Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

cremare

  • 1 cremare

    cremare
    cremare [kre'ma:re]
  • 2 cremare

    cremare v.tr. ( crèmo) incinérer: cremare un cadavere incinérer un mort.

    Dizionario Italiano-Francese > cremare

  • 3 cremare

    cremare (-èmo) vt кремировать, сжигать (труп)

    Большой итальяно-русский словарь > cremare

  • 4 cremare

    cremare (-èmo) vt кремировать, сжигать ( труп)

    Большой итальяно-русский словарь > cremare

  • 5 cremare

    cremate
    * * *
    cremare v.tr. to cremate.
    * * *
    [kre'mare]
    verbo transitivo to cremate
    * * *
    cremare
    /kre'mare/ [1]
    to cremate.

    Dizionario Italiano-Inglese > cremare

  • 6 cremare

    (- emo) vt) кремировать, сжигать ( труп)
    Syn:

    Большой итальяно-русский словарь > cremare

  • 7 cremare

    * * *
    гл.
    общ. кремировать, сжигать (труп)

    Итальяно-русский универсальный словарь > cremare

  • 8 cremare

    сожигать;

    crematio, сожигание (1. 28 pr. § 11 D. 48, 19).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > cremare

  • 9 cremare vt

    [kre'mare]

    Dizionario Italiano-Inglese > cremare vt

  • 10 cremare

    v. djeg ( kufomën).

    Dizionario albanese-italiano e italiano-albanese > cremare

  • 11 cremare

    vt [kre'mare]

    Nuovo dizionario Italiano-Inglese > cremare

  • 12 cremare

    Il nuovo dizionario italiano-russo > cremare

  • 13 cremaré

    quemaré

    Dizionario Aragonés - Castellán > cremaré

  • 14 cremare

    t (ölü) yakmak

    Dizionario Italiano-Turco > cremare

  • 15 cremo

    cremo, āvī, ātum, āre (viell. zu carbo), verbrennen, oft m. Abl. igni, incendio, flammis u. dgl., a) übh.: α) v. Feuer, cremantia fulmina, Plin. – u. teils m. sächl. Objj., ut (wie) rapax ignis innumeras trabes cremat, Ov., ignis ubi ingentes silvas ardore cremarat montibus in altis, Lucr.: im Passiv, omnem ornatum flammā crepitante cremari, Verg.: quae (spinosae herbae) leni tepore cremantur, Ov.: ardenti lucernae admotum digitum cremandum praebuit, Val. Max. – teils m. pers. Objj., num incensa cremavit Troia viros? Verg.: incensa super (über ihnen) villa omnes cremavit, Tac. – β) v. Menschen, teils m. sächl. Objj., cr. vetera arma, Curt.: frontem positasque faenilibus herbas, Ov.: libellos, Suet.: Graecos libros, Val. Max.: libros in comitio igne facto in conspectu populi, Liv.: naves, quae inutiles videntur, Curt.: purgamenta ceparum in cinerem, Plin.: robur (zB. cremati roboris cinis), Plin.: devecta sarmenta, Verg.: spolia de hostibus incendio, Curt.: tabulam (ein Gemälde), Plin.: interiorem tunicam, Val. Max. – teils mit pers. Objj., se ac liberos coniugesque incendio cr., Curt.: cremati cimices (als Heilmittel), Plin. – mit Prädik.-Acc., cr. alqm vivum, Curt. u. Val. Max.: vivos se cremari iubent, Curt.: Alcibiades vivus in cubiculo, in quo dormiebat, crematus est, Iustin.: cochleae vivae crematae, Plin.

    b) v. Niederbrennen eines Gebäudes, einer Stadt usw., in Brand stecken, verbrennen, einäschern, cr. templum, Plin.: caelestia tecta, terras (v. Phaëthon), Ov.: urbem cr. et diruere, Liv.: cremata patria (v. Troja), Liv.: cremata Ilios, Hor. – facibus cr. regalia tecta, Ov.: Neronis principis incendia, quibus urbem cremaverat, Plin.: equites praemisit, ut... ignem, quo barbari cremaverant vicos, exstinguerent, Curt.

