 56:levi brachio aliquid agere,
Cic. Att. 4, 16, 6:quid levius aut turpius,
Caes. B. G. 5, 28 fin.:auctor,
Liv. 5, 15:leves amicitiae,
Cic. Lael. 26, 100:spes,
vain, empty, Hor. Ep. 1, 5, 8:leviores mores,
Ulp. Fragm. 6, 12.—Mild, gentle, pleasant (rare):1.quos qui leviore nomine appellant, percussores vocant,
Cic. Rosc. Am. 33, 93; and:levior reprehensio,
id. Ac. 2, 32, 102:tandem eo, quod levissimum videbatur, decursum est,
the gentlest, mildest, Liv. 5, 23 fin.:nec leves somnos timor aut cupido Sordidus aufert,
Hor. C. 2, 16, 15; id. Epod. 2, 28:exsilium,
mild, tolerable, Suet. Aug. 51.—Hence, adv.: lĕ-vĭter, lightly, not heavily.Lit. (rare):2.armati,
light-armed, Curt. 4, 13.—Of the blow of a weapon:levius casura pila sperabat,
Caes. B. C. 3, 92, 2.—Trop.a.Slightly, a little, not much, somewhat:b.leviter densae nubes,
Lucr. 6, 248:inflexum bacillum,
Cic. Div. 1, 17, 30:genae leviter eminentes (al. leniter),
id. N. D. 2, 57, 143:qui (medici) leviter aegrotantes leniter curant, gravioribus autem morbis, etc.,
id. Off. 1, 24, 83:saucius,
id. Inv. 2, 51, 154:non leviter lucra liguriens,
id. Verr. 2, 3, 76, § 177:agnoscere aliquid,
id. Fin. 2, 11, 33:eruditus,
id. de Or. 3, 6, 24.— Comp.:quanto constantior idem In vitiis, tanto levius miser,
so much less, Hor. S. 2, 7, 18:dolere,
Ov. P. 1, 9, 30.— Sup.:ut levissime dicam,
to express it in the mildest manner, Cic. Cat. 3, 7 fin. —Easily, lightly, without difficulty, with equanimity:2.id eo levius ferendum est, quod, etc.,
Cic. Fam. 4, 3, 2; cf.:sed levissime feram, si, etc.,
id. Prov. Cons. 20, 47; Liv. 29, 9.— Comp.:levius torquetis Arachne,
more dexterously, Juv. 2, 56.lēvis (erroneously laevis), e, adj. [Gr. leios, leuros], smooth, smoothed, not rough, opp. asper (class.).I.Lit.A.In gen.:B.corpuscula quaedam levia, alia aspera, etc.,
Cic. N. D. 1, 24, 66:in locis (spectatur): leves an asperi,
id. Part. Or. 10, 36:Deus levem eum (mundum) fecit et undique aequabilem,
id. Univ. 6:pocula,
smooth, shining, Verg. A. 5, 91:pharetrae,
id. ib. 5, 558:brassica,
Cato, R. R. 15, 7:levissima corpora,
Lucr. 4, 659:coma pectine levis,
Ov. M. 12, 409:nascunturque leves per digitos umerosque plumae,
Hor. C. 2, 20, 11:levior assiduo detritis aequore conchis,
Ov. M. 13, 792: inimicus pumice levis, rubbed (cf. pumicatus), Juv. 9, 95.— Poet.: levi cum sanguine Nisus labitur infelix, slippery, [p. 1055] Verg. A. 5, 328:levis Juventas ( = imberbis),
smooth, without hair, beardless, Hor. C. 2, 11, 6; so,ora,
Tib. 1, 9 (8), 31:crura,
Juv. 8, 115:sponsus,
id. 3, 111:caput,
id. 10, 199; 2, 12; hence, also, poet. for youthful, delicate, beautiful:pectus,
Verg. A. 11, 40:frons,
id. E. 6, 51:umeri,
id. A. 7, 815:colla,
Ov. M. 10, 698.—Also, finely dressed, spruce, effeminate:vir,
