-
1 defringo
dē-fringo, frēgi, fractum, 3, v. a., to break off; to break to pieces (rare but class.).I.Lit.:II.amphoram defracto collo puram impleto,
Cato R. R. 88:plantas,
Varr. R. R. 1, 40, 4; cf. Verg. G. 2, 300:ramum arboris,
Cic. Caecin. 21, 60:surculum,
id. de Or. 3, 28, 110:ferrum summā ab hasta,
Verg. A. 11, 748:crura aut cervices sibi,
Plaut. Mil. 3, 1, 126; so,lumbos,
id. Stich. 1, 3, 37: caput ei testatim, Juventius ap. Charis. p. 196 P.; cf.: caput ei hoc patibulo, Titin. ap. Non. 366, 18.—Trop.:id unum bonum est, quod numquam defringitur,
is never destroyed, Sen. Ep. 92; Apul. Flor. 3, p. 355, 2. -
2 diffringo
dif-fringo ( dīfr-), no perf., fractum, 3, v. a., to break in pieces, to shatter (very rare):crura,
Plaut. As. 2, 4, 68:axem,
Suet. Caes. 37:gubernaculum,
id. Aug. 17:basin Colossici Apollinis,
Vitr. 10, 6. -
3 difringo
dif-fringo ( dīfr-), no perf., fractum, 3, v. a., to break in pieces, to shatter (very rare):crura,
Plaut. As. 2, 4, 68:axem,
Suet. Caes. 37:gubernaculum,
id. Aug. 17:basin Colossici Apollinis,
Vitr. 10, 6. -
4 effringo
ef-fringo, frēgi, fractum, 3, v. a. and n.I.Act., to break off, to break open:* II.effringere quam aperire putant robustius,
Quint. 2, 12, 1 (class.):cardines foribus,
Plaut. Am. 4, 2, 6; id. As. 2, 3, 8;more freq.: fores,
id. Stich. 2, 2, 3; id. Bacch. 4, 2, 4; id. Mil. 4, 6, 35; Ter. Ad. 1, 2, 8; 23; 40; Cic. Verr. 2, 4, 23; cf.valvas,
id. ib. 43:januam,
id. Mur. 15, 33:tabernas,
Suet. Ner. 26:carcerem,
Tac. A. 1, 21: cistam, * Hor. Ep. 1, 17, 54; poet.:urbem,
to storm, Stat. Th. 9, 556; cf. Vulg. Judith, 2, 3:jugum,
Ov. Tr. 5, 2, 40:cerebrum,
Verg. A. 5, 480:corpus,
Sen. Phoen. 159; cf. poet.:animam,
id. Herc. Oet. 1451.— -
5 infringo
I.Lit.:B.infractis omnibus hastis,
Liv. 40, 40, 7:ut si quis violas riguove papavera in horto Liliaque infringat,
Ov. M. 10, 191:genibusque tumens infringitur unda,
Val. Fl. 5, 412: manus, to snap or crack one ' s fingers, Petr. 17:articulos,
Quint. 11, 3, 158: latus liminibus, to bruise one ' s side by lying on the threshold, Hor. Epod. 11, 22: infractus remus, appearing broken, in consequence of the refraction of the rays in the water, Cic. Ac. 2, 25; cf.:infracti radii resiliunt,
Plin. 2, 38, 38, § 103:ossa infracta extrahere,
id. 23, 7, 63, § 119.—Transf., to strike one thing against another: digitos citharae, to strike or play upon the lute, Stat. Ach. 1, 575:II.alicui colaphum,
to give one a box on the ear, Ter. Ad. 2, 1, 46; Plin. 8, 36, 54, § 130:linguam (metu),
to stammer, Lucr. 3, 155.—Trop., to break, check, weaken, lessen, diminish, mitigate, assuage:B.ut primus incursus et vis militum infringeretur,
Caes. B. C. 3, 92:conatus adversariorum,
id. ib. 2, 21:florem dignitatis,
Cic. Balb. 6, 15:militum gloriam,
id. Mil. 2, 5:animos hostium,
Liv. 38, 16:spem,
Cic. Or. 2, 6:tribunatum alicujus,
id. de Or. 1, 7, 24:vehementius esse quiddam suspicor, quod te infringat,
id. Att. 7, 2, 2:continuam laudem humanitatis,
Plin. Ep. 7, 31, 3:res Samnitium,
Liv. 8, 39, 10:difficultatem,
to overcome, Col. 2, 4, 10:jus consulis,
Dig. 34, 9, 5 fin.:fortia facta suis modis,
to weaken, Ov. Tr. 2, 412:deos precatu,
to appease by entreaties, Stat. Ach. 1, 144:infringitur ille quasi verborum ambitus,
Cic. de Or. 3, 48, 186:infringendis concidendisque numeris,
id. Or. 69, 230:vocem de industria,
purposely to make plaintive, Sen. Contr. 3, 19.—To destroy, make void, break:1.quoniam haec gloriatio non infringetur in me,
Vulg. 2 Cor. 11, 10:legem,
ib. 1 Macc. 1, 66. — Hence, infractus, a, um, P. a., broken, bent.Lit.:2. a.mares caprarum longis auribus infractisque probant,
Plin. 8, 50, 76, § 202.—In gen.:b.infractos animos gerere,
Liv. 7, 31, 6:nihil infractus Appii animus,
id. 2, 59, 4:oratio submissa et infracta,
id. 38, 14:infractae ad proelia vires,
Verg. A. 9, 499:veritas,
falsified, Tac. H. 1, 1:fides metu infracta,
shaken, id. ib. 3, 42:tributa,
