Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

corrumpo

  • 1 corrumpo

    corrumpere, corrupi, corruptus V TRANS
    spoil/rot; taint/contaminate; damage/ruin, undo; destroy/deface; digest; infect; pervert, corrupt, deprave; bribe, suborn; seduce, tempt, beguile; falsify

    Latin-English dictionary > corrumpo

  • 2 corrumpo

    I.
    (documents) to falsify / (character) to corrupt.
    II.
    to break up, destroy, annihilate / spoil, weaken.

    Latin-English dictionary of medieval > corrumpo

  • 3 corrumpo

    cor-rumpo ( conr-), rāpi, ruptum (rumptum), 3, v. a. (orig., to break to pieces; hence),
    I.
    To destroy, ruin, waste, bring to naught (class., but less freq. than in the signif. II.].
    A.
    Lit.:

    reliquum frumentum flumine atque incendio corruperunt,

    Caes. B. G. 7, 55:

    domum et semet igni conrumpunt,

    Sall. J. 76, 6; cf.:

    plura igni,

    id. ib. 92, 3;

    92, 8: res familiares,

    id. ib. 64, 5:

    ungues dentibus,

    i. e. to bite, Prop. 2, 4, 3 (13).—
    B.
    Trop.:

    diem,

    Plaut. Men. 4, 2, 31:

    animo male'st: corrupta sum atque absumpta sum,

    id. Am. 5, 1, 6:

    se suasque spes,

    Sall. J. 33, 4:

    illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere,

    to lose, id. C. 43, 3:

    consilia,

    Vell. 2, 57, 3:

    libertatem,

    Tac. A. 1, 75:

    foedera,

    Sil. 12, 303:

    omnem prospectum,

    id. 5, 34 al. —
    II.
    With regard to the physical or moral quality of an object, to corrupt, mar, injure, spoil, adulterate, make worse, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).
    A.
    Lit.:

    corrumpitur jam cena,

    Plaut. Ps. 3, 2, 102; so,

    prandium,

    Ter. Ad. 4, 2, 49:

    conclusa aqua facile conrumpitur,

    Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:

    aquarum fontes,

    Sall. J. 55, 8:

    corrupitque lacus, infecit pabula leto,

    Verg. G. 3, 481:

    coria igni ac lapidibus,

    Caes. B. C. 2, 10:

    ne plora, oculos corrumpis,

    Plaut. Merc. 3, 1, 3; cf.:

    ocellos lacrimis,

    Ov. Am. 3, 6, 57:

    artus febribus,

    id. H. 19 (20), 117; cf.:

    stomachum (medicamentum),

    Scrib. Comp. 137:

    umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,

    fermented, Tac. G. 23 init.:

    vinum in acorem corrumpitur,

    Macr. S. 7, 12, 11.— Poet., without the access. idea of impairing:

    ebur corrumpitur ostro,

    is stained, Stat. Achill. 1, 308.—
    B.
    Trop. (so most freq.),
    1.
    Of personal objects, to corrupt, seduce, entice, mislead:

    perde rem, Corrumpe erilem filium,

    Plaut. Most. 1, 1, 20; 1, 1, 27 sq.; cf. id. Bacch. 3, 3, 15:

    me ex amore hujus esse corrumptum,

    id. As. 5, 2, 33; Ter. And. 2, 3, 22:

    mulierem,

    id. Heaut. 2, 2, 2; cf.

    feminas,

    Suet. Caes. 50:

    (vitiosi principes) non solum obsunt, ipsi quod corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,

    Cic. Leg. 3, 14, 32:

    quos (milites) soluto imperio, licentia atque lascivia corruperat,

    Sall. J. 39, 5; cf. id. C. 53, 5 et saep.—
    b.
    In partic., to gain to one's self by gifts, etc.; to bribe, buy over, etc.
    (α).
    With abl.:

    aliquem pecuniā,

    Cic. Off. 2, 15, 53; Sall. J. 34, 1:

    auro,

    id. ib. 32, 3:

    pretio, Cic'. Caecin. 25, 72: turpi largitione,

    id. Planc. 15, 37:

    donis,

    Sall. J. 97, 2:

    muneribus,

    Hor. S. 1, 9, 57 et saep.—
    (β).
    Without abl.:

    ne alios corrumpas, cum me non potueris,

    Nep. Epam. 4, 3; id. Lys. 3, 2 bis; Sall. J. 29, 2; Hor. S. 2, 2, 9 et saep.—
    2.
    Of things as objects, to corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, etc.:

    litteras publicas,

    Cic. Verr. 2, 2, 38, § 93:

    tabulas publicas,

    id. ib. 2, 2, 42, § 104; id. Rosc. Am. 44, 128:

    mores civitatis (opp. corrigere),

    id. Leg. 3, 14, 32; Quint. 1, 2, 4:

    disciplinam,

    Tac. H. 3, 49:

    fides, quam nec cupiditas corrumpat, nec gratia avertat,

    Quint. 12, 1, 24:

    totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur,

    id. 8, 3, 58:

    nomen eorum paulatim Libyes corrupere,

    Sall. J. 18, 10; cf. Ov. F. 5, 195:

    multo dolore corrupta voluptas,

    imbittered, Hor. S. 1, 2, 39:

    gratiam,

    to forfeit, Phaedr. 4, 24, 18:

    (littera) continuata cum insequente in naturam ejus corrumpitur,

    Quint. 8, 3, 45; cf.:

    oris plurima vitia in peregrinum sonum corrupti,

    id. 1, 1, 13:

    quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis... fiunt,

    Plin. Ep. 5, 3, 6:

    ineluctabilis fatorum vis consilia corrumpit,

    Vell. 2, 57, 3.—
    * b.
    In partic. (acc. to II. B. b.), to bribe:

    nutricis fidem,

    Ov. M. 6, 461.—Hence, corruptus ( conr-, cŏrup-), a, um, P. a., spoiled, marred, corrupted, bad.
    A.
    Lit.:

    caelum,

    Lucr. 6, 1135 Munro ad loc.; cf.:

    tractus caeli,

    Verg. A. 3, 138: aqua corruptior jam salsiorque, Auct. B. Alex. 6 fin.:

    iter factum corruptius imbri,

    Hor. S. 1, 5, 95 al. —
    B.
    Trop.
    1.
    Of the forms of words, mutilated, corrupted (opp. integer), Quint. 1, 5, 68.—
    2.
    Bad, corrupt:

    quis corruptor juventutis, quis corruptus, qui? etc.,

    Cic. Cat. 2, 4, 7:

    homines conruptissimi,

    Sall. H. 1, 48, 7 Dietsch.— Subst.: corrupta, ōrum, n., the spoiled parts (of the body), Cels. praef. § 43.— Adv.: corruptē, corruptly, perversely, incorrectly (very rare): judicare neque depravate neque corrupte, * Cic. Fin. 1, 21, 71: pronuntiare verba, in a mutilated manner, Gell. 13, 30, 9.— Comp.:

    explicare,

    Sen. Contr. 2, 9:

    intimi libertorum servorumque corruptius quam in privatā domo habiti,

    Tac. H. 1, 22; cf. 2, 12 Halm.

    Lewis & Short latin dictionary > corrumpo

  • 4 corrumpō (con-r-)

        corrumpō (con-r-) rūpī, ruptus, ere,    to destroy, ruin, waste: frumentum in areā: (frumentum) incendio, Cs.: coria igni, Cs.: ungues dentibus, to bite, Pr.: se suasque spes, S.: opportunitates, to lose, S.—To adulterate, corrupt, mar, injure, spoil: prandium, T.: aqua facile conrumpitur: aquarum fontes, S.: Corrupto caeli tractu, poisoned, V.: umor corruptus, fermented, Ta.: lacrimis ocellos, disfigure, O.—Fig., to corrupt, seduce, entice, mislead: mulierem, T.: (milites) licentia, S.—To gain by gifts, bribe, buy over: alios, N.: centuriones, locum ut desererent, S.: indicem pecuniā: donis, S.: Corruptus vanis rerum, deluded, H.—To corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, pervert, degrade: iudicium, i. e. bribe the judges: ad sententias iudicum corrumpendas: mores civitatis: acceptam (nobilitatem), S.: nutricis fidem, O.: nomen eorum, S.: multo dolore corrupta voluptas, embittered, H.: gratiam, to forfeit, Ph.