Ov. A. A. 3, 437; Pers. 1, 82: argentum, smooth, not engraved or chased, Juv. 14, 62.—In neutr. absol.:externi ne quid valeat per leve morari,
smoothness, Hor. S. 2, 7, 87; so,per leve,
Pers. 1, 64:per levia,
Aus. Idyll. 16, 4.—Transf., rubbed smooth, ground down, softened, soft (rare), Scrib. Comp. 228; Cels. 2, 8.—II.Trop., of speech, smooth, flowing (rare but class.):oratio (opp. aspera),
Cic. Or. 5 fin.; so,levis verborum concursus (opp. asper),
id. de Or. 3, 43, 171:levis et aspera (vox),
Quint. 11, 3, 15:levis et quadrata compositio,
id. 2, 5, 9:levia ac nitida,
id. 5, 12, 18:(aures) fragosis offenduntur et levibus mulcentur,
id. 9, 4, 116.— Adv. does not occur. -
85 licui
I.Lit.:B.tabes nivis liquescentis,
Liv. 21, 36:haec ut cera liquescit,
Verg. E. 8, 80; Ov. M. 5, 431:volnificusque chalybs vastā fornace liquescit,
Verg. A. 8, 446; Plin. 37, 10, 59, § 162:corpora foeda jacent... dilapsa liquescunt,
i. e. putrefy, Ov. M. 7, 550.—Transf.1.To become clear, limpid: aqua liquescit ac subsidit, Auct. B. Alex. 5.—2.Of the liquid sound of l, m, n, r with other consonants, to merge, coalesce, be confined with other sounds:II.eorum sonus liquescit et tenuatur,
Val. Prob. p. 1389 P.—Trop.A.To grow soft, effeminate:B.qua (voluptate) cum liquescimus,
Cic. Tusc. 2, 22, 52. —To melt or waste away:fortuna liquescit,
Ov. Ib. 425.—Of a person:minui et deperire, et, ut proprie dicam, liquescere,
Sen. Ep. 26. -
86 liquesco
I.Lit.:B.tabes nivis liquescentis,
Liv. 21, 36:haec ut cera liquescit,
Verg. E. 8, 80; Ov. M. 5, 431:volnificusque chalybs vastā fornace liquescit,
Verg. A. 8, 446; Plin. 37, 10, 59, § 162:corpora foeda jacent... dilapsa liquescunt,
i. e. putrefy, Ov. M. 7, 550.—Transf.1.To become clear, limpid: aqua liquescit ac subsidit, Auct. B. Alex. 5.—2.Of the liquid sound of l, m, n, r with other consonants, to merge, coalesce, be confined with other sounds:II.eorum sonus liquescit et tenuatur,
Val. Prob. p. 1389 P.—Trop.A.To grow soft, effeminate:B.qua (voluptate) cum liquescimus,
Cic. Tusc. 2, 22, 52. —To melt or waste away:fortuna liquescit,
Ov. Ib. 425.—Of a person:minui et deperire, et, ut proprie dicam, liquescere,
Sen. Ep. 26. -
87 Maecenas
Maecēnas, ātis, m. [Tuscan, perh. Maecnatial; v. Sil. 10, 40; Müll. Etrusk. 1, p. 404; 415]: C. Cilnius Maecenas, a Roman knight, descended, on the mother's side, from the Arretinian gens of the Maecenates (and on the father's side from that of the Cilnii;B.v. Müll. l. c. p. 416 sq.),
the friend of Augustus and the patron of Horace and Virgil, Prop. 4, 8 (9), 1; Hor. C. 1, 1, 1; Verg. G. 1, 2; Vell. 2, 88, 2; Tac. A. 6, 11; Sen. Prov. 3, 9 sq.; id. Ep. 19, 8 sq.; 114, 4; Quint. 9, 4, 28.—Transf., to denote, in gen.,1.A patron of literature:2.sint Maecenates, non deerunt, Flacce, Marones,
Mart. 8, 56, 5; Sen. Prov. 3, 10:quis tibi Maecenas erit?
