Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

falsified

  • 1 fūcātus

        fūcātus adj.    [P. of fuco], painted, colored, falsified, counterfeit: internosci omnia fucata a sinceris: naturalis non fucatus nitor: candor: īsdem ineptiis fucata sunt illa omnia.

    Latin-English dictionary > fūcātus

  • 2 vitiō

        vitiō āvī, ātus, āre    [vitium], to make faulty, injure, spoil, mar, taint, corrupt, infect, vitiate, defile: lues vitiaverat auras, O.: amnem salibus, O.: facies longis vitiabitur annis, O.: vina, H.: virginem, to violate, T.—Fig., to corrupt, falsify, nullify, void: comitiorum significationes sunt vitiatae, falsified: senatūs consulta arbitrio consulum vitiabantur, L.: censum impedire diebus vitiandis, i. e. by declaring void the appointment of a day: Pectora limo malorum, O.
    * * *
    vitiare, vitiavi, vitiatus V
    make faulty, spoil, damage; vitiate

    Latin-English dictionary > vitiō

  • 3 falsificatus

    falsĭfĭcātus, a, um, adj. [falsificus], falsified, Prud. Hamart. 551.

    Lewis & Short latin dictionary > falsificatus

  • 4 falso

    1.
    falso, āvi, ātum, āre, v. a. [id.], to falsify (late Lat.):

    pondera aut mensuras,

    Dig. 48, 10, 32 fin.:

    scripturas divinas, Ambros. de Fide, 2, 15, 135: liber falsatus ab haereticis,

    Hier. in Ruf. 2, 5 al. —Hence, falsātus, a, um, P. a., falsified, Sulp. Sev. de Virt. Monach. 1, 6.
    2.
    falso, adv., v. fallo, P. a. fin. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > falso

  • 5 fuco

    fūco, āvi, ātum, 1, v. a. [1. fucus], to color, paint, dye.
    I.
    In gen.:

    Alba nec Assyrio fucatur lana veneno,

    Verg. G. 2, 465; so,

    vellera Milesia saturo hyali colore,

    id. ib. 4, 334:

    tabulas colore,

    Tac. A. 2, 14:

    pinnas vario veneno,

    Nemes. Cyneg. 309:

    frena spumis sanguineis (equus),

    Claud. Laud. Stil. 3, 350:

    humida creta colorque Stercore fucatus crocodili,

    i. e. paint made of crocodile's dung, Hor. Epod. 12, 11 (cf. Plin. 28, 8, 28, § 109).—
    II.
    In partic., with cosmetics, to paint, to rouge.
    A.
    Lit.:

    fucandi cura coloris,

    Ov. Tr. 2, 487:

    corpora vulsa atque fucata,

    Quint. 8 praef. § 19.—
    B.
    Trop.:

    unumquodque genus (dicendi) cum fucatur atque praelinitur, fit praestigiosum,

    is embellished too much, Gell. 7, 14, 11.—Hence, fūcātus, a, um, P. a. (acc. to II. B.), painted, colored, beautified, falsified, counterfeit (a favorite word of Cic.; syn.: simulatus;

    opp. sincerus, verus, naturalis): secerni blandus amicus a vero et internosci tam potest adhibita diligentia quam omnia fucata et simulata a sinceris atque veris,

    Cic. Lael. 25, 95:

    naturalis non fucatus nitor,

    id. Brut. 9, 36; cf.:

    fucati medicamenta candoris et ruboris omnia repellentur: elegantia modo et munditia remanebit,

    id. Or. 23, 79:

    signa probitatis non fucata forensi specie, sed domesticis inusta notis veritatis,

    id. Planc. 12, 29:

    iisdem ineptiis fucata sunt illa omnia,

    id. Mur. 12, 26:

    puer subdolae ac fucatae vernilitatis,

    Plin. 34, 8, 19, § 79.— Comp.:

    versus Homeri fucatior (opp. simplicior et sincerior),

    Gell. 13, 26, 3.—
    * Adv.: fūcāte, with paint or color: fucatius concinnata carmina, Aus. in prosa post Idyll. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > fuco

  • 6 infalsatus

    in-falsātus, a, um, adj., falsified (late Lat.): codices, Aug. contra Faust. 13, 4 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > infalsatus