    Latin-English dictionary > corrumpō (con-r-)

  • 5 prae-conrumpō (-corrumpō)

       prae-conrumpō (-corrumpō) —, ruptus, ere,    to corrupt beforehand, bribe in advance: donis me, O.: Illa venit, sed praeconrupta, Quae, etc., O.

    Latin-English dictionary > prae-conrumpō (-corrumpō)

  • 6 портить

    1) General subject: addle, alloy, bastardize, bitch, blast, blemish, blight, blunder, boggle, botch, bum, bumble, butcher, cloy (аппетит), contaminate, corrupt, crab, damage, damask (книгу, картину и т. п., нанося на них рисунок или линии), debauch (вкус, суждение), deface, defile, deflower, deform, deject, deprave, deteriorate, discount, disfigure, disimprove, embitter (существование), empoison (жизнь), envenom, erode, flaw, flyblow, goof, gum (игру, дело и т.д.), hamstring, impair, interfere, leper, make a muck of, mangle, mar, mess (часто mess up), mess hall (часто mess up), messroom (часто mess up), mismanage, monkey, muddle, muff, murder (музыкальное произведение), perish, pervert, play the fool with, plebeianise, plebeianize, poison, puncture, queer, ravage, rot, ruin, sour, spoil, stain, taint, take away, tamper, tamperer, tangle up, the covers of the book are warped, tinker, trash, turn, ulcerate, undo, unfit, venom, vitiate, vitiate (кого-л.), waste, debase, do violence to, play the deuce with, rust, (под) play havoc
    2) Computers: garble
    4) Medicine: ulcer
    6) American: crumb
    7) Latin: corrumpo
    11) Australian slang: cruel, dingo, make a muff of, shoot up
    13) Architecture: wreck
    14) Mining: ill-use
    15) Diplomatic term: cause damage, do damage
    16) Scottish language: misguide
    17) Jargon: bitch up ( something) bitch (something) up (что-либо), goof up, hose, screw up, snafu, bitch (что-либо)
    19) Oil: mess, mess up
    21) Automation: lame, waste (материал)
    22) Quality control: ratten (оборудование)
    23) Arms production: put out of action
    24) Aviation medicine: affect
    25) Makarov: abuse, bedevil, hurt, imbitter (существование), pinch, prejudice, cause damage, do damage, do for, do violence to
    26) Taboo: ass something up (что-л.), bitch something (что-л.), bugger, bugger about with something (что-л.), bugger something, fuck up (что-л.), futz about (что-л.)
    27) oil&gas: vandalize

    Универсальный русско-английский словарь > портить

  • 7 corruptiō (conr-)

        corruptiō (conr-) ōnis, f    [corrumpo], a corrupting, bribery: militum, Ta. — Illness, unsoundness: corporis.—Fig.: opinionum.

    Latin-English dictionary > corruptiō (conr-)

  • 8 corruptor (conr-)

        corruptor (conr-) ōris, m    [corrumpo], a misleader, seducer, briber: iuventutis: (Matronae), H.: tribūs: amicitiae, a violator, Ta.

    Latin-English dictionary > corruptor (conr-)

  • 9 corruptus (conr-)

        corruptus (conr-) adj. with comp. and sup.    [P. of corrumpo], spoiled, marred, corrupted, bad: hordeum, Cs.: iter factum corruptius imbri, H.— Fig., bad, corrupt: mores, S.: quis corruptus, qui? etc.: iudex, H.: iudicia: consuetudo, perverse: conruptissimum saeculum, Ta.

    Latin-English dictionary > corruptus (conr-)

  • 10 conrupte

    corruptē ( conr-), adv., v. corrumpo, P. a. fin.