Juv. 7, 94.—A person of distinction:3.vestem Purpuream teneris quoque Maecenatibus aptam,
Juv. 12, 39. —A luxurious, effeminate person:II.multum referens de Maecenate supino,
Juv. 1, 66.—Hence,Maecēnātĭānus, a, um, adj., of or belonging to Mæcenas:turris,
Suet. Ner. 38:horti,
id. Tib. 15:vina,
named after him, Plin. 14, 6, 8, § 67. -
88 Maecenatianus
Maecēnas, ātis, m. [Tuscan, perh. Maecnatial; v. Sil. 10, 40; Müll. Etrusk. 1, p. 404; 415]: C. Cilnius Maecenas, a Roman knight, descended, on the mother's side, from the Arretinian gens of the Maecenates (and on the father's side from that of the Cilnii;B.v. Müll. l. c. p. 416 sq.),
the friend of Augustus and the patron of Horace and Virgil, Prop. 4, 8 (9), 1; Hor. C. 1, 1, 1; Verg. G. 1, 2; Vell. 2, 88, 2; Tac. A. 6, 11; Sen. Prov. 3, 9 sq.; id. Ep. 19, 8 sq.; 114, 4; Quint. 9, 4, 28.—Transf., to denote, in gen.,1.A patron of literature:2.sint Maecenates, non deerunt, Flacce, Marones,
Mart. 8, 56, 5; Sen. Prov. 3, 10:quis tibi Maecenas erit?
Juv. 7, 94.—A person of distinction:3.vestem Purpuream teneris quoque Maecenatibus aptam,
Juv. 12, 39. —A luxurious, effeminate person:II.multum referens de Maecenate supino,
Juv. 1, 66.—Hence,Maecēnātĭānus, a, um, adj., of or belonging to Mæcenas:turris,
Suet. Ner. 38:horti,
id. Tib. 15:vina,
named after him, Plin. 14, 6, 8, § 67. -
89 maltha
maltha, ae, f., = maltha, a kind of thick, fatty petroleum from Samosata, fossil tar, the flame of which could be extinguished only with earth, Plin. 2, 104, 108, § 235.—B.Transf., a kind of varnish or cement made of slaked lime and hog's fat: maltha e calce fit recenti; gleba vino restinguitur: mox tunditur cum adipe suillo et ficu, Plin. 36, 24, 38, § 181; Pall. 1, 41.—* II.Trop., an effeminate person, Lucil. ap. Non. 37, 9. -
90 malus
1.mălus, a, um, adj. [Sanscr. mala, dirt; Gr. melas, black; cf. macula; Germ. mal in Mutter-mal, etc.].— Comp.: pējor, pejus.— Sup.: pessimus, a, um, bad, in the widest sense of the word (opp. bonus), evil, wicked, injurious, destructive, mischievous, hurtful; of personal appearance, ill-looking, ugly, deformed; of weight, bad, light; of fate, evil, unlucky, etc.:1.malus et nequam homo,
Plaut. Ps. 4, 7, 1:pessima puella,
Cat. 36, 9; 55, 10:delituit mala,
Plaut. Rud. 2, 5, 9:philosophi minime mali illi quidem, sed non satis acuti,
Cic. Off. 3, 9, 23:malam opinionem habere de aliquo,
id. Verr. 2, 3, 24, § 59:consuetudo,
Hor. S. 1, 3, 36:conscientia,
Quint. 12, 1, 3:mens,
id. ib.:mores,
Sall. C. 18:fures,
Hor. S. 1, 1, 77:Furiae,
id. ib. 2, 3, 135:virus,
Verg. G. 1, 129:cicuta,
Hor. S. 2, 1, 56:libido,
Liv. 1, 57:falx,
Verg. E. 3, 11:gramina,
id. A. 2, 471: carmen, i. e. an incantation, Leg. XII. Tab. ap. Plin. 28, 2, 4, § 17:abi in malam rem,
go and be hanged! Ter. And. 2, 1, 17:pugna,