diminished, id. ib. 4, 57:potentia matris,
id. A. 13, 12:fama,
injured reputation, Verg. A. 7, 332; Tac. H. 2, 22:Latini,
broken, Verg. A. 12, 1.—Diluted:c.fel aqua infractum,
Plin. 28, 12, 50, § 186.—In partic., of speech, broken off:infracta et amputata loqui,
broken, unconnected, Cic. Or. 51, 170:infracta loquela,
broken talk, baby - talk, Lucr. 5, 230:cum vocem ejus (delicati) infractam videret,
effeminate, Gell. 3, 5, 2:vocibus delinitus infractis,
Arn. 4, 141. -
6 interfringo
inter-fringo, frēgi, fractum, 3, v. a. [frango], to break to pieces (ante-class. and post-Aug.):si quid ventus interfregerit,
Cato, R. R. 44; Plin. 17, 18, 30, § 127. -
7 praefringo
prae-fringo, frēgi, fractum, 3, v. a. [frango], to break off before or at the end, to break to pieces, shiver (class.):A. B.ne caulis praefringatur,
Cato, R. R. 33 (cited by Plin. 17, 22, 35, § 20):hastas,
Liv. 8, 10; so,primam aciem telo,
to break off the point of the missile, Just. 6, 8, 2:cornu galeae,
Liv. 27, 33:praefracto rostro (triremis),
Caes. B. C. 2, 6: praefracta strigilis, Lucil. ap. Gell. 3, 14, 10:praefracta ligna,
Lucr. 1, 892.—Hence, praefractus, a, um, P. a.In character, stern, harsh, inflexible: Aristo Chius, praefractus, ferreus, Cic. Fragm. ap. Non. 155, 14:praefractior atque abscissior justitia,
Val. Max. 6, 5 fin.:praefractius perseverantiae exemplum,
sterner, firmer, id. 3, 8, ext. 3.— Adv.: praefractē, sternly, inflexibly, resolutely:aerarium defendere,
Cic. Off. 3, 22, 88 (Non. 155, 11, reads praefractum).— Comp., Val. Max. 9, 7 fin. -
8 profringo
prŏ-fringo, ĕre, v. a. [frango], to break up:inarata,
i. e. to plough, Stat. Th. 10, 512. -
9 refringo
rē̆-fringo, frēgi, fractum, 3, v. a. [frango], to break up, break open (class.; syn.: perfringo, dissicio).I.Lit.:B.cellas,
Plaut. Capt. 4, 4, 10: postes portasque, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 7, 622, and ap. Hor. S. 1, 4, 61 (Ann. v. 271 Vahl.); Caes. B. G. 2, 33; Liv. 10, 43; 24, 30; 25, 9 et saep. al.:januam,
Tac. A. 14, 8:palatii fores,
id. H. 1, 35:claustra,
Cic. Mur. 8, 17; Val. Fl. 1, 595:carcerem,
Liv. 34, 44 fin.:glaebam et revolvere in pulverem,
Col. 11, 2, 60:totas refringere vestes,
to tear open, Ov. M. 9, 208:radium solis refringi,
is refracted, Plin. 2, 59, 60, § 150.—In gen., to break, break in pieces, break off ( poet. and in post-Aug. prose):II.quae demersa liquore obeunt, refracta videntur Omnia convorti sursumque supina revorti,
Lucr. 4, 440:refringit virgulta pede vago,
Cat. 63, 86: ramum, to break off, * Verg. A. 6, 210; so,mucronem,
Plin. 8, 15, 17, § 41; cf.aculeos,
Plin. Ep. 3, 15, 3:silvas (Hyleus),
Stat. Th. 4, 139. —Trop., to break, break in pieces, check, weaken, destroy, etc.:vim fluminis,
Caes. B. G. 7, 56; cf. Liv. 5, 37:impotentem dominationem,
Nep. Lys. 1, 4; cf.:Teutonicas opes, Frop. 3, 3 (4, 2), 44: nec Priami domus Achivos refringit,
Hor. C. 3, 3, 28:ingeniorum impetus,
Plin. Ep. 9, 26, 7:claustra pudoris et reverentiae,
id. ib. 2, 14, 4: verba, to mutilate or mangle speech, like children, Stat. S. 2, 1, 123. -
10 subfringo
suf-fringo ( subf-), ĕre, v. a. [frango], to break below, to break (rare but class.):talos alicui,
Plaut. Rud. 4, 4, 15; id. Truc. 2, 8, 8: crura alicui, * Cic. Rosc. Am. 20, 56:ossa ejus,
Lact. 4, 26, 32. -
11 suffringo
suf-fringo ( subf-), ĕre, v. a. [frango], to break below, to break (rare but class.):talos alicui,
Plaut. Rud. 4, 4, 15; id. Truc. 2, 8, 8: crura alicui, * Cic. Rosc. Am. 20, 56:ossa ejus,
Lact. 4, 26, 32.
См. также в других словарях:
List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… … Wikipedia
diffraction — Deflection of the rays of light from a straight line in passing by the edge of an opaque body or in passing an obstacle of about the size of the wavelength of the light. [L. dif fringo, pp. fractus, to break in pieces] * * * dif·frac·tion dif rak … Medical dictionary