    c) vom Verbrennen als Todesstrafe, damnatum poenam sequi oportebat, ut igni cremaretur, Caes.: m. ob u. Akk., Atellanae poëtam ob ambigui ioci versiculum mediā Amphitheatri arenā igni cremavit, Suet.

    d) v. Verbrennen der Leiche u. anderer Gegenstände bei der Leichenfeier, α) v. Feuer: rogus iste cremet mea viscera, Ov.: des tua succensae membra cremanda pyrae, Ov.: qui scimus, an hāc flammā Cn. Pompeius cremetur? Val. Max.: alii ut eodem rogo cremarentur manserunt, Liv.: se super corpus fratris prostratum communibus flammis (rogi) cremandum tradidit, Val. Max. – β) v. Menschen: corpus alcis, Cic. u.a.: cadaver alcis, Suet.: mortuos cremare aut fodere, Mela: corpora condere (potius) quam cremare e more Aegyptio, Tac.: mortuorum corpora cremare potius quam terrā obruere, Iustin.: servos et clientes iustis funeribus confectis unā cr., Caes.: vestem, odores aliaque funerum sollemnia, Tac. – m. Ang. wo? lectum defuncti in Capitolini Iovis cella, Suet.: corpus interfectoris super reliquias mariti, Iustin. – m. Ang.womit? wodurch? aedificii incendio mortuum (Alcibiadem), Nep.: Sulla primus e patriciis Corneliis igni voluit cremari, Cic.: cr. caput (occisi Cn. Pompeii) plurimis et pretiosissimis odoribus, Val. Max.: corpora clarorum virorum certis lignis, Tac.: iuxta rogum sarmentis aliis nudus crematus est, Plin. – m. Ang. wie? zB. cr. alqm haud pretiose, Curt.: alqm honorate (zB. quo honoratius cremaretur, inici ei suum paludamentum iussit), Val. Max.: cr. corpus alcis publico funere, Suet.: alqm humili sepulturā, Cic.: cetera (corpora) nec numero nec honore, ungezählt und ohne Ehre, Verg. – m. Ang. mit wem? cum mortuis cremare ac defodere apta viventibus, Mela: cremari cum coniuge (Gatten), Val. Max.: unā cum liberis, coniugibus cunctāque gazā regiā cremari, Auct. b. Afr.

    e) v. Verbrennen des Opfers, cr. igni vitulos, Ov.: caesarum boum fibras de more cr., Ov.: congesta cr. turea dona, dapes, fuso crateres olivo, Verg. – m. Dat. (wem? = wem zu Ehren?), spolia hostium coniecta in acervum Iovi Victori cremavit, Liv.: postero die arma lecta conici in acervum iussit, sacrumque id Vulcano cremavit, Liv. – / Parag. Infin. cremarier, *Enn. scen. 291 Bothe (Vahlen2 cremitari).