unsuccessful, adverse, Cic. Div. 2, 25, 54; Sall. J. 56:avis,
i. e. ill-boding, Hor. C. 1, 15, 5; cf. id. ib. 3, 6, 46:ales,
id. Epod. 10, 1: aetas, burdensome, i. e. senectus, Plaut. Aul. 1, 1, 4:haud mala est mulier,
not badlooking, id. Bacch. 5, 2, 42:facies,
Quint. 6, 3, 32; Ter. Eun. 2, 2, 43:crus,
i. e. deformed, Hor. S. 1, 2, 102:pondus,
i. e. light, deficient, Plaut. Am. 1, 1, 156.—Of the sick:in malis aeger est,
in great danger, Cels. 3, 15 fin.:tempus a quo omnis aeger pejor fiat,
id. 3, 5 med.:eo tempore fere pessimi sunt qui aegrotant,
id. ib. —In neutr. sing., as adv.:ne gallina malum responset dura palato,
Hor. S. 2, 4, 18.— Comp.: pejor, worse:via,
Hor. S. 1, 5, 96.—Hence,mă-lum, i, n., any thing bad, an evil, mischief, misfortune, calamity, etc.A.In gen.:B.orarem, ut ei, quod posses mali facere, faceres,
Plaut. Bacch. 3, 6, 25:quam sit bellum, cavere malum,
Cic. de Or. 1, 58, 247:nihil enim mali accidisse Scipioni puto,
id. Lael. 3, 10:hostes inopinato malo turbati,
Caes. B. C. 2, 12:externum, i. e. bellum,
Nep. Hamilc. 21:ne in cotidianam id malum vertat, i. e. febris,
Cels. 3, 15:hoc malo domitos potius cultores agrorum fore, quam, etc.,
Liv. 2, 34, 11.—In partic.(α).Punishment; hurt, harm, severity, injury:(β).malo domandam tribuniciam potestatem,
Liv. 2, 54, 10:malo exercitum coërcere,
Sall. J. 100, 5:sine malo,
Plaut. Rud. 4, 4, 81; so Ter. Eun. 4, 4, 45; Liv. 4, 49, 11:vi, malo, plagis adductus est, ut frumenti daret,
ill-usage, Cic. Verr. 2, 3, 23, § 56:amanti amoenitas malo est: nobis lucro est,
is hurtful, injurious, Plaut. Men. 2, 3, 5:clementiam illi malo fuisse,
was injurious, unfortunate, Cic. Att. 14, 22, 1: malo hercle magno suo convivat sine modo, to his own [p. 1105] hurt, Enn. ap. Non. 474, 23 (Sat. v. 1 Vahl.):olet homo quidam malo suo,
Plaut. Am. 1, 1, 165:male merenti bona es: at malo cum tuo,
to your own hurt, id. As. 1, 3, 3.—Wrong-doing:(γ).causae, quae numquam malo defuturae sunt, Sen. de Ira, 1, 16, 3: sperans famam exstingui veterum sic posse malorum,
Verg. A. 6, 527; Anthol. Lat. 1, 178.—As a term of abuse, plague, mischief, torment:(δ).quid tu, malum, me sequere?
Plaut. Cas. 1, 3:qui, malum, alii?
Ter. Eun. 4, 7, 10:quae, malum, est ista tanta audacia?
Cic. Verr. 2, 1, 20, § 54; so id. Off. 2, 15, 53; Curt. 8, 14, 41.—As an exclamation, alas! misery! Plaut. Capt. 3, 3, 16; id. Men. 2, 3, 37 Brix ad loc.—2.măle, adv., badly, ill, wrongly, wickedly, unfortunately, erroneously, improperly, etc.: dubitas, quin lubenter tuo ero meus, quod possiet facere, faciat male? will do all the harm to him, etc., Plaut. Poen. 4, 2, 66: si iste Italiam relinquet, faciet omnino male, et, ut ego existimo, alogistôs, will act altogether unwisely, Attic. ap. Cic. Att. 9, 10:2.di isti Segulio male faciant,
do harm to him, punish him, Cic. Fam. 11, 21, 1:o factum male de Alexione!