    Lewis & Short latin dictionary > conrupte

  • 11 conruptela

    corruptēla ( conr-), ante-class. also corrumptēla, ae, f. [corrumpo], that which corrupts, a corrupting, corruption, seduction, bribery, etc.
    I.
    Prop. (freq. and class. in sing. and plur.):

    mores hac (sc. cantūs) dulcedine corruptelaque depravati,

    Cic. Leg. 2, 15, 38:

    collapsus est hic in corruptelam suam,

    Plaut. Truc. 3, 2, 3:

    quem (adulescentulum) corruptelarum illecebris irretisses,

    Cic. Cat. 1, 6, 13:

    stupra dico et corruptelas et adulteria,

    id. Tusc. 4, 35, 75; cf. Suet. Claud. 16:

    via una corruptelae Bacchanalia erant,

    Liv. 39, 9, 3: malae consuetudinis ( gen. subj.), Cic. Leg. 1, 12, 33: mulierum ( gen. obj.), id. Verr. 2, 2, 54, § 134; cf.

    servi,

    id. Deiot. 11, 30.—
    II.
    Meton. (abstr. pro concreto).
    A.
    A corrupter, seducer, misleader:

    nostrūm liberūm,

    Ter. Ad. 5, 3, 7:

    is apud scortum corrumptelast liberis,

    Plaut. As. 5, 2, 17.—
    * B.
    A place of seduction, Front. Aquaed. 76.

    Lewis & Short latin dictionary > conruptela

  • 12 conruptio

    corruptĭo ( conr-), ōnis, f [corrumpo].
    I.
    Act., a corrupting, spoiling, seducing:

    militum,

    bribery, Tac. A. 11, 2:

    judicii,

    Ascon. ad Cic. Verr. 1, 6, 15, p. 131 Bait. — Absol.:

    eo usque corruptionis provectus est, ut, etc.,

    Tac. A. 2, 55.—
    II.
    Pass., a corrupt condition, corruption (very rare):

    totius corporis,

    Cic. Tusc. 4, 13, 29.—
    B.
    Trop.:

    opinionum,

    Cic. Tusc. 4, 13, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > conruptio

  • 13 conruptorius

    corruptōrĭus ( conr-), a um, adj. [corrumpo], destructible, corruptible, perishable (eccl. Lat.), Tert. adv. Marc. 2, 16:

    sensus in homine,

    id. ib.

    Lewis & Short latin dictionary > conruptorius

  • 14 corrumptela

    corruptēla ( conr-), ante-class. also corrumptēla, ae, f. [corrumpo], that which corrupts, a corrupting, corruption, seduction, bribery, etc.
    I.
    Prop. (freq. and class. in sing. and plur.):

    mores hac (sc. cantūs) dulcedine corruptelaque depravati,

    Cic. Leg. 2, 15, 38:

    collapsus est hic in corruptelam suam,

    Plaut. Truc. 3, 2, 3:

    quem (adulescentulum) corruptelarum illecebris irretisses,

    Cic. Cat. 1, 6, 13:

    stupra dico et corruptelas et adulteria,

    id. Tusc. 4, 35, 75; cf. Suet. Claud. 16:

    via una corruptelae Bacchanalia erant,

    Liv. 39, 9, 3: malae consuetudinis ( gen. subj.), Cic. Leg. 1, 12, 33: mulierum ( gen. obj.), id. Verr. 2, 2, 54, § 134; cf.

    servi,

    id. Deiot. 11, 30.—
    II.
    Meton. (abstr. pro concreto).
    A.
    A corrupter, seducer, misleader:

    nostrūm liberūm,

    Ter. Ad. 5, 3, 7:

    is apud scortum corrumptelast liberis,

    Plaut. As. 5, 2, 17.—
    * B.
    A place of seduction, Front. Aquaed. 76.

    Lewis & Short latin dictionary > corrumptela

  • 15 corrupte

    corruptē ( conr-), adv., v. corrumpo, P. a. fin.

    Lewis & Short latin dictionary > corrupte

  • 16 corruptela

    corruptēla ( conr-), ante-class. also corrumptēla, ae, f. [corrumpo], that which corrupts, a corrupting, corruption, seduction, bribery, etc.
    I.
    Prop. (freq. and class. in sing. and plur.):

    mores hac (sc. cantūs) dulcedine corruptelaque depravati,

    Cic. Leg. 2, 15, 38:

    collapsus est hic in corruptelam suam,

    Plaut. Truc. 3, 2, 3:

    quem (adulescentulum) corruptelarum illecebris irretisses,

    Cic. Cat. 1, 6, 13:

    stupra dico et corruptelas et adulteria,

    id. Tusc. 4, 35, 75; cf. Suet. Claud. 16:

    via una corruptelae Bacchanalia erant,

    Liv. 39, 9, 3: malae consuetudinis ( gen. subj.), Cic. Leg. 1, 12, 33: mulierum ( gen. obj.), id. Verr. 2, 2, 54, § 134; cf.

    servi,

    id. Deiot. 11, 30.—
    II.
    Meton. (abstr. pro concreto).
    A.
    A corrupter, seducer, misleader:

    nostrūm liberūm,

    Ter. Ad. 5, 3, 7:

    is apud scortum corrumptelast liberis,

    Plaut. As. 5, 2, 17.—
    * B.
    A place of seduction, Front. Aquaed. 76.