    lateinisch-deutsches > cremo

  • 16 cremo

    cremo, āvī, ātum, āre (viell. zu carbo), verbrennen, oft m. Abl. igni, incendio, flammis u. dgl., a) übh.: α) v. Feuer, cremantia fulmina, Plin. – u. teils m. sächl. Objj., ut (wie) rapax ignis innumeras trabes cremat, Ov., ignis ubi ingentes silvas ardore cremarat montibus in altis, Lucr.: im Passiv, omnem ornatum flammā crepitante cremari, Verg.: quae (spinosae herbae) leni tepore cremantur, Ov.: ardenti lucernae admotum digitum cremandum praebuit, Val. Max. – teils m. pers. Objj., num incensa cremavit Troia viros? Verg.: incensa super (über ihnen) villa omnes cremavit, Tac. – β) v. Menschen, teils m. sächl. Objj., cr. vetera arma, Curt.: frontem positasque faenilibus herbas, Ov.: libellos, Suet.: Graecos libros, Val. Max.: libros in comitio igne facto in conspectu populi, Liv.: naves, quae inutiles videntur, Curt.: purgamenta ceparum in cinerem, Plin.: robur (zB. cremati roboris cinis), Plin.: devecta sarmenta, Verg.: spolia de hostibus incendio, Curt.: tabulam (ein Gemälde), Plin.: interiorem tunicam, Val. Max. – teils mit pers. Objj., se ac liberos coniugesque incendio cr., Curt.: cremati cimices (als Heilmittel), Plin. – mit Prädik.-Acc., cr. alqm vivum, Curt. u. Val. Max.: vivos se cremari iubent, Curt.: Alcibiades vivus in cubiculo, in quo dormiebat, crematus est, Iustin.: cochleae vivae crematae, Plin.
    b) v. Niederbrennen eines Gebäudes, einer Stadt
    ————
    usw., in Brand stecken, verbrennen, einäschern, cr. templum, Plin.: caelestia tecta, terras (v. Phaëthon), Ov.: urbem cr. et diruere, Liv.: cremata patria (v. Troja), Liv.: cremata Ilios, Hor. – facibus cr. regalia tecta, Ov.: Neronis principis incendia, quibus urbem cremaverat, Plin.: equites praemisit, ut... ignem, quo barbari cremaverant vicos, exstinguerent, Curt.
    c) vom Verbrennen als Todesstrafe, damnatum poenam sequi oportebat, ut igni cremaretur, Caes.: m. ob u. Akk., Atellanae poëtam ob ambigui ioci versiculum mediā Amphitheatri arenā igni cremavit, Suet.
    d) v. Verbrennen der Leiche u. anderer Gegenstände bei der Leichenfeier, α) v. Feuer: rogus iste cremet mea viscera, Ov.: des tua succensae membra cremanda pyrae, Ov.: qui scimus, an hāc flammā Cn. Pompeius cremetur? Val. Max.: alii ut eodem rogo cremarentur manserunt, Liv.: se super corpus fratris prostratum communibus flammis (rogi) cremandum tradidit, Val. Max. – β) v. Menschen: corpus alcis, Cic. u.a.: cadaver alcis, Suet.: mortuos cremare aut fodere, Mela: corpora condere (potius) quam cremare e more Aegyptio, Tac.: mortuorum corpora cremare potius quam terrā obruere, Iustin.: servos et clientes iustis funeribus confectis unā cr., Caes.: vestem, odores aliaque funerum sollemnia, Tac. – m. Ang. wo? lectum defuncti in Capitolini Iovis cella, Suet.: corpus interfectoris super reliquias mariti, Iustin. – m. Ang.
    ————
    womit? wodurch? aedificii incendio mortuum (Alcibiadem), Nep.: Sulla primus e patriciis Corneliis igni voluit cremari, Cic.: cr. caput (occisi Cn. Pompeii) plurimis et pretiosissimis odoribus, Val. Max.: corpora clarorum virorum certis lignis, Tac.: iuxta rogum sarmentis aliis nudus crematus est, Plin. – m. Ang. wie? zB. cr. alqm haud pretiose, Curt.: alqm honorate (zB. quo honoratius cremaretur, inici ei suum paludamentum iussit), Val. Max.: cr. corpus alcis publico funere, Suet.: alqm humili sepulturā, Cic.: cetera (corpora) nec numero nec honore, ungezählt und ohne Ehre, Verg. – m. Ang. mit wem? cum mortuis cremare ac defodere apta viventibus, Mela: cremari cum coniuge (Gatten), Val. Max.: unā cum liberis, coniugibus cunctāque gazā regiā cremari, Auct. b. Afr.
    e) v. Verbrennen des Opfers, cr. igni vitulos, Ov.: caesarum boum fibras de more cr., Ov.: congesta cr. turea dona, dapes, fuso crateres olivo, Verg. – m. Dat. (wem? = wem zu Ehren?), spolia hostium coniecta in acervum Iovi Victori cremavit, Liv.: postero die arma lecta conici in acervum iussit, sacrumque id Vulcano cremavit, Liv. – Parag. Infin. cremarier, *Enn. scen. 291 Bothe (Vahlen2 cremitari).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cremo