id. Att. 15, 1, 1:male velle alicui,
to wish ill, Plaut. As. 5, 1, 13:Karthagini male jamdiu cogitanti bellum multo ante denuntio, cogitare de aliquo,
Cic. Sen. 6, 18:male loqui,
id. Rosc. Am. 48:male loqui alicui, for maledicere,
Ter. Phorm. 2, 3, 25:male accipere verbis aliquem,
Cic. Verr. 2, 1, 54, § 140:equitatu agmen adversariorum, male habere,
to harass, annoy, Caes. B. C. 1, 63:hoc male habet virum,
annoys, vexes him, Ter. And. 2, 6, 5:male se habere,
to feel ill, dejected, low-spirited, id. Eun. 4, 2, 6:male est animo,
it vexes me, id. Ad. 4, 5, 21:male est animo,
I feel unwell, Plaut. Curc. 2, 3, 33:male fit animo,
I am beginning to feel bad, am getting unwell, id. Rud. 2, 6, 26: L. Antonio male sit, si quidem, etc., evil betide him! (a formula of imprecation), Cic. Att. 15, 15, 1:quae res tibi vertat male,
much harm may it do you! Ter. Ad. 2, 1, 37:male tibi esse malo quam molliter,
I would rather you should be unfortunate than effeminate, Sen. Ep. 82, 1:proelium male pugnatum,
unsuccessfully, Sall. J. 54, 7:ea quae male empta sunt,
at a bad bargain, Cic. Att. 2, 4, 1:male vendere,
at a sacrifice, id. Verr. 2, 3, 98, § 227:male reprehendunt praemeditationem rerum futurarum,
id. Tusc. 3, 16, 34:male tegere mutationem fortunae,
Tac. H. 1, 66:male sustinere arma,
unskilfully, Liv. 1, 25, 12: non dubito, quin me male oderit, i. e. very much, intensely, Caes. ap. Cic. Att. 14, 1, 2:male metuo, ne, etc.,
exceedingly, much, Ter. Hec. 3, 2, 2:rauci,
miserably, Hor. S. 1, 4, 66.—When attached to an adjective, it freq. gives it the opposite meaning: male sanus = insanus,
insane, deranged, Cic. Att. 9, 15, 5:male sana,
with mind disturbed, Verg. A. 4, 8:gratus,
i. e. ungrateful, Ov. H. 7, 27:male fidas provincias,
unfaithful, Tac. H. 1, 17:statio male fida carinis,
unsafe, Verg. A. 2, 23.— Comp.:oderam multo pejus hunc quam illum ipsum Clodium,
Cic. Fam. 7, 2, 3; cf.:pejusque leto flagitium timet,
Hor. C. 4, 9, 50; and:cane pejus vitabit chlamydem,
id. Ep. 1, 17, 30.mālus, i, f., Gr. mêlea, an appletree:3.malus bifera,
Varr. R. R. 1, 7:et steriles platani malos gessere valentes,
Verg. G. 2, 70:malus granata,
the pomegranate, Isid. 17, 7, 6:felices arbores putantur esse quercus...malus, etc.,
Macr. S. 3, 20, 2.mālus, i, m. [by some referred to root mac-; Gr. makros; Lat. magnus; but perh. the same word with 2. malus], an upright mast, pole, or beam.I.In gen.:II.malos exaequantes altitudinem jugi surrexit,
Front. Strat. 3, 8, 3.—Esp.A.A mast of a ship:B.ut si qui gubernatorem in navigando agere nihil dicant, cum alii malos scandant, etc.,
Cic. Sen. 6, 17:malum erigi, vela fieri imperavit,
id. Verr. 2, 5, 34, § 88:attolli malos,
Verg. A. 5, 829:malo suspendit ab alto,
id. ib. 5, 489:saucius,
injured, Hor. C. 1, 14, 5.—A standard or pole, to which the awnings spread over the theatre were attached, Lucr. 6, 110; Liv. 39, 7, 8.—C.The beam in the middle of a wine-press, Plin. 18, 31, 74, § 317.—D.The corner beams of a tower:turrium mali,
Caes. B. G. 7, 22, 4. -
91 mas
mās, măris (n. mare, rare; gen. plur [p. 1117] marium, Cic. Part. Or. 10, 35; Mel. 3, 9, 5), adj. [prob. from Sanscr. root man, think; manus, man, human being; cf.: memini, moneo, etc.], male, masculine, of the male sex:B.mare et femineum sexus,
App. de Mund. p. 66 med.:maribus (sc. diis),
Cic. Leg. 2, 12, 29:si marem (anguem) emisisset... si feminam, etc.,
id. Div. 1, 18, 36; id. Part. Or. 10; so,emissio maris anguis (opp. emissio feminae anguis),