    Lewis & Short latin dictionary > corruptela

  • 17 corruptio

    corruptĭo ( conr-), ōnis, f [corrumpo].
    I.
    Act., a corrupting, spoiling, seducing:

    militum,

    bribery, Tac. A. 11, 2:

    judicii,

    Ascon. ad Cic. Verr. 1, 6, 15, p. 131 Bait. — Absol.:

    eo usque corruptionis provectus est, ut, etc.,

    Tac. A. 2, 55.—
    II.
    Pass., a corrupt condition, corruption (very rare):

    totius corporis,

    Cic. Tusc. 4, 13, 29.—
    B.
    Trop.:

    opinionum,

    Cic. Tusc. 4, 13, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > corruptio

  • 18 corruptorius

    corruptōrĭus ( conr-), a um, adj. [corrumpo], destructible, corruptible, perishable (eccl. Lat.), Tert. adv. Marc. 2, 16:

    sensus in homine,

    id. ib.

    Lewis & Short latin dictionary > corruptorius

  • 19 corruptus

    corruptus ( conr-), a, um, Part. and P. a., from corrumpo.

    Lewis & Short latin dictionary > corruptus

  • 20 depravo

    dē-prāvo, āvi, ātum, 1, v. a. [pravus], to pervert, distort, disfigure (opp. dirigere, corrigere; good prose).
    I.
    Lit.:

    depravata corrigere crura,

    Varr. L. L. 9, § 11 Müll.; cf.

    opp. corrigere,

    Cic. Fin. 1, 6; id. Div. 2, 46:

    (oculi) uni animalium homini depravantur, unde cognomina Strabonum et Paetorum,

    Plin. 11, 37, 55, § 150.—
    II.
    Trop., to pervert, seduce, corrupt, deprave (for syn. cf.:

    corrumpo, vitio, adultero, perdo, pessum do, illicere, pellicere, adducere): nihil est quin male narrando possit depravarier,

    Ter. Ph. 4, 4, 17:

    jureconsultorum ingeniis pleraque corrupta ac depravata,

    Cic. Mur. 12, 27; cf.

    so with corrumpere,

    id. Arch. 4, 8:

    (Campanos) nimiae rerum omnium copiae depravabant,

    id. Agr. 2, 35 fin.:

    puer indulgentia nostra depravatus,

    id. Att. 10, 4, 5:

    ferarum natura malā disciplinā,

    id. Fin. 2, 11; cf.:

    mores hac dulcedine corruptelaque depravati,

    id. Leg. 2, 15, 38; and:

    consuetudo depravata (opp. recta),

    Varr. L. L. 9, § 18 Müll.:

    institutum hominis,

    Amm. Marc. 29, 1, 19:

    inania verba in hos modos,

    Quint. 9, 3, 100; cf. id. 6, 3, 6 et saep.: seductus ac depravatus ab aliquo, *Caes. B. C. 1, 7; cf.: magna pars gratiā depravata, *Sall. J. 15, 2; and:

    plebem consiliis,

    Liv. 45, 23:

    corruptos depravatosque mores parens noster reformet atque corriget,

    Plin. Pan. 53, 1:

    depravatum est cor per mulieres,

    Vulg. 3 Reg. 11, 4.— Absol.:

    solent domestici depravare nonnumquam,

    Cic. Phil. 1, 13 fin. —Hence,
    2.
    dēprāvātē, adv., perversely, wrongly:

    neque depravate judicare neque corrupte,

    Cic. Fin. 1, 21, 71.