  • 17 cremo

    crĕmo, āre, āvi, ātum - tr. - brûler, détruire par le feu.    - cremare urbem, Liv. 28, 19, 12: réduire une ville en cendres.    - damnatum poenam sequi oportebat, ut igni cremaretur, Caes. BG. 1, 4: condamné, il devait subir comme peine le supplice du feu.    - vivus in cubiculo, in quo dormiebat, crematus est, Just. 5, 8: il fut brûlé vif dans sa chambre, où il dormait.    - cf. Cic. Leg. 2, 22, 57; Div. 1, 23, 47; Sen. 23, 84; Plin. 7, 187; Tac. G. 27; Suet. Aug. 100; Hor. Epod. 17, 79.    - Ov. M. 13, 637; id. F. 4, 639; Vulg. Lev. 5, 12    - Liv. 41, 12, 6; 10, 29, 18.
    * * *
    crĕmo, āre, āvi, ātum - tr. - brûler, détruire par le feu.    - cremare urbem, Liv. 28, 19, 12: réduire une ville en cendres.    - damnatum poenam sequi oportebat, ut igni cremaretur, Caes. BG. 1, 4: condamné, il devait subir comme peine le supplice du feu.    - vivus in cubiculo, in quo dormiebat, crematus est, Just. 5, 8: il fut brûlé vif dans sa chambre, où il dormait.    - cf. Cic. Leg. 2, 22, 57; Div. 1, 23, 47; Sen. 23, 84; Plin. 7, 187; Tac. G. 27; Suet. Aug. 100; Hor. Epod. 17, 79.    - Ov. M. 13, 637; id. F. 4, 639; Vulg. Lev. 5, 12    - Liv. 41, 12, 6; 10, 29, 18.
    * * *
        Cremo, cremas, cremaui, crematum, cremare. Plin. Brusler.

    Dictionarium latinogallicum > cremo

  • 18 cremate

    [krɪ'meɪt]
    * * *
    [kri'meit, 'kri:meit]
    (to burn dead (human) bodies: He asked to be cremated, not buried.) cremare
    - crematorium
    * * *
    [krɪ'meɪt]