id. Div. 2, 29, 62: mas vitellus, a male yolk, i. e. which would produce a male chick, Hor. S. 2, 4, 14.—Of plants:ure mares oleas,
Ov. F. 4, 741.—Transf., masculine, manly, brave ( poet.):A.quod mares homines amant,
Plaut. Poen. 5, 5, 32:maribus Curiis,
Hor. Ep. 1, 1, 64:animi,
id. A. P. 402:male mas,
unmanly, effeminate, Cat. 16, 13:atque marem strepitum fidis intendisse Latinae,
i. e. a manly, noble strain, Pers. 6, 4.—As subst.: mās, māris, a male (opp. femina, v. infra).Lit., of gods, human beings, and animals:B.congressio maris et feminae,
Cic. Rep. 1, 24, 38:et mares deos et feminas esse dicitis,
id. N. D. 1, 34, 95:(bestiarum) aliae mares, aliae feminae sunt... et in mare et in femina, etc.,
id. ib. 2, 51, 128; cf.:feminaque ut maribus conjungi possit,
Lucr. 5, 853:marium expers,
Suet. Claud. 33; so,marium pignora,
id. Aug. 21 Oud. N. cr.:stuprum in maribus,
Quint. 11, 1, 84:vos tollite laudibus, mares, Delon Apollinis,
Hor. C. 1, 21, 10.—Trop., of plants:in tilia mas et femina differunt omni modo: namque et materies dura ac nodosa, etc.,
Plin. 16, 14, 25, § 65:cognati virilis sexus, per mares descendentes,
Ulp. Fragm. 26, 1. -
92 mitra
mī̆tra, ae, f., = mitra.I.A headband, coif, turban of the Asiatics;II.in Greece and Rome worn only by women, except occasionally by effeminate young men: P. Clodius a crocotā, a mitrā... est factus repente popularis,
Cic. Har. Resp. 21, 44; Plin. 35, 9, 35, § 58:picta lupa barbara mitra,
Juv. 3, 66. Also worn by Bacchus, Prop. 4, 2, 31.—A rope (late Lat.), Tert. Carm. de Jona et Ninive, 42; cf. Isid. 19, 4, 6. -
93 mollesco
mollesco, ĕre, v. inch. n. [molleo], to become soft, to soften ( poet. and in post-Aug. prose; cf. liquesco).I.Lit.:II.rura colit nemo: mollescunt colla juvencis,
Cat. 64, 38:ebur,
Ov. M. 10, 283:tactu,
Plin. 12, 17, 37, § 76.—Trop.1.To become soft, mild, or gentle:2.tum genus humanum primum mollescere coepit,
Lucr. 5, 1014:pectora,
Ov. P. 1, 6, 8.—To become effeminate, unmanly:mollescat in undis,
Ov. M. 4, 386:ne forte mollescat cor vestrum,
Vulg. Jer. 51, 46. -
94 mollio
mollĭo, īvi and ii, ītum, 4 (mollibat for molliebat, Att. ap. Non. 347, 16; Ov. M. 6, 21:I.mollirier for molliri,
Ter. Phorm. 4, 3, 27), v. a. [mollis], to make soft, pliant, flexible, or supple, to soften (class.).Lit.:II.frigoribus durescit umor, et idem vicissim mollitur tepefactus,
Cic. N. D. 2, 10, 26:lanam trahendo,
by spinning, Ov. M. 2, 411:artus oleo,
Liv. 21, 55:dum ferrum molliat ignis,
Hor. S. 1, 4, 20:ceram,
Ov. M. 8, 198:semina,
id. ib. 7, 123:humum foliis,
id. ib. 4, 741:glebas,
id. ib. 6, 220:ventrem,
to relax, purge moderately, Plin. 20, 5, 20, § 43:duritias,
id. 28, 17, 70, § 34:agri molliti,
softened, loosened, Cic. N. D. 2, 50, 130.—Trop.A.To soften, moderate, mitigate; to tame, restrain, check; to render easier, lighter, pleasanter, or less disagreeable:B.Hannibalem juveniliter exsultantem patientiā suā molliebat,
Cic. Sen. 4, 10: quā mons mollibat mare, broke the violence of the sea, Att. ap. Non. 347, 16:iras,
Liv. 1, 9:impetum,
id. 3, 35:indocili numero cum grave mollit opus,
Ov. Tr. 4, 1, 6:poenam,
id. ib. 3, 5, 53:clivum,
to make the ascent of a hill easier, Caes. B. G. 7, 46:clivos,
Liv. 21, 37, 3:verba usu,
Cic. N. D. 1, 34, 95:translationem,
id. de Or. 3, 41, 165:fructus feros colendo,
to render milder, Verg. G. 2, 36:caelum,
Plin. 2, 47, 47, § 124:lacrimae meorum me interdum molliunt,
overcome me, Cic. Att. 10, 9, 2:Deus mollivit cor meum,