    Lewis & Short latin dictionary > depravo

См. также в других словарях:

  • Asimilación (lingüística) — Saltar a navegación, búsqueda La asimilación fonética es un proceso de cambio fonético típico por el cual la pronunciación de un segmento de lengua se acomoda a la de otro, en una misma palabra (o en el límite de la misma), así que se da lugar un …   Wikipedia Español

  • კორუფცია — • ლათინური სიტყვაა (corrumpo) და პირდაპირი აზრით წახდენას, გაფუჭებას, მოსპობას, განადგურებას, დანგრევას, დარღვევას, ცდუნებას, გარყვნას, გახრწნას, მოსყიდვას, დამახინჯებას, ფალსიფიცირებას ნიშნავს. კორუფცია არ არის მარტოოდენ პარვა და მექრთამეობა;… …   Georgian encyclopedia

  • ԱՂՏԵՂԱՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 1 0044 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 11c ն. Տալ աղտեղանալ. աղտեղի առնել. աղտեղել. զազրացուցանել. շաղախել. պղծել. աղտոտել, կեղտոտել, մնտռել. ... μολύνω, ῤυπαίνω polluo, inquino, sordido, maculo, conspurco …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԱՊԱԿԱՆԵՄ — (եցի.) NBH 1 0270 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c ն. (ʼի Ապ, եւ Ակն). ἁφανίζω ab aspectu removeo, ex oculis tollo, perdo Բառնալ եւ աներեւոյթ առնել յաչաց. անհետ առնել. սատակել. կորուսանել ʼի միջոյ. ջնջել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԵՂԾԱՆԵՄ — (եղծի, ե՛ղծն.) NBH 1 0655 Chronological Sequence: 6c, 10c ն. φθείρω, διαφθείρω, ἁνατρέπω , ἁφανίζω, ἁλλοιόω, καταβάλλω, καταλύω corrumpo, everto, dissolvo եւն. ասի եւ իբր ռմկ. Եղծել, Եղծնուլ (հակառակն ստեղծանելոյ). Ապականել. աւերել, լուծանել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԺԱՆՏԱՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 1 0833 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 8c, 11c, 12c ն. λυμαίνω, ομαι, διαμυμένω devasto, corrumpo, lue conficio, violo, perdo Ապականել. եղծանել. խանգարել. կորուսանել. աւրել, խանկրել. *Որ զանձն իւր ոչ բժշկէ ʼի գործս իւր,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԽԱԽՏԵՄ — (եցի.) NBH 1 0911 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 10c, 11c, 12c ն. σαθρόω putrefacio, corrumpo ἁνασκευάζω labefacto ἁνατρέπω , ἑντρέπω subverto, everto ἁκυρόω irritum reddo եւն. Խախուտ կացուցանել. շարժլել. դրդուեցուցանել. խարխալել.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԾԻՒՐԵՄ — (եցի.) NBH 1 1018 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 12c ն. (լծ. ծորել, սորել, թորել.) φθίω, φθίνω corrumpo, macero, tabefacio τήκω liquo. Հիւծել. հալել մաշել. տկարացուցանել. եւ Ծախալ. կր. ձ. Հիւծիլ. մաշիլ. տկարանալ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԾՆԿԵՄ — (եցի.) NBH 1 1020 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 10c, 12c, 13c, 14c ն. ԾՆԿԵՄ կամ ԾՆԳԵՄ, ԾՆԿԻՄ կամ ԾԳՆԻՄ, եցայ. ձ. φθίω, φθείρω , τήκω, ομαι corrumpo, or; macero, tabefacio, tabeo κατέχομαι teneor ὐπομένω subjaceo եւն.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԿԱՇԱՌԵՄ — (եցի.) NBH 1 1052 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c, 13c ն. δωροκοπέω muneribus corrumpo. Կաշառօք որսալ, ամոքել. կաշառաբեկ առնել. կաշառ տալ. ... *Մենեղաւոս կաշառեաց զանդրոնիկոս. Նախ. ՟Բ. Մակ.: *Զպահապանսն կաշառեն …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՍԱՏԱԿԵՄ — (եցի.) NBH 2 0697 Chronological Sequence: Early classical ն. καταστρέφω subverto, everto διαφθείρω, καταφθείρω corrumpo, dirumpo διαλύω dissolvo. եւ առաւել ἁναιρέω, ἁναλίσκω, ἁπόλλυμι, ὁλεθρεύω, ἁφανίζω tollo, perdo, deperdo, extermino եւն. Որպէս …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»