  • 7 infringo

    in-fringo, frēgi, fractum, 3, v. a. [infrango], to break off, to break, bruise, crack.
    I.
    Lit.:

    infractis omnibus hastis,

    Liv. 40, 40, 7:

    ut si quis violas riguove papavera in horto Liliaque infringat,

    Ov. M. 10, 191:

    genibusque tumens infringitur unda,

    Val. Fl. 5, 412: manus, to snap or crack one ' s fingers, Petr. 17:

    articulos,

    Quint. 11, 3, 158: latus liminibus, to bruise one ' s side by lying on the threshold, Hor. Epod. 11, 22: infractus remus, appearing broken, in consequence of the refraction of the rays in the water, Cic. Ac. 2, 25; cf.:

    infracti radii resiliunt,

    Plin. 2, 38, 38, § 103:

    ossa infracta extrahere,

    id. 23, 7, 63, § 119.—
    B.
    Transf., to strike one thing against another: digitos citharae, to strike or play upon the lute, Stat. Ach. 1, 575:

    alicui colaphum,

    to give one a box on the ear, Ter. Ad. 2, 1, 46; Plin. 8, 36, 54, § 130:

    linguam (metu),

    to stammer, Lucr. 3, 155.—
    II.
    Trop., to break, check, weaken, lessen, diminish, mitigate, assuage:

    ut primus incursus et vis militum infringeretur,

    Caes. B. C. 3, 92:

    conatus adversariorum,

    id. ib. 2, 21:

    florem dignitatis,

    Cic. Balb. 6, 15:

    militum gloriam,

    id. Mil. 2, 5:

    animos hostium,

    Liv. 38, 16:

    spem,

    Cic. Or. 2, 6:

    tribunatum alicujus,

    id. de Or. 1, 7, 24:

    vehementius esse quiddam suspicor, quod te infringat,

    id. Att. 7, 2, 2:

    continuam laudem humanitatis,

    Plin. Ep. 7, 31, 3:

    res Samnitium,

    Liv. 8, 39, 10:

    difficultatem,

    to overcome, Col. 2, 4, 10:

    jus consulis,

    Dig. 34, 9, 5 fin.:

    fortia facta suis modis,

    to weaken, Ov. Tr. 2, 412:

    deos precatu,

    to appease by entreaties, Stat. Ach. 1, 144:

    infringitur ille quasi verborum ambitus,

    Cic. de Or. 3, 48, 186:

    infringendis concidendisque numeris,

    id. Or. 69, 230:

    vocem de industria,

    purposely to make plaintive, Sen. Contr. 3, 19.—
    B.
    To destroy, make void, break:

    quoniam haec gloriatio non infringetur in me,

    Vulg. 2 Cor. 11, 10:

    legem,

    ib. 1 Macc. 1, 66. — Hence, infractus, a, um, P. a., broken, bent.
    1.
    Lit.:

    mares caprarum longis auribus infractisque probant,

    Plin. 8, 50, 76, § 202.—
    2.
    Trop., broken, exhausted, weakened, subdued.
    a.
    In gen.:

    infractos animos gerere,

    Liv. 7, 31, 6:

    nihil infractus Appii animus,

    id. 2, 59, 4:

    oratio submissa et infracta,

    id. 38, 14:

    infractae ad proelia vires,

    Verg. A. 9, 499:

    veritas,

    falsified, Tac. H. 1, 1:

    fides metu infracta,

    shaken, id. ib. 3, 42:

    tributa,

    diminished, id. ib. 4, 57:

    potentia matris,

    id. A. 13, 12:

    fama,

    injured reputation, Verg. A. 7, 332; Tac. H. 2, 22:

    Latini,

    broken, Verg. A. 12, 1.—
    b.
    Diluted:

    fel aqua infractum,

    Plin. 28, 12, 50, § 186.—
    c.
    In partic., of speech, broken off:

    infracta et amputata loqui,

    broken, unconnected, Cic. Or. 51, 170:

    infracta loquela,

    broken talk, baby - talk, Lucr. 5, 230:

    cum vocem ejus (delicati) infractam videret,

    effeminate, Gell. 3, 5, 2:

    vocibus delinitus infractis,

    Arn. 4, 141.

    Lewis & Short latin dictionary > infringo

  • 8 interpolis

    interpŏlis, e, and interpŏlus, a, um, adj. [inter-polio], that has received a new appearance, altered by furbishing, polished up, vamped up, repaired; esp., falsified, painted, not genuine (ante-class. and post-Aug.).
    I.
    Lit., Plin. 19, 2, 8, § 29:

    si vestimenta interpola quis pro novis emerit,

    Dig. 18, 1, 45. —
    II.
    Transf.:

    istaec veteres (mulieres), quae se unguentis unctitant, interpoles,

    Plaut. Most. 1, 3, 117:

    mutatur ars quotidie, toties interpolis,

    new vamped, Plin. 29, 1, 5, § 11.