softened, Vulg. Job, 23, 16.—To soften, render effeminate or unmanly:legionem,
Cic. Phil. 12, 3, 8:animos,
id. Tusc. 2, 11, 27: vocem, to make soft or womanish, Quint. 11, 3, 24:puerum,
to unman, Stat. S. 3, 4, 68. -
95 muliebria
I.Adj. (class.):B.loci muliebres, ubi nascendi initia consistunt,
Varr. L. L. 5, 3:facinus,
Plaut. Truc. 4, 3, 35:comitatus,
Cic. Mil. 10, 28:vox,
id. de Or. 3, 11, 41:vestis,
Nep. Alc. 10, 6:venustas,
Cic. Off. 1, 36, 130:fraus,
Tac. A. 2, 71:impotentia,
id. ib. 1, 4:certamen, i. e. de mulieribus,
Liv. 1, 57:jura,
id. 34, 3:Fortuna Muliebris, worshipped in memory of the wife and mother of Coriolanus, who persuaded him to retreat,
Val. Max. 1, 8, 4; Liv. 2, 40.—In a reproachful sense, womanish, effeminate, unmanly: parce muliebri supellectili. Mi. Quae ea est supellex? Ha. Clarus clamor sine modo, Plaut. Poen. 5, 3, 26 sq.: animum geritis muliebrem, Poët. ap. Cic. Off. 1, 18, 61 (Trag. Rel. p. 227 Rib.):II.muliebris enervataque sententia,
Cic. Tusc. 2, 6, 15.—Gram. t. t., feminine (opp. virilis):vocabulum,
Varr. L. L. 9, § 40 sq. Müll.—Subst.: mŭlĭĕbrĭa, ĭum, n.A.= pu denda muliebria, Tac. A. 14, 60:B.muliebria pati,
to let one's self be used as a woman, id. ib. 11, 36.—Womanish things:1.muliebria cetera,
Plin. 37, 2, 6, § 17 = menstrua:desierant Sarae fieri muliebria,
Vulg. Gen. 18, 11.—Hence, adv.: mŭlĭĕ-brĭter.In the manner of a woman, like a woman:2.nec muliebriter Expavit ensem,
Hor. C. 1, 37, 22:ingemiscens,
Plin. 35, 11, 40, § 140:flere,
Spart. Hadr. 14, 5:Hunni equis muliebriter insidentes,
in the manner of women, Amm. 31, 2, 6.—Womanishly, effeminately: si se lamentis muliebriter lacrimisque dedet. Cic. Tusc. 2, 21, 48:ne quid serviliter muliebriterve faciamus,
id. ib. 2, 23, 55:Antinăum suum muliebriter flere,
Spart. Hadr. 14, 5. -
96 muliebris
I.Adj. (class.):B.loci muliebres, ubi nascendi initia consistunt,
Varr. L. L. 5, 3:facinus,
Plaut. Truc. 4, 3, 35:comitatus,
Cic. Mil. 10, 28:vox,
id. de Or. 3, 11, 41:vestis,
Nep. Alc. 10, 6:venustas,
Cic. Off. 1, 36, 130:fraus,
Tac. A. 2, 71:impotentia,
id. ib. 1, 4:certamen, i. e. de mulieribus,
Liv. 1, 57:jura,
id. 34, 3:Fortuna Muliebris, worshipped in memory of the wife and mother of Coriolanus, who persuaded him to retreat,
Val. Max. 1, 8, 4; Liv. 2, 40.—In a reproachful sense, womanish, effeminate, unmanly: parce muliebri supellectili. Mi. Quae ea est supellex? Ha. Clarus clamor sine modo, Plaut. Poen. 5, 3, 26 sq.: animum geritis muliebrem, Poët. ap. Cic. Off. 1, 18, 61 (Trag. Rel. p. 227 Rib.):II.muliebris enervataque sententia,
Cic. Tusc. 2, 6, 15.—Gram. t. t., feminine (opp. virilis):vocabulum,
Varr. L. L. 9, § 40 sq. Müll.—Subst.: mŭlĭĕbrĭa, ĭum, n.A.= pu denda muliebria, Tac. A. 14, 60:B.muliebria pati,
to let one's self be used as a woman, id. ib. 11, 36.—Womanish things:1.muliebria cetera,
Plin. 37, 2, 6, § 17 = menstrua:desierant Sarae fieri muliebria,
Vulg. Gen. 18, 11.—Hence, adv.: mŭlĭĕ-brĭter.In the manner of a woman, like a woman:2.nec muliebriter Expavit ensem,
Hor. C. 1, 37, 22:ingemiscens,
Plin. 35, 11, 40, § 140:flere,
Spart. Hadr. 14, 5:Hunni equis muliebriter insidentes,
in the manner of women, Amm. 31, 2, 6.—Womanishly, effeminately: si se lamentis muliebriter lacrimisque dedet. Cic. Tusc. 2, 21, 48:ne quid serviliter muliebriterve faciamus,
id. ib. 2, 23, 55:Antinăum suum muliebriter flere,
Spart. Hadr. 14, 5. -
97 muliero