    English-Italian dictionary > cremate

  • 19 quam

    [ABCU]A - adv.: [st1]1 [-] inter.: combien.    - quam multis custodibus opus est: combien de gardes faut-il? [st1]2 [-] exclam.: combien! comme! que! à quel point!    - quam macer est: comme il est maigre !    - quam multa, quam paucis! Cic. Fam. 11, 24, 1: combien de choses en combien peu de mots] = que de choses en si peu de mots!    - quam + adj. ou adv. (dans quelques expressions): tout à fait, complètement.    - mire quam: [étonnamment combien] = étonnamment.    - sane quam (valde quam, nimis quam, admodum quam, oppido quam): complètement.    - nimis quam formido, Plaut. Most. 2.2.79: j’ai bien peur.    - nimis quam cupio, Plaut. Capt. 1.2.17: je souhaite ardemment. [ABCU]B - quam, conj.: que.    - (tam...) quam: autant (aussi)... que.    - quam... tam...: autant... autant...    - tam esse clemens tyrannus quam rex importunus potest, Cic. Rep. 1, 33, 50: un tyran peut être aussi clément qu'un roi peut être dur.    - homo non, quam isti sunt, gloriosus, Liv. 35, 49: homme, qui n’est pas aussi vantard que ces-gens-là.    - quam fortis tam prudens est: autant il est courageux, autant il est prudent.    - tam sum amicus rei publicae quam qui maxime, Cic. Fam. 5, 2, 6: je suis l'ami de la république [autant que celui qui l'est le plus] = autant que qui que ce soit.    - doctior est quam tu: il est plus savant que toi.    - felicior est quam peritior: il est plus heureux qu’habile.    - quam avec ou sans le verbe posse + superl.: autant que possible.    - quam maxime: le plus possible.    - quam primum: le plus tôt possible.    - oratio sit quam brevissima: que le discours soit le plus bref possible.    - vino, quam possit excellenti, Plin. 20, 24, 100: avec du vin le meilleur qu'on puisse trouver.    - quam avec des mots marquant la comparaison, la différence ou la préférence.    - esse quam videri bonus malebat, Sall. C. 54, 5: il aimait mieux être un homme de bien que de le paraître.    - praestat mori quam servire: mieux vaut mourir que d'être esclave.    - alius quam = alius atque: autre que.    - nihil aliud quam: rien d'autre que, seulement.    - nihil aliud quam ludit: il ne fait que jouer.    - dimidium quam quod acceperat: la moitié de ce qu'il avait reçu.    - potius quam → potior    - quam sans mots marquant la comparaison, la différence ou la préférence.    - corpora condire quam cremare e more Aegyptio (est eis) cura, Tac. H. 4: ils préfèrent embaumer les corps selon la coutume des Egyptiens plutôt que de les brûler.    - pacem quam bellum probabam, Tac. A. 1, 58: j'étais partisan de la paix plutôt que de la guerre.    - tacita bona est mulier quam loquens, Plaut.: la femme qui se tait vaut mieux que celle qui parle.    - quam pro, quam ut + subj.: trop... pour.    - laetitia major quam pro victoria: la joie fut trop grande pour une telle victoire.    - severior est quam ut eum amenus: il est trop sévère pour que nous l'aimions.    - quam avec une expression de temps.    - die vigesimā, quam creatus erat, dictaturā se abdicavit, Liv. 6.29: le vingtième jour de sa nomination, il se démit de la dictature.    - pridie quam venerat: la veille de son arrivée.    - quelques tournures particulières.    - quam quisque pessume fecit, tam maxume tutus est, Sall. J. 31, 14: plus on est scélérat, plus on est à l'abri.    - bellum gerere cum tyranno, quam qui unquam, saevissimo, Liv. 34, 32: faire la guerre contre le tyran le plus cruel qui fut jamais.    - nihil antiquius ducere quam + inf.: n'avoir rien de plus à coeur que de.    - nihil antiquius habere quam ut + subj.: n’avoir rien de plus à coeur que de [ABCU]C - quam: [st2]1 [-] pron.-adj. à l’acc.: laquelle, que; celle que. [st2]2 [-] relatif de liaison: une conj. de coord. + eam. [st2]3 [-] interr. laquelle ? quelle ? [st2]4 [-] indéf. après si, nisi, ne, num: quelqu’une, une, quelque.
    * * *