    Lewis & Short latin dictionary > interpolis

  • 9 interpolus

    interpŏlis, e, and interpŏlus, a, um, adj. [inter-polio], that has received a new appearance, altered by furbishing, polished up, vamped up, repaired; esp., falsified, painted, not genuine (ante-class. and post-Aug.).
    I.
    Lit., Plin. 19, 2, 8, § 29:

    si vestimenta interpola quis pro novis emerit,

    Dig. 18, 1, 45. —
    II.
    Transf.:

    istaec veteres (mulieres), quae se unguentis unctitant, interpoles,

    Plaut. Most. 1, 3, 117:

    mutatur ars quotidie, toties interpolis,

    new vamped, Plin. 29, 1, 5, § 11.

    Lewis & Short latin dictionary > interpolus

  • 10 vitio

    vĭtĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [vitium], to make faulty, to injure, spoil, mar, taint, corrupt, infect, vitiate (class., esp. in the trop. sense; syn.: corrumpo, noceo).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    dira lues quondam Latias vitiaverat auras,

    Ov. M. 15, 626; cf.:

    amnem salibus amaris,

    id. ib. 15, 286:

    ossa,

    Cels. 8, 2:

    corpora,

    Ov. F. 6, 136:

    oculos,

    id. F. 1, 691:

    facies longis vitiabitur annis,

    id. Tr. 3, 7, 33:

    ferramentum in opere,

    Col. 11, 1, 20:

    ova,

    id. 8, 11, 5:

    vina,

    Hor. S. 2, 4, 54:

    boves aliqua offensa,

    Pall. 4, 12, 1.—
    B.
    In partic., to violate a woman (cf.: violo, polluo): aliquam in occulto, Cato ap. Gell. 17, 13, 4:

    virginem,

    Ter. Eun. 4, 4, 37; id. Ad. 4, 5, 52; Suet. Aug. 71; Quint. 9, 2, 70 al.; cf.:

    vitiati pondera ventris (sc. stupro),

    Ov. H. 11, 37.—
    II.
    Trop.:

    comitiorum et contionum significationes sunt nonnumquam vitiatae atque corruptae,

    falsified, Cic. Sest. 54, 115 Halm N. cr.: dies, to make void the nomination of a day for the census, id. Att. 4, 9, 1; cf.:

    senatusconsulta arbitrio consulum supprimebantur vitiabanturque,

    Liv. 3, 55, 13:

    scripturas,

    Dig. 50, 17, 94: auspicia, Messala ap. Gell. 13, 15, 4:

    pectora limo malorum,

    Ov. P. 4, 2, 18; cf.:

    curis vitiatum corpus amaris,

    id. ib. 1, 10, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > vitio

См. также в других словарях:

  • falsified — index dishonest, fraudulent, mendacious Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Falsified — Falsify Fal si*fy, v. t. [imp. & p. p. {Falsified}; p. pr. & vb. n. {Falsifying}.] [L. falsus false + ly: cf. F. falsifier. See {False}, a.] 1. To make false; to represent falsely. [1913 Webster] The Irish bards use to forge and falsify… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Falsified evidence — Falsified evidence, forged evidence or tainted evidence or misleading by suppressing evidence unfavourable for the police/prosecution, is used to either convict an innocent person, or to guarantee conviction of a guilty person. In Britain this is …   Wikipedia

  • falsified — adjective Demonstrated to be false …   Wiktionary

  • falsified — falsifiability …   Philosophy dictionary

  • falsified — Synonyms and related words: affected, apocryphal, artificial, assumed, bastard, bogus, brummagem, colorable, colored, counterfeit, counterfeited, distorted, dressed up, dummy, embellished, embroidered, ersatz, factitious, fake, faked, feigned,… …   Moby Thesaurus

  • falsified — adj. misrepresented; forged; fraudulent; deceptive fal·si·fy || fɔːlsɪfaɪ v. misrepresent, distort the truth; forge; defraud; lie; deceive …   English contemporary dictionary

  • distorted things — falsified things, represented things falsely …   English contemporary dictionary

  • Falsifiability — Are all swans white? Falsifiability or refutability of an assertion, hypothesis or theory is the logical possibility that it can be contradicted by an observation or the outcome of a physical experiment. That something is falsifiable does not… …   Wikipedia

  • Critical rationalism — is an epistemological philosophy advanced by Karl Popper. Popper wrote about critical rationalism in his works, The Open Society and its Enemies Volume 2, and Conjectures and Refutations. Contents 1 Criticism, not support 2 Not justificationism …   Wikipedia

  • Karl Popper — Infobox Philosopher region = Western Philosophy era = 20th century philosophy color = #B0C4DE name = Sir Karl Raimund Popper CH FRS FBA birth = 28 July 1902 Vienna, Austria death = death date and age|df=yes|1994|9|17|1902|7|28 London, England… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»