mŭlĭĕro, āvi, 1, v. a. [id.], to make womanish, render effeminate (ante-class.): Varr. ap. Non. 140, 16. -
98 perfluus
perflŭus, a, um, adj. [perfluo], flowing, undulating. — Transf., effeminate, wanton (post-class.):incessus,
App. M. 11, p. 260, 36. -
99 permadesco
I.Lit.:II.quasi hibernis pluviis terra permaduerit,
Col. 2, 4; Prud. steph. 10, 1010.—Trop., to grow soft or effeminate:deliciis,
Sen. Ep. 20, 11:fugite enervatam felicitatem, quā animi permadescunt,
id. Prov. 4, 9. -
100 puellasco
pŭellasco, ĕre, v. inch. n. [id.], to become a girl, i.e. to grow girlish or effeminate: etiam veteres puellascunt et multi pueri puellascunt, Varr. ap. Non. 154, 8 sq.
См. также в других словарях:
Effeminate — Ef*fem i*nate, a. [L. effeminatus, p. p. of effeminare to make a woman of; ex out + femina a woman. See {Feminine}, a.] 1. Having some characteristic of a woman, as delicacy, luxuriousness, etc.; soft or delicate to an unmanly degree; womanish;… … The Collaborative International Dictionary of English
Effeminate — Ef*fem i*nate, v. t. [imp. & p. p. {Effeminated}; p. pr. & vb. n. {Effeminating}.] To make womanish; to make soft and delicate; to weaken. [1913 Webster] It will not corrupt or effeminate children s minds. Locke. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Effeminate — Ef*fem i*nate, v. i. To grow womanish or weak. [1913 Webster] In a slothful peace both courage will effeminate and manners corrupt. Pope. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
effeminate — early 15c., from L. effeminatus womanish, effeminate, pp. of effeminare make a woman of, from ex out (see EX (Cf. ex )) + femina woman (see FEMININE (Cf. feminine)). Rarely used without reproach. Related: Effeminately … Etymology dictionary
effeminate — [e fem′ə nit, ifem′ə nit] adj. [ME effeminat < L effeminatus pp. of effeminare, to make womanish < ex , out + femina, a woman: see FEMALE] 1. having the qualities generally attributed to women, as weakness, timidity, delicacy, etc.;… … English World dictionary
effeminate — adj womanish, womanlike, womanly, feminine, *female, ladylike Analogous words: emasculated, enervated, unmanned (see UNNERVE): epicene (see BISEXUAL): *soft, mild, gentle, lenient, bland: pampered, indulged, humored, mollycoddled (see INDULGE)… … New Dictionary of Synonyms
effeminate — [adj] having female qualities epicene, feminine, womanish, womanlike, womanly; concepts 401,404 Ant. manly, masculine … New thesaurus
effeminate — ► ADJECTIVE ▪ (of a man) having characteristics regarded as typical of a woman. DERIVATIVES effeminacy noun effeminately adverb. ORIGIN from Latin effeminare make feminine … English terms dictionary
effeminate — I. adjective Etymology: Middle English, from Latin effeminatus, from past participle of effeminare to make effeminate, from ex + femina woman more at feminine Date: 15th century 1. having feminine qualities untypical of a man ; not manly in… … New Collegiate Dictionary
effeminate — [[t]ɪfe̱mɪnət[/t]] ADJ GRADED (disapproval) If you describe a man or boy as effeminate, you think he behaves, looks, or sounds like a woman or girl. ...a skinny, effeminate guy in lipstick and earrings... His voice was curiously high pitched,… … English dictionary
effeminate — effeminately, adv. effeminateness, n. effemination, n. adj. /i fem euh nit/; v. /i fem euh nayt /, adj., v., effeminated, effeminating. adj. 1. (of a man or boy) having traits, tastes, habits, etc., traditionally considered feminine, as softness… … Universalium