    [ABCU]A - adv.: [st1]1 [-] inter.: combien.    - quam multis custodibus opus est: combien de gardes faut-il? [st1]2 [-] exclam.: combien! comme! que! à quel point!    - quam macer est: comme il est maigre !    - quam multa, quam paucis! Cic. Fam. 11, 24, 1: combien de choses en combien peu de mots] = que de choses en si peu de mots!    - quam + adj. ou adv. (dans quelques expressions): tout à fait, complètement.    - mire quam: [étonnamment combien] = étonnamment.    - sane quam (valde quam, nimis quam, admodum quam, oppido quam): complètement.    - nimis quam formido, Plaut. Most. 2.2.79: j’ai bien peur.    - nimis quam cupio, Plaut. Capt. 1.2.17: je souhaite ardemment. [ABCU]B - quam, conj.: que.    - (tam...) quam: autant (aussi)... que.    - quam... tam...: autant... autant...    - tam esse clemens tyrannus quam rex importunus potest, Cic. Rep. 1, 33, 50: un tyran peut être aussi clément qu'un roi peut être dur.    - homo non, quam isti sunt, gloriosus, Liv. 35, 49: homme, qui n’est pas aussi vantard que ces-gens-là.    - quam fortis tam prudens est: autant il est courageux, autant il est prudent.    - tam sum amicus rei publicae quam qui maxime, Cic. Fam. 5, 2, 6: je suis l'ami de la république [autant que celui qui l'est le plus] = autant que qui que ce soit.    - doctior est quam tu: il est plus savant que toi.    - felicior est quam peritior: il est plus heureux qu’habile.    - quam avec ou sans le verbe posse + superl.: autant que possible.    - quam maxime: le plus possible.    - quam primum: le plus tôt possible.    - oratio sit quam brevissima: que le discours soit le plus bref possible.    - vino, quam possit excellenti, Plin. 20, 24, 100: avec du vin le meilleur qu'on puisse trouver.    - quam avec des mots marquant la comparaison, la différence ou la préférence.    - esse quam videri bonus malebat, Sall. C. 54, 5: il aimait mieux être un homme de bien que de le paraître.    - praestat mori quam servire: mieux vaut mourir que d'être esclave.    - alius quam = alius atque: autre que.    - nihil aliud quam: rien d'autre que, seulement.    - nihil aliud quam ludit: il ne fait que jouer.    - dimidium quam quod acceperat: la moitié de ce qu'il avait reçu.    - potius quam → potior    - quam sans mots marquant la comparaison, la différence ou la préférence.    - corpora condire quam cremare e more Aegyptio (est eis) cura, Tac. H. 4: ils préfèrent embaumer les corps selon la coutume des Egyptiens plutôt que de les brûler.    - pacem quam bellum probabam, Tac. A. 1, 58: j'étais partisan de la paix plutôt que de la guerre.    - tacita bona est mulier quam loquens, Plaut.: la femme qui se tait vaut mieux que celle qui parle.    - quam pro, quam ut + subj.: trop... pour.    - laetitia major quam pro victoria: la joie fut trop grande pour une telle victoire.    - severior est quam ut eum amenus: il est trop sévère pour que nous l'aimions.    - quam avec une expression de temps.    - die vigesimā, quam creatus erat, dictaturā se abdicavit, Liv. 6.29: le vingtième jour de sa nomination, il se démit de la dictature.    - pridie quam venerat: la veille de son arrivée.    - quelques tournures particulières.    - quam quisque pessume fecit, tam maxume tutus est, Sall. J. 31, 14: plus on est scélérat, plus on est à l'abri.    - bellum gerere cum tyranno, quam qui unquam, saevissimo, Liv. 34, 32: faire la guerre contre le tyran le plus cruel qui fut jamais.    - nihil antiquius ducere quam + inf.: n'avoir rien de plus à coeur que de.    - nihil antiquius habere quam ut + subj.: n’avoir rien de plus à coeur que de [ABCU]C - quam: [st2]1 [-] pron.-adj. à l’acc.: laquelle, que; celle que. [st2]2 [-] relatif de liaison: une conj. de coord. + eam. [st2]3 [-] interr. laquelle ? quelle ? [st2]4 [-] indéf. après si, nisi, ne, num: quelqu’une, une, quelque.
    * * *
        Quam, Coniunctio, cui eleganter in oratione praeponitur TAM particula: vt Tam te diligo, quam meipsum. Terent. Je t'aime autant, que moymesme.
    \
        Quam, eleganter connectit duos comparatiuos. Quintilianus, Sitque salubrior studiis, quam dulcior. Que doulx.
    \
        Quam, pro Quantum, positiuo iungitur. Cicero. Videte quam valde malitiae suae confidat. Combien il se fie en sa malice.
    \
        Quam pro Quantum positum post negationem in priore oratione: Tam, non necessario sequitur. Liuius, Homo, non quam isti sunt, gloriosus. Non pas tant glorieux que sont ceulx ci.
    \
        Quam, cum verbis Possum, Queo, Valeo, et aliis. Quam potero adiutabo sene. Terent. Tant que je pourray.
    \
        Superlatiuis: Cicero, Quam potui maximis itineribus ad Amanum exercitum duxi. A plus grandes journees que j'ay peu.
    \
        Positiuis: Cicero, Quam quidem possum celeriter, perstringam. Le plus briefvement que je puis.
    \
        Quam vellem Menedemum inuitatum. Terent. O que je vouldroye que, etc.
    \
        Quam, pro Quantum, interrogatiuum. Terentius, Quam hoc munus gratum Thaidi arbitrare esse? Combien aggreable pense tu que luy a esté ce don?
    \
        Quam timeo quorsum euadas! Terent. O que je crains, etc.
    \
        Quam, cum Volo, pro eo quod vulgo dicitur Tantum quantum. Terentius, Dum ne reducam, turbent porro quam velint. Tant qu'ils vouldront.
    \
        Quam, pro Quanto, comparatiuo datur. Quintilianus, Quam in his quoque libris erunt omnia compositiora. De tant que.
    \
        Superlatiuo: Terentius, Vt esset apud te ob hoc quam gratissima. Tresaggreable.
    \
        Peto a te vt quam celerrime mihi librarius mittatur. Cic. Le plus tost qu'il sera possible.
    \
        Quam proxime hostem, et ad hostem. Cic. Liu. Tout pres de l'ennemi.
    \
        Quinto die quam sustuleris, condire oportebit. Columel. Cinq jours apres que, etc.
    \
        Intra quartum diem, quam de lacu sublatum est. Colum. Le quatrieme jour.
    \
        Post nonum diem quam id factum est. Colum. Le neufieme jour apres.
    \
        Triduo proximo quam sit genitus. Plin. Les trois premiers jours.
    \
        Si tandiu vixerit tecum, quam ego cum Paeto. Plin. iun. Aussi long temps que, etc.
    \
        Ea, quam longa est, nocte. Virgilius. Tant qu'elle se peult estendre.
    \
        Ferramenta duplicia quam numerus seruorum exigit, refecta et reposita custodiat. Columel. Plus deux fois qu'il n'ha de gents, Au double de ses gents.
    \
        Nihil fecisset libentius, quam omnem illam acerbitatem proscriptionis suae, etc. Cic. Il n'est chose qu'il eust faict plus voluntiers que, etc.
    \
        Maius quam quantum a nobis exprimetur. Cicero. Plus grand que nous ne l'exprimerons.
    \
        Tantum dicam, nihil mihi gratius esse, quam quod eam diligis. Cic. Que ce que tu l'aimes.
    \
        Contra facis, quam pollicitus es. Cicero. Tu fais contre ta promesse, ou autrement que tu n'as promis.
    \
        Multiplex quam pro numero damnum est. Liu. Le dommage est beaucoup plus grand qu'il ne semble à veoir au nombre, Plus grand que pour le nombre.
    \
        Quam minime multi de istius nefario scelere audire possent. Cic. Le moins de gents qu'il estoit possible le sceussent et en fussent advertiz.
    \
        Quam facete! Plautus. O combien plaisamment!
    \
        Quam cito. Terent. Tout incontinent.
    \
        Quam dudum, Aduerbium interrogandi. Plautus. Combien y a il?
    \
        Nunc dicito quam extemplo hoc erit factum? Plautus. Combien pense tu avoir tost faict?
    \
        Quamlibet, pen. cor. pro Quantumlibet. Plin. Faciliore multo natura finditur in quamlibet tenues crustas. En aussi tenvres que tu veuls.
    \
        Quamlibet parum. Quintil. Quelque peu que ce soit, Tant peu qu'on vouldra.
    \
        Quam mox cocta est coena? Plautus. Le souper sera il tantost cuict?
    \
        Ego hinc ad hos prouisam, quam mox virginem Accersant. Terent. S'ils ne veulent pas soubdainement aller appeller la pucelle.
    \
        Expecto quam mox Chaerea hac oratione vtatur. Cic. Je ne fay qu'attendre que Cherea parle en ceste facon, Je suis sur l'attente de veoir si Cherea dira point bien tost, etc.
    \
        Quamobrem, Vnica dictio, quibusdam etiam tres, quam ob rem: Interrogantis particula, et rationem alicuius rei petentis. Terent. Contemplamini me. A. quamobrem? Pour quelle cause? Pourquoy? A quelle cause?
    \
        Quamobrem id tute non facis? Terent. Pourquoy ne, etc.
    \
        - aliquam causam quaerebat senex, Quamobrem insigne aliquid faceret. Terent. Pour faire, etc.
    \
        Multa mihi veniebant in mentem, quamobrem istum laborem tibi etiam honori putarem fore. Cic. Beaucoup de choses me venoyent en la fantasie pour lesquelles je, etc.
    \
        Cognoscet ex me populus Rom. quid sit quamobrem quum Equester ordo iudicaret, etc. Cic. Que c'est pourquoy, etc.
    \
        Quamobrem vero se confidat aliquid perficere posse, intelligere non possum. Cic. Pourquoy c'est que, etc.
    \
        Quas ob res quod Tribunipleb. verba fecerunt, vt, etc. Cic. Pourquoy.
    \
        Quam pene tua me perdidit proteruitas. Terent. O que peu s'en est fallu que, etc.
    \
        Quamplurimo vendere. Cic. Trescher, Le plus cher qu'on peult.
    \
        Quamplurimam brassicam ederit, tam citissimum sanus fiet. Cato. De tant plus qu'il mangera de choulx, de tant plus tost sera il guari.
    \
        Quam pridem, Interrogantis particula. Plaut. Quam pridem non edisti? Combien de temps y a il que tu n'as mangé? Depuis quand n'as tu mangé?
    \
        - huc euasit, quam pridem pater Mihi et mater mortui essent. dico, iandiu. Terent. Combien il y avoit que mon pere, etc.
    \
        Quamprimum, pen. prod. vna dictio. Terent. Tout incontinent.

    Dictionarium latinogallicum > quam

  • 20 сожжение

    с.
    incenerimento m; cremazione f ( кремация)
    предать тело сожжению — cremare vt
    предать что-л. сожжению — dare alle fiammè, mettere a fuoco; mandare al rogo ( казнь)

    Большой итальяно-русский словарь > сожжение

См. также в других словарях:

  • cremare — CREMÁRE s.f. (Rar) Cremaţiune. [cf. lat. cremare – a arde]. Trimis de LauraGellner, 27.03.2009. Sursa: DN …   Dicționar Român

  • cremare — v. tr. [dal lat. cremare bruciare ] (io crèmo, ecc.). [sottoporre un cadavere alla cremazione] ▶◀ incenerire, incinerare. ⇑ ardere, bruciare. ◀▶ ‖ inumare, seppellire, sotterrare …   Enciclopedia Italiana

  • cremare — cre·mà·re v.tr. (io crèmo) CO ridurre in cenere un cadavere in un apposito forno crematorio o in altre culture su pire, roghi, e sim. {{line}} {{/line}} DATA: 1869. ETIMO: dal lat. crĕmāre …   Dizionario italiano

  • cremare — {{hw}}{{cremare}}{{/hw}}v. tr.  (io cremo ) Bruciare un cadavere …   Enciclopedia di italiano

  • cremare — v. tr. bruciare, incenerire, ardere, incinerare CFR. inumare …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • cremare — cremar(e obs. f. cramer, Sc., pedlar, etc …   Useful english dictionary

  • crémation — [ kremasjɔ̃ ] n. f. • XIIIe, rare av. 1823; lat. crematio, de cremare « brûler » ♦ Action de brûler le corps des morts. ⇒ incinération; crématorium. ● crémation nom féminin (latin crematio, onis, de cremare, brûler) Incinération, destruction des… …   Encyclopédie Universelle

  • cramer — [ krame ] v. <conjug. : 1> • 1823; mot région. du Centre, var. dial. de cremer (XVIe); lat. cremare « brûler » ♦ Fam. 1 ♦ V. tr. Brûler légèrement. Cramer un rôti. Cramer du linge en le repassant. ⇒ roussir. Intrans. Les carottes ont cramé …   Encyclopédie Universelle

  • Krematorium — Kre|ma|to|ri|um [krema to:ri̯ʊm], das; s, Krematorien [krema to:ri̯ən]: Anlage und Gebäude, in dem Tote verbrannt werden: nach der Einäscherung im Krematorium soll die Urne in seine Heimatstadt gebracht werden. * * * Kre|ma|to|ri|um 〈n.; s,… …   Universal-Lexikon

  • quemar — (Del lat. caimare < cremare.) ► verbo transitivo 1 Hacer arder una cosa o abrasarla con fuego: ■ el incendio quemó cien hectáreas de bosque bajo. SINÓNIMO calcinar incendiar 2 Producir una cosa caliente o picante una sensación de ardor en la… …   Enciclopedia Universal

  • crématoire — [ krematwar ] adj. • 1879; du lat. crematum, supin de cremare « brûler » ♦ Qui a rapport à la crémation. Four crématoire, où l on réduit les corps en cendres. N. m. La fumée des crématoires. REM. Le mot évoque généralement les camps d… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»